Heimskringla - 17.11.1910, Side 2

3 Bl* V/INNIPEG, 17. NÓV. 1910.
HEIMSKRINGLA
r'
Heimsknngia
Pnblished every Thursday by The
fleimskrinfia News 4 PnhlishÍBe Co. Ltd
Vfirö blaösins f Canada og Bandar
$2.00 om áriö (fjrir fram bnr*»C),
Bent til ialands $2.«4) (fyrir fram
borgaCaf kaupendam blaösins hér$l.!XI.)
B. L. BALLWINBON
Editor & Manasrer
Office:
729 Sherbrooke Street, Wiunipeg
P. O BOX 3083. Talsimi 3912,
Yeizlan á Gimli.
þær væru ölltim kunttar, þá he£5i
Sir Vi'ilfrid Laurier aö þessum
tíma algerleg'a neitað, að veita
Manitoba jifnrétti við önnur fylki
í Canadavelch, og þess vegna væri
nauðsynlegt, að vinna að því, að
vfclta honum úr valdastólnum. —
llins vegar hfcfði herra Borden,
leiðtogi Conservative flokksins,
lofað að veita Manitoba þau rétt-
(erðast um vegi kjördæmisins og
vegleysur þess í aprílmánuöi eftir
þungan snjóavetur ; því að þá
mtindi það sannfærast um það, að
bciðni þess um styrkveitingar
befðu á undanförnum árum verið
miklu minni en nauðsyn hefði kraf-
ið. Af þessum ástæðum vildi hann
helzt beina máli sínu til ráðgjaf-
ans og minna hann á stærð og
Conservative klúbburinn í Gimli
sveit hélt þeim George H. Brad-
bury, ríkisþingmanni fyrir Selkirk
kjördæmið (sem Gimli sveit er
hluti af), og B. L. Baldwinsyni,
fylkisþingmanni fyrir Gimli kjör-
dæmið, heiðurssamsæti í I.ake
Vitew hótelinu í Gimli bæ þann 9.
þ. m. Klúbburinn hafði haft í huga
að halda þingmönnum sínum siíka
veizlu einhverntíma við hentugt
tækifæri, og að bjóða þá þangað
velunnendutn Conservative stefn-
unnar víðsvegar að tir ölltt kjör-
dæminu, |en varð að hætta við það
áform af tveimur ástæðum.
1 fyrsta lagi af þvi, að nú sem
stendur er ekkert hús til þar í
bænum, sem rúmað fengi svo mik-
ið fjölmenni, sem vitanlegt var að
mundu sækja slíkt samsæti, ef
boðsbrúf hefðu verið send út um
alt það víðlenda kjördæmi. Og í
öðru lagi af því, að klúböurinn
vildi geta vottað herra Bradbury
verðuga viðurkenningu fyrir það
starf, sem hann hefir int af hendi
í Ottawa þinginu ekki að eins fyr-
ir Gdmli kjördæmið heldur miklu
fremur fyrir alt Vestur-Canada,
áður en hann fer austtir til þriðju
þdngsetu sinnar, nú í þessttm mán-
uði. Til þess að geta þetta, varð
að hraða framkvæmdum og halda
veizluna með að ei.is fárra daga
lyrirvara, og þess vegna voru
boðsbréf til hennar send til þeirra
eingöngu, .sem búa í Gimlt og Bif-
röst sveitum. I rauninni var ekki
fastákveðið ttm tíma vedzluhalds-
i:ts, fyr en fengnar voru fullar
fnegnir um úrslit kosninganna í
rrummond Arthabaska kjördæm-
intt í Quebec fylki, nú fyrir fáttm
dögum. Kn klúbburinn las 1 letrið
á veggnum” um úrslit þeírrar
kosningar, .eins og allir aðrir heil-
skygnir menn i Canada hafa lestð
það, — að þau boði stjórnarskifti
í Canada við næstu almennar kosa
ingar. þess vegna víldi klú.bburínn
styrkja hendur herra Bradburys á
næsta þingi, sem nú þegar hefir
getið sér þann orðstýr þar eystra,
að hann sé með allra' færustu þing-
mönnum í Vestur-Canada, — með
því að svna þaö opirtbfcrlega, að
kjördæmi hans beri ftilt traust til
hans og sé samhuga honum í starfl
Jjiítns í þingintt,
'Vei/.Iuna sóttu um 50 boðsgestir
úr endilangri Nýja IsLvnds bygð-
inni. alt frá Winnipeg Beach cg
norður að íslendingafljóti, og auk
þeirra nokkrir me'.tn frá Winnipeg,
»em frétt höfýu um samsætið og
vildu með nærvern sinni votta
samhygð með og virðingti fyrir
herra Bradbury. Meðal þessara
Wintiipeo-gesta var Hon. Colin H.
