Heimskringla - 24.12.1908, Blaðsíða 6

bl» 6 iWINNPPBG, 24. DES. 1906.
HEIMSr RINGL A
Cor. Port»*e A»» and FoJt 3t.
FÉKK FYBítTU VKBÐLAUN A SAINT
LOUlri SÝNINOUNNI.
og kve-ld-kensVa. Leitift
fuUra upplýsdnga og báðjiS irn
vora nýja pa.ppírshníf ókeypis. Vér
kenmum enska tun ju.
M. E. MACKET, Skrifari
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST. £,?á*Í#nnin
P. O'CONNELL, algandl. WINNIPEQ
Beztu tea undir aí víufðniium ok vind
nm, aðhlynning góð húsið endurbsett
JOHN DUFF
PLUMBKR, OAS AND STEAM
FITTER
verk vel rnndaö, og verOiö rétt
664 Notre Dame Ave.
Winoipeg
Phoue 3815
Strathcona Hote/
Horni Main og Rupert Str.
Nýbyxtogégsett gistihúsjGest
um veittöll þægindi tneð sann-
gjarnasta verði. Frí keyrsla
til og frft öilum jírnbr. stöðv-
um. Beztu vfn og vindlar; og
herbergi og máítiðar ágœtar.
McLaren Brothers
EIOENDUR
Hotel Pacific
219 Market
8treet
Winnipeg -
U M Ilickn
Eigandi
- Manitoha
T « 1 • p
1 S 3 8
Ný-endurbætt og
Ný-tfzku hús f alla
staði. V i ð s k i fta
yðar öskast virð-
ingarfylst.
$i,2S a Dag
Bk'UNSWIOk HOTEL
Horni Main St. og Rupert Ave.
Beeta horðkald; llrein og Biört IIer-
beryi; Fí .imtu Drykkir oi/ líeelu Vind-
lar. ókeypie Vagn matir Oi'um Train-
leetum. Ileynið ost þegar þú ert á ferfi
Dánarfregn.
Mánudoginin 30. nóv. síöastliö-
inn amdiaftiist á sjúkrahúsinu í Red
Deer OLAFUR BENEDIKTSSON
póstadigirieriiðsiuiniiaSur á Miarker-
vil'le, atf krajhhaitmeúni. Líkið var
fluitt hahn til Mairkiarvill/e. Útföritn
íór fram frá lútersku kirkju/nnd
þar, að v/iðstöddurm/ .þaim miesta
mammijölda, sem sést hefir hér við
nokkria jarðia.rför næstliðin 20 ár.
Séra P. Hjálmsson flutti ræðu i
kirkjtmni o<g jós hinn látna mold-
iim vo/ð gröfina. Félagshræður hins
láitn/a W.O.W., báru hann til graf-
ar, og höfðu þar u'msjóm á gr-ftr-
uní'nni, með hátíðlagri athöfn og
viirSingiarm/erkjuim vfð hinn látna
— Síðast var sunginn sálmurinn :
‘•‘Alt eins t>g 'bfómstrið •eina”.
O-afur sál. var fsddur að Eiðs
stööuim í Hiúnavatnssýslu 25. okt.
1866. Foreldrar hans voru þau
ÓLAFUR RENEDIKTSSON.
hjóm Bemiedikt Ólafsson og Hólm-
fríður Bjarnaidiótitir, er bjuggu si&-
ast aið Ureiðagerði' í Skagaffarðar-
sýslu, og fluttust þaðan til Nýji
íslaind'S í Gamiada, ásakmt börntun
sínum.
Systkin Ólafs sál. eru : Bjarni
Banedi'k'tsscn bóndi í Dakota, Jón
Beœdiiktisison ver/.lunarmaður á
Markierv.jlla, Sigurbjörg Ber.edikts-
dórtir kona Jóns J ónssonar í Ed-
momiton, og Hólmifríður Benedikts-
dóttir kona Ölafs Ólafssonar í
W'inmpeg.
