Heimskringla - 30.04.1908, Blaðsíða 2

Heimskringla - 30.04.1908, Blaðsíða 2
•WINNIPEG, 30. APRÍL 1908- HEIMSKRINGLA HEIMSKRINGU Published every Thursday. by The Heimskringla News & Poblisbing Co. VerO blaösins 1 Canada o* Randar $2.00 nm Ariö (fyrir fram borgaO). 8ent til islands $2X0 (fyrir fram borgaOaf kaupendum blaðsins hér$1.50 ) B. L. BALDWINSON, Editor A Mana«er Office: 729 Sherbrooke Street, Winnipeg P. O BOX 11«. 'Phone 351 2, Nafna-breytingar öeanrskringla hefir áðtir nokkr- mm si 110111111 ræ’tt nm ósið þann, san ýrrLsir — ekki allir ómentuöir — Vestnr-ísletwlin'gar haía tarmð •sér á liSniwn árum, þaiwi sem sé, að bre\"ta nöfnnm sínmn svo, aö þau í sumum tilfelluiii' eru nœsta ólik þairra réttu og u'pprunakgu fiöínnm. Heiinskringfa helir bemt á •þamn skaða, sem af þessum naín- fereyfángum geti kitt íyrir eftirlif- andi erfmgja og vaaidatnienn'. Hvort gneinar þessar hafa vakið nokkra eétirtek t landa vorra, svo að þær , hafi borið ívokkurn ávöxt, látum vtér ósagt. Iín vér höfum litið svo á-, að máliö sé þess vert, að það *é tekið til greina. J»að, sem sérstaklega hvetur oss til þess, að eindurnjýjíi umræður um þettta mál, er það sorgartil telli, ssm nýlega hiefir kom-ið fyrir í Vestur Alaska, |xit sant e*km ís kmdingur befir nýkga látist ttat'd'ir kri'nigmtustæðtmi, sem á ný vieikja mnhitgsmi um na’fin'brey’ti'nga mál . ið nueðal vor. Eitis og getið liefir verið ttm þ©ssu blaði, þá dó þar maðttr, er mefndiist iMicah North'ntia'it. Harwt hafði dvalið þar um nokkttr ár og umgeaigist íslmdinga, sem þa voru. En forðast hafði hantt jítfjt- a*», að lá'ta' þess getiö, aö harwt vaeri ískind'ingur, kvaðst vera —svenskur. En á dauöastutidinni lét haiwt þess getiö viö umsjónar -majwv sjttkrahússins þar, að hann vaeri fæddur á íslandi, og gerði þá -jaínframt boð eftir íslimdingmn sem þar bjuggtt á staðnunt', með þeim sýnilega tilgangi, að segja þeiiait nafn sitt og aettemi o-g má ske aö ráðstíifa aö einhverju leyti ejgmttm þeitn, er hanm eftirskildi En 'þá var um sainati, því maður inm var látinnj þagar ísienditigarn ir komnt á spitalaniii. Hvað var það, sem kont mamni þessum til að hylja naín sitt og þjóðerni, þar til á dauðastumd truti ? Hamm hafði verið hér í liamd frá því hamm var barn að aldri, og að því er ver bef.t vituin, jafmam geit-gið um<fir gerfiuafni því, sem aö framan er sagt. Og hvers vegma íyrirvarð hann sig svo mjög fvrir hið rétta nafn sitt, þjóð og ætt- lajnd, að hann duldi þaö alla æfi *ína öllmn mnheimi ? Emiginn veit það neiitia hamt einm, emda heiir þttð litla þýðingu fyrir úrslit máls ittis. Hit't er það, sem Heims- kriatgla emmþá eimusitim vill alvar lega \-ekja uttthugsun fólks vors á að það er í fylsta máta vanhugs- -að, að breytíi nöfnmit síntttn eims og svo margir gera. Jxið gatmr emgmn verið til góðs né þœgðar og ber vott um lítilmensku, sem ekki ætti oið eiga sér stað. þaö göfgar hvorki né eykur maitmgildj «okkurs manns, að