Heimskringla - 11.01.1906, Blaðsíða 2
HEIMSKRINGLA 11. JANUAR 1006
Heimskringla
PUBLISHED BY
The Heimskringla News & Publish-
ing ‘
Verö blaösins 1 Canada og Bandar.
$2.00 nm 6riÖ (fyrir fram borgaö).
Senttil Islands (fyrir fram borgaö
af kaupendum blaösins hér) $1.50.
Peningar sendist P. O. Money Or-
der, Registered Letter eöa Express
Money örder. Bankaávfsanir ó aöra
banka en 1 Winnipeg aö eins teknar
meö ad'öllum.
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
Office:
727 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.O.BOX 118. fPhone 351 2,
Gamla árið.
Árið 1905 hefir verið hið lang-
inesta hagsældar&r, sem elztu íbú-
arþessarfkis muna eftir. Veður-
úttan á öllu árinu var hin ákjósan-
legasta og hagfeldasta bæði fyrir
búfjárrækt og akuryrkju. Upp-
skeran í Canada varð meiri en &
nokkru undangengnu ári í sögu
landsins og verð & komtegundum
bænda yfir höfuð með hæzta móti.
Griparæktin reyndist arðsöm og
búsafurðir bænda voru á sfðasta ári
verðmeiri en á nokkuru undan-
gengnu ári.
Innflutningur fólks til Canada,
— og með því er aðallega átt við
Norðvesturlandið eða fylkin Mani-
toba, Saskatchewan og Alberta —
yarð ffleð langmesta móti, yfir 100
leg f>orp með nýjum bœndabýlum
umhverfis. Verzlun landsins hefir
verið langt um meiri á liðna árinu,
heldur en á nokkru öðru ári í sögu
ríkisins og margir hafa safnað auð
fjár á þessu eina ári.
I bæjum þessa fylkis og f Norð- J
vesturlanding hefir land og önnur J
fasteignasala verið svo stórfengleg, |
að mesti fjöldi manna hefir grætt
stórfé á þvf. 1 Winnipeg borg
einni hafa hús verið bygð á sl. ári
fyrir hartnær 12 millfónir dollara,
eða m&ske enn f>á meira, þvf fæstir
gefa bæjarstjórninni algerlega ná-
kvæmar áætlanir yfir kostnað húsa
þeirra, sem f>eir byggja. Hlut-
fallsleg framför hefir átt sér stað í
öðrum bæjum þessa fýlkis og í
flestum sveitum f>ess.
Það má þvf fullyrða, að yfirleitt
hafi f>etta síðasta ár verið eitt hið
mesta hagsældaár, og allra mesta
framfaraár f iðnaði, búnaði og öðr-
um starfsgreinum, sem komið hefir
yfir þetta land. Og /msir landar
vorir hafa hlotið sinn fulla skerf
af þessari hagsæld. Innan sviga
mætti geta f>ess, að í Amerfku hafa
íslendingar vafalaust tvöfaldað efni
sfn á sl. 5 árum og að samantöld
efni peirra nú munu mega teljast
jafngildi alls íslands, gða gem allra
næst f>vf.
I umheimsauöi hefir margt það
gerst á liðna Arínu, er stórvægileg-
um breytingum hefir ollað, Og
þar fyrst til að telja hið ógurlegasta
og manns'kæðasta stríð, sem sögur
fara af. milli Rússa og Japana, er
endaði f>annig, að þjóðin (Japanar)
sem áður var lftið þekt og talin var
: yeikliðuð og vankunnandi, hefir
þúsund manns. A árinu 1904 fluttu
til Canads-
frá Bandarfkjunum.......49,918
“ Bretlandseyjum.......55,913
“ öðrum Evrópulöndum.35,393
All§ á árinú 1904 ...141,224
En á ellefu mánuðum þessa sfðasta
árs, eða frá 1. janúar til 30. nóv.,
hefir tala innflytjenda orðið 109,872
og við það ætti að mega bæta frá 6
til 10 þús. manns fyrir desember-
mánuð, þó þær skýrslur séu enn ó-
komar. Þessi feiknastraumur fólks
inn f landið sýnir, að f>að er óðum
að vaxa f áliti meðal heimsins
þjóða og að það álit-er stöðugt að
ná fastari rótum, að hvergi f öllum
heimi sé land frjósamara eða betur
fallið til búskapar en einmitt hér.
