Heimskringla - 26.09.1912, Blaðsíða 4

I. BLS,
WINNIPEG, 25. SEPX. 1912.
HislllSK&iN GLA
Heimskringla
Pnblished every Thursday by The
Beimskringla News 4 Publisbing Co. Ltd
Verö blaðsÍDS 1 Canada og Baadar
|2.00 om áriö (fyrir fram borfaö).
8ent til islauds $2.U) (fyrir fram
borgaöj.
B, L. BALDWINtíON
Editor & Manager
Oíttce:
729 Sberbrooke Street, Winnipeg
BOl 3083. Talaimi Garry 41 10
Lotteríið.
*
Lotterí Islands.
það hefir vakiö talsveröa eftir-
tekt, en enga ánægju meöal Vest-
ur-íslendinga, að landsstjórnin og
þingið á Islandi hefir veitt tveim-
ur íslendingum og einum Dönsk-
um manni í félagi með þeim leyfi
til þess að stofna peninga-lotterí, | hjá
er bera skuli nafn af landinu og
kent vera við það.
Tilgangurinn er, að afia lands-
sjóði inntekta af spila eða áhættu
fé því, sem fyrirfram er ákveðið
að þúsundir manna skuli tapa á
því fyrirtæki iit um allan heim.
Fleiri hluti þingmanna ásamt
með stjórninni, telur fyrirtæki
þetta hyggilegt til hagnaðar land-
inu, en enginn þeirra hefir enn lát-
ið þess getið, að það væri að
neinu leyti göfuganannlegt, enda
tæpast þess að vænta, því að það
er á vitund þeirra, sem kynt hafa
sér þau mál, að slík lotteri leiða
margan mann út á glapstigu
pretta og þjófnaðar, og séxstak-
lega þá, sem ungir eru, og ekki
hafa fengið næga lífsreynslu til
þess að skynja, hve mikið ilt fjár-
það mál var til 2. umr. á mið-
vikudaginn. Meiri hluti nefndarinn-
ar, 6 af 7, réö til að samþ. frv.
með nokkrum breytingum. Má frv.
heita viðunanlegt eins og það nú
er. Gjaldið til landssjóðs hefir ver-
ið fært upp um helming, úx 2 pró-
cent í 4 prócent, en lágmarkið lát-
ið halda sér (200,000 kr. á ári).
Frestur er settur um það, hvenær
það skuli stofnað eski síðar en
31. des. 1913. þá er það felt úr,
að 3 Danir s k u 1 i eiga sæti í
nefndinni. Stimpilgjalds ákvæðið er
felt burtu, en í stað þess sett, að
hcimta megi jafnhátt gjald (2 pró-
cent) af þeim, sem kaupa hluti í
lotteríinu. Einkaleyfistíminn liefir
og verið færöur niöur í 30 ár íir
40.
það, sem menn nú þurfa að
skoða huga sinn um, er einungis
það, hvort sætta beri sig við, að
drættirnir fari fram i Kaupmanna-
höfn. Um það verður ekki þokað
leyfis-sækjendum, það óhjá-
kvæmilegt skilyrði.
Minni hluti nefndarinnar (B. J.
frá Vogi) réð deildinni til að fella
frumvarpið alveg, en til vara gerði
hann við það ýmsar breytingar-
tillögur. Varð um þetta 4 klukku-
stunda senna milli hans og hinna
nefndarmannanna.
Frumvarpinu var vísað til 3
umr. með 18 atkv. gegn 2. það er
líklegt, að frv. þetta verði að lög-
um eins og það er nú, og er því
prentað hér : V
1. gr. Ráðherra íslands veitist
heimild til að gefa fyrv. landshöfð-
ingja Magnús Stephensen, Stkr
af Dbg, Dbm. p. p., Sighvati
bankastjóra Bjarnasyni, R. af
Dbg, báðum til heimilis í Reykja-
vík, og herra Knud Skjold Philip
sen í Kaupmannahöfn einkaleyfi til
stofnunar íslenzks penin,ga-lotteríis
spilun befir hvervetna látið af sér
leiða. Enda eru ,slík fyrirtæki j skilyrðum þeim, sem nú skal
hvergi leyfð í hinum enskumælandi I fírelna :
heimi, hvað sem annarstaðar kann
að vera. Reynslan þar hefir sýnt,
að menn, sem grunnhygnir eru að
eðlisfari og ágjarnir að sama skapi
Jeiðast oft út í, að verja fé sínu
— og annara — í slík lotterí, og
að margir eru þeir, sem svo langt
ganfga, að þeir lenda í skuldum við
aðra fyrir áhættu sína og borga
svo aldrei þær skuldir.
