Heimskringla - 10.12.1908, Blaðsíða 2

fol« 2 WINNIPEG, 3. DES. 1908.
heihskringla
Heimskringla
Published every Thursday by The
Heimskringla News \ Fuhlishine Co. Ltd
Verö blaösins í Cauada oft Bandar
$2.00 um áriö (fyrir fram borg&ö),
Sent tiJ Islands $2.10 Uyrir fram
borgaö af kaupeudum blaösins h6r$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor A Manager
Oítice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.0.80X 3063. Talsfml 3312,
Hólms málið.
Eýjaitt síöaíi J>aö sorigteg,a slys
varö hér í hæ, aö Mrs. Hólm og
somur hieíwiax báöu bania af ddi,
sam orsakaðdst af þvi, aö eldi sló
í olíukönjiu, sem Mrs. Hólm hélt
á, agi var aö foallia úr í stóna tiil
þess að lífiga viö eldinn, þá hiefir
rannsókn iarið fram tdl þess að
koiriiast fyrir þaö, hvar olían hafi
verið key.pt, og hver efni hún hafi
haft að geyrna. E’mibætitismenin
Dominion stjómarinniar hafa giert
gamgskö-r að því, aö ra.nn'Saka afar
mörg sýindshorn af olín, sedn hindr
ýmsu kaapimenh í fylkin.u svlja tdl
ljósmatiar, o.g foiaar ýimsu tegiund-
ir, se*n olíu félögdn hér í Wmndipeg
verzla með í foedldsölh.
Nú hefir kviðdómnr sá, sem
skera átitd úr um mál þetita, gífið ;],aus (>g algerlega þýðiugaríaus, að
foafi enigianu siðferð'istegan rótt foaít
til þess, að kveða nedtit á um það.
Jneissi liður ákvaeðdsins er auðsjá-
antegíi seittur fra.m með þcdm tdl-
graagd eingiö.ngu, að hvítþvo félagdð,
án þess rnefnddn geti með nokkurri
vissu fuHyrt, að sá hvítiþvotitur sié
wrðskuldaður.
Af þessu ledðir eiinnig það, að
meSnddn — þó hún geri 'það — get-
ur ékkert staðhæft um áfoyrgð fe-
lajgsdns í þessu máli, og þó hún
sýknii félagdð og undanskilji það
nokkurri áfoyrgð af dauða konun.ti-
ar, — þá ern oss viitantega e.ng.ar
sannanir f.yrir því, að það gati
ékkd verið ó.foednlínds orsök í þedim
dauöa.
H.i.tit er réitt aö taka frant, að
orsökin .beitta til dauða þessarar
konu og soniar heinnar, liggur hjá
konunná sjálfri. Og edns mut) méga
fullyrða, að hversn cldíim sem olí-
an var, þá heffti mátt afsitýra
slysd þessu, sein orðið hefir, éf
nægálagn varlega hedði verið farið
meö hana. Og þetta miá með samu
sannd segja um öll öntvur sanv
kynija slys. Hitt er áredðanlegrt, að
þessd timrædda olía var blönduð á
ólögkgan foátt, og að unddr lands-
ins lögum er það glæpur, að sefja
þá vöru þannig gerða. — Yaran
var svikin.
Vér ldtum svo á, að rannsókn
þsssi, sewi foafin hefir verið, sé
alis ekk'i fullnægjandi, að hún sé í
raun ráttri'að eins til málaanynd-
ar, að h.ún sé sean ncest þýðingar-
ákvæðd sd.tti mti þáð, dags. 3. þ.m.,
á þá l'cdð., að dauðd konu .þessarar
hafi orsafcast af því, áö stédaiolíu-
kan.nia sú, seim- hún hafi verið að
fara með, hafi sprung.ið af því, að
ol'an hafi verið blönduð með gas-
oline, og að þessi oíía hafi verið
keypit hjá W i.nnipieig Oil Company.
Svo virðdst, seiin dómnefjid'in
foetfðd nú máitt láía foér við sdtja,
því að með þvf, sem að framan er
saigit, hafðd hún fttllnægt embætitis-
eiðsita.f sínuim um það, að gefa úr-
skurð um orsöki.na tdl dauða kon-
uunar. það, oig ekkert annað var í
fotmnar verkahring í þsssu sam-
foíUidd., og við það hcfiði hún að
vorri hyggju átt að látia sitja.
