Heimskringla - 07.05.1908, Blaðsíða 2

2 lllM.
WINNIPEG, 7. 'MAt 1908
HEIMSKRINGLA
HEIMSKRINGLA
Published every Thursday by
The Heimskringia News 4 Publisbing Co.
Verö blaösins 1 Canada o* Handar
$2.00 nm érið (fyrir fram borgaö).
Sent til Islands $2.C0 (fyrir frsm
borgaCaf kaupendum blaösins hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
Oflice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P. O BOX 11«. ’Phone 3S12.
Landsölu eróði
PlaAii') “Mail and Em'PÍre” get-
nr þass þaiwi 25. apríl, að upp hafi
komist í Ottawa um stóran fjár-
gróöa, se*n nokKrir rnenn hafi
íengið með því, að kaupa lönd,
S'cnn Jj>eir vissu að I/attrfer stjóruin
aetlaði að kaupa, og sclja þau svo
til stjórnariimar með nicira en
tvöföldu verði.
Einn þessara manna heitir Hen-
ry Kern, hóteiedfgandi í bæuttm
Moose Jaw í Saskartchewan. Hann
Jiafði lag á að komasit að því, a'ð
kaupa hjá hænum 5 Sectionar-
fjórðunga af landi, nndir flutnings-
stöðvar sínar þar, og fékk að vita
*n®ð áne'iðanlegri vissu, hvaða
íjórðungta stjórnm ætlaði að
kaupa. Hann lýt því hendur standa
íram úr ermum, og festi kaup í
jx-.ssti landi. Fyrir 2 fjórðungana
borgaði hann 40 >1»tistmd dollara,
og fyrir líina 3 fjórðungana 59
þúsnnd og 200 dollara, eða alls
fvrir alla 5 fjórðungana 599,200.60.
En ekki var hann fvr btiinn að
trvggja sér land þeit'fca heldur en
harat samdi við Ixitirier stjórnina
nm, að selja hieimi landið fyrir
$222,000.00 — TVÖ Hl'NDRUD
TUTTUGU OG TVÖ þÚSUNI)
DOI.I.AR A —. A þcssu græddi
hann því nálega 123 þúsund doll-
ara, en ríkið var latið tapa þeirri
ttpphæð.
Samskvns landvier/.ltm gerði
I.aurkr stjóriún í Moncton, N. B.
Hún þttrfifci að fá þar lands>pildtt
undir byggingar fyrir Intcrcolonial
jámbrautina. Hierra Uodge komst
að þessit í tíma til að geta smieygt
sér inn á milli stjórnarinnar og
þeirra, sem landið á'fctu. Harat
fiýbti sér til eigeiwlanna og samdi
'itni, að katipa landið fvrir 5 þús.
°fC 75 dollara, en seldi það svo
strax aftur til stjómarinnnr fyrir
$13,880 — þRETTÁN þÚSUND
Atta hundruð og Attatíu
DOLLARA. Lodge græddi þar ríf-
lega fúlgu, en rikissjóSurinn varð
að Hða tilsvarandi tap.
Enn anitiað hbndkaup vTar gert i
Halnfax. þar þurfti stjórnin að
kanpa landblett undir hringhús
íyrir brant sína. Herra B. F.
I’-aarson í Halifaix komst að því,
að þarna var gróða\Ton. Hann
kevTpti því fyrir $18,588 land það,
siem hann liafði fengið v'isstt fvrir,
að stjórni-n ætla-ði að kaupa, og
seldi hienn-i það fyrir $45,400.00 —
FJÖRUTÍU OG FIMM þÚSUND
ÖG FJÖGUR HUNDRUÐ DOLH
ARA. — Á þessu -græddi hann
$26,812,
þeirri fjárupphæð
kva-rðaniir stjórnarinmar, sem gefi
þcim' tækifæri fcil að græða stórfá
á rikinu án nokkurar fyrirhafnar.
Og í öðrtt lagS mað því, að borga
fyrir nauösynjar þær sem kevptar
eru, miklu meira, heldttr en þær :
eru verðar og mátt hiefði fá þær |
fyrir, ef ráðvand'liega og hyggilega
heifði verið að farið. Ráðgjafarnir
eiru eiðsvarnir til þess að annast
hagsmttni ríkisins eftir 'be/.tn vit-
tmd og þekkingu, og ]»eir ertt
svarnir til þagmælsku, En svo
fijóita frá þeim uppl'ýeingar ú-t til
vildarvina og trimaöármanna, er
beefctii bann svo landið til hveiti- I mínútur, esr frjókrafturinn óskemd-
■yrkingar, að það munaði frá 8 til
50 bush. á hverri ekru. Aðferð
Tierrys við yrkmgun-a er -þessi :
Að 'bera vel á, plægja eins snemma
á vorin eins og \T-eður levfir, og
planfca þegar frost er úr jörðu.