Camphell, dómsmálastjóri Mani-
toba fvlkis, sfcm mætti þar fyric
hönd Manitoba stjórnarinrtar,
/ íferra Bjcirn B. Ólson á Gimii
* stýrði samsætinu og kallaði gest- ;
ina til snæðings um kveldið kl. 9.
Að lokinni máltíð byrjuðtt ræðtt- '
höld. Skýrði þá forseti frá til-
gangi samsætisins og bauð menn
velkomna.
bÓMSMÁLÁSTjÓRf ÍIÖN. C. H.
CAMPBELL HEFIR ORÐID.
Ilon. Colin H. Campbell hélt
fyrstu ræðuna. Mintist á það þýð-
ingarmikla starf, sem herra Brad-
bttry hefði ttnnið í Ottawa þítig-
inu, og hve vel hann befði levst
það af hpndi, og hve mikils hjör-
dæmið mætti vænta frá honttm
framvegis. Taldi víst, ?.ð hann yrði
endurkosinn við nœstu kosningar,
því hantt hefði langsamlega unnið
til þess, að kjcirdœmið sýndi hon-
um fulla cg viðvarandi tiltrú sem
málsvara sínum þar eystra.
þá mintist hann á stefnn og
starfsemi Roblin stjórnarinnar og
hvað hún hefði gert fvrir Gimli
kjördæmið, og lofaði að hún skvldi
framvegis halda áfram í sömu átt,
að vinna að vexti og framförutn
fylkisins í hvevetna.
En aðalefni ræðu hans va.r um
landamerkjamál fvlkisins og til-
raunir Roblin stjórnarinnar að fá
Manitoba fylki stækkað, og að
tryggja því sömu hlynnindi frá
ríkisstjórninni eins og önnur fvlki
í sambandinit Iiefðn. Kn af ástæð-
ttm, sern ekki væri nauðsynlegt að
skýra með berum orðum, af því
indi, sem Roblin stjórnin færi fratn J auðlegð kjördæmtsins og þaríir
á, og fcinnig lofað því, að afnema | þess, um leið og hann benti gest-
innflutningstolla af akuryrkjuverk- | unum á þann styrk sem kjördæm-
færum, sem bændur í Canada ið hefði á liðnum árum fengið frá
þyrftu að nota. j Roblin st jórninni, og á þær fram-
Hann bað því kjósendur að hafa ! farir’ sem hoffiu «rSiS Þar á si' 12
eindregin samtök við næstt, ríkis- | arum- slSan Roblm ' stJornm kom
kosningar til þess að koma Con- I ^11 vaJtJa-
servative flokknum að völdum í j Hann benti á, að Gimli kjör-
Ottawa, og kvað þá myndi fylli- dœmi væri eitt hið víðáttuinesta
lega sýnt, hve miklu herra Bra.d- ' og örðugasta að vinna fvtir, sem
hury gæti komið til leiðar fyrir | til væri í fylkinu, og þess vegna
kjóseadur sína, þegar hann gæti j væri það ekki undarlegt, þó þing-
haft samvinnu við góða Conserva- j maður þess gæti ekki á öllum tím-
tive stjórn þar eystra.
BRADBURY TALAR UMÁRANG
URINN AF STARFI SÍNU.
Næst talaði herra Bradbury og
gerði yfirlit yfir það, sem hann
hafði komið til leiðar fvrir þamt
hluta landsins, sem Gimli kjör-
dæmið væri í, frá því hann fvrst
bvrjaöi að taka bátt í velferðar-
, ttm uppfylt allra þarfir, sem fyrir
] vaixandi inhflutning og íbúatölu
færu einnig vaxandi með hverju
líðandi ári, þannig, að þess meira,
j sem veitt væri til um'póta í kjöi-
1 dæminu, þess meir vxtt jtarfir þess.
