Heimskringla - 13.06.1907, Blaðsíða 3

HEIMSKSÍN GLA
NVinnipeg, 13. júni 1906.
er alþýöumienn geti keypt sér hjá
ellistyrk. *
Út af þessu verkefni hafði Páll
hetitinn Briem amtmaöur, sem upp
haflega var skipaöur íormaður
niefndarinnar, samið frumvarp, er
hann nefndi: “Frumvarp um eftir-
laun hinnar íslenzku þjóðar”.
Frumvarpið er sniðið að miklu
ettir sams konar frumvarpi, er
norsk milLiþinganefnd hafði samið
á árunum 1894—1899.
Aðalatriði frumv. eru þessi:
Stofna skal sérstakan sjóð, trvgg
iugarsjóð, fyrir þá, sem ófærir
verða til vinnu. 1 þennan sjóð
skulu "allir menn, karlar og kon-
ur, 16 ára eða eldri, sem eiga lög-
beimili á íslandi”, greiða 3 kr. á
ári, eða 50 kr. í eitt skiiti fyrir öjl
er þeir verða 16 ára að aldri, og
tryggja sér meö því lífeyri. Undan
þessari tryggingarskyldu eru þegn-
ir ómagar og þurfamenn, útlend-
ingar, aem ekki eiga framf'ærslu-
rétt hér á landi, eða koma hingað
til lands, er þssir eru íimtugir. Enn-
íremur þeir, er öryrkjalifeyris
njóta, og þeir, er hegningarvinnu
sæta.
Allir þeir, sem tryggingarskyldir
ertt, skulu hala rófct til lífeyris úr
sjóði þessum, þegar þeir eru orðn-
ir öryrkjar. En öryrkjar teljast
fyrst og fremst þeir, sem "geta
ekki verið matvinnungar, eða eru
rmeira eða minna ófærir til 'þess aö
framkvaema störf við þeirra hæfi
•veigna veiklunar á sál eða líkama,
er stafar af sljól&ik, ,eða elli, eða
af öðrmn ástæðum”, svo sem ná-
kvæmara ,er skýrt í 2. gr. frum-
varpsins þannig :
a) 'þedr menn, sem hafa unnið
fyrir sér með vinmt, líkamlegri eða
andlegri, þegar þeir eru orðnir svo
veikluðir á sál ©ða líkáma, að þeir
geta 'oigi ttnniö fyrir 40 prósenit af
launtim þeim, sem þeir hafa haft 5
árin næstu áöur en viedklunin byrj-
aði, eða sem fullvinnandi menn í
stöðu þeirra og með menningtt
þeirra geta ttnniö fyrir.
b) þedr menn, sem að mestu
eða öllu leyifci lifa á eignartekjum,
þegar þeir eru orðnir svo veikfaöir
á sál eða líkama, að þeir að stað-
alidri nauösjTtlegra þurfa sér tdil viö-
urlífis einum fjórða meira en tekj-
ur þeirra mema.
c) þeir rnenn, sem engar sérstak-
ar tekjur htjfa, svo sem eiginkon-
ur, börn hjá foreldrum, niáttts-
svieimar eöa námsmieiyjar, iönaðar-
menn o.s.frv., þegar þeir eru orðn-
ir svo vieiklaðir á sál eða líkama,
að þeir eru óhæfir til þess, að leysa
þau verk af hendi, sem staða
þeirra hermtar, eða itil þess, aö
manna sig svo, að þeir geti unndð
fyrir sér.
Lííeyririnn memur 120 kr. á ári.
þedr, sem væru milli fertugs og
hnttugs, er frumvarpiö yrði að
lögum, skyldu þó að eins fá 90
kr. í öryrkjalífayri á ári.
Landsjóðtir ábyrgist, aö öryrkja
lífeyrinn verði greiddur, og kostar
stjórn sjóðsins og framkvæmóir í
hans þarfir.
Auk þess er gert ráð fyrir sjálf-
viljugri 'trygging.
Nefndin heíir fengið Mag. sc.
