Heimskringla - 03.04.1913, Blaðsíða 2

E. ELS.
Wr.VNIPKG, 3. APRÍL V 13.
IIEIMSKRINGLA
Sigrún M. Baldwinson
^TEACHER OF PIANO^
727 Sherbrooke St. PhoneG. 2414
Gjaidkeramáiiö
OR
niSurstaða ur.dirdómarans.
Eftir
Einar Arnórsson prófessw.
Rex Renovators.
Hreinsa og pressa föt öllum betor—
Bæöi sótt oíf skilaö.
Loöskiunafatnaöi sérstaknr gaumur
gefinn.
VERKSTŒÐI 639 Notr^ Dame AVe.
Phone Garry 5180.
mmm wmm&mymwssm
Revkjavík aö hefja réttarrannsókn hlýtur jafnvel aö l>urfa alvev sér-
í málinu. | stakar ástæður til þess aö dólris-
Sú réttarrannsókn mun hafa haf- | mwsa<;a í sakamálum megi nokk-
ist á þann veg, að úrskurðaö var, urn tíma dragast svo knjji seoi í
aö bankajrjaldkerinn skvldi setja | einkamálum.
j 20 þús. króna veö til tr)-ggingar
! návist sinni, meðan máliö stæði
víir. Sakir embættisanna var bæj-
arfó'metinn skjótt leystur frá dóm-
arastarfi í málinu. Gekk svo í
| nokkrum vamlræöu.m fyrir stjórn-
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐING A R
907-908 CONFEDEEATTON LIFE BLDG.
WINNIPEG.
Phone Matn 3142
Nú er loks lokið einum — ef til |
vill síðasta — þætti hins alkunna
leiks, er nefnist gjaldkeriam álið.
Ef til viil síðasta þættinum, því
aö enn er eijri séö, hvort æöri
dómstólar verði látlrir klappa nm!
þaö.
þótt dómur sá, sem kveöinn lief
ir veriö upp
aé í raun réttri eigi allskostar um- I irn^inn kurr var út af þessari skip-
talsverðari en þorri annara dóma,. lin K€röur, enda þótt það væri ó-
þá hefir hann vakið eigi all litiö L igkunnankgt,
umtal, jafnvel vakið sára jiremju ! íæri aö skipa
hjá sumum mönnum, en aörir þó L.iukum þeKar til þess er litið,
líklepa ánæjröir meö hann. Sínuin j hv<,rt -lit var j)a manna á meðal
aujrum lítur hver á silfrið. Sakir | á framkomu stjórnarráðsins í máli j ',ennan
arráðinu, aö sjá út heppilegan 1 ^eta állir skiliö, hversu þoégilc-g
mann til að rannsaka það. Hvarf muni vera löng bið milli vonar og
þaö loks (28. marz) aö þvi ráði, ótta um þaö, hvernig málinu reiöi
aö skijia hr. Magnús Guömunds- af.
.......... son, þáverandi , aðstoöarmann í T>á á þjóöfélagiö í heild sinni
1 heraöi i mah þessw, ] stjóniárráðinu, til þess .starf-a. j uawmast síöur rétt á þvi, aö dóm-
störf öll gangi sem greiöast ; því
að eins geta menn fengiö nokkurt
málinu, og sýnir þetta atriði meö-
af annars, hv-ersu óheppilegt það
var, að hann skyldi vera'leystur
frá þeim starfa.
Ilitt er ekki að undra, þótt þaö
Gagnvart sakborningi lýsir drátt kæmi fyrst í ljós, aö prófin væru
ur á dómsuppsögu hinni mestu ó- ekki aö öllu fulfnœgjandi, er dæma
nærgætni. Kf tif vill situr sakborn- skyldi málið eítir þeim. í svo um-
insrur í gæzluvarðhaldi — og ekf.i fangsmiklu og Jlóknu máli er eng-
er málið óbrotnara fvrir þaö. lSn ttm rannsóknardómara þaö til
þótt sökiinautur sé óheftur, þá lasts feggjandi, þótt hann fái ekki
hv-ert atriði, smátt eða stórt,
til svo kallaörar löggæz'nt.
