Heimskringla - 30.04.1908, Blaðsíða 2

•WINNIPEG, 30. APRÍL 1908-
HEIMSKRINGLA
HEIMSKRINGU
Published every Thursday. by
The Heimskringla News & Poblisbing Co.
VerO blaösins 1 Canada o* Randar
$2.00 nm Ariö (fyrir fram borgaO).
8ent til islands $2X0 (fyrir fram
borgaOaf kaupendum blaðsins hér$1.50 )
B. L. BALDWINSON,
Editor A Mana«er
Office:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P. O BOX 11«. 'Phone 351 2,
Nafna-breytingar
öeanrskringla hefir áðtir nokkr-
mm si 110111111 ræ’tt nm ósið þann,
san ýrrLsir — ekki allir ómentuöir
— Vestnr-ísletwlin'gar haía tarmð
•sér á liSniwn árum, þaiwi sem sé,
að bre\"ta nöfnnm sínmn svo, aö
þau í sumum tilfelluiii' eru nœsta
ólik þairra réttu og u'pprunakgu
fiöínnm. Heiinskringfa helir bemt á
•þamn skaða, sem af þessum naín-
fereyfángum geti kitt íyrir eftirlif-
andi erfmgja og vaaidatnienn'. Hvort
gneinar þessar hafa vakið nokkra
eétirtek t landa vorra, svo að þær
, hafi borið ívokkurn ávöxt, látum
vtér ósagt. Iín vér höfum litið svo
á-, að máliö sé þess vert, að það
*é tekið til greina.
J»að, sem sérstaklega hvetur oss
til þess, að eindurnjýjíi umræður
um þettta mál, er það sorgartil
telli, ssm nýlega hiefir kom-ið fyrir
í Vestur Alaska, |xit sant e*km ís
kmdingur befir nýkga látist ttat'd'ir
kri'nigmtustæðtmi, sem á ný vieikja
mnhitgsmi um na’fin'brey’ti'nga mál
. ið nueðal vor.
Eitis og getið liefir verið ttm
þ©ssu blaði, þá dó þar maðttr, er
mefndiist iMicah North'ntia'it. Harwt
hafði dvalið þar um nokkttr ár og
umgeaigist íslmdinga, sem þa
voru. En forðast hafði hantt jítfjt-
a*», að lá'ta' þess getiö, aö harwt
vaeri ískind'ingur, kvaðst vera
—svenskur. En á dauöastutidinni lét
haiwt þess getiö viö umsjónar
-majwv sjttkrahússins þar, að hann
vaeri fæddur á íslandi, og gerði þá
-jaínframt boð eftir íslimdingmn
sem þar bjuggtt á staðnunt', með
þeim sýnilega tilgangi, að segja
þeiiait nafn sitt og aettemi o-g má
ske aö ráðstíifa aö einhverju leyti
ejgmttm þeitn, er hanm eftirskildi
En 'þá var um sainati, því maður
inm var látinnj þagar ísienditigarn
ir komnt á spitalaniii.