Alt þetta mun vera á vitund
a) Lotterí hvers árs skiftist í
flokka, sem eru hvor öðrum óháð-
ir, og eru j fnmargir drættir
livorum. Hlutatalan má ekki vera
meiri en 50,000 í hvorum flokki
hvorum flokki mega ekki vera
nema 6 drættir.
b) Iðgjaldið til hvors ílokks fvrr-
ir heilan hluta skal vera 150 frank-
ar. H'Jutina má selja bæði í heilu
lagi og sundurskifta, þó má eigi
Jxirra stjórnmálamannanna á í»-1 skifta. í smærri hluti en áttundir.
landi, og þess vegna hafa þeir t Auk þess skal leyfishöfum heim-
trygt það með lö,gum þessum, að ilað, að heimta alt að 2 prócent
ekki megi selja á íslandi meira en i af iðgjaldinu.
þúsund hluti, eða 1 ai hverjum 100 j c) í hvorum flokki lotteríisins
hlutum, sem lotterí-höfum er leyft
að selia. Lögin sýna, að selja
megi 15 milíón franka virði af
lotterí-hlutum á undan hverjum
tlrætti. Af Jvessum J 00,000 hlutum
mega ekki fleiri en 12 vinna verð-
laun ; en þau eiga til samans að
nema fullum tveim þriðju hlutum
}>eirrar upphæðar, setn seldir hlut-
ir færa lotterí-höfum. Samkvæmt
þessu virðist það ljóst, að Jjegar
hundrað þúsund menn kaupa sinn
hlutinn hver, þá ætlast lögin til
Jiess, að 12 menn megi græða stór-
fé á hlutum sínum, en að 99,988
skuli mega til að tapa öllu því,
sem Jjeir hafa borgað. Með öðrum
orðum : að fyrir hvern einn mann
sem græði skuli 8,333 menn tapa.
það er því angin furða, J>ó þmg
og stjórn sæu svo um, að ekki
megi selja á Islandi nema 1 aí
hverjum 100 hlutum. Hinir 99 eiga
að seljast utanlands.
Blöðin heima líta misjafnlega
J>etta mál. þjóðviljinn og Ingólfur
eru andstæð lotterí-hugmyndinni ;
en hin öll tneð því, að því er vér
bezt vitum. En meirihluti þing-
nefndar J>eirrar, er um málið fjall-
aði, tekur það fram í álitsskjali
sínu um málið, að þjóðin íslenzka
sé of fámenn og fátæk til J>ess að
geta borið slíka stofnun ein ; en
að henni gefist hins vegar kostur
á. að hafa gagn af þessu lotteríi,
og losast þó jafnframt við það ó-
gagn, sem talið er fylgja lottern
fyrir lítt-þroskaðan almenning. En
gagnið segir nefndin sé það, að
geta fr ngið álitlegar tekjur lands-
sjóði til 'handa, án nokkurar á-
hættu eða fyrirhafnar, og skaðlít-
ið almenningi, af því að lottieríið
má ekki hafa nema mjög litil við-
skifti við landsmenn. Nefndin tel-
ur rétt, að þingið taki málinu vel,
jafn brýn og fjárj>örf landssjóðs nú
er.
það skín gegnum
etga vinmngarnir að nema að
minsta kosti 70 prócent af iðgjöld-
ttnum samantöldum fyrir alla
iilutina í flokknum.
