Heimskringla - 04.03.1907, Blaðsíða 2

Heimskringla - 04.03.1907, Blaðsíða 2
Viattipep, 4. tnarz 1907 HEIMSKRiNGLA -» HEIMSKRINGLA—* Pnblished every Thnrsday by Tif Heinbkriogla N'ews & l’obliáiog Co. Verö blaösins 1 Canada oe Bandar 92.0U nm ériö (fyrir fram bor*aö). fient til Islandfi $2.(0 (fyrir fram borgaC af kaupcndnm biaösins hér)$1.50. B. L. BALDWINSON, Kditor 4 Manager Offico: 729 Sherbrooke Street, Wiunipeg P.O BOX 116. 'Phone 351 2, SAMBANDSSTJÓRN rausnast sýnír, aS hv«rnig ssni fariS verð-1 öSAim orðutn þýðir þá úrskurSur- satnbandsstjórn -til að gefa Matti- ur með lamleigmna t viðaukanum, inn jnað, aö Manitoba fylki er veitt Landamerkja þrætan j>aÖ er stórt mál þetta og tim- •afflgsmikið. Og það er eins þýð- -mpairm'ikiö fyrir Maniitoba-meiwi ■rnrnns og j»að er stórt og flókið. «rað er svo flókið og gamalt, þeg- tál rótf.r er rakið, að það þarf mejra en sirtáræðis ástundun og ■umhngsun bil þess að geta “fylgst Moð" í því og skil'ið gaug þess tál Wýtar. Af því þessu máli er þantv- ig varið, væri ósanngjarnit að ætl- ast til, að kjósendur alment hafi “stúderað” það ains og þyrfti, til tþess að geta gert sér niákvæma grern fyrir þýðittgu þess. j>ví sið- tir hefir þó almennmgur tök 4, að asthuga undir-öldurnar, sem Htt gaotir á yfirborðinu, en sean bafa WiHkmanlegustu áhrilin á þettia atáJ. Etmni'tt af Jrv í þannig er ástatt veitist “fiberölum” látt að halda fmm jneirri fatskennmgu, að hér sl- •kki um neitt ágreáttittgsmiál að raoða, að öllum flokkum komi saman mn, að Manitoba eigi hfajtntángu á fandspildu fyrir norð- í.t» fylkið, alt að Hudsott-flóa, og wð sambatKlsstjórn mnni veita það •án nokkurra eftirgatigstnutia, o. s. 4rv. Ef ekki- er litið nær kjölmim, þ4 ketmtr manm þessi saga sakleysis- íega fyrir. Hún er mjög semtilega sögð, og eintnitt á því vona “fib- V«rail'ar” að fleka tnarga kjósendur. En svo fær þessi saga um landia- '•nerkja-þrætuna alt annað útlit, ef •etit er ofan í kjölinni. toba Tí-U CENTS. Kkkert fylki í samibandinu er haft svotta hræðt- lega úitundairt. þiessu er bráð nauðsyn að breyta. Sú breybing fæst því að eins, að gild ástæða sé til, og sú ástæða fæst, ef Sylkið fæst stækkað. Með stækkun fylkisins Salla gömlu sam- mngamir úr gildi, en aðrir nýir filjóta að koma í staðinn. í jteim ttýja samningi yrði annaðtveggja, að íylkinu væri gefið iand al't í v»ö beiinni líau norður, og svo austur að Httdson flóa svo norðarkga, að og það er ekki deilumái nú, mega ur hel'minrgur þess viðauka, er það Manitoba fengi utttráð yfir höfn- tekjur fylkisins til tneð að vaxa heimitíiði. IyÖGIN FRÁ 1881 inni við Churchill fljótið. Var þar stóruni. ERU í KUI.I.U GILDI ENN, a« fært til setn ástæða, að megin- svo tniklu leyti. SAMKVÆMT ltltiti þess lands væri í Keewatin Að þörf sé á umbót