Heimskringla - 19.03.1914, Blaðsíða 1

j «IFT1N<3AI,BVPI8-| VKL.(JEKmíK
KKl.F 8KLD | MiTlJR (iIiAKTUK
Tb. Johnson
Watchmaker, J eweler & Optician
Allar vidgerðir tíjótt og vel af hendi
leystar
248 Main jStreet
Phoae Maln 6606 WINNIPBÖ, MAN ,
♦ ---------------------------------
♦ :--------♦
F.ti3 t !i ,-itr uin ]
PEACE RIVER HÉRAÐIÐ og
DUNVEGAN
framtíðar hofuðból héraðsÍDa
HALLDORSON REALTY CO
710 tlrlntyre Itlnck
Fhone Main 2844 WINNIPBO MAN
------------------------------
XXVIII. ÁR.
WINNIPEG,IMANITOBA, FIMTUDAGINN, 19. MARZ 1914.
Nr. 25
Stjórnin heimtarj full-
næg.jandi tryggingu.
Ottawa, 12. marz : Canadiaii
Northern félagiö er i hálfgeröri
khpu núna út aif fullnægjandi trygg
ingu fyrir lám því, sem þaö vill
tá stjórnina til að ábyrgjast. —
Stjórnin, sem nú er viö völdin,
lætnr ekkert þokast, og segist hún
ekkert hjálpa, ef félagiö komi ekki
meö ftillnægjandi tryggingu fyrir
allri skuldinni. þetta hefir hún
aagt þeim MaKenzie og Mann. J>ó
að þeir geti ekki eöa vilji ekki
setja persónulegar eignir sínar í
▼eð, þá ætla menn, aö þeir hafi
hluti.í öörum félögum, sem stjórn
ia mnndi taku gilda. Kn þeir eru
aú svo þurfandi peninganna, aö
þeir aö líkindum veröa aö gjöra
sem stjórain vill.
Ritt skilyrðiö, sem stjórndn set-
tir, og sagrt er, að þeir muni
gasga aö, er þaö, aÖ leyfa stjóra-
tnni aö hafia yfirumsjón meö þvi,
hvar pening-umim skuli variö, og
hve miklu. Og er þá komiö í veg
fcrrir gruninn, sem á hefir legið
rnn liöinn tíma, aö kostnaður hafi
▼«05 óþarflegur.
1 stjórnarflokknum sjálfum eru
þeir einlægt að veröa fleiri og
iBeiri, sem krefjast þess, aö rann-
sakaöur sé hagur og alt ástand
brautar þessarar (C.N.R.), reynd-
ar ekkt beint opinberlega, því að
þaö kynni aö valda jbrantinni stór-
wm skaöa, heldnr skyldu gjöra
þaö brezkir járnbrau tamenn, sem
Særir væru, og væru vandaðir og
þektir, svo aö alþýöa gæti trúað
orðmn |>eirra. En þó er það á
móti þessu, að það gæti valdiö
töf á bratitarlaigning þetta áriö.
Kn eitthvaö þarf að gjöra og
stjórnin heimtar skýrar og á-
kveönar skýrslur um hag brautar
þessafar og alt ástand.
A peningamarkajöintmi er hagur
brautarinnar óviss og óákveðinn,
og gjörir þaö marga peninga-
aojetiiulia lirædda og rap-a, <>g spill-
ir stórlegaj lánstrausti Canada.
Koma stöðugt fyrirspurnir frá
New York, Philadelphia, I/ondon,
París, Amsterdam og Berlin, og
*Jt bendir þaö á, hve mikla þýö-
M*gu menn leggja í þetta, og hve
▼iökvæunir peningatnenmrntr eru í
þessutn sökum.
Meöan engin breyting kemur á
þetta, og grunur þessi liggur á
Transcontinental brautinni, verða
mettn tregir að lána móti canad-
lakum verðbrcfum, eöa veita
snönnum og félögum hér lán aö
*ýju, og aftrar þaö mönnum frá,
að leggja peninga í fyrirtæki í
Canada.
