Heimskringla - 21.01.1909, Page 3
BKlBBnKIKGCK
WINNIPECV, 21. JANÚAR 1909 l»l« 5
R08LIN HOTEL
115 Adelaide St.
WinnipeR-
Bezta $1.50 á-dag hús í Vestur-
Cantda. Keyrsla ÓKeypis milli
vagnstöðva og hússins á nóttu og
degi. Aðhlynning hins bezra. Við-
skifti íslendinga óskast. William
Ave. strtetiskarið fer hjá húsinu.
, O. ROY, eigaridi.
8PÓNNÝTT HÓTEL
ALGERLEGA NÝTÍZKU
Hotel Majestic
John HcDonald,
eigandi.
James St. West, Rétt vestan við Mair St.
Winnipeg Telefóu 4 97 9
11.50 á dag oe: þar yíir
Bandaríkja-snið
Alt sem hér er um hönd haft er
af beztu tegund. Reynið oss.
MIDLAND HOTEl
28ö Market 8't. Plione 3491
Mýtt hús, nýr húsbúnaður
Fullar byrgðir .úf alls-
konar vönduðustu drykkj-
um og vindlum f hressing-
ar stofunni. Gisting einn
dollar á dag og þar yfir.
w. G. GUULD :: FRED. D. PETERS,
Bigendur
winnipeg ::: ::: canad/v
Jimmy’s
HQTEL
Rétt á bak við Pósthúsið
íslendingar ættu að
reyna þetta gistihús. í
hressingarstofunni er sá
eini íslenzki vínveitinga-
maður f Winnipeg.
JauirN Thovpe,
„ oigandi
^yrrum cigandi Jinuny's Restaurant
Tiel)omiiiii)ii Diiuk
NöTRE DAMEAve. RRANCH Cor. NenaSt.
VÉR GEFUM 8ÉRSTAK
AN GAUM AÐ SPARI-
SJÓÐS-DEILDINNI. —
CSVEXTIR BORQAKIR AF INNLÖQUM.
HÖFUÐSTOLL - . . $3,983,392.38
SPARISJÓÐUR . . $S,ooo,ooo.oo
A. E. PIERCY, MANAGER.
VIII. mansöngur úr
Brávallarrímum.
E F TI R
K. Áso. Benediktsson.
1. Sundxar friöi um n>i5a náitit
Noröri gæöatxcgur,
Kveður útd káitur lnátt,
KaJdur svaöalL'gur.
2. þió að æi örlög dim'm,
Ar og1 daig má frétba-:
Nítján hunidruð nú og fimm
Nóviamiber þann sótta.
3. Efini vierka eru smá
Úti í kvæöaveldi :
IJm ská’fdkonur skri£a á
Skrá á þessu kvielcA.
4. áToöan kvæöa sigldi um sjá
scingvæ þraut ei gnóittiir,
Haigimælt þótiti höldum þá
Ilielga BaTda’ insdótti r.
■5. Margrút uimir mentiaglans,
Mæröarsva nir k va’ka,
Utan Ikcöí og innanT'anids
Orðin h.ennar vaka.
6. þair má finna samin svör, —
Söngva blika reiitir,
Nianma þeigar Nor.ðra knör
Úr naustiun kvæða beitir.
7. Kiarólína kvæöa gný
Kvieikt og miagmað hafur.
Astarreiifuim' inmian í
Ö.ll brúðhjónin vcfur.
8. Á ljóðbrauta langr'i slóð
Ijfssp.or margit er freðið, —
þórdís Ivldon þróttefld ljóð
þijóöum hefir kveðiö.
9. Guðrún hefir kvæðd klætt
Kaippatungu hrcinmi.
Hiaigm'ælbari bef e'i mætt
Hr ity-iatr óöu meiunii.
10. í ljóörúndr Ragmlioiður
R'is'tir höfðiimgjana.
Óöair hdminm' aTb'aiður
Oft,.er fiyrir lian.a’.
