Heimskringla - 24.12.1908, Blaðsíða 5

KIMSKIINGLA
WINNIFEG, 24. DRS. 1908. bl* 5
Stephan Sigurdson.
Hcrra StierihaiH SigurSssoin, kaup
miaðuf aö Hitiiausa í Nýja Islandi,
var v’i'S nýia&itaSinar svíiiitakosniinigi-
ar, þanrn 15. þ.«i., kosiimm odidviU
Biírösrt svieátar. Hiurun hlaut 26 at-
kvœði mníraim h.erra Sveiin Thor-
valdssoíi', kiauipimiainn a-S Ioel .mddc
Rivier, swin áfiur haifii oddvitiai-
stöfiuina., fiyrsit í G'innli sveit og
sífiiar í Bófröst svieit, eftir afi skifit-
ing Giiimli svieitar varS gerS.
Stepham var íyrir nokkrum ár-
um oddviti Gimli svsitBur, og. þótti
fara þaið strarf vel úr hemdi.
Svo er oss sagt, að kosming
þessi hiafi \ieri.S sótt af miiklu
kagipi .á 'liá'Sar hliSar, eiins o-g at-
kvœða ttuismumurin.n virSist biemdi
tl.
Báðir mnsækj. mlurnir eru drenig-
ir góðiir og vel hæfir í þ.ssia stöSu.
— Sv.aimmi ,hefir veriS dugóagur odd -
viti og sómi sinnar svei'tar. Hiaions
kringli eóir ekkii, að Stephiam rieym'-
ist mims eitkvæSifimikil'l í oddváta-
stööunni nú eims og hiamin r.eiymdiisit
áður fyrri, og cims og ham/n hefir
reynst í öllu stiarfi s'mi þar í byigS
um sl, fjórðunig aldiar.
Kosningaví-inr.
BORGARSTJÖRINN.
Kosiniiimga uin kymgi hjam
Komist tnieö björtu.m vigri
Evans bæjar óskaibarn,
Og æSstum hrósar sigr'i.
þRÍMENNINGARNlR.
Kosniimga á klækja ómt
Konnst aS laigiaiþja.rkur.
Skú'li h.mt'ig við Skuldardóm,
EU' skömnnina hrepti Karkur.
Arni og bakarinn.
Gæfan eiiri glansar emm
Góð'um fslamds somutn,
Ármi féll þá Miltoms miemm
Mokuðu brauð'skorpomum'.
Beigur þar af bieimumii stóö,
Er brauöa úitfiaug saga-,
í kjördeild fjórSu kiaföld óð, -
KváSu i tfu dagia.
Em ýnisir hafa mn þiaö grum,
Sem æðri stefnur lýsa,
AS efit'r stundu Ármi mu.n
Endurgræddur rísa.
K. Á. B.
Kveðj a
til S. B. Brynjólfssonar og konu hans.
Flutt við burtför þeirra til Islande
í samsmti 19. desimber 1908.
Burt frá meginstöð FagmiS raú fræmdttm
M'amiitOiba, af fjarri grumdu ; —
'býr sigi berserkur íslienzkuttii aöli
m®S ibrúSi síraa, heiim’ til eldigöml'ti íslanids' barna.
ísafioldar ; Fiagmiiö því frcmsta,
I nigólfsbiorgar ier fluttist vcstur
og æskudals. og g.róSursett var í gljúpri m*oldti. —
— •Gmiötra mun grurad Kn — dreinglyndt'S leitt
ag gmieistar fljúga', driemgskap tnetur,
vr Surtmr með Skæpta og samn'leiksást
svífiur austur. Rymja mun Rán. samnfcdk unnir
röddum ómjúkum, Tvik.tu svo íislamd
er Sæfiákur særir tryggium á móti
siíjakö .Egis'. — íslamds ástmö'gum : — auðuu þinmi.
Biurt frá .ViestmaJma Viit aS frjiálsari
Vitasgjafa, frelsis\ in.i
hlymiivm háum og einlœgari
og haflarsölutti.. burt frá stórm.erkju«i þú eignast vart.
starfs og krafitia ; ; þá nt'tirau í faðma
mög'tvm nie.ginlands fallast hugir
mesta jarðar. v og dvöl ei lamigia daiga telja.