Dómarinn í gjafdkeramálinu hef-
tr
GARLAND & ANDERSON
Aroi Andersoo E. P Garland
LÖGFRÆÐING A R
204 Sterling Batik Building
PHONE: main 1561.
Bonnar & Trueman
LÖGFRÆÐINGAR,
Suite 5-7 Nanton Block
Phone Main 766 P. O. Box 234
WINNIPEG. : MANITOBA
X. J". BILDFELL
FASTEI0NA5ALI.
Unlon'Bank Sth.Floor No. i»2o
Selnr h6s og 16öir, og annaO þar aö I6t-
andi. UtveKar peuingalán o. fl.
Phone Maln 2685
S. A.SIGURDSON & CO.
Hdsum skift fyrir íönd og löud fyrir hús.
Lán og eldsábyrgö.
Room : 208 Carleton Bldg
Slmi Maii. 4463
30-11-12
WEST WINNIPEG REALTY CO.
TalsímOi. 4968
653.5argent Ave.
| umtals }>css hins mikla um dóm
j benna og sakir eftirtektar þeirrar,
! se.m alt mál þetta hefir vakiö og
jmeöferð þess af hálftt valdstjórnar
o-r dómsvalds, sýnist mega vel
hlýða, aö fara enn nokkrum orð-
j ttm um þaö.
G jaldkeramáliö er fyrst og
! fremst taíandi v-otttir þess, hversu
j þeim, svm gæta áttu laga og rétt-
j vísi hér á landi, þegar þaö hófst
j og meöan þítö lá á döfinni, getur
orðið mistækt ttm mieöferð eins
almenns sakam-áls. 7>eim hefir tigi
I lánast, aö gæta laga og réttvísi í
l>essu máli, svo sem vænta htföi
| mátt, hvorki fvrir sakborning nt
jfyrir rcttarmeðvitund manna.
j 13. dts. 1911 — fyrir nær 14(4
I mánuði — sendtt bankastjórar
Landsbankans landsstj. skýrslu —
jkæru — um ýmsar misfellur á
! störftim bankagjaldkerans. I stað’
venjulegrar aðferðar lætur stjórn-
tn fara fram undirréttarrannsókn
á starfi gjaldkerans síöustu rúma
3 mánttöina. Sú rannsókn staö-
festi að öllu skýrslu bankastjór-
anna. í þetta fara nálega 2 mán-
uöir, og auövitaö situr
bankagjaldkerinn, kvrr
sinni, og er látinn hafa ttndir hendi
bækur bankans og fé, eins og ekk- j hegningarlaga,
ert befði í skorist, enda þótt hann } vera aö ræöa
sé sakaðttr ttm glæpsamkgt at- í nú, aö ltöföa
ferli í sömu sýslan og enda þótt
rannsóknin leiöi þaö í ljós, aö sá
áburður stvöjist viö öll ytri' vegs-
mnmerki.
aö stjórnarráöiö j traust
einn þjóna sinna,
litið. I
auðvitað revnt
óvenjiifega
Aðferö þessi þótti harla ó- |
g og sjálfri sér ósamkvtem.
| pessu.
venjuL
Ménn trúðu M.G. alment til hins
bezta í þessu máli, og þvi sivttu
þeir sig alment vel viö þessa rað-
stöfun stjórnarinnar.
Ilálfur fjóröi mánuöur var nú
liðinn frá því, er kæran fyrri kom
fram, með öðrttm orðttm :
Rannsókn málsins fyrir rétti
hsfði getíiö veriö lokiö um þaö
levti, sem lttin hófst af stjórnar-
ráðið hefði fariö eins að og því
l>íir og eins o’g það tnun — eöa a.
m. ætti — aö gera í öörtitn mal-
um.
Nú var máliö loksins komið í
rétt ltorf. ()g verðtir nú eigi ann-
aö séð, en aö rannsókn þess hafi
Selja hás otr lrtíif, útveRa peninea
iáii.sjáum eldsábygrftir.ieiiija og sjá
um leigu áhúsum og stórbygKÍngum
T. J. CLEMEN8
G. ARNASON
B, SIG"RDSSON
P. J. THOMSON
R. TH. NEWLAND
Veralar meb fasteingir. fjárlán ngáhyrgMr
5krlfstofa: 310 MclntTre Block
lalsíml Main 4700
Helmill Roblin Hotel. Tals, Garry 572
að réttlæta
drátt. það
revna dóniiendur æfinlega að gera.
