Heimskringla - 25.04.1907, Blaðsíða 2

Wmnipeg, 25. apríl 1907«
HEIMSKRINGLA
HEIMSKRINGLA
Published every Thursday by
The Heiraskringla News 4 Pablisbing Co.
Verö blaðsius ( Canada og Bandar
J2.00 nm áriö (fyrir fram borgað).
8ent til islands $2.(0 (fyrir fram
borgaöaf kaupeodum blaösins hér)$1.50.
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manaper
Office:
729 Sherbrooko Street, Winnipeg
P.OBOXIie. 'Phone 331 2,
JVá Búnaðarskólanum
J>a5 eir örðugt að giska á það
•’tap, sem bændur í Manitoba hafa
orðdð fyrir á sl. ári sökum ónýts
útsæðds, ónákvæmrar yrkángar á
larwliuu og illgresis í ökrum beenda
og vegna skorts á hæfdegum und-
irbúningi útsæðisins, <til þess að
verja ‘■‘Smut’’ í hveitinu. En þetta
tap orsakaðist ekki aðallegia af
þdkkingarskort'i bændanna, heldur
tniklu fremur af hirðuleysi. þús-
undir bushela eyðilögðust af því,
að útsæðið var óhæft til sáruingar,
og 'þúsundir bushela af því, að
land)ið var illa yrkt, svo það gaf
ekki útsæðinu ait það gróðamagn,
sem það annars befði getað gerfc.'
Á búnaðarskólanum hafa verið
rannsökuð í vetur yfir 300 sýnis-
horn af korntegundum, sem hafa
sprO'ttið í Manitoba, og á síðustu
nokkrum vikum hafa mörg sýnis-
hom af útsæði verið ýtarlega
ratuisökuð, og af þeim rannsókn-
um hafa menn komist að þeirri
niðurstöðu, að auka m«gi hafra
uppskieruna um að minsta kostii 10
bush. af ekru að jafnaði, með því
að nota gott útsæði, og mieð því,
að búa jörðina svo undir, að hún
geti dregið sem mestan vökva í
sig. Sýnishornin, sem sko'ðuð
voru, voru ekkert meira en 35
prósent að tölu og 50 prósent að
v-igt við það, sem þau ættu og
■þyrít-u að vera, til þess að vera
hæfikig til sáningar. Hin sýwis-
faormn voru svo léleg, að þau
voru að eins hæf til að gefa þau
skepnum til fóðurs. Af þeirri þekk-
jngu, sem fengist hefir við rann-
sóknir þessar, og af þeim fjölda
tnéía, sem skólanum hafa borist,
báðjandi um lei&beiningar um með
ierð á' útsæði til þess að vierjast
"smnt", þá hefir skólastjórnin á-
litsð niauðsynlegt, að attglýsa ráð-
leggingar sínar í þessu sambandi,
og sem hún er sannfærð um, að
gett leitt til aukinnar uppskeru,
sé þeiim nákvæmlega fylgt.
Árið 1906 voru 3,141,537 ekrur
uttdir hvoitirækit í Manitoba, með
20 bush. uppskeru að meðaltíali,
og 1,155,961 ekrur undiir höfrum,
seíu gáfu aí sér 43 bush. hver ekra
Auk þess var hör, rúgi, baunum,
•maís, jarðeplum og öðrum garð-
ávöoctum sáð t margar ekrur. Ef
hægrt væri að auka uppskent hafra
og hveitis um 2 bushel af ekru, þá
gæfi það bœndum hér í fvlkinu
nneára en 4 miliíón dollara hagnað
á ári framyfir það sem nú er. Og
þetta bætrti hag þairra að miklu
le)rti, gæfi þeim betri heimili, betri
skóla, betri vegi, og geröd þeitn
mögulegt, að afla sér betri gripa,
bertri akuryrkjtiverkfæra, svo að
öll srtarfsemi fylkisins hefði hag af
því. Hver maður, sem les þessar
línur, ætrti að gtera þetrta að al-
vörumáli sínu, og hvetja bændur í
sínu nágrentti til þess að giera hið
Ramæ, til þess að tryggja sér betri
uppskieru á þessu komandi hausti,
en áður hefir átt sér stað.
