Heimskringla - 12.08.1909, Síða 2

bls 2 WINNIPEG, 12. ÁGtfST 1909.
1 HEIMSKRINGL'A
Heimskringla
Pablished every Thnrsday by The
Heimskringla News & Fablisbing Co. Ltd
Og
$2.00 am Arið (fyrir fram borgað),
Bent til íslands $2.00 (fyrir
I blMMÉ
borgað af kanpendnm
fram
laðsins h6r$1.50.)
B. L. BALDWINSON
Editor & Manager
Office:
729 Sberbrooke Street, Winnipeg
P.O, BOX 3083. Talsími 3512,
Gísli Ólafsson iátinn.
Sú sorgiarfregn flaug iim borg
Jiessa á mánvidajgínn var, aö Gisli
ólafsson, fyrrum fóðursali hér í
horjr, væri látinn, — heföi orðið
bráðkvaddur í húsi sínu á horni
Nema og McDermot straeta. Öllum
kom fre,gn þessi á óvart, og allir
fundu til innilegrar hrygðar við ,
að heyra þessa fregn, því að Gisli ur-tslendingar
var hvers manns hugljúfi, og það b'essa-
var einróma dómur þeirra mörgu,
«r þektu hann, að hedðarlegri
drengur og betri hefði aldrei flutt
vestur um haf.
'eini ískndingur, sem er mcðlimur
kotnkaupa samkundunnar hér í
! borgdnni ; sömuleiðis >er hann með-
. limur kaupmanna samkundunnar,
[einnig hinn eiini Iskndingur, er
^ sæti á í þedm þýðingiarmik 1 a It-
| lagsskap.
Hann var sá fyrsti íslendingur,
!sem bygði stórhýsi í ver/.lunar-
parti Winnipeg borgar, svoneínd :
“Olafson Block’’, — nú $75,000.00
vdrði.
þann 19. maí 1890 kvongaðist
! hann ungfrú Elinu Sigríöi, dóttur
Jóns snikkára Jónssonar og Guð-
j finnu Jónsdóttur, á Hornbrekku í
■ Ólafsfirði i Ey.jafjarðarsýslu. þau
hjón eiga eina dóttur barna.
því einu má hér við bæta, að
Gisli sál. var skarpgáfaður mað-
ur, prýðisvel ksinn og sérlega
fróður um alt, er laut að fram-
kvæmda og starfslífi umbeimsitis
og tclhögun þess. Hann var sér-
lega viómótsþýður og framkonian
. öll svo ljúfmannleg, að allir, sem
eitt íiinn kyntust honum, virtu
hann og unnu.
það má óhætt fullvrða, að Vest-
hafa ’ við fr.cfull
manns mist úr liópi sínuiii
einn hinn allra merkasta og bezta
dreng, og að þeir samliryggjast
innilega ekkjunni og dóttur þeirra
hjóna í þeirra miklu surg. ,
Jarðarförin fer fram í dag (mdð-
þetta sorgartilfelli bar þannig
að, að kona Gísla sál. og dóttir vikudag) kl. 2 frá húsi.þess látna
þeirra bjóna voru á laugarda'ginn
var niður við Whitewold Beach i
sumarbústað þeirra hjóna, en
þar sem húskveðja verður flutt,
og síðar frá Fyrstu lút. kirkjunni.
Til fslendinga í Selkirk.
Allir þeir, sem keyptu farbréf í
Selkirk bœ 2. ágúst, sl., til þess að
sækja íslendingadags hátíðina hér
gjaldsins.
því að vera þanndg úr garði gerð,
að fólk yfirleitt geti sungið þau.
En nú er ekki því að heilsa. TJnd-
irraddirnar í miklum meirihluta
sálmalaganna, eru ómögulegar fyr-
ir aðra en þaul-æft fólk, og jafn-
vel mörgum vel æfðum radd-
manni mundi þykja nóg um. Tök- (í Winndpeg, eru beðnir að gefa sig
um nokkur dæmi. þegar ég tdlfæri fram við berra Bjarna Dalmann,
númer, á ég við B.þ., enda bækur sem borgar þeim til baka 30c fyrir
B.jarna og Sigfúsar tvær silkihúfur hvert fullorðinna íar jald sem
hvor upp af annari 1 þessu tilliti. |
Finnið 10 menn í .hverjum söfnuöi(>eir ^rznSn þar neðra, með því
sem syngja bassann í eltdrfylgjandi þedr sanni rétt sinn til endur-
lögum, með fullum hraða og, róm:
Nr. 72, 118, 159, 8, — öll inndælis
lög, ef, skynsamlega raddsett. Tak-
ið sömuleiðifls tenórana í þessum
lögum : Nr. 18, 08, 74, 137, 156.