Hvað var það, sem kont mamni
þessum til að hylja naín sitt og
þjóðerni, þar til á dauðastumd
truti ? Hamm hafði verið hér í liamd
frá því hamm var barn að aldri, og
að því er ver bef.t vituin, jafmam
geit-gið um<fir gerfiuafni því, sem aö
framan er sagt. Og hvers vegma
íyrirvarð hann sig svo mjög fvrir
hið rétta nafn sitt, þjóð og ætt-
lajnd, að hann duldi þaö alla æfi
*ína öllmn mnheimi ? Emiginn veit
það neiitia hamt einm, emda heiir
þttð litla þýðingu fyrir úrslit máls
ittis. Hit't er það, sem Heims-
kriatgla emmþá eimusitim vill alvar
lega \-ekja uttthugsun fólks vors á
að það er í fylsta máta vanhugs-
-að, að breytíi nöfnmit síntttn eims
og svo margir gera. Jxið gatmr
emgmn verið til góðs né þœgðar
og ber vott um lítilmensku, sem
ekki ætti oið eiga sér stað. þaö
göfgar hvorki né eykur maitmgildj
«okkurs manns, að afmeita sínu
rértta tvafnii og þjóðemi. Ágæti ein-
staklingsins og fullkomnun er ekki
■undir því konvið, hvað ha'tut hei'tir
eða hvaðam hoinn er kominm, held-
ur undir því, bvað hann er og
•hvierjutn fu]lkommun.arþroska han-n
geitur náð. Mikilhæfustti nuemn
geita komið frá minstu og fám«n.n-
uatu þjóðum, og mestu lítiliruemiii
geta talist til stórra þjóða. það
er ‘því en/gin ásteeða til, að afnieita
sÍTnt þlóðerni, þótt þjóðin sé- fá-
ti»ett>n eða fátæk. Miklu fremur
mmtvdi hviert andlegt mikilmiemmi
jbeija sér sæmd í því, aö vera kom-
wvn af smáþjóð, þar eð hamm væri
sér þess tneövitamdi, að geta verið
eða orðið sómi sinmar litlu þjóðar,
-og nveð þvi ankið álit hemnar út
á við trueðal stórþjó'ðammia. En
Jþað, að afaveita tvafni sínu er sarna
þjóðhollur nvaður og samvizku-
samur í starfi sínu, og þess vegna
var honutns vikið úr þjónustu
stjórnarimnar.
Majór Hodgins haföi grrint á ■
við nokkra af þeim, er “akkord” |
sem að aáneita ætt sinmi allri og
skyldmennum. það þarf sterkar
tamgar fyrir matvn eða konu að
a'fneita móður sinni, hvað setn um
önnitr skyldtnemni má segja.
það mun óhætt að segja, að
þessi látni lamdi vor sé ekki sá
edni íslemdittgur, sem þannig er á-
statit fyrir. En hvort sem þair eru
margir eða fáir, þá ættá þetta
ekki að eiga sér stað. Fólk vort
ætti að a'thugia, að íslemzku nöfnin
exu engu óframbærilegri ^ heldnr en
eiginmöfn amnara þjóðar nvamma,
og þess vegtva er engin ástiæða tál
þess, að kasta þeimi fyrir þá sök.
Eu þó er stt ástæða íyrir mörgttm
lágitsigldum latida vorttm', að þeir
bneyita nöfnitm símtnn af einska-rri fylki, og iþar sem engar tmikvart- vizkusetrvi.
þægð við hérlent fólk, sem illa í anir kæmiu fratn frá nokkrumt
gengur a?) bcra rétt fratn ttokk- jmanni. Majórnum var gefið táJ )
kostnaðarminna fýrir það, beldmr
en ráðgert var i upphafi. En séð
viar um, að lækka hvergi borgmm
til féilagsins frá fyrstu áætlunmri-
unt'.
Gallinm á majór Ho<lgins er sá,
höfðu tekið að byggja hluta af j ^ e,r emgiffln pólitíkus, held-
brautinnd, nm gæði efnisins, sem ,,r að «ns mamnvirkjafræðingur,
lagt var til byggingar brau tarinn- j 'Sem Ieggur alla stmnd á, að reka
ar. þedr, sem stóöu fyrir brautar- j st*rf sitt tneð alúð og samvizku-
lagningmmmi, kvörtuðu við járn-|seHW- J^ss vegma neitaðd hanm að
brautarne&idina undan afskiftmin j láta nafns síns getið í samibamdi
majórsins, og hafði það þær af- ;þjoðeagnaránið, og þess vegna
leiöingar, að homuin var skipað að var hamn líka rekimn ur þjónust-
fara amstur í Qnehec fylki og at-
htigu þar flokkgreiningu (“Classi-
unni'.
