Heimskringla - 04.03.1907, Blaðsíða 2

Viattipep, 4. tnarz 1907
HEIMSKRiNGLA

-» HEIMSKRINGLA—*
Pnblished every Thnrsday by
Tif Heinbkriogla N'ews & l’obliáiog Co.
Verö blaösins 1 Canada oe Bandar
92.0U nm ériö (fyrir fram bor*aö).
fient til Islandfi $2.(0 (fyrir fram
borgaC af kaupcndnm biaösins hér)$1.50.
B. L. BALDWINSON,
Kditor 4 Manager
Offico:
729 Sherbrooke Street, Wiunipeg
P.O BOX 116.
'Phone 351 2,
SAMBANDSSTJÓRN rausnast sýnír, aS hv«rnig ssni fariS verð-1 öSAim orðutn þýðir þá úrskurSur-
satnbandsstjórn -til að gefa Matti- ur með lamleigmna t viðaukanum, inn jnað, aö Manitoba fylki er veitt
Landamerkja
þrætan
j>aÖ er stórt mál þetta og tim-
•afflgsmikið. Og það er eins þýð-
-mpairm'ikiö fyrir Maniitoba-meiwi
■rnrnns og j»að er stórt og flókið.
«rað er svo flókið og gamalt, þeg-
tál rótf.r er rakið, að það þarf
mejra en sirtáræðis ástundun og
■umhngsun bil þess að geta “fylgst
Moð" í því og skil'ið gaug þess tál
Wýtar. Af því þessu máli er þantv-
ig varið, væri ósanngjarnit að ætl-
ast til, að kjósendur alment hafi
“stúderað” það ains og þyrfti, til
tþess að geta gert sér niákvæma
grern fyrir þýðittgu þess. j>ví sið-
tir hefir þó almennmgur tök 4, að
asthuga undir-öldurnar, sem Htt
gaotir á yfirborðinu, en sean bafa
WiHkmanlegustu áhrilin á þettia
atáJ.
Etmni'tt af Jrv í þannig er ástatt
veitist “fiberölum” látt að halda
fmm jneirri fatskennmgu, að hér sl-
•kki um neitt ágreáttittgsmiál að
raoða, að öllum flokkum komi
saman mn, að Manitoba eigi
hfajtntángu á fandspildu fyrir norð-
í.t» fylkið, alt að Hudsott-flóa, og
wð sambatKlsstjórn mnni veita það
•án nokkurra eftirgatigstnutia, o. s.
4rv.
Ef ekki- er litið nær kjölmim, þ4
ketmtr manm þessi saga sakleysis-
íega fyrir. Hún er mjög semtilega
sögð, og eintnitt á því vona “fib-
V«rail'ar” að fleka tnarga kjósendur.
En svo fær þessi saga um landia-
'•nerkja-þrætuna alt annað útlit, ef
•etit er ofan í kjölinni.
toba Tí-U CENTS. Kkkert fylki í
samibandinu er haft svotta hræðt-
lega úitundairt.
þiessu er bráð nauðsyn að breyta.
Sú breybing fæst því að eins, að
gild ástæða sé til, og sú ástæða
fæst, ef Sylkið fæst stækkað. Með
stækkun fylkisins Salla gömlu sam-
mngamir úr gildi, en aðrir nýir
filjóta að koma í staðinn. í jteim
ttýja samningi yrði annaðtveggja,
að íylkinu væri gefið iand al't í v»ö
beiinni líau norður, og svo austur
að Httdson flóa svo norðarkga, að
og það er ekki deilumái nú, mega ur hel'minrgur þess viðauka, er það Manitoba fengi utttráð yfir höfn-
tekjur fylkisins til tneð að vaxa heimitíiði. IyÖGIN FRÁ 1881 inni við Churchill fljótið. Var þar
stóruni. ERU í KUI.I.U GILDI ENN, a« fært til setn ástæða, að megin-
svo tniklu leyti. SAMKVÆMT ltltiti þess lands væri í Keewatin
Að þörf sé á umbót í Jtes.su ofnt, þEIM'LÖGUM, OG SAMKV.BMT héraðinn, — héraðinu, sern Mani-
sést l'jósast, Jtegar litið er 4 efttia- þESSUM ÚRSIvURUI ER JtPiSSI toba fylki hefði umráð yfir og ætti
hag nýju fylkjanna vestur héðan, NORDURHKLMINGUR jtKSSI því svo mikið með.