Útsæðinu er skift niður í þrjá
hlurti : FRJÓANGINN ier í lægrj
eða afturenda kornsins ; “ENDO-
SPERM”, sem er forðaibúr frjó-
angans ; og HÚÐIN, sem hylur
hvorttveggja. Frjógttn, með þvi
er rweint vaxtarbyrjun frjóiangans.
Hann sendir út rærtur sínar og
etikil. Fæðan, sem geymd er um-
hverfis frjóangann í korninu, breyt
ist og uppleysist, og unga plantan
lifir á því rneðan hún er að festa
rætur sínar og undirbúa sig til að
draga að sér gróðrarmagnið úr
mol'dinni og loftimi, þiess stærra
og þykkra, sem útsæðið er, þess
meira næringarmagn veitir það
hinni ungu plöntu á frumvaxtar-
tíma hennar og styrkir hana með
því t'il þess að þola betur mót-
dræg öfl, svo sem þurka, meðan
hún ér að vaona. það er mieð korn-
ræktina etins og meö griiparækt, að
þess betri skilyrðum, sem fóstrið
hefir að fagna, þess bertri þroska
nær það eftir fæðinguna. Stór og
velfylt útsæðiskorn mynda stórar
og srterkar plöntur, með stierkum
rótum, stiklum og laufum. En
smá og skorpin frækorn framLeáða
lítil og veik aíkvæmi. Stóru fræ-
kornin gtefa bezta uppskeru.
Við búnaðarskólann í Ontario
hefir 7 ára reynsla sýnit, að upp-
skieran varð af stórum og velfylt-
umfrækornum 62 bush., af meðal
frækornum 54 bush., og af litlum
og skorpnum frækornum 47 buslt.
af ekrunni. Á sama akri sýndi 11
ára reynsla, að með því að velja
árlega bezta útsæði, fengust 77
bush. af höfrum af ekrunni, en að
eins 58 bush. af. smærra útsæði. A
fyrirmyndairbúinu í Ohdo var það
sannað, að á 7 ára timabili feng-
ust árlega að jafnaði 46 bush. frá
st'órum, en 43 bush. frá lirtlum
frækornum. Svipuð þessu hefir
reynsla annara búnaðarskóla ver-
ið. Oe það sem gildir um Lafra
gildir einníg um hveiti útsæði og
útsæði annara kornrtegund'a. Brúk-
ið ‘■‘Fannirig Mill” og "Grader” og
notið eingöngu stór og velfylrt
frækorn, sem eru þung í vigtina.
það hefir verið sagt, að þess
ver&i ekki langt að bíða, að land-
ið milli Winnipeg og Kkjtitaifjalla
fái 'bráðlega það viðurniaftii, að
kallast ‘‘Wild Oats” land. þebta
má mieð engu mótd kotna fyrir.
það eru nú þegar alt of mörg ,lönd
og enda hérttð þakin villihöfrum
og öðru illgresii. það er áríðandi,
og enda lífsnauðsynkg’t, að ráðin
sé bórt á þsssu. þessar illgresisteg-
undir ræna frá kornrtegundunum
þeim vökva úr jörðunni, sem þær
»1111 ogi þurfa að geta nortið til
þess að ná fylsta vexti. Illgresið
þrengir og oftnjög að korntiegund-
unum og étur upp frjómagnið úr
jörðunni, og í tippskerunni og
þreskingunni samblandast i það
kormntt, svo að þúsundir bushela
skemtnast, svo að þau ná ekki
nema hálfvirði á markaðnum.
það útheimrtir tíma og auka-afl að
þreskja illgresið, auk poka að
geyma það í, aukavinnu að hand-
kika það, og auka peninga, að
borga flttrtningsgjáld fyrir það. Og
eftir al't þet'ta er það einkisviiirði,
en gi'ldir að eins tiil þess að spilla
korntegundunum og lækka þær í
ver&i, og þar að auki eyðir það
jarðvieginum, hvar sem því er ó-
hindruðu kyft að vaxa.