Landið hækkar og óðum f verði,
svo að það er nú margfalt arðmeira
en það var fyrir nokkrum árum.
Við þetta eykst verðmæti allra fast-
eigna, bæði í bæjum og sveitum.
J&mbrautabyggingar eru knúðar
áfram með meira afli en nokkru
sinni áður, og óhætt mun nú mega
fnllyrða, að Manitobafylki f heild
sinni sé eins vel sett með sam-
göngufæri og f>ar Bem bezt gerist f
öðrum fylkjum. í héruðunum
vestar eru brautalagningar knúðar
áfram með öllum þeim krafti, sem
efni auðmanna og fáanlegur fjöldi
verkamanna geta f té látið.
Iðnaður er og f bráðri framför
hvervetna í rfki þessu. M e s t i
fjöldi félaga hefir myndast á sfðasta
ári til f>ess með sameinuðu afli
auðs og vitsmuna, að efla verklega
starfsemi f rfkinu til hagsmuna
fyrir íbúaheildina.
Það flýtur af auknum mannfjölda
að starfsemi rlkisins eykst og við
aukna starfsemi kemur aukin fram-
leiðsla. Þetta alt krefst meira pen
ingamagns og nýrra bankastofnana,
enda hafa n/jar bankastofnanir
verið settar upp hvervetna um alt
þetta land á árinu sem leið.
Og afleiðingin af öllum þessum
framkvæmdum er sú, að þar sem
áður var óræktuð auðn, eru nú f>rif-
I brotið alt vaícl Rússa f Austurálfn
f
J á bak aftur, og sýnt f>ig í því að
vera kjarkmikla og duglega f>jóð,
sem hefði nógaf æfðum og úthalds-
góðum hermönnum á að skipa.
Heimurinn hefir þvf tekið Japön-
j um með opnum örmum, sem einni
af mestu stórpjóðum heimsins, en
Rússaveldi hefir beðið tjón á áliti
j sínu og áhrifum meðal heimsþjóð-
| anna.
Á Rússlandi sjálfu hefir verið
mjög róstusamt á árinu sem leið.
Fólkið heimtar stjórnarbót og hefir
J hafið uppreist víðsvegar um land,
sem líklegt er að enda muni fyr
eða sfðar með algerðri stjórnarbylt-
ing. Ofsóknir gegn Gyðingum
hafa verið svæsnari þar en nokkru
sinni áður. Tugir f>úsunda .af þeim
hafa verið lfflátnir á þann hrylli-
J legasta hátt og hvorki konum né
| börnum þyrmt. Ýmir auðmenn
meðal Gyðinga hafa þvf tekið sam-
an ráð sln til pess að og safnasam-
| an svo miklu fé að nægja megi til
| (>ess að flytja alla Gyðinga út úr
Rússlandi, og er svo til ætlast, að
J mikill hluti þeirra verði sendur til
Canada.
Með hinum öðrum stórþjóðum
heimsins, svo sem Bretum, Banda-
ríkjamönnum, Frökkum og Þjóð-
verjum, hefir ekkert f>að gerst, er
valdið hafi markverðri breytingu
heima fyrir eða vakið sérstakt at-
[ hygli annara f>jóða, nema ef telja
skyldi sviksemi þ&, sem komið
hefir upp í sambandi við stjórn-
mensku lífsábyrgðar félaganna í
Bandarfkjunum, og sviksemi f>á er
komið hefir upp að ýmsir herfor-
ingjar Breta hafi beitt í sambandi
við reikninga á kaupum hergagna
meðan á Búastrfðinu stóð, og sem
hefir orsakað pað, að sumið þeirra
hafa framið sjálfsmorð til þess að
komast hjá lögsókn og fangelsi fyr-
ir glæpi Bfna.
Það hefir sögulegast gerst með
Þjóðverjum, að þeir hafa t/nt nær
10 þúsundum manna og cytt um
100 millfónum dollara í herkostnað
gegn villimönnum í nýlendum sfn-
um f Suður-Afríku, en ekkert á-
unnið gegn þeim og lítil von um
sigur sfðar meir.
