Heimskringla - 25.07.1907, Blaðsíða 2

C RVinnipeg, 25. júlí 1907.
HEIMSKRINGLA
HEIMSKRINGLA
Published every Thursday by
Tht Heimskringla News & Pablisbing Co.
Verö blaðsins í Canada ogr Bandar
C.00 nm Ariö (fyrir fram borgao).
Sent til Islands |<2.C0 (fyrir fram
borgaOaf kaupendum blaösins hér)$1.50.
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
Offiee:
729 Sherhrookt Street Wionipeg
P.OBOXllA. ’Plíone 3B 1 2,
J árnbrautarnefnd
Foam Lakebúa.
J>ess láðist aS geta í síðasta
tlaði, að Foam Lake búar í tías-
katchewan gerðu út 4 maania
sendinefnd á fund stjórncnda C. P.
!R. féiagsins hér, til þess að iá,
íramlengda eða járnlagða fram-
lenginguna á Yorkton bxautar-
grein íélagsins frá Sheho vestur til
Leslie, um 24 mílur vegar, og að
krefjast þess, að verki því yrðd
Jokið á þessu sumri. Tvedr voru
sendimemnirnir enskir og tveir ís-
ienzkir, þeir herr«r Jón Janusson,
frá Foatn I.ake, og Guðbrandur
Naríason, frá Kristnes P.O.
Nefndarmenn kotnu hingað um
sýninguna, og eitir tveggja daga
dvöl hér náðn þeir Jundi hr. Whyte
a'ðalráðsmanns lélagsins í Vestur-
Canada. þciir lögðu mál sitt fiyrir
hanti. Nefnarmenn skýrðu frá því
að síðasta «árs uppskera í héraði
þairra hefði orðdð 200 þús. bushel
af kornvöru, og að á þessu vori
heíði vierið stáð í alt að tvöfalt
'inierira land, beldur en á síða-sta
ári ; að land þar vestra yæri í
bezta 1-agi frjósamt, og mætti nú
haita að mestu bvgt 1; að upp-
skera hjá íslendingum umhverfis
Foam Lake hefði orðið hærri að
meðaltali á sl. 2 ártun, en í nokk-
uru öðru h. raöi í Saskatchewan
lylki, og þó hefði Saskatchev att
fylki haft hærra meðaltal ett nokk-
nrt annað fylki í landinu. þetta
sýndi gæðd landsins. íslenzku ný-
hyggjarnir væru sérlega ötulir og
húhygnir metm og hefðu tekið
miklum efnalegum framförum síð-
an þeir hefðu komið þangað vest-
ttr. En allur aðflutningur værd svo
örðugur vegna brautarleysis, að
við það væri ekki unandi, og sama
iværi að segja ttm allar aíurðir
ibænda, að það væri ill-mögulegt
að koma þieiim frá sér, og að
hvorki landið né fólkið gætd tekið
þedm fram'förum, sem æskilegt
.væri fyrr en brautin fengist um
hygð þeirra. Nefndarmenn héldu
því fram, að hérað þeirra biði
íteint árlegt tap svo næmi 15 til
20 þúsundum dollara vegna braut-
arteysis, og að þeir gætu með
crigu móti unað við það ástand
Jengur. þeir héldu því fram, að
það væri siðferðisleg skylcfa iiýiags-
-ins, að járnfeggja tafarlaust þann
hluta ai veg.arstæðinu, sem þegar
værd búið að undirbúa, og svo að
framlengja brautina eins ört og fé-
laghtiu væri þaö freka-st mögufegt.
Nefndarmenn kváðust hafa verið
senddr tdl þess að f'á skýrt og á-
kveðið ioforð um, að óskir fólks-
ins yrðu uppfyltar, og aö þörfum
þess verði sint strax á þessu yfir-
standandi sumri.