Nú eru embættismetm C.N.R.
brautarinnar hér á ferðintii í Ot-
tæwa. Og um nokkra daga voru
þeir sem mýflugur í kringum
þingmennina of í þinghúsinu. Kn
svo fóru þeir að fækka, og mmiu
þeir hafa frétt, að úti væri sú tið,
að veiða þingmenn meö mútum,
og svo hitt, að það mundi sízt
bæta fyrir málum þeirra, aö hedl-
ir hópar þeirra væru að ’ troöast
tm byggingar stjórnarinnar.
En nú hefir Sir William McKen-
»ie lagt mál félagsins fyrir ráöa-
aeytið. Og stjczrnin vill gjarnan fá
máli ]>essu til lykta ráðið. þv’ að
þetta ástalnd, sem nú er, srfnllir
fyrir lánstrausti þjóöarinnar, og
tefur fyrir byggingu brautanna í
Norðvesturlandinu þetta áirið. Svo
eru hér frá Saskatchewan stjórn-
inni þeir McNab og Bell, og sýnir
það, hve stjórnimii þar er ant um
mál þessi. Saskatchewan hefir litl-
ar tekjur og er í skuldaflækjum
▼tö C.N.R. Og komi eitthvað fyr-
ir C.N.R., þá getur Saskatchewan
vel orðið gjaldþrota.
Tollækkun á verkfærum
bænda og vélum.
J>að er ætlan manna, að í fjár-
málaraíðu sinni í þessum mánuði
mnni Hon. W. White halda fram
verulegri lækkttn á tolli á vélum
og verkfærum bænda. Sem stend-
«r <»eta menn ekki sagt iheö vissn,
hvaið mikið það verður, en búist
er við, að tollur á sláttuvélum
(reapers and mowers) verði færð-
*r úr prósent niður i 10 pró-
sent, og tilsvarandi toll-lækkun
verði pjörð á öðrum verkfærum.
Sumir fylgjendur stjóraarinnar
ern fulltrua um það, að tollur 4
verkfærum bænda muni færöur
niöur i 10 prósent. En hvajð sem
þaö svo veröur, þá er víst, aö
það veröur svo um munar, og í
satnkvætnm við stefnu Conserva-
tíva, er þeir voru andstæðingar
hinnar liberölu stjórnar áður fyrri
— þvi aö þá vildti þeir lækka toll-
inn etns og hægt væri, án þess nð
fara illa meö félög þau, er hluti
þcssa smíöa í Canada.
Hún er mjög eftirtektaverð —
sagati þessa máls :
þegar Liberal flokkurinn komst
til valda 1896, þá skuldbundu þeir
sig til þess, aö láta bændur í Can-
ada fá verkfæri öll tollíri. F.n í
ellefu ár glejTndtt þeir þessu lof-
oröi, alt þangaö til áriö 1907. Og
jafnvel, eftir nllan þenna langa
tíma, gátu þcir ekki fengist til,
aö íæra tollinn niöur meira en í
17tý prósent úr 20 prósent. Og
þessi tiiönrfærsla var í rauninni
engin, því að jafnframt henni
hækkaði veröáætlun verkfæranna.
T>au voru þá metin dýrari. þessi
tollírelsis-stjórnarflokkur gjöröi
svo ekkert, þangað til árið 1911.
þá kom gagnskiftasamnihgurinn
fyrirhngaði með lækkun niður í 15
prósent. — Og vissulega höfðu þá
Liberalar tækifæri, að efna nú
kosningai-loforðin og skuldbinding-
arnar, því að Randaríkjamenn
buðu þeim verkfærin alveg tollfrí.
Kn Hon. Mr. Fielding þvertók fyr-
ir að þiggja þaö, og sagði, að það
skaðaði svo mikið félögdn í Can-
ada, sem fengjust við smíði véla
þessara.
