Heimskringla - 07.09.1916, Blaðsíða 7

WIHNIPEG, 7. SEPTEMBER 1916
HEIMSKRINGLA.
7.
Herstöð Bandamanna
við Salonika mikilvæg.
Yið botninn á djúpum firði, er
gengur inn í austurhornið á Grikk-
iandi, er hin mikiivœgasta og frœg-
asta herstöð, er notuð er í stríðinu
þessu hinu ógurlega.
Þar er skipalagi mikið, og er dýpi
þar afar mikið alt að bryggjusporð-
um. Þar leggja stór vöruskip upp
ógrynni af nauðsynjum þeim, er að
stríðinu lúta. Þar gætu herskip
einnig legið, ef þau væru ekki of
önnum kafin til þess að taka sér
hvíld.
Þessir stóru sjó-varðhundar kjósa
heldur að sveima um saloniska fló-
ann og gefa gætur aö og koma f veg
fyrir svik ins þrællyndasta og falsk-
asta konungs, er sögur fara af, og
einnig til þess að líta eftir neðan-
sjávarbátum óvinanna, er jafnan
eru á njósnarferðum.
Á landi uppi eru afar-stórar her-
búðir. í þeim eru samankomnar
þúsundir þúsunda af hermönnum
nær því frá öllum löndum undir
sólu, er skipa sér undir merki
Breta, Prakka, Rússa, Serba og ít-
ala.
Vegir eru gjörðir, járnbrautir
auknar, vatnsveitingar umbættar,
skotgarðar bygðir, skotgrafir grafn-
ar en óhagganleg herstjórn hvílir
yfir öllu starfinu.
Aðalstarfi hersins er tvenskonar:
að vera á verði og að bíða eftir tæki
færi. ótryggir og svikulir konungar
að sunnan, æðisgengnir Búlgarar
að norðark. Þeim verður að stia frá
Konstantínusi hinum nornriðna —
Og svo getur alt af gefist tækifæri
til að berja á Austurríki, Tyrkjum
eða Ferdinand í Búlgarfu, svikaran.
um, er myrti Serba.
Hvar Salonika er sett.
Sá hluti Miðjarðarhafs, er liggur
milli Grikklands aá vestan og
stranda Tyrklands að austan, hefir
um margra alda skeið verið nefnd-
ur Aegeusar-haf.
Tildrög nafnsins eru þessi: Einn
af fornkonungum Aþenuborgar,
Aegeus að nafni, varp sér í sæ þenna
af því að hann misskildi fánamerk-
in á fiota sínum; tók þau sem ósig-
urs-boðat en ]>að voru sigurfánar.
Skip þau, er sigla með hinni vog-
skornu strönd Grikklands eftir
Aegeusar-hafi, og halda norðvest-
ur, koma inn í flóann, er gengur all-
langt inn 1 landið. Á norðurströnd-
inni stendur borgin Salonika.
Hér um bil 90 mílur beint f aust-
ur, er annar flói, talsvert minni.
Aðal höfnin þar er við borgina Kav-
ala.
Aegeus ströndin er hinn elzti or-
ustuvöllur, að einum undantekn.
um er sögur fara af á þessu svæði.
Nafnið Grikkland færir oss aftur á
bak til fyrstu dagsbrúnar menning-
arinnar f Norðurálfu heims. Mesó-
pótamfa, er liggur milli stórfljót-
anna Tigris og Efrats, færir oss aft-
ur til morgunroða sögunnaP; til
aldingarðsins Eden.
Kavala eða Neapolis.
1 bænum Kavala búa 5000 manns;
en á sumrin eykst sú tala all-mjög,
því fólk úr nálægum héruðum flykk
ist þá þangað unnvörpum. Inn-
flutningur þessi stafar af því, að
tóbaksgjörð er afar mikil í bænum,
og ei’ flutt tóbak þaðan — hið nafn-
kunna tyrkneska tóbak — til allra
landa hins mentaða heims. Fólkið
kemur til þess að vinna að tóbaks-
gjörðinni.