afmeita sínu rértta tvafnii og þjóðemi. Ágæti ein- staklingsins og fullkomnun er ekki ■undir því konvið, hvað ha'tut hei'tir eða hvaðam hoinn er kominm, held- ur undir því, bvað hann er og •hvierjutn fu]lkommun.arþroska han-n geitur náð. Mikilhæfustti nuemn geita komið frá minstu og fám«n.n- uatu þjóðum, og mestu lítiliruemiii geta talist til stórra þjóða. það er ‘því en/gin ásteeða til, að afnieita sÍTnt þlóðerni, þótt þjóðin sé- fá- ti»ett>n eða fátæk. Miklu fremur mmtvdi hviert andlegt mikilmiemmi jbeija sér sæmd í því, aö vera kom- wvn af smáþjóð, þar eð hamm væri sér þess tneövitamdi, að geta verið eða orðið sómi sinmar litlu þjóðar, -og nveð þvi ankið álit hemnar út á við trueðal stórþjó'ðammia. En Jþað, að afaveita tvafni sínu er sarna þjóðhollur nvaður og samvizku- samur í starfi sínu, og þess vegna var honutns vikið úr þjónustu stjórnarimnar. Majór Hodgins haföi grrint á ■ við nokkra af þeim, er “akkord” | sem að aáneita ætt sinmi allri og skyldmennum. það þarf sterkar tamgar fyrir matvn eða konu að a'fneita móður sinni, hvað setn um önnitr skyldtnemni má segja. það mun óhætt að segja, að þessi látni lamdi vor sé ekki sá edni íslemdittgur, sem þannig er á- statit fyrir. En hvort sem þair eru margir eða fáir, þá ættá þetta ekki að eiga sér stað. Fólk vort ætti að a'thugia, að íslemzku nöfnin exu engu óframbærilegri ^ heldnr en eiginmöfn amnara þjóðar nvamma, og þess vegtva er engin ástiæða tál þess, að kasta þeimi fyrir þá sök. Eu þó er stt ástæða íyrir mörgttm lágitsigldum latida vorttm', að þeir bneyita nöfnitm símtnn af einska-rri fylki, og iþar sem engar tmikvart- vizkusetrvi. þægð við hérlent fólk, sem illa í anir kæmiu fratn frá nokkrumt gengur a?) bcra rétt fratn ttokk- jmanni. Majórnum var gefið táJ ) kostnaðarminna fýrir það, beldmr en ráðgert var i upphafi. En séð viar um, að lækka hvergi borgmm til féilagsins frá fyrstu áætlunmri- unt'. Gallinm á majór Ho<lgins er sá, höfðu tekið að byggja hluta af j ^ e,r emgiffln pólitíkus, held- brautinnd, nm gæði efnisins, sem ,,r að «ns mamnvirkjafræðingur, lagt var til byggingar brau tarinn- j 'Sem Ieggur alla stmnd á, að reka ar. þedr, sem stóöu fyrir brautar- j st*rf sitt tneð alúð og samvizku- lagningmmmi, kvörtuðu við járn-|seHW- J^ss vegma neitaðd hanm að brautarne&idina undan afskiftmin j láta nafns síns getið í samibamdi majórsins, og hafði það þær af- ;þjoðeagnaránið, og þess vegna leiöingar, að homuin var skipað að var hamn líka rekimn ur þjónust- fara amstur í Qnehec fylki og at- htigu þar flokkgreiningu (“Classi- unni'. Næst verður h.nun líklega rekinm ficat'ion”) efnis' þess, sem til bratit- júr Liberal flokknumt fvrtr fróm- vtTÍtni'nr væri láitið ganga í því i ]yii<fi sitt og eht'lægni og sam- ttrt útlent drð, hvort sem það ertt mannanöfn eða önnur orð. fvn þeftta er litilirvensku vottur, seatu fólk vowt ætti að leggja tviönr. Og það er sannast sa-gt, að" mikilha-f- ustiu