Heimskringla - 17.08.1911, Page 4

4. BE3, WltíNiBEG, í?. ÁGÚSX ÍDlÍ.

tíUlMBÍCKÍírGBJf
Islands fréttir.
Túnasláttur var langt kominn
víðast hvar á landinu í sífiustu
viku júlí, og var grasspretta í
löku meðallagi sunnanlands og
norðan.
— Illkynjuð sótt, svokölluð hlóð
sótt (Dysenteri), hefir gengið í
Reykjavík undanfarna mánuði.
Hún gerði vart við sig skómmu
eftir nýár, lýsti sér í uppsölum og
niðurgangi, en var eigi slæm i
hyrjun, og þess vegna ekki hugsað
um sóttvarnar ráðstafamr gegn
henni. En er áleið, varð veikin
verri viðfangs og lagðist ínj'ig
þungt á börn og gamalmenni.
Hafa mörg börn dáið úr uenni.
— Miðstjórn Heimastjórnar-
flokksins hefir samþykt eftirfar-
andi ályktun : ‘‘Miðstjórn Tleima-
stjórnarfiokksins telur sjálfgefið,
að flokkurinn haldi fram' óbreyttri
stefnu um sambandsmálið, eu ætl-
ast þó, úr því sem komið er, ekki
til þess, að því máli verði ráðið
til lykta, án þess að það verði
sérstaklega borið undir kjóscndur,
og væntir þess jafnframt, að þúig-
mannaefni flokksins lýsi sömu
skoðun við undirbúning kosmng-
anna í haust”.
— Halldór þorsteinsson skip-
stjóri hefir gefið Heilsuhælinu, öOO
kr. gjöf þ. 18. þ.m., í minningu
brúðkaups s:ns og Ragnhildar Pét-
ursdóttur úr Engey.
— Björn Jónsson, fyrv. ráðh.,
hefir, svo sem kunnugt er, áttvið
allmikla vanheilsu að búa undan-
farið öðru hverju. Tók hann því
það ráð í vor, að sigla til j ess að
leita heilsubótar. Síðar í maí hefir
hann haft sjúkrahúsdvöl hjá ein-
hverjum frægasta taugalækni
Dana, próf. Viggo Christiansen í
Hellerup (við Khöfn). það, sem
að honum hefir gengið, er megn
taugabilun, fátíð veiki með þeim
hætti hér á landi, og sögð stafa af
of ógætilegri meðferð, langvinnu
hlífðarleysi við sjálfan sig, einkum
að andlegri áreynslu' Ráðið við
veikinni er m. a. gagngerð livíld,
andleg og líkamleg, svo og svo
langan tíma. þeirrar hvíldar hefir
hr. B.J. eigi getað unt sér fyr en
nú í vor og sumar. En árangurinn
líka sá, að heilsan fer æ batnandi,
og fullyrðir læknirinn, að hann
muni fá fulla heilsu aftur og cngm
hætta á samskonar vanheilsu
framar með réttri meðferð. B.J.
er von heim aftur með haustinu.
— Danska ríkisþingið a:tlar
kenslumálastjórn sinni tæp ‘J4 J>ús.
kr. til þess að skifta milli ritliöf-
unda og listamanna. Af því fé hef-
ir Jónas Guðlaugsson fengið 200
kr.
— Lögin frá alþingi voru stað-
fest af konungi á ríkisráðsfundi þ
11. júlí. Stjórnarskráin þó undan-
skilin að sjálfsögðu, en ' æntan-
lega hefir þó ráðherra trygt sér
staðfestingu hennar — er til kem-
ur. — Enn eitt frumvarpið kom
og eigi til greina — frumvarp til
laga um lengingu á fresti j-eim,
sem gefinn hefir verið ísl. stúdent-
um við háskólann til að taka
próf, gilt til embætta hér á landi.
það kom í bág við frumvarp um
forgangsrétt háskólakandídata héð
an til embætta.
— 60 ára stúdentsafmæli átti
Stgr. Thorsteinsson rektor nú í
vor, útskrifaðist 1851, þá tæplega
tvítugur.