Mörgum öldum áður en Tyrkir
brutust inn í Norðurálfu frá Litlu-
Asíu, var Kavala auðugur bær en
hét þá öðru nafni. Á þeim tímum,
er Róm var alheims-drotning, og
hafði borið hærra hlut yfir Grikkj-
um, stóð hér rómverskur bær, er
Neapolis Jiét. Yms merki rómverskr-
ar starfsemi sjást þar enn, og er
vatnsleiðslan mikla eitt hið helzta
þeirra; l>aðan hefir bærinn enn í
dag vatnsforða sinn.
Þótt nafnið ‘Kavala’ hafi ekki
verið mjög kunnugt fram að þessu
stríði, ætti þá hið gamla, rómverska
nafn bæjarins að vera alkunnugt
almenningi, því í Neapolis steig Páll
postuli fyrst fæti á land í Norður-
álfu lisims.
Páll postuli stígur á land.
Páll postuli kom til Troas — nú
nefnt Toriedos. Það var þar, að fyrir
hann bar “mynd mannsins frá
Makedóníu”, er mælti til hans: —
“kom þú til Makedóníu og hjálp-
aöu oss”.
Pál og félagar hans urðu við á-
skoran l)essari. — “Þvi yfirgáfum
vér Troas og komum til Samothra-
cia. Næsta dag héldum vér til Nea-
polis”.
Páll dvaldi lítt í Neapolis, en hélt
þegar til borgarinnar Filippi, nokk-
urar mílur lengra á land upp, “sem
er höfuðborgin í þeim hluta Make-
dóníu”, scgir í “Gjörningabókinni”.
Filippi lá við egnatiska veginn
(Via Egnatia), er Rómverjar bygðu,
frá Adria-hafi þvert yfir Balkan-
skagann, til Konstantfnópel. Það
var hinn mikli þjóðvegur fornald-
arinnar, frá vestri til austurs, lfkt
eins og Kanada-Kyrrahafsbrautin
okkar nú á tímum.
Borgin, er hét eftir Filippi II. af
Makedoníu, stóð á bröttum hól, og
var þaðan útsýni hið fríðasta yfir
slétturnar í grendinni. Á sléttum
þessum var háð orusta sú 42 árum
fyrir Krists burð, er nefnd er “or-
ustan við Filippi. 1 þeirri orustu
biðu þeir Brútus og Kassíus — tveir
af morðingjum Júliusar Sesars —
fullan ósigur fyrir þeim Antoníusi
og Oktavíusi. Oktavíus sá varð fám
árum síðar hinn fyrsti keisari Róm-
verja og nefndist Ágústus.
Frá Filippi-borg iá Egnatiski veg-
urinn í vesturátt til Þessalonika.
%
Þessalonika.
Salonika stendur nú, þar sem
Þessalonika var á dögum rómverska
keisaradæmisins. En Þessalonika
stóð á rústum eldri borgar, er Kass-
ander bygði 315 árum f. Kr. Hann
nefndi þá borg Þepna, í höfuð konu
sinnar, er var systir Alexanders
mikla. ,
Það var í þessum bæ, sem mælsku-
snillingurinn mikli, Sísero, lifði öm-
urlega daga í útlegð, er stjórnmála-
féndur hans hröktu hann í. Sök
hans var sú, að á ræðismanns ár-
um hans voru nokkrir samsæris-
menn drepnir án dóms og laga. —
“Sagan endurtekur sig”. Á það
minna hinir síðustu viðburðir í
Dublin.
Manndrápin voðaiegu í Þessalon-
iku 390 f. Kr., er Þeodosíus keisari
lét framkvæma, voru hin fyrstu af
hryðjuverkum þeim, er síðar hafa
gjört þann “garð frægan”. En St.
Ambrósius bannfærði þó keisara og
lokaði fyrir honum dómkyrkjunni í
Mílan.
Þúsundir drepnar.