j Srærð kjördæmisins væri 260
jTownships, eða 9,360 fermilur, eða
jifngildi 37,440 heimilisréttarlanda,
eða alls 7,790,400 ekrttr. Kjördæm-
j ið væri víðáttumeira, en alt kon-
málum þeirra fyrir 16 árum eða I mt/gsríkið Belgía i Kvróptt. — bess
meira. þá var ekkert ljósker nein- | vegna. væri það alt of umfangsmik-
staöar við vatnið. Hann hefði
gengist fyrtr þvi, að fá ljósker sett j því svo vel færi.
við skípaleið sjómannanna' beim til , kjördæminu, þó
kiðarvisis í myrkri. J)á hefði hann j
og gengist fyrir því, að fá bryggju
bvgða að Hnausum, og á sama
ári, sem hún hefði verið bygð, j
hfcfði mæling verið gerð fyrir sín j
tilmæli fvrir bryggju að Gimlibæ. '
Á þeim árum hefðu fiskimenn átt
við bág kjör að búa. Bapdaríkja-
fiskifélögin hefðu haft fiski-einveldi j
í Winnipeg vatni, og hefðu þá tek- j
ið um 10 milíónir pttnda árlega úr
vatninu, ,en ekkí hefðu þau borgað
fiskimönnttm nema 214c fyrtr hvern ;
hvítfisk, sem þá var nær 5 punda I
þvngd að meðaltali, það var !4e j
fvrir pundið, en nú væri þeim
borgað -5 sinnum meira fyrir vetði ;
sítta. Kn með þeim takmarkalattsa
uppaustri fiskjar, sem félögin hefða
haft, hefðu þait rerið að smátæma j
vatnið. Jxau hefðu farið til Banda- !
ríkjanna með allan gróðann af
fiskiveiðunum, en íbtíarnir hér j
vestra hefðu fengið sultarlaun fvr-
;r veiði sína. þetta ástand befði
hann ekki getað þolað, sér fvndist !
að auðæfi Canada ættu að lenda í
höftdiim Canadamanna sjálfra, og j
bess veeTta hefði hantt gengást fvrir
bví. að fá takmarkaða stvmarveiöi |
Bandaríkíaf'élap'anna, en levfa tbú- |
umtm mnbverfis vatnið óhindrað-
an rétt tíl vetrarveiðí. til bess að
sem mest af fiskiauðlegð Winnipeg
vatns gæti lent í þfcírra hendur, en
íiictr minst í henduT utanrikis attð-
fc'laga.
Hanti bað kjósendur sína að t->
huga þetta mál, og að misskilja
ekki þá viðleítni, sem hann hefði
haft tiil þess, að verða þeim að
góðu liði til að auka ágóðann af
ið starf fyrir einn mann, að hjón t
T.n.mlið í Gtmli
það væri metið
afarlágt, væri að minsta kosti 75
milíón dollara virði á vfirstand-
andi tíma, og verðgildi þess færi
óðfluga vaxandi.
Auðlegð kjördæmisins væri meirt
en svo, að liægt væri að gera á-
ætlanir tim hana, htin fddist í trió-
sem rarðvegsins, í gras- og korn-
tegtindum, í timbri og námum, ;tg
síðast en ekki sízt í þeim tf.tr-
mikltt fiskiveiðum, sem vötnin i
kjÖrdæmimi gæftt af sér. Skýrslur
sýndu, að fiskiveiðar frá Manitoba
væru virði ein miltón dollara t
ári, og að miestur hluti þeirra va ri
fenginn innan þeirra takmarka,
sem mvnduðu Gimli kjörrlærtiið.
T>'fctta mikla kjördæmi gæti fram-
fleytt meira fólki en nú væri alls í
j öllu Manitoba fvlki. Hann íiikaði
ekki við að seg'a, að í kjördæmi
sínu gætu btiið hálf milíón manna
og lifað þar góðu lífi. Kjördæmið
legðí eins mikið af mörkum árlega
. til auðlegðar fvlkisins eins og
nokkurt annað kjördæmi í Mani-
, toba. Kn nú væri að athuga, hvort
1 Oimli kjördæmi legðj nokku'ð til
fvlkissjiðsins, til að vega upp á
j móti því, sem það þægi úr h inutn
: til vogabóta og annara þarfa.