Sáið að 'eins hrednii útsæði, og
takið upp það jarðyrkjtilag, sem
gerir yður mögulegt, að hreinsa
hina frjósömu akra yðar og koma
þeim í það ástiand, að illgresi £ái
ekki þrifist þar. Eyðileggið eina
eða tvær tippskerur með “Disc”
og herfi, — sáið bvggi, rúgi, milkt
eða einhverjtt öðrtt, setn þér getiið
slegið, og þar með náð iUgresinu
áður en það fellir fræ. Drepið lífs
og vaiwtarmagn þess. Látdð ekki
hti'gfallast. Gefið svínunum þá
uppskeru, sem svo er fengin. Ýms-
ir bœndur ltafa hreinsað akra sína
algerkga af villihöfrum og öðru
illgresi. það, sem þeim ,hefir tekist,
gebið þér einnig gert. Byrjið tafar-
laust á tiíhreinsunarstarfinu, —
strax á þessu ári, og lártið land-
búna'&inn í Manitoba verða það,
sem hann á að vera, — af be/.rttt
tegtiiiid og bvgöur á vísindakgitm
grttndvelli.
Mörgttm bttshe'lum var sáð á
síðasta ári, sem aldrei báru neinn
á'VÖ'Mt.. Jörðin var ekki rétit búin
ttndir sáninguna. Útsæðið, til þess
að 'gerta v-aorið, verðttr að hafa
vökva og hlýindi og loft. Til þess
að alt þetrta sé í rérttu lagd, verð-
tir að beita plógnttm, diskinnm og
herfimi rétrtikga. Sé moldin fín og
þétt, þá hjúfrar hún sig að útsæð-
inu og veit'ir því vökvanin og ylinn
sem það þarfniast, og hjálpar á
þann hátt frjóguninni. það befir
talist til, að alrt að 20 bushel af
hverjttm 100 tapist algerkga í
mörgum tiifclium fyrir illan undir-
búning jarðviagisns sem í er sáð.
Við þertta tapast ekki leinungis
sjálft útsæðið, heldtir verður upp-
sloeran miklu rýrari af því fræi, er
frjógast, af því að ekki verður
nægur vökvi í jarðveginum til
þess, að planrtan geti vaixið. Sé
akur þinn ekki svo, að moldin sc
öll laus og mjúk, þá þarftu ekki
að vænfca góðrar uppskeru. Tak
þér því nægan tíma rtil að undir-
búa jarðveginn vel. það borgar
sig margfaldlega, þegar fram í
sœk’ir, af því að útsæðið frjógast
fljótar, stöngin ver&ur sterkari,
korndð verður fyr fullþroskað og
ttppskeran verður meiri og korn-
tegundin betri.
það má koma í veg fyrir ‘smut’
með því að bkyta titsæðið í
blöndu af formalin eða blásteini,
rétrtikga tilbúinni. Sé það gert,
finst ekki ‘smut’ í uppskerunnii. —
Formalin blandan er talin betri en
blásteins blandan. Formalin fæst í
lyfjaibúðum í lagar ástandi. Bland-
an hefir 40 prósent af vatni, og er
ltún þá mátul'ega sterk. Fyrir
hveiti þarf blandan að vera : Ei't't
ptl. af Formalin móti 45 til 50 gal.
af vatni. Eitt gailon af blöndunni
nægir fyrir 2 bushel. Setjið hveit-
iö í langa garða á hlöðu gólfinu,
gerið rauf í hrygginn á görðumtm
og hellið 'blöndunm í raufina eftir
endilöngum görðitmim, einu gall-
óni móti hverjum tve.imur busbel-
um. Veltið því sí&an yfir 4 sinn-
ttm með spaða, mokið svo ttpp í
hauga og þekjið með pokum eða
teipputn, og lát'ið standa 3 klukku-
titna. Breiðið svo úr því á gólfið
og láitið þorna eins fljótt og hægt
er. Að öðrum kosti má dý£a út-
sæðinu í 'blönduna og moka því
svo upp í hauga og láta sfcanda i
Yt. kl. tíma, og þurka svo ei.ns og
áður er sagt. Hugyndin ier, að
gegwvæta útsæ&ið svo það bdotni
alt og sem jafnast.
Blásteinn eða “Copper Sul-
phate” blandast og hagnýtist s&m
hér scgir : Eitt pund mótii 8 gaill-
ómun af vatni uppleysist fyr^t í
heiitu vatni og þvnnist síðan út í
viðar íláiti'. Dýf síðan útsæðinu í
blönduna í pokum eða köriutn og
l'át þaö standa í þeim í tíu mín-
úrtur fcirl þess að blandan rentti úr
þeim ; breið síðan úr útsæ&inu,
svo það þorni. Blanda þessi not-
ist þannig : igallón móti 2 bush.
af korni. Sömu aðferð skal beirta
við hafra og hygg sem hvieifci, —
75 fci'l 80 bush. af höfrumeða byggi
eða 100 bush'. itf h'veirti m-óti 50
gallóftia blöndu.