Hierra Whyte kvaðst hreinskilnis-
lega verða að játa, að áform fé-
lagsins hefði verið það, að leggja
enga járntedna á upphækkaða veg-
stæfiið fyr en búið væri að full-
gera það aila leið þangað sem
brautin væri ákvörðuð. En i til-
tfni af því, hve vel og rösklega
sendimenn hefðu rekið crindi sveit-
nnga sinna og hve góðum rok-
semdum þeir hefðu beitt til þess
,að sýna íram á nauðsyn á bráðri
framlengmgit, þá kvaðst hann nú
skyldi lofa þvf, að láta járnleggja
veiginn vestur til Leslie á ]>essu
sumri, ef sér yrði með nokkru
móti mögulegt að f'á vdðarböndin
Hann þakkaði niefndarmönnum fyr-
dr þœr uppiýsingar, sem þeir heffiu
gefið sír, og kvað þá meg.i fiili-
vissa sveitunga sína um, afi þessi
fundur hefði haft þau áhrif, að
breyta stefnu íélagsins þaílulg, að
hann skyldi gera alt, sem í félags-
ins valdi stæði, tdl þess að fu’.I-
gera brautina til Leslie í sumar.
-----(-4.--
Doukhobors.
það hefir um nokkur undanfarin
lár, eða síðan Doukl.obors fóru að
flytja til Canada, verið aimenn ó-
iinægja með þann flokk, sem vænt-
amlega canaddska borgara. Að
visu er fólk þetta vel bygt, líkam--
lega, og að líkindum einniig and-
lega, ef uppeldið hefði verið gott.
En algieirt mentunarleysi og rang-
bvierfar trúarskoðanif gera þvi lif-
«6 leitt bér i landd og aflar því ó- !
.vinsældar hjá hérlendu þjóðinni. ]
Frá því fyrsta að fólk þetta kom
hingað hefir það verið sífeldlega ó-
ánægt með veruna hérna. það
neitar að afleggja hollustuedða við
brezku krúnuna,
lönd sín ftndir
yrðunum, og neitar að halda kyrru
fyrir á nokkrum einum stað, þar
til það hafi fundið Jesú, sem það
er sífeldlega að leita að.
Fólk þetita heíir gert ítrekaða
leiðangra í þessu augtiamdði. það
leggur af stað í stórhópum frá
heimilum sinum, hálfnakið og
sumt allsnakið, þegar veður leyfir
'það, í leit eftir Jesú. Flestir eru
leiðangxar þessir gerðir til Winnd-
peg, því þar hyggur fó;kið frelsar-
ann vera sem flestar eru kirkjur
og brennivíns knæpur. Svo hefir
kveðið mikíð að þessu, að yfir-
völdiin í Norðvesturlandinu hafa
hvað eftir annað orðið að stemma
stigu íyrir þessu fólki og jaifnvel
að varpa því sumu í fangelsi til
að kúga það tíl hlýðni.
Einn slíkur leiöangur er um
þessax mundir á leið til höfuðborg
ariimar, — ekki beint í þeim til-
gangi, að feita hér að írelsara sín-
um, því það er búifi að koma þvi
í skilningiinn um það, að hann
muni síst vera hér að hitta, þar
sem miest sé samsafn presita og
anmara kennifeðra. En hópur þessi,
hinn síðasti, sem tekið hefir sig
upp, er aðallega að feita að þœgi-
legri bústað, ^n þetta fólk hefir
ennþá fundiið bérnamegin hafsins.
þessi siðasti hópur, setm nú er á
ledð til Winni[>eg, var spurður að
því, þegar hann fór um bæinn
Miakinak, hvert hann 'ætlaði að
leggja lei'ð sína, og svarið var :
“Tdl beiit'a landsins, þar sem mg-
imn þaxf að vdnna ; þar sem fólk
þarf ekki afi éta kjötmat, mjólk
eða smjör, en þar sem alldr geta
lifað á aldinum, og þar sem sólin
skin alt af”. Ekki kvaðst fó;kið
vita, hvar land þetta værd, en
héic þó, að það mundi vera í Wdn-
nipeg. það sagði Jesú mundi vísa
sér leiiðina. Hann hefði jafnan orð-
ið að ferðast gangandi á hérvist-
arárum sínum, og samkvæmt því
teldi flokkurinn sér skylt, að ferfi-
ast gahgandi um land þeitta. Svo
hélt flokkurinn áfram, syngjandi
sáhna, en allir voru hungraðir, al-
gerfega matarlausir og margt sem
næst nakiið.