Nokkra inntektaliði gæti hann bent
þeim á, sem þess væru verðír, að
þeim vœri veátt eftirtekt. í fvrsta
lagi væri þess að geta, að fvlkið
j fengi árlega frá ríkinu neískatt,
j sem næmi 80 cents fvrir livtrt
I mannsbarn i fylkiuj, og hann á-
' artlaði, að nú væru full 15 þúsund
j ttiann'S í Gimli kiónt.i in:i*n Ft‘>’
hefði og fylkið inntektir fyrir ým-
ískonar leyfi, og auk þess feng!
umsjón á fylkisfördunum, að ttitd-
anteknutn lithnn hluta af bbvti-
■eigin starfsemi þeirra. Hann hefði það ákveðna upphæð á hvet jtt ári
jafnan verið vinvcittur fiskimönn- fyrir það, að ríkisstý rnin lietir alla
, um nuindi halda áfram að
* verða j»að og géra alt, sem í hans 1
valdi .stœði, til að bæta hag þeirra.
Herra Bradbury mintist einnig á
1 vmislfcgt fleira, sem hann hefði j
unnið f þarfir Vesturl mdsins, og j
var góður rómtir gerður að máli '
hans.
löndum, og '>innrr f.rr fyjkjf á=
, kveðna upph»»,5 á árl lil stj'’trrtar-
kostnaðdP, feínS <)£ hin önnur fvlki
!f sanibandinu. Rciknngurinn sfvði
' þá svcna : Fylkissjóðnrinn íeitgi
j árlega fyrir Gimli kjördætni nef-
j ska.tt, sem næmi 12 þúsund doll-
j ars, eða um 50 þúsund á kjör-
j tímabilinu ; svo fengi ]>að tals-
verða peninga fyrir heyleyfi, viðar-
tökttleyfi, skot- og veiði lavfi, gift-
inigaleyfi, vínsöluietfi, úlfadráps-
skatt og sveitaskatt. Alt þetta
mundi nema sem næst 75 þúsund
sem sér væri sýndur með tilboð- , chdlars á kjörtímabili hveriti. þess
inu að vefa i þessu samsæti, iafn- utan væri rétt að minnast ]tess,
framt því, sem hann þakkaði kjós- J að frá Gimli kjördæmmu hefði
eudunpm fyrir þá tiltru, sem þeir kotnið þalt Muiiitcþa <>g North
hfcfðu sýnt sér ttieð því mikla at- j Westiern jártibraUtarlönd, sem
kvæðattlagni, setn þeír hefðu veitt stjórnin seldí hýlega fyrir 400 þus.
séf við síðústú kosningar. Ilann dollars Í þéni'.igttm. þessa t!pj>li;eð
kvað sér .skylt, að gera Gimli kjör- hefðt láimli kjördæmið lagt til
fyikissjóðins,
’BALDWÍNÖÖN REÐIR UM Á-
IIUGAMÁL GIMT/I KJÖR-
DÆMIvS.
þá talaði B. L. Baldwinson.
Kvað sér skvlt að veita klúbbn-
' um þakklæti fyrir þann heiður,
dæmi að umtalsefni, og það ser-
staklega af þeirri ástæðu, að hér
væri viðstaddur einn af ráðgjÖfúm
stjórnarinnar. En svo værí h.áttað,
að ettiginn þingmaðúr ætt.i nokk-
urntíma kos’t á, áð tala við alt
stjórnarrráðanéytað i einu, hversu
áríðahdi' 'mál, sem hann hefði að
flvtj'a, heldur yrði hann að tala
við hvern ráðgjafa sérstaklega, og
þá ttm þau mál, sem sérstaklega
hevrðtt nndir drfldir þeirra. Kn r.ú
stæði svo á, að sig langaði til að
bfcttda á nokkur atriði í sambandi
við Oimli kjördæmið, .sem hann
vild-i láta alt ráðaneytið vita, og
þess vegna gripi hann þetta tæki-
færi til þess að skýra máliö, svo
að hinn viðstaddi dómsmálaráð-
gjafi gætd flutt stjórnarhræðrum
sínum fréttirnar og upplýst þá
um ástaud kjördæmisins, þarfir
þess og kröfttr. Vér gleddumst all-
ir við nærvcrtt ráðgjafans aðibfcssu
sinni, en enn meira mundttm vér
gleðjast, ef alt stjórnarráðið vildi
og attk þess ætti
l kjördæmið sinn þátt í þeim pclt-
ingum, sem fyll'ið fengi frá ríkinii
| fyrir stjórnarkostnað og ríðs-
mensku fylkislanda. þetta ‘vi'Ti
stórt tillag frá einu kjördæhti, en
; þó væri það enn ótalið, sem mest
j varðaði málið, ett það væri verð-
hækkun sú á bleytilöndum fylkis-
ins, sem orðið hcfði fvrir bær um-
bætur. st-m gerðar hefðtt verið <
j kjÖrdæminu, á parti af fylkisfé og
á parti af sköttum íbúanna, og
sem hefði svo' aukið innflutning
fólks í fylkið, að eftirspurnin eftir
flóalöndum þess hefði vaxið að
miklum mun. þau lönd hefðti ver-
j ið hækkuö i verði um einn dollar
hver ekra frá 15. sept. sl. — þetta
þýddi, að fyrir hverja Section, sem
stjórnin seldi, fengi hún nú 640
j dollars meiri peninga, en hún fékk
j áðtir, og þessi veröaúkning væri
bein afleiðing af þeim umbótum,
j sem gerðar væru í kjördæmiuu.