Ástæðan að morðum þessum var
sú, að einn af “lautinöntum” keis-
ara var drepinn. Keisari hélt þá til
í Mílan. Þaðan gaf hann út þá skip-
an, að ibúar allir skyldu kallaðir
saman á hestaskeiðsvöllinn, — á-
stæður lognar upp. Þar gengu her-
menn milli bols og höfuðs á þeim.
Sjö þúsundir voru þannig drepnar.
— Nokkuð svipað aðförum Þjóð-
verja i Belgíu.
Þrem sinnuin eftir þetta var bær-
inn tekinn herskildi. Árið 904 sótti
að bænum serkneskur floti, braut
virkin við höfnina, drap alt niður,
menn, konur og börn, og nauð-
rændi bæinn.
Á tólftu öld tóku Norðmenn
Þessaloniku.
Tyrkir tóku hana 1430, og var hún
í höndum þeirra þangað til 1913. —
Þá var Makedónía við endalok ann-
ars Balkan-stríðsins látin af hendi
við Grikki.
Salonika vorra daga.
Yér þekkjum Þessaloniku sem
Salonika — líka ritað Saloniki og
Selenik. — Áður en stríðið hófst og
Bandamenn settu þar herstöðvar
sínar, voru íbúar borgarinnar 130
þúsund. Af þeim er helmingur Gyð-
ingar. Flúðu forfeður þeirra þangað
á 16. öld, undan ofsókn Spánverja
og Portúgals-manna.
Bærinn er að nokkru leyti bygður
á láglendi með fram flóanum, en
norðurhluti haps er á hæð. Flest
eru húsin hvít, og er bærinn girtur
hvítum borgarveggjufn með fram
djúpu gili, gjörðu af hendi náttúr-
unnar.
Fjöldi hvolfturna, stórbygginga,
skraut-trjáa og fleira gjöra bæinn
glæsilegan.
Verzlunarhluti bæjarins er mynd-
arlegur, og ganga breið stræti eftir
honum, lögð hraunhellum. Raflýs-
ing er þar og nægur vatnsforði. —
Flest hinna eldri húsa eru gjörð af
viði, kölkuð hvít.
Salonika hcfir lengi verið aðal-
hafnbær á Balkan-skaganum frá
Aegens-liafi.
Þar mætast einnig fjórar j4rn-
brautir. Sakir þeirra var það aðal-
lega, að Bandamenn lentu þar her
sínum, er gríska stjórnin undirJ01-'
ustu Venizelosar, bauð þeim heim.
Ein járnbrautin liggur þaðan til
Serbíu, og tengist þar aðalbraut-
inni frá Konstantínópcl til Vínar-
borgar, Berlinar og Parísar.
•önnur braut liggur vestur til Al-
baníu. Hin þriðja norðvestur til
Monastir í Suður-Serbíu, og er nú í
höndum Búlgara. Hin fjórða liggur
beint til Konstantínópel.
Ný höfn.
Hin nýja höfn, er opnuð var fyrir
15 árum, er hin ágretasta að öllu.
Hún er varin 1835 feta hafnargarði.
Höfn þessi léttir Bandamönnum
mjög alla uppskipan, bæði á þung-
um fallbyssum og öðrum hergögn-
um.
Á friðartímum er mikið flutt þang
að af kornvöru, silki, járni, húðum,
nautgripum, sauðfé, eggjum o. fl.
Að meðaltali nenyi innfluttar og
útfluttar vörur þar átján miliónum
dollara.
Eins og áður var tekið fram, er
Salonika einn hluti þess lands, er
Grikkir fengu í hinum tveim BaVk-
an-stríðum. Hið fyrra háðu Serbar,
Búlgarar og Grikkir gegn Tyrkjum,
og var því lokið í maí 1913. Hið síð-
ara háðu Serbar og Grikkir gegn
Búlgurum. Stærð Grikklands alls
er nú 41,933 fermílur; af því landi
er 16,919 fermílur nýfengnar. Árið
1907 var fólkstala í gamla landinu
2,631,948, og nýju löndin bygðu
2,056,832 árið 1T3.