Rn. htnn foefir litið öðruvísi á
það mál, og laig.t langain krók á
teið sína til þess að hvdtþvo “Tfoe
Winniipeig O'il Compamy”, sem selt
foaföi svfenu niianu'dráips-oliumt. —
Dótniti'tófmdiini lætur þess gotið, að
húm hafi engar sam.naoir fyrir því,
að féfag þotta foeri meina áfoyrgð á
svikseimdnm.i, og að félagið foafi
gert alt, seim í þess valdi hafi stiað
ið, til þess að hjálpa rannsóknimmi
áfram, og dómnefndin tekur það
sérstakloga frant, að hún sýfcni
þetta félag algertega frá allri á-
fovrgð af því slysi sem oröið hafi
5Irs. Hólm og syni hemniar að
bama, — ásamit fledri athugasemd-
um og tillögtim, sem tekið er fram
í d'ómsákvæðinu.
Hvers vegna me.fnd þessi hefir
íundið kölhin hjá sér til að afsaka
“The W in.n'ipeg Oid Company” í
Jtessu samibtamdi, er oss mieð öllu
óskdljamtegt. það var alveg eins
rétit og sanngjarnit af niefruli.nind, að
tafca þaö fram, að otiigar sa.nnandr
væru tiil, eða hofðu komdð fram
við pannsókntna, t'il þess að sýma,
að Íéifagið bæri EKKI áibyrgð á
þesstt slysi, eints og að taka það
fram, að ekki væru sanmanir fyrir
Itend.i t i.1 þess að sýma* að það'bteni
álvyrgð á því.
AnedöítnJeg.a her einhver áfoyrgð
á iblöndun olínnnar, og það kom í
fjós við rannsókiiina,, að emhæt'tds-
miemm Domindon stjórniarinmar hafa
tilsjón mi?ð því, að olíait sé hrein
og óblönduð, þegttr hú.n fer frá
fraimleiðslu stf>fmmunum, og það
er fu'll ástæðíi til að htigsa sér, að
framiifeiðieinidnr oHuti.iirar selji tii
fieiri félaga hér í borginni. Em
r,,mns0kmtrni.tr sýituiu, að Prairie
Cityr Oil félagið og Wimn.ipieg Oil
íéifagið, höfðu verri olíu en nokkttr
önnur félög, sem verzla með olíu
hér í foorgnmni. það er því meira
em lí’til ástæða t.il að ætla, að olí-
ftin 'br,eytis't eimhversstaoar og í e.Ln
hvierra höndttm., eftir að hún er af-
heiiit frá sjálfum fraimleiöendunum.
því að tæpast er hugsamtegt, að
ernifoast'tismienn stjórnarinniar van-
ræki svo eitirlitsskyfdu sína, að
þeiir votti þá oliu hreima >g ó-
itiiciintgjaða, setnt 'blönduð hefir vtrið.
Yfirteitt er ramnsókn, þessi eng-
nn vegin £ullniæ,gjandii enmþá'. En
\-errt tnikltt er þó h.inn auðsæi
hvóbþvottur dé)ttiti..,ftt’<i,:trinuar, sem
tekur það fram, að “The W.imnipeg
Oil ■Comipanv” h.afi gert alt, setn
í þess v.aldi stóð, til þess að
hjáfpa ramnsóknimni áfram. Hvern-
ig vieit nefndin, hve mikla hjálp fé-
liagiiö ábti vald á að vedta foeimmi ?
Og hviernig veit húm, að féla.gið
gierði ALT, sem í þess valdi stóð,
til þess að greiða íyrir henni, að
komiast yfir allar þær upplýsiugar,
sem möguteigt hefði verið að fá
'þesstt máli ? Vér Htum svo á, að
mefnddn hnfi ekkert getað vitað
■með vissu um þetta, og að hún ^
því er snerbir diauða Mrs. Mólm,
niemia hvað hún foefir teibt þamn
sannleika í ljós, að “Thé Wdnmiiijtiag
Oil Compamy” vsrzlaðd in.eð hama.
Áð vdsu foeldur félagið því fraffn,
að það hafi að edns komið fyrir
e.inm dag á árinu, að olía.n foafi
verdð svon,a Höndttð. lýn vitaintega
ski.'itdr það emgn viðvdkjandd þessn
niáli, enda félag’ið eitt til frása.gim-
ar um þaö. Hitt veit al’miennimg.ur,
að slík slys vilja þrálaidtaga til,
og að vel má vera, að jtiatt foafi tdl
orðið fyrdr slíka sviksemd, í olíuun'i.
Saunfeikttrinn er sá, að fólk er
orðið svo vamt við, að foeyra um
sor.gartilfelli, að engínn skoðar
þau þess vierð, að grenslast um
orsök þeirra, þó að mú væri svo
gert, af því, hve margjr foiðtt hér
barna sömu vdkuma af sömtt orsök.
Kannsókmin er algerlega ónóg,—
alt þar til fumdið er, hverjum
blöndun ol'unnar er að kenma, og
áfoyrgöin láitin leiwla þar sem hún
á heiima.
