Heimskringla - 25.07.1907, Blaðsíða 3

BEIHSKR G Iv A
Winniptg, 25. júlí 1907.
'*&é**&é**é.***4íéééééé&&*ééé***é.é.***éé&éé*éé*&
isleiiiliiigadagiii'iiiii
Verður haldinn hátíðlegnr ■
á GIMLI, 2. ágúst, 1907
Forseti dagsins: — Sveinn Thorvaldson.
l^^^l■l^l■l■l■l■l«lK;■íKlKi■í■l■l■l■i»S^■^■I■'»l^|■i^!■|■|■!l,|■|l,|l,|l,!,,|■|*|■|ll
I. PARTUR — IÞRÓTTIR.
( Byrjar kl. V- m. )
KAPPHLAUP.
Stúlkur innan 6 ára —25 yds.
Sverðlaun
nan 6 ára—25 yds
B verðlaun
Stúlkur 6-9 ára — 50 yds.
Þrenn verðl.
Drengir 6—9 ára — 50 yds.
Þrenn verðl.
Stúlkur 9—12 ára — 50 yds.
B verðlaun
Drengir 9 — 12 ár — 50 yds.
3 verðlaun
Stúlkur 12 — 15 ára — 75 yds.
3 verðlaun
Drengir 12-15 ára — 75 yds.
B verðlaun
Ógift kvenfólk .... 100 yds.
3 verðlaun.
Ögiftir menn.......150 yds.
Þrenn verðlaun
Giftar konnr........75 yds.
B. verðl.
Giftir menn ...... 150 yds.
B verðlaun
Hálf mflu kapphlaup, 3 verðl.
STöKK
Langstökk, — hlaupa tiL
3 verðl.
Hástökk, — hlaupa til.
Þrenn verðlaun
Stökk-á-staf. — Þrenn verðl,
Hop-step-and-jump.
3 verðlaun
KAÐALTOG
Milli norðan- og sunnanbygð-
ar manna; 7 á hvora hlið.
GLÍMUR
Þrenn verðlaun.
“ BASEBALL”
Milli Geysir og Gimli-manna
.“ FOOTBALL ”
Gimli móti öðrum pörtum
bygðarinnar.
II. PARTUR, — Rœðnr og Kvæði.
( Byrjar kl. 2 e. m. )
Minni íslands, — Ræða: Séra Rögnvaldur Pétursson; Kvæði:
Jón Jónatansson.
Minni Vesturheims, — Ræða: Séra Fr. J. Bergmann; Kvæði:
Sig. J. Jóhannesson.
Minni Nýja íslands, — Ræða: Séra Rúnólfur Marteinsson;
Kvœði Kristinn Stefánsson.
Skemtiferð
frá Winnipeg til Gimli fer frá C. P. R. járnbrst. kl. 9.B0 f. m.
og fer frá Gimli kl. 8.30 að kveldinu.
FARGJALD FYRIR FULLORÐNA 11-10
FARGJALD FYRIR BÖRN (innan 12) 0.55
>
♦
<*■
>
>
♦
>
>
<*
»■
>
>
♦
»•
>
>
»■
>
y
>
>
♦
>
*■
>
>
>
>
> ■
>
>
> .
>
>
>
>
>
>
>
>
»■
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
I
>
>
>
>
>
>
>
>
*
>
>
>
>
>
>
>
!
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
t
Ura landnámssöguna
SPANISH FORK, UTAH,
24. júní 1907.
Kæri ritstj. Heitnskringlu!
Ég aetla aö skriía þér íáeinar
línur í diag meö þeim tilganigi, aö
inna þér mitt — og vor allra hér
— innálegasta þakklæti fyrir nr.
35 af blaöinu, sem þú nefnir ‘Sum-
argjöf Heimskringlu’. það var vel
af sér vikiö, og veröskuldar bæöi
þökk oa hlýlegar umræður, •— þó
ekki sé nú meira.
Um innihaldiö skal ég vera fá-
orður, get þó ekki stilt mig utn,
aö segía iáedn orð því viökomandL
már líkar flest í þyí sæmilega vel.
lín sérstaklega og mest þótti mér
variÖ’í ritgerð þá, sem þú niefnir
‘Ixindnámssögu Vestur-íslen(Ilng£.,.