Fyrir aðstoð Bandamanna sinna,
Serba hefir Grikkland tvöfaldað
landeignir sínar í þessum tveim
stríðum, eða mjög nærri því, og
mannfjöldinn hefir fullkomlega tvö-
faldast.
Frá sjónarmiði Bandamanna er
Salonika hinn mikilvægasti staður.
Hún er afar hentug að öllu léyti,
sem herstöð fyrir Breta og Frakka
til þess að halda Búlgurum og hin-
um öðrum fjandsamlegu þjóðum í
skefjum.
Bærinn er nú ram-víggirt her-
stöð, og þaðan fá fjandmenn Banda-
manna að kenna á hörðu, þegar
hinn rétti tími kemur.
Sprengivélaveiðar.
Hvernig fundið var upp að ná neð-
ansjávar sprengivélum.
Fyrir tólf mánuðum síðan var
sjómálastjórnin brezka í þungum
þönkum út af tjóni því, er sprengi-
vélar 1 sjó gjörðu á skipum og mönn-
um nær því allra þjóða. En úrlausn
kom brátt.
“Hvernig veiðið þér fisk?” mælti
gamail sjóliðsforingi.
“í net, auðvitað” var svarað.
“En hvernig skyldi vera bezt, að
veiða þessa mannsköpuðu fiska, er
gjöra yður lítinn greiða? í net!
Veiða þá lifandi.”
Og hver var afleiðingin? Ibúarnir
í Whitehall eru þeir einu, er vita.
En á sínum tíma fáum vér einnig
að vita, hvað mikið aflaðist. Upp-
fyndingin er ólík öllu því, er við
mætti búast, og að líkindum hefir
ekki einn af hundraði hverju neina
hugmynd um hana.
Hlálega blandað málum.
Tveir fiskimenn áttu heima i þorp-
inu, er voru al-nafnar; hétu báðir
Brown. Annar misti konuna sína;
á sama tíma misti hinn bátinn
sinn. Prestkonan heimsótti þann
manninn, er hún hélt að væri ekk-
illinn. En hún hitti á þann, er bát-
in hafði mist.
“Það hryggir mig innilega að
heyra um hinn mikla missi yðar”.
“ó, skaðinn var ekki tilfinnan-
legur; hún var ætíð léleg og leiðin-
leg þar að auki”.
“Er það mögulegt?’. mælti prests-
konan undrandi.
“Já’, hélt Brown áfram. “Hún var
öll úr greinum gengin og hríðlek.
Eg bauð félaga mínum hana, en
hann vildi ekki nýta hana. Eg hefi
haft augastað á annari nú um
tima”.
Prestskonan tók til fótanna. ö
Út úr hverju málið reis var eng-
um ljóst. Lögmennirnir voru fremur
vandræðalegir.
Nú kom nýtt vitni f vitnastúkuna
og var hann þegar beðinn að skýra
fyrir réttinum, hve háar aðal tekjur
lians væru.
Vitnið neitaði að svara. Lögmað-
urinn skaut máli sínu til dómar-
ans.
Þú verður að svara spurning-
unni”, sagði dómarinn með embætt-
issvip”.
En — yðar hágöfgi, eg hefi engar
aðal tekjur. Eg er fiskimaður, og
— það eru bara net”.
Sigurður Jónsson.
Nú ert fallinn mannlífs meiður
mest er prýddir þína bygð;
æ til verka góðra greiður;
guðelskandi af trú og dygð.
Enginn var sá þig er þekti,
að þankinn væri ei til þín hlýr.
Engann stygðir, engann blektir;
andi þinn var hreinn og skýr.
Gæfu svipur sameinaður
sýndist blómi fegurðar,
í hærra lagi meðalmaður,
mikla líkams hreysti bar.
Göfuglyndur, góðhjartaður,
grunduð orðin mæltir stilt.
Vinum tryggur, viðmóts glaður;
varð þér ei af mönnum spilt.
Þegar giftist þú Guðrúnu
þróaðist gæfa hundraðföld.