Saskatcbewan og AHterta. þegar 25 jtÚSUND FERHYRNINGS-í Samkvæint þingsályktun utn
þau voru mynduð, þá var þeim MÍI/NA SPILDA AF SUÐUR- Jjetta efni, er samþykt liafði verið
ekki íremitr en Mariitoba veifctur ENDA KEEWATIN HfÍRADS- j 0iIlu hljóði á íylkisþingi, fluttu
eignarréttur fyrir og utnráð' yfir INS, SÖNN OG ÆVINNLEG þe,ir herrar Roblin, R.ogers og
öllu landinu í iylkjumim, en saimn- | EIGN MANITOBA FYLKIS. | Campbell þetfca mái í Ottawa, fyr-
aukamtm til ævinnlegrar edgnar og 1 *nfíur Þ°*rrtl u,n árgjald úr sam- Auk þess sem þessi spikkt var ir Sir Wilfrid I.aurier sjáífutn. Og
umrá'ða, eða, ef ekki, þá yrði'land balidssjóöi var santtgjarn. Munur- J>annig að lögum gefin Manitoba, hverju svaraði Jvá Laurier ? Hann
Jtað mefcið til verðs og sú upplueð i niu á- Jtfaitn samningi og á samti-
Jtá kölluð “innstæða” fylkisins í
vörzltim sam'bandsstjórnar, til við-
bótar sams konar “imistæðu-fé”
fylkisins í sama sjóði nú.
ingnum við Manitoba, sést glöigg-
ast af fylgjandi skýrslu yfir ár-
gjald úr .sambandssióði til J>essara
þ-tta 1 Jiriggja “slóttu”-f>ylkja :
Saskatchewan A lberia
Til stjórnjxirfa ........
Vext'ir af “innstæðufé”
Tilktg (80 cts. á mann)
ójald í stað landeignar
Manifoba
$ 50,000.00
178-947.20
286,245.06
100,000.00
50,000.00
200,000.00
405,375-00
575,000.00
50,000.00
200,000.00
405(375-00
375,000.00
Forsætis-ráðherra
Manitoba
Alls fyrir árið 1906 ...$615,222.26 $1,030,375.00 -$1,030,375.00
A síðastl. ári fékk þannig hvort 'er hér var komið sögunni, sá On-
h'inna’ nýju fylkja 415 þúsundum tario stjórnin fratn á, að slóbt-
dollars MEIR úr sambandssjóði en lendið vestra væri nú ekki eins ó-
Manitoba fékk. JÖFNUÐUR A nýtt eins og ætlað var.' Vildi nu
þESfaU FÆfal EKKI NEMA sú stjórn halda því fram, að vest-
MED SlivKKUN MANITOBA- nr-takmörk Onbatio fylkis væru
FYLKIS, en með stækkunmni er austur-takmörk Mattitoba fylkis.
hanm vís. , ,
Kraifa Mamtoba manna aftur a
En svo sýwir fyrgreind skýrsla móti var sú, að héraðið austur
ckki nærri allan muni'nn, sem er á frá Manitoha, alt anstur til Sup-
þessum samningum. Árgjaldið i erior vatns, eða jafnvel austur með
staö lands í Manitoba STENDUR J,ví að norðan, væri suður-e.ndinn
í STAÐ rneðan samningttr sá gild- :á Keewaétin héraðinu, en alls ekki !
ir, það er $100,000 á ári. í samn- I Ontario fylki, að Manáitoba nyti j
ingi hintta fylkjanna eru þau á- j sfn eigi íyilikga að neinu fcytd í
kvæöi, að sá gjakfliður standi í fylkjasambandinu, nema stærð þess
stað, þ. e. $375,000 á ári, þangað væri attkin, og að þess vegna krefð
til íbúar hvers fylkis eru orðnir llst fbú-ar Mamtoba þess, að
400 þús. Eftir það fer árgjaldið NORÐUR TAKMÖRK fylkisins
HÆKKANDI, eftir vaxatt'di fcólks- værit FRAMI/RNGD AUSTURá
fjölda, þangað til sá gjaldiiður g(K stig vesturlengdar, og þá láfcin !