þaö er aö mínu áliti þýöiingar-
inesta og merkasta ritgerðin. Mál-
ið, sem hún fjallar um, viröist
bera með sér einhvern skyldug-
leika blæ, sem nær til vor allra,
sem flutzt höfum til Amieriku síð-
astliöin 30—37 ár, næsturn nndan-
tekningárlaust ; og vil ég því inna
þér sérskildar þakkir fyrir hneyf-
' ingu þessa alþjóðarmáls af nýju.
Satnt giet ég nú ekki oröið þéx ail-
veg samdóma með allar athugan-
ir í téðri grein. Ég hygg þú legigir
of lágt í með kostnaðinn ; og svo
ert þú eitthvað huklandi meÖ
bezta veginn til að ná þeirri fjár-
upphaeö, sem þú gizkar á aö út-
gáfa * slíkrar sögat myndi kosta.
þú getur til, að wl þess aö koma
þessu í framkvæmd, muni ekki
vieita af 5 ára tíma, og felst ég á
það. En að 5,000 dollarar nægðu
til þess, leiöi ég í efa. því til þess
að gera verkiö yrði að fá æfðan
og .gætinn rithöfund ; en svoleiðis
manni gætum við tæplega boðið
lægri laun en 1,000 dollara á ári,
eða 5,000 dollara á 5 ára tímabdli,
— bara fyrir að safna og skrifa
sögunai. En svo er þá ■eftir kostn-
aðurinn við preutun, bæði á les-
rnáli og myndum, skrautbandi og
ýntsum öðrum óíyrirsjáanlegum
kostnaði, sem mér ímyndast að
yrði lítið minni. Alt svo yrði all-
ur kostnaður í kring um 10,000
dollara, og hygg ég það láti sanni
næst.
Tímabil það, sem þú styngur
upp á, að sagan uái j'fir, 30 ár, er
alveg nóg svona til að byrja mjeð.
Afkomendur vorir eiga þá líka
hægra trueð að bæta við söguna,
ef þeitn sýnist þess þörf, svona
þegar fram í sækir, eins og þú
drepur á í áður áminstri ritgerð
þinni.
Ég sagði, að þú værir eitthvað
huklandi með bezta veginn til aö
ná ttpp. kostttaðinum. þú álítur,
að itm opinber almetm samskot
geti tæpliega verið að ræða. því
ekki ? Hyggur þú, aö svona sam-
skotamál fengi verri undirtektir
hjá löndutn vorum, en öll önnúr
þess konar mál, sem vér höfntm
haft meöferöis, og gengið vel ?i —
Nei, því fer nú fjarri. Aílir yröu
viljugir að styrkja, ekki einasta
með 20 oentum á hvert mannshöf-
ttð a£ tölu landa vorra í Ameríku,
heldur meö 50 centum, einum doll-
ar, og þaöan af meirú, sem alt
færi auðv'itað eftir efnum, kring-
umstæðitm og höfðingsskap hvers
einstak/liings, setn til yrði leitað.
það er alveg þýÖingarlaust, að
leggja þetta tnál í gerð, eða að
vera að spneita sig á löugum
blaðaritgerðum um það, rétt til
að eyöa og tefja tíinaiin. — það er
oft búáö að rita um þetta áður,
bæði af mér og öðrum, og það
ætti að dttga. Framkvæmdin er
næst.
Ég STYNG þVÍ UPP A, STYí)
OG SAMþYKKI, ef svo mætti að
orði komast, að þÚ, ritstjórl góð-
ur, og Heintskringla bvrji þegar í
stað á hreylingu málsins til verk-
legra framkvæmda. þú þarfit ekki
annað en boða almennan fund í
Winnipeg. Á þeim fundi má kjósa
íramkvæmdarnafnd, forsota o. s.
frv. Sú nafnd skal svo senda út á-
skorun tíl almennings um fjár-
framlög, ’og \ielja um leið einn eöa
fleiri góða drengi i öllum ísleii/.k-
um hygðarlögum tdl aö gangast
fyrir samskotunum, setn svo að
sjálfsögðu yrðu send g'jaldkieTa
nefndarinnar, eins og lög ákveða.