11. þó fyrir sólu svífi •éJ,-
Sortnli að aitgum lýði, /
Hierdís tíðuim, hagmiælt v©l,
11 a mpa r B raigia sm í ðd.
12. Miemjaigniáán myndiarleg,
éig imansönig ndð'ttr felli.
þír eru taldar þær si-ni ég
þekki á kvæðavclli.
Frá íslendingum
í Tacoma.
í Tarotna eru uffl 40 íslending-
ar, oftir því sem óg áeit frekast. —
Megjnpartur þeirra er ltópur sá, eir
ilivbti hdngað frá Selkirk, Man.,
1902, en það voru fjölskylduranar :
Magnús Jóseph Maxiini og kona
hains, Sigurdríf, ljósmóðir, og
tnörgum að góöu kunn, sem slik.
Alhert sonur hiemnar, kvæn'tur
Mörtu (dóttur Guðm. Kristjáns-
sonar, sem áðttr ibjó í Selkirk, em
íruist beiilstt'rtia síðar), þorsteinn M.
■Borafjörð, skáld, kvænitur Ragn-
hildi, sj'stur Mör.tu, og dvMur Guð-
rún tíngdamóðir haiivs oftast lvjá
honium og Albert á víxl. þá £ór og
Jón Jónsson (sornir Jóns 'bariia-
kiemniara, tienigd'a'föður Klamenzar
Jóm.issotia'r) viestur. Jón cr kvæmt-
ur 'ednni dó'ttur Magm. Maixin, og
dvelur faðiiT hams hjá lionumt, las-
burða tnjög, og hefir nut Tagiö lengi
rútniSasttir. Úm sauna leyti flmhti
og vestur Jón Baldvinsson nnað
kon.u sinmd Guðrúnu (systur þeirra
Seha'de'mosie bræðra við Winmi'peg-
oses) og börnumi þeirna. — Fjöl-
^ •SA/»/VWV»/VS/VWC/\/W\/>A/\A/V\AA/VW\/^
Til Goðanna.
t /VVVVVVSA^VVVVWVVyVVVVVVVVVVVWV'
Tignar góða gyðjan Frjgg,
skyldtifeiður eru .þar enmfremur :
Ghristinn H. Zimsen (sonur Nil-
johmiusar heditins Zimsem, konsúls
í Reykjavík), hanm er kvasmtur
e’irnnii dóthur M. Maoeim, og ölaíur
ólafsson, kvœmtur þuríði, syshur
komu Albarts og kon.u þorstieikis.
ISmnihemur er ein dóhtir M. Maxin
giít hárlemdum mianmi, J.E- Stnáth,
lögneiglii'þjóni, sú hieitir Rósborg.
þá er og íslienzk koma, sem ég
ekki man maíini á, gift h'érlemdu'm
mamiA, Brown a.ð nafni, og hefir
hamn vierið lögregTuþ.ónn.
Krist'ján Ólaifsson, myndasmii'ður
er og þar. Hamn er kvæmtur
þýzkri konu.
þiar er og Bertel Gunnlö'g’son,
prólassorimn lærði, sem mærgár
kamnast váö, og ég hefi áöur tniinst
4 í H'iiimskrin'gTu.
Em sá ísliendimgnr, sem lengst
hefir dvaáið í Tacomia, er GuÖm
Sviaimssom (bróðdr Kristímar, konu
þórðar Thorson í Ballard). Haain
er kvænitur morskri konu og 4 fall-
egt 'he.imdl'i. H.amn hefir nú nnmið
við sömtt sögunarmylluna í rútn
20 ár. Gneindur maður og gætdmn’
þá viedh éig þar ennfremur af 2
íslenzkuim stúlkum, sem stumda
sauma, Miss Pálsson og Miiss Ry-
dém, toáðar úr Rieykjavík.
Eimhvierjir lleári landar kunma að
vera þar, þó ég vitd ekki, « vart
mttmu þair miargir.
Medri hluhi allra ísTemddnga í Ta-
coma 4 h'eitnia í nágremni hvað við
annað, og fer svo vel á mieð þedm,
að þoir miaga nærri skoðast sem
eán fjölskylda, emda niargt af þraiim
tangt og veinzlað.