Svartasta sorgarsk/ið, sem hvílt
hefir yfir liðna árinu er sú óræka
8önnun, sem fengist hefir fyrir því,
að dýrsæðið og drápsgirnin, jafnvel
meðal siðuðustu og kristnustu
f>jóðanna svonefndu, hetír aldrei
verið á hærra stigi en nú. Vaxandi
mentun og heimsmenning hefir
enn ekki náð f>eim áhrifum að færa
frið á jörðuna og velþóknun yfir
ibúa hennar. >
Tollbarátta Englands.
Rannermann-liberal-stjórnin á
I Englandi, eftir að hafa setið að-
[ eins fáar vikur við völdin, liefir á-
' kveðið að ganga tafarlaust til al-
j mennra kosninga, til þess að láta
j þjóðina skerst úr um það, hvort
tekin skuli verða upp tollverndun-
arstefna þar í landi eða framvegis
haklið við frjálsverzlunarstefnuna,
sem mestu hagfræðingar landsins
nú alment viðurkenna að hafi eyði-
lagt að miklu iðnaðog atvinnuvegi
þjóðarinnar.
Joseph Chamberlain, sem fyrir
ári sfðan yfirgaf Balfour stjórnina
og tókst á hendur að ferðast um
gjörvalt brezka rfkið, til þess með
ræðum á fundum sfnum að hefja
tollverndarstefnuna á hina póli-
tísku dagskrá f>jóðarinnar, — sækir
um völdin í f>essari baráttu.
Hve vel Chamberlain hefir tekist
að sannfœra þjóðina um réttmæti
skoðana sinna, Þ- e. nauðsyn toll-
yerndar, er Ijóst af þvf, að það á að
verða aðal kappsmálið í komandi
kosningum.
Mr. Chamberlaiti t stuttú máli
heldur þvl fram, að tfmi sé til f?eSs
kominn að breyta til með hagfræð-
isfyrirkomulag landsins, að frjáls
verzlunarstefnan hafi á sl. 30 árum
eyðilagt iðnað og atvinnuvegi
landsins, þar til nú sé svo komið,
að mikill hluti þjóðarinnar séu
orðnir íðjuleysingjar, af þvf að eng-
in atvinna sé til fyrir þá í landinu.
Hann skorar fastlega & verkalýð
landsins, að fylgja sér að málum f
þessari bar&ttu: að koma tollvernd
aftur á f Englandi. Verkamanna-
félögin segir hann að eigi að vernda
atvinnuna 1 landinu, en stjórn
landsins eigi að vernda afurðir at-
vinnuveganna. Þessar tvær stefn-
ur séu svo líkar og samr/manlegar,
að verkalýðurinn sé siðferðislega
nauðbeygður til þess að fylgja toll-
verndarstefnunni. Hann telur það
barnaskap af einni stjórn, að
vernda með lögum atvinnuvegi
borgaranna heima fyrir, en leyfa á
sama tfma með lögum útlendum
varningi tollaust inn f landið, sem
búinn er til undir hagfeldari kring-
umstæðum annarsstaðar og þvf
framleiddur með miklu minni
kostnaði, sem hafi það f för með
sér að unt sé að selja hann ódýrar
á Englandi, en hægt sé þar að
framleiða samskonar varning. Og
á þann hátt sé sú verndun, sem
með lögum er gerð fyrir landsl/ð-
inn, algerlega eyðilögð undir frjáls-
verzlunar fyrirkomulaginu. Þessu
til sönnunar bendir hann á skýrslu
þá, er konunglega nefndin, se :i
fyrir nokkru var kosin til að at
huga atvinnumál landsins, hefir
samið um það efni og prenta látið.
Að þvf er snertir silkivefnað segir
sk/rsla þessi, að einn maður f
Macclesfield hafi fyrir20 árum haft
12 þúsund manna við silkivefnað,
en að nú hafi hann engan og verk-
stæðin standi tóm og arðlaus af þvf
iðnaðurinn var ekki verndaður
gegn innfluttu silki. í Notting-
ham héraðinu voru tuttugu silki-
vefnaðar verkstæði fyrir 30 árum,
sem veittu 1700 manns stöðuga at-
vinnu árið um kring; nú eru þar i
að eins 3 verkstæði, sem veita 200
manns atvinnu. I Derby héraðinu
unnu fyrir nokkrum árum 2400
manns við silkivefnað, en nú vinna
þar að eins 200 manns og það ekki j
nema part úr ^ri hverju. Árið
1852 höfðu 30 þús. manns stöðuga
atvinnu við silkivefstólana í og
umhverfis Manchester, en núvinna
þar á öllu þessu svæði tæplega 300
manns að þeirri atvinnugrein.