Milli raða hefir hann frá 3—3^
fot báða vegu, og plantar svo, að
í tvö augu séu á fræi í hverri holti.
! þtcgo-r hann plantar í þéttar raðir,
}>á hiefir bann fet á milli raða,
en fræ með einu auga á 18 þuml.
millibili. Sé akurimn mjög ríkttr,
})á h'sfir h-ann 32 þti-m-1. 4 milli.
raða-, og fræ mieð eintt auga á 13
þuml. m-ill-ibil'i. Á akrinum er öll
umönnun hans m.jög nákvæm, sér-
gera þeim mögiilegt, að stórgræða I sfcakfega að halda honnjn hneimtm
á landsins kostnað, án nokkttrar 1 lra >1 lgresi og ormum. Terry gerði
fyrirh-afna-r annarar en þeirrar, að
i eklcert kra-ftaverk, h-a-nn aö e-i-n.s
, ,, . , . 1 kyniti sér lög og eðli inát'túru-nnar.
nota þær upplysmgar, sem þeir | Hann ^5,
hafa komist yfir til ]>ess að rýja ! ger,t undir sömu
ríkissjóðinn um feikn-a miklar fjár-
u-pph-æðir.
þeittia -giet'Ur að 'eins lag-ast m'eð
stjórnarskiftum.
sem aðrir geta
kringumstœ ð u m.
| Arið 1889 hét ameríkansk-a btí-nað-
I arfél-agið verðlatm-um fyrir h-æstu
jarðepla uppskeru a-f -ekrtt. Verð-
la-unin hlant herra C. B.
■PresqiU'e evjunni í ríkinu Maine.
Hann uppsðar 738 — sjö hundruð
! þrjá'tíu og áttu' — busJi. a-f einni
'BÍ»i|M[»l«l»lM!»l«f>iT»|B|K|«|M|MlM|Mmii|M|«i j ekru hinds. Yrkingar aðferðin var
ur, og hiti va'tnsins miá ekki stíga
yíir 135 st. F. og ieigi falia niður
fyrir 130 stig. þurfi maður að
hreinsa útsæði svo mörgum bush.
skifti, befir maður tvö vafcnsílát á
eid-i, í öðr-u þeirr-a hefir m-aður hit-
ann 110—130 st., >en í hin-u I32lý
stig, sem fyrr segir. övo fcekur
ma-ður fræiö í ein-hverju hripíláti,
svo sem strigapoka og dýfir niður
i volga vatnið, t-ii að ryðja kttld-
antt-m úr fræin-tt, . og síðan se-tur
maður það niður í 'brtinavaitnið.
Að -hafa þann-ig tvö va-tnsílátin,
geng-ur m-a-ti'ni hœegara að ha-lda
réfctum liiita í a-öalílá-tinn. Til þess
að vera v-tss um, að hvieirt korn
blotrn sem be/.t, Ivftir ma-ður
sekknttm með fræiiimi í alt af við
og viö ttpp úr vatninu, er orsakar
hreyfingn, sem ger-ir vatn-imti atto-
veldara, að smjúga á milli korn-
atn-n-a. þess verður vel að gæfca, aö
hi-tiin-n stígi ekki yíi-r 135 s-tig og
faili ekki niöur fvrir 130 st. þessa
■—----♦-
L.V1 -jf
QAMTAL
BÚSKAP
?j þin-nig :

Hft.tr OIiRA
e-r mjög auðvelt að gæ-ta, hjtli
Coy, á I Mö'ður góða-n hita-m'ælir og heiitr.
i og kalt vaitm v-ið hemdim-a t-il þess
j að a-uka e'ð-a minka h-ifcann e-ft.ir
| þörfum. Riknmál sekksins eða
I látóiu-s, setn mia-ður befir fræið í.
1100 pun-d af S-tockbridge [ln;r vkki vera inieir-a 011 s-em svar-
jarðapla á'burði v.a-r safct í bo-tn-inn !ar 'einum sjöfcba af rúmmáli va-tn:
| á jarðepla raða-ræsunum, og vel j ’lá'tsims.
jbJandiað satnaa við moldina áður |5íætai
að fræið
en að fræið vrar lagt niður.
I siðan, 12 júni, v-ar 9<k) pd. bætt
....... .......................... Ivl® meðfrain röðtnn áðttr ívrsta
*[k1I»WI*|b|b|»*|b[b|b|b|bLb1b|b|b|b|b|bIb | mold eða grashretinsun byrjaði. A
2 fet og 9 þuml.,
röðtnn v-orti 12
þess v-erður ednnig að
sekkttrinn sé ekki alveg
Og í fulltir, svo 'hreyling sé sem fríust
1 fræ in 11.
111.
Ketill : En hvernig farið þið
milli raða vorti
en milli fræa i
b«"ndnr að því, að viðhalda frjó- | Að ein
semi j irðarinnar ?
þuml., ofam á fræd voru 2—3 þ.innl. !