— Undarlegt tímanna tákn virð-
ist það, að þegar háskóli Islauds
var stofnaður, barst honum listila-
óskaskeyti frá konungi voruin og
háskólanum í Kristíaníu, en ekk-
ert frá bræðraþjóðarháskólanum í
Kaupmannahöfn ; — mundu inetm
þó ætla, að hann hlyti að liuna'
sérstaka hvöt til heillaóska, þar
sem meginið af íslenzkum stúdeut-
um hefir styndað nám við har.n
og lokið j)ar prófi. — þess i stað
hafa dönsku blöðin farið háðtlg-
legum orðum um háskólamvndtm-
ina, og eru það mestu háskóla-
kennararnir dönsku, sem það rita.
— þann 17. júní sendu 30 áljo-
firðingar Guðmundi landlækni 50
kr. símaávísun handa árstiðaskrá
Heilsuhælisins til minningar uni
Jón Sigttrðsson. Nokkrir aðrir
þafa gefið smágjafir i sama skvni.
— Dáinn er 27. júní Eggert Jre-
húmsson á Isafirði, bróðir séra
Matth. Jochúmssonar og þcirra
systkina.
— Dáin er nýfega ekkjan þórey
Guðlaugsdóttir á Munkaþverá í
Eyjafirði.
Fréttabréf.
BERTDALE, sask.
30. júlí 1911.
Héðan er flest gott að írétta,
eins og vant er. Uppskeruhorfur
hafa aldrei betri verið og óefað
verður hréyfingur í okkur hér efttr
þreskinguna í haust, ef ekki verð-
ur tjón af hagli né frostum áður
en akrar verða slegnir. Tíngi tr
víðast í betra lagi, þótt kuldatið-
in í uor hamlaði fljótum gróðri.—
Giftingar og mannfjölgun í beima-
húsum er hér af skornum fkamti,
eins og víða er kvartað uin ná á
þessum síðustu og verstu tímuin ;
en manndauði er hér aftur á ir.óti
talsvert tregari en sumstaö.ir í
öðrum bygðum, eftir blöðum að
dæma. Menn u n a lifandi í þcss-
ari bygð úr því eina simu hér er
komið.
Sé það satt, sem ileygt hefir
íverið, að Dr. Sig. Júl. [óhannes-
son sé líklegur til að flytja lrá
Leslie og lengra vestur, er það s- o
mikill skaði fyrir flokk góðfa
drengja hér, að vonandi væri, að
slíkt mætti aldrei rætast. Scm
læknir hefir hann vitanlega grætt
álit og velvild allra bygðarbúa, og
sem drengur hinn bezti mun huun
lengst af þektur yerða.
Skelfingu mikilli sló yfir voin
elskaða þjóðflokk, þegar Hkr. gat
þess hér um daginn, að stjórnin í
Manitoba hefði gert voldugar láð-
stafanir til varnar því, að bóiu-
sóttin útbreiddist e k k i. M é r
datt bara í hug samt, að þetta
væri einn af bókstöfunum, sem alt
vilja deyða, til þess að gefa and-
anum eitthvað til að lifga á eftir.
þessar neikvæðu setningar í ís-
lenzkunni eru annars býsna við-
sjálar ; en af því að ritstjórinn
hefir nú að sögn meðhjálp eftir
sinni m'ynd við blaðið, væri ef til
vilí mógulegra en áður að cuka
eftir, hvað svona lagaðar sétning-
ar þýða, áður en okkur hinum eru
seldar þær ^
Hið eina, sem talið verður að
skortur sé á hér í grendinni, þ. e.
a. s. af verulegum gæðum Uisins,
■a
er guðsorð. Við erum, cða sýn-
umst vera, hér um bil alveg yfir-
gefnir af kennendum orðsins, og
höfum ekkert til að bera fyrir okk-
ur, hvað sem í kann að skerast,
nema gamalt, forlegið og móð-
bannað guðsorð heiman af Fróni,
eða þá smálegt “home made”
gervi-orð (substitute), sem neytt
er að eins á neyðartímum og sem
ekki er treystandi, ef nokkurs þarf
verulegs með. Mögulegt er nú
samt, að fr^mtíðinni lukkist, að
bæta úr þesu ástandi, sem auð'vit-
að er sérstaklega alvarlegt vegna
æskulýðsins. J. Einarsson.