Frá Nýja Islandi fluttist ólafur
sál. ungur, ásamt fólki sínu, til
Dakota, og dvaldi þar nokkur ár.
Ár.ið 1888 flu'tti hann hiiiigað tií
Albemta, og var erirnn af himum
fyrstu Ís’v’in'dinigum, .er fluttu sig
hingað. Ári5 1896 kvongiaðist hamn
ungfni Guðrúnu jxirvaldsdóttur,
■en mistii hama eftir að eims tæpra
7 'áma ástúðlega sambúð, því hún
d'ó árið 1993. þeiitti hjónum varð
þriggja barna auðið, af hverjum 2
lifa föður sinn.
ól.-ifur sál. stundaði verzlun hór
í ít'lagi viið Jón bróður sinn, og
hep.naftist það mjög vel. Hamn var
póstaifgmeiðsluma'ður á Markervilie
P.O. um mörg ár, og fórst það
snildark'ga úr handi.
óliafur sál. var ©imm af hinum
elzitti 1 iimdnám sm ö nn uiti þessarar
by.gðar, og áreiiðamleiga eimn af
nieirkustu möntium hennar. Straix
á unga aldri lagði hamn grumdvöl'l-
imin- tiil þess, að verða sammur tmað-
ur. Hann var dulur maður af sér,
og hið mesta prúðmanni í allri
srinmi frajmkomiu. Smemma fyriridit
hamm alt yfirljeti og hógórmaskap,
og aldrei bagg,aði neitt þairri
stieÆnu hams, að vera trúr og gaigm-
legur stöðu sinni. Regluimaiður v-ar
hamn hinn miesti, og alt sam hamn
starfrækti, bar vott um hina
trueistu vandviirkni. Eims og hamm
var stefmifastur, itins var hamm
orðheldimn og áreiðanfagtir í öllum
viftskiftum, og íáir munu þeir hafa
veri-ð, er gætu borið homum, að
hamm, hefði ekki staðið við orð sín.
Hi/tt mætiti segja, að hann lofaði
ekki mieiru, en bann vrissi sig
tnnmn t:l að efna. — Vel mundi
hverju því hygðarlagi vogma, sem
V'æri ski.pað jafn nýtum og góðum
mönnu/nti og Olafur Banadiktsson
var.
Mjnning hams lifir í heiðri hjá
ölluim, ssm þektu hann.
Markierville, 9. des. 1998.
Einn af kunningjum hins látna.
{Islands fréttir.
Allhörð rámmiiá stendur ttm þiess-
mumdiir yfir I íslvn/.kuin bloðiim út
af amdaitrúar samkoniium, sem þeir
herra Einar Hjörleifssom og Ind-
riftri Imdriðason hafa haldið á
VþsturLam/di, þar sam, inngamgur
lynr hvern manm hsfir vierið seittur
á 5 krónur. Á tfma hlið er því
haldiið íram : 1) Að aðgö,mgugjald-
ið að þesstim samkomum' sé rán-
dýrt, 2) að alt sé látið fara fra,m
í m.yrkri, svo að .ekki sé hægt að
sjá, hvað fram fer á I-'iksviðinu,
3) að alt starfið á samkomumiiim
siéiu látalæti og að ekkert ómátitrúr-
legt gerist þar, 4) að þieir eiinrir fái
aSgöm.gu á þessar amdiaitrúar sam-
komur, sem td þess ,eru v.aldir, og
að þær sé-u ei'mgö,mgu tdeikkingiax og
gerðar til þess að hafa fó út úr
þjóftinni. Hins vegar er því haldrið
fnamn, aið fé'laigið fylgi nákvæmlaga.