í Jtes.su ofnt, þEIM'LÖGUM, OG SAMKV.BMT héraðinn, — héraðinu, sern Mani- sést l'jósast, Jtegar litið er 4 efttia- þESSUM ÚRSIvURUI ER JtPiSSI toba fylki hefði umráð yfir og ætti hag nýju fylkjanna vestur héðan, NORDURHKLMINGUR jtKSSI því svo mikið með. Saskatcbewan og AHterta. þegar 25 jtÚSUND FERHYRNINGS-í Samkvæint þingsályktun utn þau voru mynduð, þá var þeim MÍI/NA SPILDA AF SUÐUR- Jjetta efni, er samþykt liafði verið ekki íremitr en Mariitoba veifctur ENDA KEEWATIN HfÍRADS- j 0iIlu hljóði á íylkisþingi, fluttu eignarréttur fyrir og utnráð' yfir INS, SÖNN OG ÆVINNLEG þe,ir herrar Roblin, R.ogers og öllu landinu í iylkjumim, en saimn- | EIGN MANITOBA FYLKIS. | Campbell þetfca mái í Ottawa, fyr- aukamtm til ævinnlegrar edgnar og 1 *nfíur Þ°*rrtl u,n árgjald úr sam- Auk þess sem þessi spikkt var ir Sir Wilfrid I.aurier sjáífutn. Og umrá'ða, eða, ef ekki, þá yrði'land balidssjóöi var santtgjarn. Munur- J>annig að lögum gefin Manitoba, hverju svaraði Jvá Laurier ? Hann Jtað mefcið til verðs og sú upplueð i niu á- Jtfaitn samningi og á samti- Jtá kölluð “innstæða” fylkisins í vörzltim sam'bandsstjórnar, til við- bótar sams konar “imistæðu-fé” fylkisins í sama sjóði nú. ingnum við Manitoba, sést glöigg- ast af fylgjandi skýrslu yfir ár- gjald úr .sambandssióði til J>essara þ-tta 1 Jiriggja “slóttu”-f>ylkja : Saskatchewan A lberia Til stjórnjxirfa ........ Vext'ir af “innstæðufé” Tilktg (80 cts. á mann) ójald í stað landeignar Manifoba $ 50,000.00 178-947.20 286,245.06 100,000.00 50,000.00 200,000.00 405,375-00 575,000.00 50,000.00 200,000.00 405(375-00 375,000.00 Forsætis-ráðherra Manitoba Alls fyrir árið 1906 ...$615,222.26 $1,030,375.00 -$1,030,375.00 A síðastl. ári fékk þannig hvort 'er hér var komið sögunni, sá On- h'inna’ nýju fylkja 415 þúsundum tario stjórnin fratn á, að slóbt- dollars MEIR úr sambandssjóði en lendið vestra væri nú ekki eins ó- Manitoba fékk. JÖFNUÐUR A nýtt eins og ætlað var.' Vildi nu þESfaU FÆfal EKKI NEMA sú stjórn halda því fram, að vest- MED SlivKKUN MANITOBA- nr-takmörk Onbatio fylkis væru FYLKIS, en með stækkunmni er austur-takmörk Mattitoba fylkis. hanm vís. , , Kraifa Mamtoba manna aftur a En svo sýwir fyrgreind skýrsla móti var sú, að héraðið austur ckki nærri allan muni'nn, sem er á frá Manitoha, alt anstur til Sup- þessum samningum. Árgjaldið i erior vatns, eða jafnvel austur með staö lands í Manitoba STENDUR J,ví að norðan, væri suður-e.ndinn í STAÐ rneðan samningttr sá gild- :á Keewaétin héraðinu, en alls ekki ! ir, það er $100,000 á ári. í samn- I Ontario fylki, að Manáitoba nyti j ingi hintta fylkjanna eru þau á- j sfn eigi íyilikga að neinu fcytd í kvæöi, að sá gjakfliður standi í fylkjasambandinu, nema stærð þess stað, þ. e. $375,000 á ári, þangað væri attkin, og