---------*--------—
Winnipegoses.
það er á v.Ltmmd fiestra. íslend-
imgia, seim nokkuð fylgja með við-
buröum þeiim,5 sem gerast með
þjóðflokki þeirra hér ve’Stra, að
svo irtiikil dreifimg er komin á
lamda vora foér, að mikill
fjöld'i þairra tmega foaita algcrtega
týmddr. það er að segja ; þeir eru
tý'ttiddr úr hópi tslemd'inga. Stú.lk-
urttiar giftast hérkndum mömnuirn,
og ýitnsra aninara þjóða mönffiutn,
bafca að sjálfsögðu upp nöfn foæmda
simn.a og flytjiast m,að þeim frá
eimu landshormi á aninaö, og til
allra staða þeirra horna á tndH'i, —
eiitir því sem á»tandur atvimmi-
rekstri bænda þeirra. Með gLftin.g-
umni kvrðja þiær þjóðflokk simm í
flestum tilfellum algertega, og í
mÖrgnm tilfellum emdi Iömgit Syr,
og það er að eims af tilviijun, ef j Wiimmipeg og öðrum bygöarlögum,
íná þeim fráttist, 'eða þess verður j þar settn þau haifa numiö berktiit
vart, að jiær séu a.f ísleitizku bergi jmál áður en þau flu'ttu út á tarng-
biro’tinar. amm.
um 'töhi íisk'mdimgia í hverri foyigð.
ívn þessu- ex }>ó ekki algieirtega þann
ig varið, þvi að tnlsverður hópur
ískmdinga btúa á ýttnsum stöðum,
sam lítit eru þtektdr, eða jafnvel ná-
tega ójfektir af tólki voru yfirteitit.
ICinm af þessum stöðum er R'ed
Deer tan/gimii, seim skaignr út í Win-
nipiegoseis vatm, tim 16 mílur v.egar
frá Winmápiegoses foæ. Bæ'inn foaía
margár íslenidiingar þefct eða kamn-
ast við í mörg undianfarin ár, því
að foamtt hefir verið aðal verzlunar-
stöö þeÍTna, sem stumdað foafa
fiskivaiðar vá því vaitnd. Bærimm
ligigur vestamvert • við mymndð á
Mossy áttmi, og frá foennd skagar
tarngi þessi út í vatnið, langur og
mjór, l'ágtendttr og votleudur, og
lítt foæfur til akuryrkju. Grasflák-
ar eru jtar góðdr fyrir kviklé að
hatfst við á, og skógtir einnig tals-
verður norður á tamganum. Em
svo hefir taimgimn. til þessa tíma
ver.ið ld'tils matimm, að ha.n.n liefir
vierið óttrnæMur og að öllu ófoygður
nema hvað mokkrir íslemddn.gar
hafia gert sér þar bráðaibyrgðar-
hjtiimili, meðam }>eir foaJa verið að
koma upp gripastofmi og afla sér
fjár tmeö fiskivciðtftn og kvikfjár-
rækt. Svo virðist, sem eingdr hér-
lemdir menm hafi álitið tanga þemm-
an þess v.irði, að gefa foonutn nokk
urn gattm, eða að nota ha.nn til
hemilisfestu. En lamdiar vorir sán
fyrir mörgum árum, að foanm vox
byggitegnr, og nokkrar fjölskyldur
settust J>ar þá að. Síðan mun.u nú
vera um 10 á.r. Fkstir þeir, sem
j»r setitust fyrst að, hafci komdð
upp svo miklum gripastofni, að
það gerði væraaim ifoústofn á heimil-
isrátittarlönidtimuim, er þeir síðar
t'óku. Eti í stað þeirra, sem farið
háfi', h.afa aðrir kotnið, sem nú
eru Jnar foúsetitiir, j>ó tæpast eins
margir og farið ha.fa.
A taingamum mttmi mú vera nær
60 inanms. Fjöfskyklu&ðnr eruþar:
Eiríkur þorsbeimsson (semi fyr var
í Tiamitallon), Stefán Jónsson (tyrr
voramdi í Fort Rouge í Wimndpeig),
jJ'ómas Brvnijókss.'on', John Colliras,
þórarimn Stcfánssom (frá Dakota),
Jón Eimarssom, Agúst Jónsson, Sig
urðttr Magmússon og Ólaíur Jóns-
son. Sá síðasbtaJdi mun hafa verið
þar feimgst allra þeirra, se.m nú ern
þar búsebtir.
Attk þeirra, sem taldir hafa ver-
ið, ieru þar og nokkrir e.imhleypir
rnemn. Eimti þedrra er Kyjólftrr Ví-
um, fyrrum í Tamtallon by.gð í
Saskia'tv Jtiew.an.