Fjárhæð vinninganna skal skifta
niður eftir áætlun, sem er sam-
J;ykt af ráðherra íslands, og skal
]>ar einnig ákveðin hlutatalan
hvenær dregið skuli, og reglur um
auglýsingu um úrslit dráttanna,
hvenær vinningarnir verði greiddir
af hendi, og um missi vinninga,
sem ekki er vitjað í tæka tíð.
Vinningarnir eru greiddir af
hendi affallslaust í }>eirri mynt,
sem ákveðin er i áætluninni.
Vinningar, s«m ekki er krafist
borgunar á í tæka tíð, renn-a að
hálfu leyti til einkaLeyflshafanna,
og að hálfu til landssjóðs íslands.
d) Drættirnir fara opinberlega
fram í Kaupmannahöfn, og skal
lotteríinu stjórnað þaðan undir
eftirliti nefndar, sem konungur
á skipar til þess ; skulu í benni sitja
6 menn, eigi færri íslendingar en 3,
og skulu að minsta kosti 2 af
nefndarmönnum vera löglærðir
menn, sem gengnir eru í æðri
dómstóla. Nefndin leggur fullnað-
arúrskurð á allan ágreining um
lögmœti eða gildi dráttanna,
hvort sem er miöðan dráttur fer
fram, eða eftir að honum er lokið,
enda hefir hún eftirlit með lotteri-
inu : kostnaðinn af J>essu ber lott-
eriið.
e) Einkaleyfið til aið reka lotter-
íið má veita um alt að því 30 ár
frá 1. desember 1912 að telja ; þó
getur ráðherra íslands tekið leyfið
aftur með eins árs fyrirvara, þeg-
ar lotteríið hefir verið rekið í 15
ár frá 1. desember 1912 og löggjaf-
arvaldi Islands þá þykir ástæða
tfl, enda sé levfið notað fyrir 31.
desember 1913.
Einkaleyfishafarnir geta notað
leyfið sjálfir, og, að fengnu sam-
hverja línu i i þykki ráðherra, selt það á leigu,
Jæssit nefndaráliti, að }>eir herrar , eða fengið það í hendur hlutafé-
hafa þá einu ástæðu til J>ess að , lagi, en J>eir hafa fyrirgert rétti
mæla með lotteríinu, að landssjóð- sínum, ef þeir gegna ekki skyldu
ur sé í fjárþröng, — og þó aðra : | sinni til greiðslu ejalda þeirra, er
hendi til
íslands samkvæmt
eða ef tryggingar-
þá sem sé, að lotteríið geri þjóð- þeir eiga að inna af
inri lítiö tjón, af því það sé fyrir- i landssjóðs
gert með lögunum, að húti megi leyfisbréfinu,
verzla við það nema aið mjög svo
litlu leyti.
Hér fylgir grein úr blaðinu
Reykjavík, dags. 10. ágúst sl., og
önnur úr blaðinu Ingólfur, dags.
20. sama mánaðar : —
sjóðnum verður ekki viðhaldið,
eða ef reglugerð sú er brotin af
J>eirra hendi, sem sett verður fyrir
lotteríið.
f) Einkaleyfishafarnir skulu
greiða landssjóði íslands gjald, er
nemi 4 prósent af iðgjöldunum
fyrir hluti }>á, sem seljast í hvor-
um flokki, þó ekki minna en 138,*
000 franka á missiri.
g) Til tryggingar fyrir fullnæg-
ingu skuldbindinga Jieirra, sem á
einkalej’fishöfum liggja, skal, áður
en lotteríið megi taka til starfa,,
mynda tryggingarsjóð, er hafi að
gevma örugg verðbréfj sem nemi
helmingnum af samantaldri fjár-
hæð vinninganna í hvorum flokki.
Tryggingarsjóðurinn skal geymd-
ttr í þjóðbankanum í Kauptnanna-
höfn, eöa í Landsbanka Islands,
kjósi ráðherra það heldur.