Ólaf Dan Daníelsson til þess að
rannsaka' hinn h'agfraeð'isl'ega grund
völl frumvarpsins. Útrieikningar
hans, sem pnentuðir €xu í álits-
skjali meifindarinnar, eru "sumpart
bygðir -á skýrslum um manmfcal á
Islandi, sem eigi eru m.eð hag-
kvæmu fyrirkomulagi í þessu tdl-
liti, en sumpart á norskum skyrsl-
um, sérstaklega aö því er öryrkja
snertir. En þeir geta auðvifcað ver-
iö tiltölufeiga fleiri eöa færri þar
en hér. R'eikmingar þessir eru því
eégi bygðir á svo áredöanfegum
grumdvelii, sem æskikgt væri. En
þanmig eru þeiir þó úr garði gerðir,
að ©igi er ósennifegt, að þieir við
nánari rannsókn mundtt reymast aö
hafia farið mærri samni”, . segir
mefnddn. Eftir útr'edkningum þess-
um æt’ti edgi að vera hæ'tta á þvi,
að landssjóöur þyrfti að feggja
neitt verulegt fra-m til öryrkjaltf-
eyris eftir frumvarpdnu, annað en
kostnaö'inn vdð sfcjórn þess.tra
mála.
Netodim lýsir því yfir, aö hún
telji þá feiö beppifega í höfuðatrið-
unum, sem farin sé í frumvarpinn,
og að hún að þessu feyti hafi orð-
ið ásátt utn, aö senda stjórnarráð-
inu frumvarp Páls Brfems, sem til-
lögur sínar um málið', “þó með
þeim fyrirvara, aö hún tielur var-
legra, aö fengnar séu nákvæmar
skýrslur utn alla öryrkja á land-
inu, áö'tir en málimt er til lykta
ráöiö, og síðan gerðir, ©ffcir þeim
skýrslum, nýir útredkningar, er við
eigia”.
Neftt'darálitin'U fylgja enn tvö
frttmvörp eftir Pál Briem : um út-
hlu'tun S'tyrks af styrktarsjóÖnum
h'anda alþýðufólki, og ttm lífsá-
byrgðir fiskimanna á þdlskiputn,
og loks þýöing á hinum dönsku
ell'istyrkslögum.
Utn þetta afarmerkilega mál
veröur rætt frekara síðar.
Framan prentuð grein er tekin
úr bl. “Lögrétta”, dags. 20. marz
sl., og sýnir hún, að landar vorir
á aeittjörðinni eru orðnir snortnir
af sömu framfaraþrá, sem aðrar
mentt’ingarþjóðiir. Ellistyrks málið,
setn er sérskilið frá öryrkja mál-
ÍU’U, er og nú á dagskrá ýmsra
þjóöa og þegar í gildi hjá sumum
þeirra. þaö hefir mætt misjöfnum
dómttnt. Telja margir ellistyrkinn
ltiiöa til þess að draga úr sfcarfs-
þrá og sparsemi landsbúa og á
þann bátt draga úr því, sem ann-
ars yrði taiin eðlileg framför þjóð-
anna : Af því aö vissa er fengin
fyrir forsorgun af landsjóöi þá
tnunii fólk skirrast við að Jaggja
tnikiö á' sig verklega, vinna minna
ett þaö annars mundi gera og eyða
jaínó't't vinnuarðinum, af því að
ekki sé nauðsynJegt, að það safni
neinu til elliáranna. Á binn bóginn
er því lialdið fram, að tneö elli-
styrknum sparist það fé, sem nú
er lagt í líknarstofa'anir fyrir gam-
alt og heilsuv.eikt fólk, aö ellistyrk
tirinn gefi landsbúum tryggingu
fyrir viðurværi, ef sá tími kiemur,
að þeir þurfi hans tnieö, og að
þefcta hafi þau áhrif aö minka
sviksemi í viðskiftum manna á
rnieöal og enda glæpi. Ennifremur,
aö enginn muni fy.rir það, þótt
hann *eigi ellistyrks von, vanrækja
að spara fé til elliáranna, af því
að ellistyrkurinn sé svo lítill, að
ltann að eins nægi til þss þess að
draga íram lífið á, en leyfi ekki
sællífi”.
Báðar hliöar þessa máls hafa
við talsverö rök að styðjast, og
er það ágætt kappræðuefni fyrir
ræðufé’lög og aöra, sem finna upp-
bygging og ánægjti í aö ræða um
vielferöarmá'l þjóðanna.
Spurninorar og Svör.