Dánarfregn.
Sunnudaginn þann 5. marz sl.
lézt að heimili sínu. 2213 Spring
Road, Victoria, B. C., konan Guð-
rún Árnadóttir, eiginkona Sigfús-
ar Guðmundssonar (Goodman) írá
Katadal á Vatnsnesi í Ilúnavatns-
sýslu á Islandi. þau fluttu íra ís-
landi til Ameríku árið 1887, cg
settust þá fyrst að í Winnipeg ;
voru þar rúm þrjú ár og lluttu
svo hingað til Victoria og liafa
búið hér ávalt síðan.
Guðrún sál. veiktist snemma í
janúar ; fyrst tók hana hastarlcg
lungnabólga, sem seinna snenst
upp í nýrnaveiki þá, er læknar
gátu ekki yfirbugað. Hún var
strax í byrjun veikindanna ílutt á
sjúkrahús, og þar lá hún puugt
haldin um tveggja mánaða tíma ;
en samkvæmt ósk hennar, eítir að
öll von um bata var úti, lcyfðu
læknar að hún væri flutt heim aít-
ur. Og svo eftir 5 daga legu and-
aðist hún, róleg og södd lífdaga.
Hún var 57 ára, er hún lézt.
Guðrún sál. var góð kona, skjn-
söm og skörugleg, eins og hún
átti kyn til. Faðir hennar Árni
var Arason. Hann bjó lengi a Sig-
ríðarstöðum í Vesturhópi í Húna-
vatnssýslu. Kona Árna, móðir
Guðrúnar, var Marsibil Jónsdótt-
ir. — þeim hjónum Sigiúsi og
Guðrúnu varð 9 barna auðið, af
hverjum nú eru 6 á lífi, 5 synir og
1 dóttir, en 3 eru dáin. Synir
þeirra eru : Árni, Guðmuudur,
Agnar, Sigurður og Friðrik ; þeir
eru allir ókvæntir og til heimtlis
hjá föður sínum, nema Árni, sem
er einhversstaðar uppi í megin-
landi. Friðrik er yngstur þeirra
barna, um 14 ára að aldri. Dóttir
þeirra, Mildríður, er gift kona og
á heima í Seattle, Wash ; maður
hennar heitir Jónas Miðdal. Af
þeim þremur börnum þeirra Sig-
fúsar og Guðrúnar, sem dáin eru,
dóu tvö, piltur og stúlka, t.ð eins
ársgömul í Winnipeg. En það
þriðja, stúlka, Marsibil að naiui,
sem var á lífi, þegar móðir hennar
andaðist, veiktist á síðastliijnu
hausti af gigt, sem kallað var, en
sem síðar snerist upp í tæringu.
Ilún var þannig veik allan næst-
liðinn vetur, þó á ferli væri, og
strax eftir dauða móður sinnar
þyngdi henni mjög, jafnvel þo hun
væri oftast á róli, þar til tvær sið
ustu vikurnar, sem hún lifði. llún
andaðist á föstudagsmorguninn þ.
23. júní í Seattle. því systir fienn-
ar, Mrs. Miðdal tók hana til sín
skömmu eftir fráfall móður þeirra,
svo hún dvaldi þar tvo síðustu
dagana, sem hún lifði, þegar liún
var að fram komin, var hrað-
skeyti sent hingað til föður Iiennar
og bræðra, sem fóru þangað og
voru hjá henni þegar hún lézt. Lik-
ið var flutt hingað til Vietoria
næsta dag og jarðsett við hlið
móður sinnar í Ross Bay graf-
reitnum.
Lúterskur prestur, Rev. V'illiam
C. Drahn, jarðsöng þær báðar.
Hann flutti tvær hjartnæmar ræð-
ur yfir hvorri fyrir sig ; aðra í
kapellu útfararstjórans W. J.