Fólk þatta lifir á fiskivedðuim og
griparækt, og yfirloitt mmn þvi
líða vel. Ijaimdrýnii er J>ar nægiliegt
og fiskiveiðar haegar. Skatttar eng-
ir, tn miarkaðttr í Wimnipegosies
fyrir afttrðirraar. Fugla og dýra-
veiðar eru þtr og nokkrar, og á
sumruim er ekki ljótt á tamgamum.
Em vagir eru emgir, itneð því að
landið er ómælt. — það, sem helzt
mætti' fintiia að, er skóLaleysið.
Tamgafoúar eru og ha.fa verið smi
íáir, að þieiir foafa *kki séð sér feert
að koma upp skóla fvrir börn síra,
emn sam komið er. En skóli hlýtur
þar að komia, hvienær sem tanginn
byigigiist svo, að ifoúarniir sjád sér
kostimaðiinn kleyfa.n vdð skól.thald.
Emgimn skyldi þó ætla, að baimgia-
búar væru ómentaðdr eða börain
þedrra upplý si nga r lau s. þar eru til
foaiimrildi, sem hafa mestti giua-gö a.f
emskum bókum, jafmt sem íslenzk-
tttn, og fólkið talar enskuma ekki
síður ’enn ísfenzknma, — suint tná-
ske foetur. ]>rað eru Jnatt un'g'tnienmii,
sem um tdma foafa dvaldð hér i
iniiðaið vdð Jnað, sem «r í öðruffn
stærr.i foygðarlögum lamda vorra.
þó foafa Jx>ir halddð ísfemdánigndags
hátíð Jtar á tamganum í sl. 2 ár, í
fögru sk’ógarrjóðri, að foaimiili hr.
StieSáns Jónssomar, um 12 mílur
vegar morður frá Winnipegoses bæ,
og 'foaía þœr sattnkomur vierdð vel
sófctar, jaínt af þeim, sem foúa í
bæmum, og himum, setn dvelja1 á
ta/nganu'm. í hópi íslendinga þar
eru að mdmsfca kosfci tvedr, 'máske
fléir’i, góðir foaigyrðimgar, og hafa
þeir flubt kvæði á þessum foátdð-
um.
feíktegsi er óhæitt að gera ráð
f>T'ir, að ístendingar lvakld áfram
að 'bygigja Redi Deer bamga.nn, og
að 'þc'ir fes'ti sér }>ar foeiimilisréittar-
lönd sitraix og tnælimg hefir verið
gerð þar. Senmiliega Vierður þar
aldneii mrikið utn. akuryrkju, því
að larnd þa.r er svo lágt, að vaÆa-
sattmt .er, hvort framræsla keimur
að foaldi vegma yfirvofandi vatms-
hækkumiar þagar minst varir. Ivn
sattnit er lífvæiitegt á tangan.uim og
líkimdi og enda vissa fyrir því, að
lomdnm vortrm muni farnast þar
ei.rns v.el eims og víða anmrarstaðar
í bfytgðum Jíedrra hér vestra,.
Smælingjar.
F i m m s ö .g u r eftdr Eimar
uiin sínmm. H.ann lagði }>að til, að
þjóöirnar hefðu saffnitök til þess
að kaupa allar hafþráöaieigmir fá-
laigramma með múveriamdi virðingar-
verðd, og ge,ra þessi fnðttaitæki að
þjóðeiiigmum, hvað svo seim það
kymimi að kosfca.. Til þess að koma
þessu í framkvæ'ind, vildi foajiin
láita stofma til fumdiar tmað öllum
póstmiálaistjórum hinma ýtmsu
þj.óða í Evrópu, og síðam skykli
þær ediga amimam fnind tneö póst-
máilastjórum himna ýmsu ríkja á
hinu ameríkanska megrinlamdi, með
þeiim tdl'gamgd, að samkomula’g
gæti femgiist tdl að komra íréifcta-
gjaldia læ-kkuninni í framikvæ.md.