Síðan ég las í Heimskringlu urn
líkræðurnar, sem prestar á Islandi
hafa flutt yfir framliönum sókttar-
börnum sínum, hafa mér dottið t
hug þessar spurniingar, sem ég
beini til hugsandi manna :
1) Er útskúíunar kenningin ekti
mótstríðandi þeirri kenningu, að
guð sé kærleikurinn, og
2) Ef útskúfunar kenningin er
sönn, er þá ekki öll sæla annars
Iteims ómöguleg. Með öðrum orð-
um : getur nokkur verið sæll, sem
ve.it af bræðrum sínutn og systr-
um eilíflega ófarsælum ?
S v a r : Heimskringla getur t i
svarað þiessum spurningum fyrir
aðra ; en skoðun hennar er, að út-
skúfunar kenningin sé ósönn og ó-
samboðin hieiilbrigðum vitsmunum
og siðgæðiseðli manna, og að eng-
inn geiti veriö sæll hér eöa annars
heims, sem lifir í þeirri sannfær-
ingu, aö óteljandi millíónir mann 1
séu og vieröi um alla eilífö í vít’s-
kvölurn. En sú huggun fylgir þess-
itttt huigfeiðdngum, að H&imskringla
er sannfærð um það, að nú á tím-
um eru þair sára fáir og sífækk-
andi, sem feggja nokkurn trúnað á
þessa úreltu og haxðýðgislegii
kenningu fornaldarinnar. Heima-
trúboðið, sem nú er veriö að inn-
feiöa á íslandi með fégjöfum Vest-
ur-lslendinga, mun vera sú eina
trúarstofaun í heimi, sem byggir á
þessari útskúfunar kenn'ingu.
Ritst.
Það borgar sig að
lýsa 1 Heiraskringlu.
aug-
^SNVVVVV^NVVVV>»>»,»,»,»VV>I
Þaðborgar si g
fyrir yður að hafa ritvél við
við starf yðar. Það borgar
sig einnig að fá
OLIVER------
---TYPEWRITER
Það eru þær beztu vélar.
Siðjið um bekling — sendur frítt.
L. H, Gordon, Agent
P.O.Boxlðl — — Winnipeg
Winnipeg Selkirk k Lake W‘peg Ry.
LESTAGANGl'R:—
Fer frA .* elkirk — kl. 7:45 og 11:45 f. h.,
og 4:15 e. h. Kemur til W’peg — kl. 8: .50
f. h. o? 12:50 og 5:20 e. h. Fer frá W’peg
— kl. 9:15 f. h. og 1:30 og 5:45 e. h. K«m-
ur til Selkirk - kl. 10:20 f. h., 2:35 og
6:50 eftir hádegi.
Yðrur teknar meö vðguuuum aðeins
á mánudögum og föstudögum.
r
Islenzkur Plumher
C. L. STEPHENSON,
Rétt norSan vi6 Fyrstu lút. kirkju.
118 Xena !St. Tel. 5730
Palace Restaurant
Cor. Sargent & Young St. -
2 MALTIÐAR TIL SÖLU A ÖLLUM r
| T I M UM f
í sí 1 maltfd fyrlr $3.50 J
M Geo. B. Collins, eigandi. p
Maryland Livery Stable
Hestar til leigu; gripir teknir til
fóðurs. Keyrslu bestar sendir yð-
ur hvert sem er um bæinn.
HAMMILL <fe McKFAG
707 Maryland Street. Phene 5207
Woodbine Hotel
Stærsta Billiard HaUl Nor6yesturlanditu
Tlu Pool-borö,—Alskouar vínog vindlar.
Lennon & Hebb,
Eigendur.
FRANK DELUCA
sem hefir báð a® 5 89 Notre Dame hefir
nú opnaö nýja búö aö 7 14 Maryland
St. Hann verzlar meö allskonar aJdini
og sætindi, tóbak og vindla. Heitt te og
kafli fæst á öllum tímum.
Þeir sem vilja fá þaö eina og besta
Svenska Snuss
sem búiö er til 1 Canada-veldi, œttu aö
heimta þessa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Co’y
249 Fountain
St., Winnipeg.
Yörumerki.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Biöjiö kaupmanu yöar nm þaö og hafl
hann þaö ekki, þá sendiö $1.25 beint til
verksmiöjunnar og fáiö þaöan fullvegiö
pund. Vér borgum buröargjald til allra
innanrlkis staöa. Fæst hjá H.S.Bardal,
172 Nena St. Wipnipeg.
Nefniö Heimskr.lu er þér ritið.
^Doininioii Bank
XOTRE DAME Ave. RRAXCH Cor. Nena St.