Kn réttlætingin er venjttlega fob
í einltverjum almennum oröatil-
tækjum, oítast "embættisannir”.
Svo er og hér, og auk þess 3
vikna lasleiki. bótt dótnarinn lvafi
veriö lasinn 3 vikttr, hafði hann
máliö þó hjá sér ■ vinnttfær . 18'í
viku fvrir því! ()g hafi embættds-
annirnar verið svo framúrskarandi
ntiklar — annars hefir dómarinn
son sinn, mjög efnilegan mann og
greindan, sér til aöstoöar —, |tá
átti hann heldttr aö fá sér aöstoö,
eu aö láta máliö dragast sv.o úr
lióli fram. ()g þó aö skýrslttgerðir
sýslumanna og reikningsskil me-gi
eigi dragast, |>á svtta dænrin það,
aö ekki er all-hart tekiö á slíktt,
sízt þegar jafn ríkar ástæðttr ertt
um-
skýrt fram, svo sem æskifegt og
unt heíði verið. það kemur víst
ljósast fram, hvaö ábótavant er
unr rannspkn einstakra atriða,
begar leggja ska'l dómsorð á mál-
ið.
þá sýnist það nokkuð undarlegt,
að dómarinn skvldi telja sér fært,
að kveða ttpp dóm í málintt án
nákvæmrar og samtímis rannsókn-
ar á bókum bankans, þeim, er
töliibrevtingar þær hafa að geyma
sem gjaldkerinn er sakaður ttm og
1 hann heíir viöurkent að hafa gert.
Hækur þessar hafa allar fegiö ttnd-
ir lási í járnskáp í bankanttm all-
an tíma þann — 5 mánuði — er
dómarinn hefir haft málið tindir
j hendi á heimili símt austtir í Ár-
nessvslu. Afrit af tölubrevtingun-
ttm getur ekki talist fitltnægjandi
til aö dæm,a ttm líktir þær, sem af
þeim má eí til vil'l draga, gjáld-
keranum í hag eöa óltag. I)ómar-
inn heföi þurft aö rannsaka sjálf-
ttr tölubrevtdngarnar, -eins og þær
erti í bóktinum meröar af gjaldkera
sjálfttm. Bækurnar ertt corpora
d e 1 i c t i , sem dótmaramtm var
alveg innan handar að rannsaka
samtímis dómss'amningtinni.
gengiö slvsalaust. Aö rannsókn- J til, sem dómsuppkvaöning í
ittni lokinni (4. júlí f. á.) athugar j fangsmiklu sakamáli.
stjórnarráöiö svo skjölin.
Og þá gerist þaö undarlega, aö
ráðherra — Kfistján Jónsson sat
enn á ráöherrastóli — skipar 20.
júlí f. á. bæjarfógeta Reykjavíkur
j‘‘að höfða sakamál gegn gjaldkera
i Ilalldóri Jónssvni út af brotttm
kæröur, j beim af hatts hálftt gegn 13. kapí-
í stööu j tula (hann er ttm embættis- og
sýslana-afbrot) hinna almetimt
III.
Dómarinn heíir sýknað gjaldker-
ann af reJsingti í máli þessu. Kn
er fremttr sýknudómur
efni. Kf gjtldkerinn er
sem ttm virðist
Ráöherra'skipar
sakamál gegn gjald-
keramttn út af sumtim sömu af-
brotunum, sem hann haföi akveö-
iö 13. febr. — nálægt 5 mámiðum
áöttr — að ekki skvldi frekar gert
,, . ... -í-i t . \ ið, brotunum, sem ráöherra hafði
Kn þott nu skyrslur: fvrstu rann-i, , ’ . .. • x _
m , vt ■ , þá t raitn rettri syknaö g aldker-
soknarmanna staöfesti t hvtvetna j
skýrslu bankastjóranna, þá kveð-jann a '
tir st jórnarráöiö — ráöherra var | Skvldi víöa í svo kölluöttm siö-
þá æðsti innlendi dómarintt, herra ttöttm löndum verða bent á slíka
Kristján Jónsson — ttpp úrskurö-1 samkvæmni í geröum æðsta em-
mn 13. íebr. 1912 um þaö, að bættismanns eins lands ?