Ett nefndin sjálf gæti farið að líta
í kring, auglýsa o. s. frv., fyrir
hæifan mann til að skrásetja sög-
una, sem ekki ætti að vera mein
frágangssök að fá, því vér höfum
hér tnarga menn — með öllum
þaitn gögnum, — vel færa nm, að
leysa verlfið af hendi alveg óað-
íinnaniltega.
Með þessari satnskota aðferð
mætti selja söguna í logagyltu
bandi svo billega, að hvert einasta
mannsbarn, baeði hér og á íslaitdi,
gæti eignast hana, — sem eitt með
öðru ætti aö vera haft til hliö-
sjónar viö samningu og útgáfu
Landnámssögn Vestur-íslendinga
frá 1870—1900.
Mæt’tum vér fá meira aö heyra?
Mættum vér ekki vænta verkíegra
og virkile-gra framkvæmda ?
Meö vinsemd þinn
EINAR H. JOHNSON.
KEHNARA
vantar aö Laufásskóla um 3 mán-
uði frá 15. sept. nk. Tilboð send-
ist undirrituöum fyrir 31. ágúst
1907. Umsækjendur tiltaki menta-
st'ig og kaup sem er óskað eftir.
Bjarni Jóhannsson,
Geysir P.O., Man. Sec.Treas.
" íslenzkur Pluraber
C. L. STEPHENSON,
Rétt norCan viö Fyrstu lnt. kirkju.
118 Kena St. Tel. 5730
Noliles Botel
McDermot Ave. Eást
Géöur bjór — stór glös, -- beztu vln, op
aöeins bcztu tegund af vindlum. Reiöi*
leg viöskifti. Allir velkomnir hingaö.
VEKD: $1.50 Á DAG
ZR. ZEC- NOBLE eÍK.
Nœst viö PósthúsiÖ
J
J
J
*
J
!
J
J
Peir sem vilja fá þaö eina og besta
Svenska Snuss
sem búiöertil 1 Canada-veldi, œttu aö
heimta þessa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Co’y
249 Fountain
St., Winnipeg.
Vörumerki.
Biöjiö kaupmann yöar um þaö og hafi
hann þaö ekki, þá sendiö $1.25 beint til
verksmiöjunnar og fáiö þaöan fullvegiö
pund. Vér borgum buröargjald til allra
innanrlkis staöa. Fœst hjá H.S.Bardal,
172 Nena St. Winnipeg.
Nefuiö Heimskr.lu er þér ritið.
{
J
J
J
J
J
J
t
J
J
J
TleDomiiiion Bank
NöTRE DAME Ave. BRANCH Cor. Nena Sl
Vér geljum peniugaávísanir borg-
anlegar á fslaridi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJ ÓDS-DEILDIN
tekur $1.00 innlag og yfir og gefur hæztu
gildandi vexti. sem Ieggjast viö inn-
stæðuféð 4 sinnum 6 ári. 30.
júnl, 30. sept. 31. desembr
og 31. m a r c h.
A. 8. BARDAIi
Selur llkkistur og annast um útfarir.
Allur útbúnaöur sá bezti. Enfremur
selur hann al'skonar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone 306
Woodbine Hotel
8tærsta Billiard Hall 1 Norövesturlandinu
Tlu Pool-borö.—Alskonar vlnog vindlar.
Lennon A Hebb,
Eigendur.
MARKET H0TEL
146 PRINCESS ST. *
P. O’CONSEIX, eigandl, WlNPilPEG
Beztu teRundiraf vínföneum og vindi
um, aðhlynning (tóð húsið endurbætt
MARYLAND STABLES
Hestar til leigu. Gripir teknir til fóöurs.
Ef þú þarfnast einhverrar keyrslu, þ& mun-
iö aö vér gefom sérstakan gaum að "BAG-
GAGE og EXPRESS” keyrslu. Telefón 5207.