dnn er orðinn EIN MILJÓN, 1 fylgja, þeirri hnattfinu suður a5 j ^afði Manitoba fylki veg og vanda svaraði því, AÐ hann hefði Jtegar
lvl IT HI'NDRAI) TUTTUGU OG Superior vatni og suðvestur tnoð al stjórn í Keevatin.
FIMM þÚSUNDIR DOLLARA A vatttinu strandlengis alt að norð-1 var skjójsteðingur Manitoba sam- nn tveggja .fylkja tym vesten Mam
‘ kvæni't lögum
Hagnaðar-vonin.
Sumir, ef til vill margir, spyrja
sjáffa sig á J>ess>a leið : “Hvaða
gagn getur íylkið haft af að eign-
t ianidflæmi á milli Winnipeg-
▼atns og Httdsott-flóa? Er það
ekki að eius að auka fylkinu byrði
að bæta þvi kutdi við ? Ilvar er
gróðinn ?
þessum og þvílíknm spurnángnm
er auðsvarað. Ha'gttrinn, gróðtmt,
er meiri en svo, að nokkur kunni
h.S rneta tii verðs að svo stöddu
í£iA að byrja með, er ósannað al-
-•veg, að land Jætta sé óhæft fyrir
abnenttian landbúnað. Má vera, að
mikill hluti 'Jtess sé óhæft til korn-
yrkju, en þó tná/ geta Jiess, að
hveiti þrfist og Jiroskast vel iull.tr
80 mihir fvrir norðan Winni;i_2-
v-atn. En víst tjer öllum landkoim-
tiniarmönnu'tti, setn þar hafa f«-ið-
ast, saman tmt, að bæði uorður og
utistur frá Manitoba séu fjöLuait-
ar fcegundfi- og mikið af máijtti i
jtirð. Tim'bur er þar lika nttkið,
einkum austur, og veiðivötti mörg.
Af Jx.-s.su ntá ráða, aö l.tnd þet'a
getur verið mjög mikilsv irð., þó
«mtt sé óöotað, tneðan lanarými er
ttóg nær mannabygðum. Hér er þó
von, ef ekki vissa itm gróða.
En aðal-gróðavonin, eða öllu
heddur vissan, um gróðtt, er fólgin
í Jtfassu : Fáist J>essd viðauki hlýt-
ur sambandsstjórn að gera nýja
síMttninga v«S fylktö og Jxtð J)ýðir
stóra viðtiót við tillagið úr sam-
tiandssjóði. Og það er J>örf á nýj-
tmi og sanngjarnari samnd-ngum.
Hrns og nú stendur greiðir Mani-
toba í sam'bantlssjóð um eða yfir
SEX MILJÓNIR DOLLARS á
ári, etv fær úr sambandssjóði SEX
-4IUNDRUI) þÚSUNDIR DOLL-
ARA, þje. fyrir hvern EINN doll.
SEM MANITOBA GREIÐIR
ÁRI. þegar svo er komið, fær
hvort Jjessara fylkja úr sambands-
sjóði, fyrir lantieign sýna, ineir en
ELLI5FU DOLLARS A ÁRI
FYRIR HVERN EINN DOLLAR,
j sein Manitoba fær, eins og samn-
itigar eru nú.
Er ekki' hér sýnd gild ástæða til
að kvarta ? Er ekki hér sýnt, hve
itiikili verður tiekju-aukinn «f fylkið
fæst stækkað ? því emda Laurier-
stjórnin neyðist til að gera samn-
ing við Manitoba, áj>ekkan þeim,
cr ltún gerði við nýju fylkin. Hjá
því kemst hún ekki, hversu íegin
: sem vrldi. í tiýjiítn sa'nmingi mætti
hún til með að gera öUtmt þriemur
| “slé't'tu”-fylkjunum nokkurn vieginti
! jafn háit-t undir höfði.
