Heimskringla - 12.03.1908, Blaðsíða 2

Witmi'pep, T2. mrz 1908.
heimskringla
Kv'enréttiiida málið
Kv'ien-n-íihlaðiS “Delineator” er
"byrjað að flTtja gremar um kven-
rétitinda máHð eða öllu heldur
sögu þess máls frá upptökum og
af {jeiin árangri, sein þogar er
f«Tgtn í hinum' ýmsu löndum
heémsin.s. Jxið mun lrafa verið Vic-
tor Hugo, scm spáði því, að tutt-
iigasta öldin yrði kvcnfólksins öld,
«>g eftir atvikum að dæma verður
ækki annað séð, en að spádóintir
þessi muni rætast.
Vér liftim á konu-öldinni.
það eru aðallega tvö heáms-
nnenningar mál, sem konur berjast
iyrir : vínbannsmálið og jafnrétt-
indamálið. ]nrr hafa utn langan
uldur þráð þá stund, að þær næðu
jafnrétti við karlmtenn í öllum
maimfélagsmálum, og þær liafa
haát sterka löngun til þess, að fá
>)ót á löggjöf landanna er út-
rýntdi áfengi úr þeim, svo að nokk
að fá jafnrcttisstefnuna viðtekna á
Ítalíu, Frakklandi, þýzkalandi,
Holla-ndi, Austurríki, Rússlandi,
Japan, Indlandi og Persíu. Á Eng-
landi hafa etti milíón konur bund-
ist föstum samtökujn til þess að
vinna að jafnróttindamálinu, og
líkur eru miklar til þess, að þær
fái máli sínu framgengt áður cn
mörg ár líða. Að vísu er heilinik-
ill liópur karlamanna, sem með
engu móiti vilja unna konum jafn-
réttis við sig. ]>eir óttast áhrif
þeiirra, álíta að ]>ær muni hnednsa
of mjög til á pólitiska starfssvið-
inu, útbola öllu áfengi ttr landi,
koma í veg fvrir bitlinga og gera
leymsamninga þá, er til persónu-
Legra hagsmuna lúta, algerLega ó-
möguLega. Hinsvegar er liópur gáf-
aðra og m.entaðra manna, sem eru
eindregnir kvenréttindamenn, og
það cr aðallega fvrir örugt fylgi
sHkra manna, að kontir fá málum
sínum framgcngt. Konur á ICng-
kmdi hafá um sl. 50 ár gert Lítil-
kigar tilraunir til þess að fá jafn-
ur trvgging fengist fvrir því, að al , ,
“ .„ v.. . .'. , .. réttið viðurkent, en hefir ennþa
ment siðgæðJ fæn við þaö vaxandi | _ _,......... ...
mi glæpir minkandi.
Hvorugu ]>essu hafa þær þó get-
aS kornið til leiðar, nema að mjög
litlu Ley ti, á öldinni sem leið. En
^undirbúningurinu, sem þá var
Ij^írður, haflr þó haft þau álirif, að
■ekki að eins sterkar likttr lieldttr
ttáiega alger vissa, cr þegar fengin
j ekki orðið ágengt af því, að sam-
tök með þeint hafa ekki verið
formLeg fyr en nú. Kn það, sem
aðallega kom þeim til að hafa nú
mtlí.Vn kv>enna samtökin var það,
að naer 400 þingmetin, sem höíöu
lofað þeim að flytja mál þeirra og
styrkja það á þingi, sviku þær al-
gerlega. ]x-tta þoldu, konurnat.
fyxir þvi, að á yfirstandandi öld J ekki j,ær sannfærðust um, að eí
muni þær fá áhugamálum sínttm j j>ær heíðu haft kosningarrétt til
framgengt. Sannfæringin fyrir j^ngs, þá hefðu þingmenn ekki
skaðsemi vínnatttnarinnar er búm \ þorag, að bregðast þeim eins illa
að festa svo öflugar ra-tur i með- j raun liefir á orðið. ]>ess vegna
viitmd fjölda ntanna í öHum lönd- ■ ]it,a j>ær svo á, ag st-r og framtíð-
um heimsins, að litill efi getur ,ir hagsmuintin sínum sé það sem
leikið á því, að vínbann vcrði lög- . næst liisspnrsmál, að fá algart at-
leibt um lveitn* álfan löngu fyr en J kva-ða jafnrétti við karlmenn í
öld þessi er útriimtim, og að sú . iandsmálum.
umbót fáist með samvinnu karla
og kveuua.