Hanna, og hina yfir gröfinni.
Marsibil Goodman var góð
stúlka, efnileg og vel látin af öll-
um, er kyntust henni. Hún var 17
ára og 27 daga gömul, þá er hun
lézt.
þessi tvö dauðsföll, svona livort
á eftir öðru, var tilfinnaulegur
missir fyrir Mr. Goodman og eftir-
lifandi börn hans. Heimilið hefir
nú tapað umhyggjusamri liúsuióð-
ur, húsbóndinn orðinn ekkjumaður
og börnin hafa mist móður sína,
sem var þeim þó alt í öllu mcðan
hún lifði. En svo varð og bitt
sárið að bætast ofan á. Hún, sem
stóð til að taka við húsmóður-
störfunum að móðurinni latinni,
varð einnig að flytja ofan í nina
dimmu gröf, svo heimilið er nú
húsmóðurlaust. Hvílíkur tilfinnan-
legur skaði og missir fyrir það.
Hvílika sorg hefir nú fjölskyldan
ekki að bera. Sárin eru stór c.g
gróa sjálfsagt seint. það cr ein-
ungis tímalengdin, sem dregur úr
þeim og máske að síðustu Iæknar.
Og svo er ennfremur í sambaudi
við þetta framanskráða, að Jiess
má geta, að þau Miðdals iijónin
urðu einnig um þetta sama leyti
fyrir þeirri sorg, að verða að sjá á
bak fjögra mánaða gamalli dóttur
sinni. Ilún dó stuttum tíma á
undan Marsibil. Mrs. Miðdal inistl
þannig móður, dóttur og svstur
sína á mjög svo nálægum tíma.
Eins og hér að framan er á vik-
ið, voru þær mæðgur báðar tarð-
aðar hvor við annarar hlið í Ross
Bay grafreitnum, að viðstödda
mörgu fólki í hvorutveggju s’iirin,
— bæði Islendingum og hérleiidu
fólki. Margir gáfu blóm til að
prýða með kisturnar. Og á gröf-
inni, sem þær hvíla í, eru 8 glei -
hulstur með tilbúnum blómum,
sem gefin voru af vinttm liinna
látnu. Og hefir Mr. Goodman beð-
ið mig, að láta fylgja þessum lin-
um sitt innilegasta þakklæti til
allra þeirra, er heiðruðu niiuuingti
konu hans og dóttur með nærveru
sinni ; svo og fyrir hinar áminstu
gjafir og ástúðlegu hluttekningu,
er hontim var sýttd við þessi sorg-
artilfelli.
S. M ý r da 1.
DÁNARFREGÍÍ.
Hinn 31. júlí andaðist að Blatne,
Wash., Gísli Illhugason, úr krabba-
meini. Hann var fæddur 1.1. des.
1860 að Hvammi í Svartárdal í
Húnavatnssýslu, og fluttist til
Vesturheims árið 1893, síðast frá
Finnstungu ; dvaldi hann um Liíð
í Notður-Dakota og fluttist svo
vesstur til Seattle, Wash., cg var
núna um sl. fjögur ár í nánd við
Blaine, Wash. Ilann eftirlætur
tvær systur í Manitoba og bróðir
heima á Islandi. Hann er syrgður
af mörgum hér vestra og óefað
víðar, því hann var elskaður og
virtur af öllum, sem hann j.el.tu.
Nú skarð er fyrir skildi, vinir
kærir,
skapanornir hjuggu lífsiris streng.
Inst í lijarta sorgin bitrast særir
að sjá á bak þeim trúa og sanna
dreng.
Veit ég samt, að vist að allra
dómi,
vinafjöld hann eftirskildi þó ; —
Endurminning skærri björtu
blómi,
bræður góðir, það er eilífð nóg.
Vinur hins látna.
KENNARI
getur fengið atvinnu við Minerva
skóla No. 1045 í 7 mánuði, frá 1.
október til 30. apríl 1912. Tílboð,
sem tiltaki mentastig, æfingu og
kaup, sem óskað er eftir, sendist
til undirritaðs fyrir 1. sept. 1911.