í.slendingarnir í þessu landi hítfa haldið nöfmim sintimv óbreyct- kynna, aö eftir að hann hcfði kynt sér flokkgreimingu efnisins þar eystraj, þá gæti hamn viðhaft soans- komar flokkgreíningu á þeáan hluta •bratitarinmar, sem hamn átti að sjá utn í Omtario fylki. Hanm gerði ferðima austur samkvæmt boði nefin<Iarifflmar og kynti sér rækilega Em þjóðim má væmta þess, að beyra nveira umt þetta mál áöur en þingi er slitið í Ot'tawa. utni, ám nokkurs tdlli'ts til þess, hvort bérl'ent fólk geti borið þam starfsaðferð alla þtr ré'tt frailt eða ekki, og það ber I x , , ... v ... “ 1 Jvess skal her getiö, að majoruin ekki' á þvi, að þeir nusmn séu að . ... , - ... . . T— * * 1 ! lærðt verkiræði stna a Kingston ffleinu leyti lítilsvirtir fyrir rækt i . ,, . .. , ., „ J , skolaffl'Um t Ontano, og uitskrvfað- þeirra við nöfn. sim og þjóðermi. Jx-tta út af fý’rir sig ætti að vera altruenmingi fólks vors nægileg hviit til þoss, að h'iilda nöfmmn sínmru ó- brey'ttmit'. I/dndar vorir bér tne'g- in hafsins eru í mörgum tilfellmn orönir svo e.fnaðir, að það væri miktð tjón róttmtn erfimgjmn þoirra, að verða að tapa öllum erfðahlutmn sinunt vcgna óinögu- leikans að sanna skyldlieika sitiffl við þú Iátnu, eða vegma tilkostm- aöar að san'na hamm, svo hanm yrði lagalega metiffln gildur. . En ©inmit't þetta hlýtur að verða ó- hjákvæmileig afleiðimg af maína- r breytimga fargaminm, og þítð getnr orðdð afarörðngt og kostmaðar- IÍR SUÐRINU. h'yrirleMur ejtir 1. n r u 8 Quðmundntnn. MEÐ JÁKNBRAUTINNI. Jtað be.r tvent til þess, að ég fer að reyna aö ri-ta nokkrar línur uni íör mína og veru í Mississdppi- ist af honunv. Eftir það vattfl hamm íylkimu. Og á samua stemdur, hvort að 'byggingu Cattadian Pacific járn- 'brauttarinmar gegn um Rogers’ ■Pass, einn örðugasta og vauda- saimasita spotta af allri þetrri miklu 'braut. Síðam vamm h.inn að járnbratitastörfum í Moxico, og eftir það stóð hann fyrir járn- 'brauitabyggingu í Suðttr Afríku 1 það er kallað í fyrirlesturs fonni eða sögtlkorn, eða hvað unmað. Aðallega er tilgangur mittm þcssi : Fyrst hefi ég lofað hálfit í hvoru V'ini niíntint, herra B. L. Baldwin- sofl, ritstjóra Heimskrimght, og smnti'tn fleiri tnerkum mönnum, að gefa frásögn og lýsing «f högmm | <>g háttsemi lands og þjóðar þíir syðra. Og í öðrtt laigi er það, að efitir að Búa stríðinu var lokið. j ikstuw af oss Ískndingum er að' miklu leyti orðið kunmtigt um norð Alt þetta bemdtr til þcss, að 1|r OR vestt,rpart jx.ssa stór,a og maðurinn sé ekki eimasta hæfttr | volduga ínegiiiikmds, Anueríku, þar verkfræðingur með tntkla reynslu- ■ *th rslenddingar hafa tekið sér ból- lega þekkingu, heldttr einmig, itð á\st_n eða dvalið að nokkrum mun. 1 En ’þarma suður tindir Miexicó flóa, eða sem kalla má sttðttr á emda honum sé' kunmmgt mn flokkgreim- ingu og gæði þess efinis, setn not- að er í járnbrauta byggingu hér samt fýrir erfinglama að samna °K nfflmarsstaðar. Hontim kom 'það