Ku konufnar fitina til ]>ess, að í I október 1905. iSvo stóð á, að kven-
vinbannsmálinu er þeim sigurinn j réttar málið hafði með lagafcum-
ekki vís, fyr en þ*r hafa fcttgið varpi komist intt í Jtingið fyrir til-
jafnrétti við karltnenn í atkvaöa- j stilli verkamanna ílokksfhs. Kn
gneiðsltt og kjörgengi, svo að þær í imtræðum ttm það mál var svo
íái tsekið fitllan þátt tneð þedm í | hagað í þinginu, að það varð ekki
öllitm þekn málutn, sem snerta J útræbt áður ])ingi var slitið. ]>abt-a
þjóðstjórn. þær heimta jafnan rétt 1 féll konttm illa. Ivn mesti fjöldi
í uppeldis og mentamáhim, í | þeirra vinna á verkstæðttm í Man-
sveita og sýshnnálum og í fylkja i chester borg, og þær urðu fyrstar
jjg rikjamáhtm. þa*r eru ekki l.ng- j tdl að boöa til fuxdar fil þess að
Fyrsti herlúður kvenna var blás-
inn í Mnncbesber Ixtrg Jyann 13.
ur ásábtar með gamla fyrirkotnu-
lagið : að vera húsprýði og leik-
fang karlmatina, Cða hinsviegar, að
vera vinntulýr án katipréttinda —
þurfa að vinna jafmnikið og karlar
en íá ekki að njótá sömu vinnu-
Janna og þeir. ]>ær eru hættar að
tma við þá löggjöf, sem skipar
}>edin — að því er pólitisk réttindi
sniertir — á bekk með vitfirring-
lýsa óánægju sinni yfir geröum
þingsins. Afledðingin af því funda-
haldi varð sú, að 69- þús. konur
búndust íélagslegum samtökum til
þess að vinna framvegis að kosn-
ingu þeirra manna eingöngu, sem
þær mættti trúa fyrir málum sín-
ittn i þingimi.
Nokkru eftir ]>etta gerðtt 96 þús.
vdiwiukonur á Knglandi verkfall og
um, ómyndugum einfeldningmn, | í sjwnbandi við það verkfall varð
x>g glæpamönnum, sem vegna Lasta i kvenrétbindam'álið eitt af aðal-
simta hafa sviítir verið rétti til ágreinings atriðunuin. Konurnar
]>ess, að taka íiokkurn þátt í þjóð- j héldu því fram, aö ]tær meö vinnu
máhtnum. Kn jafnframt hafa þær j sinni borgttðu skatta jafnt sem
tundið ' til vanmáttar síns til þess . karlar til ]>e.ss að viðhalda stjórn
að þoka áhvgamáluni síntim í landsms, að þær jafnt sem karlar
rótta átt, án þess a-ð hefja öflug
■samtök og tryggja sér þannig alt
•það fvlgi og styrk, sem fjöldi
4>eáxra gerði ]>eim mögulegt að
bedtti.
yrðtt að lúta lögutn landsins, án
]>ess þeim væri V'eittur réttur til
þess, að eiga nokkurt atkvæði ttm
löggjöfma eða um kosningu lög-
gjafanna. En Lækningin við þessari
Aðþessu hafa þær verið aö j ra"gsleitm væri kjörrótturinn. þær
starfa í nokkttr undanfarin ár, og
j kvörtuðu og um, að þær fengju
hrftr orðið tnikið ágengt. 1 Banda- ! læ«ra kauP cn kar!nrc,ui f>'rir
ríkjunum 'graaða nú konur atkvæöi j s(*nU VltlnU’ S°nnuðu ***
í forsetíikosningum í 4 ríkjttm :
mörgttm dæmutn úr ullarverk-
... r> 1 a ttí 1. t.i ! smiðjutn þeim, sem þær ásamt
Wyomtng, Colorado, Utah og Ida- J . 1 1
ho. 1 Kansas hafa þær kosninga-
rótt í sv7eitamálum og í 18 rtkjum
öðrum kjósa þær mtnn í skóla-
stjórnir. I/engra eru þær ekki
komnar þar syðra. En hér í Can-
ada hafa þær atkvæði i sveitamál-
nm í öilttnt fylkjum, og þá að sjálf
sögðu einnig í skólamáhnni, — ef
þær býrga skatt til opinberra
þarfa.
