Heimskringla - 19.09.1907, Blaðsíða 7

HEiaSKfflIfGCA'
WiitiTiiipieig, 19. aept. 19074
The Icelandic PiUrim Fatliers
Eftirfaraudi kvæSi á ensku var
ort a£ íslendingi á ICyrrahiafs-
ströndinui, og átti aS syngjast á
þjóShiátíS íslend'inga í Blaine 2.
ág.úst sl., eu katn o£ seint til þeiss
þaS yrSi g-ert. það birtist í Blame
blaSimi eltir liátíSin var utiti garS
gettgin, og blaSiS getnr þess, aS
•þaS kaldi naini höfuudarins leyndu
samkvæmt ósk hans. KvæöiS er
vel hugsaS og vel ort og þess
virSi, aS tslettdingar læri þaS og
muui.
TTheir Pilgriiti Fathers, the ling-
lish praise,
'And loud in tlieir honor their voic-
es raise
Iti trnauy a joyous song and phrase,
Itt tnany a ringing chorus.
Why should not we as vell as they
Proclaiitn itt vvord, or prose, or lay
'l'iiie deieds of those who cleared the
way, —
SVho caine ont here belore us ?
j,'or they were heroes, brave and
bold
As any fatnous knight of old
Attd suSDered miseries manifold
Itt crossiug the wide ooean.
With one bold, sweeping, mighty
stroke
iThey the enslaving fetters broke
And frotn tlveir ttecks they loos’d
the yoke
And found a land of Goshien!]
America vv'as tliat Goshen land,
So well endowed by God’s owtt
ltand,
And novv we find, from strand to
straud,
Ðescendant of our fathers.
Píera quie'tly oive plves his trade,
lietired one, his fortune tnade,
Itt oftice one his part has played,
And orve the harvest gathers.
'Thetv let tts praise those heroes
bold,
And let our children all be told
Hovv itt by-gone days of old
'Our tathers emigrated
And loudly let us praise theír
tvame
J.eit our descendants do thie same.
Eorever may our fatbers’ fatne
I11 America be relatedli
“KOSNINGIN
það var kjördagur. það var tippi
fótur og fit á kjörstaðmim, og all-
ir s'purðtt og töluðu wm, hver kos-
imt nvundi, en eng'inn fékk úrlausn
ó. þeirri gátu. Dagurinn einti gat
leyst úr því. Fólkið var farið að
'Istreynva utan af landvmi og heim
á kjörstaöinn. Fáeinir komu úr
ftiiumt fjórtun höfuðáttum, en flest
ir komu úr mvlliáttumim. þeir,
sein kornu úr höfuðáttunum, voru
Iviuir svokölluðu “betri tnieiut”, —
ekki svo að skilja, að þeir hiaíöu
nueira andlegt atarfi t il að b»ra,
eða að þeir væru fallegri, elsku-
le.gri eða kærleiiksríkari en hinir.
Ekki heildur, aö þeir sýndu mieiri
sannleiksást, eða þá, að þeir fórtt-
tiðu sér meira fyrir meðbræður
sína, en aðrir almiennt gerðu. —
Neii, heldur af því, að þeir voru
metorðagjarnari, ágjarnari og
sjálfselskivfyllri en hínir.
þeir liöfðu l.eyrt getið um for-
ustusatiði og forustuhreini, og for-
ustusauSir viidu þeir sjálfir vera.
Svo þeir runnu á undan lýðntun
og prédikuðu um hið forustuLega
atgerli, sem þeir hefðu til að bera,
og að þeiir ættu að fara á undan,
en hinir ættu að koma á eftir og
feta í fótspor þedrra og hlýða
þeitn, stansa þegar þeir stönsuðn
og hika þegar þeir hikuðu. þeir
ættu að jarma, þegar forustusauð-
irnir jörmuðu og þegja þegar jveir
þeigðu, og gera vilja þedrra í öllu.
Og lýðnum faivst þetta gott. Og
þair ttrðii saiiðir og fetivðu t fót-
spor forustusauðanna, og stönsuðu
þegar þeir stöusuðu, hikuðu og
liættu viö, þegar þeir gerðu það,
og jörmuðu langt , maaaaa, sem
átti að þýða já, þegar fotustu-
sguöirmr fóru að jarma. þcir
gerðu alt sem þeir vihlu þessir
sem á undan runnu.