Heiðri með og blóma búnu •
búi stýrðir liálfa öld.
Eiginkonu eisku veittir,
ástar brunnu ljósin hrein.
í því sem öðru bezt þú breyttir.
Blómið sæmdar fagnrt skein.
Þó að börnin ættuð eigi,
aldrei barnlaust húsið var,
mörg til fósturs, fjörs á vegi
fenguð, þó á n borgunar.
Höfðingi varst heim að sækja
hýstuð margan lúiön gest.
Margur til þess krók réð krækja,
að komast í þitt skjólið bezt.
Kunnir bæði voðir vefa,
veiða fisk og stýra gnoð;
bændavinna, vænst án efa,
var þér heilagt skylduboð.
Afi þinn var Einar prestur,
er þér kendi að trúa’ á Krist;
skrift og reikning, list og lestur
ljósið menta gaf þér fyrst.
Prúður, metinn þjónn guðs þarfi
þín nær fimtán töldust ár
afi mætur dó þinn djarfi
í drottins nafni, aldurshár.
Sveitamála þref og þjarkið
þínum fjarri huga var;
æruríkast manndóms markið
muninn lífs til enda bar.
Sýslunefndarmaður merkur
metinn varst um nokkurt skeið.
Hag meðbræðra studdir sterkur;
steinum fús að hrinda’ af leið.
Sterkar hníga eitt sinn eikur,
allir mega trúa þvl.
Tæpa síðstu viku veiku
varst, en sýndist kvala frí.
Vini kvaddir, seim og svanna,
sem af öllum kærstur var;
láms varst saddur lífdaganna,
ljósið þráðir guðs dýrðar.
Eftir liðin æfidaginn,
ei sem nokkurn vansa bar,
lífs nær sólin seig í æginn •
sólariagið dýrðlegt var.
Eiginkona aðstoð veita
auðnaðist þér að hinstu stund.
Mest sú gæfa má það lieita:
Mildan hlaustu andláts blund.
Svo nam enda sæmdarhjóna
sextíu ára kærleiks band;
var með ofið ást samgróna
yfir beggja hugarland.
(Sólon hefði sælan metið
Sigurð Jónsson, veit eg það,
nú ef hefði í heimi setið
og heyrt um slíkan viðskilnað).
Sér nú vinar sætið auða,
samvist þrotin er í bráð,
þér var trþ og dygg til dauða
dáðrík kona, listafjáð.
Innan skams þið eflaust finnist,
yfir svifin dauðans höf;
hvort við annað endurminnist.
Er sú trú vor Drottins gjöf.
Vinir þakka þér öll gæðin,
Þau eru sfzt af neinum gleymd.
í Eden Ijóss hvar ljómar hæðin
lifa mannorðs blóm þín geymd.
Minn þá svífur sálar knörinn
sorga yfir kalda dröfn,
sé eg þig og sælu kjörin
sömu hlýt í dýrðar höfn.
Þú hefir sigur þegið kransinn
þitt fyrir æfistarfið gott.
Á leiðið set, með lítinn glansinn,
laufblað smátt, sem þakkar vott.
25. júlí 1916. Sv. Símonson.
Njála.
Hljómar stál, en hvergi prjál,
þó haturs brjálan kenúi;
lifi Njálu lofsverð sál,
ljómi er mál á henni.
J.G.G.
ATHUGASEMD.
Sigurður sál. var fæddur 1827 á
Brúnastöðum í Fljótum við Skaga-
fjörð. Hann var sonur merkisbónd-
ans Jóns Einarssonar prests, er var
um nokkurt skeið prestur á Kvía-
bekk í ólafsfirði. Sigurður mintist
afa sins með mestu lilýlegheitum;
sagði, að hin eina bóklega mentun,
sem hann hefði hlotið, væri honum
að þakka. Hann misti föður sinn
nokkru seinna en afa; eftir það var
hann fyrirvinna hjá móður sinni,
sem hélt áfram að búa eftir lát
manns síns.