t öðrttm löndum hefir og komun
orðið nokkuð ágengt, og sumstað-
ar hafa þær fcngið fult jafnrétti
við karlnrenn, svo sern á Finn- j ckki
landi — þar stem 19 konttr sitja nú
á þi-ngi —. í Nýja Sjálandi, Astr-
aiíu, Englandi, Skotlandi, Waíes
og Svíþjóð hafa konttr jaínréfti
■við karlm/enn, að undanbekmtm
kjörgengi srétti n u m til þingsetti. A
tslandi hafa þær sumstaðartkosn-
ingarótt og kjörgtengi 'í sveitamál-
utn.
karlmönnum höfðu vinnu á. ]>á
kom fram Mrs. Packhurst., ekkja
eftir lögfræðing, setn lézt þar fyrir
nokkrnm ártnn. Ilún hélt sköru-
lega ræðu á fundimtm nvikta og
skoraði á konur, að fara að dæmi
karlmajma og ín.ynda félagsleg
samtök. Ilún kvað það skvldu
þedrra, að heimta af hvterjum ein-
asta manni, er sækti ttm þingsæti,
að hann létii persfVnulega í Ijósi
skoðun sína í kvenréttindamálinu,
og að þær ynnu af alefii rnóti
hverlutn þeiirti utnsa'kjanda, sem
skuldbindi sig tdl 'þess, að
vinna dyggilega með áhngamáli
þeirra utan þings og ittnan. þessi
ræða Mrs. Packhurst hafði þau á-
hrií, að ein af áheyrendum hennar,
ttngfrú Kintvey, varð svo snort-
in af kvenréttmda hugsjóninni, að.
hún upp frá þeirri stnndu gexðist
öflugur foringi kvcnna, bg hefir
síðan unmö kvenna mest í þarfir
Konur hafa gert samtök til þess j þeissa áhugamáls þeirra.
Svo stóð á ttm kveldið þessa 13.
okt. 19^5, að Sir >Kdvvard Greyf
átt'ti að flytja ræðu í stærsta sam-
komusalmim í Manchester, en að-
göngumiðar að þeim sætum kost-
uðu 20 shillings er innarlega voru,
en aftari eða óæðri sætin kostuðu
10 shillings hvert. A fundi síntim
satnþyktu koutirnar að senda' ein-
hverja iélagssystir til þess að
laggja fyrir Sir Kdvvard Grev
spttrningu um skoðttn hans í kven-
róibtindatnálinu, .og ungfríi Annie
Kenney var valin tdl þess starfa
Konurnar skutu saman 3 pense
hvwr til þess hún fengi keypt Sér
10 shilldngs sæti á fundinum þatta
kvekl. Tveir tttienn lögðtt spurning-
ar fyrir Sir Kdward Grey meðan
hattn hélt ræðu sítta, og svaraði
hann þéim báðum tneð tnestu al-
úð. En ]>egar ungfrú Kenney
spurði hattn, hvort I.tbcralflokktir-
inn vildi veita konttm atkvæðis-
rótt, var hún tafarlaust tekin af
lögregluþjómtm til vnrðveislu, en
var þó leyft að halda sæti sínu.