\ IVtilI : Ilv-ersu er hoy hér til
kost-a ? ICr það ed-ns kjarngott cins
; og ísfen/kt hey, og er h-e-yfall hir
mikið og gott ?
það 'brúkað a-f fræi,
Atli : Með frjóbætir keyptum, ■
eða bedrniagerðri mvkju. Búnaðar- : '
skókir o(T tilra-umastöðvar hafa
komist að -þedrri niðurstöðu, að
sé-u á h-verju. ári br.e-idd 4 tonn af
mykjti á hvterja- ekru, þá bætt }>að
að fullu, með tilh-jálp loftsins,
-það, sem afurðirnar taki úr mold-
dnni af “potash” og 1 ‘nitrogen•'.
En það eima, er til þurðar gengi,
þráifct fyrir mykju-hreiösltina, sé :
“phosphordc acid’,, er allajafna j
smóieyðist, þar -til memn verða til !
fulls varir við missirinm, sem n-ti
sjást glögg m-erki til í ölltt-m átt-
um, í noröri, stiðri, anstn og |
v-estri. þegar svo er komið, v-erð- j lim holufjöldu, og brytjað svo, a
cr -ba-fði græ-nar og sterkar spirur,
þá -er pl'antað var. Frælð var tck-
ið úr kjallaranum sex vikum fvrir
sá-ningti, og breitt tdl þerris í
j suggalausu' en heitu herhergi í
húsinti. Akurin-n var plægöur í
ágú'Stmáiniði ári áðtir, svo a-ftur
krossplægður tun vorið og herfað-
ur vel. Tegund s-ú, sem brúkttð var
t-il fræs var “IJakota R-ed”.
A Indían-a búnaðartdlratina
inni var rannsókn gerð í þá átt,
aö kom-as-t að ré-ttri niðurstöðu
um það, hvort arð.s-amara væri,
að j>lanta niðurskornmn e-ða h-cil-
Atl-i: Gras er hér ed svo kjartigott
sem á Jslatjdi. Oræktað h-ey lú-r
k-emst ekki í neinn sa-mjöfmtð við
gott ú'tliey á Íslandit, og be’/ta hey
ið hér, s-em er smárhin, kemst ei
í iiámundia að ko.stmm við hina
ilinandi kraftgóðu íslem/.ku töðu.
En hvað seinni sptirningmmi þintti
viövíkttr, get ég sagt, að gtasfall
er hér mikið. Gras er hér íijotv ax-
jið og þar af biöandd grofgert.
stöð- baudhitnaðiar skýrslur liér sýn 1 ar-
legt verð hey-all'ans um og vfir
$1,000,000,000, em rnn 300 ímilíóu
dollara ínedr-a vdrðd en hver öiiintr
cdnstök grem landsafurða-. Náttúr-
kveldið, að lagt var a-f stað tdl ekki nema á stöku sfcað, sem finn-
Dulu-t-h. Ég æt-la ekki að -þrieyta ast vierulega stórir sléit-tubleit-tir.
nieim-n á því, bð fára að lý-sa, eða j Hæðirnar eru víða há-ar og land
nótfcara sa-gt, ney-na -að lýsa þessu a-llviöa sumdurskorið tnie-ð lækjutn
borgartrölli. Eg h-e-fði þurft mám- og sýkjttm og ám. Eimmig má þar
uð, og tneir, tdl a-ð smiða st-iga, lalt yfir finua uppspretitur vatns,
sem máð hefði upp u-n-dir nefið á ! og er vatmi-ð hv-ervetna fremttr
þessari tröllkonu h-eimsins, ti-1 þess ! gott og hrein-t, og sama er að
að tök hef'ðti orðið á þyí fyrir mig j sieigja um alt vatn >þar, hvort held-
að sjá andlit'sfegurðina, sem sjáJi- ■ ur er í bninnum, uppspreittum, ám
sægt er sbór-fongifeg og svip-mnkil. 'e5a iækjum, að þa-ð er allstaðar
þ-að er ekki skáld-teg og því síður j m-j-úkt, iíkt því, sein vér höfu-m á
líklega hyggileg hugmynd. En niér i.íslamdi, og jafngott -til þvot-ta og
nc\'/lti. Ekki "'harðvatn” eins og
vér höfum vanist hér nyrðra. Ein-
1 ungis er sá igall-i eða breyting hér
! á,. að allstaðar er vatn hálfvolgt.