Næst verður h.nun líklega rekinm
ficat'ion”) efnis' þess, sem til bratit- júr Liberal flokknumt fvrtr fróm-
vtTÍtni'nr væri láitið ganga í því i ]yii<fi sitt og eht'lægni og sam-
ttrt útlent drð, hvort sem það ertt
mannanöfn eða önnur orð. fvn
þeftta er litilirvensku vottur, seatu
fólk vowt ætti að leggja tviönr. Og
það er sannast sa-gt, að" mikilha-f-
ustiu í.slendingarnir í þessu landi
hítfa haldið nöfmim sintimv óbreyct-
kynna, aö eftir að hann hcfði kynt
sér flokkgreimingu efnisins þar
eystraj, þá gæti hamn viðhaft soans-
komar flokkgreíningu á þeáan hluta
•bratitarinmar, sem hamn átti að
sjá utn í Omtario fylki. Hanm gerði
ferðima austur samkvæmt boði
nefin<Iarifflmar og kynti sér rækilega
Em þjóðim má væmta þess, að
beyra nveira umt þetta mál áöur
en þingi er slitið í Ot'tawa.
utni, ám nokkurs tdlli'ts til þess,
hvort bérl'ent fólk geti borið þam starfsaðferð alla þtr
ré'tt frailt eða ekki, og það ber I x , , ... v ...
“ 1 Jvess skal her getiö, að majoruin
ekki' á þvi, að þeir nusmn séu að . ... , - ... . . T— * *
1 ! lærðt verkiræði stna a Kingston
ffleinu leyti lítilsvirtir fyrir rækt i . ,, . .. , ., „
J , skolaffl'Um t Ontano, og uitskrvfað-
þeirra við nöfn. sim og þjóðermi.
Jx-tta út af fý’rir sig ætti að vera
altruenmingi fólks vors nægileg hviit
til þoss, að h'iilda nöfmmn sínmru ó-
brey'ttmit'. I/dndar vorir bér tne'g-
in hafsins eru í mörgum tilfellmn
orönir svo e.fnaðir, að það væri
miktð tjón róttmtn erfimgjmn
þoirra, að verða að tapa öllum
erfðahlutmn sinunt vcgna óinögu-
leikans að sanna skyldlieika sitiffl
við þú Iátnu, eða vegma tilkostm-
aöar að san'na hamm, svo hanm
yrði lagalega metiffln gildur. . En
©inmit't þetta hlýtur að verða ó-
hjákvæmileig afleiðimg af maína-
r breytimga fargaminm, og þítð getnr
orðdð afarörðngt og kostmaðar-
IÍR SUÐRINU.
h'yrirleMur ejtir
1. n r u 8 Quðmundntnn.
MEÐ JÁKNBRAUTINNI.
Jtað be.r tvent til þess, að ég fer
að reyna aö ri-ta nokkrar línur uni
íör mína og veru í Mississdppi-
ist af honunv. Eftir það vattfl hamm íylkimu. Og á samua stemdur, hvort
að 'byggingu Cattadian Pacific járn-
'brauttarinmar gegn um Rogers’
■Pass, einn örðugasta og vauda-
saimasita spotta af allri þetrri
miklu 'braut. Síðam vamm h.inn að
járnbratitastörfum í Moxico, og
eftir það stóð hann fyrir járn-
'brauitabyggingu í Suðttr Afríku
1 það er kallað í fyrirlesturs fonni
eða sögtlkorn, eða hvað unmað.
Aðallega er tilgangur mittm þcssi :
Fyrst hefi ég lofað hálfit í hvoru
V'ini niíntint, herra B. L. Baldwin-
sofl, ritstjóra Heimskrimght, og
smnti'tn fleiri tnerkum mönnum, að
gefa frásögn og lýsing «f högmm
| <>g háttsemi lands og þjóðar þíir
syðra. Og í öðrtt laigi er það, að
efitir að Búa stríðinu var lokið. j ikstuw af oss Ískndingum er að'
miklu leyti orðið kunmtigt um norð
Alt þetta bemdtr til þcss, að 1|r OR vestt,rpart jx.ssa stór,a og
maðurinn sé ekki eimasta hæfttr | volduga ínegiiiikmds, Anueríku, þar
verkfræðingur með tntkla reynslu- ■ *th rslenddingar hafa tekið sér ból-
lega þekkingu, heldttr einmig, itð á\st_n eða dvalið að nokkrum mun.