þegar hún ennfreinur spurði hvers-
vegna ræðumaðttrinn ekki svaraði
spurmngu sdnni, þá vTar henni sagt
að Liggja spttrninguna fram skrif-
Lega. ]>etta gerði hún, en fékk ekk-
ext svar. Stóð hún þá upp á ný:til
þess að bera fratn spumingu sína,
en þá var hún tekin og leidd út úr
salttutn. Önmtr kona, sem meö
Jtenni var, spurði sömu spurndng-
ar. og var hún einnig leidd út. En
svö hart börðust konttr þessar fyr-
ir þeim rétti, að fá að halda sæt-
iimtm, sem ]>ær höfðtt keypt og
horgað fyrir, aö fötin vortt rifin
ttUm af þeim, og vortt þær báðar
blóðugar í andliti, þegar ]>eiin loks
ins varð kotniið út úr húsintt. ]>á
Héldu þær báðar ræður úti fyrir
húsinu til þess að andmæla með-
ferðinrti á sér. Fyrir þetta voru
]tær hneptar í fangelsi. Ungfrtí
Kenrtiey fékk 3. daga en vdnstúlka
hennar 7 daga fangelsi, fvrir að
halda íram rétrti sínum og heimta
sanngjarna brcvtni af þeim, er fyr-
ir samkoiminni réðu. þessi fanga-
vistardómur hleypti æsittjytt mikilli
i tnargt manna og kvenna ]>ar í
landi, sem hljóp eitts og eldttr*f
sinu og gagntók kveiiþjóðina, sv*o
að tugir og hundrnð þústtnda af
þeim gengtt tafarlauSt í jafnréttis-
féla'gdð, og gerðust ákveðnir og
öílugir stuðningsmenn þess. ]>á
víir sú st.’Ina fast ákveðin, að
ganga liart eftir jafnnétitimi, ]>ó
það kostaði fangavist íyrir hverja
ei'nnstu félagskontt, eða jafnvel
dauða. ]>essi at'burður varð til
þess, að gera ttngfrú Kenney
fræga. Félagssystrur hettnar gerðu
hana að foringja sínutn, og satn-
þyktu, að senda hana til I.ondon,
til þess “að vekja I.ondon”, og
meö ]>ví að Stúlkan hafði áldned áð
nr ferðast tíu miltir vegar frá æsku
stöövmn sínutn, eti ttnnið á ullar-
verkstæði frá barnæsku, og var
þess titan svo fátæk, að hún gat
ekki borgað íar sitt til I.ondon, —
]>á tnæltist hún ttndan að fara ferð
þessa. Kn konnr skutu satnan þar
til h-nginn var tveggja punda sjóð-
nr ($10.00), og injeð þá upphæð
lagði hún aif stað 'til þess að
“vekja London”. ]>að starf rak
htin af tnes'ta kappi, þar til lög-
reglan útvegaði henni fria vist um
thna í I.udgate fangelsinu.
í febrúar 1906 átti forsætisráð-
herra Knglands, Sir Henry Camp-
bell Bannermann, að flytja ræðu á
allsherjarfundi, scm haldinn v-,tr í
Albext Hall í Uondon. Ungfrú
Keniiey riitaði honutn bréf, og bað
harm í ræðu sdnni að lýsa skoðttn
sinni á og áformi í satnbandi við
kvenréttindamálið. Kvaðst hún
vcxa málsvari þú.snnda kvænna, er
beiiirtuöu afkvæðisrétt í öllutn op-
inberttm málttm. En hann forðað-
ist að minnast á það ntál í ræðu
sinni. Að ræðunni lokitmi stóð tmg
frúin upp, og spurði, hvort hann
ætlaði að vcita komnn atkvæðis-
tétti ]x-ssn var ekki svarað. Sti>ð
þá upp önmtr kona og spurði
sömu spttrningar. Voru þá báðar
konurnar drcgnar með valdi út úr
húsinu. Tveim kvöldtun áður höfðu
þær verið dregnar út úr öðruni
fundarsal, fyrir að hafa spurt fjár-
máfastjóra Englands að sötni]
spurningu. Marga vini og vinkott-
ur fundu konttr þessar þá í I.ottd-
on, og þar var þaÖ, að ýmsar
æðstu konur landsins gengti í iélag
]>eirra og lögðu fram fi til starfs-
ins. Kn starfið cr a'ðalleiga innifal-
iö í því, að mynda nýjar deildir af
kvenréttar konum, skipa^ þeim í
íylkángar og láta þær ganga um
götur borgatma með blaktandi
fána með viðeigandi áleitriiu tttn
kröfur kveuþjóðariunar, að sækja
alla tnannfundi og balda hvexvetna
fratn kröfum sínum á svipaðan
liátt eitts og Sáluhjálparherinn rek-
ttr starf sitt hvar setn hann nær
fótfeistu.
Kn þrátt fyrir útskúfun af fund-
um, fangelsisdóma og aðrar of-
sóknir, þá hefir Annie Kenney
tekist ekki að eins “að vekja I.on-
don”, heldttr að vekja alt Kngland
og að santtfæra twikinn fjölda fólks
unt, að kröhtr kven]>jóðarinnar
séu algerlega róttmætar.