Skerðist tryggingarsjóöurinn fyr
ir sakir áfallandi fjártjóns, eru
Ieyfishafarnir sVyldir, áður en
næsti dráttur fer fram, annað-
flivort að fvlla upp í skarðið, svo
að sjóðurinn nemi áskildri upp-
hæð, eða setja bankatryglgingu, er
ráðherra Islands tekur gilda, fyrir
bví, sem á vantar.
Ráðherra íslands hefir eftirlit
með og ábyrgist fyrir landssjóðs
hönd, að trygging sú, sem hér
ræðir um, sé til.
T>á skulu leyfishafar og, áður en
lotteriið tekur til starfa, setja
landssjóði Islands trvggingu, sem
ráðherra tekur gilda fyrir því, að
þeir greiði landssjóði skilvíslega
áskilið vjald samkvæmt f-lið grein-
ar J>essarar, en ekki þarf trvgging
sú að fara fram úr lágimarki miss-
irisgjaldsins.
h) Ráðherra tslands setur nán-
ari ákvæði um fyrtrkomulag lott-
erísins.
2. gr. Ráðherra tslands veitist
heimild til að leyfa, að selja megi
á Islandi alt að 1000 heila hluti í
lottieríi þvi, sem hér ræðir um, á
þann hátt, sem hann kveður nán-
ar á ttm. Hluti i þessu lotteríi má
ekki selja í Danmörku né í nýlend-
um Danmerkur.
3. gr. Mieðan einkaleyfi það til
lotteríis, sem veitt er samkvæmt
lögttm Jæssttm, má ekki setja á
stofn neitt peningalotterí fyrir Is-
land né leggja þar á það stknpil-
gjald.
Um sama timabil skal það og,
að viðlögðum 200 til 2000 króna
sekitum til landssjóðs, vera bann-
að að verzla með eða selja á Is-
landi hluti fyrir lotterí utan ríkis,
eða hafa þar á hendi nokkur störf
þar að lútandi.
Með brot gegn lögttm Jtessttm
skal farið sem almenn lögreglumál.
—(Reykjavík, 10. ág.).
* * *
Lotterí-peningarnir.
það er löngum viðkvæðið, Jjeg-
ar á að útvega pæninga í lands-
sjóð, að bezt væri að ná }>eim
einhvernveginn af litlendingum, —
svo að útgjöldin verði landsmönn-
um ekki tilfinnanleg.
Yrði það að me’inrcglu, J>á
mundi stafa af því stór hætta, ef
ekki hrein og bein tortíming fyrr
eða síðar. þjóðin er sömu lögum
háð eins og einstaklingurinn, hún
verður að berjast gegnum þrautir
og erfiðleika, ef henni á að fara
fram að þroska og krafti. Hún má
ekki komast upp með J>að, að fá
fé fyrir ekki neitt, því að alt slíkt
myndar dauða punkta í þroskarás
inni, að ég nú ekki tali um, ef
Jtessi léttkeyptu hnoss verða að
föstum tekjuliðtrm'.
En komi það fyrir, eins og nú
eru horfur á með lotterí-aígjaldið,
að vandi sé velboðnu að neita og
landið fái peninga fyrir lítið setn
ekkert, þá er líka vandi að fara
rétt með slíkt fé. •
Meginregla mundi þá vera sú,
að skoða slíkan léttan feng eins
og ófyrirséð happ, sem ekki færist
inn sem tekjuliður á hina föstu
fjárhagsáætlun, heldur verði sett í
sjóð til varnar gegn ófyrirséðum
óhöppum, til þess að hvorttveggja
jafni sig — eða ef hapjnð er dálít-
ið langvarandi, að nota það fé til
>ess að útvega landinu ýmislegt,
sem því væri þörf á að eignast,
en varla væru efni til að komast
öðru vísi yfir fyrst íim sinn.