að þess vegna krefð til íbúar hvers fylkis eru orðnir llst fbú-ar Mamtoba þess, að 400 þús. Eftir það fer árgjaldið NORÐUR TAKMÖRK fylkisins HÆKKANDI, eftir vaxatt'di fcólks- værit FRAMI/RNGD AUSTURá fjölda, þangað til sá gjaldiiður g(K stig vesturlengdar, og þá láfcin ! dnn er orðinn EIN MILJÓN, 1 fylgja, þeirri hnattfinu suður a5 j ^afði Manitoba fylki veg og vanda svaraði því, AÐ hann hefði Jtegar lvl IT HI'NDRAI) TUTTUGU OG Superior vatni og suðvestur tnoð al stjórn í Keevatin. FIMM þÚSUNDIR DOLLARA A vatttinu strandlengis alt að norð-1 var skjójsteðingur Manitoba sam- nn tveggja .fylkja tym vesten Mam ‘ kvæni't lögum Hagnaðar-vonin. Sumir, ef til vill margir, spyrja sjáffa sig á J>ess>a leið : “Hvaða gagn getur íylkið haft af að eign- t ianidflæmi á milli Winnipeg- ▼atns og Httdsott-flóa? Er það ekki að eius að auka fylkinu byrði að bæta þvi kutdi við ? Ilvar er gróðinn ? þessum og þvílíknm spurnángnm er auðsvarað. Ha'gttrinn, gróðtmt, er meiri en svo, að nokkur kunni h.S rneta tii verðs að svo stöddu í£iA að byrja með, er ósannað al- -•veg, að land Jætta sé óhæft fyrir abnenttian landbúnað. Má vera, að mikill hluti 'Jtess sé óhæft til korn- yrkju, en þó tná/ geta Jiess, að hveiti þrfist og Jiroskast vel iull.tr 80 mihir fvrir norðan Winni;i_2- v-atn. En víst tjer öllum landkoim- tiniarmönnu'tti, setn þar hafa f«-ið- ast, saman tmt, að bæði uorður og utistur frá Manitoba séu fjöLuait- ar fcegundfi- og mikið af máijtti i jtirð. Tim'bur er þar lika nttkið, einkum austur, og veiðivötti mörg. Af Jx.-s.su ntá ráða, aö l.tnd þet'a getur verið mjög mikilsv irð., þó «mtt sé óöotað, tneðan lanarými er ttóg nær mannabygðum. Hér er þó von, ef ekki vissa itm gróða. En aðal-gróðavonin, eða öllu heddur vissan, um gróðtt, er fólgin í Jtfassu : Fáist J>essd viðauki hlýt- ur sambandsstjórn að gera nýja síMttninga v«S fylktö og Jxtð J)ýðir stóra viðtiót við tillagið úr sam- tiandssjóði. Og það er J>örf á nýj- tmi og sanngjarnari samnd-ngum. Hrns og nú stendur greiðir Mani- toba í sam'bantlssjóð um eða yfir SEX MILJÓNIR DOLLARS á ári, etv fær úr sambandssjóði SEX -4IUNDRUI) þÚSUNDIR DOLL- ARA, þje. fyrir hvern EINN doll. SEM MANITOBA GREIÐIR ÁRI. þegar svo er komið, fær hvort Jjessara fylkja úr sambands- sjóði, fyrir lantieign sýna, ineir en ELLI5FU DOLLARS A ÁRI FYRIR HVERN EINN DOLLAR, j sein Manitoba fær, eins og samn- itigar eru nú. Er ekki' hér sýnd gild ástæða til að kvarta ? Er ekki hér sýnt, hve itiikili verður tiekju-aukinn «f fylkið fæst stækkað ? því emda Laurier- stjórnin neyðist til að gera samn- ing við Manitoba, áj>ekkan þeim, cr ltún gerði við nýju fylkin. Hjá því kemst hún ekki, hversu íegin : sem vrldi. í tiýjiítn sa'nmingi mætti hún til með að gera öUtmt þriemur | “slé't'tu”-fylkjunum nokkurn