Heimskringla


Heimskringla - 09.09.1909, Qupperneq 1

Heimskringla - 09.09.1909, Qupperneq 1
EKRU-LOÐIR 3. til 5 ekru spildur viö ra^m^gn^ brautina, 5 mílnr frá borginni. — aöains 10 mlnútna forö á sporvagninum, og mölborin keyrsluve^ur alla leiö. Verö 9200 ekran og þar yfir. AÖeins einn-fimtipartur borgist strax, hitt á fjórum árlegum afborgunum.— Skuli hansson & Co. Skrifst. Telefón 6476. H úmilis Telefón 22'4 Yér höfum næga skildinga til aö lána yður mót tryggingu í bújörðum og bæjar-fasteignum. Seljum llfsábyrgöir og eldsábyrgöir. Kaupum sölusamninga og veðskuldabréf. Frekari applýsingar veita Skuli Hansson & Co. 56 Tribune Ruilding. Wiunipeg. XXIII. ÁR WlNfíU'KG, MANiTOBAi FIMTUDAOINN 9. SEPTEMBER 1909- Mrs A B Olsoo Am(?08 N R. .>1) Norðurpóllinn fundinn Um marga mannsaldra hefir mannkyndð v'arið bæði tíma og ærnu té til þess aS finna noröur- pólinn. Hver leiðangurinn á fætur öðrum hefir verið gerður út í þessu angnamiöi, og ógrynni íjár hefir verið varið til þess að útibúa þessa leiðangra, svo vel og fyrir- hyggjulega, sem mannleg. þekking hefir áorkað. Hugdjörfustu land- könnunarmenn meðal þjóðanna hafa lagt líf sitt í hættn bil þess •að finua þennan sérstaka blett, er invnn nief.na norðurpólinn. Menn hafa farið á skipum eins langt og auðið 'befir verið norður í höf, og þegar skipaleiðir þrutu,, þá á sleð- um með hundum fyrir. Aðrir hafa fanið í lottförum. En engum hefir tekist að finna fyrirheitna landdð, fyr ©n sú fregn barst um heim all- an þann 1. þ.m., að amerikanskur læknir, að nafni FRERERICK ALBERT COOK, hafi í aprílmán- ttði í fyrra \'or (1908) áreiðanlega fundið pólinn og reist þar á stöng Bandaríkjaflaggið, — þó ekki hafi fregnir borist af þeim ftindi fyr en mi. Einkennil'egt við fund þenna er það, að dr. Cook hafði .engum sagt frá fyrirætluti sinni að leita pólsins, enda virðist svo a£ eigin frásögu hans, að honttm hafi ekki komið það til hugar fyrr en alt í ®inu, að hann sá sér lagðar tipp í hendur kringumstaeður bentu.gar til k'iðangursins. Dr. Cook hefir sent blaðinu N.ew Tork Herald aiarlangt hraðskeyti ftá Lerwdck á Shetlands eyjum þaun 1. þ.m. H-ér fylgir lausleg þess : — Eftiir langvarandi stríð við sult °g kulda, höfttm v'ér að lokum ftindið norðttrheimsskaii'tdð. Ný þjóðibraut meö scrkennilegri lífttdl- v,eru hefir verdð fundin og rannsök- ttð. Vér ftindum stöðvar stórra fiokka vjllidýra, sem gleðja hjarta Eskimóanna og víkka út sjóndedld- arhritig þeirra. Vér höfttm fundið fand, þar sem norðlægustu klettar hnattarins hvíla á, og 30 þús. 6er- mílna þríhyrna hefir verið klipt af hinum áður óþekta hluta norður- hedmsins. L:dðangnrinn til pólsins var af- feiðinj^af sumarlangri siglingu um fshafið. Skipið Bradley lagði inn í 'imdth-sund — norðlægustu skipa- leið heimsins — í ágúst 1907. þar v°rtt fyrir hiendi hientttg'leikar til þess, að útbúa leiðangiir til póls- Jns. Hierra. John Bradley lét í té hagfeldan vistaforða frá skipi sínu, °fí það, ásamt því sem ég hafði ^teð mér, nægði til fararinnar. Margir Eskimóar höfðu safnast saman til dýraveiða í Annotok á f’rænlandsströnd. þar ætluðu þeir aö stunda vetrarveiði og höfðu Oregdö saman ógrvnni af kjöti. 