Kn síðan Liberal flokknum vat
velt úr stjórnarsessi, þá lemjast
þeir um með toll-afnám á verk-
færum, sem þeir hátíðlega lofuðu
1906, gleymdu svo þægilega þang-
að til 1907 og neituðu alveg að
þi'wi-a 19n.
þegar Conservatívar hófu hina
pólitisku stefnu sina, var tollurinn
35 prósent á verkfærum bænda.
En stefna þeirra var sú, að lækka
tollinn undir eins og íélögin, sem
smíðuðu verkfærin, yrðu sterkari
o<r fær um aö þola samkepnina.
þegar þeir gáfti upp stjórnina árið
1896, var tollurmn komiim niðtir í
20 prósent. Og seinustu árin núna,
sem jieir vortt amdstæðingar Lib-
eral stjórnarinnar, héldu þeir fram
meiri lækkun. Og nú er það i al-
mæli, að jæir mtmi efna þaö. —
Búist við lækkuniu komi intian
fárra vikna.
Það hryggir oss, það hryggir oss
svo sáran.
í laugardagsblaði Free Press 14.
þ.m. afsakar blaöið )>aö með fögr-
um og viöeigandi oröttm, að l>aö
skyldi hafa ritaö daginn áöur um
Hagel og Westlake málin iréttir í
blaðið, og bent á ósamræmi í
framburöi vitnanna, og slett sér
þar fram í verksvið dcjmarains.
En nú segja þeir, að þetta, sem
ritað var, hafi verið heimildar'-
láust, ástæðulaust og með öllu
ótilhlýðilegt. Skellir svo skuldinni
á aumingja fréttaritarann, að
hann skuli hafa veriö svo viti
þorrinn og smekk sneiddur og
sómatilfinningu rúinn, aö hann
skuli hafa dirfst að láta annað
eins úr penna renna. t
Já, þaö hryggir þá svo sárlega,
blessaða mennina.
írsku málin.
1 mörg árin haíal þau staðið yf-
ir síðan á dögum þeirra Glad-
stones og Parnells, og eiginlega
löngu áöur. þaö var “home rule’’
— sjálfstjórn — sem þá vantaöd
írana. En jarlarair og lávaröarn-
ir héldu taumunum og vtldu ekki
hleypa þeim á sprettinn. Nú um
lengri tíma hefir Englaods-stjórn
viljað veita þeim bæn sina. En
þar er þingbundin stjórn, og liefir
aldrei verið hægt að fá tnálinu
framgengt.
Meiri hluti írai er katólskur. En
noröantil á Irlandi, I héraöi því,
er Ulster kallast, er mikið af pró-
testöntum, tæp 800,000. En þeir
eru hræddir við það, ef að hinir
katólsku Irar ná völdttm ölium,
sem augsýhilega yrði, ef þing 4
írlandi fjallaði um mál þeirra og
atkvæði réðu. Halda þeir, að kat-
ólskir myndu þröngva kosti sín-
um í trúmálum og hefta framför
þeirra í mentamálum, og kjósa
þvi helzt, að vera alveg viöskila
löndum sínum og kynbræðrum, en
hafa sæti og mötuneyti með Eng-
lendingum.
í héraðinu Ulster á írlandi eru
a-ls 9 sveitir, og eru 5 þeirra rnest-
megnis bygöar af katólskum, en
4 af prótestöntum.
I öllu Ulster eru :
Prótestantar ........ 886,330
Kaþólskir .......... 690,134
Er því mei^ihlutinn prótestant-
ar. En í hi^ium 4 sýslum ,(Coun-
ties) prótestanta, er flokkunum
þannig skipað :
Kat. Prót. Alls
% %
Down ... 31.6 68.4 304,589
Antrim ...... 20.3 79.7 580,811
Derry ....... 41.4 58.6 140,621
Armagh...... 45.3 54.7 119,625
I þessum 4 sýslum eru því 89
prósent af öllum prótestöntum t
Ulster, eður 794,274 af 886,333.