S. EINARSSON,
Sec’y-Treas.
Gimli, Man; 3ox 331.
e::iv ivafsa
vantar fyrir Vidir skóla No. 1460,
í 3Já mánuð frá 1. september til
15. desember þ. á. Tilboðum, er
tiltaki mentastig og kaup, veröttr
veitt móttaka af undirrituðum til
19. ágúst næstkomandi.
Vidir, P.O., Man., 24. júli 1931.
JÖN SIGURDSSON,
Sec’y-Treas.
j Hefir þú borgað
j Heimskringlit ?
JOHN DUFF
PLDMBER, GAS ANDSTEAM FXTTER
Alt ve-k vel vaudað, og verðiö rétt
664 Notre Dame Av. Phone Garry 2568
WJNNIPEG
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Hesta vork, égæt
verkfæri; Rakstur I5e en Hárskuröur
25c. — O.skar viöskifta íslendinga. —
MARKET HOTEL
14 G Princess St.
ó móti markaðnunt
P. O’CONNELL, elgandt, WINNIPEG
Hoztu vínföng vindlar og aðhlynning
góó. íslenzkiir veitingamaðnr P S.
Anderson, leiðbe:nir lslendingum.
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Ht*ersta Hilliard Hall 1 Norövesturlandinr
Tlu Pool-bnrð.—Alskonar vfnog viudlar
UlNtlng og fwðl: $1.00 á dag og þar yfir
li«nu»» A lletib
Eigondnr.
JIMxMY'S hotel
" — * * \ 1
BEZTU VÍN OGVINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDINGUR. : : : : :
Jcimcs Thorpe, Eigandl
Hversvegna vilja allir minnisvarða
úr m&lmi. (White Bronze)?
Vegna þess þeir eru mikið fallegri.
Endast óumbreytanlegir öld eftir
(>ld.
En eru samt mun billegri en granft
eða marmari, mörg hundruð úr að
velja.
Fáið upplýsingar og pantiO hjá
J. F. LEIFSON
QUILL PLAIN, - SASK.
Hyland Navigation and Trading Company
S. S. WINNITOBA.
Til St. Andrews Locks é þriðjudögum
og fiintudögum, kl. 2 15 é laugardög-
um, kl. 2 30 e.h.
Til Hyland Park, á mánudögum, þriöju-
dögum, fimtudögum og föstudöguin
kl. 8 15 aö kvöld.
Farseölar til St. Andrews Locks $1.00
til parksins75c; Höru fyrir hélfviröi.

Sl S. HONNITOBA.
Fer þrór feröir ó dag kl. 10.15 f. h., 1.45
e. h., og 7.30 e. h.
A laugardögum og hel#idögum auka-
ferö kl. 4.45 o. h.
Fargjald 50c. Fyrir böru 25c.
RED RIVER 0G LAKE WINNIPEG FERÐIR.
Miövikudaga—Til Selkirk og vlöar. Af staö frá VVinnipeg kl. 8 o. h„ til baka
10.30 um kvöldið.
Föstudag—Til Selkirk, St. Potor og víöar, frá Wiunipog kl. f. h., til baka 7.30 f.h
Laugardag:—Vikulokaför um Winnipeg-vatn. Afstaö frá Winnipeg kl. 9 að
kvöldi, til baka á mánudagsmorguninn kl. 6. Fargjald Til St. Andrews iMícks, $1.00;
Selkirk, $1.25; St. Peters, $1.50; til ármynnis $2.(X); Vikulokaför $3.00, Skipin leggja
frá enda Lusted strætis. Takiö Hroadway, Fort Rouge eöa St. Honiface strwtis-
vagna á noröurleiö. og fariö af ó Euclid Áve.
Skrlfstofu talsími M. 248, 13 Bank of Hamllton, Sklpsal< víarl al shnl M. 2400
Æ)ttareinkennið 151
þegar hann var búinn að skoða hann : “Heilafl''g”,
sagði hann alvarlegur, “og það mjög slæmt. það
lítur svo út, aö hann hafi fengið samskonar ílog áð-
ur, en sem hann hefir haldið leyndu. J>að er stór
æð í heilanum, sem hefir sprungið af of miklu að-
rensli blóðs. Ég má enga von gefa, — hann lifir
ekki til morguns”.