erfðarótt sinn til eignanna, setn i 1>V' ókunmuglega fyrir, að vera sttmir þessir mttskírðu landar ffcta j aeM^ur f-fil Qtueibec fylkis til þess að 'efitir sig. Svotua er það mieð Al- : Ia’ra lKlr flokkgreining bygginga- aska ískffldinginn, sem hvað )i',ifu ("f,lia afi inönmum, setn ekki hafa,pjvalar lítinn tirrua. Og verö aö, öll- látið efitir sig talsverðar eignir, að ■það hlýitur að verða örðugt fyrir erfingja haats að sanma rótt sirnt til eigmanna. í fyrsta lagi veröa þeir að samna, að þessi maður h«fi alla æfi srna gengið mfldir fölskn nafffli, og þeir verða að náð þeim lærdónii og ekki felt'gið þá rsynsluk'gu þckkimgu, setn hanti sjálfiur hafði til að bera. þaö var því ekki væntaffllegt, að liamn gæti lært mikið á ferö sinnt austur, en þó fræddis't hanm mikið í þessari fcrð. Hanm varð Juess brátt var, samna, hvað hans rótta nafm hafi | aö l>ang'að austmr hafði í verið. Takist þeim þetta, þá geita j mu'n rv-ttri verið ætluð honmm til þeir sanna/ö rétt sinm tiil eigmanna. 'í*ess 'æra þ°r sviksemi, sent Að vísu eru eignir manms þoss, er in'kkorSs miemmirnir iekki gátu haft Bamdarikjanma — því að eirns Flor- | ida skagimn skagar Jxir sttðiir afi — höfum vér fsk'ndwt'gar m jög óljósa, eða jafnvel er.ga ré-tta httgmyml um, eða Jtekkitt.g á því, hvernig }>ar -til hagar. Kg er eiffld fsLendimg- urimn, settn þiungað befi flutt til emda Alaibama liggur Temnessee og }>ar norðan við Keiutucky, og liggja bæði tylkim jafmhliða hvort við ammað, og eru tnjó frá ttorðri til suðurs, em stærð þöirra mcst frá amstri til vesturs. En að norð- att nœr IlHnois fylkiö, sem er ákaif'- leg'a stórt, suður undir Kcntiicky. Kn að vestanverðu, á móts við Kefflitucky og suðtiremda Illinois, liggur Missouri fylkið. Og edffl's og ég tók fr.ant áður, Jwt er til- gungur mitwi sá með þessari upp- Italning fvlkjanna, að sýna, hvar ■ fei Ö ntín lá yfir. Juannig er því háttað, að þegar maður tektir að sunnam Oliio og Mobifc járn- •brautima, J>á liggur bún aMa leið aorður, svo að segja á línu eöa 'takinörkum Mississippi og Afa- hama, og efamig að mestu layti á ’takimörkum Tenmieissefi og Kcm'tmcky að amstaffl, eot Arkamisas og Mts- souri að vestan. Jxissi fylki, seitt ég befi niefint, aö nmkiffliteknm llli- nois, ertt gömtil þræ'Lahald'sfj’lki, og viittinfega mörg ifeiri þar suður frá, í austur og vestur frá þeirri linu, sent ég hefi dregtð hér. \ Já', ekki vei't ég hvað segja skol. Ég held máske, aö smm af Suð'ttr- ríkjunum, og þar á meðal Missiis- sippi, værn lamgt um bctur konmm, að alt stæði í gamia horfinu, og Jxir væri ekkert þrælaírelst til á pappírnum, — ég mefaia, ytra borð ið, þá hliðina, sem snýr að hainus- I mjemmiiigu nni, og skráð er á með j ákaflega stóru ktri : Frefsá og jafnréitti hvítra og svartra ntamma. En ég ætla mér, að mimiast á svertingjamálið s'ðnr, og þvíhalda mér nokkttð leflgur við brautina. það, sem mér nú sárnaði ullra mest,á feröalagimm var þáö, að ég