Finnist nú ekki 10 menn í hverjum
söfnuði, sem gætu sungið framan-
greind lög og fjölda mörg önnur
þeim lík, þá er ekki von að
fari, þegar fólki í tuga og hundr-
aðatali er ætlað að syngja þessa
fjarstæðu.
þetta er eitt stærsta mednið.
þetta er það, sem á drjúgan þátt
í doðanum og svefninuin, sem á-
valt einkennir kirkjusöng Islend-
inga. því séu raddfærin þvinguð,
verður framburður orða og tóna
þvingaður og um leið stdrður og
óáheyrilegur.
“ Rangfærsla leiðrétt.,>
Svo hljóðar fyrirsögn greinar í
vel júlíblaði Sameiningarinnar, sem á
að heita svar upp á grein þá, er
ég ritaði í júníblað Bredðablika,
undir fyrirsögn “Gangur málsins”.
Fyrra orc'ið í fyrirsögninnd á vel
við efnd greinarinnar, því hún er
tin “rangfærsla” á mínum mál-
stað frá byrjun til enda. Er það
ffömul aðferð Sam. að beita and-
j málsmenn sína, og orðin að hefð i
málgagni kirkjufélagsins
margra ára samþykt frá þingi til
hengi, rangfærir þau og hártogar,
og slengir svo fram þeirri stað-
hæfing, að ég fari með ósatt mál.
Ilún vTeit sem er, að hún má
leika lausum hala við sannleik-
ann. Alt sem í henni stendur verð-
ur samþykt sem óskeikult á næsta
kirkjuþingi.
Geo. Peterson.
Úr b.éfi frá Red Deer.
að ná þar í nýtilegan J
Ennþá sofa söng-
fræðingarnir.
QÍSLI ÓLAFSSON.
Árið sem leið (1908) skrifaði ég
nokkur orð í Heimskringlu um
kirkjusönginn og kirk jusöngsbæk-
ur vorar. Aðalefni greinar þedrrar
var, að sýna fram á, hve ófull-
j nægjandi nótnabækurnar væru fyr-
|ir okkur VesturTslendinga.
Engir þeirra manna, sem fást að
j ednhverju leyti við söngfræðileg
atriði, hafa látdð tdl sín heyra. —
| Annaðhvort hljóta þessdr menn að
j álíta sig of lærða og fróða menn
til að skrifa um þessi smálög
(sálmalögin), — eða þá hitt, að
þeir hafa ekki næga þekkingu til
I að sjá, að bækurnar, sem við höf-
'um, hafa svo stórvægilega galla,
1 að öll framför í kirkjusöng er ó-
1 möguleg, þar til þeim er vikið úr
I vegi, og aðrar nýjar bækur teknar
í staðinn. Ég á við nýjar að inni-
j baldinu til, en ekki að eins ný
spjöld, edns og enn befir fram
komið, — bækur, sem eru fyrir al-
menning, en ekki einungds fyrir ör-
fáa menn ; — bækur, sem sndðnar
eru fyrir fólk, sem nú lifir, frekar
en hitt, sem löngu er lagst í gröf
sína.
Sé nú afskiftaleysi þessara leið-
andi manna okkar í músikkinni
um þetta stórnauðsynlega atriði
j af hvorugum framangredndum á-
j stæðum, nefnilega stórmensku eða
norður að 1 þekkingarskorti á málefninu, — þá
að tilkynna I s^afar það beint og blátt áfram af
þessi fáránlegi raddsetningar-
mátd hefir verið og er stóreyði-
leggjándi fyrir raddfærin, því í
hvert sinn, sem röddin er þvinguð
of há'tt eða lágt, bíður hún tjón
af. það er því ekki um skör fram,
þó mann langi til að sjá þessu
kipt í lag.