"samkvæmt frammnskraöti (þ. e. jTiuu reglttfogi iindirdómari í
e. því, að c. 1250 kr. vantaöi aí j Revkjavík, Jón Magnússon ba-jar-[ ,lT t)eiui
forvöxtum á tímabili því, sem f(-)},t.tj vék því næst úr dómara- ■'
rannsakaö var) skttli ekkert gert j 8;l:ti j málinu 22. júlí f. á. Var þá
frekar í málintt. j rannsóknardómarinn hr. M.G. 20.
m. settur til aö fara
lín þaö er oftast nokkttrn veg
inn óhætt fyrir ttndirdómara að dómurinn
draga málin, því aö yfirdómurin ag formi en
fer ekki hart í þær sakir, þó aö saklatts af ásetningssyndttm í sýsl-
hann fai málin til meöferöar. þess an sinni — og því hefir ltann ltald-
mætti sýna óræk dæmi tugum íö fram, og má sjálfur bezt um
saman, ef rúm leyfði. , þaö vita — þá er dótnurinn æði
þaö er auðvitaö ekki rétt, aö h»r««r í earð gjaldkerans. Fyrst
draga almenna álvktnn utn réttar- °g fremst segir í forsendum dóms-
ástandið hér á landi af meðferð ins- að írambtiröur ákærös ttm
þessa máls, eins og hún hefir ver- snm. tneginatriði málsins sé "ó-
iö af hálfu stjórnar og aö nokkru senn>h'gur , aö ‘nægileg sönnun
levti af liálfu dómsvaldsins. Flest
þatt mál, er fvrir korita, eru ó-
brotin og hverjum manni viöráö-
anleg, etida hefir stjórnarráöið
sýnt af sér ólikt meiri rögg í sum-
tim þeirra, en þessu gjaldkeyamáli.
II.
þrátt fvrir hinn langa
sem mál )>etta hefir tekið, er
aö sjá af dóminum, scm eigi
það veriö nægilega rannsakaö
Fimm dögum áötir (eða 8. fcl
Plí'ö
"g
1912) en þessi
SEVERN TH0RNE
Selur og gerir við reiðhjól,
mótorhjól og mótorvagna.
REIÐHJÓL HRBINSUÐ FV RIR $1.50
651 Sargent Ave. Phone G. 5155
Gísli Goodman
TINSMIÐCR.
VERKSTŒÐl;
Cor. Toronto & Notre Datne.
Phooe
Qarry 2988
Helmll Im
Garry 899
andfrægi úrskm'5ur j da?itia málið. Hr. M.G. hafði nu
var kveðinn upp, höföu banka- fengiö veitingu fvrir sýsluinantis-
stjórarnir sent stjórnarráðinu nýja j embáetti Skagafjarðarsýslti. 29.