gat emgin kynni httfit afi Temnessee eða Keaitueky fylkjunt, því 'báðar ledðir, stiðttr og norður, fór óg Jxtr yfir aö meturlagi, og því alt út- sýni lokað, viðtaíir engar. Og báð- ar feiðir _tók ég “Fast Train” frá og tiil St. Lottis, þcssa fljúgamdi hjóladreka, söm flytja póst, bréf og bíöð og hvað aflflað', sem fljótt á að konuas't, og ekki stamsa nisnita á stöku stöðum, og Jtá að 'eins fá- ar 'inínútur. það má heáta, að Mo- biile og Ohio brautin liggi þráð- •beimt, krókalaust, frá norðri til sttðurs, og ntieð þessari hröðu Lest cr það rtVmlega sólarhrinigs ferð frá IMobile í Alabama og til St. I/Otiis í Missouri fylki. hér ttm ræðir, ekki taldar mjiig tmklar. En maðurinit hafði nueðal ítnnars u.nnið að nániagrefti og hcfir ntáskie átt nátnttlóðir. Jtað gat hæglega verið, að þessi niaður heföi eftirskiilið námaeignir, sent væru ittilíón dollara virði. Og Jxtð sama' er að’ segja mti landa vora, setn líkt ge.ttir staðið á fiyrir. Kn allar Jtessar eignir eru eða geta vierið algerfega tapaðar, vegna ó- mögukgkikan.s að sanma hið rótta nafm, ætterni og þjó&rni hinma Látmu. A þenmvtn hátt gettir Jtjóð vot tapttð stór-uuðæfum, er stumd- ir ltða, ef þessunt alls ófyrirgeían- kgu nafn'breyti ngmn er h«ldið á- fram. Jxiss vegna ítrekar Heimskringla ennjtá eimu sinni það, sent hún oft- sfatnis heíir 06010 lamda vora að gera, það setm sé, aö virða svo mikils bin ísknzku nöfn sín, að hakLa þefan óbreyttum hér vestra. >aö verður áre'iðamLeg>ur hagur >jóðflokki vorufli, og enginm ósómi xeim, sem nöfmin bera. í frammi án vitnndar verkfræðifflg- anna, sent tippdrættina gera og á- kvoða unt efmisgæði og kostnað þess. Km cinmii'it J>eitta var í -verkahrimg majórsins á Jjeim hluta hratitttrinnar, sem sjón yfir. H anu hann hafði um- fékk óyggjan-di raum og veru tilgamgurin.n. Hann skýrði járiubrautarnefndin'ni frá þesstt og færði gilrl rök fyrir at- huguniim sinmm. H«mn sagði þefan einnfnemnr, að svo kngi, sem hamm hefiði yfirumsjóm á nokkrum hluta 'brautjarinmar, skyldi þar aldrei verðtt- satn.skyns flokkgreining efinds, I sem 'tíðkuð væri í Qnehec fylki. Og uin líkindu-m »á fvrsti og sá sið asti af vorum þjóðflokki, sem Jxtr neynir að setjast að, að undan- 'teknuiu Guðmundi syni mimtm, er þar er giftur (JxirLemdri komtt) og búsattnr, og hefir dvalið mokkur ár, og þar af leiðamdi vanur orð- inn áhrifium iofts og lifniaðarhátt- iwh suðurríkja þjóða. En því ntið- ur ©r ég ekki fær tim, svo vel sé, eð'a seitt ég vildi bezt frá segja, að gefa J>ar nógu g'higga og áreiðam- lega lýsingu vfir. Til þess var ég of skamrnan tíni*a, og hafði ekk- ert tækifæri til að ferðust nægiloga yfir til að gata fræðpt á 'þamm hátt Ég dvaldi þar að ekis í 314 nnán- uð, <>g hteli sem sagt ekkert fyrir eigim reynslu að segja af hitianiini, pem svo mikið er afi l'átið og nuarg ir óttast. Ég flu'tti þangað tint ................ miðjam september síðastliðið ár, saniKunr yrir þvt, að 'þetta var i og jxjðait afititr alfarinn 3. jan. Kötturinn úr sekknum. Majór Hodgins er verkfræðingur og vaitut fyrir Laurfer sitjórnina í sambandi við byggingu Gramd Trunk Paeific brantarfatnar í Onit- ario fiylki. Faðir majórsins er dóm- ari og 'báðir erti feðgamir stram'gir I/ifceralar í pólitík. Majór Hodgins var yfirverkfræðingnr á vissuitt hluta Gramd Trunk Pacific braut- arinnar, og hafði aðsefinr í Kemora Ontario. Hann virðist haía verið hamm sagði nefnckirniönmim, að svikseni'in væri svo mögnuð þar eystra, að það mundi vahla stór- lnueyxli, efi húm kæniist upp, og að hamn Jtess vegna neitaði að eiga ■nokkurn Jxitt i slíku athæfi. Fyrir þes.sa Jtrjósktt var hanm tafiarlanst rekinn fri^starfi. Énn J»á eru ekki nákvæmar npp- lýsingar fyrir hendi, er sýni hvern- ig sviksemfamt er háttað í hinum ein-stöku a'triðum. En talið er víst að húm sé winifalim í því, að fcygg ingantiemn íái borgað fyrir : 1. Betra efni eti Jxfir Leggja til. 2. Kfnt, sem Jteir alls ekki leggja til, og 3. Vinnu, sem ekki er twinin. Majór Ilodgins heldur því fram, að eitt ítf félögtwn þcitn, sem vimfl- ur að byggingu brautarinnar, hafi ■grætt hieila miltón dollara á bre.yt- ingnm, sem gerðar voru á vintin- áœtlunum þeim, sem voru í gildi. Jtegar það tók vinntt ‘‘akkord”. Við ttreytfaigu á }>essum áætlunnm varð verk fclagsiirs miltón dollara 1908. Em áður en ég íer að segja frá siðum, vónjum, háttmn og lamds- lagi, og fleirit þar syðra, ætla ég að taka yður, vinir míndr, með mér aðra leiðina á járnbra’utinni, til J>ess að gefa yður ofurlitla htig- mynd mn viegafengdini og legtt Suðurríkjanna á ]>eiinrj L.'ið, og þá te-k ég ferðina að sunmam, því sömiu braut fór ég 'báðar Leiðir, og þ;tr af feiðandi sömn viðburðir á báöuin feiðum siiöur og norður. Eims og liklega flestum er kunn- ugt, þá li'ggur Mississippi fylkið fast sttður að Mexico fléxi ( — og mig mimnir, að mti Jxtð bil nueð flóannm að norðtttt, sá það sem norð'lægari luitiubel'tis línam er dr.t'g- itt í landaifræðtiuiii, og J>á tilheyri öll, eða þ\fi sem næst, Suönrrtki Bamdiarík janna tentpraða beltimu, að uiidanteknii nokkrtt al Florida- skagtamum, og vitanlega giítmla Mexiico skagar langt suðmr að vestam —), }á, Jxtð er að segja, að s uðau stu rhor nið af Jyví (Miss.) mær rétt að flóamiwtt, em Lotiisúama- fylkiö ltggmr nuað því að vestan, og í baig fyrir itokkuð af suðurend- amutn íast vfið flóamm. Fylkið er lang't, frá norðri til suðurs taliö, em ekki bneitt frá austri til vest- tirs, yfir höfuð feyki stórt. Og með vesturhliðinh.i, Jægar Lottisiana- fv lkið endar, kientur Arkansas fylk - ið og nær í bmg og Lemgra norðttr, á mióts við Temmesseie fylkið. AÖ n.orðan liggur Alabama fylkið jafn- hliða Missivssiippi, alla leið sttður að flóa, og í suður eða suðaustur áf því fylki liggrnr Florida skaginn, eða Florida' fylkið, sem Atlaiuts- lva.fið liggttr austan við, ctn Mexi- co fióiiui að vestam. Við noröur- Mohife er stór verzliiiiarhær