Konumar hafa fyfgt liði lieim
að húsi forsætisráðlierrans og kraf
ist aö fá beint svar frá honum
upp á sptirningar sínar. En hann
var lengi tregttr til að svara, en
]>ar kotn ]>ó að lokum, að hann
koinst ekki ltjá, að veita konunum
viötal, og var hann þá þýðtir i
viðmóti og gaf þeittt von mtt, að
þter mtindu fá kröfttm síntitn fratn-
gengt, — og hiifum vér áður skýrt
frá þeim fundi hér í blaðinu í sttn-
bandi við þingbúss uppþotið og
dómisala. óeirðimar, setn gerðust í
fyrra,
í einu orði má segja, að útlit er
ltið bezta á Rnglandi ttveð ntálsúr-
sl»t þessi. Komint er nú orðið all-
staðar leyft, að leggja fram s]>itrn-
ingar, án þess að verða að sæta
fangavistirm fyrir það. Og svo
fylkja þa-r nú liði á flesita pólitiiska
ftindi, aö þær eru sem næst færar
um, að halda sínu, þó í hart slá-
ist, og bera jafnvcl sttindum sigur
úr býtuin í þe-im viðuneignum.
Kggert Ólafsson kveður þannimt
unt kvöldvökuskemtan og kven-
þjóðina :
Jvegar hjá ]>eim húmar að
og hjarnar ljós í rattni,
margt þa-r raula rímu blað,
og reka hrygð frá manni.
Hrósir jaftit tneð dygð og ás't,
dýrutn hlíða sögum,
að feðra vorra, frægðum. dást,
er fyrri vóru á’ dögutn.
Má þá snóta tnarka ]>el,
máli hirt í lattstt,
illa líkár eða vel,
eítir hvörja klausu.
Samna, greiða, karra, kljá,
ka]H>ið' sagan eykttr,
spintta, prjóna, þæfa þá,
það er eins og Leiknr.
]>essi erindi ertt tekin úr kvæð-
imt “Heimildar-skrá” í ljóðaibók
Rggertis Ólafssoniar, bls. 171.
N. OTTENSON..
FRÁ BLAINE, WASH.
I>orrablóts-ræða
Viðvík jaudi ríimiakveðskaptiutn
okkar hérttia á þorrrablótimmn
íundattföxmi, heftr ittiér fnndist eins
og að fólk vild’i sýna þei'ta'
lítilsvirðingu setn kveðið ltafy, sem
sýnist að vcra Sprottið af því, að
fólkið eins og fyrirverði sig fyrir,
að . blustia á ltafðan yfir þennan
skáldskap þjóðar skáldanna, tneð
tilheyrandi hragarháttmn. þet’ta
cr máskie ekki svo ntjög óeðliLegt
bér, en ’það ætti samit ekki að
koma fram við þessi tækifæri, ]tví
það getur mikiö' skemt fyrir
kvæðaman,ni moð aö leýsa sitt
j verk vel af bendi, — úr því að
klúbbiiri’mi hefir ]>essa skemtun
með öðrum á prógraiim stnti, sean
auðvitað er gext til að gera sem
fles'tum itil geðs, í góða meinit>gu,
edns og itefndarma nna er von og
vísa. því til mun viera her fólk
eiwtþá á meðal vf>r, sem gaman
hefir að að bcyra kveðið rítnnaer-
indi, enda æöttnaxgir, sem vita,
hvaða menti ]>að hafa vexið, scon
orkt haía tindir rítnna kvæðalög-
mn, — að þeir tnargir hafa verið
rmkilha'fir íiu-nn og föðurlandsvin-
ir, svo setn líggert Ólafsson, Jón
Kspólín, Gís’li Konráðsson, ín'cð ó-
twl fleirum, sent varla tnundi vera
trúLegt mn, að liermt he<föii þaö
hver eí’tir öðrmn, að kveöa undir
rímiKilagi, ef önnttr ekki hefði ver-
ið ástæðan. þeir orktu nefnilega
út af sögutti fonfeðranna eða rétt-
ara sagt, snoru sögunum i ljóð,>í
í líkingtt við það, er skáidin í forn-
öld orktu fyrir konunga og snéru
æfuni’ þeirra og lireystiverkttm' í
ljóð, til þess,. að þatt skyldu síður
gleymast. Kn munurinn er í brag-
arhátitum. Og rímnalögin .okkar, i
þítð minsha smn aí þoim, likjast
mikið sutnum af gömlu nóteruðu
sálmalögunum í Grallaxanum, srin
gefinn var út á Ilólutn í Hjaltaflal
árið 1779.