Yfir Atlamtss'æ Amn ég þér ís’.amd
í Austurveg,. eims að njóta
hcóm til tergrisa dýrstu drengja
og hl'árra' geima ; Syrgisdals vetrar og dætra þinmia.
og Só'lhiciatia' vors ; — Vilda ég vorgróðri
arfsims óskifta vona þinma
frá æskudögmm. samþróiast iraættu
á samrót islenzkri
Gullsins, s.ciiti Egill frjóaragar fiuttir —
gróf' í folditv ; frjóamgar sprotmir
landsins, sem ólög út í vcrmireit
ófrjálst skráSu'. I.nmdsins, scm erara þá Víraktitds diala.
elur í tjörnum þá væri þægt
öfugugga þrcyttum .að una
hjá Ingólfebor.g. útleigð i
1 '• ori enda daga,
I.iandsins, san allir ef brotsins islemzka
ÍSkENDlNGAR brotasilfur
heiSra og clska rappibræSast mœtti
afi hjarta óskifitu. I.i'tndsáras, sera le'iftrar í ísLetnzkri deiglu.
logarúnum Viertu sæll, Skapti,
hoim of allam Vertu sæl Gróa,
á hv.li sögu. henllir aS heiimam haim ykkur fylgja. —
Frá höfin til hafraar ] > i k k i r Vest mam na,
ha'mimgjudísir þakkir Austmanm.a
Víiri l t lUds-I jeif s hnndsalast skuln
vaki ykkttr yfir. En lislamds hollvættk of höfiSum ykkar.
artttia tryggia Góðu giemgi
I jtS'i vkkttr opma gamgiö svo héðam
að 'brjóstum síntittv. vimum frá til vina raýrra. —
íslemzkt dremglyndi Hjartkærar óski.r
og ófjötra.ð þor ; heiot frá oss bierið!
hcdlbrig'S hugsura , Gti'ð vkkur fylgi!
og hreinskilni ! Gletfiteg jól!

PorU Þ Þorsteinston.
Smælingjar.
5 sögur eftir Einiar Hjörlieiitssomi, í
gyltu 'bamidd. Kostar 85c. Viel vialim
vimiairgjöf utn jolim. T 1 sölu át um
allar bygSir íslemdiniga oig hjá út-
g.f imdamum.
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON
678 Shier.brookie St., \Vimmipie.a.
Giftingaleyfisbréf
scúur Kr. Ásg. Benediktsson
540 Simcoe st. Winnipeg.
Opið bréf.
Úit á 1 fsins ólgjtisjó
lallra sálarkriaifta neiitum.
Af fö'grum ömg'lum cr þar móg,
eiiitruSum m'sð töÉra-beátuttr.
Hér gijörninga’ o-ft granda
iglepur sjómir hrævareldur,
sjónum íiggija net, —■
ar er mar.g'iir field'Hr,
hret,
lífis i
líka þa
þiaS er hætta’ á þeirri l.aið,
þoka, fyrir augun bindur.
T.;l bak,a okkar bierast skeið,
er heirnt í seigl'.n sitondur vimdur.
þafi er vandi, v ihur minm,
Ul! Nordheimer Piano & Music Co.,Ltd.
ö
TIL ÞETRRA FYRSTU 25 sem kanpa NORDHEIMER Pianos fyiir 1.
Marz, 1909, {refum við ókeypis Music Kenslu fyrir eitt “term”, hjá
hverjum þeim bezt'a Music Kennaii hér í borgr sem óskað er eftiV.
Kanpandi velji kennara sinn Ög ennfremur, til þess, að auglýsa vo; n
nýja verustað, þá bjóðum vér
10 Prósent Afslátt í 30 Daga
frá voni reglulega söluverði, og sem sýnt er á hverju Píanó. Þetta þýðir bein-
an peningasparnað frá $35 til $50 ef þér kanpið nú —
MEST VfPEIli ANDI XÝÁRS GJÖF ! ÞAÐ ER ENGINN HLUT-
UR GEÐFELD \RI, OG EVGINN Hf.UTUR ER VEITIR SANNARI
SKEMTUN OG ÁNÆGJU HELIÖUR EN XÝTT PÍAN(1 ^ ^
Vér höfum einnig aðrar tegundir af Píanós frá $240.00 yfir.
Og ýmiskonar Orgel frá $45.00 og yíir.
Borgunarskilmálar eftir yðar eigin ósk.
Er nokkur ástæða til þess, að draga það lengur að kaupa nýit I’ía: ó ?
----Budin er opin a hverju kveldi*-
Nordheimer Piano & Music Co. Jd'i
Phone 1459.
313 Portage Ave.
PIAJíOIN TII> HÖ'NHS GAGN-
VAIiT EATON’S BÚDINNI.