'þar vorH 250 manns samankomnir höfðu stóra hópa af sterktim uindtim. Ilér reyndust allar krittg- umstæður hagf.eídar til pólarfarar, hæði matvæli og hr.eyfiafl, svo ég usetti mér að hafa hér viðbúnað ffl fararinnar, að eins 700 mílur ra sjáMum pólnum. Hús og verk- í smfðja var bygð úr umbúðaköss- jMn, og allir lögðtt fúsa hjálpar- °n'd aö verk.inti, svó að áðttr enn I 'eturinii var liðinn, var alt undir- | t i l fa rarinnar. Asetningttrinn | 'ar> aí'> kanna ný ja faið yfir Grin- [ nell evju, svo norður með h.enni vesta.nv’erðrd og þaðan beina stefnu a P'ólinn. Að svartnætti vetrarins 1 11,11 Karð gengnu, sendum vér nokk nra hópa manna t.il að kanna og ‘nna nýjar leiðir, og sumir fórtt ? ,lr a Ameríkustrendur til þess að e-ta dýra. En áratvgur þedrrar er5ar Var ekki sem æskilegastur. ton fyrstu sólar tip,pkomu árið , A®’ Þann 19. febrtiar, lagði aðal- . anKtirinn upp í ferðina til póls- , ; 11 iu.enn og 103 hundar, sem ' rogu H stóra, þttnga og vel- aðnia sleða. Vér yfirgáfum str.end 11 r . Grænlands og lögðum út á ís- rwðttna í Smith-sundi. Tm þessar mnndir voru nætiir langar og aö eins fárra kl.stunda dagsbirta. þá vortt og votrar- stormarnir í síntim versta algleym- ingi, og þegar vér héldum ylir Ellsmere sundið, í átt til Kvrra- hafs, þá var frost svo mikið, að mælirinn sýndi 117 stig fvrir neðatt Z<ero (Fahr.enh.eit). Margir ltundar frttstt í hel og menndrnir liðu all- mikið. En bréttt fttndum vér slóðir i vilfidýra og létti það mjög ttndir ferðittim g.egntim Nattsen sund til Lcandsenda. A þessari ferð veiddttm vér 101 mosk-ttíia, 7 hjarndýr og 335 hóra, og síðan lögðtttn vér út 1 á íshafið til þess að ná stiðiir- strönd Ileiiherg eyju. þan.gað höfðtt 4 menn meö 40 httnda verið að flytja uistaforða ttm 80 daga tíma- bil. þremur dögttm síöar lögðum j vér úit á ísb'reiðu þá hina mikltt, sent lig.gur umhverfis norðttrpólinn í Atta af Eskimótinum, sem unnið höfðu sem hjálpartnenn, yfirgáfu j oss nú og sneru aftttr heimleiðis. |Nú vortt þá eftir að eins 2 Esk - móar, Stuckshook og Ahmelsh, j tveir beztu mennirnir, og 26 httnd- lar. þessir tókust á. hendur pólar- ferðina með mér, 400 mílur norður i ókynnin.. Fyrstu dagana sigttm vér hægt j áleiðds. En þó komumst vér hæg- le.ga yfir landísbredðuna, og við- stöðulítið út á aðalhafisibriedðuna. |En rni voru kttldar og stormnæð- ingar svo miklir o.g ttppihaldslaus- ir, að tæpast var hægt að halda í jsér lífi.nu. Við sváftim í snjóhúsum, j átum þurt kjöt og tólg og drukk- ( titn heditt te, og einstöku sinnum náðum* vér í dýr til maitar. — í í marga daiga eftir að vér síðast sá- um þiek't land, var dimmvcðttr svo mikið, að vér gátum ekki ákveöið hnattstöðu vora. þann 30. m ir/. var veðttr svo bjart, að vér sáum ný.tt land til vesturs. þá vorum vér á breiddar- stigi 86 og 36 mín., en nti var oss svo