Eitt er enn, sem vert er að
minnast á í þessu sambandi, og
það er takt-fallandi laganna. það
hefir mikla þýðdng, að fullkomið
samræmi sé milli laganna og orð-
anna, að áherzlur falli fullkomlega
saman, að hendingar í lögum óg
orðum séu í samræmi og yfirhöf-
þings. Engin nauðsyn fyrir það
blað lengur, að ræða mál með
rökum, heldur ekki haft fyrdr því,
— þar sem alt, sem í því mál-
gagni stendur er nú samþvkt sem
óskeikult á hverju kirkluþingd eft-
ir anrtítð. þar siglir kirkjufélagið mmni
alveg í kjölíari Missouri sýnódunn-
ar. Alla þa óraleið er kirkjufélagið
komið út frá sínum upphaflega
grundvelli í afturhalds og ófrelsis-
áttina.
örðugt,
jaf landi ótekinn, og langt norður
fyrir Edmonton er*alt upptektð.
í mörg ár hafa ýmsir haft auga-
.stað á Peace River héraðinu, sem
ágætis héraði, en aldrei er niinst á
!það 300 þúsund fermílna svæði,
J s.em liggur milli Edmonton og
|Þess héraðs. Ástæðan er sennilega
sú, að það svæð'i er skógi þakið,
og jarðvegur lakari en í Peace
River héraðinu.
Peace River héraðið hefir þau
gæði til að bera, sem fá önuur
hcruð hafa. þar er vetrarkuldinn
en í Manitoba eða vestar
Sameiningin slengir
staðhæfing, að ég í
grein minni hafi af fávizku, ef ekki
af ásettu ráði, íarið með ósatt
mál. Og önnur eins “ósannindi
urðum, sáðu
fram þeirri juppskeru,
Breiðablika-
Gísli var hér í bænum. Hann sást
gunga heim í hús sitt um.hátta-
títna á laugardagskvelddð. En á
sunnudagskveldið fór einn ai ikunn-
ingjum hans aö heimsækja hann,
og kom þá að honum önendum
inni í lestrarherberginu. Er þess til
getið, að hann, er hann kom hieim
á laugardagskveldið, hafi kastað
sér upp í legubekkinn í lestrar-
salnum og orðið þar bráðkvadd-
ur, líklega strax á laugardags-
kveldið, þó menn vissu ekki um
það fyrri enn á sunnudagskveldið,
eins og áður er sagt.
Á mánudagsmorguninn fór svo
séra Jón Bjarnason
Whitewold til þess _________,___
ekkjunni um þennan sorgaratburð. j íram tak.sleys, og leti. Se hm sið-
astnefnda astæöa orsok þagnarinn-
í Heimskringlu 7. júní 1906, sem ar> m4 ég segja ykkur það, að
þá flutti myndir og æfiágrip helztu þrð eruð ótrúir þjónar í stöðu
verzlunar og starfsmanna ísienzkra í vkkar. þið eruð að svíkja ykkar
ínn
G, hve sælir eruð
þér sem genguð
inn tdl dýrðar guði
hjá og fenguð.
þetta er blátt áfram hneyksli,
enda afar ervitt að fá nokkurt lag
til að samþýðast þessu hnoði. En
því þá ekki að sleppa því ?
Að endingu skal ég neína nokk- jekki eins mikil ósannindi, og.Sam,
ur lög, sem eru ósönghæf, að því i gefíi í skyn, — að hún var inn-
er snertir samræmi orða og laga
og sumarhitinn eins, loftslagið því
jafnara. Fyrir tuttugu árum flutt-
ust þangað nokkrir menn og tóku
með sér útsæði af kartöflum, þöfr-
um, hveiti, baunum og öðrum af-
því og fengu góða
sem margfaldaðist ár-
lega. Nú eru allir þeir menn flug-
rikir. Alt ávaxtaðist svo vel, og
fiestir þeirra hafa hóp af gripum,
um, hestum og kynblendmga
krökkum. Árið 1996 voru 25 þús.
biish. hveitis þreskt i Pieace River
dalnum á 58. gr. norðurbneiddar.
skerunnar var
enginn veg-
, . . . , v- . . , i— — i----- e-** v** * sumar, að
kirkptfelagmu hefir venö fra jstjórnin lét byggja vagnbraut frá
upp ,i í í raun og veru . I Atha.basca Landing til Peaoe Riv-
það mun vera alveg laukrétt 1 er, og einnig leggja telegraf þráð
hjá Sam., að séra Friðrdk Berg- alla leið þangað, til þæginda fvrir
mann muni vita vel “gang máls-
ins” í kirkjuíélaginu frá upphafi.