Þegar Sigurður var 25 ára, fluttist
hann að Framnesi; var vinnumað-
ur hjá Jóni bónda Þorvaldssyni 4
ár; kvæntist svo Guðrúnu Þor-
kelsdóttur, ríkisbónda, sem bjó á
Svaðastöðum. Hún lifir nú mann
sinn og er 85 ára gömul; hefir furðu
góða heilsu enn. Þorkell heitinn gaf
dóttur sinni jörðina Hvalnes á
Skaga í heimanmund, og fluttust
þau hjónin nýgift þangað vorið
1856. Eftir 50 ára búskap þar hættu
þau að búa og fluttust svo að Hof-
stöðum í Skagafirði til skyldfólks
Guðrúnar.
Sigurður dó 9. marz 1916. Var ald-
rei, að heita mátti, óvinnandi, þdr
til hann veiktist af slagi og lifði eft-
það tæpa viku, eins og eg sagði í
minningarkvæðinu að framan.
Áður en þau fluttust frá Hvalnesi,
gáfu þau ungum og efnilegum hjón-
um jörðina; hann heitir Sigurður
Jónsson, en hún Guðrún Símonar-
dóttir, systurdóttir Guðrúnar. Er
þetta eitt dæmi upp á rausn og
höfðingsskap þeirra hjóna.
Sigurður sál. var sannur gæfu-
maður, ekki einungis fyrir það, að
hann átti nógan auð.var aldrei þurf
andi en veitandi ætíð og veitti vel,
— heldur fyrir það, að hann eign-
aðist jafn velgefna og elskulega
konu, sem Guðrúnu Þorkelsdóttur;
ef einhver óánægju skuggi var, þá
brosti hún svo blftt og hló svo
hlýtt, að alt varð fagurt og
frítt; og hin langa 60 ára sambúð
þcirra lijóna má með sanni nefnast
einn óslitinn brúðkaupsdagur.
S. S.
BORÐVIÐUR MOULDINGS.
ViS ■ höfum fullkomnar byrgðir
al öllum tegundum.
VerSskrá verSur send hverjum, sem
æskir þess.
THE EMP/RE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511
GISLI GOODMAN
TiNSMinim.
Verkstæíl:—Hornl Toronto St. og
Notre Dame Ave.
Phone Helmllls
Garry 2»KM Garry 809
J. J. BILDFELL
FASTEIGN ASALI.
lTnlon Bnnk 5th. Floor No. 520
Selur hús og lót5ir, og annatS þar atl lútandi. trtvegar peningalán o.fl.
Phone Maln 2685.
PAUL BJARNASON
FASTEIGNASALI.
Selur elds, lífs, og slysaábyrgTJ og
útvegar peningalán.
WYNYARD, - SASK.
J. J. Swanson H. G. Hlnriksson
J. J. SWANSON & CO.
FASTEIGNASALAR OG
penlnga mlVlar.
Talsími Main 2597 1
Cor. Portage and Garry, Winnlpeg
Graham, Hannesson & McTavish
LfiGFRÆÐINGAH.
215—216—217 CURRIB BUILDING
Pbone Main 3142 WINPíIPEG
Arni Anderson E. P. Garland
GARLAND& ANDERSON
LfiGFHÆÐISGAH,
Phone Maln 1661
101 Electric Railway Chamberi.
Talsími: Main 5302.
Dr. J. G. Snidal
TANNUEKNIR.
614 SOMERSET BLK.
Portage Avenue. WINNIPEG
Dr. G. J. Gislason
Physlelan and Surmreon
Athygli veitt Augna, HJyrna og
Kverka Sjúkdómum. Ásamt
innvortis sjúkdómum o g upp-
skurbi.
1S South 2rd St.» Grand F«»r!rs. N.D.
Dr. J. Stefánsson
401 BOYD BUILDING
Horni Portage Ave. og Edmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdóma. Er aT5 hitta
frá kl. IX) til 12 f.h. og kl. 2 til 6 e.h.
Phone: Main 3088.