þetta alt sannar, aö gagmið og
| gróðimt, sem stækkun fylkisins hef-
i ir t för tneð sér, er meir en smá-
ræði.
HON. R. P. ROBLIN.
svaraði því, A
það hérað satnið frumv&rp til laga um stofn-
fitoba sam-
sambandsstjórnar toba og V.HRI ÖÐRU J>VÍ FYLKI
frá 1870 til 1905, þegar Laurier ETLAl) NOKKUD AF LANI)-
sfcjórniin'iii þóknaðist að kubba J>að INU, sem þeir (Manétolxv ntienjt)
h'irað suttdur, aö vild, og itaka mt bæðu um. ]w-ir RoWin svöíuðu
Sv-æði það, sem lýst er í jnessari stjorn j>ess frá Manitoba, jyvert á jxissu hiklanst á þatut veg, að væri
móti öllum löiguni og róbfci. Jjetta fastráiöið, væni ekki fcil neins
þet'ba er stuttur útdráifctur úr að tala um það meira, og bjugg-
Langri sögu, en hann sýnár þó og ust fcil í.S ganga ai fundi. það
ur taktnörkum- Bandaríkja, og vest
tir attur tn/eð J>e;rri línu að suÖ-
iuistur-takmörkum Manitoba.
kröfu, fyrir austan núv'erandi tak-
tnörk Manitoba, er aö flaitarmiá'.i
50 þús. íerhyrningsm lur. þetta
svæði var sambandsstjórnin viiljug
að vtiita Manitoba, en Sir Oliver
Mowat, er J>á var stjórttarformað-
ur í Otttario, hélt því fram, að
sambatKlsstjórn ætti ekkert m-eð
Jietta, — það væri partur af On-
tario fy-lki, en ekki Kæwatin. On-
tanio tnenn af öllum fiokkum og
stjórnmála skoðunum, STÓÐU
þA EINDREGNIR MEÐ SIR
OLIVER, EINS OG ROBLIN
.F/TI/AST NÚ TIL, að Mandtoba
menn án tillits til stjórnmálaskoð-
ana STANDI M15Ð SER, í alveg
vdldi I.aurier ekki, Homtm var
1) Að alt til 1905 hafði Mani- kl'nnu«'1' 110 Manitoba rn‘eíln allir
toba stjórn umráð yfir allri stjórn voru eindregnir tneð Robltn sbjórn-
í Keewatm héraðinu öllu, sam-
kvanot samjbandsstjórnar úkvæð-
um 1870 og samkvæmt saitibattds-
sfcjóniarlögum frá 1876.
2) Að Manitoba var með lögum
frá 1881, veitt til eignar stór
spilda af Keew'afcin, og að jaifn-
framt og' Jxiu lög voru úr gikfi
iiuttpu með dómsúrskurði 1884, að
því er snert'i suðurheltning Jxsirrar
spildu, jafnlramt sfcaðSesti sami úr-
skurðurimi gildi' lagívmta aö því er
[Jvað sagan segir
-----;
Hefir íylkið nokkurn gildan rétt
1 fcil {>ess að Iieimta Jxsssa stækkun ?
Til J>ess að svara þessari spurn-
1 ingtt rækilega þarf aö líba yfir lið-
in ár og rekja söguna. Að gera
það í stifttri grc>m er ómög.ufcigt,
en tilra-un vdljum vér gera, að
víkja á heiztu atriðin.
þegar Manitoba fylki var mynd-
að, 'árið 1870, vtar svo ákveðið, að
Manitoba stjórn réði fyrst um
sitvn yfir Keewatin og yfir Norð-
vesttiT territóriunu'm. Landamerki
Mamitoba voru þá bundin fösitum
skorðmn, en ekki brtTtta héraðanna.
það var að eins alment svo skilið,
að Keewatin væri fyrir austan og
norðan Manitoba, en Norðviestur
territóríin fyrir vestait fylkið.