G. JlrKeas. eigandi
707 Maryland St., andspœnis Wellington.
: FRANK DELUCA \
+ sem hefir búö aö 5 8 9 Notre Dame hefir +
♦ nú opnaö nýja búö aö 7 1 4 Maryland ♦
+ St. Hann verzlar meö allskouar aldini +
♦ og sætindi, tóbak og vindla. Heittteog +
♦ kaffi fæst á öllum tímum. ♦
♦ ♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦#♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
GróÖinn lœkkar iðgjöldin
öróðin s«m borgaðar er ábyrgðarhöfam í GREAT-WEST LIFE fé-
laginu er svo mikill. að þegar hann er notadur til ad lækka id^jalda borj?-
anirnar, þá ko?-tar lífsábyrgðin minna en gert hefir verið ráð fyrir. Þetta
bréf skýrir sig sjálft :-
“ Til Great-Westijife félagsins:— Ég hefi nýmoðtekið þriðju gróöaborgun af 2
þúsund dollara lifsábyrgö minni. Eg hefi nú fengið $lu0 gróöa á fyrsta gróöatlmabil-
inu, og heflr þaö lækkað iögjðld min á næstu fimm árum um $8.66 á ári; og nú á þessu
þriðja 5 ára tímabili takast $18.91 af ábyrgðargjaldi raínu á næstii 5 érum. Svo vel
heflr félagiö fariö meö mig aö uudanförnn. aÖ ég er viss um aö gróöa-borganir félags-
ins yfirstiga hæztu vonir viöskiftavina yöar. Eg mæli sterklega meÖ félaffi yöar.,T
Great-West Lifsábyrgöum fylgja lág iögjöld og hér gróði. BiðjiÖ um upplýsingar.
SÉRSTAKIB AGENTAR : - B. Lyngholt, W. Selkirk; F. Frede-
rickson, Winnipeg; F. A. Gemmel, W. Selkirk; C. Sigmar, Glenboro;
H, S. Halldorson, Bertdale, Sask. /
THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE COMPAKY
Aðal skrifstofa í Winntpeg, Man.
Reftwoofl Lager
^Extra Porter
Heitir sá Dezti bjór sem
búin er tíl t Canada.
Hann er alveg eins góð-
ur og hann sýnist.
Ef þér viljið fá það sem
bezt er og hollast þá
er það þessi bjór. Ætti
að vera á hvers manns
heimili.
EDWARD l. DREWRY,
Manufacturer & Iraporter
Winnipeg, Canada.
Heitir sá viudill sem allir -eykje. uHversvegna?,\
af þvl hann er þaö Iiesta sem menn geta reykt.
íslendingar! muniö eftir að biöja um T. Ij,
(IXION MADE)
Westerii ( igar Faetory
Thomas Lee, eipandi WinnnipeK
Department of Agriculture and Immiyration.
MANIT0BA
Land mBguleikanna fyrir bætidnr og handverksmenn, verka
menn. Auðnuból landleitenda, þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fljótlega auðuga.
-A.~R.i:D 1906
1. 3,141,537 ekrur gáfu 61,250,413 bushels hveitis. Að jafnaði
yhr 19 bushel af ekrunni. ^
2. Bændur lögðu yfir $1,515,085 í nýjar byggingar í Manitoba.
3. I Winnipeg-borg var $13,000,000 varið til nýrra bygginga.
4. Búnaðarskóli var bygour 1 Manitoba.
5. Land hækkaði í verði alstaöar f fylkinu. Þt.ð er nú frá $6 til
$50 hver ekra.
6. í Manitoba eru 45.000 framfara bændur.
7. í Mamtoba eru enþá 20 millfón ekrur af byggiiegu óteknu
ábúðarlandi, sem er f vali fyrir innflytjendnr.
TIL ‘V'ÆI 3SJ L- JLA.JSTID'NriEIIVII^A
komandi til Vestur-landsins: — Þið ættuð að stansa f Winniþeg
og fá fullar npplýsingar um heimilisréttarlönd. og einnig um
önnur lfind sem til sölu eru hjá fylkisstj^rninni, járnbrautafélög-
um og laudfélögum.
Stjórnaríormaður og Akaryrkjumála Ráðgjatí.
Skrifi® eftir upplýsicgum til 4
.JoMopti Bnrkf J"* Hartnfv
\ 617 MAIN sr., WINMPEG. 77 Y'ORK ST , TORONTO.