uð, að tilfinningar manna með |
hieilbrigðri skynnsemi verði ekki , lneífi ekki standa svo, að þeim sé
fyrir vonbrigðum. ekki mótma'lt’, og lætur sem það
Tökum ofurlítið dæmi : Sálmur-1S!" furða, að séra Fr.J.B. ----------- —
inn í sálmabókinni nr. 471 verður ,S J1.1 x.a 't inn >st: 'u r<l eins grein Jfkki eitt pttnd uppsk
á þessa ledð, þegar hann er sung- 1 a(. slnn ’l— ann’ sem svo flutt út úr héraðinu —
inn með laginu í nótnabók B.þ.: ™ Ve!t’ , hvefn,Ör ‘SanKnr málsins’ jllr tlil þess _ ,)ar til ,
her i kirkjukWinu hefir verið írá !stiArn,m id w™,
Og það mun flestum kunnugum og
óvilhöllum mönnum nokkurnvegin
tryg.ging fyrir því, að greinin er
— 1. Sælir eru þeir, sem beyra
guðs orð, eftir B.þ.; nr. 25, 45, 46,
47, 51, 147. — Eg skal taka þaö
hýst í Breiðablikum.
Ekki bendir Sam. á neitt í
grein minni, sem ég befi farið
skakt með, annað en það, að óg
hér í borg, er þannig minst á hinn
látna : —
Gísli Clafsson er fæddur 1. júní
3855, að Landamótaseli í Ljósa-
.vatnsskarði í þingeyjarsýslu. það-
an flutti hann þriggja ára að aldri
með forelsrum sínum, ólafi ólafs-
syni og Rannveigui Sveinbjarnar-
dóttur, að Hjalla í Revkjadal í
þdngeyjarsýslu. Árið 1877 fór hann
frá foreldrum sínum, þá 22 ára að
aldri, til sýslumanns Benedikts
Sveinssonar, að Héöinshöfða í
sömu sýslu, og gerði sýslumaður
hánn að verkstjóra sínum.
Haustið 1881 fór Gísli frá B. S.
og var þann vetur við nám að
möðruvöllum í Hörgárdal. Næsta
sumar á eftir ferðaðist haitn með-
»1 bænda í Suður-þingeyjarsýslu
með Halldóri búfraeðing Hjálmars-
sym, og las búfræði
veturinn eftir.
Sumurin 1883 og ’84 leiðbeitid.
hann bændum í Norður-þingeyjar-
sýslu í jarðabótum og vatnsveit-
íngum. — Vorið 1885 fór hami til
Skotlands til áð kynna sér búnafl-
arháttu Skota ; var hann þar í
rúmt ár og hélt þaðan. til átthaga
sinna.
Árið 1886 fluttist bann með for-
eldrum sínttm (þá háöldruðum) til
Canada. Kom hann til Winnipeg
j eigin þjóð m.eð því, að láta engan
í hafa gagn af ykkar viti og þekk-
i ing í þessu sérfagi, sem þáð hafið
lært. Lœrdómttrinn verður ykkur
sjálfum til vanvirðu.og meðbræðr-
um ykkar að engttm notum.
Ég býst við, að sumir ykkar
kttnni að segja, að fyrst mér sé
þetta svona mikið áhugamál, þá
ætti ég að ríða á vaðið og gera
eitthvað.
Mikið rétt. Ég hefi verið að
reyna að gera mína vísu. Ég hefi
tekið mörg sálmalögin, sem voru
al-ósönghæf, bæði hvað tónhæð
og takt-skifting snertir, og breytt
þeim þannig, að nú eru þau sung-
in af söfnuði þeim, er ég sptla
fyrir, léttilega og með fullum
hálsi, sunnudag eftir sunnudag, og
án þess að toga hljóðfærið út úr
hjá honum ! óllum takti og eðlilegum hraða.
| það eitt út af fyrir sig, að fólk
getur haldið sæmilegum hraða og
takti án þvingunar, er næg sönn-
un þess, að til batnaðar hefir ver-
ið breytt.