Kjörfundar staðurinn og ait ná-
gnetmið bergmálaði af maaaaa, og
þagar tréu í skóginmn heyrðu söng
þeittva og þetta sífelda maaaa,
brostu þau og sögðu sín á milli :
Heill sé þeim degi, sem mæfir oklc-
ur frið. Nti fátim við að vera í
næði. þau vissu að stórfurstar og
barúttar gátu ekki náð þeitn fyrst
um sinn, þótt þeir þyrftu á þaint
að haldá.
þessi jarmeöngur í.ljómaði allan
miðpartinu úr degimtm. Kvierkaru-
'ar urðu þtirrar svo optva varð all-
ar svalalindir kjörstaðarins, og
voru þær allar tætndar áður en
sól séig að viði, en skvalclrið og
hávaðimi óx, og tiver spurningin
rak aðra : “Með hverjmn jarinaðir
þú?” “Með hverjunt jarntaðir
þú ?” “Með þeiin sama, sem Péttir
jarnvaði mieð”. “Með þeitn santia,
setn Pétitr jarmaði nveð”. “Gobt”,
gall við úr öllttm áttum, “ég gerði
það lika, o,g ég og ég og ég”, og
allir t kring jörmuðu “ég, ég".
“þú ert réttur, lags'i. Drektu,
drekt.il meira, þú ert — þú ert
þyrstur, og þ:tð á vel við, að fá
sér hressingtt á slíkttm heilladegi”.
En. vortt nokkrtr, sem fram-
hjá gengu, spttrðir : “Fyrir hvern
jarmaðir þú?” “Fyrir þatvn- sa-ma,
seim Páll jarmaði fyrir. Eg jarma
ekki nneð Pétri og hans grautöll-
um, 'ég vil jarma nteð Páli og hans
blýfas’ta sannleika, djörfung og
réttsýni, því hann- jarmar með
þeim, sem vill okkur ölltvm vel”.
“Já, far þú til and........... h........
hræribelgttrinn, það var þér líkt”.
Svo var farið að telja, hvað
tnargir hefðu jarmað fyrir Pótur,
og eins vortt þeir taldir, sem jörtn
uðtt fyrir Pál, — og höEðu mikið
fleitt jarmað með Pétri. En Pétur
var latur og alls ekki forustusatið-
ur í eðli síutt, en hattn hafði reytit
til að gera sig að forustusauð, óg
gat það um nokkuru tíma. En það
varð ekki tii lengdar, sökum þess,
að hantt hafði það ekki i eðli sinu,
að geta verið forustusauður.
Svo þegar kjördaigurtnn var fið-
ittn, rann á hann mók, og hann
settist að potti og tók að matast,
en þeim, sem mest ag hæst höfðn
jarmað fyrir hann, þeitn gaf hann
grattt, sem aldrei var soðinn og
etvginn vissi úr Itverjtt var tilbúinn,
svo hann reyndist óniógur til fóð-
ttrs, enda og aldrei fttllger.
Svo tvístruðust sauðirnir af því
að Eorustusauðurinn var hættur
að fara á undan og vísa þe«m loið-
itna. Og þeir liðu hitngur og þorsti
sótti að þeim, og alls kyns óham-
ingja varð á leið þeirra. þeir tirðu
þreyttir og lögðust til hvíldar, en
jörðin var blaut, svo þeir gátu
ekki hvílst, og máttu aftur fara
að ráfa um óbygðir.
Og forusttisauðurinn kom ekki
til sauðaitna aftur. Hann’ sat við
kjötkajtla og át. Fiann var orðinn
bústintt o,g feitur, svo allir settt
sátt hann, sögðti : “Sko, hve feit-
ur hann er, hattn verður aldrei for-
ustusauður framar”. Og það varð.
Hann viitjaði aldned framar til
sauðantta, setn ráfuðtt ttm óbygð-
irttar og urðit vatnaganigd og úlf-
tttn að bráð.