nauðsynlegt að halda áfr.am, að vér máttum ekki vera að, að skoða það land. Hér sáum vér hið síðasta verulegt lattd. Fyrir fram- 'an oss var ekkert land að sjá, og jafnvel með því aö klifra upp á hœstu ístindana sást ekkert, er gæfi til kynna, að land væri við I pólinn. Vér héldum stöðugt áfrain yfir einmanalega, fljótandi o.g rek- andi ís'breiðu og vorum nú komnir ú.t fyrir öll svnileg. lífstakmörk. Vér sáum hv-orki bjarndýraspor eða nokkttr merki utn nálægð sela eða hv.ila. Ekki heldur gat é.o- með sjónauka orffið var við neitt lit- j andi. Nú varð hin da gloga ið ja vor afar eqnmanaleg, en ísinn varð leinntt sléttari og íarartálman.ir jminkuðu. Veðrið batnaði, en hélst ! þessi nístandi vindttr, setn lamaði lífsmiagnið og deyfði voniin,a. En ;und’r sviptt skvldttræknittnar var iferðinni haldið áfram, og m,eð því ! líka, að stöðug hreyfing var n.auð- synleg til þess vér gætum haldið | á oss hita og troint lífið. þiannig h.óldum vér úrvin.da af þreytu og ktilda áfram yfir þessa íseyöimörk. Kveldi þess 7. apríl .varð oss minn- isstætt, vegna þess, að þá sk.ein miðnætursólin svo ákaít, að vér fengum frostbólgu og sólbrnna á sama sólarhrin.gnttm, En nú óx þó hugrekki vort við vaxandi sól- bjarma í næt.itrleysinti. ]>ati.n B.apr. sýndu athugamir vorar að vér vor- um á 86. br.eiddarstigi og 36 sek., og á 94. lengdarstigi og 25 sek., og höfðum vór þann.ig þokast á- fr.a.m litið meira en 100 míltir á 9 dögum. Jnegar kom norðttr fvrir 86. mæli- st'ig, þá urðu ísbreiðurnar stærri ttm sig og stórskorniari, en sprung- ttr færri og gerðtt mittu.i farar- tálma, og með fáttm eða engum ísruðndngs'görðum á milli 87. og 88. mœlistigs var það oss mesta undrttniarefnd, að sjá land- eða lag- j ís. 1 tvo daga gengttm við yfir ís, ! sem líktist j jkul'bireiðu. Engar haf- j ísrákir voru þar sjáanlegar og eng ar djúpar sprtingiir. Ilinsvegiar var j engin sýnileg hækkttn og engin merki lands eða sjávar. þann 14. apríl vorttm vér á breiddarstigi 88 og 21 mín., og lengdarstigsgr. 95 og 52 mín. Nú vormn vér innan 100 míla frá ’pólmtm. ísgarðarnir vortt nú nokkrtt hærri og frostið var 'eina'tt neðan við 40 stig fyrir neðan /ero, o.g fratts fljótlegia sam- an allar sprungtir, sem komu í ís- inn, svo að þær gerðtt lítinn farar- fsbredðu með afarmiklum vökum, tálma. Nú var komiim tími til sem náði eins langt suðttr og aug- I þess, að beita allri orku, til þess, að eygði. . Nú hlýnaði upp í z.ero- aö ná ákveðnum áfangastað. Vér veður, og loftið var þokukent. Nú | tókum nú hver um sig á öllu því var það ráð tekið, að minka mat- vinnuþreki, sem vér áttum tfl, en arskamt m.anna og hunda um % ' þegar að náttstað kom, þá varð við það sem vanalegt var, og nú þó eng'inn til að byggja oss snjó- varð feröalagið yfir íshrönglið sem skýli, þó enn væri kuldinn aíar- næst ómögitlegt. En að endaðri 20 mikill. Vér ttrðum því aö nota daga baráttu við dauðann, rofaði silkitjald vort, og þótti oss skiftin svo til í lofti, að hægt var að viðkunnanleg. Daglega sáust