þattttig fór Jtessu fratn í tíu áir, til
1880. Var þá Manitoba fylki stækk-
að, og Norðvestur héruðunum þá
gefin sérstök stjórn. Við Koewatin
var ekki hreiyft, enda var j>aö bér-
að formiega fengið Manitoba til
utnrá'ða, með lögtim sambands-
stjórnar árið 1876.
Um J>etta leyfci (1880) var hafin
laiKlamierkja þræta, er stóð yfir 3
til 4 ár, miUi ManitoLa og Ontar-
io. Takmörk Ontario íýlkis að
vestan og norðan höfðu ekki enn
verið btmdin föstum skorðutn. Kn
sams kottar máii. Endir þessa máls ! SIiert'ir NORÐURHELMING spild-
~ 1 unnar. Sú sta>D®estaii£ -er fólrin í
varð sa, að sambandsstjorn og 4kvaöum úrskurðanns, tö
Oi.tano fylkt fluttu það fyrir fcynd | NO« DUR TAKMÖRK ONTARÍO
arráði Breta. Var dómsúrskurður- FYLKIS SKULI VERA SUUÚR
TAKMÖRK MNNITOBA hV.,K-
IS, étóer eodilöngn þrætuL .ndiau
frá austri til vesturs.
>nn }>ess efnis, og þann úrskurð
staðfesti Victoria — drotnitvg með
undirskriít sinni II. ágúst 1884,
AÐ On'fcario fylki æfcti suðttrljelm-
img þrætulandsins, frá Superior-
vatni vestur nálægt 95. st. vest'ur-
'emgdar (sent síöan er austurtak-
mörk Manitoba), og, Al) NORD-
UR TAKMÖRK On tario fylkis
séo SUÐUR TAKMÖRK MANI-
TOBA FYLKIS, FRA 90. STIGI
VESTURLENGDAR aö austan
efitir miðju vatnanna Lake Sb. Jo-
seph, Lac Settl, og samgönguvötn-
•tm, og eítir miðri English Rdver,
þar 'tiií sú á fellur vestur yfir fyr-
greinda landamierkj£,línu milli On-
fcario og Manitoba frá norðri til
suðurs.
þannig vann Ontario stjórn mál
J*itta á móti sam'bandsstjórn árið
1884. Voru þar feld úr .gildi þau
lög sambandisstjórttar frá 1881, er
veittu Maniitoba þetytta 50 þús. fer-
hyrningsmílna viðauka. En hér er
Jæss aö gæta, og það er þUNGA-
MIÐJAN í kröfu Mamitoba nú,
að f Jxsssitm úrskurði er VJÐUR-
KENT, að MANITOBA FYLKI
EIGI kmd'ið frá fyrgremdum norð-
ttr takmörkum Ontario fylkis frá
90. vesturl. stigi og vestur málægt
95. vestu'tl. stigi og norður þang-
að, er norður takmörk Manitoba
framlengd, þverskera 90.vl. st. Með
Svo liðu mörg ár, að Manituba-
stjórn gerði enga gangskör til að
fá lattdamæri fylkisins ineð þess-
rnn viðauka, staðfest að lögum.
inni í þessu tnáli, og Jjorði þvi ekki
að skilja við þá í ]>ykkju. Hauu
bíiö þá svo að bíða 3—4 daga og
skvldi hann þá senda eíbir þeitn ti!
fundar við sig aftur. þedr biðu
Jtessa daga og Iengur. IIANN
IIEFIR EKKI SENT EFTfR
þEIM ENN.