Bezt er að brúka Formalm, þeg-
ar veður er heitt, af þvi að gufan
af því er áhrifameiri til að drepa
“srmt't” þegar heitt er. Bezt er að
bleyta útsæðið einum degd áður
en því er sáð, eða fyrri, ef svo
sýnisfc. En sé það gerrt fyr, þá
verður að gæta þass, að þurka út-
sæðið vel. Formalin tkyfist ekki,
þó það sé látið standa, heldur get-
ur það orðið sterkara við það.
Bænditr skyldu jaínan hafa þessi
atriði hugföst :
1. Notið “Fanning Mill” og
“Grader”.
2. Sáið að eins stórum og val-
fylturn, fullsprotnum og heil-
um kornttm.
3. Sáið engum V'ill'ihöfrum eða
öðrum iligresis fcegundum.
4. Búið akuritnn sem allra- bezt
að hægt er undir sáninguna.
5. Ra-ktið með plógi, disc og
hierfi til þess að drepa iligres-
ið. Rólið akurinn og verndið
vökvann.
6. Bkytið allar kornrtegundir í
Formalin blöndu eða blá-
srteins blöndu, til þess að
drepa “smurt” í útsæ&inu.
7. Sáið í nokkrar ekrur því allra
bezta útsæði, sem yður er u.tt
að fá. Lá'tið það verð.i full-
komkga móðnað og siirottiö,
og geymið það svo 111 útsæíS-
is næsta ár.
þessa upplýsingar hefir stjórn
búnaðarskólans beðið Heitns-
kringlu að birta', svo íslet'/knm
bændum gefist kost.tr á, að at-
huga þær og fara efrtir þeim.
Landsalan í Manitoba.
Fá lönd í heimi hafa rtekið
meiri f^jtimifiörtmi siðan þau lýgö-
ust, heldur en Ástraíía. þar er
land st-órt, veðurlag yfirleitrt gott
og jarðvegurinn víða hinn frjó-
samast'i. En sérstakkga er það
miálmauð'kgð landsins, sem hefir
gerrt margan manninn þar ríkan á
fáum árum, og átrt meiri þátt í
því, að útbreiða þekkingu á land-
inu meðal heimsþjóðanua, en flest
eða nokkuð annað, sem það beíir
að bjóða. það var sá tímii, að
lönd voru þar lítilsvirt og fengust
fyrir lítið, en nú á síðari árum er
bin mesta ©ftiirsókn eftir löndum
þar, og væri þó eflausti meiri, ef
landið lægi ekki eins langrt frá Ev-
rópu eins og það gierir. Land þar
er nú víða komið í afarhátt verð,
ekki að eins ,í borgunum, hieldur
einrtiig viðast þar, sam komin er
formfcga skipuð 'bygð. Enda er
stjórniaríar og önnur þjóðleg mentt
ing fcngra á veg komin í Ástralíu,
en í fkstum öðrum löndum.
Næst Ástralíu munu Bandaríki
Vesturheims hafa tekið hraðskreyð
ust framfaraspor að mörgu leyfci,
og sérstaktega í atvinmiviegum og
sbarfskgum framkvæmdum. Jtang-
að hefir innstraumur fólks um
langan tima verið afarmikill, og
landverð hækkað að sama skapi.
það var sá títni í Bandaríkjunum,
aö laud var. þar ódýrt, en sá tími
er nú löngu liðinn, og land þar
komið i háfct verð, t.d. er sagt að
í lovva sé nú landverð komið upp
í það, er jafngikli $75 hver ekra að
jafnaði yfir alt ríkið. Sattta er að
segja ttm ýms önnur ríki þar syðra
að land <sr komið í afarverð, og
því eru nú margir þaöan að sunn-
an farnir að selja lönd sin þar ng
flytja hingað norður til Manitoba,
þar sötn löndin eru miklu ódýrari,
en þó frjósamari og gefa að jafn-
aði meiri uppsberu <en lönd víða
snnttan límtnnar. En merkiiilegt er
•það, að af þeim 13,188 möitnum
frá Bandaríkjttnum, sem á síðasta
ári festu sér beimiHsrérttarlönd í
Vesrtur-Cawada, voru 3,366 frá N.