það er séxfega sorgfegt, að iólk
þetta skuli ekki geta fest ráð sitt,
svo að það baldi við heimifi sín jOg
geti unmið sér veg í landinu edns
og annað siðað fólk gerir. Fólkið
er hraus'tfega bygt og gæti orðið
nýtir borgarar, ef það léti ekki
stjórnast aí æstum trúargrdllum.
Flokkur þessi hóf göngu sína þ.
8. þ.m., og voru þá 30 saman.
Næsta dag komust þeir tiil Minne-
tonas'og degi síðar til Cowan, og
þaðan eftir 2 daga til Dauphin.
þeir höfðust við í hesthúsum og
öðrum gripahúsum á nóttum, en
báðu um fæðu um daga án endur-
gjalds, en enginn þeirra vildi
i þi’ggja kjöt eða smjör, að eins
J þáðu þeir brauð og lauk. Fólk
þetta ferðaðist 7 til 10 mílur á
dag. það er búist við, að flokkur
þessi komist til Winnipeg laust
fyrir næstu mánaðamót. í flokkn-
um eru 15 konur, 11 karlmenn og
4 drengir. Fólk þetta kvaðst hafa
Í8.00 til íerðarinnar, og á þeim
peningum áttu 30 manns að ferð-
ast 300 milur. En mest af þesstt
fé varð þó að takast til að borga
flutningsgjald með járnbraiit og
fleira sælgætd fyrir konu eina. sem
átfci baru á ledðinnd og gat því
ekki gengið fyrsta dagdnm eftir
b'arnsburðinn. Svo ' er tilætlast
samt, að hún fylgi hópnum hing-
afi til höfuðborgarinnar.
•-------*F------
Kelduhverfi
*■ _______
( Fyrir 40 Arum )
Eftir K. Ásg. Benediktsson.
Sá dýrmætasti fróðleikur, sem
þjóðirnar eiga, er þedrra eigin
saga, sé hún fullkomin og rétt
hermd. Sagau er þvi dýrmætari,
sem hún skýrir gleggra frá hvers-
dagsháttum og siðum hverrar kyn-
slóðar út af fyrir sig.. Ef vér ís-
fendingar ættum ritgerðir og rétt-
ar sagndr um siðu og liinaðar-
háttu forfeðra vorra, þó ekki væri
meira enn ein ritgexð írá hverri
old, þá væri slíkur sagnasjóður
mikils virði. En því er verr og
miður, að vér höfum ekki því láni
að fagna. þegar þjóðin hefir edgn-
ast nákvæma lj'singu af liínaðar-
háttum, hugsunarháttum og hvers
dagsstarfi einnar kynslóðar eftir
aðra, þá er dýrmætur fróðleflcur
fenginn. þá fyrst er hægt að skrifa
samanhangandi lifssögu þjóðarinn-
ar, og má þá margt og mikið
gagnlegt þar af læra. Menn segja
máske, að vér eigum nóg af sög-
um á forna vísu, og ber því ekki
að neita. En sá galli er á gjöf
Njarðar, að þær fjalla meira um
siglingar, bardaga, vígaferli, brenn-
ur, málaflækjur og annað fkdra,
oss langt of lítið frá
lifnaðaháttum forfeðra
Vér eigum ekki nákvæma,
sanna og rétta lýsingu af hvers-
dagsstarfi þeirra, utan Lúss og
innan. Vér vitmn ckki glögglega
um mataræði þeirra, klæfiasnið,
starfstíma og hvíldartíma. þair,
sem gefa sig að sagnfræði, finna
þungt til þessarar vöntunar. það
er sannarlega kominn tími til, að
gefa þessari vöntun gaum. Ef
mienn sem rita kunna og eru rétt-
hermir, skriíuöit um hversdagslifið
í héruðum sinum efia sveitum tvis
var á öld hverri, þá væri sannar-
lega tengin rétt unddrstaða í sögu
Islendinga, yfir tímabil, sem þær
lýsiingar næðu yfir,
Ég hygg, að sagnfræðingurinn
séra þorkell Bjarnason á Reyni-
völlum, hafi fyrstur manna, í
seinni tíð, skrifað á þessa leið.
Ritgerð hans er merkileg og verð-
ur síðar gersemi fyrir íslandssögu.