Og gerir e-ngan mdn-st-a mun, hvort
! va'tnið er -tekið úr 30 fe-ta djúpunl
'lokuðum hrttnnd eða á yfirboröi
jarð-ar, og öldungis sama er rnvö
í það vet.ur og surnár. Land er
þiarna a-lt yíir skógi va-xið. lín þar
! setn þessar hæðir eð-a öldttr eru
ræktaðar og skógtir a-lliir af-gögg-
irat, þvæs't jöröin út, og ve-rður aív
4—5 árum liðnitm hvítur ægisand-
; ttr. Auðviitað h-L-ls-t frjóm-a-gn jarð-
arin-n-ar langt um femgttr við i lant
j um og slébtum. Samt ltofi ég f-ulla
ásfcæöu til að ha-lda, að jörð *sé
•þar eudingai'vcrri en annarst-aðar,
töku-m þess, hvað -hún ier semdin,
nentia því að 'edns, að hún væri ár-
fe'ga bætt með á-burði. Sa-int m-ttn
ó-tnifega mdkið hjálpa þar öllvt
jurtalífi hit'i og regn, se-m hvort-
I t-v-eggja er i stórum stíl.
í þannig mttn að niikln leiyti lantís
lagi há-t'tað í öllum ' stlðurpárti og
íniðb'iki rikisáns, en norðurpartur-
inn er sléittari og jarðvegur “rík-
iir”, e-nda eru þar sumsfcaðar stór-
vog og sund ’, o.s.frv-. Mér þótti j ir -bómullar kon-gar, sem eiga þar
gítnia-n, að vera það sárlí-fcið fróð-| lönd og %-ðsetur. þ-arna u-m pláss
f-anst þessi borg' og borgarbragur
| allttr með símim ógurfega æðis-
| gangi kom-a niér fvrir sjónir lík-t
I °R cg í ungdæmi mínu hugs-aði
mér tröllskessu. Aö þarn-a vtteri
j komtn ógurleg tröllskes-sa, á grjót-
hörðttm sfcakki ofan á mið læri,
| öskttvond og bálr-eið út af pr-eUu-m
| íma-n-nia, vonbrigðum og fjármdssir.
Lem-di sig svo alla utan m-eð öskri
; og óhljóðum, braki og -brestum í
| stakkinumi. Og 'bráðóktwinugan
feröam-ann lilvti að t-aka það tölti-
verðan tírna, að geta á-fctað s-ig á
þyi rét.ta, hvort þessi voðafega
V'era-ldarinnar skessa væri nú edgin-
lega með fnllti vtti, eða þá hringl-
a-ndi vitlaus.
Eg hefi íiokkttð vdða farið og séð
j stóra l>æi og borgir. E11 í saffl-an-
| burð-i við Chdcago e-r alt smáræði.
Bæði stin'iian og noröan líminn-ar
trtt allir -b-æir og horgir kyrlá-t og
' friðsæl. bæiid-aibýli, sem göimil
a sómiah'jón húa á og lta-fa 1-cngi set-
ið, fr-am í heiðadrögttm eð-a afdöl-
tint Islands, og friÖurinn og kvrðin
]>ar í saman-bttröi við umferðiua
og óhemjttganginn í Chica-go, cr
hciörík snmarnótt ltjá S-fcedngrini*:
‘‘St-ilt með ströndnm öllum, sba'far
urn jarð-e'plum. Fræið var nákvæm
j an hefir skreytt jörðina meö sv o
a-rt, aö hafa kom-ið t-il þessarar
he-imsíræg'U stórborgar, sam er orð
in þriðja eða fjórða i rööinni að
ofan. Kii ég varð líka k-ginn, aö
komast þaðan siean fvrst í burt.
I'ikk-e-rt var ]>ar í þeim stóru og
fögrtt járnbrauta-r.stööiiini, sem gat
þolað sam-anburð viö St. I,otiis,
og allur bedui, senn.ég kev-pti þar
fvrir fó-lk mitt, ineira ©11 helm-ingi
dýra-ri en þar. — ICn nijög niiikið
sárnaði in-ér -það, aö geifca -ckki
fund-ið Dr. Sig. J-úl. Jóha-niniessoii
oí> herra Arnór Arnason, sem ])'a-r
eru, og geröi ég þó margar til-
fega valið af söinu stærð með jöfn f.Í‘,lh’rey t-itegu, grasskrú-öi, að þa$ j raundr til að re-v-na að finna-
um við <að fylla það skarð upp
a'ftur, an-naðhvort mcð þvi, að
hvíht la-ndið, hrúka það ekki, eða
þá inieð til Jxtss gerðum e-f-num,
svo sem brendum beinutn,
phoric gu-ano”, u-ppkiysfcum
beig-undiim og ýimsum öðrmn efn-
uim>. lif við kaupunt þessi efni,
þtirfum v ið að borga fvrir þatt frá
$15—$20 fvrir hvier-t tonn. E-f við
a ltverju fræi var
sex, og raöiruar
frá
t-inu a uga
,5 ftilln-ægir til hldtar -þÖrfum gras-
11 bí tsins. Vísindaleg rannsókn sý-nir,
svo númeraöa-r
Sa-mkvæm-t frjófholu fjölda : Riið
Nr. 1 haföi eima holu á fræi, ogsvo
phos-! á-fram, -e-n í röð 7 vorti óskori-n fræ
sbe-in- | (eplin h-eil). ]»egar -búið var að
pla-n-ta, var s-efct tv-eggja ])itmltinga
þykt lag a-f rot-inni fjósmykjtt ofan
á hverja röð, og moldinni svo
haldið vi'l hreinui og hmsri alt
svon-a við og viö blöndu-m' þessum sutnarið, — en uppskerutnagniö j
efnu-m samau við mykjun-a, þá er
s))ilið un-ndö, írjókraft.intini að
fnilht viðhaldið.