Um þetta leyti (t febrúar 11)05)
flivtti Lattrier ræðtt á Jtittgi og \ið-
urkendi Jxir, að stjórn Not övcstur-
héraðanna hefði enga ákvcðna
skoðun, að því er sttertí sp'ldit J.á,
er Mani'tobív vildi fá og A:) þESS
VEGNA VÆLRI GERLEGT AÐ
I/ÁTA þAl) EFTIR. “En”, bætti
Itanit váð, “ÉG ER EKKI VID-
BÚINN Al) VEITA þAÐ AÐ
SVO STÖDDU”. f 'þessari sömu
ræðtt gat hattn þó J>ess, að hann
æitlaðd að víkja át frá sinni fyrstu
ákvörðun. Hann ætlaði nú ekki að
Var sú ástæðati, að úr J>vi fylkið
ekki iékk umnáð yíir bafnstöðttn- | Saskatohewan ^ fylki ^lduna
um Fort William og Port Arthur,
norður
if Manitoba, heldur ekki
stofndi hugur Mattitoba manna ætlaör hanri að Manit<>ba
frein-ur vestur og norður, - norð- hima’ vn lata 'Þ4-»PiWu “KB* nulU
ur að Hudsonsflóii og líafnstað hlut‘l Úrst mn s,Itn’
]>ar - Svo itiikið var þó Attttið með
þegar að því kom, að sum. ,l^mn kröfu.n Mamtub-a t.vanna,
baivdsstjórn skyldi veita Norðvest- <lð öauri; r h.rtti v ið að láfca
ttr Itéruðutnim fullkomlð sjálfsfor-
ræði, swm fullveðja fylki eða fylkj-
utn i samibattditiu, var Roblin-
sbjórmtt komin til valda í Mani-
toba. Gerði hún þá undineins kröfu
trl Jtess, að færðar væru út kvíar
fylkisins samití'mts og breytt
væri stjórivarfyrirkomulagi vestra.
í fyrstu var farið fram á, að fylk-
ið væri stækkað vestur, — að vest-
urbíikmörk J>ess legðust um eða
nálægit Rvg'irxi, frá norðri til suð-
urs. Jwjirri kröftt var tafarLaust
svarað á Jxinn veg, að þýðingar-
laust væri að fara fratn á sMkfc.
þegar þantvig var svarað, ibaðRo'b-
lin stjórniu tafarlaust utn stækknn j'skyjda, að gefa
norðttr, jxtnnig, að vestítT tak- | sptldu tafarlaust,
katcbewan fylki skagu AUSTUR
MKl) Manitoba fylki AD NORD-
AN alt austur á Wiunipeg v-atn og
að Nelson fljóti. Var Jxið og or
mikill vinningur.
Með þessari breytingu I/auriers
fékk Sáskatchewan fylki þá myod,
setn það befir nú, ]>.e., vestur tak-
tnörk Míini'toba og framlenging
þeirra takmarka i beinni Knu norö-
ur a 60. stig norðurbreiddar, eru
nu austur takmörk Suskatclicwan
fvlkis.
•Að feitgiittti Jiessari breybingu
sýndist það ekkert meira en sann-
gi't/ti, íið maður ekki segd sjálísögð
Mattitoiba þessa
- að Láfca aust-
mörk fýlkisins v æru framlengd
1 1 ur
I
takmörk Saskatchewan fylkis
vierða vestur takmörk Manitoba
fylkis, alt norður á 60. stig norð-
tir broiddar, og svo effcir Jxiirri
hnattlínu austur að Hudsonflóa.
Af Jtessari spildu er ekki nema
EINN SJÖTÍT hluti t'illieyrandi
Norðvestur héruðunum, — rönd
rútn'Lega 60 tmlur á 'breidd og uttt
420 mílur á lengd. llinir fiinm
' sjöttungarnir eru tiljteyrandi Kee-
wafcitt, — tilhe'yrandi Manitoba, ó-
beinlínis að minsta kosti, því uin-
ráðin, sem Manitoba haíði yfir
Keewatin í 35 ár, höfðu í sér fólg-
iun Jxtnn einkarótt, að fylkið lvafði
og hcíir fyrsta aðal-rótt fcil að
Jjeimfca meiri cða mitttti hlufca hér-
aðsims satneimaðan Manitoba fylki.
I.ögttm samkvæmt getur ekki sam-
bandsst jórn tekið eina ekru af Kee-
vvatin án samþykkis Manitoba
stjórmar, né heldur getur sant-
bandsstjórn tekið héraðið undan
umráiðnm ManitO'ba, að Manitoba
stjórn óspurðri. þegar }>á Laurier
sfcjórnin Jjcgjíindi tók Keewatitt
uttdíim umráðnm Mattitoba, 24.
júlí 1905, þá braut hútt ekki að
oitts sambattdslögin frá 1876 áhrær-
amlt Keewatin og Manitoba. I/aur-
ier gxsrði sig, og sambandsstjórn
samittmis, sekan í ólíðandi samn-
mgrofi, — gierðist gTÍðti'ðingur,
ekki síður en brotkgur viið lög
landsins.