Næstur honum fer Ólaftir Sigurðs-
son umtoðsmaður. Ritgerð hans
er einnig vel samin og hin ný-tileg-
asta. Ólöf Sigurðardóttir ritafid i
Eimreiðinni um siðu og Hfntjðar-
máta foreldra sinna, þá hún var
að alast upp, þó þar kenni margra
grasa, Lier mörgu satnan við al-
gengar siðvenjur á þeim árum.
það má segja, að ekki sitji á
Vestmönnum, að skrifa um aldar-
hátt á íslandi. En ég hygg, að
þedr miegii öldungis eins skrifa um
aldarhá'tt æskuára sinna, sem
Austur-ísfenddingar. þeir geta ekki
gert samanburð af fornu og nýju.
það er alt. þar að auki sést ekki
margt sögukynjað .í vestur blöð-
um, svo það ætti að vera til
smiekkbætis, að endrtrm og sinn-
ttm birtist eitthvað annað tn sí-
telt kerlinganöldur og vinnumanna
gtfuryrði.
Ég er fæddur og uppalinn í
Keldithverfi í Norður þingieyjar-
sýslu. Ég ætla að segja frá háitt-
um og siðum og hveTsdagslífi þar.
Á æskuárum kom ég örsjaldan í
næstu sveit (Axarfjörð). Um þess-
ar mundir, sem hér um ræðdr, var
mieiri ath\”gH veitt Keldhverfing-
um, en öðrum norðursýslu búum.
það kom ekki til af neinu góðu.
A undan voru þrír ungir menn í
Kelduhverfi, sem héldu jjéirrc skofi-
ttn á loftd, að Biblían og klerka-
ræfiur væri alt saman verskgt, en
ekki innb'lásið. Af þessu voru
K«ldhverfingar í einu hljóðd kall-
aðir trúlausir og jaínvel heiðingj-
ar. Annara sveita menn skoftuðti
þá með skelfingu og næstum með
hræðslu. það voru þeir : Erlendur
GottskáJksson alþingdsm. í Garfti,
Kristján Jónsson skáJd og Ólafur
Ólafsson Esphælingur, nú í Winni-
peg, sem mótmæltu kyrkju, klerk-
um og kreddum. Erlendur var is-
lenzkur \í húð og hár, bráðgáfaður
og vel lesinn, einnig skáJdmæltur
og harðkvæður. Mun mes't að hun-
ttm bafa kveðið í sókn gegn kdrkju
og klerkum. þegar helgidaga pré-
dikandr Péturs bjskups komu fyrir
almeoningssjóndr, orti Erlendur
brag, sem byrjaði þanniig :
“Pé'tur fór að gera graut,
Gráfing til að sefija nant”.
Kristján kendi drengjum einn
vetur uudir fermingu. Kom hann
þá einttm drengnum til að yrkja
rímur út af tiblíunni, og er þítta |
ein visan :
“Éortjaldið þá faitk í tvent,
Flest gekk þá úr lagi,
Björgin klofita, bifast ment,
Dauðir tóku slagi”.
“Bi'blíu-rímurnar" eru svipaðar
þessu sýnishorni. Einnig má ráða
í, að Keldhverfingar sumir sáu
Bditliuna í réttu bókaljósi, en al's
ekki himinborna. — Ekki heyrði
ég þess getið, að Ólafur kvæfti um
gtiðsorða'bækur, né léti aðra gera.
-k þEIM ÁRUM var breitnivtns
öld mikil uffl alt land. Báðir votu
þeir Erlendur og Kristján geltttr
fyrir sopann. Fóru þeir oft til
kunniit'gja sinna og tóku sér hress-
itiigu. Enda átti Erfendur viða er-
indi, því hann var þá hreppstjóri.
Um þessar mundir var séra Stefán
Jónsson í Garði. Hann var ærið
hnedgður fyrir vin, eins og títt var
ttm presta í þá daga. Hann var
gfefidmaður og frjálslyndur, og
lærður vel. Hann var ofit með
>eim félögura, en þótti þeir guð-
litlir stundum. Sló þá í smáskær-
ttr með þeim Erfendi og honum.
öeir voru báðir íríðir menn og
mtklir fyrir sér. Kvaddi prestur
>á stundum og hélt hedm. Jafnan
vortt þeir góðir kunningjar og
möttu gáfur og drengskap hvors
annars.