syöst í ALíuba'mia fylkinm og stiemd- ur viö fjörð, sem skerst imm úr Mexico flóamum, og alla .jafna er fult af skipum þar, sem sækja til bafnar, flytja inn vörttr og taka ívt afitur bómull og fleira. Og þar er kappsainfe'ga veit't og selt whiskey <>g bjór, því nú er hver síðastur fyrir þeim mieð söLuna, og þykir ]x"im súrt’í hrotið, sent von -er, því margur dalttrmn velttirþamgaö iti'it frá Mississi'ppi, scm helir vin- b«nm alt yfir, — em þó hefir víst aldrei verið drtikkið þar nucira, en síðam J)að konist 4. Og nú verð ég að hlatipa nuéð yðtir alla leið upj) til St. Louis b<trgar í IMissouri fylki, seiin er höf- tiðborg þess. J>ar er rekinn a'öi- mikill verksmiðju iðnaðtir ogntörg og stór mtt'ttnvirki að sjá. J»ar er nafimitoguð brú úr stá.li yfir Missi.fi- sippd fljótið, sein bæði jártubratita- lestiir og strætisvagnar gatuga e'ftir og er fljótið þar orðið aíar breitt, margfttLt við það, semt þekkist upp í Minnesota t. d. Em niður í Louis- afltt' ríki, Jxtr sem fljótdð rennttr tnn áður en það felhtr í flóamm, og það jafnvel upp í Arkansas, þá er það orðið næstuin tvær míLur á breidd. Og jxir gamga járnbrau'tafestir yf- ir á trjáffe’kum, sent taka þær við aðra hliðfata og skila þeim mueð beilu og höHlnu á sporið h'innmeg- in. Járnbrautarstöðin í St. Louis borg er kölltið edm sti allra full- komnasta, sem hægt er að hemda á í beimi. Og fyrir mífla damðams lútln þekkimgu, samþykki ég Jxið glaður. Fyrst er Jxtð, að' 30 járn- brautaspor liggja 'Jxtr saimhliða wun i livelfingttnni, vitamfcga einmtugis fyrir fólksLestir. Fyrir Jxifan standa lafarháar járngrindur og læst hltð rjeða hurðir fyrir hvierju spori nueð- tölu númieriinu yfir. Og eftir dryuj- andi hljóð úr kiaUaramuni, senu syngtti: það meira en mælir fram, 'hvað og hviert næsta lest 11Ú fari og hvaða númer eigi að taka (t. d. tók ég suður nr. 19, em norður nr. 28), þá verða alHr vondir og, góðir að' ‘gamgia i gegm, um þessi hlið eða Juatba hlið og sína þar síru farbréif. J»ess utam eru Jxtr á hverj- uiii stað ínettm til aö leiðbeitua veg faromda, svo eatgim villa geti átt ser stað, — og allir gó'ðir og hæ- verskir nuemm. En húsið sjáLft eða róttara sagt Jtessi aftt'rfa:gru og stórfengik'ga bygging, er að ölhtnu Jxegindum og út'húnaöi svo vel og haganfegtt fvrirkonidð, að þar stendur líklega emgim járnbrau'ta- stöð í heinii framaf, og óvúst, að nokkursstaðar sé eiiin sem komið er jafningi hepnar. J>að' er í efatu orði sagt, að í Juessari stöð er heill bær eða borg, sem getur 1-átdS' hverjum iiianni í té allar þarfir og tt'auðsynjar, sem ferðamaðurfatm Jxtrfmast, ineð .eins góðu og saiuti-- gjörnu verði og hægt er aö fá antuarsstiiðar úti á torgfauu, eða á greiðasölu hústtm. J>ar er stramgt hreinlæti og reglusemi á ölln, en alt til reiðu sem þörf krcfiur og fjárnuagn og eftirlan'gam.ir hedmuta'.. Tdl dæmis, fvrir þá tnen.n, sem fá- taikari eru-, eða sparir á ]ienin'gum °g flytja með sér