Vér seljum peningaávísanir borg;-
anlegar á íslandi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf ftf hendi leyst
PPARISJÓDS-DEILDIN
teur $1.00innlag og yfir og gefur hæztu
gildandi vexti. sem leggjast viö ínn-
stæðuféö tvisvar á ári, 1 lo
júnl og desember.
A. S. BAROAli
Selur llkkistur og annast um útfarir.
Ailur útbnnaöur sá bezti. Enfremur
selur hann aLskonar minnisvaröa og
legst»»ina.
121 Nena St. Phone 306
Electrical Constrnction Co.
Allskona- Rafmapns verk
af hendi ley*t.
96 King St. Tel. 24 22.
MARKET H0TEL
146 PRINCESS ST. í",
P. O’CONNELL. eigandl, WINNIPEG
Beztu tegundir af vinföngum og vind
um, aðhlynning góð húsið endurbsett
Lífsábyrgðar akkeri
"Vér þuríutn allir akkeri og ég veit ekki af ncínu betra eti
Greait West Life Policy”, segir merkiir hag'fr. nýlega í bréfi
til vor. — Lífsábyrgð er vissasti vegurinn til aö tryggjairam
tið erfitygijan'na. Iögjöld erulág í Greiait West Ldfie fél. ,og því er
hyggi'lega og ráövattdlega stjórnaö. — Leitiö upplýsiinga, seg
iö aldur næsta feeðingardag og biiiðjið um bækjing vorn “Our
Savings”, stutt lýsing um ttauðsyn og ágæti líisábyrgða.
SÉRM’AKIR AGENTAR : —
B. Lyngholt. W. Selkirk. F. Prederickson, Winnipeg.
F. A. Gemmel. W. Selklrk. C. Sigmar, Glenboro.
H, S. Halldorson, Bertdale, Sask.
THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE COMPANY
Aðal skrifstofa, Winnipeg.
Mmú Lager
:Extra Porter
Heitir sá Dezti bjór som
búin er til i Canada.
Hann er alveg eins góð-
ur og hann sýnist.
Ef þér viljið fá það sem
bezt er og hollast þá
er það þessi bjór. Ætti
að vera á hvers manns
heimili.
EDWARD L. DREWRY, MaT?ÍSaner
W!
T,L
Heitir sá vindill sem allir "gykja. ^Hversvegua?’1,
af þvi hann er það tæsta sem monn geta reykt.
íslendiugar! muuiö eftir aö biöja uní T. Ij.
(UNION MADE)
Western Cigar Faetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
Department of Agriculture and Immigration.
tlanitoh
Land möguleikanna fyrir bændur og bandverksmenn. verka
menn. Auðnuból landleitenda, þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fijótlega auðuga.
ÁRIÐ 19 0 6.
1. 3,141,537 ekrur gáfu 61,250,413 bushels hveitis. Að jafnaði
yfir 19 busbel af ekrunni.
2. Bændur lögðu yfir $515,085 f nýjar byggingar f Manitoba.
3. í Winnipeg-borg var $13,000,000 varió til n/rra bygginga.
4. Búnaðarskóli Var bygður 1 Manitoba.
5. Land hækkaði 1 verði alstaðar 1 fylkinu. Það er nú frá $6 til
$50 hver ekra. '
6. I Alanitoba eru 45,000 framfara bændur.
7. í Mamtoba eru enþá 20 millíón ekrur af byjrgilegu óteknu
ábúðarlandi, sem er f vali fyrir innflytjendnr.
TIL VÆNTANLEGKA LANÐNEMA
komandi til Vestur-landsins: — Þið ættuð að stfitisa f Winniþeg
og fá fullar upplýsingar nm beiinilÍBiéttarlönd, og einnig utn
önnnr lönd seui til sölu eru hjá fylkisstjóruiiini, jámbrautafélög-
um og laudfélögum.
Stjórnarforuiaður og Akuryrkjutnálu liáðgjafi,
Eftir upplýsiinjuu1 u á )ei'» »J:
Jiwpph llnrlic, .1»»- Hmrl»»ey
6l7 Main st., 77 York Street
Winnipeg, Jfan. Toronto, Ont.
212 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
Roygy sJ irfaði falsk nafn í gestabókina, og
uin lc-ið, að Veienika var neifnd ungfrú Gwyn frá
Carnuroor. Urn þe'tta hugsaði hún lengi.