söimu raglum og andaitrúar félÖ,g í
öðrtnni lö.ndum geri, — að kostn-
aðmr við tilraunir félaigsins sé svo
mrikill, að það sé n tuðsytilagt, að
liumigamigíseyrir sé settur nokkuð
hár, og að hverjum mannri, siam
vrill borga inm.gamgseyrir á þessar
samkomur (og sem félagrið vrill
halfa á þeátrn) sé heimilt að fara
þiutigað. Við þeft'ta stóð miálið, er
síðast fréttrist'.---Halldór Daní-
lsson, ifcæjarfóg.ati í Riaykjavík,
hiefir verið skipaður í anrnaið me.ð-
dómiara embeatt'ið við lamdsyfir-
réttimn. — — Harald'Ur Ní.lssom
hefir verið vígður bil prests við
Holdsveikra spital inn á. Liau.ga-
nr:si í stað Fr. Friðrikssonar.-------
Séra Jón, Helgason er orðimn Lekt-
or eða yfirkenmari prestaskóLams í
f.taið séra þórhallar Bjarnasonar,
sem nú er orðtmn byskup yfir 1«-
lamdi, erims og kunnugit er.----------
Vleftrátta hefir verið afbra,gðs(gióð í
alt ’haiust víðsviegar um L md, eimik-
um norðamlands. Voru þar Lemigst
af sunni invindar hlýir og sólskrin
um diaga. Summiamlamds luaur veriiö
úrkomusamt. En síðustu dagama
af nóvember .brá til óveðurs
syðr.a, svo að Laiura hefir lagrið aif-
haifnailaus á Reyk.a.vikurhöfn dög-
um samiam vegna óveðurs. Fyrsti
sinijór fé'll á Norðurlamd/i 8. nóvemi-
■fcer- — — Fivjóskárhrúiu nú fullger
oin umferð byrjuð um hana þamm
17. okt. sl.-----36 álna. lamgam
hval rak á land á líorgarsamdii við
Sauðárkrók. Hafði syn,t svo ná-
lægt landi, að hanm, festisit í fjör-
unmi og komsit ekki út aftur.------j>ar heima). ----- þak rauf af húsi
Gagmfræðaskólamn á Akuneiyri j Grunm,avík í ofsaveðri þamrtv 29.
sækja nú yfir 80 nememdur, emm ^ sl ------------ Sam,a d d^t Rrvst-
pne«tiaskolanni 1 Rervkiavik sœkia ,
að eims 5 nememdur. '(það er sými- Tan Í>0r5aríi0n, 20 ara gamall, ut
legt, að þsriim þyk'ir lítril ga'gmfraeði ai^ mótorbát á ísafirði og drukmr
eða fróðkdksgaigin í guðfræðrimámi aði.
□□aDDaaannDnnoaDaiDnaoaannDDDDDDao
JÓHANNA ANDERS0N.
Fœdd 2. des, 1S59
Dáin 14. dt8. 1908.
I*l
f*l
IIVi
H
“ Það dregur skugga fyrir sjónar sól,
er sýnir mér á daginn taki að lfða,
þá fæ ég lfka loksins hvfld og skjól,
og lengri nótt, ei framar þarf ég kvfða.
þar birtir aftur, burtu er þokan liðin
ég blíðan finn í sálu minni friðinn.
Ég sé f fjarlægð ljóma fógur Ijós,
sem lýsa eftir himin bjðrtnm vegi,
og margri er skreyttur röðulskærri rós,
það roðar fyrir öðrum betri degi,
mér sýnist engill ofan veginn líða
með ásýnd bjarta, tignarlega og blíða.
Ó! ég er glöð að sktlja veröld við
og vini mína, kveð þvf itinilega.
Ó! ég hefi iengi þráð hinn fagra frið,
sem fæ ég nú, og varir utan trega,
þvf umbreyting er ei á d/rðarvegi,
þar engin þekkir nótt frá bjðrtum degi.
Æ, góðu vinir, grátið ekki hátt,
því grát ég aldrei þoMi vel að heyra,
en harmatal og hjartaþungan slátt
þið hatíð nú, erdunar mér við eyra.