í stað Jxtss þá að veita fylkin'n
réttmæba kröfu þess^ sviíbir liann
Manitoba fiylki öllum umráöum yí-
ir Keewatin héraðinu, og gefur
umráðitt þeirri stjórn, er ræður yí-
ir Norðvestur héruðunum, — geirir
Jx-ttii Jxgjaiuli, svo .engittn viti aif
fyrri ett alt er ttm garð gengið, og
það FJÖRUM DÖGUM eftir að
STADFEST vorn ný lög áhrær-
andi Norðv. héruðin, þar sem var
'skýrt fratnibekið, að na'fnið “Norð-
vestnr-héruið” Jtýddi framvcgis alla
Landedgit' Catnada milli Kle/fctafjalla
og Hudsonsílóa, að UNDAN-
TEKNUM fylkjunutn Manitoba.
Saska'tchewan og Alberfca, og AI)
j UNDANTKKNU krewatin
! HERADINU. þessi lög voru stað-
fést 20. júlí, en 24. s. m., á fundi
r.áðiaiteytisins, lét hann samiþykkja
i að baka Keevvatin frá Mijnitoba,
og teitgja það Norðv. héruöunum.
Hvaða nafav á að velja þefan
manni, scm þannig brevtir ? Að
brjóta L E Y NI L E G A lög,
er staðið höfðu gikl og
góð í 30 ár, og samtímis og
JAFN-LEYNILEGA AI) RJÚFA
ALLA SATTMÁLA viö Manitoho
fylki í Jæssu sambandi. Að hvað
nviklu leyti er tnaður, siem þannig
breytir, betri en sá, er leyttilega fer
inn í Jvús mantva og liefir á burt
ttveð sér Jxvð fémavti, semk hönd
festir á ?
J>að er þýðingarlaust að leita
eftir gildttm og góðum ástæðum
til að réttlæta Jtessa breytni. það
eru engar slíkar ástæð’ur til.
Keewatin er þannig tapað Matii-
• toba að ástæðulausu og án alfrar
lagaheimildar.
Manitoba stjórn' andæfði þessu
atlvæfi, en. til einskis gagns. Laur-
ier stjórnin sat við sinn keip. Hélt
]>vt fratn, að Manitoba fylki æfcfct
ekki eáttsamalt heitntittgu é l«.nd-
inu norður að Httdsonsflóa. þegar
ræða skyldi tttn }>að, að skifta þvl,
hlyfci að taka fctl groina kröfur
fylkjantva Qnebec, Ontítrio og Sas-
katchewan, er öll tmvtldu vdlja liala
tiðgang að flóattum. Á Jve.ssa leið
talaðr I/auricj-. Og t-i-1 Jx-ss að sja,
hve óréttlátur Laurier er, er verfl
að Ijemla á, að Ixcði Qinebec og
Ombario ba/fa nú Jtegar aðgang að
“flóamnn", — að Jatnes Bay, og
að landatnerki beggja eru fast
bnndin tneð lögum. þau bafa emg-
an réfc't fcil aö skvffca sér af máLmu.
Kífcir marg-ítnckuð og jafnoft.
sv'ikiiv loíorð utn að taka kröfur
Maiiiitoba fcil atliugunar, steiitdi
Laurier loksins tylkisstjórunum t
Otttario, Maniitoba og Saskafcche-
wan á fund mieð sér og sími ráða-
neyti í Ofctawa, 12. nóv. 1906.
Quebec stjóriv var ekki boðið að
settda fttlltrúiii á J.enna fttnd, ogeru
tv-ær 'tilgátur um ásfcæður til Jiess.
Sú, að hann hafi séð, hve hlægi-
legt væri, að hjóða þeirri stjórn,
að skífta sér af landþræfctt; er á
ettgan bátt snerti það fylki, og sú,
að hatvn i nviILitíð lvafi nppgötvað
\