Kðlilegt virðist mér það vera,
að mörgn af fólki hér Jyyki gainan
að heyra kveðið, þar s:m þetta
var aðalskemtttnin í sveíitunum a
hinum löngu kvöldvtikttm í skamm
tLegiiwi á íslandi, ]>ar sem lítið
annað var til skemtunar enn sögtt-
Lestur og rímnakveðskaptir. Og
vafakvust tnmtu rímurnar hafa átt
sinn þátt i því, að vekja ísfenzku
þióðina til meðvvtundar um forn-
au diignað og frama, úr ]>eim
eymdardauða, sem ísland var 1
staitt fyrir kúgun, dnepsóttir, slvs,
ojj óstjórn, fyrir, um og eitir ]>að
timaibil, sem rímuakveðskaipttrinn
hófst. Mór fyrir mitt layti finst
tniér eflast eitts mikið kjarkur við
að hafa yfir í hugauttm gott rímna
erindi, edns og ]tó ég máske hefði
ytír einhverja lítilfjörlega bæn.
Herra SmBarliði Kristjánssoh,
jfrá Blainie, Wash., kom tii Wintw-
i peg á laugardaginti var, til að líta
j etítir bújöndum sínttm i Swan Riv-
er 'bygð, og hygst bann að dvelja
J h'ix í Manitoba nœstkomandi sutn-
j ar, fyrst ttm sinn, þó kona hans
, °g sonttr sétt enn eftir á húseign
þeirra vestra. Vestur við Kyrra-
hafið hefir Smnarliði dvalið í sl. 5
jár, og hefir lifeið vel. Kveðst liailfi
hafa grætt ]xtr talsverða þekkingu
! en íninna a.f pe.ningttiit. Tal-.t ts-
| Isaidiiiga í Blaine og ttjnhverfis bæ-
intt, á 2. til 5 ínílna svæði, er á-
ætltið að vera 700 eða nær því, og
Hðtir þeitn eftir vonúm vcl. Fatn-
ilítt'feður erti ]>ar unda'ntekningiar-
lanst dugnað'ar og strafsm@nn, og
fxaintíð allra þeirra, s;m hafa náð
ser í búlönd, tielnr hann trvgga.
Atviniia er þar og heftr í allan vet-
ttr verið dauf, en útlit fyrir, að ús
því rætist bráðlega.
Félagslif í bæmim Blaittó segir
hann eins gotit og haiin hafi þekt
meðal íslendiitga nokkurstaðar. —
(þar er Fore.sber stúka með nær 60
I meðlmium. í heuni ertt bæði kárl-
ar og konttr, alt ísfendingar, og á
hún gott f'tittdahús, sem rúinar 500
tnitnnss, og i því eru hitldnar allar
almennar sainkoimtr íslandinga.
þar eru og 2 ktvtif’élög, hvqrt lttieö
30—40 konittn. ]>au heita “I/kn”
og ‘‘Framsók-n”. “Framsóku” hef-
j ir bað starfssvið, að kenna öllmn
i'börnum, sem það vilja þiggja, is-
1 lenzku lesttir og skrift, og heldur
j ti’l þess 5 kl.stunda skóla hvexn
lauiqard’íig. ‘'feíkn” félagið hygst
aö kotna á tilsögn í verkfegum
’fríeðnm, þótt eun sé ekki byrjað á
því. — ]>á er il’Lestrarfélag” með
300 bókmn. í því eru 50 flölskyld-
íeðnr nneð' fólk sitt. Áhrifin og
starfseini þessa félags, cr þegar
1 órðin sú, aö ýtnsir nnglittgar, sem
I áðttr íinnaöhvort ekki skeyttu um,
| eða"]>ót’ti íninkun aö íestri tsl.
; bóka, eða jgfnvel að tala móður-
j ínál sitt, eru nú farnir að teinja
| séx hvort'tveggja, þeitn sjalfmn og
j öllmn Blanit' bú'Uin til mestu á-
j na'gju. — Goodtempdara félags
1 stúka er í myndnn og safiiaðar
I myndun er þar að nafninu, — hef-
i ir alls 17 familíur af öllum .fjöldan
ttm.
I.ifskostnaðttr i Blaiive er ódýr-
ari <em á öðrttm stærri bæjtnn á
ströndinni. Ilústtleiga má beita
, lág, eftir því sem ]tar er í bæjmti.