1 En ’þarma suður tindir Miexicó flóa,
eða sem kalla má sttðttr á emda
honum sé' kunmmgt mn flokkgreim-
ingu og gæði þess efinis, setn not-
að er í járnbrauta byggingu hér
samt fýrir erfinglama að samna °K nfflmarsstaðar. Hontim kom 'það
erfðarótt sinn til eignanna, setn i 1>V' ókunmuglega fyrir, að vera
sttmir þessir mttskírðu landar ffcta j aeM^ur f-fil Qtueibec fylkis til þess að
'efitir sig. Svotua er það mieð Al- : Ia’ra lKlr flokkgreining bygginga-
aska ískffldinginn, sem hvað )i',ifu ("f,lia afi inönmum, setn ekki hafa,pjvalar lítinn tirrua. Og verö aö, öll-
látið efitir sig talsverðar eignir, að
■það hlýitur að verða örðugt fyrir
erfingja haats að sanma rótt sirnt
til eigmanna. í fyrsta lagi veröa
þeir að samna, að þessi maður
h«fi alla æfi srna gengið mfldir
fölskn nafffli, og þeir verða að
náð þeim lærdónii og ekki felt'gið
þá rsynsluk'gu þckkimgu, setn hanti
sjálfiur hafði til að bera. þaö var
því ekki væntaffllegt, að liamn gæti
lært mikið á ferö sinnt austur, en
þó fræddis't hanm mikið í þessari
fcrð. Hanm varð Juess brátt var,
samna, hvað hans rótta nafm hafi | aö l>ang'að austmr hafði í
verið. Takist þeim þetta, þá geita j mu'n rv-ttri verið ætluð honmm til
þeir sanna/ö rétt sinm tiil eigmanna. 'í*ess 'æra þ°r sviksemi, sent
Að vísu eru eignir manms þoss, er in'kkorSs miemmirnir iekki gátu haft
Bamdarikjanma — því að eirns Flor- |
ida skagimn skagar Jxir sttðiir afi —
höfum vér fsk'ndwt'gar m jög óljósa,
eða jafnvel er.ga ré-tta httgmyml
um, eða Jtekkitt.g á því, hvernig
}>ar -til hagar. Kg er eiffld fsLendimg-
urimn, settn þiungað befi flutt til
emda Alaibama liggur Temnessee og
}>ar norðan við Keiutucky, og
liggja bæði tylkim jafmhliða hvort
við ammað, og eru tnjó frá ttorðri
til suðurs, em stærð þöirra mcst
frá amstri til vesturs. En að norð-
att nœr IlHnois fylkiö, sem er ákaif'-
leg'a stórt, suður undir Kcntiicky.
Kn að vestanverðu, á móts við
Kefflitucky og suðtiremda Illinois,
liggur Missouri fylkið. Og edffl's
og ég tók fr.ant áður, Jwt er til-
gungur mitwi sá með þessari upp-
Italning fvlkjanna, að sýna, hvar
■ fei Ö ntín lá yfir. Juannig er
því háttað, að þegar maður tektir
að sunnam Oliio og Mobifc járn-
•brautima, J>á liggur bún aMa leið
aorður, svo að segja á línu eöa
'takinörkum Mississippi og Afa-
hama, og efamig að mestu layti á
’takimörkum Tenmieissefi og Kcm'tmcky
að amstaffl, eot Arkamisas og Mts-
souri að vestan. Jxissi fylki, seitt
ég befi niefint, aö nmkiffliteknm llli-
nois, ertt gömtil þræ'Lahald'sfj’lki,
og viittinfega mörg ifeiri þar suður
frá, í austur og vestur frá þeirri
linu, sent ég hefi dregtð hér.
\
Já', ekki vei't ég hvað segja skol.
Ég held máske, aö smm af Suð'ttr-
ríkjunum, og þar á meðal Missiis-
sippi, værn lamgt um bctur konmm,
að alt stæði í gamia horfinu, og
Jxir væri ekkert þrælaírelst til á
pappírnum, — ég mefaia, ytra borð
ið, þá hliðina, sem snýr að hainus-
I mjemmiiigu nni, og skráð er á með
j ákaflega stóru ktri : Frefsá og
jafnréitti hvítra og svartra ntamma.
En ég ætla mér, að mimiast á
svertingjamálið s'ðnr, og þvíhalda
mér nokkttð leflgur við brautina.