Dakofca, iþar sem lönd eru fcalin
einna biezt fcil akuryrkjti a£ öllum
ríkjtim sam'bandsins. Og 2,900 frá
Minnesota. En margfalt færri úr
öllum bittum ríkjunum. En alls
komtt mienn á síðasta ári úr 50
rikjtim sunnan Hntinnar til að festa
sér hér beimiHsréttar 1 önd. þess
urtan hafa og Bandaríkjamenn
kieypt ógrynni af löndum bér í
Vesturfylkjunimi, og þeim og starf
semi þeirra er að nokkru kyrti að
þakka, hversu mikið landið befir
stigið í vierði hér í ManirtO'ba og
Vesturlandinu á síðari árum. þeir
hafa komið l.inigað í þúsundatali,
og hremsað miest af þvf, setn fáan-
kgt var með góðu móti, og ekki
vílað fyrir sér að borga gortt v.erð,
ef þeim að öðru kyti Hkuðu lönd-
in. Svo hefir kvieði'ð,mikið að land-
töku og landkauptim Bandamanna
hér nyrðra, að ýms Canada-blöð
hafa rærtt það með nuiklum áhttga,
og sagt, að þetta mundi leiða til
'Jtess, að þeir nœðtt hér svo mikilli
fiesrtu, að hærtta væri á því, að alt
Norðvesturlandið muttdi með tím-
anum ganga uttdan brezku krún-
nnmi og sameinast Bandaríkjiinum.
AHnienna skoðttniin er þó sú, að
engin .skynsamkg á&tæða sé tiil að
órtta'S't þefcfca, af því að þeir Banda
ríkjamenn, sem hér rtaka sér beim-
ilisrétt, verða að gerast Ire/.kir
þegnar, áðttr en þeir gteta eignast
löntlin. En þeir sem hafa keypt
lönd, hafa gert það til að græöa á
þeim. Ti'lgaitgurinn er að geyma
þainþar fcil þau hækka í verði', og
selja þau svo hæstibjóðandai, hverr-
ar þjóðar sem hann er ; og þegar
þar að kemur, þá er eins víst, að
kaupettdtirnir verði brezkir eins og
að þeir verði Bandaríkjamie'mi'. —
Einnig er á það bent, að þegar
Bandaríkja'maðurinn kaupir hér
land 'ti'l ábúðar, þá sétt miklar lík-
ur 'ti'l þess, að hann gerist brezkur
þegn eins fljótt og hann getur orð-
ið það a& lögttm, og það eingöngu
t'i-1 þess, að geta átrt kost á, að
ciga bér atkvæði í landsmálum og
gefca á annan hátt tiekið fullan
þátrt í 'borgarakgum skyldum íbú-
anna. — En hvað sem þessu líður,
þá er þaö víst, að mikill fjöldi
Bandaríkjamanna eru nú hér bú-
settár. Canada hefir grætt miennina
og þekkinigu þeirra í búnaði ásamrt
efnatm þedrra. í því er stórmikill
gróði fyrdr ríkið, og það gertur ei
hjá því farið, að þeir komi rtil með
að eiga drjúgan þátt í farmförum
landsdns og verðhækkun á landi
yfirleitt. En það sem aöalkiga eyk-
ttr landverðið í Manitoba er bygg-
ing hinna ýmsu járnbrauta, sem
nú 'teygja sig út í alla afkyrna fylk
isins eins ört eins og mannkgur
kraftur fær komið þeim þangað.