kæru á hendur gjaldkera. Kn þrát! j
fvrir þetta hikar stjórnarráöið
ekki við, aö kveöa upp nýtiefndan I kærður fékk sér talsmann (hr.Kgg-
úrskurö. Jvetta skildu víst flestir j ert Claessett), en sóknari í opin-
— ef ekki allir — svo, að stjórnin licrum málu.m i héraöi veröttr ekki
teldi ástæðulaust, aö sinna siðari skipaötir eftir ísfenzkum lögum,
kærtinni aö nokkrti. Ilins yegar j o<r er þaö mikið mein, þegar rnarg-
stóöu llestir sem höggdofa af brotin sakamál skal d-aon-a. ,
undrun vfir því, aö æösta íram- ; nráðlejra kevimr afturkippur í
kvæmdarstofnun landsins, stjórn-| hf M G bei^ist hanu ná „nd-
öllit feyti. í dóminum er t.d. ekki
vikið aö því evnu orði, hvað oröið
peninguvn, se,m gjald-
kerinn hefir 'ýmist reiknað af bank-
antim, eöa alls eigi fært honuv. til
reiknings. Manni sýnist svo, sem
ekki hafi alt af getaö veriö sam-
ræmi milli bóka gjaldkerans og
upphæðar þeirrar, sem hlotið hefir
vera í
virðist fengin fvrir því, ttö þaö
lutfi eigi verið algild regla i bank-
anum, aö endurgreiða forvexti eins
og ákærður heldur fratn”, aö á-
kærötir virðist "ekki hafa skýrt
rétt frá” tim endurgreiðslu for-
vaxta í bankamtm, að ákærðttr
hafi en<'a "grein gert fyrir” ýms-
tíma, tim skekkjum, aö kviittanir þotr,
svo sem «-iaIdkeri fékk stjórnarráðimi
hafi í hendur, sem sönnun fvrir endttr-
að greiddum forvöxttim liafi siimar
‘ revnst mjög vafasamur og óá-
1' -'fegur”, að ákæröur hafi ttvn
eina þessa kvittun viöurkent, aö
hún geki ekki talist nein sönnun
fvrir því, sem hann ætlaði að láta
ltana sanna, og stjórnarráðið tók
þó skömnvu áöur gilda, sem fttll-
nægjandi sönnttn þess, er sakborn-
ingttr ætlaöi að láta hana samta
gildar og bvr-'ir sýknudóm sinn á
þeim, þá getur hann ekki álitiö,
að skekkjurnar í framburði ákærðs
séu framkomnar vísvitandi, gegn
bstri vitund ákærðs.
Bæði samkvæinni og eöli tnáls-
j ins orr — síðast en ekki sízt —
j skýlaus bókstaíur laganna heivnt-
j ar það, aö sýknaður maður sé
1 levstur undan greiðslu málskostn-
aðar, nevna hann hafi mcð vísvit-
andi ólögmætu atferli valdið hon-
ttm, t. d. af því, að mann heíir
orðiö að siet ja í gæzluvaröhald
vegna stroktilrauna, af því aö
hann hefir aukið kostnað meö því
, að leiða dómarann visvitandi af-
vega, msðan rannsókn málsins.
stóð yfir, o. s. frv. Kn í þessvt máli
er ekki einu orði að því vikið, aö
j ákærðttr hafi gert minstu tilraun
til neins slíks, og því síöur, aö
jnokkttr aukakostnaöur hafi af því
1 orðið.
þaö er að vísu svo, að sýknuö-
um mönnttm hefir stnndum veriö
J gert að skyldu, að greiða máls-
jkostnaö, síðan 1893. Kn hafi þaö
, ekki veriö alveg ólöglegt, þá hefir
ifra.mkoma þeirra við rannsóktr
málsins valdið því, eöa veriö talin
valda því.
Ilitt, hvort miikil eöa lítil á-
stæða ltafi verið fvrir "réttvísina”
aö hefjast ltanda og láta rannsaka.
mál og höföa, skiftir engu máli
hér. Knda getur grttnttr, sem í önd-
verðu h-efir verið ríkur og jafnvel
stannað nærri fullri vissu, oft orö-
iö reykttr einn, þegar málið er
rannsakaö, eða jafnvel sannast aö
vera alveg rangur. Loks taka lög
1893, 8. gr., af öli tvímæli ttm
i þe-tta. Kins og áöttr er sagt, getur
að eins orðiö talsmál ttm, að
dævna sýknaðan mann til máls-
kostnaðargreiðslu, þegar svo
stendur á, að hann heíir með vís-
vitandi ólögvnætum verknaö-i
kveik.t gruninn og þar með valdið
rannsókn gegn sér, og þar með
jkostnaði. Kn ttvn ekkert slíkt er
hér að ræða. J>ótt gjaldkeri hafi
jvaldið grttn gegn sér, þá er það,
eftir rökfærslu dómarans, fjarri
.bví, að -gjaldkerinn hafi kveikt
grttn þann með vísvitandi ólög-
mætum tilverknaði.
lín hvernig stendur þá á máls-
kostnaöar ákvæði dómsins í gjald-
! keraimálintt ? Kr þaö ytra tákn
þeirrar skoðunar, sem dómarinn
: hefir fengið á sekt eða syknu sak-
Itornings ?