K'e-t-ill : Eit ltvað Jxtrf mikið af
-brendum beintim eöa öðrum þess
hátbar efntiin á hverja t'kru ?
Atli : 200—250 pund á hv-erjum
7 ára fresti.
Ketill : En hvernig fara h'ændur
að því, að hafa svo mdk-i-ð af
mykju, að ]>eir gatd bnei't't 4/hlöss
á hverja ekru ? Ber landið slíkan
gripatfjölda, er ti-1 þess mun -þurfa ?
Arti : Bú'skapur bæn<la er hér al-
ni-eut ekki svo cai-u, en með twim-n-
ttm mnn það v-erða sv-o, því nátt-
varð þannin
Nr. 1 (e-itt auga) 132 btis-hel af
ekru.
Nr. 2, 235 bush. a-f ekru.
Nr. 3, 320 bttsh. af ekru.
Nr. 4, 336 htislu af ekrtt.
Nr. 5, 425 b-ttsh. af ekru.
Nr. 6, 440 btish. af ekrti.
Nr. 7 (liedl), 498 hnsh. af ekrtt.
Jaö fóður gri-pa þttrfi að saman-
staiid-a af eiiitim' sjöfcta vöðva og
holdgjafa etfni, e-n ii-ntm sjöt-fcu fi-tu
og hit-ítiefnds. Fyrir ]»á sök, aö
jgri'pirnir þurfa inargbreyt.i-tegt íóð-
tir sér t'il viðhafels, er vdlti haginn
be-tri en sá tamdi. Sá vilti lieíir
jfjölgresið, sein skepnttr þarfnast,
isá tamdd oftast að eins eina gras-
teg-und, ]>egar be/t lætur 6. Ett 1
j vi-l-ba hagattum fimttim við frá 30-
|5o mdsmuniandi p 1 öntufcegunddr.
Ketill : þiö hafið í mörg horn aö
lít-a l>ændttrnir.
þeirra og hemiilisfa-n'g á ttafn-askrá
j borgarin-nar. Eg f-ékk í liö nteð
tnér lögreglnþjóna-, sem stóöu þar
! á næstá göttihornd, se-m vortt a ö
1 En þe-ir sögðtt, að oft rey-ndist
j ed-ns arðsamt, að planfca eins auga
fræi, sem óskormt, því þófct m-innia
I yrðt afrakstiirinn, þá- v-æri oft svo
I inikill mttntir á því, ltv-e medra
! mikltt eydddst til útsæöis af ó-
skoriiu.
Ketill : Eg hcfi heyrt mcnn v-era
úran þröngvar þeim til þess, að aö tala um einhverja sýki i hveiti, því -bænd-astéttin
1 A't'Ii : Já, Liudbúskaptirinn ei'
! iimsvifemdkill og víðifcækur, og nú,
j af fræðimönnum, m-etin sni víðtæk-
asta a-llra vísimkigredna. Allir
| sann-ir .stjórnmá'Lem-cnn og fræði-
! mienn, láta sér an-t um vöxt og
l viögang bændiasfcéititardn'niar. J>eir
S'já og viðurkeníi'a, að því tmciri
| amdtegnm þroska, sean bæmlastétt-
in nær, því bcitn-r er vclsæfel og
öllum þrifum þjóöarinnar borgið.
Ivngimi bóndi skvldii nokkru sdttui
láfca slika lítil'miensku í Ijósi, að
hii'im blygðdst sín fyr-ir stööu sína,
itð öðrttm kostd hæfcfcir hún að
fæða 'börndm, og ]>á keinnir ‘‘Neyð-
in naktri konu að spinna og löt-
sem þe-ir nefnai
hana' ?
‘smut
um manni að vinna”. Enginn efi AU1 :
þekkir þú , amnara stetta.
j skvfela h'óndans
ar sfcétfcar en
tn-óðir allra
En 'það er líka
ið verat sómi sinn
eii atikvisi. Mikil-
reyna -að aftra því, -að eiinn r;vki-
sig á iémtars horn, — en, hamingj-
an góð, þoð var a-It a-nn-að ®n léit-t
ur leiiktir. Yið fórum i-nn á tiokkr-
ar lyfji'búöir, <11 alt varö árang-
urslaust. Nöfn þessara göinlu vd-na
nnnma hafet líklega verið skrá-seifct
í öörinii deildum borgarinnar. —
_ þaö var hálfgerð kuldanepja þetifca
kvefel í Chicago. Og þessir góðu
lögreglu])jónar tóku það ekkiert
illa upp fyrir méir, þo ég 'hyði
i þe-int drojva til að velgja á þcii'iii
p j brjósitið, og svo sk'ild'it-m við í
mesta bróðernd.