Heimili: 105 Olivia St. Tals. G. 2315
O ^ ^ ^ ^ ^ •
Vér höfum fullar blrgöir hrein- f
ustu lyfja og mebala. Komlh A
meh lyfsehla yöar hringah, vér f
gerum mehulin nákvæmlega eftir á
ávfsan læknisins. Vér sinnum f
utansveita pöntunum og seljum Á
giftingaleyfi. : : : : w
J COLCLEUGH & CO. *
f Notre Dnme A Sherlirooke Kt*. $

A. S. BAROAL
selur líkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaöur sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvaröa og legsteina. : :
813 SHERBROOKE ST.
I’hone G. 2102 WINNIPEG
miiwiBi iii ■nwn i i

f
jSögusafn Heimskrínglu
r
Eftirfarandi bækur eru til sölu á Heimskringlu, — með-
an upplagið hrekkur. Sendar póstfrítt hvert sem er:
Sylvía $0.30
BróÖurdóttir amtmannsins 0.30
Dolores 0.30
Hin leyndardómsfullu skjöl v 0.40
Jón og Lára 0.40
Ættareinkennið 0.30
Lára 0.30
Ljósvörðurinn 0.45
Hver var hún? 0.50
Forlagaleikurinn 0.55
Kynjagull 0.35
Sérstök Kjörkaup
Ef pantaS er fyrir $1.00 eSa meira, gefum vér 10
prósent afslátt. Og ef allar bækurnar eru pant-
aSar í einu, seljum vér þær á — atS eins þrjá
dollara tuttugu og fimm cents ($3.25). Borgun
fylgi pöntunum.
ÁGRIP AF REGLUGJ RÐ um
heimilisréttarlönd í Canada
og Norívesturland’.nu.
Hver, sem hefir fyrir fjölskyldu a?l
Já ebur karlmaíiur eldri en 18 ára, get-
ur tekih heimilisrétt á fjórðung úr
section af óteknu stjórnarlandi í Manl-
toba, Saskatchewan og Alberta Um-
sækjandi erbur sjálfur at5 koma á
landskrifstofu stjórnarinnar, eha und-
Irskrifstofu hennar í þvi hérahi. 1 um-
bobi annars má taka land á öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en ekki
á undir skrifstofum) meb vissum skil-
yr'öum.
SKYLDl’R;—Sex mánatSa ábúh og
ræktun landsins á hverju af þremur
árum. Landnemi má búa meí vissum
skilyrhum innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandi sínu, á landi sem ekki er
minna en 80 ekrur. Sæmilegt íveru-
hús verhur at5 byggja, at5 undanteknu
þegar ábúharskyldurnar' eru fullnægð-
ar innan 9 mílna fjarlægh á öhru landi,
eins og fyr er frá grein4..
Búpening má hafa á landinu f
statJ ræktunar undir vissum skilyróu*n.
1 vissum héruhum getur góhur og
efnilegur landnemi fengiö forkaups-
rétt, á fjórtSungi sectionar metSfram
landi sínu. Vert5 $3.00 fyrir ekru hverja
SKYLDIIIti—Sex mánaba ábút5 á
hverju hinna næstu þriggja ára eftir
at5 hann hefir unniö sér inn eignar-
bréf fyrir heimilisréttarlandi sínu, og
luk þess ra»ktat5 50 ekrur á hinu seinna
landi. Forkaupsréttarbréf getur land-
neml fengift um leih og hann tekur
heimílisréttarbréfit5, en þó metS vissura
^kilyrhum.
Landnemi sem eytt hefur heimihs-
rétti sinum, getur fengit5 heimilisrétt-
arland keypt í vissum hérut5um Vertl
$3.00 fyrir hverja ekru. SKYLDUh •—
Vert5ur at5 sitja á landinu 6 mánut5i af
hverju af þremur næstu árum, ræk.ta
50 ekrur og reisa hús á landinu, sem er
$300.00 virtJi.
W. W. CORY,
Deputy Minister of the Interior.
Blöt5, sem flytja þessa auglýsinga
leyfislaust fá enga borgu* fyrlr.
I