Ilitiiui kvað þá badþræði, sem mú
jværu n'otaðir, faera til þess að
' flyt.ja 12 sinnum m'edra fréittamiaigin
em þeir gerðu, og að eigiemdur
þeirra vi.ldu hieldur láta }>á viera
aðgerða.lausa, ©n að látia þá flvtja
skty.tiin með sanmgjörmi verði, og
homum talddst svo til, að gjarmam
mæifcti hafa siainuigjariiian haigniað af
því, að senda skeytin, milli lamdia
fyriir 2 eernts hvert orð. Herra
Heaitom kvað hér vera að ræða
um alhc.im sjnarfa-má 1, sem laust
ætiti að vera við alla pólitík eða
þjóðlanda takmÖrk. Hamn, vdildi að
gjaldið vrði satneigintegit fojá öll-
uni þjóðum. I raun rébtri ætitu
firegtiitæki þessi að vera alheims-
ei.gn,, og starfrækt saimkvæmt
þeitn skilndmgi., að Jyau bdndu þjóð-
irnar hræðTaibandd, og væru tdl ó-
hiiatdiraðra nota, hverjuttn sern vildi
New Y'ork. ]>á starla foafjtræðirmir
ott, seim Jxtir orka, og gætu ekki
; geirt ínieira, þó þehn bærist mied'ra
j verketfmi. þedr, sem þrœðima eiga>
■ þurfa því ekki að lækka gjöldín til
I þiess að draiga að sér tneira starf,
‘ svo að lækkun gjaldanma hietfðíi
þau einu áhrif, að miraka innitekt-
irmar og gera gj.ildþrot.
þiat’ta eru í stuttu máli ástæður
I þ'öirra, stem mæla móti gjaldlækk-
j tinin.mi. þieir halda því jafnfrattmt
fra.m, að þó að stjórndrnnr giet.i
foorgað úr ríkissjóðum þann> itekju-
foalla, sieim teiðir af lækkum gjalda
j fýrir hr.aðskeytasendimgar með foaif-
! þ'ráðunuttn, þá hafi þær ett.gan rétt
| til þess, að nota skaitfcá gjaldi}>eigm-
anma' til þeirra hlutai. því að Jtttð
virðist eðlilegast, að þeir, sem
J þræðina leiga og starfrækja J>ái, sjái
jfyrir immitiektunium. En hims veigar
væri það æskitegt, að slíkir þræð-
iir væru þjóðeign og sbarfræktdr af
! þjóðttmmii', þá ,gætu }>ær miðað
' hr.aðs.ke.y'tagjöklLti við starfskostn-
; aðimm, svo að motemdur foorguðu
j að edms það, sem þeitn foæri réifcti-
|Iega. Hvorki meira né mjmtnai.
Greenway.
Hjorteifssom. Útg. Glafur j not» Jiau gegtt him.u ákveðna lagiai.
Að nokkru leyti má segja h,ið
sama um fcíirhnetim. Fæstdr þeirra
eru við eiirna fjöl teld.ir og þednt er
eniginm foás markaðnr. þeir elta at-
vinmuna sttltwlum himgað, stundum
þamgað, og einstöku skifta um
nöfn traeð hvérju ný.ju hedimilisfamgd
Síðan setjast J>edr að hvar Jtar,
seim framtiðár útlitdð er glæsileg-
a-st, eða þedm geðteldast éða áð
C'imhverju leytii haigkvæimást. Sttmtir
kvomigást hértendtim kómvm eða
ýmsra ann.ara þjóða konuin. þeir
ein.nig hverfa úr sctg.n Iskttiidimgá
algierlega, o.g emgiimm lamtli fær noitt
fraimar um J>á að v'Lba, — suina
hverja.
A þienmitn hátt og líkan, hefir
mcstii fjöldi ískw.kr,a karla og
kvemni algerlaga horfið úr sögtt og
vituud }>jóðflokks síns á sl. aldar-
fjórðungi. (>g þebta er foara byrj-
umim, — íyrir.hoði Jtess, sem varða
vill um marga íteiri, er tíiraar l-íða.
í oðli sintt er þetita ekkert undiítr-
tegt eða óeðlikgt, og emgin á-
stæða, að því að finna, og þess
vegraa heldur ekki tit ]>ess ætlamdi,
að mokkur einn rnaðtir geiti vitað
um verustaiði, nöfn eða ættermi
þe.irr.a fráh'Verfimga. En til þess
rraætiti ætlast, að biöðin., scm dag-
tega fo'-tf t foréfleg viðskifti við
rraemra í öllum í.slenzkum nýtendttm
foér vestra, ætitu að fara nærri um,
ekki að eims hvar bygðir þairra
eru, hieklur einmdg svoma hérumbil
Nú, «inaraitt ttm }»ssar mundir,
niiun vera verið að mæla tanigámm,
og rná þá ;etla, að nx'nm fcstd sér
þar hiaimil'isféttarlönd, o.g sennitegt
er, að tamgimn vtrfti þéttibygðuT
áður mörg ár Hða.