Af framanskráðu er likfega öll-
um ljóst, að enginn nvaður, setn
veit sig saklausan áf vísvitandi ó-
‘lögm;etti atferli, getur fegið undir
dómi, sem í raitn réttri tekur mieð
leinu mótinu það, se.m liann gefui"
j með hintt, sem sýknar í eintt niö-
urlagsákvæði sínu, en sakfellir í
rattn réttri í himi. (Meira).
— (lsafold).
arráðið, sk\ ldi geta látið slika o-
mynd, bæði að form-i og efni, setn
úrskurðinn 13. febr. 1912, frá sér
fara.
ið vera í sjóði dag hvern, þegar gagnvart því o. s. frv. f.oks segir
júH var gelin ut réttarstefna imal-|töiur hafa verið á henni geröar að dómaritin, að all-miklar líkttr hafi
inti, málið þvi næst t-ekið fvrir. a- jolculn jjVtrs dags. Dómurinn grein komið fratn í máli þessu fvrir því
ir alls eigi um þetta atriöi. Segir að rnargar af bóktmarskekkjttm
| t. d. í dóminum, að á tímabilimi þeim, sein ákærðttr er sakaðttr ttm.,
j frá J. sept. til 5. des. 1911 hafi j hafi veriö geröar af ásettu ráöi i
| <r>aldkerinn sfept aö bóka forvexti, j fjárdráttarskyni”.
r.oks siegir svo, eftir að sýknttn-
arniðurstaðan er fengin : “Kn eft-
ir málavöxtum þvkir þó rétt, að
hann (þ.e.: ákæröur) greiði allan
lÆl

an dómarastörfum
sakir anna í ltinu
sínu. J>ar sem Iir.
vera allra
Yarð ut af þessu töluverður tilfa- ntáli þesstt,
í máli þessu, |
nvja embæ tti |
M.G. hlaut að
mamiá kuiinugastur
attk þess sem hantt er
W. M. Church
Aktysrja smií'ur og verzlari.
SVIPUR, KAMBAR, BUSTAR, OFL.
Allar aðgerftir vannaöar.
692 Notre Dame Ave. WINNTPEG
TH. J0HNS0N
] JEWELER
FLYTUR TIL
248 Main St., - - Slml M. 6606
I f. á. Dótnur
I því Wri en
PbuI Bjarnason
FASTEI6N ASALI
SELUR ELDS- LÍFS- OG
SLYSA- ABYRGÐIR OG
ÚTVEGAR PENINGALÁN
WYiNYARI)
SASK.
! ar þeirra trúnaðarmaður stjornar-.| Olafsson
j innar, skrifstofust jórinn á 1. skrif-
stofu, dómsmálaskrifstofu stjórn-
j arráðsins.' J>ó telur stjórnin ófært,
j eins og málinu var n-ú komið, aö
láta þaö alveg niður falla. F'ær
j það nú einn vfirdómaranna og
j danskan mann, b-ankastjóra í Is-
j laiidsbíinka, til að rannsaka starf-
rækslu g j-aldkera Landsbankans.
I Kftir að eins einnar eða tveggja
j kveldstunda ‘rannsókn’ gátu þess- I
menn sannfært stjórnarráðiÖ
er nema kr. 601.80. Jtessir forvext-
ir hafa þó allir veriö goldn-ir inn í
bankann. Og því hefir stundum a.