vieginti ! jafn háit-t undir höfði. þetta alt sannar, aö gagmið og | gróðimt, sem stækkun fylkisins hef- i ir t för tneð sér, er meir en smá- ræði. HON. R. P. ROBLIN. svaraði því, A það hérað satnið frumv&rp til laga um stofn- fitoba sam- sambandsstjórnar toba og V.HRI ÖÐRU J>VÍ FYLKI frá 1870 til 1905, þegar Laurier ETLAl) NOKKUD AF LANI)- sfcjórniin'iii þóknaðist að kubba J>að INU, sem þeir (Manétolxv ntienjt) h'irað suttdur, aö vild, og itaka mt bæðu um. ]w-ir RoWin svöíuðu Sv-æði það, sem lýst er í jnessari stjorn j>ess frá Manitoba, jyvert á jxissu hiklanst á þatut veg, að væri móti öllum löiguni og róbfci. Jjetta fastráiöið, væni ekki fcil neins þet'ba er stuttur útdráifctur úr að tala um það meira, og bjugg- Langri sögu, en hann sýnár þó og ust fcil í.S ganga ai fundi. það ur taktnörkum- Bandaríkja, og vest tir attur tn/eð J>e;rri línu að suÖ- iuistur-takmörkum Manitoba. kröfu, fyrir austan núv'erandi tak- tnörk Manitoba, er aö flaitarmiá'.i 50 þús. íerhyrningsm lur. þetta svæði var sambandsstjórnin viiljug að vtiita Manitoba, en Sir Oliver Mowat, er J>á var stjórttarformað- ur í Otttario, hélt því fram, að sambatKlsstjórn ætti ekkert m-eð Jietta, — það væri partur af On- tario fy-lki, en ekki Kæwatin. On- tanio tnenn af öllum fiokkum og stjórnmála skoðunum, STÓÐU þA EINDREGNIR MEÐ SIR OLIVER, EINS OG ROBLIN .F/TI/AST NÚ TIL, að Mandtoba menn án tillits til stjórnmálaskoð- ana STANDI M15Ð SER, í alveg vdldi I.aurier ekki, Homtm var 1) Að alt til 1905 hafði Mani- kl'nnu«'1' 110 Manitoba rn‘eíln allir toba stjórn umráð yfir allri stjórn voru eindregnir tneð Robltn sbjórn- í Keewatm héraðinu öllu, sam- kvanot samjbandsstjórnar úkvæð- um 1870 og samkvæmt saitibattds- sfcjóniarlögum frá 1876. 2) Að Manitoba var með lögum frá 1881, veitt til eignar stór spilda af Keew'afcin, og að jaifn- framt og' Jxiu lög voru úr gikfi iiuttpu með dómsúrskurði 1884, að því er snert'i suðurheltning Jxsirrar spildu, jafnlramt sfcaðSesti sami úr- skurðurimi gildi' lagívmta aö því er [Jvað sagan segir -----; Hefir íylkið nokkurn gildan rétt 1 fcil {>ess að Iieimta Jxsssa stækkun ? Til J>ess að svara þessari spurn- 1 ingtt rækilega þarf aö líba yfir lið- in ár og rekja söguna. Að gera það í stifttri grc>m er ómög.ufcigt, en tilra-un vdljum vér gera, að víkja á heiztu atriðin. þegar Manitoba fylki var mynd- að, 'árið 1870, vtar svo ákveðið, að Manitoba stjórn réði fyrst um sitvn yfir Keewatin og yfir Norð- vesttiT territóriunu'm. Landamerki Mamitoba voru þá bundin fösitum skorðmn, en ekki brtTtta héraðanna. það var að eins alment svo skilið, að Keewatin væri fyrir austan og norðan Manitoba, en Norðviestur territóríin fyrir vestait fylkið. þattttig fór Jtessu fratn í tíu áir, til 1880. Var þá Manitoba fylki stækk- að, og