þetta skilur þá írana. þessir
prótestantar sjá, aö þeir verða í
miklum minnihluta, ef þeir lenda
saman við alla hina katólsku lra.
þeir treysta þeirn ekki og vilja
ekki beygja sig undir hæla Jteirra.
Stjómin enska vill gjöra alt,
sem hún mögulega getur til geös
írum. En svo strandar 4 flokka-
drættdnum bæði á Ettglandi og
Irlandi. Lávörðttnum ensku hefir
verið hótað hörðu, að taka af
þeim efri málstoíuna, ef þeir vildu
ekki/ veita írttm sjálfstæöi. Og
svo koma nú írar sjálfir þarna í
Ulster, og heita að gjöra upp-
reist, ef þeim veröi slengt samajn
við landa sína. Og er lávarður
Carson, prótestanti og íri, fyrir
þeim, raikilhæfur maður. Hafa ír-
ar ætlað hann tál foringja, ef i
ilt færi, og hafa þeir haft heræf-
ingar orr snfttað vopnum til að
vera viðbúftir.
A }>etta hcfir allur hetmurinn
starað, nema íslendingar. þeir
vita ckkert utn það, og erit þetta
þó frændur þeirra og trúbræður,
sem þarna vilja verja atidlegt
frelsi sitt.
Stjórn sú, sem nú er við völd á
Knglandi, reynir alt, hvaö húu
getur, til að koma málum þessum
í gott horf. Og eftir tnargar til-
raunir til sátta og friðar, slakar
Asquith svo til. að hantt veitir ír-
um fult frelsi og sjálfstæði, en gef-
ur hinum prótestantisku írum í
Ulster þann kost, að þeir géti
greitt atkvæði um það, hvort þeir
vilji vera með himim katólsku Ir-
mn eða Englendingum. þenna kost
"Tta l>eir valið utn í sex ár.
þykir mörgum stjórnin hafi far-
iö þar svo langt, sem henni var
mögulegt. En Unionistar, sem nú
eru andstæðdngar stjórnarinnar,
vilja enga sjálfstjórn vcita írum,
og andmælti því foringi jæirra,
Bonar I,aw, Asquith, er halttn bar
málin fram í þingimi.' Sir Edward
Carson var þó miklu mvkri í mál-
um og nær samkomulagi, og er
hatin 1 ó ákafamaður mesti og ó-
fvrirleitmn.
Við þetta sittir, en vel er boðið.
íslandsmál í dönskum blöðum.
Knútur Berlín ritar í blaðið
Köbenhavu nýlega um bók Bjama
Jónssonar frá Vogi : ‘Aldarhvörf.
Ncfnir hann greinina : “Kílarfrið-
urinn frá íslenzku sjónarmiði’’. —
Rkki re>ttir hann að hnekkja kenn-
ingum bókarinnar með nokkrum
gagnrökum, en huggar sig við, að
ekki verði tekið mark á því, sem
“Bjarni frá Vogur’* segí! ! Að eins
klykkir prófessorinn út með æsing-
arorðum til Dana gegn Islending-
ttm, eins og hans er vamdi.
Danska blaðið Hovedstade’i vit-
ir mjög skrif Kn. Berlíns, scgir að
þessi skrif hans um ísienzk mál
tvisvar f viku í dönskum blöðnm
spilli mjög um samkomulagshorf-
ur milli tslendinga og Daua. TTaim
sé áreáðattlega sá maðurinn, er
danskra matma mest stjrðji að
því bezt að skilja hugi þjóðanna.
Auk J>ess, er haun hffir ritað
geon oss, hefir hann talað aH-
fjandsamega gegn oss í “Félagi
ungra hægrima'nna" og f félagi
"frjálslynds æskulýðs". það yrði
alt of langt mál, að rekja allan
feril hans og vaðal í dönskum
blöðum, enda litið á að græða.