í Winmipagöses ,bæ ertt yfir 40 ís-
ieindimgar, eða traáske mær 50. Fjöl-
skyidufeður þar eru ; Búi Jónssom,
Björm Cnawford, Gunmiar Friðnks-
son, Guömumdur Guðforamd'sson,
Jxárður J óms.scin, þorsteimn J óns-
son, þórarinn Jó,mssom, Gúðmúmd-
tir GuSmiundsson, Finmbogd lijáim-
arssottt og þeir foræður Jónas og
Gummlau'giur Scfoaldiátnose. Attk
þess wu í bimmum 3 eða 4 einihleyp-
ir karlmenin ísfenzkir. Yíirteitt mun
m.eiga segja, að þeir sem foita í foæm
S. Thorgedrsson,
• pag 1908.
þessi bók, semi er alvieg nýprent-
uð, er í 8-folaða foroti, nm 130 bls.
að stærð. Hún er pnembuð á góð-
atv pappír, með skýru tetri, og i
gyltu teneftsbamdi.. Allur frágatig-
ur bófcarimnar er vamdaöur, að
meðtöldu bandinu.
Fjórar fyrstu sög.urnar cru stutt j
ar, iem sú íimiba og siðasta all-löng. j
Allar em þær ske'mitiiegar, eins og
alt, sean Einar ritar. Blærinn er
þcitrt cr ram-íste'mzkur, og tilgang-
ur höfundiarim.s er sýmitega sá, að
draga athygli íslenzku ]>jóðarinnar
að ýmsu því, settn .athugavert er
við nú'bíðar Iiugsumiarhátt foe.mnar,
og viekja hana- tdl rétitra skoðana
við skynsamtega yfirvc'gun hlut-
anma.
Fvrsta sagan er utn tilb.oð guðs
til traammssálardmmr og val sálar-
immar, setn meibaði öllttm máðar-
gjöfmnp drot'tins, niettraa þedirri tiiimi,
að' geta. fcm'gið vald yfir mömmun.
feömigtiniin til Jtess að ráða og ríkj«
var yfirsterkari öllum öðrtmi hvöt-
ttm sálarinnar.
Önmmr sa.gstm hcitir F y r i r -
g © f n i n g. Hún lýsir hugarþél'i
foarns, sííra var á sveit, tdl lá’tinm-
ar húsmóðttr siranar, seitn fremur
haáði verið hörð við hama.
þriðja saigram er þ u r k u r. Húm
er af örviifca vesaling'i, som leig'ið
foaifðd rúmfastmr, en í óráðimtt
•foaifði híirt'U farið á fætur til að
sLnmo þttrkun á heyi, og a.f um-
hyggjtt íyrir konu og fjölda mörg-
um 'foörmu'tri, sem hamn átti, og
sem liföu við skort og örbdrgð. í
þieissu óráði gekk hann svo mærri
kröi.ibtim' sínnm, að hanm örtnagn-
aðist og dó snöggtega.
Fjór ða sagan, S k i 1 n a ð u r,
er utn angdst aldraðrar kontt, út
af }>ví, að somtr henmar, fitækur
fj ö ls kv ld umiaðu r, hafði ákveiðið,
að flvtja með skyldulið sitt tdl
Airaeríku, til þess að tryggja það,
að' ’foann og Jtað letttti ékbi á svieiit
á Ísl tuidi.
Fimita s ngan, sú laug-feingsta, er
mn V i 11 a ú s tt G u m n u. Saiga
sú gerist í Reykjavík og. er skemti-
teg.
ÖIl cr b'ók þessi h’:m edgulega’sta,
og æt’ti því að sefjast vel foér
vestra. Vér ó.sktint herra T.foor-
géirssymi J>ess, að liann hafi verð-
sknl'daðau hagnað af J>essari húg-
na-tnti og snotru útgáfu.
Ódýr hraðskeyti.
Ftimdur mdkill var foaldimn í I.on-
dom á Emglamidd þatnn 11. þ.m. til
þess að ræða um ódýrar hrað-
sfceyta seiwlinigar með hafþráðum.
Johm Hieminiker Hoaitoms p<>stmála-
um., séu fá'tækt eða að rrunsta | stjóni Bneita, sá senn fyrstur kom
kosti ekki amðugit fólk, em vcl e.ii | fr<l#n d>í>ð tillöguma ura ‘‘pemmiy”
J>eir sjálfbjarg'a allir. Atvimma er póstgjald íyrir Jý únztt foréf' imman
ldtil þar í foæmum á votrum, em
bæja.rfoúiar þessir sturada fiskivedð-
ar, og butt það vefa aðalatvimnu-
vegur þeirr.a. Nokkrir eða máske
flestir þeirra, sem í foæ'nttm ibúa,
mumti eiiga eig.in foeim.ili sím.
t bærn.um oe norður á ta.n.ganum
eru yfir hundrað Istemdin.giar. En
þéirra hefir svo lítið gæbt, að land-
ar voriir annarstaðar hafa tæpast
eða aills ekki vitað af þeiimi. þeir
ha.fa hafti hægt um sig og ekki
borist á.