Maður einn f Manchester hafði áð-
ur 2000 vefara stöðugt í þjónustu
sinni, en nú hefir hann ekki vinnu
fyrir einn einasta mann og verk-
stæðin standa auð og vélarnar riðg-
aðar. Söm er sagan frá Lundún-
um. Þar gengu fyrir nokkrum ár-
um 30 þús. vefstólar með fullum
krafti, en nú ganga þar færri en
200 vefstólar.
Söm er sagan að því er hanzka-
gerðar iðnaðinn snertir, og í flest-
um öðrum iðngreinum landsins, að
hann er að mestu eyðilagður, sem
atíeiðing af takmarkalausum inn-
flutningi á samkynja varningi, sem
sökum vöntun tollverndar hefir
verið seldur þar ódýrara en hægt
var að framleiða hann á Englandi.
Afleiðingin af þessu fyrirkomu-
lagi er sú, að tugir og hundruð
þúsunda af fjölskyldum, sem áður
höfðu stöðuga atvinnu og lifðu ró-
legu Dg ánægjulegu lffi og höfðu
næg efni til að menta börnin sín, [
— mega nú sitja auðum höndum og |
eru komnar á vonarvöl og ganga
betlandi í stórhópum um landið.
Það er sfst að undra, þótt jafn-
mikill skarpleika og gáfumaður
eins og Chamberlain vítanlegá er.
fái komið auga á orsakir J?ær, sem
liggja til þess ástands, sem nú er á
Bretlandi. Ýmsir málsmetandi
menn svo sem barón Rothchild,
sem er þó f rauninni strangur
frjálsverzlunarmaður, kveðst nú
muni fylgja Chamberlain að mál-
um að minsta kosti svo langt, að
koma á vöru gagnskiftasamningúm
við allar n/lendur Breta. Það er
fyrsta sporið í réttu áttina til al-
gerðrar tollverndar á Englandi og
England* þarf hennar með.
Hver rannsóknarnefndin á fætur
annari, sem þingið hefir sett til
þess að athuga atvinnumál þjóð-
arinnar, hefir orðið að játa, að at-
vinnuvegum landsins hbfi stöðugt
verið að fara aftur þar í sl. hálfa
öld, þar sem öll önnur lönd hatí
yerið f framför, og sérstaklega hef-
ir framförin verið mikil í Banda-
ríkjunum og á Þýzkalandi, þar sem
verndartollar eru hæztir.
En Bretar eru seinir til stór-
breytinga og núverandi kynslóð
hefir verið alin upp og mentuð f
þvf að trúa á frjálsa verzlun. Það
er þvf alveg óvlst, hvernig þessar
kosningar fara. En um það ber
öllum saman, að tolverndarstefnan
hljóti að verða þar, fyr eða sfaar,
sigursæ].
/
Avarp S. Sigvaldasonar
Heimskringlu hafa borist nokkr-
ar allharðar ásakanir fyrir það, að
hafa tekið ritgerð eina frá herra
Sigurði Sigvaldasyni, sem nýlega
birtist hér í blaðinu, og hafa sumir
hótað að segja blaðinu upp, ef slfkt
sæist framvegis. Það tvent er
fundið að greinum Sigurðar, að
þær |séu ókennimannlegar og að
þær ræði um málefni, sem ekki
eigi að fylla d&lka almennra frétta-
blaða, — að trúmálefni séu liverj-
um einstaklingi honum helgidóm-
ur, sem aðravarði ekki um og komi
öðrum ekki við. Og ennfremur,
að þetta ávarp Sigurðar til íslend-
inga lýsi svo miklum trúarofsa, að
það hafi gagnstæð áhnf á lesend-
urna við það, sem höfundurinn ef-
laust hafi ætlast til.
Við þessum andmælum kaup-
enda slnna hefir Heimskringla það
svar, að það hefði verið ósamkvæmt
því frj&lslyndi, sem blaðið hefir
reynt að fylgja í liðinni tfð, ef Sig-
urði hefði verið synjað um rúm f
blaðinu fyrir ávarp þetta, sem að
eins fylti einn dálk. Sjálfur er
maðurinn sérlega kurteis í allri
framkomu og vill þvf engan vfsvit-
andi móðga, en hann er þrunginn
þeirri sannfæringu, að hann hafi
fengið guðlega opinberun og skip-
un til þess að glæða og auka trúar
líf Islendinga vestanhafs, og eng-
inn, sem þekkir hann, mun geta
efast um, að þessi trú lmns sé eng-
inn uppgerðarleikur.