BÓNDI EINN í svedtinni hét
Kristján Guðmundsson, og bjó á
bæ þeim, er Hóll heitir. Hann átti
konu, sem Elízal>et Wt Sæmunds-
dóttdr. Hún var ekkja. þegar j
en skýra
neitar að vinna ! hversdags
landtökulaga skil- vorra.
>1
zx
18. þjóðhátíð Vestur-lslendinga
íslendinga=
dagurinn
2. ágúst 1907 - - í River Park
$700 00 varið til )jessa hátíflahalds.
P r ó g r a m
Aðal hátíðin sett klukkhn 2 síðdegis af forseta
dagsins, Jóni J. Vopna.
TIL GESTANNA — Kvæði : Kristinn Stefánsson. MINNI
ÍSLANDS — Ræða : W. H. Paulson. — Kvæði : Sig.
Júl. Jóhannesson. — M I N N I VESTUR - ÍSLEND-
INGA — Ræða : Sigtryggur Jónasson — Kvæði : Sig-
urður J. Jóhannesson. — MINNI CANADA — Ræða :
Dr. B. J. Brandsson, — Kvæði : J. Magnús Bjarnason.
MINNI KVENNA — Ræða : Baldwin L. Baldwinson.
MINNI WINNIPEG — Ræða : Tliomas H. Johnson.

V erðlauna-skrá
I. partur
Kristján gekk að eiga hana, en all-
efnuð, og skörungur nokkur. Krist
ján var drykkjumaður á þeim ár-
um. Hélt hann oft veizlur afi forn-
um sið, og hafði boð stór, og
tnikla búsýslu. þeir Erfendur og
Kristján skáld voru sjáltboðnir,
og í hinum mestu metum hjá í
Kristjáni bónda. Hann vildi gjarn- j
an læra að yrkja og bað þá kenna
sér að skálda. Ortu þedr þá mikið ■
og tít't og fetu sem bóndi hefði
kvieðið. það líkaði Kristjiáni vel.
Fuku 'þá stundum vísur utn hús-
freyju og heimilisumsvif. þetta er
sýnishorn af kveðlingunum :
“Elisabet með úlfgrátt hár
og með hrukkótt enni.
Skilfings glaða glumru sál
GeUur oft í henni”.
SUMAR ERU vísurnar dálítið
grófar, ’þó tæplega nái þær ljót-
ustu vísunum í Úlfarsrímum. þó
þær hafi ekki verið prenitaðar eru
þær kunnar og lifandi um alt ís-
land og í Vesturheimi.
(Framhald).
Skemtiferð til Gimli
Vegna þess, að ég hefi orðið var
vifi # tjilsverða óánægju út af úr-
skurði þeim, er við gáfum í glím-
um, sem háfiar voru á Gimli n.
júlí sl. milli Wnnipeg manna og
Ný-íslend'inga, — þá vUdi érg gjarn
an mega segja nokkur orð þe'm
viðvíkjandi, ef ske mætti, að fólk
alment gæti skilið afstöðu dótn-
nefndarinniar betur heldur en ettt-
stakir menn sýnast gera.
Við vorum tveir útnieifn'dir til að
dæma glímurnar, . Ásmttndur P.
Jóhannsson og ég. Síðan tilnefnd-
um V'ið þriðja manninn', og kom j
okkur saman ttm að fá hr. Jóna j
Ste'fánsson, sem er viðurkendur
góður glímumaður.
Nefnd sú, er fyrir skemtife'rðinni
stóð, uppálagði okkur, að gefa
þeim verðlaunin, er glímdu bezt ;
ekki endifega þeitn, sem feldi flesta
ef sá maður að okkar áliti ekki
glímdi edns vel, ekki sýndi jafn-
mikla list og hinn, stm færri legði
að velli. Aufivitað kom dómniefnd- í
inni saman um það, aö hér væri
að eins um tvo menn að ræða, er j
glímdu vel, nefnil. Svein Bjarnason I
frá Winnipeg og Tryggva Arason
frá Kjalvík. þess vegna hlutum
við að dærna þeim verö'launm.
Með allri v.irðingu fyrir Ldnum
drengjunum, sem glímdu þar, þá
verð ég fyrir rnitt leyfci afi vifiur-
kenna, að þeir sýndu ekki mikla j
list þar sem góðir glímumenn. En
“sinum atigtim lítur hver á silír-
ið”.