I Fullur þriðjungur af því fé, sem
fylkissjóðurinn fær árlega fyrir
flóalönd, er frá Gimli kjördæminu.
i Svo að í raun réttri leggur Gimli
kjördæmið drjúga fúlgu í fylkis-
sjóðinn árlega, og á því sann-
j gjarna heimtingu á, að fá aftur af
j fylkisf'é meira til umbóta en bað
; hfcfir nokkurntíma fengið að þess-
um tíma ; og það væri að eins fyr-
ir feimni og hæversku þingmanns-
í ins, að hann ekki hefði gert hærri
i kröfur til fjárveitinga til kjördæm-
isins, en raun hefði á orð'tð. Hann
kvaðst mundi auka þær kröfur
I framvegis, og bað ráðgjafann að
fiytja þá íregn til stjórnarbræðra
sinna, að Gimli kjördœmið verð-
j sktildaði alla þá ltjálp og umönn-
! un, sem fylkisstjórnin gæti veitt
því, og að það legði svo mikið til
fylkissjóðsins á hverju ári, að
i styrkvfcitingar opinberra verka
deildarinniar, til vegabóta og ann-
ara þarfa, værtt enigar náðargjafir,
helclur lítilfjörleg þókntr.t fyrir fé
það alt, sem kjördæmið leggur til
fylkisins.
Næst mintist þingmaðurinn á þá
ákæru, sem borin var á hann á
ræðupöllmn við síÖustu kosnmgar,
;vð haturseldur hefði iafnan brunn-
ið í brjósti hans til Nýja Islands
og Ný-lslendinga. Nú taldi hann
bað viðeigandi að svna bcim og
sa'.tna, hvernig sá eldur hefði brunn
ið, þau ár, scnt hann lvefði haft
þann heiður, að vera þingmaður
þeirra.
þrjú næstu árin áður en hann
náði kosningu árið 1899 hrf'Si kjör-
i dæmið fengið úr fylkissjóði alls
$2,803.17, eða $911.00 á ári. Kn á
j þeim 7 ártim, sem hann var mál-
j svari þeirra hs f'ii hann £ ngið fvrir
kjördæmið $21,103.98, eða rúm-
; lega $3,014.85 á ári, eða talsvert
j betur en þrefalt það sem áður var.
;Menn gætu af þessu séð, að hat-
I iirseldurinn hjá sér hcfli orðið
þeim að meiru liði, heldur en ást-
anblossi T.iberal stjórnarinnar, sem
þeim hfcfði þótt svo vænt nm fvrir
örlæti hennar við kjördætnið. Sér
fvudist, að fólk í bivgðimti Iieffii
átt að ni.eta læssar miklu styrk-
veitincar Rob’in stjórnarinnar. Kn
í stað þess hfcfðu þeir, fvrir ein-
hverjar huldar og óskilianlegar or-
I sakir, sýnt henni megnan fjand-
skap við kosningarnar 1906, með
því að fella sig við þær kosningar
: með miklu atkvæðamagni. Hann
efaðist ttm, að þeir gætu siáh'r
| gfcrt sér nokkra grcin fvrir þvi
hvers vegna þeir hefðti gert þett.a.