Og svona kvað það liafa gengið
til á ölliim kjörstöðum, þar sem
einn er látinn jarma rrueö anuara
raust.
Agúst Einarsson.
STÖK.UR.
Svefns í druttga drattmaveilur
draga lúa að sálunttmi,
oft sem þurtgar aukadeilur
ú't af trúarmálunum.
Menn þó rasi’ í röngu spori
rétta þeir sig bráðum við.
Bl'ánar f.yrir vtsdómsvori,
vegfarenda á hægri hlið.
Frjálslyndis með skoðun skýra,
skynisemin sem veitir þér,
helgi falska dónta dýra,
dauðu miður feldtt hér.
þó virðar skripli á viegum hálum,
varla biðja þedr um grið.
Sannkallað á sæmdarmiálum
sigurftakið blasir við.
Blessttn drottius bratit sér ryður,
blasir við sti gleðitið,
einittg þjóðar, andans friðttr
yfir hvílir hrökttitn lýð.
Ejósið bjarta á braiitum lífsitts
bægir trúarmvrkri frá.
Allar lægir öldttr kífsins
j alhedms stjórnin maktafhá.
S'.
Það borg-ar sig’ að
lýsa í Heimskringlu.
auo--
The Bon Ton
BAKEKS & GONFKCTIO.N'ERS
Cor. Sherbrooke & Sar^ent Avenuo.
Verzlar meö allskouar brauö og pa». ald-
iui, vindla offtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar‘Candies/
Reykpipur af ótlum sortum. Tel. 6298.
fVortli IVest llniplo.viiivnt
Aseiiej'
f>04 Main St., Winnipesr.
C. Demeeter > . , Max Main?,
P. Buisseret Manag^r.
VANTAR
50 Skógarhóggsmenu—KJO irnlur vest.ur.
50 " Hustur at' Bauniug; $‘Í0
til $40 á mánuöi og fwöi.
0 “Tie niakers“ aö Miue Centre
50 Lögtrsrnenn aö Kashib ims. Og 100
eldiviöarhöggsmenn. $1.25 á dag.
Finniö oss strax.
w%twwwvwvwwwwwwwww
A. S. IIAKPAI.
Z Selur llkkistur og anuast um útfarir.
j| Allur útbúnaöur sá bezti. Knfremur
selur hanu al skouar minnisvaröa og
legsteÍDa.
121 Nena St. Phone 806
t>eir sem vilja fá hað eina og besta
Svenska Snuss
pem búiö er til í Canada-veldi, œttu að
heimta þessa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Co’y
249 Fountain
St., VViunipeg.
Vörnmerki.
Biöjið kaupmann yðar um það og hart
haun það ekki, þá sendið $1.25 beint til
verksmiðjunnar og fáið þaðati fulivegið
puud. Vér borgum burðargjald til allra
innanrlkis staða. Fae^t hjá H.S.Bardal.
172 Neua St. Winnipeg.
Nofnið Heimskr.lu or þér ritið.
*
*
*
♦ «
WioBÍpeg Selkirk i Lake W'peg Ry.
LESTAGANGUR:—
Fer frá relkirk — kl. 7:45 og 11:45 f.h.,
og 4:15 e. h. Kemur til W’peg — kl. 8:50
f. h. og 12:50 og 5:20 e. h. Fer frá W’peg
- kl. 9:15 f. h. og 1: 30 og 5:45 e. h. Kem-
ur til Selkirk - kl. 10:20 f. h., 2:35 og
6:50 eftir hádegi.
Vörur teknar með vögnunum aðeins
á mánudögum og föstudögum.

^Domiiiioii Daiik
NOTRE DAME Ave. RRANCH Cor. Neaa Sl
Vér seljurri peninsaávísRiiir borg-
anlegar á fslandi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJÓDS-DEILDIN
tekur $1.00 iuulag og yfir og gefur hnpztu
gildaadi vexti, sem leggjast við ínn-
st»*ðuféð 4 sinunm á ári. .‘10.
júnl, 30. sept. 31. desembr
o g 31. m a r c h.
Woodbine hotel
Stærsta Billiard Hall 1 Norövesturlandinu
Tíu Pool-borð,—Alskonar vín og viadlar.