þair iM. Maxim og J. Jómsson
redstii sér vönduð ibúöarhús,
skömmu eftir að þeir komu vcst-
ur, en saklu þau fytrnr nál. 2 árum
og fluthu þá út á land um 30 til
40 miílur frá Tiacoma, og líður
þedm allvel, þrátt fyrir tuikil veák-
'.mdi og ómegð. því auk v.eikinda
föður Jóns, hefir koma Ma'gmúsar,
Sigurdríf, legið rúm'föst m'bira en
2 ár.
þá haiía þeir J. Baldvinsson, þ.
Borgifjörð og Alhert Matxin, korndð
sér upp stórum og vö>nduðum í-
búðarhúsum. Jón hefir nú umndð
utn samfleybt 6 ár á sanva stað,
pípngerðarhúsi, cndia mtm nú haía
allgóða vinmu og got.t kau.p. En
þedir þ, Borgfjörð og A. Ma,xin
hafa 2 síðastliöáin ár verið “con-
•braiotors" við að leggja gamgshétt-
ir, byigigja kjaáilarai og a.nmað stein-
steivpuverk, og hefir þdi.m farnast
vek
Yfir höfuð miá segja, að Tacoma
íisliemdiin'gium líði vel, og ha.fa þó
veákiinidd lægst mjö.g þungt á smtia
þeiirra á síðaistáiðnum 2 árum.. —
þanmig hefir A. iMaxin miist 2
börn á þeim tíma (hann á 5 cftir),
ett koma Zitnsens var skoriiti' mjö.g
h'æbtiileigum holdskurð)i, svo enginn
hitigði hemnd líf Á satna timia eða
skiennri, htefir Sigríður, d'óttir Sig-
urdiiifar Ma'Xjn, mist 2 börn vel
stiálpuð, auk þess sem ömtiur veik-
indá lögðust á börn hemmar. Hún
er gift hérlemdtim mamni, Hiraim
Purdiy, og hjuggtt þau áður i T.a-
coma, ©n dvelja nú i Evenett. þ.
Borgfjörð dvelur nú sém shemdur
úit á landi, he.fir Teigt þar jörð um
eins árs bíma fyrst um sinm, og
dvielur þar hjá honum mágkoma
hams Ivlízaihet Kristjánisson, ung og
eínifeg shúlka, en hefir verið hedlsu-
vJ.l um ít’okkuð laimgan tíma.
Yfir höfuð uttia lanidar þar í Ta-
cotma hag sínttm allvel.
Sigurður Magniússoit.
Horfið gamla árið er
út í tíða gé'knáinai,
sól 'hims nýja bfíöust ber
'hirtu vfir heáiminiti.
Ásgarðs hái alvaldur
airaiJiva lýði gjörðu.
Semdu mæri mdldimgur
tnedra' viit á jörðu.
Ó, þú máttiki og ntikli þór
mjölndr taktu og reid'du,
hlamma láttu högg.in stór,
— í heimi hið vonida deyddu.
Ó, þú góðá og fægri Freyr,
frjóvgar ársims tíðir
semdu heimd, ern hverju meár :
huggun þeáim er stríðdr.
Og þú 'biíðá Baidur mámn,
'beztur allra g.oða,
virztu mamiita vinurimn
virða í þraU't að stoða.
Týr ínn djarfi hetjuhug
hvierjtt'm mamni veiti,
svo þeir shundi dáð og dug
og drengilegiA' breyti.
Lá'ttu hornið HieimdaTlur
hve'Tlu'm róm'ii gjaTla,
viek til iðju voTdugur
virða lata alla.
Njijrður dýirri má'ð oss a.f
nœga auðlegð gefi..
Stóra furna, storm og haf
stilli þráth og sefi.
Somuir BaTdurs svífðtt að grtmd
svo að vaxi friður, —
sititu á hverjutn segg.ja fund
að setja þrætttr miður.