fleiri gera .a.thuganir, og þá urðum vér tnerki þess, að land væri framttnd- þess varir, að vér vorum komnir suður í Crown- Prince Gustavs sjó, þar sem hafið var að miklu leyti opið með að eins smá ísfiákttm milld vor og Heib.erg eyjar. — V næstu dögum fundtitn vér bjarn- dýr. þau reyndust oss lífgjafar, — vér fengum nóg að borða og við það bdrti yfir framtíðar útsýninu ttm stund. Vér komumst til Anna- took með illatt leik. Sít ferð varð oss 'þó gredð vegna ísreks vestur á við. Og nú geröttm vér tilraun til, að fylgjast með ísrekinu suður í Lanoaster-sund, þar setn vér von- ttðum að nálgast ei'tthvert sko/.t hvalveiðasoip. En þegar kom fram í júlímámið, þá varð öll suðurferð ómöguleg, svo að v.ér urðum að fara yfir .Devon f.jörðinn yfir til Jones-stinds t,il að leita matvæla. Nii voru hundarnir látnir lausir, svo að þedr ,gætu veit.t sér úlfa. Vér réyndum að komast tdl Baffin víkur, en tókst ekki. Einstökti sinnttm ná'ðittn vér fuglum til átu, og einatt héldttm vrér í austurátt, þar tdl í September, að frostin gerðu oss alt ferðalag ómögul.eigt. Vér urðum að taka vetursetu, þar sem vér vorum komnir. En nú vorum vér matarlausir, eidi- an, en einatt reyndust þau merki lmvndan ein og ekkert atinað en hillingitr, sem jafnan eru mestar í miðnætursólar-löndum. En ednatt vorttm við að nálgast takmarkið. Sólarhæð var takin daglcga, svo vrér vissttm ætíð hvar vér vorum. ísinn batnaffp einatt. Ett útsýnið var hið sama tilbreýtingarlausa °íí gleðisnauða. Engin andleg hneyfing gerði vart við sig í hug- ttm \rorttm, befdur lá þreytan eins og martröð á öllu httgsana og til- finningalífi voru. En svo varð endir á þessu á- standi eins og öllu öðru : Að morgnd þess 21. apríl vorum vér komndr á 89. gr., 59 mín. 46 sek. Póllinn var því í nálægð. Vér héld- ttm áfr.am þær 14 sekúndur, sem til vrantaði. Sólarhæð var tekin á ný, og bju.ggumst vér til aðseturs þar tdl vér f.engjtim fttlla og óbif- anlega v.isstt fvrrir, að takmarkinu væri náð. Eskimóunttm var sagt, að takmarkimi væri náð, og þeir lýstu gleði sinni með köllum og ó- liljóðum. Nú höfðum vér að lokum levst þá þraut, að komast á sjálf- an pólinn, og. hér drógum vér Ba.ndaríb j ufánann á stöng þann 21. april 1908. Sólin virtist í há- Viðarlausir og skotfæralausir, en degiss-bað. Vér stóðum á blettin- | ttrðttm þó að afla oss lífsuppeldis um 90 mælistig, með því að ganga þarnar, þar' sem í fyrstu virtist eitt skref áfram, vorum vrér komn- vera liflaus eyðimörk. þegar hungr \- Royal Household Flour Til Brauð og Köku Gerðar EINA MYLLAN I WINNIPF.G.-LÁTIÐ HEIMA- iðnað sitja fyrir viðskiftum yðar. Fregnsafn. - Markverðustu viðburðir hvaðanæfa. ir hdnumegin á hnöttinn. Hitamæl- irittn sýndi 38 stig, og loftþyngd- armælirinn 29.83 stig. Norður-, austur- og vestur-átt vroru ekki lenigur til, suður-áttdn ein var til hv.ert sem vér litum. En kompás- inn benti á magnetiska pólin.n, og sýndi með því, að hann var áreið- anlegt verkfæri. þ.