I.ennon A Hebb,
Eigendur.
Dr. 0. Stephensen
Skrifstofa:
7X9 Hlitrbrookt Street Vel. Söl2
(í'Hflimskringlu byíujruiífunoi)
Stundir: 9 f.m., 1 tiX8.30og 7 til 8.30 e.m.
Heimili:
615 llannatyne Ave.
Tel. 1198
Vér bjóðum yðnr á
Bak við Pósthúsiö
Þar fæst ifðður bjór, stærstu
glös í borginni. Beztu vfn og
eingöngu beztu tegund af
vindlum.
Shea’s og Dretvry’s “ Lager ”
ætíð á krana Húsið er und-
ir nýrri stjórn. Vér borgum
peninga fyrir banka-ávísauir
‘oontractara’ og verkamanna.
Chas. Angle, ráðsm.
rSAAAAAAAAAAAAA^AAAAaá
MARYLAND STABLES
Hestar til leigu. CTripir teknir til fóðurs.
Ef þú þarfnast einhverrar keyrslu, þá muu-
iöaðvérgefum sérstakaa gaum aö ”BAG-
GAGE og EXPRESS” keyrslu. Telefón 5201.
tí. YicKeas. eigaudi
707 Maryland St., andspænis Wellington.
MARKET H0TEL
14« PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, eigandl, WINNIPEÖ
Beztu tegundir af víuföngum og vindl
um. aðhiynuing: góð húsið eadurb»tt
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦
I FRANK DEMICA
♦ sem hefir búð að 5 89 Notre Dame hefir *
♦ uú opnað nýja búö aö 7 14 Maryland ♦
♦ St. Hann verzlar með^ allskonai aldini
♦ og sætindi. tóbak og vihdla. Heittteog ♦
♦ kafii fæst á öllum tímum. ♦
♦ ♦
Giftingaleyfisbrjef
selur Kr. Asg. Benediktsson,
477 Beverley St. Winnipeg.
HEIMSKRINOLA er VINSCE.LASTA ÍSL
FRKTTABLAtí 1 AMERfKU. Kaupið Hkr,
Department of Agriculture and Immigration.
MANIT0BA
Land möguleikanna fyrir bændur og bandverksmenn, verka
menn. Auðnuböl landleitenda, þ'ar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fljótlega auðuga.
AHID 1906
1. :í,141,5B7 ekrur gáfu 61,250,41H bushels hveitis. Að jafnaði
yflr 19 bushel af ekrunni.
2. Bændur lögðu yfir $V,öl5,085 í nýjar byggingar I Mauitoba.
3. í IVinnipeg-borg var $13,000.000 varið til n/rra bygginga.
4. Búnaðarskóli var bygður í Manitoba.
5. Land hækkaði f verði alstaðar í fylkinu. Það er nú frá $6 til
§50 hver ekra.
6. I Manitoba eru 45,000 framfara bændur.
7. í Manitoba eru enþá 20 millfón ekrur af byggilegu óteknu
ábúðarlandi, sem er I vali fyrir innflytjendnr.
TIL ISI T-A^ISTL_ LjfYINZIDTvriEIIVEjfA
komandi til Vestur-landsins: — Þið ættuð að stansa f Winniþeg
og fá fullar upplýsingar um heimilisréttarlönd, og einnig um
önnur lönd sem til sölu eru hjá fylkisstjórninni, járnbrautafélög-
um og landfélögum.
Stjórnarformaður og Akuryrkjumála Ráðgjafi.
Skriflð eftir upplýsingum til
.losrnh Bnrke .Iss. Hartnej
(>17 MAIN ST., WINNIPEO. 77 YORK ST., TORONTO.
T.L.
Heitir sá vindill sem allir -eykja. tcHvorsvegna?“,
af þvf hann er það besta sem meni) gota reykt.
íslendingar! muuið eftir að biðja um Y, l^.
(rXlON MADE)
Western i'igar l’aetory
Thomas Lee, eÍKandi WinnQÍpea;
ReflvooG Lager
^Extra Porter
Heitir sá Dezt! bjór som
búin er tfl i Canada.