Ein rödd í alþinginu eða svo
heyrðist í þessa átt. það er skakt
að gera lotterípeningana að tekju-
Hð á fjárhagsáætlun landssjóðs,
m^ðfram af því, að það yrði mjög
stopull liður, og líka sumpart af
5VÍ, að menn mundu þá máske
fara að slá meira slöku við, að
afla landssjóði tekna á eðlilegan
hátt. En segjum, að þingið sjái
nú fyrir réttmætum tekjuauka, þá
er heldur ekki rétt, að gefa hinu
aljækta betli í landssjóð nýjan
vind í seglin með því að demba á
hann Jæssum aðkomna feng. Lang-
réttast og sjálfsagðast er, að
stofna nú stranf sjóð fyrir Jæssa
peninga, ef nokkrir verða, og
semja annaðhvort nú eða á næsta
>ingi fyrir hann fasta skipulags-
skrá.
Við þetta álit vil ég bæta Jieirri
tillögu, að lotterí-sjóðurinn yrði
látinn standa að einhverju leyti að
baki hins innlenda brunabótasjóðs
(lög 1907), sem reyndar er ekki
búSð að stofna enn, af því að er-
lend tryggingarfélög synja um hina
áskildu endurtrygjgingu, þvi að
þau vilja auðvitað halda áfram,
að okra sjálf hér á landi. — Nú
má ekki dragast lengur, að bruna-
bótasjóðurinn verði stofnaður,
ltvað sem erlend félög segja, og
má þá hafa lotteri-sjóðinn, þegar
hann kemur, til þess að taka í
honum lán, ef stór brunaslys
koma fvrir, sem brunasjóðurinn
ekki þolir fyrst í stað. — Nú ber
brunasjó'ðurinn siu auðvitað, eða
er hægt aið láta hann gera J>að, á
lengri tíma, svo að lotterí-sjóður-
inn þyrfti ekki að skerðast þess
vegna. En sem beina hagnýtingu
hans mætti benda á, að hann gæti
styrkt kaup á ýmsu, sem okkur
vantar, svo sem skólaskipi fyrir
sjómenn, sem hægt væri að nota
einnig að öðru leyti í þarfir lands-
stjórnarinnar, svo sem við strand-
varnir eða fiskirannsóknir o. fl.
Svo þurfum við að eignast að
minsta kosti byrjun til lands-
sjúkrahúss, sem seinna mætti svo
byggja við eftir þörfum. Litla ögn
af ■ radium þurfum við líka endi-
lega að eignast úr.því að við höf-
um háskóla, sem verður að fylgj-
ast með í framförum læknislistar-
innar. En hætt er við, að lands-
sjóður verði tregur til að snara
út 20—40 þúsundum fyrir þetta
undralyf. — Meira skal ekki upp-
talið af þes.sinm nauðsynjum, því
að það yrði líkast því að ráðstafa
húðinni áður en björninn er unn-
’nn. Enda mun það líka að öllu
leyti réttast, eins og áður er sa^t,
að byggja sem allra minst á þe.ss-
ttm ‘‘happadrætti” fyrirfram, því
að það mundi kanské reynast land
inu eitthvað líkt eins Og að spila
í lotteríi!
Frakkar fækka.
Franska stjórnin er um Jtessar
mundir alvarlega að hugsa upp
ráð til þess að auka íbúatölu rík-
isins, sem ttm sl. langan aldur hef-
ir farið mjög fækkandi í tiltölu við
nágrannaþjóðirnar.
Tala barnsfæðinga sl. ár opnaði
augu hennar fyrir nauðsyninni á
því, að gera einhverjar ráðstafan-
ir til Jtess að fjölga fæðingum í
landinu. Á siðasta ári urðu fæð-
ingar á Frakklandi 32,869 f æ r r i
en á árinu 1910.