Sigurður er hæfileikamaður og
vel mentaður og í viðræðu hinn
viðfeldnasti, en hann á sammerkt
sumum mönnum í þvf, að 1/sa f
ritmáli skoðunum sfnum með skarp-
ari og öfgafyllri dráttum, en þegar
hann talar mæltu máli, og mun
það koma til af krafti þeirrarsann-
færingar, sem í brjósti hans brenn-
ur, um að allur þorri landa vorra
standi & barmi tímanlegrar og ei-
lífrar glötunar.
Á hinn bóginn er það áreiðan-
legt, að honum dettur ekki f hug,
að biðja um rúm f blöðunum fyrir
flutning málefnis sfns eftir að hann
hefir fengið vissu fyrir því, að les-
endum blaðanna sé skapraun að
lesa ávörp hans.
S V AR.
flerra ritstjóri!
Þann 7. þ. m. birtuð þér grein
eftir John Janusson með fyrirsögn
“Til kjósenda í Saskatchewan.” —
Þegar ritstj. Lögbergs sá grein
þessa, þá varð hann hræddur mjög
og lýsir þvf yfir í næsta blaði Lög-
bergs, 14. s. m., að hann haíi séð
“Grýlu”. En svo börnin verðjekki
of óttaslegin, þá staðhæfir hann
lfka, að þetta sé ekki nema vit-
leysa. Og þegar menn sjá og heyra
eða lesa eitthvað, sem þeir ekki
skilja, þá verður þeim oft á að kalla
það vitleysu. Það er auðveldasta
aðferðin.
Þegar t. d. þvf var haldið fram,
að jörðin snérist og væri hnöttótt
og þvfumlfkt, þá var það (á meðan
menn ekki skildu, hvernig það gat
átt sér stað) sögð vitleysa. En að
segja það vitleysu breytti ekki
sannleikanum.
Lfkt fer hér, að þó að ritstjóri
Lögbergs kalli umtalaða grein vit-
leysu, þá breytir það ekki þeim
sannleika, sem hún hefir inni að
halda, sem er: A% stjórnarskrá hins
nýmyndaða fylkis Saskatchewan er
ekki í öllum at.riðum gildandi fyrri
en hún er búin að fá hina sfðustu
undirskrift, sem er samþykki kjós-
endanna. Alveg eins og samning-
ar milli tveggja manna eru ekki
gildandi fyr en báðir málspartar
hafa skrifað undir. Til frekari
sk/ringar: Ottawa-stjórnin dregur
upp samninginn; samningurinn er
samþyktur af meiri hluta þing-
manna í Ottawa þinginu, og þá
álítur ritstjóri Lögbergs, að þeir
séu fullbúnir og orðnir að lögum
og gildandi stjórnarskrá fyrir fylk
ið. En með allri virðingu fyrir
þekkingu rftstjórans & stjórnmál-
um Canada, leyfi ég mér að segja,
að svo sé ekki fyr en fbúar fylkis-
ins hafa gefið sitt samþykki eða
undirskrift, og það var einmitt þýð-
ing síðu^tu kosninga, hinna fyrstu
kosninga til fylkisþings í Saskat-
chewan.
Ef að ég færi hér með “umsnú-
inn” Shnnleika eða “vitleysu”, þá
hefðiOttawa stjórnin getað þröngv-
að & Saskatchewan búa hvaða samn
ingum, sem henni hefði þóknastán
tillits til vilja fólksins og það
hefðu ekki átt sér stað tvískiftar
skoðanir, hvort vér ættum að skrifa
undir (samþykkja) samninginn eða
<*
fá þeim atriðum, sem oss ekki Ifk
aði, breytt til batnaðar.