J>að reyndist rétt, sem læknirinn sagði. Um kl.
10 um kveldið fór andardrátturinn að réna. '1 íininu
milli stunanna lengdist, og að síðustu hvarf ’ifið án
sjáanlegs dauðastríðs.
Kfukkan 2 um morguninn lá ofursti Kelmscott
dáinn í rúmi sínu, og hinir óviðurkendu og óþektu
synir hans voru hinir réttu erfingjar að óðalinu.
En annar þeirra var nú á leiðinni til Kap, eti
hinn var í Tavistock fangelsinu og var ásakaður um
morð.
Á hinu heimilinu—í Chetwood—þar sem þessar
fregnir voru lesnar með jafn miklum áhuga, lagði
Elma Clifford blaðið á borðið ; hún var náföl í and-
liti og leit til móður sinnar, — frú Clifford hafði ná-
kvæmar gætur á Efmu, til þess að geta séð, acer
áhrif fregnin hefði á hana. Svo opnaði Elma var-
irnar, og talaði eins og í svefni tvær stuttar setning-
ar ; fyrst sagði hún : “Hann hefir ekki gert það,
ég veit það” ; en í síðara skiftið sagði hún með eðli-
legum ákafa : “Mamma, mamma, hvernig aem alt
gengur, þá verð ég að fara þangað”.
“Hann verður þar efalaust", svaraði frú Cliffoid
eftir nokkra þögn.
J>að var eins og fögru augun hennar Elmu væru
dreymandi, þegar hún sagði : “Já, auðvitað, ég er
alveg viss um, að hann verður þar. En ég verð að
vera þar líka, til þess að vita, hvort ég get ekkert
hjálpað þeim”.
“Já, góða stúlkan mín”, svaraði móðirin, og
152 Sögusafn Heimskringlu
strauk hendi sinni ástúðlega um hár hennar. Hún
vissi það nefnilega, að þegar Elma talaði með þess-
um róm, þá gat ekkert veraldlegt afl hamlað henni
frá því að fara.
XX. KAPÍTULI.
Misgáningur.
pegar Cyril Warring var tekinn fastur í Dover,
varð hann alveg frá sér numinn af undrun. Ilanr.
vissi, að það var Guy en ekki hann, sem lögreglan
vildi ná í, og að Guy hefði gert það, áleit hann al-
veg ómögulegt.
Jiegar Cyril sté upp á bryggjuna i Dover, var
honum strax heilsað af lögregluþjóni, sem sló hendi
sinni á öxl honiim og sagði : “Með leyfi að spyrjh,
heitið þér ekki Warring?’’
Cyril svaraði strax : “Jú, nafn mitt cr Warr-
ing”.
Honum datt alls ekki í hug, að þessi maður ætl-
aði að taka hann fastan.
“J>á er það einhver, sem óskar nærveru yðar”,
svaraði réttarþjónninn, um leið og hann tók í liand-
legg Cyrils. “Við höfum fengið skipun um að taka
yður fastan, vinur minn, svo _3jér gerið réttast í því,
að fvlgja okkur umsvifalaust”.
“Að taka mig fastan”, endurtók Cyril og hristi
af sér hendi mannsins. “J>að hlýtur að vera mis
gáningur’’.
Lögregluþjónninn brosti : “Ójá”, svaraði hann
fljótlega og dálítið háðslega. “J>aö er alt af mis-
Ettareirikennið 153
gáningur, þegar við tökum einhvern fastan, við finn
um aldrei þann rétta strax, en í þetta sinn er um
ekkert ógát að tala. Ég þekti yður af myndintii
undir eins og ég sá yður. Taka Gny Warring íast-
an, sem er grunaður um vísvitandi morð McGregors,
sama sem Mtmtague Nevitt, hinn 27. þessa mánaðar
í Mambury, Devonshire”.