Ó! gráttu eigi gamla, kæra móðir,
Ó! grátið ekki bræður mínir góðir.
Hvf grátið þér, þó llði ég loks á braut,
frá leiða heimsins djf.pa sorga unni,
í gimli sölum gleyuiist öll mfn þraut,
f>ar glöð og frjáls, 7g sit hjá lffsins brunni,
þar fæ ég lækning allra meina minna,
og mfnir vinir J>ar mig aftur finna.
Þið vitið sjálf, að alt f heimi hér,
er hættum, nauðnm, sorg og dauða vafið.
og llfið hérna aðeins byrjun er
til aðal-lffsins bak við mikla hafið
Nú far vel heimur, far vel jarðarlýður,
Nú fer ég glöð, mín ljóssins engill býður. ”
Jó iae J. Daníelsson.
PMÍl|«|«|»|M|»f«|«|«|M|M|N|«|»|«|,
000000000000000000000000
IMI
1*1
B
The WINGOLD Catalog
EK Ntí TIL tíTBÝTlNQAR
Sýnir Al'skonnr Stór. seldar beint til note^da 6 lœ?sta
verói. Vorar uýju teRundir af hitunar* otr eldavéluin er
brenna allskyns eldsneyti, trerbar meÐ nýtlaku formi og
meö öllnm nyjasta og hezta útbúuaöi^ ^ _
Og h
eru til sölu moö 34 til V* afstáttarveröi
frá annara stósala veröi.
Beztu stór smfOaO
ar. Spara elda-
neyti og vinna a
ga'tlega. Abyrgst-
ar aO öllu leytl.
\ , , , Kale0aJi°"r K.mpio
* Í LJWO! 20 Þiiml. bakar. ofn-$4.75 st6 fyr
en bér hafiö séö
vort undravnröa tilboö.
Verölá'^ar og svo eldiviöar
drjúr?arsem frekast er möguloírt.
I>eim er lýst í voru ný-prentaöa —
Nýrra STÓ “Cataloo”
ábyrffjumst fijóta ogáreiðanloga afhondlngu og
lofum aö taka stona aftur, borga flutningsgjald
báOar leiOir og skila yOur undvirOinu, ef ekki ánægöir
meö kaupin. Spariö $5.00 til $40.00 á hverju kaupi. Kauplö
beiutfráoss og spariö verzlunarmanns gróöann. Hver einasta stó ábyrgst og 30 daga
frl reynsla gefin hverjum keupanda. SkriÖÖ eftir nýja “CataloKue”-inu K.
The Wingold Stove Co., Ltd., £?me
rRO«LIN HOTEL1
114 AdeUide St.
Wlnnipe*.
B-cta |1.50 íl da« hús í Vestor-
Can»d». Keyrsla ÓKeypis railli
vartnstö^va ok háagius A nóttn og
degi. Afth’ynuine hins bp« c. Við-
skifti IdeiidiiiRa óskast. William
Ave. strnetinkarið fer hjá hiisinu.
O. ROY, eigandi.
SPONNÝTT hótel
—■
ALGERLEGA NÝTÍZKU
Hotel Majestic
John HcDonald,
eigandi.
Jatnes St. West, Rétt vestan viö Mair St.
Winnipeg Telefóu 4 9 7 9
$1.50 á dag og þar yfir
Bandaríkja-snið
Alt sem hér er um hönd haft er
af beztu tegund. Reynið oss.
MIDLAND HOTEt
285 Market St. Phone 3491
Mýtt hús, nýr húsbúnaður
Fullar byrgðir af alls-
konar vönduðustu drykkj-
um og vindlum f hressing-
ar stofunni. Gisting einn
dullar á dag og þar ytír.
w. G. GUlLD :: FRED. D. FETERS,
Rigendur
winnipeo ::: ::: canada

Jimmy’s
HOTEL
Rétt á bak við Pósthúsið
íslendingar ættu að
reyna þetta gistihús. f
hressingarstofunni er sá
eirii ídenzki vínveitinga-
maður í Winnipeg.