Vísir vill þó geta sérstaklega um
umræðuraar í hinu síðamefnda fé-
lagi um mál vor, og er frásögnin
hér tekin eftir blaðinu Berl. Tid.
I>ar segir svo :
“Á fundi, er "Félag frjálslynds
æskulýðs" hafði boðiö mönnum á,
var prófessor dr. jur. Knútur Ber-
lin viðstaddur, til þess að hefja
máls á móti því hinu íslenzka, er
nú er mest um rætt.
Fvrirlestur hans var, etns og á
fundi í “Félagi ungra ltægri-
manna" rétt áður, söguleg lýsing
á skilnaðar viðleitninni og að-
finsla við helztu ráðandi stjórn-
málamenn Dana. Taldi prófessor-
inn þá vera alt of auðtrúa, meir
en ráðandi stjómmálamenn hefðu
leyfi til, þar sem þeir, eftir fram-
komti Haísteins í fánamálinu,
tryðu enn 4 hollustu þessa mattns
við Danmörku.
R:eðumaður kvaðst ekki furða
sig á því, þótt í Danmörku létu
raddir til sín hevra, er segðu :
“það er bezt, að binda enda 4
]>etta alt! ” Hann kvaðst fagna
þessum röddum, jafnvel þó hann
áliti, að skilnaður væri ekki enn
tímnbær, því þær bæru vott um
ást á fánanum. “]>að er úti um
þá þjóð, er lætur fánann falla,
fyrst á Islandi, og svo ef til vill
á Færeyjum á eftir. En hitt er
tímabært, að ræða tim skilnað.
Alvarlega verðttr að thuga, hvort
vér eigum heldur að skilja i tíma,
en að hörfa nndan skref af skrefi,
svo oss verði að lokutn sparkað
burt sem valdlansum valdhafa. þ'á
verða lokareikningarnir ekki að
eifls til skaða heldur og til
skammar Dönum. Vér verðum að
hafa það Hugfast, að Færeyiflgar
geta ef til vill fetað í fótspor ts-
lettdinga, þar sem l>egar er nor-
rænn undirróður".
Umræður um málið stóðu'langt
fram yfir miðnætti og nrðu stund-
um allheitar. Meðal annara tók
þátt í þeim Paul Viale forstjóri.
(Blaðið Köbenhavn nefnir hann
“Premierlöjtenant"). Hann and-
madti Berlín prófessor mjög ein-
dregið og hélt þvi fram. aö stöðu
tslcndinga gagnvart Danmörku
mætti jafna til stöðu Sttðiir-Jóta
gagnvart þýzkalandi. Og þegar
Daiiir heimttiðu viðurkendain rétt
S iður-Tóta, vrðu þeir líka sjálfir
T.o ciðurketina téttmætár kröfttr
íslendinga.
Síðar talaði islenzki rithöfund-
urinn Jónas Guðlatigsson og taTdi
ummæli Berlins prófessors lögfræð-
islega sparðatinslu. Hagkvæmri
skjpun væri nauðsynlegra að koma
á sambandið milli íslendinga og
Dama, en að vera að sökkva sér.í
þref og þjark. Hann sagði, að ís-
lenzk alþýða hefði alt af viljað
hafa gott samkomulag við Dan-
mörku. (I blaðinu Köbenhavn er
haft eftir hontim, “að íslenzkri al-
þvðu hefði aldrei dottið í hug, að
skilja við Dani”.).
Jens Söretisen fólksþingismaöur
var 4 skoðun Berlíns, og kvaðilla
farið, að fánamálinu lvefði verið
ráðið til lykta á bak við ríkis-
þing Dana. Ilamn vonaði, að slíkt
og þvilíkt kænvi aldrei oftar fvrir,
og kvaðst reiða sig á, að ríkis-
lyinvsmenn að minsta kosti gætu
haft áhrif 4, hver yröi g'erð hins
íslenzka fána.