Eg kveð svo Chicago mcð öllttm
henii'ar atfskapkga atið og skrautd,
og afska'plegtt fátækt og nekfc. Og
mjög likkgt er það, að fáum eða
enginn sé til hlýfcar kttnnur sá uf-
skapfcgi mismunur, scm þa-r á sér
stað á kjörtnn nKaratanna'. þarna
er ekki drottdnn ednn að skamta og
úifcbý-fca, sá Itltttnr er áredðamlega
viss. J>ar hala nt'enniirndr hönd í
’bagga ineð.
Kg fer^ nú fijófct yfir sögti úr
þes.su. Eg fór kl. 10, sem áður er
sttgt, af sfcað tneð St,. iPaul, Chi-
cago og Otnaha bra-utdnnd. Nótlin
cr sem sagt skógur mdkill og fjöl-
inargar t'egundir af horntm. En aö-
alliega og nvcstmegnis cr það ‘Jel-
low l’inc’, svellh-arðtir viður rauÖ-
1-eittir, ekki óáþekkur T-amrac eöa
íslcn/ktim rekavið. Hvort það er
tiegtind áf fj.iILtf-uru eða hvað attn-
að, veiit ég ekki. En óg vei-fc það„
a-ð ekki. er hægt að vinn-a þan-n við
tiil smið-a ne.ma nieð vcrkfærum af
hezfcu "gerð. J»essi tré ertt mjög fög
ttr, ofitasit ]>rá-ðibe'in og há sem
ski-psmiistiur, með fcigurgræn 1-auf
alla-n árshringin-n. E-f'tir þessttnt
I fcr jám er aðallega só-t t af viðar-
nof-n - sölu-fiélögii-m, og á a-llan hát-t, mcð:
heiimiskulegri græðgi, er kepst við-
að eyðifaggja þau <>g uppræta-
J»essi tné hafa lík-a antt-að til síns
á-gaatds en frgttrð og nvtsemi til
bygginga. J»an ertt atfarfedt atf ter-
pe-n’fcínti, og fyrir þá skttfel óhiemjtr
ósköp veritð -af þettn upprætt og
eyöilagt. J»altnig er því hátfcað, að
sc'inni part ve-trar (í mar/.mámtði),.
er sagaðttr og höggvinn stallitr inni
í tréð — vaglskoriö — hérumibdl 4
fefc frá rót, og eld-ttr kv-eiktur til
aö vicrma tréð. þá ren-ntir þessi
íit-a eða óhrcdnsaða t-cr-pen-tína úr
tréíiu tiiðtir i ílát, sam cr á sfcallin-
um og þu'iinig fylla b-ændiagarm-
íirn-ir sí-11 mæliker, og fyr en edtt
tré er ú-fctæmt, -er áðttr bvrjað á
öðrú, og þannig koll af kolli. Eg
sá mikið af þesstt-m -b-lóðsugii vegs-
umniierkjum, því fyrir fánm áruni
síðan gcysaði þar sttðurfrá ákaf-
tegt sterkv-iðri he-ila nótfc. J»á- gátu
ckki þessi vedku og særðu en liitn-
inhátt og fögru tré staðið á rnótt
eða þolað aíl og þunga þessa voða.
storms, og hrund-u því niðttr ttnn-
vörpum, og eru þar alt vfir heil;r
ílák-ar og lönd, setn ekki ertt fær
fcr j’firferðar fyrir -þesstim d-auða
va-1 af feigurs-tu og stierkust-u hetj-
ttm jarðar-innar. Og orsökin er :
smámun-ateg sulfcargræðgi heimskrat
‘•'Sm-u-t”
er á því, að ktnddð er svo frjó- kvilli á ýmsurn kornfcegundum,- minar á höndum og höfði. þau
sam-t, að gripafjölda geti horið 'svo 86,111 hveiti, byggi og höfrum, mit.rki ,erU svo glögg, að en'giinin vill-
nægan til að viðhalda frjóseminni,
en ríkissjóöurintn tapaði 0,1 'Þ'a .. .
flutndn-g kornvoru simtar, og nota
hana ti-I gripafóðurs hedma fyrir,
sem ætíð og allsfcaðar reytnist af- j ur
íara'bezt. Bændur æt’tu að batfa
allar tegundir kvikfénaðar
raiut og sauðfé.
og gerir bændttm stórskaða á ári
A þevssum 3 landkaupum var því
ríkissjóðurmn látinn TAPA $197,-
417.00, eða nál-ega. TVÖ HUNDR-
tTÐ þÚSUND DOLLARA.