Og undarlegast af ölht hefði þa<S
! verið, að e;nmitt á svæöimi, sem
j bá var fyrirhugaö að 1-eggj t járn-
braut frá Oimli og norður að
j Flióti, ocr sem Rcblin stiórnin
hafði lofað að stvrkja með stórri
fiárvfcitingu, til þess að trvggja
j bvggingu hrautarinnar, — einmitt
i á því svæði hefði hann beðið mest-
j an ósigtir á hverjttm kiörstað. —
j Stjórnin gat ekki skilið þann ósig-
! ur n-ema á eínn veg, þann sem sé,
j að fólkið á þessu svæði hefði verið
{ andvígt stefnu stiórnaritinar, — og
I liess vegna h-efði líka máliS legjf) i
I dáj. Nú hins veœar þcfðtt kjósendttr
á þesstt sama svæði sýnt, að þeir
j værtt járnbrautarmálinu samþykk-
j ir, og að þeir vilcht mt fá járn-
l hraut norðttr um landið, og þess
j vfcgtia hefði líka stjórnarformaður
j fyjkisins, Hpn; R. P. Roblin, tekið
' a sig það ómak, að farn persónu-
le-wa á fttnd umboðsmann<s C.P.R.
félagsins og fá hann til að lofa
bvggingu braiitarinnar rtorfittr
j þangað að Fljótimt. Og í þé'ssu
sambandi vildi hann benda á, áð
I ]>©gar Roblin stjórnin kom til
valda, þá var engin járnbraut í
öllu kjördæmintt. Nú eru bangað
komnar fjórar járnbrautir, sem
eiga að liggja eftir endilöngu kjör-
dæminu. Alt ]>etta hefir gert verið
á stjórnartíma núverandi Conser-
I vativc stjórnar, og það er fttllkom-
lfcga óhætt að fullvrða, að allar
framfarir, sem orðið hafa í þesstt
1 h 'raði, sem nú myndar Gimli og
Bifröst svfcitir, hafa orðið síðan sú
! góða stjórn tók við völdum. Fyr-
1 ir 12 árttm vortt lönd í gr«nd vtð
Gimli hæ, sem höfðti á sér hvgg-
! ingar, brttrtíi og gtrðitigar og aðr-
ar timbættir, seld fvrir 125 dollara.
Nú ef land þar að jafnaði metiö
lö dollara hver ekra. Landverð
hefir því hækkað 100 prósent á
hverjti ári síðan Roblin tók að
j stjórna, miðað við lnndv'erðið,
! sem var um siðustti afdamót.
Ræðumaður kvaðst bví sam-
j þykkur, sem Hon. Campbell hefði
sagt, að stjófain hefði aldrei neit-
að um, að veita það sem um ltefði
verið beðið til þarfa í kjjrdæminu,
j eins og sýnt hefði verið með því,
að í þau 7 ár, sem hann hefði vér-
ið þingmaður, lrefðtt veiriagarnar
orðið yfir 3 þúsund dollara á áíi.
f þfcsstt satnbandi væri fróðlegt
að íhttga, hvað íbúarnir hefðtt lagt
til sjálfir af sköttum síatim til
þess að hjálpa sjálfum sér til veg.t
bóta. Ræðumaður kvaðst hafa
skýrslu úr þeirra eigin sveitabók-
tim, som sýndtt, að á 15 árum, frá
1887 til 1901, að báðum þeim ár-
um meðtöldum, hefðu þeir sjiálfir
— í öllu Nýja íslandi — lagt til af
skattfí sínu að eins $4,166.44, eða
nákvæmlega sörnu upphæð á nefnd-
utn 15 árum, eins og Roblin stjóra
in ltfcíði vfcitt niefndum sveitum á
sl. 4 mánuðum ! Kn hann bað
gestina að gæta þess, að pening-
um befði verið ríílega mokað til
umbóta í Nýja Islandá í sl. 20 ár,
en nú væri sá tími kominn, að líta
yrði eftir högum manna í öðrutn
bygðarlögum innan kjördæmisins.