það, sem mér nú sárnaði ullra
mest,á feröalagimm var þáö, að ég
gat emgin kynni httfit afi Temnessee
eða Keaitueky fylkjunt, því 'báðar
ledðir, stiðttr og norður, fór óg Jxtr
yfir aö meturlagi, og því alt út-
sýni lokað, viðtaíir engar. Og báð-
ar feiðir _tók ég “Fast Train” frá
og tiil St. Lottis, þcssa fljúgamdi
hjóladreka, söm flytja póst, bréf
og bíöð og hvað aflflað', sem fljótt
á að konuas't, og ekki stamsa nisnita
á stöku stöðum, og Jtá að 'eins fá-
ar 'inínútur. það má heáta, að Mo-
biile og Ohio brautin liggi þráð-
•beimt, krókalaust, frá norðri til
sttðurs, og ntieð þessari hröðu Lest
cr það rtVmlega sólarhrinigs ferð
frá IMobile í Alabama og til St.
I/Otiis í Missouri fylki.
hér ttm ræðir, ekki taldar mjiig
tmklar. En maðurinit hafði nueðal
ítnnars u.nnið að nániagrefti og
hcfir ntáskie átt nátnttlóðir. Jtað
gat hæglega verið, að þessi niaður
heföi eftirskiilið námaeignir, sent
væru ittilíón dollara virði. Og Jxtð
sama' er að’ segja mti landa vora,
setn líkt ge.ttir staðið á fiyrir. Kn
allar Jtessar eignir eru eða geta
vierið algerfega tapaðar, vegna ó-
mögukgkikan.s að sanma hið rótta
nafm, ætterni og þjó&rni hinma
Látmu. A þenmvtn hátt gettir Jtjóð
vot tapttð stór-uuðæfum, er stumd-
ir ltða, ef þessunt alls ófyrirgeían-
kgu nafn'breyti ngmn er h«ldið á-
fram.
Jxiss vegna ítrekar Heimskringla
ennjtá eimu sinni það, sent hún oft-
sfatnis heíir 06010 lamda vora að
gera, það setm sé, aö virða svo
mikils bin ísknzku nöfn sín, að
hakLa þefan óbreyttum hér vestra.
>aö verður áre'iðamLeg>ur hagur
>jóðflokki vorufli, og enginm ósómi
xeim, sem nöfmin bera.
í frammi án vitnndar verkfræðifflg-
anna, sent tippdrættina gera og á-
kvoða unt efmisgæði og kostnað
þess. Km cinmii'it J>eitta var í
-verkahrimg majórsins á Jjeim hluta
hratitttrinnar, sem
sjón yfir. H anu
hann hafði um-
fékk óyggjan-di
raum og veru tilgamgurin.n. Hann
skýrði járiubrautarnefndin'ni frá
þesstt og færði gilrl rök fyrir at-
huguniim sinmm. H«mn sagði þefan
einnfnemnr, að svo kngi, sem hamm
hefiði yfirumsjóm á nokkrum hluta
'brautjarinmar, skyldi þar aldrei
verðtt- satn.skyns flokkgreining efinds,
I sem 'tíðkuð væri í Qnehec fylki. Og
uin líkindu-m »á fvrsti og sá sið
asti af vorum þjóðflokki, sem Jxtr
neynir að setjast að, að undan-
'teknuiu Guðmundi syni mimtm, er
þar er giftur (JxirLemdri komtt) og
búsattnr, og hefir dvalið mokkur
ár, og þar af leiðamdi vanur orð-
inn áhrifium iofts og lifniaðarhátt-
iwh suðurríkja þjóða. En því ntið-
ur ©r ég ekki fær tim, svo vel sé,
eð'a seitt ég vildi bezt frá segja, að
gefa J>ar nógu g'higga og áreiðam-
lega lýsingu vfir. Til þess var ég
of skamrnan tíni*a, og hafði ekk-
ert tækifæri til að ferðust nægiloga
yfir til að gata fræðpt á 'þamm hátt
Ég dvaldi þar að ekis í 314 nnán-
uð, <>g hteli sem sagt ekkert fyrir
eigim reynslu að segja af hitianiini,
pem svo mikið er afi l'átið og nuarg
ir óttast. Ég flu'tti þangað tint
................ miðjam september síðastliðið ár,
saniKunr yrir þvt, að 'þetta var i og jxjðait afititr alfarinn 3. jan.