Herra Lodge í Moncton hefii
gert fleiri landhauip, sem hanin hef-
*r græfc-t vel á, með því að ver/la
við stjórninra. En 'þessi 3 dæini,
sem hér hafa nafnd verið, sýna,
«ð sú gætmi er ekki viðhöfð á rík-
issjóðsfé’, sem vera ætti. því eins
vt'l hctfði stjóniiin nuáfct spara
þessia 200 'þúsund dollara, sem
nfcimgið befir verið í vasa þessara
3 uiianwt, eí ráðgjafar þedr, sem
hlnt eiga að m/áli, hte-fðu látið sér
utægitega ant um, að vernda hags-
mitni rikisins edns og embættis-
skv'hla þeirra -hteiim'fcaT að þedr
fcctfðu gerifc.
í raun rétfcri benda þessi dæmd á
tvöfalt ’brot á emibíet-t'isskyfelu ráð
gjatfanna. í fyrsfca la'gi í því, að
láta berast út til flokksvina eða
atmara borgaræ nokkuö um þær á-
vierða bændu/ að minka út- hverju. “Sniut
i vex á plöntunni. Eftir búuaðar-
j skýrslum Bándarík janna er árlcg-
á
isit á þcim og ómicnnis tetingja
er svepptogund er rnicrkjunum. — “Fram, fram, bænd-
ur og búalið! ”
svtn,
Ketill : Gróa jarðepli hér vel ?
Atli :
skaði á höfrum af völdum
smiut’’ $100,000,000, þrisvar sinn-
| ttm 'það á hveifci, og svo í likingu
I ]*ar við á hyggi. En nú vdll svo
| viC'l tdl, að búdð er að finna mót-
Tdl svars þar utn,ætla ég j lyktandi
verkandi meðal þeirrar sýki. 111-
tíR SUÐklNU.
Fyrirlfftur r.ftir
1, rí r » x Gvðmvndtnon.
'sfflut" er
aö segja þýr sögti af einnm bónd-a I bantda og mv’llumantta,
í Oh-i-o ríkinu, er Tt-rry h'-t. Fyrir
30 árum kejipfci hann sér bújörð,
sem var 50 ekrur að sfcærð, og
sem álitin var ófrjó sökum órækt-
ar og vanhirðu. V-anateg jarðcpla-
tt'ppskera bætnda þar í kring var
frá 50 fcil 75 bush. af ekrttnnd. En
Terry uppskar atf sín-u óræktar-
kmdi, cr álitið var að vera, frá
200—300 bush. að meðalitald. Nú
fóru bændur að verða forv’itndr að
fá að vifca, m,eð hvaða ky-nja'krafti
að þessi Terry fengd slíka upp-
skerti, er aldred hatfði áðttr tnn
heyrst þar um slóðir. Terry var
u-ppalin í bæ. og hugðu menn hann
því*lítfc h-æfam fcil akuryrkju. (það
er kvilld, er þjáir miannky-n-ið, að
hver stéfct um sig álífcur enga aðra
sifcéifct sér jafn-oka). Vainal-egur -jxut-
Lnga aírakstur haat-s aí hverri ekru
var frá $100—$150 fyrir jar-ðepla
tippskeruna, og með því endur-
þess, að það eyðiteggur oft frá 40 j
hæfitegt til markaðs eða útsæðis.
“Smut" er lirvinsað úr byggi tneö
því, að láta það vera í köldu
vaitud í 4 klukkuttfma, og svo í
hcdfcti vatni í 5 mdnúfcur, -en gæta
verður þess, að v’atmð sc e-i h-aifc-
ara en 126—128 st-ig F. — þessi
sýfei grípur fræið, þá er frjókraft-
urtíi-n s[)rcmgir ]xtð. — Danskur
maður að nafni J. L. J-enson fann
Í3-rstur manu-a þá a-ðferð, að dr-epa
þessa “sm-u-t” sýki nieð he-ifcu vafcni
— þannig, að hafa íræið í fáar
mdnúfcttr ti/iður í sjóðandi vatn-i, en
gæfcia verður þess, að þa-ð séed svo
fetng'j nd-ðri í vatninu, að frjókraft-
ttrinn skemm-ist eða eyðdle-ggist.
Fyrir hvedrti og hafra verðúr vatns
hitinn að vera 132% st. F. Sé fræ
ið ekki faaft niðri í miedr en 15
_ var ddmm sem fyrri og -ckkert bar
er vjkilegur menniii ber-a ætíð miarkd st-arfscm- [ nta-rkvert við á þedrr-i le-ið. Fyrst.i
snjóföl, sem ég sá á vetrinum, var
þegar ég var komin-n laiigt ttoiður
í Wisconsin ríkið. Og það var því
líkast, scm v-ið sæjtim þar ga-mlan
kunn-ingja-, -og li-tla Dór-a mín hróp-
ar npp : “Ned, bar-a sjáðtt, pabbi,
-hícssaðain snjóinn-, og -þarna er i::,
og nú á éig enga- skau-ta, þegar ég
kem t i l Duhit-h”.