Járnbrautin frá Oak Point til
Gypsumville lægi að jafnaði 16
mílttr vegar frá ströndum Mani-
toba vatns, og til þess að íbúarn-
ir ttifcðfram því vatni gætu haft
nct af þeirri braut, þá yrði nauð-
synlegt, að gera fjórar akbrautir
nteö hæfilega löngu millibili frá
vatninu austur að brautinni. Og
þetta mundi kosta 15 til 16 hús-
ttnd dollara, og yrði að véra hið
fvrsta áhugamál stjórnarinnar. —
Ný-Í.slenclingar, sem .einir hefðu
j setið að mestu af fylkisfjárveiting-
unum til kjördæmisins á liðnttm
árum, yrðu því að hafa ])olinmæði
þó þeir fengju ekki eins mikið og
þeir óskuðtt eftir meðan verið
væri að fuflgera þetta nauðsynja-
verk í vesturhluta kjördæmisin.s.
Hins vegar vildi hann fullvissa
kjósendurna tim það, að han:t
mundi gera sitt itrasta til þess,
að útvega þeim sanngfarnan styrk
til nauðsynlegra umbóta, eins á
komandi árum eins og beim liðnu.
Og þar sem stjórnin væri nú, fyrir
sím hvggilegu fjármálatilhögun,
búin að sópa mestu af skuldum
fvlkisins af því, og þar sem við
þvi mætti búast, að tekjuafgangar
RrMin stiórnarinnar mundtt hér
eftir n lpast hálfrar milíón doll-
ara mark á ári, þá mundi hún
hafa nóg fé til þess, að mæta öll-
tim sannigjörnum kröfttm kjósend-
anna ; llstaðar í fylkinu.
Síðast sneri hann sér að Hon.
Campbell og tjáði honum, að sér
væri ant um, að járnbrautin frá
Gimli til Íslendingaíljóts yrði bvgð
sem al’.ra fyrst, og i síðasta lagi
innan tveggja ára. Einnig væri sér
ant um, að þeir, sem byggju á
því svæði, sem brautin ætti að
liggja um, fa>ru að sýna eitthvert
lífsmark með sér og láta bera á
því, að þeint einnig væri ant tun,
að trvt'gja sér járnbrautina. þá
g'fcti h’nn ligt niður ])in«manns-
starf sitt ánægður, þegar braut sú
væri fengin, og með þeirri meðvit-
uncl. afi eins og Roblin stiórnin
Jiefði vfcrio su Iang-bezta stjórn,
sem nokkrtt sinni hefði verið hér í
fvl’ intt, svo hefði hún einnig gert
meiri t'l umbóta fyrir Ojmli kjör-
dæmið heldur en nokkurt annað
1 k'j ’rdæmi í fylkinu, og að undir
hínni föðurlegtt handleiðslu beirrar
stiórnar heíðí ]>essi hluti fvlkisins
| te.kið tiltöltilega ttteiri framförttm
en nokkur annar, þó allstaðar
; hffðu orðið hraðskreíðar framfarir
á sl. 12 ára tímabili.
! þar næst töluðu ýmsir héraðs-
me-im og Jétu í Ijós þann einlæga
| ásetning siittt, að vinna af ýtrasta
j nifcigni að því, aí? Rpblin stjórnin
1 Tnættl vcr.f öHn yöldin,
og að Laurfer stjórnínni vrðí sem |
fvrst kollvarpað. þeir sögðust j
j Vérfl víð pfln bútiir, hvenær sem í
kall ð kæmi.
Meðal þeirra n ta n s vei ta ma nna,
Rfcttt tölnðtl, Vortt þeir Marinó lög-
maðuf tiannesson, frá Winnipeg,
og PáJl Reykdal, frá Lttndar, sem
af áhttga fyrir velgengni Conserva-
tive flokksins hér í fylkinu hafðt
komið alla leið þaðan að vestan
til ]>ess að taka þátt í samsæti
þesstt.
Kltikkan að ganga 3 um morg-
j ttninn var ræ>ð'iihölcltim lokið, og
stóðu menn þá ttpp frá borðtnn,
niettir líkamlega og andlega.
Veizlan fór vel fratn, og svc
sögðu oss þeir mörgu, setn þar
j voru viöstaddir, að ekki befðu
, þeir ; ahiiáð sítttt notíð meiri
fróðleiks eða skemtunar en í þett.i
skifti.
1. Að hr. B. L. Baldwinson, hint*
núverandi þingmaður Gimli
kjördæmisins, hefir aldrei ritað'
í bréfi til mín hina tilfærðu
setningu, né nokkuð það, setn
gefi á nokkurn há.tt ályktun t:l
að álíta, að þedr félagar Svednn
Thorvaldsson og J óhannes Sig-
urðsson séu “óvinir” framleng-
ingu Gimli brautarinnar.