Hann er alvejí eins *ód-
ur og hann sýnist.
Ef þér viljið fá það sem
bezt er og hollast þá
er það þessi bjór. Ætti
að vera á hvers manns
heimili.
EOWARD l. DREWRY,
lanufacturer ðc Tmj»ortor
Winnipeg, Cauada.
324 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
upp úr vas.t síiium, hélt henni á,lofti svo sjá tnátti í
gijáaitdi gttflpeninga g'egtt um möskvana, og sagöi :
‘;Hérn<t, takiö þér vi5 þessari”. k
“Pynyjunni ? Hvers vegna?”
“Fyrir clálttinn greiða, setn þér eig'ið að giera mér
SÉg -er send hingað af háttstandandi'konu, til aS fá
up.plýsingar r.rj ttngia stiúlku, setrt hefir lditað hælis
lijá Fifintt dóttur yftar. Eg veit tneft vissu, að hún
er hér, og óska aft tala við'hana nokktir attignablik”.
Atignabliks hik kom á frú Bongatjeau.
“þtr liafið 6engi>ö ranga fregn”, sagfti hún, “é.g
vil ekki peningana yftar, menia ef þér viljið kattpa
brdiiðkolliir eða möndltikökttr”.
Kt.tltngin kre.pti htteÆania o.g bölvaiði.
“Eg kom ekki til að kaupa köknr”, sagði hún,
* ég ætla að fa aft tala við ttnigtt stúlkuna”.
“þér itiefijið mig við að afgreifta”, sagfti frúin.
‘‘■‘Fartö j.ér”.
“Ég er svo þreytt", sagöi Roggy, “lofið mér að
hvtla trtig ögn inn'i í stofunni”, og reyndi um leið að
smeygjd sér bak við frúna inn í stoEuua, en frúin
greip, setti hendi væri veiiiEaft, um axlir Terlirtgar og
hr.it i hetutii ftá.
Bottgatieai! sá, hvaft Eram Eór, og kotn til þess að
hjalpa konit sinnii.
‘•Farðti út, efta ég(Iæt kalla á lögregluna”, sagfti
hann við Foggy, en hún stóð kyr og var að hngsa
umi Itverniig hún ætitijað Eara að því, að komast inn í
stor'itia.
‘'fiögreglíi! ” kaflafti Bongabeau.
‘‘Lögregla!." endurtóku gestirnir.;
. t .-i,...»
SVIPURINN hp:nnar
lvih.
Bisset íinttur leiftina.
325'326
S()GUSAFN HEIMSKRINGLU
en um ieið Eéll blæjatt
“Hvað ertu að
horEði hatursfullum
SVIPURINN HENNAR
323
( i'J.i-
I , • ,
• Vift-kiftamenn Bongateaus hörfitðtt tiil dyranna,
og biðu þar til að sjá hvað fram færi. Engumi datt
t hug aö sækja lögreglumann, því aflir sáu, að hjón-
in voru fær um að binda enda á þetina leik.
, “bofið-þér mér að komast in.n”, sagði Rogigy og
msti töni'um. “Lofið þér mér að komast inn.! ”
J afnfratnt þreiiaði hún undir svuntu sinni eítir
gl.tsi, stm húti haíði falið þar, glasi, sem geymdi lög
þann, ei binda skyldi enda á líf Vereniku. Aftur
rnddist hún áíram.
“Lögregla! — Iögregla! ” hrópafti frúin.
Btiftardyraklukkan hringdi, og inn kom m*aðtir
skrautklæddur. þaö var hr. Bisset.
“Má ég biftja um einn bofla af kaffi”, sagfti hattn.
“Hvað er að?”
“Vitlaus betlikerling, herra”, sagði einn af gest-
umui).
Bisset horffti East á kerlinguna, gekk svo bros-
andi milli hennar og stofudyranna.
Gestirnir slóu hring um hópinn.
“þér kaflift á' lögroglu”, sagði hann. “Jæja, ég
er lögreglumaður. Hvað gengur að?”
Bongateau leit á hann utidrandi.