Gott 6-berbergija hús tnieð vaitni
kostar $10 á mánuði, og einstök
herbexgi fást ]xtr fyrir $2 á tnán-
ttði og jafnvel ininna. Iíldiviður
má heita dýr þar fyrir þá, setrr
’þttrfa að kaupa haitn, sem næst $7
furuviðar corhið, sagað. Fatnaður
á svipuðu verði og eystra. 1 H'gg-
in'giítiefni ódýrara en í Manitoba.
Kjöt frá 10—15C pd., stnjör 35—
4oc pd., egg 25—35C tylftin, mj<>L
$2.50 sekknrinn, molasykur 14 P<H
j fyrir $1.00, en raspaður svkttr 16
I pd'. fyrir $1.00. Önnur nvatvæli í
svipuðum hlutföllum. Vinnulaun,
I þagar vinna hætti sl. hanst, voru
lægst $2.25 á dag, en likindi til,
að þau verði lægri 4 kotnandf
sumri, — tnáske imdir $2.00 á dag
Sutnarliði segir, að eftir því,
sctn tímar hafi veriö að undan-
förnu, þá séu einhleypir dugnaðar
Dg reglumenn betur settir vestra^
en hér eystra. Kn athugavert te-I-
ur hann fyrir þá, sem ertt íjöl-
skyldttmenn og eiga hér landbleitt,.
að breyta til. í Blaine bæ exu 25
feta lóðir frá $50 til $100 en bú-
lönd óræktuð frá $25.00 til $50.00
ekran.
Að endingu bað hann Hkr., að
bera öllum íslendingtim í Bluitvt
kæra kveðju sína.
Uppboðs
Auglýsing.
Herra Árni Svembjörnsson, fr'á
Belcourt, Man., selttr viö uppboö
þamt 24. þ.m. 30 til 40 nautgripi
og 6 ltross og 1 svín. ]>ar af Leið-
andi breytir hann ísfeindsfcrðar á-
ætlun sinni, setn gatið var um í
síðasta blaði, og býst við að fara
liéðan 31. þ.m., í stað’ 23., sem áð-
ttr var ætlað.
(5dyr eldiviður en oóður.
Jóii Finnbogason, 678 McGee st.,
lvefir 300 Cords af bezta þurru
Pine og Tamarac, sein hann selur
írueö allra lægsta V’erði, sera hægt
ex að kaupa við fyrir, — eða held-
ttr lægra. i Sjáið reynið og sann,-
færist.
Hi'fir þú bórgað
Heitnskringlu ?
Victor st., 6 herbergjahús $1600
Toronto st.., 7 “ nýtísku
Itús uieðöllum þægindm 2800
$500 mðurborgun.
Simcoe st., — 7 herbergi, 2000
Beverley st., 7 herbergja
nýtfsku hús á ......... 8000
Home st. nálægt Portage,
25 feta lððir, á $25 fetið
W. P. RODGERS,
608 Mclntyre Blk. Fón f>474.
. 27-5 8
fí§-
Fræ
VEK RÆKTUM OG
SEL.IUM FRÆ EBA
SEM SUMIR KALLA
ÚTSÆÐI, FYRIR
VFiSTUHLANDIÐ.
ORpTAK VORTER:-
“VESTRÆNT FKÆ FYR
IR VKsTUR|.ANI>in.
ALLIR BF.KTU KAUP
MENN SEL.IA l>AÐ
EF VFRZI UNARM.
YQAR H E F I R I> A Ð
EKKI, ÞÁ P A N T I Ð
FRÆIp FR t -
A.E. McKENZIECo.
1.1 m 11 e d
BHANDON, MANITOBA
CALOARY, - ALBERTA
Adal Fræsolumenn Vestor-Canada

J. H. HANSON
xVKTÝGJASMIÐUR AÐ GÍMLI, MAN.
Býr til aktýgi á ltesta uxa og ltuntla — af beztu og fu!
kouinustu gerð. Hefir til sölu keiri, busta, kamba, púða <
margt fieira hestum og aktýgjum viðvfkjandi. Einnig seli
hann ferðakistur og handtöskur — ýmsar stærðir.
Gerir fljðtt og vel við giimul aktýgi. 011 vinna vel af hem
leyst og verðið mjfig sanngjarnt. Sölubúð og verkstofa
á 2nd Ávenue, Gimli, Man.
Komin
viÓ hjá
J. H. HANSON,
aff G i m I
M u n.