Félagslíf þieirra á miaðal mttn
vera dauít, eins og gefur að sfcilja,
takimarka forazka veldisims og Ame-
ríku, og kom þeirri fougmynd í
'.raffnikvæmd, — var á fttmdi Jtess-
nm ásattrat öðru-tn stórmien.mim og
h.éAt þar snjalla ræðu um þörfina á
þvd, að færa gjald fyrir hrað-
skeytasenelin’giar rraeð haíþráðttm
utra öll lximsins hö,f ndður í 2 cemt
hvert orð. Hann hélt því firam, að
full miitðsyn væri til þess, að þjóð-
v.in.ir hieifðu sam.tök tdl þess að
hdmdia taf irlaust iemda á eitiiveldi
það, s.mi hafþráöiafclögiin hcifðn tiil
þessa ’tíma liaft og heifðtt e.nnþá á
se.ndimguni hraðskieyta micð þráð-
Wimni- g.jaldi.
Herra Miarcoin'i, sctn var á ítindi
þessuni., biauð Jxigar að flyitja öll
hraiðskie.yiti timlH Eniglands og, Can-
ada íyrir 2 oents foviert orð, ©f
stjórnir landaJuta viltlu takra, að
sér, a,uk tveggja cemta g,jalds.ins,
að tora kostnaðimu við etidiastöðv-
armtr heig.gja megin foaifsdns.
];essu ibioþd var tekið svo, að lík-
ur eru tdl þiess, að samihiimg.ar verðd
gcrðir við Marcon.i ttm loftskieiyitia-
se.nidinigar yfir A.tÍamitshaf íraeð 2
cemtia gjaildd.
Póstmálastjórd Canadia var og á
þessum, fundii, og lof'aðd að vara
ntáli þesstt sinmandi. Ýnnsdr aðrir
töluðn J>ár og voru 'traeiðmæltir ný-
meeli þcssTt, að uncLa'nitekmum Sir
Wo'fc Barry, sem foéilt að loft-
skeiyttasiinidin,gair væru óároi&a.nteg-
ar, og ékki hæigt a'ö láta þráða-
starfið foorga stg mieð tviaggja
ci.mtia ‘gjaldi. H.an.fl miimti.st þess,
aö Jieigar skeyti voru fvrst scnd
niie.ð lna'þr.á'ðum, kostuðu þau $5
orðið, ern væru nú komin nriður í
25 oða 30 canits hvert qrð, og það
fiainst hortittm nægdluga lágt gjald.
Brezk blöð hafá síðan rætt mál
þeifcta og þykir ólíktegt, að tveggja
cemifcá huigunyndin kom'ist í frami-
kvætnd. Jnau bcnda á, að þráður-
imn tnriiUi Englands, Canada og
Astralíu foafi kostað 10 mdJíónir
dt lfara, og að altedöinigin af stórf-
ræksltt foams sé sú, aö hlutfoaifarnir
fád engaai arð aif imnstæðufému, en
í þcss stað sé tcfcju'hialhnn uni 320
þjsund doll'ara á ári, íraeð því
gjaldi, siont sp sctt á fregnaeti/ding-
ar. Að tins Ameríktt eöa Banda-
ríkjaimeimm hafi foagimað af þessum
þræði, af því, a.'ð þeir geiti notoið
hanm traeð sa'traa gjaldi fyrir fneign-
scndiimgar eims og Brotar og Cam-
adatnehrii, en þttrfi ekk'i að ibera
meinim kostmað í sarnifoandi við tiakju
foallanm. Blöðin Setgja, áð tdu cetti'ta
gjald fyrú' orðið nægi ekki tdl að
mæita starfskostmaði, og að tubt-
ugu og fknm ceints fyrir orðið sé
hæfilegt, þegar tillit sé tskið til
þess, að með “Code” fyrirkomu-
laiginu traagi seimda frá 2Ó tril 50 orð
í aíimu “Code”-orði, <>g þá sé gjald-
ið í raum réttri að ©im<s hiálft œfliit
fyrir orðið. þau segja og, að 98
prósent ai öllum fre’gnsendin'guttn
mieð hafþráðumum só semt rraeð
}>essari “Codc”-aðfcrð. því er og
ítaldið fra-m, að sttitn þatt hatþráðá
félög, sem talið er að foorgi sig,
gefi hHnthöfum SÍnurii ©kki yfir edtt
prósemt ve.xiti af hlu tum' þedrra, og
| ömmur, svo scm Wiestern Undon fié-
! lagdð, borgi 2 prósemt árfcgan arð
| af fclagshlutunum, og J>au, sem
J foezit borgai sdg, 'grþiða 4 prósenit í
| vexit'i á ári.