Bragi, þig, sem bjóst til óð,
■báð ég nú að styrk ja
smma af þeim, er sermja ljóð
og setgjast kunma að yrkja.
Yiðar sýmdu vald og mátt,
•þá virðar of margt sep^ja.
Konivm hæð’i og körhvm þráht
ketndu a.'ð Tæra að þeg>ja.
Vali, þú ert veglegt goð
og veizt itm hernaðs stamdið,
Veittu öllum stvrk og stoð
aö stríða fyrir landið.
UTlur kæri, orðastvr
og eimvíg hæhta lá'ttu,
.em himar aðrar íþrótbir
.eiíla og styrkja máttu.
Heyrðu, blimdi Hciðtir tninm,
baiBa að njóti rnengi,
skjóttu ekki í annað sinu
okkar bezitu drengi.
H'Vgni l.oki, hrckkvis nóg,
hihta á' ráðið gjiirðu,
svo lyimsku svikin, lýgi og róg
gafu tmann'a er styður,
semdu hver jum álniaygg
auðmu af hæðum niður.
Blíð og fögtir, helg og há
himiniborma Freyja,
líhtu niáðariaugum á
þar unmast sveánin og meyjau
Iðumn blíða', öllum kær,
eimkum þaim, sam ljóða,
aldurhnigma emdurn'ær
tneð e'l'Timu þímu góða.
Saga mán 4 .Sökkva bekk,
scm færð lýða hyiíi,
kendu hverjuim rýndum rekk
að r.iita af Tist og sn.llá.
Gaktii' um heitnsins æfiár
Kir á ntillá lýða,
lækmaðu allra ýta sár,
o£t ar kmmrna að svíða'.
Gefjon, þú bin göfga rmey,
giæbtu aið hvað ág skraia :
Láttu stúlkur amdast ©i
áðmr ieu gifst þær hafa.
FuUa veAttu oss vinskap þitm,
vjrzjtu hýá oss stamda.
Láttu iilu launráðin
lýö efi koma í vanda.
Dnagið saman Sjöfn og Lofn
svieima o,g itney.jar fríðar,
og k'vmdtð rauðan á«tar ofn., —■
það e’i mun vænma síðar.
Vör æ sibtu hógvær hjá
og hlýdidu á málin trygða.
HeJndu 'þedm og hiklaust á
heiitorð stn cr 'brigða.
Láttu sýn, þá dagur dvin,
dramgi ei úti báða',
.15, lokaðu ekk'i, ljúfan mín,
leyfðu þLiim inn að skríða.
Hlim, æ gæt'tu, góð og dygg,
og gieymdu þeirra mauma
við hæ-btmn sem vill forða Frigg,
frægust allra svamna.
Smotra kemdu Tjúfum lýð
lipram framigamgsmáta',
eins að ibrúka orðtn blíð,
en ekki stórt að láta.
Gná in fagra, er boðskap berð
um bjarta himánveigi.nn,
fræddu oss, þá ert á ferð,
um eátthvað hinumegin.
Tzeggist þið nú öll á eiht
okkur hjálp að vaiba.
Bn .ef þið miagnið ekk.i meiht
ainittiars bragðs sfcal meyha.
Arið nýja óska ég þjóð
auð og blessun fœri.
Svo ég þe.mnam enda óð, —
eigðu og lestu harnn kæri.
Jónas J. Daníelsson.
Cor. Portage Ave and FoJt St.
FÉKK FYRSTD VERÐLAUN k SAINT
LOUIS SÝNINOUNNI.
Dag og kveld-kensla. Leitið
fullra U'pplýsámga og biðjið um
vorn nýja pappúrshnif ókeypás. Vér
kemmtim emska tungu.
M. E. MACKET, Skrifari
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandt, WINNIPEQ
Beztu teftundir af vínföngum og vindl
um, aðhlynning góð, húsið endurbsett
JOHN DUFF
PLUMBKR, OAS ANL^TeJN^
FITTKR
Alt verk vel vandaö, og veröiö rétt
664 Notre Dame Ave. Phone 3815
Winnipeg
Strathcona Hote/
Horni Main og Rupert Str.