ó vrér yrðttm ósegjanlega glaðir yfir því, að hafa náð þesstt bak- marki, þá lagðist deyfðin og drttnginn á oss strax næsta dag. þegar búið var að gera allar vís- indalegar athuganir, sem hæ.gt var á þessttm stöðvum, þá f.yltumst vér l'edðindttm yfir ölltt útsýninu. Hér var ekkert það sjáanlegt, sem ið tók að sj’erfa að oss, tókum ( vér. til »'ð beita htigviti vortt til pess að’bfiia oss til veíðaríærd, og vér réðttm af, að,revna að komast á Sparbo höfða til að leita að ein- hvierju lifandi dýri. Vér komumst þangað og funditm dýrin og not- ttðum boga og örfar, spjót (eða | skutla) og kntf .t í viðureigninni við þau. Musk-uxar, birnir og úlfar viei.ttu oss bæði mat og loðfeldi og feitmeti. Vér grófttm oss í jarð- hús, sem vér bjuggum til,og dvöld- ttm í því þar til um sólarupp- komu árið 1909. Vér hótum f.erð vora til Anno- took 18. febrúar sl. og náðttm Grænlandsströndum þann 15. apr. gæti haía haft þatt áhrif, að heilla ! I>ar 'nættum við Ilarry Whitney httgi manna ttm manga manns- mortfum Eskimo vinum vor- uldra : Oi.ndan.leg isbreiða, ekkert um' Tl1 I5ess aö koma«t sem fyrst bf, ekkert land, og engdnn btettur, 1 áleifí.is flutti ég mig stiðttr i sem miaðitr gæti hvílt augað eða hugann við. Vér vortttn þær einu lífsv.erttr í þessum dauða ísbe.imi. Næsta dag 1 éldum vér áleiðis. til baka. En með því að vrér töldum víst, að ísinn væri á sífeldu aust- ttrreki, þá steíndum vér nokkuð í vesttir. Vonin ttm, að nálgast átt- hagana gömltt ásamt með góðu veðri og góömn ís, vedtti oss þrek til þcs.s, að komast langar dag- leiðir. Fyrir norðan 87. gr. haíði talsverð breyting komið á ísinn, og þ.að . varð ljóst, að sumariö haf'ði þessi áhrif á hattn. En nú kom fyrir það áhyggjneíni, að ma.tarforffi vor fór stöff.ugt og óð- fiuga minkandl, svro ekki var nm atinað að gera en aö h.efja bar- át'tu fyrir líli vortt við hitngur og helkulda. Blámi himinhvolfsins fór hverfandi, og i stað hans komu stöðugir gráskýjabólstrar. Margir þnevtu cg vonlevsisdagar rá hver annan. Oft vroru skarpir vindstormar, ett aldrei varð þó vindurinn algleymings svæsinn. — Viö urðnm að hraða l.rðttm vor- utn, hvernig sem viðraði tdl þcss aö firrast hungursdatiða. Oss mið- aði talsvert áfram með hverjnm degi, en vér urðum að taka á ölltt þrek.i vortt til þess aö halda sattt- an sál og líkatna. þann 24. maí bdrti svo til i lofti, að vér gáttim tekið sólarhæð. Vér höfðum nálg- ast 84. breiddargráðu og 97. há- degisbaug. ísinn var mjög í jökum og rak austur og margar v.akir voru í sjónum. Vér höföum á sleð- titn vorum tæplega nóg m.atvæU tdl þess að endast, þar til vér næðuni forðaibúri vortt við Nansen stmd'ið, nema vrér gætum þokast áíram 15 mílttr á dag. En með langvarandi þreytu ásamt fóður- skorti, vrítr oss tæpast ætlandi, að komast meira en 10 m(tlur 4 sólar- ltring. Vér tókum be.ina stefnu í ( Muskox-land. votum vrér dönsktt bvgðina og komst til efri Navíkur þann 21. maí 1969". Dr. Cook hefir lengi verið frægur landkönnunarmaður, og ltefir hlot- ið mörg heiðursmerki fyrir starf sitt í jjarfir vísdndanna/ Hraðskeyti frá Tyrklandi segir, að gamli, afdankaði soldáninn sé nú orffinn sá líkamlegur og and- legur attmingi, að læknar geri sér litla. von um, að hann geti lifað I marga daga tir þesstt. Sjálfur býst hann við dauða sínttm á hverri stundu, og seíur um nætur í öllum fötum. — Síðustu fregnir af flóðinu ! mikla í Mexico segja, að 30 þorp og bæir í Cerralano dalnum hafi algerlegia skolast burtu, og að fólk.iö í hvierju einasta húsi í daln- um hafi druknað. 1 siimttm húsum j h juggu alt að 30 manns, og. fórust allir. Vatnið varð 8 feta djúpt í dalverpinu og sétpaði burtu hverjtt einasta húsi í stimtitn þorpunttm. j AÖallega var það flóð tir Santa j Cabardna ánni, sem gerði mest mann og eignatjón. — líldttr kom 'tipp í gufuskipinu i Minneapolis í síðtistu viku, þegar það var í mið.ju Atlantshafi. það kviknaði i heyi framarlega í skip- intt, og lifði í eldsglóðunttm fjóra sólarhringa. Loftskeyti um hjálp voru send í allar áttir, og gufu- I skipið Vaderland, sem þá var á Jferð á hafinu, hrepti eitt af skeyt- ’ ttniim, og kom til hjálpar. það ^ varð samferða Mienneapolis í heil- an sólarhring, . þar til tekist hafði , að slökkva eldinn, sv'o að skipinu var engin hætta búdti af honum. — Sakamál hefir verið höfðað móti nokkrum borgayráðsmönnum í Montreal borg fyrir að hafa selt vinnu fyrir borgina. það er meðal annars heimtað, að þedr skili fé því til fcaka, sem þeir drógtt undir sig fvrir að lofa mönnum að vinna fyrdr hædnn. Síðan Cook kom til Kaupmanna- hafnar hefir hann vrerið í sífeldttm heiðttrssamkvæmum, og þegið sæmd mikla af mestu vísinda- og mantamönniim Dana. Konttngur hefir haldið honttm veglega vedzlu, ( og sæmt hann heiðursmerkd, og há- 1 skólar og vísindaélög hafa sýnt honum líkan sóma. Mestu visinda- menn Dana telja engan efa á, að J Cook hafi fúndið pólinn. Frá Dan- mörktt fór hann til Brussels í Belg- iu tdl þess að þdggja þar samskon- | ar sæmd og Danir hafa vedtt hon- bæta heilstthæld landsins, 46 pró- sents skal varið til ellfstyrks og 40 prósent til að lækka skatta I á óræktuðtim löndum í ríkinu. — Kappflug mdkdð á að verða þann 15. cg 30. okt. nk. yfir Wem- blev Piark á Englandi, milli þedrra Hubert Latham og Bleriot, loft- siglingamanna. Vinnanddnn á að fá 20 þús., en hinn 5 þús. dollars fyrir ómakið. — Krupp hergagna verksmiðjtt- félagið mikl t í Essen á þýzkalandi hefir látið byggja stórfengiliegt gdstihús þar í borginittd. Veran þar kostar ekkí ned'tt, en þó er alt þar svo fínt og fullkomið, sem verða má, og boðlegt hverjum konungi, setn kynnd að eiga ledð þar um borgina. Gistihöll þessi var aðal- lega> bygð til þess, .að veita ókeyp- is beina þedm sendiherrum þjóð- innna, sem þangað koma, ýmdst til þess að kaupa hergögn eða til þess j að yfirlita tilbúning þoirrn skct- vopna, sem pöntuð hafa verið. Konunglegir senddmenn eru hítldn- ir þarna ókeypis svo mánuðum skiftir meðan þeir dvelja í borg- inni. — Maður nokkttr í Argentina rtkinu hefir boðið Bandarikjastjórn að fleyta herskipinu Maine, sem