Norðvestur héruðunum þá gefin sérstök stjórn. Við Koewatin var ekki hreiyft, enda var j>aö bér- að formiega fengið Manitoba til utnrá'ða, með lögtim sambands- stjórnar árið 1876. Um J>etta leyfci (1880) var hafin laiKlamierkja þræta, er stóð yfir 3 til 4 ár, miUi ManitoLa og Ontar- io. Takmörk Ontario íýlkis að vestan og norðan höfðu ekki enn verið btmdin föstum skorðutn. Kn sams kottar máii. Endir þessa máls ! SIiert'ir NORÐURHELMING spild- ~ 1 unnar. Sú sta>D®estaii£ -er fólrin í varð sa, að sambandsstjorn og 4kvaöum úrskurðanns, tö Oi.tano fylkt fluttu það fyrir fcynd | NO« DUR TAKMÖRK ONTARÍO arráði Breta. Var dómsúrskurður- FYLKIS SKULI VERA SUUÚR TAKMÖRK MNNITOBA hV.,K- IS, étóer eodilöngn þrætuL .ndiau frá austri til vesturs. >nn }>ess efnis, og þann úrskurð staðfesti Victoria — drotnitvg með undirskriít sinni II. ágúst 1884, AÐ On'fcario fylki æfcti suðttrljelm- img þrætulandsins, frá Superior- vatni vestur nálægt 95. st. vest'ur- 'emgdar (sent síöan er austurtak- mörk Manitoba), og, Al) NORD- UR TAKMÖRK On tario fylkis séo SUÐUR TAKMÖRK MANI- TOBA FYLKIS, FRA 90. STIGI VESTURLENGDAR aö austan efitir miðju vatnanna Lake Sb. Jo- seph, Lac Settl, og samgönguvötn- •tm, og eítir miðri English Rdver, þar 'tiií sú á fellur vestur yfir fyr- greinda landamierkj£,línu milli On- fcario og Manitoba frá norðri til suðurs. þannig vann Ontario stjórn mál J*itta á móti sam'bandsstjórn árið 1884. Voru þar feld úr .gildi þau lög sambandisstjórttar frá 1881, er veittu Maniitoba þetytta 50 þús. fer- hyrningsmílna viðauka. En hér er Jæss aö gæta, og það er þUNGA- MIÐJAN í kröfu Mamitoba nú, að f Jxsssitm úrskurði er VJÐUR- KENT, að MANITOBA FYLKI EIGI kmd'ið frá fyrgremdum norð- ttr takmörkum Ontario fylkis frá 90. vesturl. stigi og vestur málægt 95. vestu'tl. stigi og norður þang- að, er norður takmörk Manitoba framlengd, þverskera 90.vl. st. Með Svo liðu mörg ár, að Manituba- stjórn gerði enga gangskör til að fá lattdamæri fylkisins ineð þess- rnn viðauka, staðfest að lögum. inni í þessu tnáli, og Jjorði þvi ekki að skilja við þá í ]>ykkju. Hauu bíiö þá svo að bíða 3—4 daga og skvldi hann þá senda eíbir þeitn ti! fundar við sig aftur. þedr biðu Jtessa daga og Iengur. IIANN IIEFIR EKKI SENT EFTfR þEIM ENN. Um þetta leyti (t febrúar 11)05) flivtti Lattrier ræðtt á Jtittgi og \ið- urkendi Jxir, að stjórn Not övcstur- héraðanna hefði enga ákvcðna skoðun, að því er sttertí sp'ldit J.