ö
Allar stærðir af Victor Múlvélum. Edison m lvélum; nýjustu P1 "'tn-s">ngl >ííum ogttðru
Music og Music áhildum. — Vér viljvun fá ötula og áreiðaulega fslenzka umboósuu-mi fyár
_ félag vort. —
ö c-öööööööoöööooööööööö^öoööööööööööce^ce^ööö œxe^öööööcece^ööooö' '9
er vcr á líísins öldtir herjutti, ^ ------------------—— K
iílö kumnia að brúka kompásinm,
svo knörinn ickki íemidi í skerjmm.
Er á þessum ólgu mar
enigtwn LiSir geria kunntir.
L*áit þítt sáLar sigla far
frá söngvimti töfra hafgúunmar.
O.fit, á þeirrj ála kið
amdtnesjumu'm miargir gileyttiiai.
1 tttyrkri norniir ttt.aigma ssiiS,
í mymdum ýtm sum dramgar
svieima.
þó'tt þér ægi ótal tröll
og unðir ni'ggi hrekkvís alda, —
v.iS það gnoðin verSur höll, —
.em viwur lát ei undiam halda.
Á þekn manm'lífs mikla siæ
er margt', er getur valdiS gramdi.
það gleSur h.eittt, som hriiifiniiin
hræ,
að hitta eiinhviern tát í stramdi.
R. J. DAVlíiÐSSON.
S. R. HUNTER&CO
Skraddarar,
189 Lombard Street
Búa til ný-uióðins karl-
mannafataaði eflir máli-.—
Efniog vinnnbrögð afbeztu
tegund. og alt ábyrgst að
vera jafngildi þess bezta
sem fáanlegt er 1 borginni.
Verðið er við allra hæti. —
S. R. Hunter & Co.
189 Lombard St.
Telephone 1895.
■m
Russell A.
Thompson
and Co.,
Cor. Sargent & Marylai d St.
Selja allskonar MaT\ 'R[T
af beztu togund u.ed i:.-g,
verði Sérstakt vöruúrval i.ú
fyrir J'din ! \ ér ósknm að
Is'eiidiiigar vildu kou u og
skoða v«rnr ‘ar. Hverg! betii
né od> rttri. —
Mnnið staðinn:—
hornisakgent ave
OG MARY' AND ST.
l'ilO.N B ■ílix.
LEYNDARMÁL CORDUI.U FR/ENKU 155 156
SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
5«.
Himir eldr.auSu blattir á kinnum henmiar hurfu smáim-
saimian, eíbir aS þýiSvimduri.mm máði að kdka rnm amd-
lit hieimniar, cim aS feykja' burtu hiinum þumgbimma sviiip,
— þaS mieigimaSi hiamm ekki. — ,Eigi leiS á lömgu þamg-
æS 'tiM frú Hieiilw'ig og rikisstjóra fráin komu til bakia,
og í saimia ibiili kam práfessorinn út úr h'úsimu mieS
haitt og staif í hienidiii siér, iajlibú'imm tiiil að jgamiga úit. —
R íkixs'tjónaiSrúii.n hnj'Lt á stióruim böggli umdir hemdinmi,
oig leétiir aS hiaéa kyst 'brarmi .sitt, leysti hún utam «uf
hammmi, ag ibirosti blitit og gleitm'iisLeiga til fræmda síms.
“Lít'tu á það seim ég «t ntiivS, J áhannes! Er éig
tkki 1 jttúðmg ? ’ ’ mælbi húm glaðLeigiai. — ‘ 'þó ég hati
alt skraut, get éig ekki staðiS á móti friaistimgumn.i, ie>f
fallagt lérieift er á boðstóluim. — Eg sá þetta fallaga
tau i bmðangluigga. — Heldur iþú mð ág hafi getað
giamg'iið fnaim hjá því ? Nei, þaiS var m jer ómagulagt.
— Áður 'éin éig vis&i iaif, viar ág 'bmitii aS kaupa þaS, —
og þetta sttuágerVia láneift líka. En éig varð líka aS
láta luér viS sitja og. kaupa, þess mimma í veitur, til
hS fylla upp aiítur þaS stoarS, sem orSiS hefir i pen-
imgia méma. — Gott og vel, fynirhyiggju'Samri hús-
•nóður finst húrn aJdreii hati léneítakistu sina of fulla’’.
Rrófiessorinm anisaði emgu. Hanm horfði yfir aS
garSshfiSiinU'. — Hin Játiæka koma, er Felicitas hafði
mæ‘bt uppi 4 loiftimu, kam í þesstt inn í grarðinn. þaS
le. t ú.t fyrir, a'ð húim .biæri' stóra.n bögigul undir, kápu
simnii,. Htim gekk nakleirbt til prófess'orsims og beilsaði
ho-inum ttiieið miikilli latminigu..