26o SÖGUSAFN HEIMSKRINGJ.U
‘‘Ég þakka yður fyrir bendinguna, en ég er bú-
Imt að akvcSa aflferö mina í þessu efni og fylgi henni
íyrst um sinu. Ég bið yður aisaka, að éig hefi tafið
fyrir yður, og þakka inniilega furir hina mikilsverðu
aðstoð, sem þér hafið vedtt méx”. ....
Hann lyfti upp hattinum, hrteigði stg og gekk
iburt í hægðutn sínum.
Sylvia horfði á eítir honum í þungu skapi. ^
‘■'ViS hvaS á hann m®6 ‘aSstoðinni', sem ég' hiefi
vcitt 1 onum ?■’ hugsaði hún. “Hvað befi ég sagt
honum ? Hver gat ímyntlað sér, að hann ky,nni ind-
versku ? Og hvernig endar þet'ta?”
Hugsandi og kvíðandii fór hún aftur að ganga um
gólt á fletinnm.
XXXXVIII.
A ati/dasló'ðinni.
BAsiet gtl.k inn í slotáð og btina leið til lókhlöð-
tinnar.
þeir sátu þat láviarður Clynord og Tempest og
voru að spjalla um edtt og annað.
Tempest haíði enn ekki sagt lávarðinum, að Ver-
ernika befði verið einka/barn sitt, og þiar eð hún var
ttú dáin, áleit hann réttast að sleppa því.
þeir urðu báðir hissa, þegar Bisset kom.
“Komið ]iér óLikað til okkar”, sagðd lávaxður-
dun með inmlegri kurtedsi. “Hafið 'þér nú þegar
Jtiudið r.okkra slóð ?, Nei, það hafið þér auðvitað
SVirURINN HENNAR 261
ekki — þér eruð ekki búlinn að vera hér nema nokkr-
ar stundir”.
“Lávarður”. sagði Bisset alvarlegur, “ég þori að
abyrgjast yður. iað ég ier á réttri leáð, en þó er ég
ekl: enn búiuti að átta mig á öllu, og vil því biðja
yður að spyrjo mdg ekki að'svo komnu. Ég kom til
að b'tðja yður að ljá mér best með redðtýgjum, ég
verð að fara burtium stund og kem máske ekki afitur
fyr en í fyrramálið”.
“þtr eruð algerlegia sjájíráður, hr. Bisseit, og far-
ið óg komið eftir edigán vild. Hér er lykillinn, sem
þér b'áðuð mig um”.
Lávarðurinti hringidi', qg þegar þjónninn kom,
sagði hann hoitum að feggja á hest^handa Bisset.
Bdsset beið þangað tál þjónninn kom aftur, þá
kvaddi hann ot fór.
“Ég g«ri edns rétt í að byrja straix”, tautaðí
hann vdð sjálfan sig um ledð og hann sté á lak, og'
svo rciö ltann með hægð ofan trjágöngin, þar mætti
ltann Sylvitt og heilsaði hennii kurteislega, hélt svo á-
fram ofan í þorpdð, og mættd Gilbert þar.
“Hvert sky'di hann ætla núna?” hugsaðd Monk.
“Hatm er s'.alfsagt að ledta að ‘svipmim’, og það má
hann tnín vegna ; Verenáka er vel geymd”.
Bisset dvaldi ekkd leugi í þorpinu, fann besta-
gieymslumauninn í giestgjafahúsinu snöggvast að máli
! og hélt svo afram tdl Osborne.
i Hann var búinn að útviega sér nafnið á öku-
manni þeim, sem flutti Verenáku síðast tdl Clynord-
þorpsins. !
þegar hann kom til Osborne, fór hann starx til
i heimális hans, en þá var hann staddur á brautar-
i stöðvunum.
Básset fór þangað og fann loks mannánn.
líann fór aö tala við manninn, og þegar Bisset
var búánn að gtfa homtm drykkjuskilddng, þá sagðá
262 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
hann honum alt um stúlkuna, sem l.ann flutti til
Clynord. • Hún hafði verið grannvaxán, fyrirmann-
leg í framkomtt, röddin ungleg og þægáleg.