N ýbygt ogfigætt gistihús; Gest
um veitt 011 þtegindi með sann-
gjarnasta verði. Frí keyrsla
til og frfi öllum jfimbr. stöðv-
um. Beztu vfn og vindlar; og
herbergi og máklðar figaetar.
McLaren Brothers
EIGENDUR
Hotel Pacilic
219 Market I H.M.IIicks S treet Eigandi Winnipeg - - - Manitoba
TelephoQð 1338
Ný-endurbætt og Ný-tfzku hús f alla staði. V i ð s k i ft a yðar óskast virð- ingarfylst.
$1.25 a Dag
BRUNSWICk HOTEL
Horni Maiu St. og Rupert Ave.
Besta borðhald; llrein og Bjðrt Her-
beiyi; Fínustu Ihykkir og Bettu Vind-
lar. ókeypis Vagn mœtir ÖVum Tratn-
lettum. lieynið ost þegarþú. ert á ferð.
lýðir missi af jörðti.
LEYNDARMÁL CORDULU FR.LNKU
187
188
SÖGUSAFN KRIMSKRINGLU
LEYNDARMAL' CO-RDULU FR.LNKU
189
190
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
°g hcldur föstum trjástofmu'm jafnt og fínus'tu rótar-
bauguim,. Himar. hvíhu, mögru hendur, er höfðu anm-
®st iþau, voru mú kaldar og kominar í rrt'Olcl. — Entt
swn vkomið var, söknuðu þau sarnit einskis í, því í
tnargar Uindamfarmar nætur hafði rigmt tnikið, — og
**u sitóðu mörg þeárra í fullum blóma, og Lagði frá
þeiim siberkam dlm.
Felicibas þrýsbi andTiti sínu fast upp að 'gterhurð-
MtTn 0;g borfði itin í útbyg'giinigiuma. Prjómarnir lágu
i‘já körfunmi, alvag ieáns og þeir höföu verdS Taigðir
þar, 'til þass nétt sitraix að taka þá aftur. — ofam á
glerauigumiuim lá opim bók. Ifin ungia stúlka Tas
hteð hraerðn hjarha nokkrar límiir. Hin siöasta amd
l°ga nau'tm Cordulu gömiu var ræða Anitonhisar í
J'úllíus Casar, «fitir Shoikiesipiaare'. —---------þarma' yfir
Trá, í daiglagu shofunmá, stóð hljóðfæi'.ö, og yið hlið
þ&ss stóð gleirskápurinni tómur. Hann hafiðá án
ít'Okkurrar mótstöðiu lábið ræna si(g tnn.iihalúi'nu, —
bim dýrmœitá sömglög voru mú orðin að öskti. Saimt
@®thi harnrn niokkurs afi iþví, sam honum var trúiað fyr-
ir svo veá.------------FieJki'tas ntundi nú alt í eánu leótir,
aið frú Hcihvig hafði áXiainigtirsTattst Teitað ieítir silf-
ttrmiumium' Cordulu gömfu „ Hún. hafðá verið gaigm-
hekiin af ótiba, — leymiihólfið í skápnum hafÖá eigi að
t-ms inmá að halcLi siTfmr og skrautg.ript gömlu kon-
ummiar, heldur, líkia gráa skrínið, sem stóð þar i eimm
hornámiu. — það verðmr að cl:yij:t,á unid iU' mér, hafði
gamla Cordii'l'a saigt. — En nú var búið að eyðiil'eggja
kggija iþaö. í'yrir emgia mumd' nnátitá það fialla í
bemdur erfimgijammia. Og þó hafiði gamla konam altlmei
g®bað feng*ið sig tiil að ibremma það. Að ölhvm líkind-
mm var það til emitt' þá. Ef skýrt væri mú frá í erfða-
skránmii, hvar siilfurgripárnir væru, — þá komst levnd-
armál það í Ijós, siem gamla einsetukomian af ölltvm
kröfitmm ha/jði reymt að hafda leymdu fyt’Lr heiminum.