m. k. hlotið aö hafa verið meira í
sjóöi, en sjóðdagbók gjaldkera
sýndi. Köa svo viröist þaö vera
að minsta kosti. Stundum áttu
samlagningarvillur sér staö, og ef
rniðaö er viö ttpphæðir þær, sem
þannig koinu fram, að langmestu
levti bankaflum í óltag. Á tímabil
inu 1. sept. til 5. des. 1911 hefir
gjaldkcrinn, eftir því sem í dómin-
ttm segir, lagt skakt saman bank-
anttm í óhag um kr. 220.55. Ilafa
þeir jeningar, aö því er virðist,
hr. Sigttröur j Ló allir veriö greiddir í hendur
dæma mál- 'r';|ldkera. Jjessar einu tvær nefndu
jiö. Var það loks tekið ttndir dóm j fjárhæðir nema samtals kr. 823.33,
jum eöa n.ilægt miöjum septiember I °'T hl'r erttm uin rúma 3 mánttöt
sj
I þv'tur utn bæinn, borgarafunddr og j magur vel aö sér, gætinn og rétt-
blaða-aðfinslur. ]>á lét stjórnin end j sýnn< j)á Var lítiÖ vit í þvi, aö
j ttrskoöendttr bankans rannsaka fevsa hantt frá starfanum, þó-t-t
1 starfrækslu gjaldkerans. þeir kom- J j)aj^ va;ri gert, og setja í ltann
ust að sömu niðurstöðu ttm rann- annan manUi hlá-óktinntigan öllttm
jsóknarefni sín, som hinir fyrri j niálavöxtum.
rannsóknarmenn. Samt truir stj.- | 3 j. á var svo sýslumað-
ráðiö þeim ekki — og var ])ó ann-
ttrtnn 1
Árnessýslti,
settur til aö
var eigi tippkveðinn í
18. febr. síöastl. Ilefir
j ttndirdómarinn því liaft máliö tii
dóms fimrn almanaksmánttöi, eöa
Isem svarar 21H vikti.
í lögum þeim, sem hér ganga í
j laitdi, eru alveg ský
11111 þaö, hversu fengi dómari megi
jaö teíla. Skekkjan, jöfnttö á hvern
\ da verötir um hvern þ-irra hér
111 m bil kr. 8.58, — eöa srm svarar
i dagkaupi manns, er hefir rúmar
3.000 kr. í árslaun.
Að þessu atriöi, hvað oröiö hafi
tus fyrirmæli j af þesstt fé og hvort gjaldkerinn
liafi gert sér greitt fvrir þesstt, er
iiatf
a
tr
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasölubúðin 1 Vestur Canada.
47!) Notre Dmne.
um baö, aö ástæöa væri til rétt-[
arrannsóknar á máli þcssu.
Alt, sem stjórnin haföi hingaö j
til gert í málinu, sýndist ílestum j
vera af lítilli staðfestu gert, —
hvorki heilt né hálft. Stjórnin virt-j
ist hvorki hafa haft þrek t
halda málinu í því horfi, •
venjulegt er aö halda slíktim mál-
tim í, né heldur til að hætta alveg
viö þaö og standa vi'Ö hinn al-
kttnna úrskurö sinn frá 13. febr.
1912.
8. marz — eöa eftir nærfa'lt 3
einkamál ttndir dómi.
| timi tná ekki lcngri vera en fí
Sá ekki vikið eintt orði í dóminum.
mántiöi, sem evtt haföi verið til
j lítils, nema til tafar í málinu, eft-
J ir þaö, aÖ stjórnarráðið haföi feng
! ið fvrri kærtt bankastjóranna —
| sýndi stjórnin loks rögg aí sér, og
lagöi ntV fvrir bæjarfógetann í
vik-
ur, ef að eins einn maöttr skal
dæma. Kn ef dómur er skipaöur
fieiri dómöndti.m ett einum, inega
beir halda máli nndir dómi alt að
því 12 vikur, en þó því aö eins,
aö þaÖ sé svo "framúrskarandi
að J margbrotiö”, aö cigi sé unt (feiri
sem dómöndttm, að kynna sér það á 6
viktim (sjá Norsktt laga I. bók, 5.
kan. 8. gr. og tilsk. 3. júní 1796,
23. gr.). Brot gegn þessu varða
200 lóö silfurs (200 kr.).
í sakamálum er reglan sú, aö
dómur skal vera kveðinn ttpp "ún
j Kr baö af því, aö prófm í málitttt
j ltafa ekkert haft ttm þetta að
gevma, eöa af því, aö dómarinn
Iiefir taliö ]>aö þýðingarlaust ?