Svo almenningur geti fylgst
fram, að í öllum tilfellum, sem ég hafi tilfært skakt grein úr grund-
tek dæmi, bendi óg að eins á íá af . vallarlögum kirkjufélagsins, nefni-
fjölda mörgum, sem eru eftirskilin. ]ega 4. gr. gruttdvallarlaganna frá
Ég mætti geta þess að síðustu, 11887, sem hljóðar svo : “Kirkju- jV'eitii svæði þesstt
að við höfum engra umbóta að félagið játast tindir lærdóma heil- hygli, að þeir
vænta heiman af Frónd í þessa agrar ritningar á sama hátt og
átt. Tveir hinir færustu söngfræð- hin lúterska kirkja á Islandi í
ingar á fósturjörðinni hafa nú játnéngarritum sínum”. — Ég er
gert skyldH sína og gefið út sakaður um, að hafa felt úr grein-
kirkjusöngsbækur, nefnilega þeir inni þrjú seinustu orðin “í j á t n
séra Bjarni þorsteinsson og Sig- ingarritum
þá, sem flutt hafa inn í héraðið.
Um 156 fjölskyldur hafa flutt
þangað á þessu sumri, og sá inn-
flu.tringsstraumur eykst með mán-
uði hvierjum.
það, senv ég hefi séð af Peace
River héraðinu, er ekki nema 80
mílur af góðu landsvæði, — það
er að segja, skóglausar sléttur
með ríkan jarðveg. það ,er rjóm-
inn, sem svo margir ha’fa nú auga-
stað á.
þess er óskandi, að íslendingar
svo mikið at-
myndi þar bygð
meðan enn er úrval ágætislanda
fáanlegt, og áður enn þau verða
löil upptekin af öðrum. það er eng-
j um vorkennandi, að flytja .þangað.
jVið erum búnir að greiða úr örð-
n u m”, og ugl'eikúnum, og innan tíu ára verð
fús Einarsson. Ég efast ekki um, nteð því móti hafi mér getað tek- jur þ'&tta hérað dýrmætara en aðr
að báðir þessir menn hafi gert ist, að láta svo líta út í augutn
það eins vel og samvizkusamlega | ókunnungra manna, að rökleiðsla
og þeim hefir verið unt, hvor í
sintt lagi, en þfnframt hafa þeir
báðir sýnt, að þeir eru verkinu
ekki vaxnir, og. að þeir hafa
hvorki næga þekking eða reynslu
til að geta levst þuð vandaverk
viðunanlega af hendi.
Vitanlega eru prestarnir og
kirkjulélagið sjálfsagðasta fram-
kvæmdaraflið í þessu efni. Enda
mundi hverjum einstakling ókljúf-
anlegt, að gefa út sálrna ognótna-
bók án aðstoðar prestanna. En
það tvent þyrfti að gerast í einu.
það er óskandi, að prestarnir
fari að ranka vdð sér i þessu, og
sjái, að ekki er verið að minnast
á þetta að óþörfu.
Ef nokkur áhugi væri fáanlegur
af hálfu prestanna, yrði þessu
kippt í lag á örstuttum tíma
Undir þeim er framkvæmdin alger-
lega komin. Með þeim vinst mál-
ið eða fellur.
JÓNAS PÁLSSON.
min að því er
haflegu stefnu
teinrétt.
ar nýlendur haía orðið á tuttugu
árum. Grand Prairiie er pláásið,
snertir hina upp- !sem ég hefi augastað á. íslending-
kirkjufélagsins, sé |ur einn er í herþjónustu við Pieace
, River Crossing; og gæti hanu leið-
tJ_ ,, ■ . T) ._. . !beint löndum sínttm þan.gað. —
Eg var ekkt i Breiðabhka gretn , .. . , , ?
x iþetta er su fegursta sletta, sem
minm, að tilfæra netna vissti gretn, s ’
ekki beldttr nein viss orðatiltæki
til er í öllu Peace River héraðinu.
þiegar hún verður öll upptekin, þá
verður ekki úr öðru að velja entt
skóglöndum og flóalöndum, að
uhdantekmim smáblettum hér og
þar.
Vegna þess, að enn þá er engin
sala fyrir hveiti, hafra eða aíTar
afurðir, nema í sjálfu héraðinu, —
Úr kirkjufélaginu
gekk Vatnasöfnuður í Saskatche-
wan fylki á fundi þann fyrsta þ.
með í þessu máld, skal ég reyna l m gvo var burtfararhugurinn edtt-
að útskýra, hvað það er aðallega, 1 dreginn, að útgangan var stam-
sem er óhjákvæmilegt að breytist,
og það sem fyrst.