Kötturinn úr
sekknum.
Majór Hodgins er verkfræðingur
og vaitut fyrir Laurfer sitjórnina í
sambandi við byggingu Gramd
Trunk Paeific brantarfatnar í Onit-
ario fiylki. Faðir majórsins er dóm-
ari og 'báðir erti feðgamir stram'gir
I/ifceralar í pólitík. Majór Hodgins
var yfirverkfræðingnr á vissuitt
hluta Gramd Trunk Pacific braut-
arinnar, og hafði aðsefinr í Kemora
Ontario. Hann virðist haía verið
hamm sagði nefnckirniönmim, að
svikseni'in væri svo mögnuð þar
eystra, að það mundi vahla stór-
lnueyxli, efi húm kæniist upp, og að
hamn Jtess vegna neitaði að eiga
■nokkurn Jxitt i slíku athæfi. Fyrir
þes.sa Jtrjósktt var hanm tafiarlanst
rekinn fri^starfi.
Énn J»á eru ekki nákvæmar npp-
lýsingar fyrir hendi, er sýni hvern-
ig sviksemfamt er háttað í hinum
ein-stöku a'triðum. En talið er víst
að húm sé winifalim í því, að fcygg
ingantiemn íái borgað fyrir :
1. Betra efni eti Jxfir Leggja til.
2. Kfnt, sem Jteir alls ekki leggja
til, og
3. Vinnu, sem ekki er twinin.
Majór Ilodgins heldur því fram,
að eitt ítf félögtwn þcitn, sem vimfl-
ur að byggingu brautarinnar, hafi
■grætt hieila miltón dollara á bre.yt-
ingnm, sem gerðar voru á vintin-
áœtlunum þeim, sem voru í gildi.
Jtegar það tók vinntt ‘‘akkord”.
Við ttreytfaigu á }>essum áætlunnm
varð verk fclagsiirs miltón dollara
1908.
Em áður en ég íer að segja frá
siðum, vónjum, háttmn og lamds-
lagi, og fleirit þar syðra, ætla ég
að taka yður, vinir míndr, með
mér aðra leiðina á járnbra’utinni,
til J>ess að gefa yður ofurlitla htig-
mynd mn viegafengdini og legtt
Suðurríkjanna á ]>eiinrj L.'ið, og þá
te-k ég ferðina að sunmam, því
sömiu braut fór ég 'báðar Leiðir,
og þ;tr af feiðandi sömn viðburðir
á báöuin feiðum siiöur og norður.
Eims og liklega flestum er kunn-
ugt, þá li'ggur Mississippi fylkið
fast sttður að Mexico fléxi ( — og
mig mimnir, að mti Jxtð bil nueð
flóannm að norðtttt, sá það sem
norð'lægari luitiubel'tis línam er dr.t'g-
itt í landaifræðtiuiii, og J>á tilheyri
öll, eða þ\fi sem næst, Suönrrtki
Bamdiarík janna tentpraða beltimu,
að uiidanteknii nokkrtt al Florida-
skagtamum, og vitanlega giítmla
Mexiico skagar langt suðmr að
vestam —), }á, Jxtð er að segja, að
s uðau stu rhor nið af Jyví (Miss.)
mær rétt að flóamiwtt, em Lotiisúama-
fylkiö ltggmr nuað því að vestan,
og í baig fyrir itokkuð af suðurend-
amutn íast vfið flóamm. Fylkið er
lang't, frá norðri til suðurs taliö,
em ekki bneitt frá austri til vest-
tirs, yfir höfuð feyki stórt. Og með
vesturhliðinh.i, Jægar Lottisiana-
fv lkið endar, kientur Arkansas fylk -
ið og nær í bmg og Lemgra norðttr,
á mióts við Temmesseie fylkið. AÖ
n.orðan liggur Alabama fylkið jafn-
hliða Missivssiippi, alla leið sttður
að flóa, og í suður eða suðaustur
áf því fylki liggrnr Florida skaginn,
eða Florida' fylkið, sem Atlaiuts-
lva.fið liggttr austan við, ctn Mexi-
co fióiiui að vestam. Við noröur-
Mohife er stór verzliiiiarhær
syöst í ALíuba'mia fylkinm og stiemd-
ur viö fjörð, sem skerst imm úr
Mexico flóamum, og alla .jafna er
fult af skipum þar, sem sækja til
bafnar, flytja inn vörttr og taka ívt
afitur bómull og fleira. Og þar er
kappsainfe'ga veit't og selt whiskey
<>g bjór, því nú er hver síðastur
fyrir þeim mieð söLuna, og þykir
]x"im súrt’í hrotið, sent von -er,
því margur dalttrmn velttirþamgaö
iti'it frá Mississi'ppi, scm helir vin-
b«nm alt yfir, — em þó hefir víst
aldrei verið drtikkið þar nucira, en
síðam J)að konist 4.