Hierna pTÓfessor ! Viilhr.Ttn hefir fe.nigiiS sjómiina
iaft.ur, hiamm sér eiins vel og viði ftin’ ’, isaigSi h.úm og
rödd 'hiemmiar, skiailifi. Svo fór húm aS gráita. — “Hver
skyl'di hínfa tnúiaS því ! E, okkur öllum og honu>m
likia tók '[.’iaS sárt ! , — (Eni mú, .gátur hamn af'tur U'nniiS
íyrir sér, ag éig ,got. m.ú dáii.S róleiga, því ég Vkil ekki
eiftir noi'tit blimdt, hjáilparlaust brirm. — 0, herra pró-
fessor, öll aU'Sœfi veinaildarim.maT væri ekki af mik'iÖ
ltam.dia ySur, — en við eru.m íátæk ag ‘getum ekki
LiC'nga'ð yður 'Oiiras ag þér eigiS skilið. þér ntieigiS
eikki ntiiðaist mér, herra próíessor, en mér datt i bug
bara aSurlitiiS-----—’’•
‘•'Nú, hviaS me'niiS 'þér meö öllu þessu ?” sagöt
■pró5e®sonínm óibliður i miáili og gekk nokkur fet aftur
á tiak.
Komian hafði niú hmepit frá s.’r ká.puntni, og sást
þá í fmglaibúr og sbóriaim stramga af lérep'ti
“t hvient skjiíti, er þér komuð heiitt til okkar,
þóitti yður svo giamian. aS hlusta á mæturgalanm okk-
ar’’, mælitii kamami. ‘‘•Bf (þár lí'tuS hamn í lítið húr,
þá gœtuS' þiér hæiglieiga. larið með bamm> •t;l Bonn.
Og svo þe'ttia lérept, — það er ekki f.mt, en þaS er
lia’dgio'tit, — éig hefi sjálf spunniS það. Æ'tU fru
ITed'lw ig/' vildii ekki noita það í hamdklæð'i?”
“EruS þér meö fullri skynseimi, kona góð?” greip
mú pnójfeissordinin fnaim í fiyrir henmi o|g hkypti brúmum,
“þeigar þér 'takiS fuigliimm fjrá' manmi yöar. — Már þyk-
ir ekkiert gaimam aS ifimglu'm, — giet ekki einu sirnmi lit-
iS þá. — Oig haldið iþér, að það sé skylda yðar, að
hmgsa hieiimiiili okkax fyrir léreptum ? Veíijiö mú
þeitiba strax saimaim aiftur, og fariö svo beiimi tál yö-
ar mieð þaS” .
Konaim sitóS grafkyr ogi gat emgu orðd kamiS u,pp.
“þér hieÆðuS geitiað spiaraS okkur báSuim þessi ó-
þægdmli, maidaima Waltiher”, mælti hamm ögn blíðlieg-
a,r. — E|g hiefi oft tekið þaS fnam, aö þér ma-ttuS
ekki mieifma. mieitt þvílíkt viS nnig.------------Nú., fariS þér
bara hieitti ag skiiliið kveSjtt miinini til Vilhel'ms yöar,
— éig skal karraa á rraongum til að vita, hviermig hom-
ttnt liSur”. —
Svo tók hainji' í hönd hemmiar og hniepti »S hanmi
kápaimimi. — Komami hmeigði sig og giekk niSurhiit í
broitt. — Frú. Hieilwig og ríkisstijórafrúim höfSu þeigj-
amdi hlustað á þessa viðræSu. Andlitið á frtt Hedl-
f LEYNDARMÁL CORDULU FR.ENKU 157
wig lýist'i rniestu óániægju, og eimu simni lait helzt út
fyrir, að húm vildi bliaimda sér imm í saimibalið.
“Jiái, þotta íæ éig alls ekkd skiliS, Jóliainmies ! ’’
sag<5i hmm gnemjukigai, þegiar konam var farin. — “Er
ég hugsa ti.l þess, h\e mikiS mám þitt htefir kostaS,
þá fimst mér ekki aS þú ætitir að slý hcmdi á mótá
meirau því, er þér mieð' róttu ber. — þessi hu.gtnynd
fuglinmi, — húm er að visu leimícldmislcig'. — þaö
vamtiaði ckki amimaið, en að ég yrði að hlmsta á fugla-
kvak í'mínu kyrláita húsi! — En heifSi óg má/tt ráða,
þá hefði komam' f.mgiijð lieyfi til, aö skdlja léreptiS efit-
ir. það 'er hlu’tur, sern ma.Smr ekki tekur upp af
götmui'i”.