á, er Mani'tobív vildi fá og A:) þESS VEGNA VÆLRI GERLEGT AÐ I/ÁTA þAl) EFTIR. “En”, bætti Itanit váð, “ÉG ER EKKI VID- BÚINN Al) VEITA þAÐ AÐ SVO STÖDDU”. f 'þessari sömu ræðtt gat hattn þó J>ess, að hann æitlaðd að víkja át frá sinni fyrstu ákvörðun. Hann ætlaði nú ekki að Var sú ástæðati, að úr J>vi fylkið ekki iékk umnáð yíir bafnstöðttn- | Saskatohewan ^ fylki ^lduna um Fort William og Port Arthur, norður if Manitoba, heldur ekki stofndi hugur Mattitoba manna ætlaör hanri að Manit<>ba frein-ur vestur og norður, - norð- hima’ vn lata 'Þ4-»PiWu “KB* nulU ur að Hudsonsflóii og líafnstað hlut‘l Úrst mn s,Itn’ ]>ar - Svo itiikið var þó Attttið með þegar að því kom, að sum. ,l^mn kröfu.n Mamtub-a t.vanna, baivdsstjórn skyldi veita Norðvest- <lð öauri; r h.rtti v ið að láfca ttr Itéruðutnim fullkomlð sjálfsfor- ræði, swm fullveðja fylki eða fylkj- utn i samibattditiu, var Roblin- sbjórmtt komin til valda í Mani- toba. Gerði hún þá undineins kröfu trl Jtess, að færðar væru út kvíar fylkisins samití'mts og breytt væri stjórivarfyrirkomulagi vestra. í fyrstu var farið fram á, að fylk- ið væri stækkað vestur, — að vest- urbíikmörk J>ess legðust um eða nálægit Rvg'irxi, frá norðri til suð- urs. Jwjirri kröftt var tafarLaust svarað á Jxinn veg, að þýðingar- laust væri að fara fratn á sMkfc. þegar þantvig var svarað, ibaðRo'b- lin stjórniu tafarlaust utn stækknn j'skyjda, að gefa norðttr, jxtnnig, að vestítT tak- | sptldu tafarlaust, katcbewan fylki skagu AUSTUR MKl) Manitoba fylki AD NORD- AN alt austur á Wiunipeg v-atn og að Nelson fljóti. Var Jxið og or mikill vinningur. Með þessari breytingu I/auriers fékk Sáskatchewan fylki þá myod, setn það befir nú, ]>.e., vestur tak- tnörk Míini'toba og framlenging þeirra takmarka i beinni Knu norö- ur a 60. stig norðurbreiddar, eru nu austur takmörk Suskatclicwan fvlkis. •Að feitgiittti Jiessari breybingu sýndist það ekkert meira en sann- gi't/ti, íið maður ekki segd sjálísögð Mattitoiba þessa - að Láfca aust- mörk fýlkisins v æru framlengd 1 1 ur I takmörk Saskatchewan fylkis vierða vestur takmörk Manitoba fylkis, alt norður á 60. stig norð- tir broiddar, og svo effcir Jxiirri hnattlínu austur að Hudsonflóa. Af Jtessari spildu er ekki nema EINN SJÖTÍT hluti t'illieyrandi Norðvestur héruðunum, — rönd rútn'Lega 60 tmlur á 'breidd og uttt 420 mílur á lengd. llinir fiinm ' sjöttungarnir eru tiljteyrandi Kee- wafcitt, — tilhe'yrandi Manitoba, ó- beinlínis að minsta kosti, því uin- ráðin, sem Manitoba haíði yfir Keewatin í 35 ár, höfðu í sér fólg- iun Jxtnn einkarótt, að fylkið lvafði og hcíir fyrsta aðal-rótt fcil að Jjeimfca meiri cða mitttti hlufca hér- aðsims satneimaðan Manitoba fylki. I.ögttm samkvæmt getur ekki sam- bandsst jórn tekið eina ekru af Kee- vvatin án samþykkis Manitoba stjórmar, né heldur getur sant- bandsstjórn tekið héraðið undan umráiðnm ManitO'ba, að Manitoba stjórn óspurðri. þegar }>á Laurier sfcjórnin Jjcgjíindi tók Keewatitt uttdíim umráðnm Mattitoba, 24. júlí 1905, þá braut hútt ekki að oitts sambattdslögin frá 1876 áhrær- amlt Keewatin og Manitoba. I/aur- ier gxsrði sig, og