Morgnndnn eftir, þegar G'ilbert var búinn að
borða, beiddi hann um vagn og gekk svo rakleiðis
til herbergja frú Kratil og Viereniku.
þegar hann kom inn, sá hann að Veretiika lá a
Jegrbekk, náiól og veikindaleg.
Ilvað cr.nú að?” spiiröi hann.
“Ungfrú Gwvn íheíðii átt að vera degi lengur í
.Osborne. Hun er, venilega veik”, sagði frú Kraul.
Mor.k gekk til Viereniku og sagði :
■‘Ertu veik, Verenika?”
“Eg >r muttlaus og þreytt. Vikum saman hefi
ég orðið að þola gie'ðshræringar, leiðindi og sult, og
nú ketnvr affeiftingin”.
‘Hvað a nu að gera, Veremika?” Á ég að út-
vega lxknir ?
Hiin hnsti höfuðdð neitariidi'.
“það, sem hún þarfnast, er edns dags hvíld, hlý-
indi og góður matur og kraftmikill”, sagði frú
Ivraul. “Eftir tvo daga verður hún ferðaifær.”
það var eJki utn annað að gera fyrir Monk en
samþykkja þttfa. Hann fór ofan, kvaðst ekki þurto
vagrinn, og sagðist ætla að vera hér einn eða tvo
daga.
þegar hr.ni' kom upp aftur, hafðd hann með ser
tnórr rr.orgtiritiloð, seittdst í stól við ofninn í l.erbergi
Veteniku og tór að lesa.
Frú Kraul var að búia til te og verma bakstur
Iianda \eren:ku. Hún drakk teið og sofnaði svo
s.rrax ig
Mikil fegurft' er á þessu andliti”, hvislaði frú
t.ð IVfeink. “Mig furðar, að þér skulið ekki
veri orft'inn ástianginn í h*enni”.
’Monk roftr.að: og lagði blaðið frá sér.
SVIPURINN HENNAR 213
Frú Kraul varð fyrst hissa og brosti svo.
‘ Ó”, sagði hún, “mig hefir kngi grunað, að þér
væri'ð á-stfui'gint, í ur.gfrú Gwyn, en það gfeður mig,
því ég vei', að ég íæ að vera vinnukona ykkar, d
þes,. r; ð takf.st”
‘ Eg vct ekki, hvernig ungfrú Gwyn litur á
þetta málefiii, þér gerðuð vel í að mæla með mér við |
tækifasri, oy verði nokkuð aí saimbandi þessu, þá
skttluð þér verði ráðskona á hedmili okkar”.
“það sem cg ge't gert, skal verða giert”.
Mf>uk svaraði engu, stóð upp, gekk ofan og út og
var ltn-’i • burtu.
í Jóte’.sgangimim mætfci hann tvisvar gamalli j
korui. mcð rputt sjal og svarta blæju. Ekki kom j
hotiunt til hugar, ag þetta gæti verið Roggy.
Het'.rgift, sem Roggy var í, var beint á móti .
herb rgi \ereiwku. Dvrnar voru ofurlítdð opnar, otf
við þær stoð Roggy nærri allan daginn, og hafði gát
á dyrunum á herbergii Vereniiku. Tvisvar sinnutn
fór hún ofan. °K ' hvorttveggja sinni mættd hún Mouk
þcgar IJonk var búdnn að borða um kvoldið,
gekk hann til herbergis Vereniku.
þ, r \ ar búið að kveikja, og eldurinn í ofninum
logaði vil. Vcrtnika sat við oínfan, föl og þreytuleg
en þó friskari en um morgundnn. Hún héilsaði j
Monk glaðlega.
“Eg héll að þú værir gengin tdl hvíldar, kæra
Verenikfi, en t ú sé ég að þú ert hressari”.
K '• t i þcssu kom frú Kraul, klædd í kápu og með !
hatt á höíði
“Eg voua, að við getum haldið áfram ferðdnni a j
mo’gun, herra Monk”, sagði hún, “en ég þarf að
hregða tnér út og kaupa ýmisfegt til ferðarimiar.
Eg ketn aftur innan stundar”.
þegur frú Kraul var farin, áleit Monk bentugan !
tima til íift flytja bónorðið. En hvernig átti hann j
2:4 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
að hyrja ? Meðan hann var að Lugsa um þetta,
rauf Verenika þögndua.