Ég ætla að sleppa öllum tón-
íræðislegum villum, sem bækurnar
16. september. Fyrs'tu árin vaun j úa og grúa af, en sem almenning-
hann hjá öðrum, mest hændutn í ur mundi ekkert botna í, þó ég
Mandtoba og Norður Dakota, því J færi að telja þær upp og rökfæra.
bóndi ætlaði hann þá eflaust að j Enda getur tónfræðislega villu-
verða. laust lag verið ósönghæft, og ann-
þann 16. september 1889 byrjaði að, sem er fult afr villum, samt
hann mjöl og fóðurtegunda verzl- J songhæft.
uu hér í Winnipeg, og rekur hann I Við vitum,
þá iðn í stórum stíl. Hann er sá j ætluð íyrir
að sálmalögin eru
alm.enning, og þurfa
þykt með öllum atkvæðum nema
tvedmur. Presti sögð upp þjónusta
frá næsta vori.
Maðurinn er fundinn.
Hér með tilkynnist þedm, sem
fyrir skömmu gerðu fyrirspurn hér
blaðinu um heimdlisfang Finn-
boga Björnssonar, frá Hjallanesi í
Rangárvallasýslu, að árdtan hans
er : — Finnbogi Björnsson, P.O.
Box 72, Spamish Fork, U.S.A.
ur grundvallarlögunum. það er
alt beálaspund Sam., hártoganir og
rangíærsla. það sem óg sagði þar,
nefnilega : “því var það skýrt tek-
ið fram í grundvallarlögunum frá
fyrstu, að kirkjufélagdð játaðist
undir játningarrit lútersku kirkj-
ttnnar á sama hátt og kdrkjan á
íslandi”, — var blátt áfram mín | vildd ég ráðleggja væntanlegum
eigin framsetning á því í licaða landtakendum þar, að stunda held-
skilningi kirkjuf'éLagið upphaflega ur griparækt, þar til lant'iými
viðtók játndngarritin, auðvitað j minkaði. þá að selja hjarðltnur og
með 4. gr. grundvallarLaga kirkiu- far.a að rækta landið. Innan fáira-
félagsins frá 1887 fyrir augum, oglára verður járnbraut lögð þangað
með 4. gr.' grundvallarlaganna frá norður, og allir, sem haf-a náð í
1885 til hliðsjónar líka, þar setnjgóð lönd, þurfa engu að kvíð.i. —
játningarrit lútersku kirkjuiiuar (Allir skulu taka vistaforða með
eru ekki vdðtekin öðruvísi en að (
“félagið” hefir þau í heiðri, sem
mikilsverða vitnisburði um það, '
2. ágúst 190'). •
Berra ritstj. Hkr.
Bráðum, já, innan skams tiina,
v.erða allir þedr beztu landllákar,
jsem Canada hefir að bjóða, upp-
jteknir, — rjóminn veiddur cfan af
mjólkinni. Fyrir tuttugu árum (og
finst mér það að eins s\ •ilítil
jstund) var svæðdð frá Calgary tdl
Edmonton ein.tóm óbygð. Nú er
X
hvernig lærifeður þedrrar kirkju
deildar, sem hin íslenzka þjóð hef-
ir staðdð í um 306 ár, haía skilið
og kent lærdóma heilgrar ritning-
ar, og varist villukenndngum. En
það setur þó ekkert af þessttm
ritum jafnhliða heilagri ritningu,
sem öll kristindómskenning verður
eftir að dæmast”.
Ég var að rökleiða það í Breiða-
blika grein mdnni, að kirkjufélagið
væri ekki að neinu leytd frekar
bttndið játningarritunum, en kirkj-
an á Islandi, og þvi ættu bœði
prestar og ledkmenn kirkjufélags-
ins rétt til alls þess kenningar og
skoðanafrelsis, sem leyfilegt væri í
kirkjunni á íslandi.
þessu mótmælir ekki Sam. með
einu orðd, rökræðir ekki málið, en
tekur orð mín út úr réttu sam-
st'r frá Edmonton.