Og nú verð ég að hlatipa nuéð
yðtir alla leið upj) til St. Louis
b<trgar í IMissouri fylki, seiin er höf-
tiðborg þess. J>ar er rekinn a'öi-
mikill verksmiðju iðnaðtir ogntörg
og stór mtt'ttnvirki að sjá. J»ar er
nafimitoguð brú úr stá.li yfir Missi.fi-
sippd fljótið, sein bæði jártubratita-
lestiir og strætisvagnar gatuga e'ftir
og er fljótið þar orðið aíar breitt,
margfttLt við það, semt þekkist upp
í Minnesota t. d. Em niður í Louis-
afltt' ríki, Jxtr sem fljótdð rennttr tnn
áður en það felhtr í flóamm, og það
jafnvel upp í Arkansas, þá er það
orðið næstuin tvær míLur á breidd.
Og jxir gamga járnbrau'tafestir yf-
ir á trjáffe’kum, sent taka þær við
aðra hliðfata og skila þeim mueð
beilu og höHlnu á sporið h'innmeg-
in. Járnbrautarstöðin í St. Louis
borg er kölltið edm sti allra full-
komnasta, sem hægt er að hemda
á í beimi. Og fyrir mífla damðams
lútln þekkimgu, samþykki ég Jxið
glaður. Fyrst er Jxtð, að' 30 járn-
brautaspor liggja 'Jxtr saimhliða wun
i livelfingttnni, vitamfcga einmtugis
fyrir fólksLestir. Fyrir Jxifan standa
lafarháar járngrindur og læst hltð
rjeða hurðir fyrir hvierju spori nueð-
tölu númieriinu yfir. Og eftir dryuj-
andi hljóð úr kiaUaramuni, senu
syngtti: það meira en mælir fram,
'hvað og hviert næsta lest 11Ú fari
og hvaða númer eigi að taka (t.
d. tók ég suður nr. 19, em norður
nr. 28), þá verða alHr vondir og,
góðir að' ‘gamgia i gegm, um þessi
hlið eða Juatba hlið og sína þar síru
farbréif. J»ess utam eru Jxtr á hverj-
uiii stað ínettm til aö leiðbeitua veg
faromda, svo eatgim villa geti átt
ser stað, — og allir gó'ðir og hæ-
verskir nuemm. En húsið sjáLft eða
róttara sagt Jtessi aftt'rfa:gru og
stórfengik'ga bygging, er að ölhtnu
Jxegindum og út'húnaöi svo vel og
haganfegtt fvrirkonidð, að þar
stendur líklega emgim járnbrau'ta-
stöð í heinii framaf, og óvúst, að
nokkursstaðar sé eiiin sem komið
er jafningi hepnar. J>að' er í efatu
orði sagt, að í Juessari stöð er
heill bær eða borg, sem getur 1-átdS'
hverjum iiianni í té allar þarfir og
tt'auðsynjar, sem ferðamaðurfatm
Jxtrfmast, ineð .eins góðu og saiuti--
gjörnu verði og hægt er aö fá
antuarsstiiðar úti á torgfauu, eða á
greiðasölu hústtm. J>ar er stramgt
hreinlæti og reglusemi á ölln, en
alt til reiðu sem þörf krcfiur og
fjárnuagn og eftirlan'gam.ir hedmuta'..