J»mrs Thorpe,
eigandi
Fyrrum eigandi Jimmy‘s Restaurant
Ticl)oniiiilon iíiiiik
NOTRE DAME Ave. RRANCH Cor. Nena Sl
Vór seljum peninKaávísanir borjj-
anlenar á L-úaudt ou öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
flPARISJÓDS-DEILDIN
tokur $1.00 iunlag og yflr og geftir hwitu
giidandi vexfci, sem leggjast viö mn-
stwöuféð 4 sinnum á ári, 30.
júnl, 30. sept. 31. d«*sembr •
og 31. march.
DEYNDARMÁL CORDULU FRENKU 159
5 lát ekki sjást rofia þamn, er færftist yfir krinnar
ltB.
. 'Gott oig vel! Gjarma íyrriir mér. þú ræður
r sjjlfuir, J'óihiainnas", nnælti frú ILeilwig kuldalaga.
- “þú triiyndir srvnrt ekki haiíia þoraö aÖ Láta aía þinn
hieyira þebtai. — ‘Staöa lækniisinis er aitvinna hans’ —
yar hainn vainur a,ö seigija, ag hamn bætti því vrö, aö
eVki dyigifti, oiö lórtia hsimiskulega viökvætnini r.áöa
'gerfturn sínunn” .
Aö svo tnæl'tu 'giekk bún í vondu sk/api heiim aö
húsiintt, og ríkisstjórafrúin giekk á eftir henni viö hliS
próéasisorsine. Hún þíiýstri bögiglinutn f:r«t aö hjarua
sér ttieö neið'i'Sviip, sem húin reyndi þó að giara erins
lymdiisiLagatt. og unit v,ar. — í- frarridyrutium sneri pró-
fessorirm sér viö og Lerit út í garöinn,. Riétt í því
lyifti Fielici'tais ibiairninu tir kerrunnri til þess aÖ bera
þaiö tál og firá uim gamÖintt' eítir beriöni 'þess. þaö
heífti imáitt rimy'nida, séir, aið hin unga' stúlka, jafn fín-
bygö og hútt var, mundi hniga lUÍÖ'Ur uinidrir biyröi
srirtnni, þagar barnciö tók hönduín um hals henni og
hún lyftri því upip. — Próiíessoriinn g-ekk strax út í
garöinn 45tur.
‘‘Eg hieifi nokkrnm sinnnm fyrir boöriö yður aö
bera barnriö, — þa-5 er of þunlgt fyrir yöur”, satgði
haintii reii>öu|gíleigai.' '‘‘‘.Hiefir FiriÖnik.a ekkri sagt yður, aö
bd'öija Hriinrik um aÖ h.jálpa y.Öur, ef þcr þttrfiö þess
mieft?”
‘.'því heftr, 'hún igleym.t, — svo er Hrinrik ekk
heima sem stettdur”.
Pttóífessorittin' tók harniið og lét það í vaguiinrtt aít-
ur, um Loiö og hattin gai- því ofaitvígjöf fyrir óþiægöina.
svípur hans viair n.ú naiöugiagri en nokkru sinni áður.
__ Fiedicd'tais ittiuandi,; ef ýi'öruvísi he,fð(i staftiö á, haia
snúiö við honum, bakinu og lát'ið gremju hans sig
engu skifta, etti nú var btitt orsök í ska,pstygð hans :
Hiúm faafðd rrueð söpg sínuin truílaÖ hann. — Ef til
169 SÖGUSAFN HIvIMSKRINGLU
vill haiö'i hann verið að huigsa eitthvað nýtt upp, er
efla muiiidi læknislistriflia ? þó hetinri. fé'llá það afar-
illa, fainst hettini hún megia til að tala við hann, —
hún gat ekkri borið þá 'byrði langUir, án þess að afsaika
sig. Hútt' máitti ekki Láta hiinn þungbúna svip hiains
skelfa sigi. Hienni kom þaö vel, að þurfa ekki að
horfa fraimatt' í mótstööumattin sinn, því hann 'beygfti
sig yfrir vaigmittiU' og, var en.n þá aÖ tala viö Önfliu
lritltt.