Mairgir töluðu aðrir, og var
fundttrinn hinn fjörugasti.
(Blaðið Köbenltavn getur þess,
að Suður-Jóti nokkur, eand. jur.
Poulsen, liafi andmælt Vialé, þeim,
er bezt inælti í garð tslendinga.
Hantt kvað Viale geta með sama
rétti líkt íslendingum við Hotten-
totta sem við Suður-Jóta. ITann
kvað íslendinga revna með rang-
snúnum skýringum í sambandslög-
um þeim, er nú væru mdlli Islend-
itt'ga og Dana, að búa til ríkisrétt-
ar-ástand, er aldrei gæti staðist).
Vfsir.
Hluthafafundur
Viking Press, Ltd.
Hluthafar VIKING PRESS,
LTD., eru boðaðir til fundar,
sem haldinn verðnr á skrifstofn
Heimskringlu, að 729 Sher-
brooke St. Þriðjudaginn 31.
Marz 1914, kl. 8 e.h.
Winnipeg, 18 Marz, 1914
//. M. HANNESSON,
forseti
J. B. SKAPTASON,
rítarí
Mjölið sem gerir brauðgjörðina létta
Heppnin 6 b’ikkunardeginnni er nærri •mgöngu ko:niu undir ,
hví. hvaða mjöl ptí uotar. Hinar beztu raatreiðdukonur hafa “'
orðið hess vísari að t>að er ómögulegt að gera gott brauð úr
rajöli. sem hær geta ekki treyst. En noti hær
Ogilvie’s
Royal Housebold Flour
þá lukkaet hað æflnlega. bað er jafngott í brauð, kökur og
allar togundir hrauði sern bakast skuln.
The Ogilvie’s Flour Mills Co , Ltd
___ J Medicine Hat, Winnipeg, Kort William, Montrea
my .minii iii I
DOlAi dOWK9U>
Sýning í 1. þætti “LÉNHARDUR FOGETl"
"Því beitir þú ekki vopninu"-GuSný á Selfossi gengur á milli
Eysteins og Magnusar.
Ur bænuni
Fyrir hvem vár skrifað ?
Hr. B. L. Baldvvinson fékk bréf
frá inntlytjenda stofunni í Quebec,
þar sem hann er beðinn að senda
nafn og áritan mannsins, er bann
skrifaði bréfið fyrir til innílytjenda
stofunnar, þann 25. febr. sl., við-
víkjandi Jóhanni Sigurðssyni vænt
anlegum frá Islandi. Nafnið og á-
ritanin lrefir glatast, og er sá, seati
skrifað var fyrir, beðinn að gefa
sig fraim við Mr. Raldwinson hið
allra fyrsta.
I listanum frá fundinum 6. jan.
sl. hefir eitt nafn mlsprentast/þar
er Bjarni T. Jónasson, en átti að
vera Bjarni D. Johnson með 200
kr. hlut í Eimskipafélagi tslands.
Hins vegjitr hefir og fallið úr list-
anttm þamt 19. febr. sl.nafn Björns
Jónssonar í Churchbridge, sem rit-
aði sig fyrir 100 krónum í félag-
inu í janúar sl., og borgaði þá
fjórðtmg þeirrar upphæðar.
B. L. B.
Félagið “þjóðernið" á Winnipeg
Beach hafði samkomu að kveldi
13. marz og hafði þar til sýnis
bók Vilhjálms Stefánssonar ‘‘My
life with the Eskimo", sem nýlega
er kotnin út á ensktt. Fhitti hr.