‘■‘■ó, kæra fræmka, mín u.ppáistunga heiföi þá tæp-
ast fienigiið gó6a«' byr hjá •þér”, sagSi rikisstjórafrúin
alaðkga. ‘‘HuigsaSm þér, Jóhanjnes,” bætti hún viÖ
alvarktga, og l:œt leins •blítt og hemmi var unt til
hams. — ‘,lVÍ.S hieyrðuttii í mor.gun talað um fátæk.t en
kristilagt he’imili. Vesalimgs börnin' eiga ekki eimu
simni mœrföt tiil skjftaminai. — Eg tek traér þaö mjög
nærrd. Og ég.’og tním .góiðai frænka vortvm biúmar aö
hug-sia okkur að styð'ja aS samskatu>m handa þei'm.. —
Ef þú' nú hcfðir tekáiS viS léreptinu, hefðir þú orðið
að giemai svo vel og geTa nnér það, hvort sem þú
v.ildir eSa ekkii. þaS hefiði svo vel mát't nota það í
skytttu harnida ibörnraniuim'. Og ág skyldi sjálf hafra
hjálpa'S 'til oS sa.tvma þœr”.
‘O, hvilik samimknistilag miskunmsettvi ! ” ínæltii
prófiessoriinJt og hló kuldalega. “það á að taka þaS
leénai,. seim tiid er á íátiæku heómilí, til þess aið hijálpa
öSrtvm maiuSstödduttt iraeö ! Og sú, er þammig mdSl-
ar á milli, er bira göfuglymda koma, sem heiimurimn
dáist a,S fyrir hjálpsiamii hemmar og kastar yfir skín-
amdj dýröarljó'ma ! ”
‘'iþiú ent illgijarm', Jóhajtinies ! ” gnaip him. um.ga iekkja
fnaan í nedö Jitjög. “Eg gef gjarnan”.
158
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
“Em. þaið má í guösnafmi ekki
Ade*a ! ” mælti hamu hœðnisl
kosta ]>ir noibt
0-- ‘Hví tiekur þi
ekkii eiimis og hver og eim gáð húsmáCir mrandi gera
e./bthvað úr hinmi ful.u léreptswistu .þimmi? — Td
dæm.is þottia., seiin er alveg óm luösymlegt ag þú geitui
viel veriiS .ám“, ogi,htamin nátbi út hamdieg/gáinm eins og
t:l a.S gripa bögjgulinim «r ríkis.stjárnfrúim hélt á, -
«m bá'öar kanurmar gripu um hamdlegg hams, eins o>
þær væru hræddar u.m, að hcimn ætlaði aö gera til
naum til 'æötmá lífi. hiemniár.
' Nei, mú ertu a.S gera aið gatttni þinu, Jóihammes”
íraælti ríkisstjómaifrúám reiðu'kiga. — “þetta maka
lausa fcmia lérepit ! ’’
Ég befi fyr traáitt saita ásökumnm hjá þér”
sii.g'ði raú próíesssonimm við móður sína, ám þess ai
láita seim hamm heyr(vii hin. siiöustu orö ríkisstjónafrú
arinmar, “fyrir þaið, að ég léti ekki stööu míra:
beria. e.ms ríkuleiga. ávieixti og umt væri. — — Ég ga
sattnt fullyissaS þig unn það, aö' ég gæti aö mér og á
lit þa« köllnm. mamnsims, að aila s.’r fjár. — En sottt'
sem á'öur Lft ég þamm.ig á aS é|g eigi ekki að geigtt
köUnmi mimnii edmigönigu pieininiganma \ogmai. — Eragi,
köllum í lífimm e,r leiins háileiit, aS umdamskdldri pre'stf
stöðummi, og í 'emigrii stöðu er eims nauösynliegt ai
sýna 'góðgerðaisejni og í stöSu læknisims. — Eg mu
aldrei verða eimm af þeim-, s?m með anmari hemdimr
hjálpa fáitækuttt siúklimig af só.ttarsæng, t:l þess «•
láita hamm svo hala áihygjgjur út af borguninmd”.
H.ingaS tnl hafrði hiamm enga efitirtekt \ieiitt Felic
tas\ — em niú leit hanra eims og ósjálfráibt tdl hem/nat
og borfiði á amdlit htemnar, er Ijómaði af iinmrd fögirauf
og ámæigju, ag í fyrstia skifiti mættust augu þeirr
svo aiS þau skildu hvort ammað. — Aö vísu var jxi
ekki niettia, rátt eátit eáoiiast'a amgmaiblik. Felicibas lc
ó'titasliegiin' tif jarðar, og itrófiessorinm togaðd hattim
lamigt' mi'Sur á 'emmi- svo hann skygði á andlit ham:
/