“þér eruð lögreglumaftur ?” sagfti hann,. “Jæja,
losið þtr mág við þessa kerlingu sem fyrst”,
Bisset groip í baudle-gg lieiinar.
“Fékk hún að tala
stúlka með þessu
Roggy losaCi sig argandi,
frá dökkntórauða andlitinu.
“Ó, það ert þú”, sagði Bisset.
gera hér?”
Kerling svaraði etigu, en
augum á Bissct.
“Lét hún í l jósi, að hún vildi tala við unga!
stúlku?” sptirffi Bisset frúna.
“Já, lerra’b
“Hvað í’efndi hún hana?”
“U-ngfrú Gwellan, beld ég”.
Bisset varð glaðttr í bragfti'.
“Alveg rétt”, sagði hann.
við jvessa stúiku?”
“Nei, herra. það er engin
Ualtii í húsi okkar”.
“Nú, nú, þú heyrir, að hér er engin stúlka ttieð
þesstt ttafni”, sagfti hann vift Roggy. “Snautaftu ntt
af staft, eða —”
Roggy sá hentugast að hlýða. í dyrunum sneri
hún sér við cg sagði :
“Djöfull! Bölvaður! ”
“Talaðit hiklaust”, sagði Bisset glaðlega,
Klukkan hringdi og út fór Roggy.
Gestittiir fórtt á eftir skellihlæjandi.
Að £ár.i mtnút’um liðnum kom Raggy aiitur og
s'taðnæmdist hins végar við götuna.
“Húu er þarna inni”, tautaði hún. “Gætd ég
fundið hana citt augna’t'lik, þá skyldt
ltana, og ég skal bífta og sigra”.
Á meðan fór Bissat að tala við hjónin.
“þett.a er hættuleg lcerling,”' sagfti Bisset,
megið gæta ungfrú Gvveflan vel fyrir .henni".
“þessi svarti heiftingi kettvur naumast Jjingaft
aEtur”, sagSi bakarinii.
“það er alls ekki ómögulegt — liún er eíns laevís
vera utt um
“þér
og hitttt vortdi og vill umfram alt komast intt til
ungfrú Owellan”.
“þaft er eugin ttngfrú Gwellan hér’’, sagfti írúin*
“A? Neíttduö þér ekk'i stúlkuna þannág?"
“Nei, þaft v ar gatnla kerlingin, sem kallafti hami
þcsstg tutftti”.
*“Hvað heitir hún þá?" spurði Bisset,
Frúin varð í vandræðum.
Bakarinn ypti öxlttm og fór að afgreifta nýj»
gesti.
“þetta er nú í þriftja sinni í dag, sem ég es
spurð um unga stúlku, er á að vera Lór”, sagfti frúw
íc. ‘'l’yrst kom ungkgur maftur skeggjaftur, mett
dökkan hornnclslit —”
“Monk! " tautafti Bisset.
“Svo kom indverska kerlingin, og núna þér’%
sagfti frúin. “Hver er þessi stúlka, sem þið Jeitið
að ? Hvað hefir hún misgert ? FJf þér getif, þál
komið þér tneð upplýsingar ttm það”.
“Ég skal vera hreinskilinn”, svarafti Bisset, “ég
er aft leita að ungri stúlku, en hyað hún kallar sig#
ve’t ég ekki, samt þykist ég viss um, að hútt sé hér+
I/eyfið mér að tala dálitið við hana, og ‘þér munuði
sattnfærast um, að ég er vinttr hennar".
• Frúin hleypti brúnum og svaraði :
“þér eruð eins og hinir, ég heJd þér séuft ekki
Jogreglumafcttr. Af hvafta ástæöu elgum vift, skikk-i
anlegar nianiteskjur, aft mæta heimsóktmm af — ég
vcit ekki hverjum — og þess vegna bift ég yftur að
fiata.* Veríft þvér sælir’í.
Bisset var svo vanur við að umgangast kvenn-*
fólk, að nann vissi, að orftalengitjgar voru gagns-i
lausar, fyrir þv t bað hann1 afsöktinar á töf þeirri, eö
hann væri orsök í, og fór.
þegar hann gekk í hægðum sínum ofaat Oxfortf
stræti, sagði hann við sjálfian sig