Að vori er ferð minnj heitið
I þangað (ef ekki strax í Laust). —
I Tdlgangur minn er, að rannsaka
[ auðlegð landsins meðfram l’eace
ánni, og ef gull finst þar, þá að
j reyna að ná í minn hluta af því.
Ef forsjónin gredðir mér veg að
auðma.gni i þúsundatali, þá hefi
ég strengt þess beit, að !áta ntína
ástkæru þjóð njóta þess. þéitt ég
hafi yfir tuttugu ár dvalið lengst
af meðal útfendra manna, þá er
þjóðræknd mín svo mikil, að ég
gengi fimtiu milur til að sjá landa
minn.
Stjórnarskóli er stofnsettur í
Peace River.
Ég er sá, sem áður hefi ritað i
Heimskringlu undir nafninu ‘Ferða-
maður’, og hvenær sem nauðsvn
krefst, skal ég bdrta nafn
leiðbeina löndttm mínum.
mitt og
F e r ð a m a ð u r.
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér óskið ekki að fá
þvottinn yðar riíinn og slit-
inn, þá sendið hann til þess-
arar fullkomnu stofnui.ar.
Nýtfzku aðferðir, nýr véla-
útbúnaður, en gamalt og æft
verkaíólk.
LITUN, HREINSUN
OG PREíáSUN
SÉRLEGA VANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
3o7—315 Hargrave §t.
WINNIPEQ, CMANITOBA
Phones : 2800 og 2301
TIL SÖLU
Ég hefi til sölu í Cypress bygð-
inni eina sectdon (640 ekrur) iaf
góðu akuryrkjulandi, 6 mílur frá
góðum markaði. 450 ekrur eru
ræktaðar, hitt er skógur og hit-
hagi. (Hús úr timbri er á- landinu
og fjós fyrir 46 gripi, auk annara.
bygginga. Löndin eru umgirt með’
2 strengjum af vír, og 90 ekrur
inngirtar fyrir gripi. Gnæigð af á-
gætu vatni er á landinu.
Líka skal ég selja með löndun-
um, ef óskað er eftdr, 12 hross, 30
nautgripi, á annað þúsund dala.
virði af akuryrkju verkfærum og
öðrum áhöldum, bæði innan húss.
og utan. Auk þess gufuþreskivét
með öllu tilheyrandi. Uppskeru á
306 ekrum skal ég ednnig selja með
eða taka hana sjálfur af, eftdr
samkomulagi. Alt þetta framan-
greinda skal ég selja með mjög
sanngjörnu verði. Nánari upplýs-
ingar um verð og borgunarskil-
mála, fást hjá undirrituðum, bréf-
lega eða munnlega.
G. J. 0/eson,
Box 204. GLENBORO, MAN-
R. DENOVAN
Undir-umhoðsm. Ríkislandtt.
'l/'EITIR liorgarabréf, sel-
nr Hudson’s-flða lönd
og önnur ábúðar lönd, og
járnbrautalönd og bæjar-
lóðir. Einnig elds- og hagl-
ábyrgð. Lánar peninga
gegn tryggingu f umbætt-
um búlöndum.
Wynyard, - Sask
Th. JOHNSON |
JEWELER
286 Main St. Talsfmi: 6606 S
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
: J0HN| ERZINGER :
♦ TÓBAKS-KAUPMAÐIJR. ♦
a Erzinger‘s skoriö reyktóbak $1.00 pundiö ^
^ Hér fóst allar neftóbaks-tegundir. Oska +
* eftir brófieKum pöutunum. 4
J MclNTYRE BLK., Main St., Winnipeg X
^ Heildsala og smásala.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Stefán Johnson
Horni Sargent Ave. og’ Downing St»
HEFIR ÁVALT TIL SÖLU
Nýjar Álir
Beztu í bænum. ngmtar til bökunar. 15c galloo-
Við Prentum
Allt frá hinum minsta að-
göngumiða uppað stærstu
bók. Ef þú hefireitthvað
sem þú ætlar að láta stfl-
setja og prenta, þá komdu
með það til okkar svo að
við getum sýnt þér hvað
lftið það kostar. Við ger-
um verkið eins og þú vilt
og þegar þú vilt.
THE ANDERS0N C0.,
PROMPT PRINTERS
COR. SHERBROOKE & SAROENT
Dr. M. Hjaltason,
Oak Point, Man.