fvrdr nokknttn árttm sökk á höfn- inni í Havana, Cuba. Boð þetta hefir st jórnin tekið til íhugunar og taldð líklegt, að hún gang.j að því, ef lög leyfa. Stjórnin virðdst vrera í vafa um, hvort hún eigi skipið, samkvæmt alþjóðalögum, eða það teljist eign Cuba ríkisins. En sé það Bandaríkjaeign og stjórnin í Cuba veiti leyfi tdl þess að því sé lyft af mararbotni, þá er talið víst, að stjórndn gangd að boðdntt. — Stjórnin í Kína hefir tekið 5l/í milíón dollara pendngalán á Englandi til þess að bygg.ja að nýju IIankovvr-Canton járnbraut- ina, sem gekk úr lagi, þegar Japar og Rússar börðust þar í landd. — Nýlega er Lieutenant Peary nær takmarki sín n. Sú fregn kom út í blöðum hér þann 7. þ.m., að Lieutenant P.eary, pólfarinn mikli, hafi fnnddð norður- pólinn þann 6. apríl sl. (ári sednna en dr. Cook), eftir ítrekaðar at- rennur að leita hans i sl. 23 ár. Hann er Bandarikjamaður eins og dr. Cook, og föðurland hans hefir þegar hdnn mesta viðbúnað til þess að fagna heimkomu hans til Bandaríkjanna, sem búist er En á 83. mælist.igi Jvið að verði bráðlega. - Nánari vestan við a.farmikla .fnogndr um íerð Pearys í næsta bl. látdnn Sir Henry Strong, vfir.edómari í Canada, 84 ára. Ilann bafði halddð þessari stöðu síðan árið 1892, og.edðfest í em.bætti sín alla þá landsstjóra, sem síðan hafa vr,erið hér í landi. — J>að er fullyrt, að stjórnin í Ontario hafi áformað, að selja ekki neinttm spekúlöntum bæjar- lóðir meöfram Grand Trunk Paci- fic brautinni þar i fvlkinu, heldttr að halda þeim öllum setn þjóðeign og láita fvlkissjóðinn hafa hagnað af sölu húslóðanna í þeim bæjar- stæðum. — Jarð'fræðdfélagið í Lundúnum og ýms önnttr félög á Englandi, hafa þegar ákvarðað og haft tals- verðan viðhúnað tdl þess að veita dr. Cook, sem fann norðurpólinn, sæmdarviðtökur þar í landi. — I.iagafrumvarp liggttr um þess- ar mttndir fyrir þinginu á Frakk- landi, sem miðar til þess, að gera alls konar fjárglæfraspdl að þjóð- eign, og að enginn megi á neinn háitt tefla eða spila fyrir peninga, nema með sérstökti leyfi stjórnar- innar. Arlegt spilalevfi skal kosta $16 eða 50 franka, og engum skal leyft, að taka neintt þátt í nokkrtt áhættuspili, nema hann eða hún hafi áður sýwt leyfisbréf sitt frá ríkinu. Ekkert sveitar- eða borg- arfélaigi má haifa flairi en eitt slíkt spdlahús, og í öllti Frakklandi mega þatt ekki vera fleiri enn 25. Agóðanum af seldum levfisbréfum skal skift þannig, að hlutaðeigandi svreita- eða borgadélög fád 10 pró- sent, 10 prósent skal varið tdl að JVall Plaster Með þvf að venja sig á að brúka *• Knipire ” tegundir af Hardwall og Wood Fibre Plaster er maður h&r viss að fá beztu afleiðingar. Vér búum til : “Empire” Wood Fibre Plaster “Empire” Cement Wall “ “Empire” Finish ‘‘ “Gold Dust” Finish “ “Gilt Edge” Plaster of Paris og allar Gypsum vöruuteg- undir. — Eiqum vér oð senda J y ð u r bœkling vorn • IVIANITOBA CYPSUM CO. LTD SKRIFSTOFUR OG MILLUR I Winnipeg, - Man.

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.