2. Að ég hefi ekki sagt við nokk-
ttrn mann, að B. L. Baldwin-
son hafi sagt eða skrifað svo,.
né hcldur gefið í skyn með orði
eða viðmóti, að B. I,. Bald-
winson hafi þetta álit á hin-
titn sögðu kattpmönnum.
3. Að ég skora á sögumanninn,
að segja til nafns síns, eða ef
hann ekki vill gera það sjálf-
ur, að ritstjóri Heimskringlu
birti nafn hans í blaðinu.
Ilnausum, 12. nóv. 1910.
Bjarni Marteinsson.
ATIIS. — Af því að hiÖ tim-
rædda bréf var prívat-bréf, vil ég
ekki auglj'sa nafn ritarans. Eg
reit grein mina til þess að sýna,
að orðrómurinn um þá Svein og
Jóhannes væri ekki á rökuni bygð-
ur, og til þess að fá nain mitt
leyst úr öllu sambandi við ftcgn-
fna.
B. L.. B.
LEIÐRÉTTINGAR. — í kvæð-
inu eftir Margréti sál. Glafsdótt-
ir, eftir Kristjönu Hafliðason, cr
seinasta hendingin í fyrsta erindi
prentuð þannig ; '‘unz þreytt ég
hníg að velli heim á slóð”, en átti-
að vera svona : — unz þreytt óg
hníg að velli heims á slóð. — I
kvæðinu um ísland eftir scömir
konu er seinasta hendingin í öðrtt
erindi preiituð : “geislum kveldsól—
ar við ægi”, en á að vera : p-eisl-
um kveldsólar við sæ. í þriðju
htndingu t tólfta erindi : “guðlegri
náð alt að geyma”, en á að vera :
af guðlegri náð alt að geyma. Og
seinasta hending í títinda erindi :
‘því sorgin og hérv’stin dvi;i”, en>
átti að vera : þá sorgin og hér-
vistin dvín.
JÖN JÖNSSON, járnsmiður, að1,
790 Notre Dame Ave. (hornj Tor-
onto St.) gerir við alls koBatr
katla, könnur, potta og pönnuf
fyrir konur, og brýnir hnífa og
skerpir sagir fyrir karlmenn. —
Alt vel ai hendi leyst lyrir litla
borgtin.
I
Shenrifl-Williams PMNT
fyrir aUkonay þúsai&lningv.
Prýðinerar-tfmi náljjast nú.
Dúlítið af Shervriíi-Williams
húsm&li getur prýtt húsið"yð-
ar utan og innan. — B rú fcið
ekkerannað m&l en þettar —
S.-W. húsmálið málar mestý
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Komið
jnn og skoðið litarspjaldið. —,
Cameron &
Carscadden
qualitv iiahdware
Wynyard, • Sask.
Til ritstjóra Hkr.
í ritgerð, sent birtist í ITeims-
kringlu 10. þ.m. undir fyrirsögn-
inni “Vinsamleg bending”, stendnr
'þetta : —
“ K'nn vinur minn í Nýja tslandi
hefir nýl.'ga tilkynt mér mcð bréfi,
að sá ororómur sveimi þar neðr t,
að ég hafi átt að rita það i bréfi
til hcrra Bjarna Marteinssonnr,
skrifara Bifröst sveitar, að þeir fé-
lagar, Sveinn Thorvalclsson kattp-
maður vicð íslendingafijót og Jó-
hain,nfcs Sigurðsson kaupmaður a
Gimli væru svarnir óvuvr ];css,
að járnbrautin yrði framlengd frá
Gdtnli bæ norður að Jiiverton vtð
Islendingafijót’’.
í tdlefni af þcsstt vil ég leyfa mér
að lýsa yfir : —
A. SECALL
(áður hja Eaton féj.agitt-^,
Ecsti kvennfata
Skraddari
Loðskinna fötum veitt
sérstakt athygli.
I

Hreinsar,
Pressar,
Gerir við.
Fjórir (4) alfatnaðir hreins-
aðir og pressaðir, samkvæmt
samningum, hvort heldur er
karlmanna eða kvenfatnaður,
fyrir aðeins $2.00 á mánuði.
Horni Sargent og
Sherbrooke