þcð máttá isiigi svo búið standa.
Gferhurðin var lokuð að inman, Felicitas braut
ðjtia rúðuma', og gr.eip eftdr lokumini. Húm var ekki
fyrir, en dyrmar voru lokaðar, og lykUlium lnafði verdð
tekinin í ibmrtu. Hvílík hrœðifeg uppgötvun! Hán
umga stúákia fvltist óstjómfiegTi bræði gegm örlögmn-
uni, er gripu þammiig franti fvrir bemd.ur heinmiar, þeigar
húm. æhlaðd ,að framkvæma vilja Cordulu fræmku. —
Saimiam við sökiimtöimn •eiftir hitta framliðmu, iblamicJiaðist
nú óhti fyrir þvi, hviermiig iþeitta m'tvndá fiara, Skyldi
ittnáihiajld S'kfím.sins hmeánsa i bmrtu ibTe'tt þamn, er hví-Tá'
á gömlu jómfrúnimi, e.ða skyldi það ka'Sta enm þá
Leymidaxdóm,«fv 11 ri og sterkari skugga yfir æ-ft heminar ?
Iliú'it skar niú í llýti faigran blémivönd, tók nokkrj,
jurtapohba moð Aurikfer, uppáha'ldsblómd Cortlttlu, op
gekk í brohti saána v©g og hún var komim, — miklt.
þumigbiúttarii og áihyggijuívllri en áður.
Nú át'ti hin utiiga stniilka orðið þrjár grafir úti í
hi.nutn stóra, iþögula kirk jugiarði. — Jvær þrjár miamm
esk'jivr, er hmm hafði mnmiað hugástum, hvíldu 'nú ;
skiaiuti jarðaminimar. Um lei.ð og hún laigðá bióinim' á
feá'ði CordmTu, leit hmm 'gremjufulhvm augu'tn til hir.i-
ims. — Nú' var vkki haogt að sviíha hana neimt. Af
föðttr símuim hafí.*ii,húm ekkert frébt í mörg-ár, — trú-
Teigast, að hammi væri fyrir lömgu dá'iinin og grpii'nm í
ókumnvu lamdii. — — þiarna stóð skrauhfegur mámmis*
varði. Á honum stóð tneð gullmu li.atri nafnið Frið-
rik Hciiilw'ig. — Og. þarma, — húm igekk aö gröf móðiir
S'i'nmar. Chamvlt jómfrmim hafði nú í níu ár samfTevtt
séð um, að leiiiðiö væri skrcvth fögrum bTómtvm um
sumiarhíimia'nini, em í dag hafði' grafsteinmimm verið bek-
i,nii' ofam' af gröfmm.i og lagður til hliðar. Hinrik
hctifiði fvrir nokkrum dög.um verið iað 'tala um það, að
]xið þyrfiti að skýra mj’cp Letrið, er var íarið að másit.
Jtað vnr því víst samikvæmh boði hams, að steinmiinn
viir tieikinm í hurtu, Himgað biJ hnlði hanm verið svo
djúpit 'grafim náður í jörðiuia, að aðieáns máibti Lesa
nafn himmar framliðnu. — “Meta d’Orlowsky”, Las
Feliicibas mieð hárvot auigu. — En þ'arma neðar sbóð
amimað nafm : — “Fædd vom Hirsehsprung frá Kied’’.
þiað var ortíið töluver't máð, en þó enm þá svo greimi-
legh, að v ieiL máhtii Lesai Jtað.