“Ciliicrt", s&gði hún hikandi. “É'g hefi í dag
verið að hugsa tvtn ásigkotnulag. mitt. J>ú sagðir
ritér f inu sJnui, að ég væri ekki lengur kona lávarðar
Clyncriis samkvæmt lögum. þú hefir verið mér sem
bróðir, en þar eð ég veit, að eigttr þínar eru fremur
lititr' tná íg tkkt og þori ekki að vera þér lengur til
bytði”.
“I-Ivjð ætlarðu að giera?”
‘Eir vil fara aftur til fósturforeldra minna á St.
Kb.da ’.
‘Hviið ætlarðu að gera þangað?”
'“Setjasc að hjá fósturforeJdrum mínum, kenna a
skc'anuni þar og stundia sjúklinga eyjarinnar”.
"þú áié ekkert heiimili á St. Kilda fengur. Ég
veit i kki, hvort ég á að segja þér það, þó held ég að
það sé bezt. Presturinn og kona hans druknnðu á leið
inni lil Glasgow fyrir fáum vikum”.
“D.'iii! ” æpti Verenika. "Drukknuð! ”
"Já skipdð fórst með öMu, sem á því var”.
“Dáin! Drukknuð! Guö minn, guð minn'A
Verenika bytgðd andli'tið meö höndum sínum or
sat þegji.tidi og hredfingiarlaus.
Maitk þorði ekki að rjúfa þögnina. Loks leit
Verenika tipp. Hin iþurra, þögla, takmarkalausa
soig ú andliti htnnar, gerði Monk hræddan.
“]:að e-ru þá allir horfnir mér, allir”, sagði hún
ratinalega. “Vesaldmgs faðir minn og móðir!i þau
eni samt farsæl nú, þau eru á himnum”.
"Nú tr kuminn nýr prsstur til St. Kilda, og þess
vegna getur bú ekki fundið þar heimili”.
•'Gi t ég nokKnrstaðar fundiS heimili ? Ég hefi
ekki hi.-nild lil, að kalla mdig mínu nafni, og á enga
krofu til miiis beimilis. Ég er hætt að vera koirt
SVIPURINN IIENNAR 215
Rjjs, og er |‘ví ekki lengur systir þin, og ég ætla a5
hættu ít> u*a þér til byrðar”.
v'esalings \erenika, þú verður mér engin bvrði,
það stm < g hiii er 'þér vejkomið. Frá því að ég sá
þig f>-s»i ♦ifrkaði ég þig sem systur, en nú í dag,
Vcr.n'ka, e:ska ég þig af öllu hjarta, komdu í faðm
uunit, vertu konan mín, og feyfðu mér að helga þíc
alU tilveru mina”.
Hauu opnaði faðm sinn handa henni.
\ eter.ika hörfaði undan, skjálfandi e.ins og strá :
siori.ni.
“I u lika”, sagði hún lá<nt. “Nú hefi ég mist stð-
asta vininn, i\ú er ég etn, alein”.
“Ég sk:l þ.g ckki, Verenika?”
“ViUutint. er orðinn að elskhuga, og því hefi ég
m:st vininn”.
“Máske, en þú ltefir unnið meira en þú hefir mist,
VfJentkt.”.
“■Gúbcit. talaðu ekki um ásfcÍT við mig, það ger-
ir mig veika og hrygga. Elskaði ekki Roy mig, og
þó’gfe) mdi hann rnér uudireins og ég hvaxf sjónutn
huis ?"
“Eg lieimta ekki ndna systurást aj þér, ef þú að
eit.s vtit vierða konan mín, og ég skal gera það, sem
í mínu vuldi stendur, til þass að þér geiti liðið vel”.
“Ó, Gilbert, minstu ekki *á grftingu við mig, því
þó og sé ekki fengur kona Roys, eins og þú segir, þá
ætla ég satní að vera honutn itrú meðan líf mitt var-
ir. þtn kor.a get ég aldrei orðið”.
“Éig ætla að vera þolinmóður, Ver.enika. þú
væntanl "a heiii ekkd reiðst beiðni minni?”
“Nei, er. ems og ég sagðd áðan, ætla ég ekki að
ver 1 þér t.l bytðar lengur. Ég er að edns 18 ára og
ætti nð •’eita unnið fyrir tnér”.
"I”-: þvkktr ekki Íiinar bitrustu hliðar lífsins”.