það gleður mig að beyra, að Is- !
kndingadags neíndin í Winndpeg \
fyrir þetta ár hefir ákvieðið að i
vieita fyrstu verðlaun í glímum j
þeim, sem mesta list sýnir. Enda í
er köminn tími til, að mieiri rækt j
sé lögð við þá íögru ísfenzku í- j
þrótt (glímurnar), beldur en gert í
hefir verdð bér vestra til þessa.
Ég mætti bæta því við, að ís-
lendingadags nefndin á Gimli hefir
nú þegar samþykt, að gieía fyrstu
verðlaun fyrir isfenzkar glímur
þeim, sem að áliti dómenda glímdi
bezt á Islendingada'ginn 2. ágúst í
sumar.
Að veita þeim manni fyrsr.u
verðlaun íyrir íslenzka glimu. sem
leggtir flesta, án tiHits til, Lvori
maðurinn glimir vel eða illa, er í
bszta samræmi við það, að veita
þedm manni fyrstu verftLtmt eða
viðurkenningu fyrir söng, er syngi I
hæst, — hvernig sem hann færi |
rriieð lagið að öðru leyti.
Girnn, 15. júlí 1907.
A. TKORDARSON.
Þijá kennara
vantar til Gimli skóla: Fyrsta
roeð 1. einkunn, annan með 2. ein-
kunn og þriðja mefi 3. einkunn.
Kenslutími er frá 1. sept til 30.
júní 1908. Ti'lboðum verður veitt
móttaka af B. B. Olson, skrifara
skólahéraftsins, til 5. á’gúst nk.
KENNARA
vantar við Big Point skóla No.
962 til 10 mán. kenslu samfleytt
frá 19. ágúst 1907. Umsækjendur
hafi 2. eða 3. stigs kennarapróf.
Skriflegiim tilboðum, er tilgredni
kauphæð og mentastig, vedtt mót-
taka af undirrituðum til 7. ág. nk.
Wdld Oak., Man., 6. júlí '07.
Ingim. Ölafson, Sec.Treas.
KENNARA
vantar við Vallarskóla, No. 1020,
sem hefir 2. eða 3. kensiustig.
Kenslutími frá I. sept. til 13.
des. 1907. Umsækjandi geri svo
vel og snúi sér til undirskrifaðs
og tiltaki kau’p.
John Johannsson,
15.ág. Dongola, Sask.
Sem byrjnr kl. 9 f. h.
A—KAPPHL.TUP.
1. Stúlkur innan 6 ára—40yds.
1 verðl. penincar........$2 00
2 “ •* 1.25
8 " “ .............. .... 1.00
4 “ “ .............50
2. Drengir innan B ira—40 yds.
1 verðl. peningar........$2 00
2 “ " 1.25
3 “ “ 1.00
4 “ “ .. ......0 50
3. Stúlkur B—9 6ra— 50 yds,
1 verðl peningar.........$2.00
2 “ “ 1.25
3 *• “ 1.00
4 " •* 0.50
4. Drengir 6—9—50 yds.
1 verðl. peningar.........$2.00
2 “ “ .......... 1 25
3 “ 11 1.00
4 “ " ..........0 50
5. Stúlkur 9—12 ira—75 yds,
1 verðl. peningar.........$2 50
2 “ “ 1.75
8 “ “ 1.25
4 “ " 0.75
6. Drengir 9—12—75 yds.
1 verði. peningar.........$2 5o
2 “ “ .....; .... 1.76
3 “ " ,...1,25
4 “ “ 0,75
7. Stúlkur 12—16 ára —100 yds.
1 verðl. Hálsmezt og Festi $4.00
2 verðl. Kvennskór........ 3 00
3 verðl. kvennhringur .... 2.00
4 verðl. 1 flaska ilmvatns.. 1.00
8. Drengir 12—16 ára—100 yds,
1 verðl. úr........%.... $4.00
2 “ skór ......... ..... 8 00
3 “ knöttur ogkefli.... 2 00
4 verðlaun hlatipaskór .... 1.00
9. Ógiftar stúlkur yfir 16 ára,100yds
1 verðl. steinhringur.... $5.50
2 verðl, úrfesti ........ 4.00
3 “ kvennskór.........3 00
4 “ hárkambur ........ 2.00
10. Ógiftir mennyfir 16 ára, 123 yds.