Svo mikil brögð hafa verið að
þessu á sl. nokkrum árum, að
land’ er nú orðið hér yfirleitt 4 til
10 sinnum hærra í vexði, en það
var um aldamótin síðusrtu. Réfct
núna, í sl. viku, var eirtt búland
selt hér nálægt Portage la Prairie
fyrir 40 dofiara hver ekra, og áðttr
hafa b'úlönd sttnnar í fylkinu selst
fyrir talsvert meira en það. Alls
óræktuð lönd, mjög misjöfn að
gæðttm, svo sem skólalöndiin, hafa
á siðasrta ári selst yfir 14 dollara
ekran, ag jafnaðarverðið befir vrier-
ið rétt við 12 dollara hver ekra.—
Sama er að segja ttm landverð i
bæjum hér í fylkimt, að það er
orðið margfal't ltærra, en það var
ttm aldamórtin. þá vortt margar
þær lóðir seldar fyriir 4 til 10 dofl-
ara hvert framfet, sem síðan hafa
V'eriö seldar fyrir 75 til 100 dollara
fetið. Og enn ertt þess engin merki,
að land. sé komið hér í hæsta verð
eða nokkuð líkt því. það er álit
fróðra nianna, að hver meðalekra
lands hér á sléttunum sé 100 doll-
ara virði, af því a'ð hún í hverju
•meðalári gefi af sér vexti af þeirri
ttpphæð, attk alls vinnukostnaðar,
sé hún ttndir hveitirækt. þeir halda
því þess vegna fram, að í þesstt
fylkii komi þeir tímar, þegar þröng
býlt fier að verða, að meðalverð
búlanda verði ekbi minna ein 75
dollara hver ekra, og að góðar
verzlunarlóðir í stórliæjuntim kom
ist í alt að 4000 dollara hvert fet
í fratnhlið lóðanna', og er það engu
meira eu viða viðgiengst í stór-
bæjum í Bandaríkjiiniim.
Alt þetrta bendir tiil þess, að þá
verði þeir Islendingar eða afkom-
endttr þeirra, sem þá haía eignar-
hald á góðum bújörðum og verzl-
unarlóðtrm, “loðnir um lófana”, —
og margir þ&irra eru þegar orðnir
það að mttn.
•----=-<S------
Til bœnda í Manitoba
Búnaðarskólinn í Manirtoba heftr
tnyndað rannsókttarfélag. í því eru
tfllir keii'narar skólans, svo og
elztu nemendtir skólans. það er og
ætlast til, að þeir sem útskrifast
af skólanum, haldi áfram að verða
meiðlimir felagsins. Sömttká&is er
ætlast til, að bæiidur og aðrir bér
og ltvar 11 m fylkið gangi í þetta
félag, hafi þeir áhttga fyrir akur-
yrkjti'málum. Til'gangur félagsins
er að gera athuganir og safna
ttpplýsittgtim í sambandi við bún-
aðarmál, svo að með sameiginleg-
ttm athuguniim og samattburði á
reynsltt og þekkingu félagslimanna,
gierti þekkiitig almennings orðið auk
in á ýinsum þeitn atriðum, sem
varða haill bænda í þessu fylkii-
Til þess að þesstt geti orðið írani-
gengt, er nanðsynkgt, að íneðlim-
irnir beiti allri tnákvaemni vfö at-
lni'ganir sínar og sendi ályktanir
sínar til skólans. í stjórn þessa fé-
lags ertt : W. J. Black, yfirkenuari
skólans; T. J.Harrison, Carman,
Man., G.A.Sprottle, Man. Agric.
Coll., Winnipeg; N.H.Thompson,
Sottrisford, Man-; W.W.Thompson,
Virdien ; Gordon Todd, Grisvold ;
A.M.Martbeson, Stonevall, og J.
Arttrill, Gilbert Plains.
Ársfundur verður Laldinn ein-
hverntima a vetrarkenslu tím'abili
skólans. Á þeitn fundi verður
skýrt frá áranigriniitn af ársrann-
sokttum og athugu'num félagslima.
Meða 1 mála þeirra, sem tekin
verða til yfirvegunar, eru villiald-
inii í Maniiitoba, með sérstöku fcilHti
til plóma, svo sem um vöxt
trjánna. Hvenær aldini verða full-
sprortfcin, lit þeirra, þéttk-ika og
stærð, og smekk aldinamtia. Einn-
ig ran það, hvernig hirðing akur-*
yrkjuverkfæra ' lengir starfsþol og
endingu þeirra. Um hirðingu á'
hryssutn, og hver áhrif það hefir á
folöld þeirra, og mi'smunuriinn á
folöldum út af fullbættu kyni eða
afkvæmum af bært'tu og óbættu
kyni annars búpenings. Um mis-
mun á söluverði smjörs og rjóm.i
á h'inum ýmsu mánuðum ársins,
Um hve mikið kostar að fram-
leiða bushel ai hveirti. Um að upp-
ræta illgmsi og vil'lihafra.
það hefir verið rætt um áform
þetta við n'cmendur skólaris, og
þeim gefnar itpplýsimgar um, itverti
ig bezt- megi koma því í fr.itn-
kvæmd, og þeir eru beðnir að rita
skólanum um hvað eina, er þeltit
þykir athugunarvert. Alltr slík ir
athugantir og upplýstngar k. tna
fram í ársskýrslu félagsius.