J)á sýnist þaö heldur óvdöfeldið,
og jafnvel nýstárlegt, að byggja
dómsniðurstööu á óstaðfestum ut-
anréttarvottorðum manna, enda
þótt í lófa hefði veriö lagiö, að
láta ]>á staöíesta vottorö sín fvr-
kostnað sakarinnar".
1 íljótu bragöi sýnist þetta á-
kvæöi ef til vill tiltölulega sak-
leysisfegt og skifta litlu málí um
! efnisákvæði dómsins eða skoðun
dómarans á sek t eða sakleysi á-
kærö's. Kn þegar betur er að gáð,
veröur alt annað ttppi á teningn-
! ttm.
Svo vill nú til, að í lögum nr.
28, 26. okt. 1893, 8. gr., er ský-
laust ákvæði um það, hvenær
ilæma megi sakborning til máls-
kostnaðargreiðslu. Greinin er orð-
rétt í heild sinni þannig :
"Kf sakborinn maður er sýknað-
ttr, eða málið gegn honum er leitt
til lvkta án þess liann sé dómfeld-
ttr, þá skal greiða málskostnað af
tilmiannafé, ,ef ttm sakamál er aö
ræða, ttema kostnaðurinn að ölltt
eða nokkrtt leyti sé sprottinn af
vísvitandi ólögma*tum tilverknaði
eða hegötin af hálfu sakbornings”.
Nú hefir dómarinn rétt áður
sýknað ákærðau af því, að ósann-
pö sé, aö hann hafi af ásettu ráði
aðhafst nokkuö þaö, er ólögmætt
sé. o<r sami verknaður getur ekki,
eins og hér er máli farið, verið
vangá-verk í eintt sambandi (þ.e.:
er sekt eöa sýkna skvldi ákveðin)
og vísvitandd í öðrtt (þ. e.: er
málskostnaðargreiðsla skyldi á-
kveÖin). Og ekki veröttr þaö hield-
ur séð, aÖ dómarinn telji ákærða
Eru hinir sberstu og bezt
j knnnu húsgagnasalarf Canada
GÓLFDÚKAR Og
GÓLFTEPPI,
TJÖLD og
F0RHENGI,
Marg fjölbreyttar.
KOMIÐ EÐA SKRTFID:
CANADA FURNiTURE IViFC CO.
W I % > 1 l'Kíii
nokkurrar tafar” eftir að máliÖ
hefir verið tekiö til dóms. |>að er
öldungis einsætt, að aldrei má
líða lengri tími milli dómsuppsögti
og dómsupntöku slíkra rnála en
sá, er líða má i einkamálum. J>að
ir rétti. Kn þetta lteíir dómarinn
gert. Og er hcr ekki átt við læknis liafa aðhafst vísvitandi nokkuð o-
vottorð það ttm hedlsit sakborn-j lost(m:ett vlg rannsókn málsins, —
ings, sem lagt ltefir verið fram í sfzt neitt, er aukið hafi getaÖ
málinu. kostnað við rannsókn eöa rekstur
Ttað er aö vísu svo, aö málið j bess. bótt dómarittn telji ákærð'an
heföí sjálfsagt nokkuö tafist, ef hafa skýrt sutnstáðar rangt frá,
framhaldspróf hefðú verið tekin í i þá er ekki þar meö sagt né sann-aÖ
þvi. Kf rannsóknardómarinn heföi að ákærður hafi skvrt vísvitandi
og dæmt þaö, heföi veriö hægrajrangt frá. Meö þvi aö dómarinn
tim liönd, aÖ taka framhaldspróf i t tekur skýrslur ákærös yfir liöftiÖ
PASKASALA
á hinum nýju
jTungsten ‘
Lömpum.
Vi'r höfum mikiar birgðir
sem verða að seljast — þess
vegna vildarverðið.:
Sl ‘25 Lampi A 90e
8r<c " " 7W
75c ' " «»’c
65c " " 5<>e
The H. P. ELECTRIC
7 32 SHERBROOKE 5T.
TALSIMI O. 4108.
msEiz