"Að ]>aö var stúlka úr flokki heldri manna, það
þori ég að eiðfcsta”, sagði ökumaður.
Hún hatði beðið hann að flytja sig til Clynord-
þorpstns, bíða þar efitdr sér svo sem tvaer stundir,
og flytja sig svo aftur sömu laið. Af því þetta var
uæturferð, kvaðs't hann hafa krafist tvöfaldrar borg-
unar, sem hún greiddi umyrðalaust. þegar þau
komu að yzvii húsunum, sté hún út úr vagnánum,
s.agði honuin að halda áfram að gestgjafahúsdnu, og
tiða sín þar. þetta gerði hann, en hún kom ekkt
aftur.
“Með öðrum orðum, hún narraði yður”. sagði
Bisset. “Hún hefir liklega verið dóttír einhvers
leigttliðans tða húsmannsins þar í grendinni”.
"Nei, lciguliða dóttir var hún ekki. þegar hún
fór, var igöngulag Lcnnar og lirnaburöur líkt og
prinsesstt, ég tók straix eftir því, að hún v-ar vön að
jegja fyrir, og ég er viss um, að hún ætlaði með mér
aftur. Hún var heldri kvienmuaður, á þvi er engúnn
cfl — ég þekki fólkið”.
“Ett því kom hún þá ekki aítur ?”
“það veit ég ekki. Henni hefir máskie orðið ilt,
hún var nokkuð veikluleg”.
Bisset f-purði hann enn ýmsra spurninga, en sá
brátt að hann vissi ekki meira.
Ilann var 0« ánaegður mieö þetta. Réttd mann-
inuin skilding og sagði :
‘Hvað heitir nœsta brautarstöðin þar setn hrað-
lestin kemttr?”
Ökutnaður mefndi nafn hennar, og svo bélt Bisset
áfram.
“Haii þessi óþekita stúlka orðið hrædd við það,
að lávarðurinn náði kniplingsræmu al ermi hennar,
SVJPURINN HENNAR 263
og vilji liun ekki láta þekkja sig, þá hefir hún ekki
farið til Osborne, því hún gat lúist vdð, að lávarð-
urinn sendi þangað að njósna um sig, og hefir þvi
farið til na'slu brautarstöðva hinsvegar við Os-
borne, til Newgate, og þangað fer ég þvi”, tautaði
Bissct við sýilfaii sig. j
Svo flcrti hann ,á h.estinum og reið áfraim sem
leið liggur til Newgate.
P.tidfl þótt hann á Jeiðinmi tæki sér neegan tíma
til að liorfa ynr landið, þar sem vorvinna var byrj-
uð, þá var hanu þó akki fulla klukkustund á leiðinni
til jarnbrautarstöðvanma.
Ei»nK‘St va komin að því að fara. Járnbraut-
arþjónnini: sat geispandi bak við opinn gluggann á
farseðlaskrifstofunni, og ibeið þess að einhver far-
þ'.'gi kæmi.
Bisset fór aí baki, baiddi mann, sem þar var, að
baldi: í hestdnn, en gekk sjáifur að farseðlaskrifstof-
uani.
“Viljiö ]jér íarseðil ? Hvert?” spurði járnbraut-
arþjónninn.
“Gerið þér yður ekkcrt ómiak”, sagöi Bissat bros-
andi. “Eg vil helzt viera hé-r. Má ég bjóða yður
' indil ? Ég kiem til að biðja yður um fáieinar upp-
lýsingar, sem ég vieit iþér 'getið vedtt mér. Umg
stúlka íór með le-stinmi héðan i gærmorgun til Lumd-
úna, og af því ég befi ekbert frétt ai hemni, ier mér
farið ;að leiða.^t. Satt að seigja, þá fór hún án vilja
og vi'tundar ættmanna sinna. Hún var í gr.áum
lierðafötum meö blæju fiyrir andliti”.
J arubrautarþjónndnn lyjctaði ai vindlinum og
stakk hommi svc í vasa sinn.
“Humm”, svaraði hann sem merki þess að hon-
um likaði vindillinn. Ung stúlka, eins klædd og
þer segið, kom hér í gærmorgun og fór með lestinni
til Lundúna, hún var dauðþreytt,' eins og hún hefði