Jón Kernested þar tölu ttm efni
!>ókarinnar og starf Vilhjálms í
þarfir vfsindanna norður f íshais-
bygðum, einkttm fund hinna ljós-
hærðtt Skrælingja (blond Eski-
mos), og þótti að gótð skemtttn.—
Auk þess var söngur og upplesttir,
tombola og dans, sem stóð fram
undir morgttn. Fór samkoman
fram í Lundi, i kvenfélagshúsinu
]>a)r, um mflu fyrir norðan Beach.
Mrs. E. G. Gillies, 199 Lorne st.,
Vanconver, er verið hefir hér í
bæmtm í kvnnisför hjá systur
sinni, Mrs. J. B. Skaptason og
móðttr ]>eirra, Mrs. S. Simmons,
— lagði af stað heimleiðis 4
þriðjudaginn var. Skilnaðarsam-
sæti hélt Mrs. J. B. Skaptason
henni á fimtudaginn 12 þ.m., og
voru um 30 vinir og skvldtnenni
að boðinu.
Ný lækningaraðferð viS tæringu.
Skrifað frá London 14. janúar :
Margt og mikið er um tæringuna
sagt og hver um þveran annan
kemur með nýja lækningaaðferö,
sem á að vera alveg óbrigðul við
henni. En nú skal geta hinnar sið-
ustn, og er nppi fótur og fit 4
kotium sem körlurn út af uppgötv-
un þeirri. En það er hvorki meira
né minna, en að skera sjúklingana
UPP og taka spotta all langan úr
görnum þeirra og sauma svo sam-
an endana. þetta var reynt á
Guvs spítala í Lundúmtm á barni
einu, sem að dauða var komið af
beintæringu, og hepnaðist svo vel,
að barnið lifði og náði heilsu aft-
ur eftir nokkrar vikur.
Svo gengur sagan, að þetta hafi
reynt verið á fleirum og að góðu
komið. Er þetta bygt á kenningu
Metchnikoffs hins rússneska læknis
í París. En kenning hans er sú, að
bakteríur og óþverri allskonar
hlaðist upp svo og hnoðist saman
í görnunum, að likaminn geti með
engu móti losast við það, og
þarna margfaldist það dag frá
degi, úldni og rotni og verðd af
eiturblöndur og illkvikindi, sem
þaðan breiðist út unt líkamann og
verði orsök að óteljandi kvillum
og sjúkdómum, og einhver helzti
þeirra sé tæringin.
Má mt margur maðurinn verða
hræddur um garnarspottann sinn.
Botnlanginn hefir nú um nokkur ár
ékki friðhelgur verið, og nú fara
garnirnar sömu leið.
En væri það nú ekki ráðlegt, að
menn reytidu dálítið að forðast,
að hella þessu sulli í síg, eða neyta
fæðu þeirrar, sem þetta kviknar
af, svo að ekki þyrfti til skurðar
að koma ? En náttúrlega er hver
sjálfráður um það.
Lénharður fógeti.
Allir hafa lesið auglýsingarnar
um Lénharð fógeta, en
máske eru ekki allir ennþá búnir
að ákveða, að sjá hantt leikinn.
það má ekki dragast úr þessu, —
því nú verður hann leikinn í þess-
ari viku, miðvikndag og fimtudag.
Með leiknum þarf ekki að mæla, —
hann mælir með sér sjálfur við
alla, sem hafa lesið hann. Nafn
höfundarins er vel kunnugt öllum
Islendingum. Einar Iljörleifsson er
einn hinn lang-bezt þekti núlifandi
íslenzkur rithöfundur. Og þá er
efni leiksins ekki síður, — það er
þáttur úr sögu íslenzku þjóðarinn-
ar, er kjör hennar voru með bág-
astai móti.
Komið og sjáiö fræðandt og
skemtilegan leik. Komið og sjáið
fögur tjöld og glæsilega búninga.
Komið og sjáið íslenzka bæi, ís-
lenzk fjöll, íslenzka háttu og siði
frá liðnum öldum. Komið og lær-
ið og skemtið ykkur!