Nú hefir stjórnin skipað nefnd
manna til að rannsaka orsakirnar
til þessa ástands, og eru það alt
valdir stjórnmálamenn og mann-
fræðingar. Herra Jacq'ues Berti'-
lion, hagfræðingurinn franski, hefir
íhugað ástand J>etta um nokkurn
undanfarinn tíma og gefið stjórn-
inni ýmsar bendingar, sem hann
kveðst vona að megi að góðu liði
koma. Hann telur nauðsynlegt, að
stjórnin tefji ekki að sinna þessu
niáli, ef Frakkland eigi a6 halda
þeirri stöðu meðal heimsþjóÖanna
sem það nú skipar. Hann bendir
á, að fyrir hundrað árum hafi
Frakkar verið meira en einn
fjórði, eða 67 próoent, af hinum
stærri Evrópu Jijóðum, en að nú
séu þeir orðnir að'eins 11 prócent
eða rúmur tíundi hluti. Á fyrri
árum segir hann frönsku hafa ver-
ið víðfrægasta málið, sem talað
hafi veriö í Evrópu, en að
nti si hún töluð af að eins 45 mil-
íónum manna, þar sem 100 tnilí-
ónir tali þýzku og 130 milíónir
tali ensku.
Til }>ess að fá lagfæring á öllu
J>essu, segir Beritillon að fyrsta
sporið sé að koma þjóðinni í
skilning um, að börnin séu byrði,
sem foreldrunum beri að bera, til
hagsmuna fyrir land sitt og þjóð-
félagið. Að öll foreldri skuldi rík-
inu það, að eiga minst 3 börn ;
tvö til )>ess að fylla það skarð,
sem foreldrarnir geri> J>egar þau
deyja, og eitt barn minst að auk,
til þess að landið hafi þann á-
vÖ'x't af iðju Jjeirra, og til að fylla
upp það skarð, sem verði við lát
J>eirra .sem tfeyja áður en þau nái
fullorðins aldri.
Til J>ess að fá J>essu framgengt
vill Bertillon að skattundanþága
sé veitt feðrum, eftir því meiri,
sem J>eir eiga fleiri börnin; vill
hann að sú skattundanþága byrji
ekki fyr en foreldrartiir eiga þrjú
börn ; því að samkvæmt hans
skoðun hvílir sú skylda á öllum
hjónum, að eignast og ala upp 2
börn, til J>ess, eins og áður er
sagt, að koma upp í sitt eigið
skarð. Hann segir J>etta skatt-
undanþágu fyrirkomulag sé Jtegar
komið á og gefist vel : í Prúss-
landi, Saxlandi, Servíu, Noregi,
Svíaríki og hluta af Svisslandi. —
Hann segir og, að nauðsynlegt sé
að brevta erfðalögunum og hjú-
skaparlögunum. Mæður margra
barna ættu að fá ýmislega hjálp
og hlunnindi, og sérstakar ráð-
stafanir ætti að gera viðvíkjandi
ekkjum og börnum þeirra. Að síð-
ustu vill hann að fátækari flokkur
fólksins, sem er í stjórnarstöðum,
og sem hefir börn, ætti að njóta
sama skattundanþáguréttar, eins
og aðrir flokkar þjóðfélagsins.
Lífskostnaðs
gátan leyst
Með Því að eignast
ALDINGARÐ
CRANBROOKS.
}>ar sem fimm ekrur veita yður
lífsuppeldi, en tiu ekrur gera yður
auðugan.
Nú til sölu í fyrsta
skipti
Gerist yðar eigin landeigandi, en
leggið ekki alla áhyggjttna á hinn
tnanninn.
þessi fögru aldinræktarsvæði eru
í hinu nafnkunna Kootenay héraði
og innan 2% mílu frá miðstöð
Cranbrook borgar í B. C.,
borgar, sem hefir 4,000 íbúa og er
framfaramesta borg í allri Britdsh
Cohi'tnbiu. Cranbrook er skifti,
stöð á C.P.R., er borgar mánað-
arlega í verkalaun $75,000. þaðan
eru og allar vörur fiuttar til og
frá öllum hinum stóru námum,
timburmylnum og verkstöðvum,
sem veita atvinnu þúsundum
manna. þannig hefir Cranbrook
markað fyrir aldinategundir og
garðávex.ti með J>eim allra be/tu.
Cranbrook aldin-
garður er hreið-
ur velmegunar.