Nú veit ritstjóri Lögbergs eflaust
að skoðana munur átti sér stað að
þvf leyti er snerti tvískift skóla-
fyrirkomulag í hinu nýmyndaða
fylki, og hefði “Provincial Rights”
flokkurinn komist til valda, þá-
hefði meiri hluti kjósendanna með'
þvf neitað að skrifa undir það/
og önnur atriði, sem sá flokkur
hafði í platformi sfnu. Og Ottawa
stjórnin hefði átt mjög bágt með,.
að þvinga það inn í stjórnarskrá
fylkisins. Og hvers vegna? Vegna-
þess, að stjórnarskrí landsms (The'
British North American Aet), sem
Laurier stjórnin hefir ekki búið
til og sem vér vitaskuld allir lifum1
undir*), en sem er nokkuð annað'
en lög þau eða samningur sá, sem.
hún dró uppog samþykti í þinginu
sem tilvonandi stjórnarskrá Sask-
atchewan fylkis, — segir í 93. gr.r
“In and for each province the
legislature may exclusively make
laws in relation toeducation subject
and according to the following
conditions: 1) Nothingin anysuch'
law shall prejudically affect any
right or privilege with respect to
denominational schools which any
class of persons have by law in the
provins of the union”.
Nú vita allir (að undanteknum
amtmanninum), að Saskatchewan
var ekki fylki upp til 1. sept. sl. og
stjórn þess fylkis gat ekki búið til
lög fyrir fylkið áður en það var
myndað eða hún. Það er þvf álit
)ögfróðra manna, að vér íbúar Sask-
atchewan fylkis höfum aldrei sam-
þykt tvískift skólafyrirkomulag,
sem fylki, og vér ættum að hafa
frfar hendur til þess að búa til vor
eigin skólalög, eftir þvl sem þörf
framtíðarinnar krefði.
En kjósendurnir hafa sett liber-
alflokkinn til valda, og þegar þing-
ið kemur saman, þá samþykkir það
hið tvískifta skólafyrirkomulag, og
ÞÁ en ekki FYR (með leyfi ritstj,
Lögbergs, er það komið á stjórnar-
skrá fylkisins og orðið óbreytan-
legt.
Eg hefi nú sagt nóg til þess að
sýna, að hin umtalaða grein hafi
ekki verið rituð af eins mikilli ó-
vizku, eins og Lögberg gefur f
skyn. Að hún hafi verið rituð af
illum hvötum, verður hver að dæma
sem vill og eins um ofstæki þá og
stóryrði, setn ritstjórinn þykist
finna í henni.
En ég verð að segja mfnum
heiðraða mótstöðumanni, hinum
n ý j a ritstjóra Lögbergs, að ef
hann álftur, að það þurtí ekki ann-
að til að skilja stjórnmál Canada
útf æsar en að setjast f ritstjóra
sess Lögbergs, þá skjátlast honum
stórlega, og eins hitt, að ef hann
ritar aldrei af meiri óvizku eða af
verri hvötum og brúkar aldrei
meira ofstæki eða stóryrði en (g
gerði f grein minni “Til kjósenda í
Saskatchewan”,— þ& boðar það vel
fyrir framtfð blaðsins.
Svo óska ég honum gleðilegs ný-
árs og þakka yður, herra ritstjóri
Heimskringlu, fyrir góðvild yðar
í að birta þetta svar mitt.
Foam L&ke, 23. des. 1905.
John Janusson.
P. S. — Ég viðurkenni, að þafr
hefði verið heppilegra orðaval hjá
mér að segja lög og grund-
vallarlög f staðinn fyrir “lög
og frumvarp til laga”, en meining-
in er sú sama f þessu tilfelli.
J. J.
“POOL ROOMS.”*
Herra ritstjóri!
Þér hafið nýlega ritað all langa
grein 1 blaði yðar um billiard sal-
ina (Pool líooms), sein í seinni tfð
hafa sprottið upp hör f vesturhluta
bæjarins eins oggorkúlur á mykju-
haug, og er ritgerð sú svar upp á
það, hvort, það muni vera nokkur
hætta á ferðum fyrir siðferði þeirrn,
er venja komur sínar á þessa staði.
Eða með öðrum orðum: Er það
siðspillandi fyrir menn að verja
tíma sínum að meiru eða minna
*) KosninKÍn fór fram eftir laDds-
lögum eúa «ömlu '‘territoriar’ löKun-
uro, því Saskatehewan fylki hefir ekki
búið til sín kosning&rlöK ennþá, þótt
það sé eins og ritstjóri Löjjhergs kallur
það ‘orgauiiserad”'. J. J,