Tdl dæmis, fvrir þá tnen.n, sem fá-
taikari eru-, eða sparir á ]ienin'gum
°g flytja með sér nuatarbita, þá er
stór salur bygður fyrir þá, irueð>
felfegum, kringlóttum borðum, er
4 til b gV'ba setið við og rrua’bast-
Og þar ntöð eiffl'tti hlið salsins eru
'þrjár kotiur, sem sdja kaffi og
ýmsar tégundir afi brauði og ann-
að góögæti, Reglulega gott kaffi,.
iiueð rjónua í og sykri íyrir 5 cent
'boUanmi, og ait ann.tð verð þar eift-
ir. Kg skal segja yðttr, að þær
bfessaðar stmlkur mátitu vimnat
hart, og hafa ekki Iagst ólúnar til
hvílm. Jiesist afarstóra jártubraubar-
stöð, er aö því, er mér virðist
miðpunktur járiubrauta. þarffla
ganga fólkslestir frá í allar áttdr^
Borgiit stendar á takmörkunu
Norður og Suðurríkja, og náfægt
miiðpunkti lands til austurs og
vesttirs. Réit't á líku stigi og ég
hefi ítnyndað mér a'llatíð að Wituni-
]x->g borg yrði fyrir iioröur]>art
Caniatla. Kg get bezt líkt þeinu af-
aríjölda fólks, sem Jxtrittt er sófeld-
fegíi santait kominn í by'ggimguiin<ii,
við fjámét't á íslamdi. Biðstöðim er
smiu miðbik rét'tarinnar, “Almeinm-
ifflgtininn”, sent kallaö var, fnlt afi
fé, og tniög trúfegt, að þar truæt'tii
í bá'öum tilfellum segja : ‘‘misjaín
•e.r samður í mörgu fé”. J>e«si 30
jánnibratitarspor nteð vögnunmn áx
eru dilka.riuir, sent sauðirtuir eru
dnegnir að. Jæja, efi yður líkar þaö
betur', vísað að, og enubœttismjenn-
irruir *við hliðiit skoða nuarkið á
hverjitm sattð, svo ekki sé dregið í
V'ifJattsan tlilk. En sá er eiiti mun-
tirinn á réttum þessum, að í St.
Louis tiemist ‘•‘Alnueiiningurinn'’
altlrei, Jxtr eru ávalt hvíldarlausir
stiraiinuar tveir, amiiuar imn í réttimai
og annar út úr hieuni. Kn eins og
viö munum á IsJaindi, þá stóðu
vorar skem'tilegn fjárréttir yfir að
efats hálfafli dag eða lútið nueir. St.
Louis horg er talin 30 mílur a
amman veg, en 25 á hinn, eða 750
ferhyrnijugsniilur alt ■borgarstæðið.
það má nærri geta, að frá svona
borg í fjarlægu ríki er inargt að
segja, eí íerðanuaöuriiiin hefði túmai
tækiíæri og vitsmuni til að geta
hagmýitt sér og gemgið í gegn uni
öll þatt amdleg og verkfcg stórvirkt
seim þar mætti fimíuai. En að kom:u
Jxur að eins í svip, nteð vedka og
þreytta fjölskyldn sína, kotiu og
bör.11, og þá eðlilego. reyna að
V'eita hemffli alla þá hjálp og þæg-
indi, siern attðið er, þá verður ckxi
Ittitgtir tfaiui afgangs til fróðfe'ks
og skenutana, Jx> viðstaðan »é a'ð
tfats fáar kl.stundir, og Jxarna end-
aði Mobife og Ohio brautin.
(Framhald)
Fagrar hugsanir um
^ljótar hugsanir.^*
Sá nuaður, seim tiilefaikar grimmustit glæpi,
þeint guði, sem J>ykist hamn tneystas
með “andlyfi" fólskummar fúsfega dræpi,
'— «i ,femgi, hverit kærleikans neista
Sem batur fer, — mankind svo fjamdlsga íengdm,
er íágæt, J>ó heimur sé ríkur,
því fá’r vert ég kristúnm, og ókristinn etugfain
er óbmrður myrkrammia slíkur.
Ef uppi hjá “Kristum” á ódáfais lamdi
þuð illyrmi gistingn fenugi,
þó himiminn tnasti, — hver ærlegur andi
þá óðar úr vistimni gemgi.
borskabítur.