Kootenay héraðið er reynt ald-
inaræktarhérað. þar er ágætt
loftslag og ánægjuleg sumur, ekki
of heitt um daga og svalar nætur
og tiltölulega litlir kuldar á vetr-
um og engar stórhríðar. það yrði
vandfengið ákjósanlegra veðurlag
en þar er. þar eru ótakmörkuð
gróðafyrirtæki fyrir efnalitla mcnn
á Cranbrook aldingörðum, sem,
s u þau notfærð, gera tnann með
tmanum auðugan. Yér teljum
nokkur Jjessara tækifæra í nýjum
lýsingar-bæklingi, sem vrér erttm
að gefa út. Ef þér fyllið upp
meðfylgjandi “Cottpon”, skulum
vcr strax senda yður einn þeirra.
Tefjið ekki en sendið eftir honum
tafarlaust. Grípið tækifærið. Tím-
inn bíður yðar ekki. Ekki heldur
munu Cranbrook aldingarðar bíða
lengi með þessu verði.
HAGFELDIR
Skilmálar.
Meðfylgjandi vottorð frá berra
Perry er eitt af mörgum, siem sýn-
ir, hve græða má á aldinarækt :
‘‘Mínar 15 ekrur lands eru meira
en $2,000 virði hver ekra. það heí-
ir veitt mér $5,000 hreinar inn-
tektir á ári í sl. 6 ár”.,
Látiðpeninga
vaxa með
ESTEVAN
Saskatchewan
ROYAL
HEIGHTS
Hið verðmæta
West end District
nú
blómgandi og
míkilsvírði
verður
framtíðar gull-
náma.
Kaupendur að lóðum vorum í
“Scotsburn” Estevan hafa þegar
haft þá ánægju,. að sjá eignir sínar
hækka í verði
yfir 100 prósent.
“Roval Heights” ger-a hið sama,
vegna J>ess J>ær liggja svo vel, að
eins 10 mínútna gangur frá póst-
húsinu, og hafa öll þægindi fyrir
íhúðarhús,
Verzlunarhverfi,
sporhrautasam-
göngur.
FRAMTÍÐ ESTEVAN ER FYRIR
LÖNGU TRYGÐ.
Bæjarbúar hafa nýverið sam-
hljóða veitt bæjarstjórninni heim-
ild til að verja 25,000 dollars til
bvgginga i iönaðarþarfir. The
Rumley Products Co. og Inter-
national Harvester Co. eru bæði
að byggja stórbyggingar við C. P.
R. sporbrautina. v
Bæjarstjórn n hefir einnig gefið
fvlkisstjórninni í hendur lóðir á
Twelfth Ave. og First Street fyrir
dómshöll.
Skýrslur bygginga umsjónar-
tnannsins sýna, aö byggingar í
sm-ðum eða . nýbygðar, netna 215
þúsund dollars, og bæjarstjóruin
hefir bætt við bygginga-samning-
um fyrir $130,000, svo að á árinu
verður
$345,000
varið til bygginga í hinni kom-
andi
„Stór-
Estevan.”
Sendið eftir eða sækið myndabækling og verðlista, sem gefa all-
ar frekari upplýsingar ásamt uppdráttum.
Talsímar Main 296 og 297.
Skrifstofnr opnar á kvöldin.
CAMPBELL REALTY CO.
745, 746, 747, 748, 749 Somerset Building,
WINNIPEG.
Fyllið út þessi eyðublöð og sendið okkur.
Campbell Realty Co.
Frait Laod DepartmeDt
745 Soraerset BvildÍDg,
WÍDDÍpeg, Man.
Please send me descriptive
Folder and prices describing
your Cranbrook Orchards.
Name ..........................
Address .....................
Dafce ......... ..........
Campbell Realty Co.
745 to 749 Somerset Building,
Winnipeg, Man
Gentlemen :
I would like to know about
your investment offering in
“Royal Hleights”, Estevan. —
Please send me all particulars.
Name ............. *.. .......
Address ......■ ............
You may also send the same to
Name ............ ............
Address .... ...............
SIGURÐUR BJÖRNSON,
683 Beverly St.
er einkaumboðssali vor meðal íslendinga.