‘Mtrig 'biÖ yður aft fyriirgefia mér, aö ég 'truflafti yð-
ur með sönig mínum”, mæl-t hún bTosandi. — Hiann
leit snögtgifciga upjp., — hintt' biftjandi, inndæli hreimur
í rödd heinnar hiaiffti uri'dattleg áhrif á hatttt, og honum
var lika. svonýtt aö heyra hanti'. — :MBara að þér
viilduð trúa miér”, bee'tti hún vift enn þá blíftari, “a,ð
ég hafði 'anga 'huigttiynd um, að þér væruð barima”.
þetgar lritla s/túlkatt' heivrði sönginin nefndan, mint-
ist hún tára Feliciitas — : ‘‘Slæmi frændd! Vesal"
ings Karólítta v.ar að gráta ! ” sagði hún og steytti
lritia htteifanin’ framain' i hann.
‘■‘iSegir barniö saifct, Felici'tas?” spuröi hann
fljótlegai.
Hitíi svarafti ekki spurningunni, en sagfti : “Mér
féill svo illiaj, etf þér héldttð--”
“Að ég hélidá. aft þér vildutS láta fólk hieyra söng
yöiar”, tók hanin framí fyrir hemini og brosti ofurlít-
ið' — ‘‘N©i, þér g.itiiö verrið ailvieig róriegar, hvað það
snertir. þó ég vildi álíta yöur boeðd hefn'Lgj irna og
ósáttiúsa, — þá er ég viss uim, að þér hafiö enga
lömguin tril aft þóknast öftrum. N.e'i, þvf væri tniér ó
núijgulieigt aft ■trúa., þió ég væri allur aí vrilja gerftur. —
ftg 'haft yð-ur umi aft hiætta', ekki eiginLega af því, aö
þér trufluöuft mig, heidur af því, — já af því, aö é'g
gat ekki hlus'tatft >á sönig yðiar, — en það sær;r yður
nú víst stórkosttega mikift?"
FeLfcitas hrisiti brosandi höfuöið.
LEYNDAUMAL CORDULU FR.ENKU 161
“Niú, þaið var þó skyinsramtegt. — En nú ætla ég
aft siagja yftiur nokikuö. 'Ha.nn lau't niöur og Leit fast
í aitiigu hieinnar : ‘‘‘Sö'ngurintti yftar í dag hefir birt
miér leyndiarmál þaft’, er þér hafift haldift svo vel
teyndu".
FieLfcitas varÖ daiufthrædd. Skyldi hann haia
komist aö samveru Cordulu og henmar ? Húm fainn
sjálf, hvernig blóftið- streymidi fram í kinnar hertinar,
og hiútt tórit hrædd. og vanidræðalteg tril hans.
‘i'iNiú vieit éig, hvers vagwa þér viljið ekki þigigja að-
S'toð okkar í friamitíöimni”, mælt.i hann ettintfnemur. —
“Auövitaft rá'ðum við e.kk,i yfir þeitn verkiahring, er
þér ætlift yftur aft Lifa og starfa í : þér ætlift til
lerikhússins’ ’.
‘>;'Nú gieitiið iþér ekki réitt til”, mælti hún í föstum
rótni, og auðséft var, að hiemni létiti um hjantaræturn-
ar. — “þó iág álriti þaft háteitt blutverk, að k‘ifta í
Ljós httt mriklu rrueistarverk frægra tónskálda. þá in.iin
ég ekkii hala kjark tril iþess. — Ég >er feimrin, og rtnun
aldreii þora, aft koma fram fyrir fjölda fclks, — ber
heldiur ekkri þaft traust t.il sjáifrar mín og hæíil'rika
mimina, aft ég nokkurn tímia láti uppi alt þaft sem ég
gætri. — Triil þess líka aft leivsa þ::tta hlutvierk vel ai
bandii ú'thEiimitisit sérstök kunttátta í þe'irri gneiin, og
hana öðlast ég aJdriei”.