FeTic'itas varð huigsi'. — Jvetta tta fn bafðd staöiö á
sömgiLagi Bachs, — það hlaurt að hafa tilheynt himini
gömTu aðalsæ'tit, hverrar mafn stóð grafið á hvern
veigg í fitimu gauvTaj kampmanmia húsi. — Hve umidarljgt
virtf.isit þj'tta vera.? Á litla siiLfurinmsiglið, sem Fel’i-
citras fiammi fyrir löngu síðam í kistu si'mmi, var greifibur
hjörtur. Hdmir síðmwbu náðjar hiimniar göíii'gu æthar,
er urðu oö taka s'r nál og þráð í hönd, voru fvrir
löngu úhdauðir. Himrik hafði þá er hanm var barn,
þek't hinm. síðasUa með þessu mafni. Hamm var sbú-
demh og haifði dáið utigur og ókvænitur í I.eipzig. —
Jtó haíði komið fyrir f.órtám árum síðam að morðam
itimg komia, er hafði þá er húm var stúlka botfð þiatha
nafmi, og haft hjört i skjaldarmerki sínu. Haiði þá
'eimihvxrmitima epm gredrn af hinmm gamla T'huriimpren æht-
stofivi kvís'last frá og horfið í broth? — J)ú dramb-
láiti riddari, er liéz.t setja líkneskii þitt á steinfiötd'nm
hjá hárna gamiæ ka'Upmaimnshúsi, — rís tvpp úr gröf
þimmi og giakk á mill grafstieinanma.' A summm
þeirra stemdur æhhamafn þitt. Undir þeim hvila
memim, .er urðu að vimwa, hU þess að aflai sér viður-
væris. — Etv þú eítirskildir miöjum Jttnum völd og
auðeefi, er varai skyfidu að eálífu, og þú sagðir skilið
við iþiemmam heSan í þeiirri trú, að nið'jar þimir þ.yrftm
aldrei að saurgia hi.mdur sínar á vinuu, Gakk þú mi
að þessari ;gröf. Hér undir hvilir ieinm afkomanda
þinm, komimni lamgar feiöir aðv Atváioaa hemmar var
þó ólík't harðari en liinma, því húm mœbt'i fyrirlitm-
inigu. Húim varö að norna fratn sem loddari, og fit'rir
sjóimhverfimgafeik' sinm léit húm lífið. — Jni ltefir víst
ekki httgsiaið um fallvaltleik þessa heims, — hvorki í
veraldarsöigummi eða í lífi eimstaklingsins. =*• Hérna
gnæfir feyligji og þarma mymdaist hyldýpi, — að e ns
til að sýma, hve mikiTl m'ismim.tirimm' geitur vierið.
Skyidit Fiefici'tas Jxá e.iga móðuræhtim'gja á lifi? _
Húm svaraði sér sjálf mjað biihru brosi : Jteir voru í
það minsba ekki lemigur œttimgjar dióttur Metm d’Or-
lowsky. — 'Tvíveigis hafði veriö spurt eftir þetm í
lilöðti'mu'in og þiedr ekki gefið stg fram. Að lik'imdum
hiaiíði þeissá æthleggur haltlið s'num forma heáðri, Jtamgv-
að tdl eiim dóittirim gaf loddaramum hömd siinai og
hjarhai. Hiemmi var útskúfaið af æth sinni, og namt
ekki liemgur fræigðarljóma henmar. Og eibt var víst :
Bani' hemmar mumdi aldrei koma á það hieiimili, er
opit’.iberloga vildi ekki kanmast við komu loddarama.
XX.
HIÐ EINMANA GRENITRE.
Fieltcitas yfirgaf mú kirkjugarðimm og gekk albur
til 'bæjariiHis. Rósa og Anna litla biðu hemmar úh í
garðimmm. Siðairmia'r æhJaði svo frú HeiTwig að
kotna. og borða kveldverð' tmeð barminu. — GatnTa
frúrm var m>u hér uirm bil ibiiim aö má sér aftur, ett
var saimit sjaldaim heimai. það var sem Tuemni findist
húm mieiga tif mneð að heimsœkja og eiga hal v'ið fiólk
sér tnl dægraistyfetingar iþar til sonur henmar kæmi
hcim aí'tiur.
Jxað leá't út fyrir, að hún vildR sem fvrst gfeivana
því, að FeTLcihas hafðí komið að bamasæ'itg CorduTu
framiku, Hemmá koitn ekkS bil hugar, að þœr hiefiðti
haít nieitt soimam að sælda, heldur álaát húm, að lor-