sambandsstjórn samittmis, sekan í ólíðandi samn- mgrofi, — gierðist gTÍðti'ðingur, ekki síður en brotkgur viið lög landsins. í stað Jxtss þá að veita fylkin'n réttmæba kröfu þess^ sviíbir liann Manitoba fiylki öllum umráöum yí- ir Keewatin héraðinu, og gefur umráðitt þeirri stjórn, er ræður yí- ir Norðvestur héruðunum, — geirir Jx-ttii Jxgjaiuli, svo .engittn viti aif fyrri ett alt er ttm garð gengið, og það FJÖRUM DÖGUM eftir að STADFEST vorn ný lög áhrær- andi Norðv. héruðin, þar sem var 'skýrt fratnibekið, að na'fnið “Norð- vestnr-héruið” Jtýddi framvcgis alla Landedgit' Catnada milli Kle/fctafjalla og Hudsonsílóa, að UNDAN- TEKNUM fylkjunutn Manitoba. Saska'tchewan og Alberfca, og AI) j UNDANTKKNU krewatin ! HERADINU. þessi lög voru stað- fést 20. júlí, en 24. s. m., á fundi r.áðiaiteytisins, lét hann samiþykkja i að baka Keevvatin frá Mijnitoba, og teitgja það Norðv. héruöunum. Hvaða nafav á að velja þefan manni, scm þannig brevtir ? Að brjóta L E Y NI L E G A lög, er staðið höfðu gikl og góð í 30 ár, og samtímis og JAFN-LEYNILEGA AI) RJÚFA ALLA SATTMÁLA viö Manitoho fylki í Jæssu sambandi. Að hvað nviklu leyti er tnaður, siem þannig breytir, betri en sá, er leyttilega fer inn í Jvús mantva og liefir á burt ttveð sér Jxvð fémavti, semk hönd festir á ? J>að er þýðingarlaust að leita eftir gildttm og góðum ástæðum til að réttlæta Jtessa breytni. það eru engar slíkar ástæð’ur til. Keewatin er þannig tapað Matii- • toba að ástæðulausu og án alfrar lagaheimildar. Manitoba stjórn' andæfði þessu atlvæfi, en. til einskis gagns. Laur- ier stjórnin sat við sinn keip. Hélt ]>vt fratn, að Manitoba fylki æfcfct ekki eáttsamalt heitntittgu é l«.nd- inu norður að Httdsonsflóa. þegar ræða skyldi tttn }>að, að skifta þvl, hlyfci að taka fctl groina kröfur fylkjantva Qnebec, Ontítrio og Sas- katchewan, er öll tmvtldu vdlja liala tiðgang að flóattum. Á Jve.ssa leið talaðr I/auricj-. Og t-i-1 Jx-ss að sja, hve óréttlátur Laurier er, er verfl að Ijemla á, að Ixcði Qinebec og Ombario ba/fa nú Jtegar aðgang að “flóamnn", — að Jatnes Bay, og að landatnerki beggja eru fast bnndin tneð lögum. þau bafa emg- an réfc't fcil aö skvffca sér af máLmu. Kífcir marg-ítnckuð og jafnoft. sv'ikiiv loíorð utn að taka kröfur Maiiiitoba fcil atliugunar, steiitdi Laurier loksins tylkisstjórunum t Otttario, Maniitoba og Saskafcche- wan á fund mieð sér og sími ráða- neyti í Ofctawa, 12. nóv. 1906. Quebec stjóriv var ekki boðið að settda fttlltrúiii á J.enna fttnd, ogeru tv-ær 'tilgátur um ásfcæður til Jiess. Sú, að hann hafi séð, hve hlægi- legt væri, að hjóða þeirri stjórn, að skífta sér af landþræfctt; er á ettgan bátt snerti það fylki, og sú, að hatvn i nviILitíð lvafi nppgötvað \

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.