Klukkan 12 á hádiegd stdgum við
á gömlu st-öðvamar i -Dulufch, eft-
ir niieir en tveggja sól-arhringaferð
mieð járn-brau-t, og va-r ágæfctega
fcekið af mági mtfnii'm- og vinurn,
sam mæ-tfcu ntér þegar lestin kom.
J»á var líka þörf á hví-ld og hress-
ingti, því tfát-t er mteira lý'jamdi, en
ferönst s'ólarhrmgum satnan á
járn'bratt't, — eða -sVO finst mér.
Ég er nú )niiim aö gefa 3Tður
htigmynd inn a-llam -þennain óraveg,
suðnr. Og þá er næst að lýsa hög-
uot og h'átfcum þar syðra eins vítt
3T.fir og eins réifct og iniér er hægt.
vágestur
því avtk
| Framh. frá síðasta blaði]. ’
Frá St. I/ottis tók ég Chicago og
t,l 60 prósent af hveitduppsfecrunm j til Cw og
genr það hitt, scm cí-tir verð-ur, o-j ^ noröur 7_8 kl.tímia. það
«r, að kalla má, eingöngu farið yi
ir Illinois fvlkið, sem er afarstórt,
fag-urt og frjósam-t. Alfc, scm aug-
að tygfr, r-cunsléfcit, og hv-cr einast-i
bleittur yrktur og und,irLaigður af
mannshöiidinnd, jörð hvervetna að
sjá dökk og frjó í ökriim-, enda er
Ulinois ríkið talið lang-t á undan
öl'lum pörtum þessa mikla miegin-
lauds að fratnleiða maís. Hvcr-
vetna reisuleg hús og tfögur bænda-
’býli að sjá á allri þessar-i tedð,
svo að ég hefi aldrei séð jafn ósiifc-
ið og jaínfc á komið fyr á fexðttm
mintim, enda hlýitur það fylki að
ver-a afar auðugfc, m.eð sinn-i ó-
skaptegu risaborg Chdca-go. í þyí
fylki er ekki hægt að fá ekrtt lægra
en 200 dollara. 1 Chdcago stóð é-g
við í 4 kl.tíma, frá k). 6 til 10 um
landslag og búskapur.
Jxigar suður kom tiDMississippi,
var enda-stöðin lítill -bær þar, er
Buckatimna nictfnisfc. Jtaðan eru 3
míhir til Chicora og keypfci ég
beyrslu þar á tnilli-, og dvaldi ég
aðaltega allan tímann í þessum
síðartalda hæ. J»assir bæir teru bá'ð
-ir í s-nðurparti ríki.siin-s, eða um 60
tndlur norðtir frá Meixico flóanttm.
I/and-slag er þar alt 37fir mjög
siendið og einfcómar mishæðir, —
Og þ-arna má valuritm:
ldggja, |»essi dauða'breiða í faðm-
lögum hváð tim annað, þar til alf
verður að lokiim uppétið af orm-
ttin og fúa.
ísl'Cindinigtiin er 1-áð, að faaía eyði-
la-gt aitmin'g.j'fc s-tnáa kjarrskóginir
sin-n, og 'þjóðin }xtr hedma finntir
sá-rt tdl þess og, vill niú fcgin bæta
ú-r þvf' tttieð ræk-tun og friðutt, og
á allan hátt bæfca f-vrir sinar fyrri
vfirsjónir. Enn hér í álftt sýnist
ekfeert v-cra h-ngsað tim, -þó engdnir
viður vterði tdl í landinu að hálfrí
oltl liðinni, hvorki fcdl húsa-gerðar,
^ða eldsn-cwtds. Mér sárnaði að sju
þessi vegsummerki -þar syðra. Etr
hvað er ttm a-ð ræ'ða: frelsið, frcls-
ið, maniid-n-um leyfisfc a-lfc : Að fara
mieð gátfur guðs og- n'áfcfc-úrunnar
etftir edgtfn vild-. Allstaðar in-nanum
þemvan niðurliggjan'di og etftirlif—
andt skóg var katfgras. -því þótt
jörðd-n sé hvervetna sendin, þa ftll-
ur svo mdkið lauf ndöur ártega, að
slíkt medr c.nn Iræ’ttd upp það se::t
úr rann og eyddist. Vér hér norð-
ur frá, sem erum vanir skógurn,
höfuin eng;i httgmynd' um það ó-
ska-pa gróðrarnta-gn og laufskrúð,
sem þar ge-tur hamgið á ei-nu tré.
J>að er þykkur ílekkttr þegar það
tfeJlur niður. Og ja'fnvel þó Iítið
væri iþar titn stórar slé-fctur a'ð
ræða, þá máfcti v7íða fá- þar hey,
og vinna með vélum, ef til hef'ðu
verið, og hugsun og landsvenja
ekki brotið í bága við.
(Framh.),