1 verðlaun úrfcsti......$5.50
2 verðl. “Fountain” penni 4.00
3 verðl. regnhlíf .......3 00
4 verðl. karlm. skór.....2.0o
11. Giftar konur — 75yds-
II* partur.
Sem byrjar kl. 3 Va k-
B-UNGBARNA-SÝNING og
ÍÞRÓTTIR.
15. Barna-sýning. 1—6 mán.aldurs.
1 verðl, peningar ....... $2.50
2 “ “ ..............2.00
3 “ “ .... .... 1.50
4 “ “ 1.00
16. Barnasýning. 6—12 mán. aldurs
1 verðl. peningar ....... $2.50
2 “ “ ............. 2.00
3 “ “ 1,50
4 “ “ 1,00
17. Kappsund.
1 verðlaun peningar...... $8.00
2 verðlaun peningar ...... 5.00
3 verðlaun peningar .......3.00
18. Knattleikur — “Base Ball”
Verðlaun peningar »20.00
19. Stökk á Staf.
1 verðl, úttekt úr búð . . $5 00
2 »* .. *. .. 3.00
^ tt (i »i tt .. 2.00
20. Langstökk — hlaupa til.
1 verðl. úttekt úr búð . . $4,00
2 " " “ “ .. .. 3.00
3 . 2.00
21. Hástökk.
1 verðl. úttekt úr búð . $4.00
2 " *• “ “ .. 8.00
3 “ “ “ *• .. . 2.00
22, [aj Hjólreið—1J míla.
1 verðl. peniugar
2 verðl. peningar . 5 00
3 verðl. peningar
23. [bl Hjólreið — 1 míla*
1 verðl. peningar $4.00
2 verðl. peningar 2.50
24. Aflraun á kaðli.
Milli giftra og ógiftra manna —
5 mínútna atlaga, 7 á hvora hlið
Verðlaun.............. $14.00
Verðlaun.............. $14.00
25. GLÍMUR.**
1 verðl. gullmedalfa...»12.00
2 verðb peningar.........8.00
3 verðl peningar........ 4.00
26. 4 milna kapphlaup.
1 verðl. peningar .....$15.00
2 verðl. psningar ..... 10.00
3 verði. peningar....... 6.00
1 verðl. útttekt úr búð .. $8.00
2 “ úttekt úr búð .... 5 00
3 “ úttekt úr búð.... 3.00
4 “ úttekt úr búð.... 2.00
12. Giftir menn — 100 yards
1 verðl. úttekt úr búð .. $8 00
2 “ “ “ " 5 00
3 “ “ " “ .... 3.00
4 “ ............ 2 00
13. Konur 50 ára og eldri—50 yds.
1 yerðl. úttekt úr búð .. $5.50
......................... 3.00
3
2.00
14. Karlm. 50 ára og eldri — 80 yds.
1. verðl. úttekt úr búð ..$5 50
2 “ ................... 800
3 “ “ “ “ .... 2.00
2 verðl. peningar .
3 verðl. peningar.
*) Ateine fyrir Þá sem tóku pátt I Þeirri
fyrri en unnu ekki verMaun.
**) Viftvlkjandi glimunnm á íslendinga
deginnm, 2. ágúst næstk., skal þess getift, aft
verftlauuin fyrir þær verfta veitt fyrir list*
fengi í glimu-íþróttinni, en ekki eingöngu
fyrir þaft, aft standa bezt, ef illa er gllmt.
Sjá glímu-lög á “locaJ,,-síftu i þessu
blafti.
SÖNGFLOKKUR með beztu sameinuðum söngkrOftum ísl.
Winnipeg, syngur íslenzka þjóðsöngva á milli ræðanna (
prógraminu. Einn bezti hornleikaraflokkur borgarinnr spil
ar öðru hverju, allan sfðari hluta dagsins. Johnson'i
1 String Band ” spilarfyrir d^nzinn, að kveldinu.
Inngangseyrii: íullornir 25c. Börn 5—12 ára lOc
:>■
i
j