nuatarbita, þá er stór salur bygður fyrir þá, irueð> felfegum, kringlóttum borðum, er 4 til b gV'ba setið við og rrua’bast- Og þar ntöð eiffl'tti hlið salsins eru 'þrjár kotiur, sem sdja kaffi og ýmsar tégundir afi brauði og ann- að góögæti, Reglulega gott kaffi,. iiueð rjónua í og sykri íyrir 5 cent 'boUanmi, og ait ann.tð verð þar eift- ir. Kg skal segja yðttr, að þær bfessaðar stmlkur mátitu vimnat hart, og hafa ekki Iagst ólúnar til hvílm. Jiesist afarstóra jártubraubar- stöð, er aö því, er mér virðist miðpunktur járiubrauta. þarffla ganga fólkslestir frá í allar áttdr^ Borgiit stendar á takmörkunu Norður og Suðurríkja, og náfægt miiðpunkti lands til austurs og vesttirs. Réit't á líku stigi og ég hefi ítnyndað mér a'llatíð að Wituni- ]x->g borg yrði fyrir iioröur]>art Caniatla. Kg get bezt líkt þeinu af- aríjölda fólks, sem Jxtrittt er sófeld- fegíi santait kominn í by'ggimguiin<ii, við fjámét't á íslamdi. Biðstöðim er smiu miðbik rét'tarinnar, “Almeinm- ifflgtininn”, sent kallaö var, fnlt afi fé, og tniög trúfegt, að þar truæt'tii í bá'öum tilfellum segja : ‘‘misjaín •e.r samður í mörgu fé”. J>e«si 30 jánnibratitarspor nteð vögnunmn áx eru dilka.riuir, sent sauðirtuir eru dnegnir að. Jæja, efi yður líkar þaö betur', vísað að, og enubœttismjenn- irruir *við hliðiit skoða nuarkið á hverjitm sattð, svo ekki sé dregið í V'ifJattsan tlilk. En sá er eiiti mun- tirinn á réttum þessum, að í St. Louis tiemist ‘•‘Alnueiiningurinn'’ altlrei, Jxtr eru ávalt hvíldarlausir stiraiinuar tveir, amiiuar imn í réttimai og annar út úr hieuni. Kn eins og viö munum á IsJaindi, þá stóðu vorar skem'tilegn fjárréttir yfir að efats hálfafli dag eða lútið nueir. St. Louis horg er talin 30 mílur a amman veg, en 25 á hinn, eða 750 ferhyrnijugsniilur alt ■borgarstæðið. það má nærri geta, að frá svona borg í fjarlægu ríki er inargt að segja, eí íerðanuaöuriiiin hefði túmai tækiíæri og vitsmuni til að geta hagmýitt sér og gemgið í gegn uni öll þatt amdleg og verkfcg stórvirkt seim þar mætti fimíuai. En að kom:u Jxur að eins í svip, nteð vedka og þreytta fjölskyldn sína, kotiu og bör.11, og þá eðlilego. reyna að V'eita hemffli alla þá hjálp og þæg- indi, siern attðið er, þá verður ckxi Ittitgtir tfaiui afgangs til fróðfe'ks og skenutana, Jx> viðstaðan »é a'ð tfats fáar kl.stundir, og Jxarna end- aði Mobife og Ohio brautin. (Framhald) Fagrar hugsanir um ^ljótar hugsanir.^* Sá nuaður, seim tiilefaikar grimmustit glæpi, þeint guði, sem J>ykist hamn tneystas með “andlyfi" fólskummar fúsfega dræpi, '— «i ,femgi, hverit kærleikans neista Sem batur fer, — mankind svo fjamdlsga íengdm, er íágæt, J>ó heimur sé ríkur, því fá’r vert ég kristúnm, og ókristinn etugfain er óbmrður myrkrammia slíkur. Ef uppi hjá “Kristum” á ódáfais lamdi þuð illyrmi gistingn fenugi, þó himiminn tnasti, — hver ærlegur andi þá óðar úr vistimni gemgi. borskabítur.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.