Um CLOVER-ræktun. — þetta
mákfni verðttr bráðlega varðandi
hvern bónda í fylkinu. Uppihal.ls-
laus hveiitræktun og sumar “fall-
owing” eiyða tráðkiga frjóiefnun-
um úr hverju lattdii, hversu firjó-
samt, sem það aonars er. JDn án
frjóseminnar getur heilbrigt hveiti
ekki sprot'tiið. “Alfalfa” hefnr end-
urnýjað frjómagmð í mörigum al
Sttðurríkjtinum, og þiað sem það
befir gert fyrir Colorado, Kansas
og Nebraska', það gertur rau'ður:
Clover ©ða aðrar CIoveT-feaguodir
gerrt fyrir Manitoba, ef hægt er að
sanna, að það gerti sprotrti’ð vel
bér í fylkinu. Manitoba bændunr
Itefir þegar fyrir nokkru verið bent
a þietrta mákftti, og það befir þag-
ar verið santi’að, að Clover gertur
sprotrtið í ýmsum pörtum þessa
fylkis.
1 il þess að öðdast frekari sann-
anir í þessu efrti, hefir akuryrkju-
deild stjórttarinnar í Orttawa lagt
búttaiðarskóla Maniitobafylkis til
nægiiega mikiS af hreinu rauS-
Clover fræi til þess aS gera til-
ratinir með það á 50 ekru bkfctunt
víðsvegar í fyJkinu. Fimrtíu ttiem-
endttr tóku með sér nóg fræ rtil að
sá í tina ekru hver, samkvæmt
fyrirsögn', svo atT I nálægri fram-
tið geitur vissa fengist um árang-
ttr af þessum tilraunum. Clovec
hiefir nákga eins mikið fóðurgildi
eins og gott Bran, og rniklu meira
en það Bran, sem blandað er
tnylsnu úrgangi og öðrum ól.roða,
Félagss’tjórniu mælist tdl þessy
að allir, setn áhuga haía fyrir
framför landbúnaðarins í þessu
fylki, og fyrir hag bændasétitarinn-
ítr, vildu styðja að því af fremsta
megn.1, að augnamiði félagsins.
gieti orðið framgengt.
l-l--+-----Cq
TAFT OC FORAKER.
Nú litur út fyrir, að Taft ráð-
gjafi og eírimálstofumaður For-
akier mttnii aetla að þreyt.i kapp-
Itlaup um hinia næstkomamU f._r-
seita.'tign Bandatnanna, og sækja
þ»ir báðir fra Ohio um úitnieíniingu
atinaðrtvort sem senator eða for-
serti. A þingi hefir Foraker offcast
•komið frarn sem andstæðingur
Roosevelts forseita, og mun því
verða eríitrt fyrir honami um sókn.
l aft ráðgjafi eir nú á leið t/il Pan-
atna í þieim erindum, að líta eftir
fraTnkvæmdmn við skurðinn. £
vertnr var mikið umital um, að
stjórnin mundi gefa Panamaskurð-
inn úit á kontrakt, en ýmsra or-
saka vegna er nú hærtt við það að
sinni.
Um lamgian tíma befir lirtið út
fyrir verkfall á írtieðal játnbrauta-
þjóna hér syðra, þcir krefjast 12
prósen.t launah'ækkunar og 9 kl.-
tíma vdnmt'. En já'rnbrautasfcjórar
btiðu 10 og 7 próse-ttt lauttah'ækk-
tm og 10 kl. tíma vinntt, og þar
við si'titr. Slíkt verkfall mundi ná
fci'l 510,000 maínna og yfir 95,000
míHiia kngd af járnibraurtum., að
mes'tu ves'tur af Chicago.
Ársæld er mikil nú um stundir
meðal öandamanna. Verzlan, iðn-
aðttr og landbúnaður iblómgast
svo undru'm sætir, og eigna marg-
ir það viturlegri stjórn Roose-
velts og ráðatteytis hans. það er
ekkert efam'ál, að enginn forseti
Banda'manitia hefir verið stórvdrk-
ari eða tilþrifa'miedri en binn nú-
verandi. Undir bans stjórn var hið
miesta miattnvirki heims hafið, sem
er gröftur Pattama skurðsins. x.