“•þaft væri þó tullkamlega á yöar vaLdii”.
“fiittimitt þess viegtt/a. Frá því tg var barn, hefi
ég ímyndiaft mér, aft söttglistin vrði ekki lærö, erims og
■maiSrtir lærir að ksa oig skriifa, — heddur værd líkt á-
staitit með harna oig kiemttingu Jiesú Krists : — að maö-
ur öftlast þá gjfií, atf gufts náö. — þessa biarttsliagu
hugtmymd' niina vil ég halda mér frast viö. — Aft þaft
sem 'geitur komriið niiér» tiril aft gráta og þaft, siem ihríf-
ur h jarta mriitit meiir iem nokkuft annaft, skuli stainda 4
pappímum í þóttum nió'tnarööum og etftir vissum
reglum, — það spiillir allri þedrri nautn, er ég hefi atf
162 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
sönigListitttti. þaft hefir' álíka' áhrif á mig eins og
þagiar ég httigsa til þeiss, aft undir fögru manmsandlriiti
hylst hauskiúpa. — Mig Lamgar ekkert til aö þeikkja
íriekiar inn í hitta l'eiðimilegu samstevpu”.
“þartta koma nú straix • í ljós lyttdi'seinkuinnir yft-
ar, er seitiji sig upp á móti ölLu því, er við ketnur
lögum og vattiaLeigum regltimi”, mælti hainn önuigitega.
Hatttt hafði samt meft sýimitegum áhuga hlustaft á
orft heinnrar. — Eig hatfði þá raiiigit íyrir mér ? Og
h'iffltt aiufts'jáattleigi ótti yftar um, að Leyndarmál yðar
vær.i Uippivíst, var óþarfur”, '■ sagði haun etftir stutta.
þögn og var hastur í máli. — “þaft er víst merkiilieigt
leiyndiainmál. þaið lipjgur við, aö mig Lartigi til aið
aið lneita réfctd míttum, sem umsjóittarma'ður 'yðar, óg
skiipa yftur aft sag'ja mér, hvað þér ætlift fyrir yður”.
‘|{)þaft heíði ettga þýiðinigu, éig myndi ekki seigja yð-
ur þaið”, svaraði hún rótega. “þér hafift sjálfur ge>f-
•ift mér Leyfi til að ráða mé"r sjálf að tve.im mánuðum
liðittum’'.
‘‘‘Já’, já, — því >er nú ver og miftur, aft ég 'gterfti
þaft”, miælti hainn óáinæigjulega. “En samt sem áður
linisit miér, vœgast saigt, ttokkuð ofdyrfskufult atf yður
jatfnrujiigri, að vilja 'eiinar gera út um ef tdl vdlliþýð-
iniga'rmikiift spor, er hetfðri áhritf á alla framfcíð yðar, —
án þess aft vdJja þriggja ráft og aðstoft hinna, sem
©Ldri eru. — Seifcjum svo, að þér ætlið aft stiga hdð
þýðittigiarmiesta spor, er konam getur stigið, — netfnd-
leiga að ganga í hjóttaibandið”.
‘•‘■Ef svo væri, þá yrði umsjónianmiaftur niiinin hinn
s'íðasrbi, er éig 'beefti um. ráft'Lagj,dnigu’’, mælti Fielicitas
eLdrauft í fraimiatt. — i‘'lEg væri ná gitft, og þaft ó-
mierkitegum manni, >er, ég befi andsitygft á, eí — ég
værí ekki svo ofdyrfskufull, aft vilja sjálf ráða rneistu
um forlög mdn. — þér hefftuð víst sagt já og amen
við hittu svo tteínida beiðarlega tiLboði Wielmers, etf ég