Blaðiið Daiily TeJcgraph, i rit-
| gerð dags. 2. móv., gatur þess, að
j tyrir fáuttri ártwn liafi hafþráðafé-
Sélögin komdð sér satttan um, að
seitja g.jaJdiið niður t Í2 cem'ts hv;ert
orð. Em neymslán foa.fi sýmt, að
það borgaði sig ekki a.f þvf, að
starfið uimdir lækkuminni jókst að
eins iw» 10 prósomt, en inmtektdrn-
ar fillu 45 prósemt, og, [tess vagma
urðu féJögim að færa gjalddð upp
aiftur í 25 oemts fyrir hvert orð yf-
ir ltafið. BÍaðið segir énibfrenvur,
að þo:r, scm haJdi fratra þeirri
kemmimig, að mieð lækkun uota-
gjaldia verði fleiri hraðskeyti send
mieö ’þráðmmum, — fari með ramgt
rraáJ, eimis og neymslan foafi þegar
sýfltib. Mi,smu,n,ur á tíma i feomdon
á Emgiandi og í Niew York eða
Cfoieago eru 5 kl.stundir. Amma-
mestu stumdirmar í feondon- eru
mil'li 2.30 og 6 e.h., sem er samia
scttn kl. 9.30 f.h. til kl. 1 e.h. i
Nú ier Gnaemway fallinm frá>
föla ásýnd foar hann,.
Eit't þó segja mm foamm miá :
Ivkki þjóíur var ltann.
Hiaann í stjórii.ars’töðu þó
stóð um síma daga,
lekki ríkur út af dó. —
Emdmð ha.tts er saga.
’M'argir hiuma .safma séiim.,
sam. eru nidður væ.mir.
FyJigja karld í guða-giedmi
Grét'ta og 'l'óra foæmir.
J ó n a s.
Giftingaleyfisbréf
sehir Kr. Asg. Benediktsson
540 Simcoe st. Winnipeg-
Kœru skiftavinir!
I>ar seim mi, jólin e.nn cíiut
siu.n.i eru í máud, mun.um við öll
vena fcrim a.ð luugsa um., hvar og
hverjar jð.feAGJAFIR kattpa skuli
þct'ta ár foairada skylditn'emnum vor-
uni og vditt'u.m, — og gctuin vér
ekki br/in.t yöur á meiitt hemtugra
j pláss t'i.l þess að kampa slíka mumi
j með saminig'jörniu vterði emn hjá
E. THORWALDSON & CG
Hountain, N. D.
því þar eru allir hlmtír til sölra
mtidir eiiti,u J>ak.i, frá tvaimur króka.
pörtim ttpp. aö foedlli bú.jörð.
10--25 prósent
afsláttur
Gullstáss af margskonar
togund.
Jókt-Skr.au.tkassar af mörgu
tag'i.
J'óla-feeirta n, skriautmálað.
Fímimdds Húsmuinir af ailni
tegmwl.
Silvervarei aí ýmsu tagi.
Og allskyms Stáss-Álma vara
og silki, og, margt og
triargt fledra, sem þiéfliamr
fcgt væri fyl'ir Jölagjafir.
Og alit Jneitta v-erður selt fyrir 90
ce/rats dollarsvjrðið raú fyrir jólin,
og sumar vörttr traeð 25 prósemt
afslæibbi, setn við erum að hreimsia
ttpp fyrir vorið.
feíka gcftmt við 18 pfind af rösp-
uðurn sykri fyr'ir doILarin.n, og 1T
puirad af Molasykri og okkar ‘20c
Kiaiffi, alþsfct fyrir aö vera það
bezita 2öc kaffi, sem nokkursbaðar
er hægt ,að fá, á 18,C puudiið.
Við 'foongtim fyrir Nauðtgripa'-
Hiúðir I0c pumtliö, 25c fyrdr smnjör
og 3oc íýrir égg. Hæfctið að semdiai
peniraaia’ yðar til Sears Roeihuck
anid Co. og kaupa kött'imm í pokam-
ram,. Kaupið fyrir þá hjá yðar
heima-vcrzlana, E. Thorwaldsom «&'
Yo., seim. umdirgamgast ,að mæ>to
Soars Roeifouck prísmm á ölJu, seim
þedr haín-t, tdl sölu, tefcandi gæði á/
vörmn ti.l greina'.
Komið sem allra fyrst, — foíðið
ekki J>ar til seinustfi dagama fyrir
Jólim,. Með því er hægt að af-
gnetiða alla með mestu reglti,.
Með be/.tu þökk fyrir yðar góðu
og mdfclu viðskifti.
E. Thorwaldson & Co.
By E. ThorwaJdisom.
IVlountain - - N. Dak.
r