Cyril hrökk við, þegar hann heyrði þessi nöfn, og
það styrkti grun lögregluþjónsins. “Já, en það tr
samt sem áður misgáningur”, sagði lmnn gremju-
lega ; “eftir því sem þér segið. Yður skjátlar, það
er ekki ég, sem menn vilja ná í. Nafn mitt er Cvril
Warring, og Guy, það er bróðir minn, enda þótt
hann sé lieldur ekki sá rétti ; hann getur ekki hafa
myrt Nevitt, því þeir voru beztu vinir. En það
kemur ekki þessu máli við ; en ég er Cyril, cn tkki
Guy, ,%vo það er ekki ég, setn þið viljið ná í”.
“Ó, jú, þér eruð það nú samt. Ég hefi mynd
af yður í vasa minum, — sko, þetta er maðurinn,
sem við eigum að taka fastan”, sagði lögregluþjónn-
inn.
“Já, þetta er mynd af broður mínum”, sagði
Cyrilj “Ég skil ekkert í þcssu. J>að er ómögulegt
að bróðir minn sé svo mikið sem grunaður um
morð”.
Lögregluþjónninn brosti : “Nú, jæja, ef það er
ekki mögulegt, að bróðir yðar sé sá rétti, þá dugar.
Ef ég væri í yðar sporum, myndi ég ekki tala jaín
mikið, því það, sem þér segið hér, verður notað stw
sönnun gegn vður við réttarhaldið. J>ér ættuð að
fylgja mér rólegur til lögreglustöðvarinnar, — taktu
í hinn handlegg-inn, Jim —, svona, það er rétt. Nú
skulum við bráðum fá að vita, hvort þér eruð sá,
sem við áttum að taka fastan, eða það er bróðir
yðar”.
154 Sögusafn Heimskringlu
“Já, en ég er bróðir hans”, sagði Cyril. “J>ér
hafið enga heimild til, að taka mig eftir þessari skip-
un. J>etta er ekki mitt nafn, ég er ekki sá inaöur,
sem yður er skipað að taka”.
“Nei, auðvitað”. svaraði lögregluþjónninn bros-
andi. “En verið þér nú ekki að hindra lögregluna í
störfum liennar. Geti ég ekki tekið yður samkvæmt
skipun, þá get ég tekið yður sökum grunsemdar, af
því þér eruð svo líkur þeim, setn við eigum ,ið t.aka.
J>css utan verðið þér að gæta þe ss, sem þér segiö,
svo það komi yður ekki að baga við réttarhaldið”.
Eftir þessar aðvaranir fylgdist Cyril með þeim
til næstu lögreglustöðvamia, ásamt stórum hóp
fflanna.
J>að var ekki eins hægt að losna eins og Cyril
hafði ímyndað sér. Eftir stutt réttarhald varð nið-
urstaðan sú, að þetta væri maðurinn, sem lögreglan
vildi ná í. Lögregludótnarinn kvaðst ekki ætla að
gera sig sekan í samskonar afglöpum eins og í Lc-f-
rey-málinti. Ilaginti eftir fivaðst hann senda benna
grunaða inann til Tavistock.
Svo var Cyril sendur til Tavistock, án þess haiin
vissi, hvað við sig ætti að gera, eða livaða glæpur
það var, sem hann var ásakaður um, ef það á' auuað
boriS var glæpur. Á leiðinni duttu honum í liug
ýmsar spurningar : Var Nevitt í raun Jg veru
dauður ? Og væri hann það, — liver hafði (^epið
hann ? Var þaö sjálfsmorð, sem orsakaðist af ta]>i
hans í Rio Negro námafélaginu ? ESa var það
verulegt morð ? Og — það sem merkilegast var af
öllu — Iivar var Guy ? IIví kom hann ekki og saun-
aði sakleyTsi sitt ? J>ví Cyril var enn ekki búinn að
fá bréfið og peningana ásamt vasabókinni.
Við réttarhaldiÖ daginn eftir varð Cyril ljóst í
fætur öðru sór, að hann væri sá ákærði. Formað-
hver'ri hættu hann var staddur. Hvert vitnið á