Heimskringla - 01.08.1918, Blaðsíða 2

Heimskringla - 01.08.1918, Blaðsíða 2
2. BLAÐSIÐA HEIMSKRINGLA WINNIPEG, 1. ÁGÚST 1918 Rínargull (Lausl. þýtt.) New York, miSstöð njösara- kerfisins þýzka hér í álfu, er aS ganga í gegn um réttnefnda gam- ’jfklags hreinsun þessa dagana. Og ao líkindum er þaS engin tilvilj- un, aS slíkar atháfnir amerísku yf- irvaldanna gerast á sama tíma og veriS er, án þess nokkur manna munur sé gerSur, aS hneppa alla niSja óvinaþjóSanna í vörS á Englandi. UmburSarandinn, sem ríkti árin þrjú áSur þátttaka Ban- daríkjanna hófst í stríSinu og sem hefir svo furSu gegnir gert vart viS sig síSustu fimtán mánuSina, er aS hverfa og í staSinn aS vakna sterkur mótspyrnu hugur gegn ÞjóSverjum og sem meir ber á eft- ir því sem lengra líSur. Helztu blöSin mörg beina nægum aS- finslum gegn allri tilhögun yfir- valdanna hvaS þetta snertir og á- kveSin óánægja kemur alls staSar í ljós yfir því, aS erkinjósnurun- um, Bernstorf, von Papen og Boy- Ed kapteini, var leyft aS sleppa ó- hultum til heimalands síns. Þar sem áSur sat í öndvegi sú tilhneig' ing aS skoSa njósnara kerfiS þýzka aSeins sem óumflýjanlegan "þátt leiksins”, er nú vöknuS öfl mnar- ug ákvörSun aS elta uppi og hneppa í varShald alla þegna ó vinaþjóSanna hér í landi. Margar orsakir liggja til grund vallar þessari skapsmuna breyt ingu 'Bandaríkjamanna, og sem fyllilega verSskulda aS vera íhug aSar. Yfir heila tekiS mætti segja, aS skilningur Bandaríkja þjóSar / innar á stíSinu sé nú aS verSa yf irgripsmeiri en áSur og þaS aS færast nær henni. ÞjóSin er sem heild byrjuS aS sjá, hve alvarlegt og umfangsmikiS starfiS er, sem hún hefir nú tekiS sér fyrir hend- ur. Hún er nú óSum aS vakna ti meSvitundar u.m þann sannleik aS næstu árin á undan stríSnu hafi einstaklingar hennar sumir leyft ÞjóSverjum aS flækja sig í því neti, sem nú verSi aS slíta sundur ef Bandaríkjamenn eigi aS geta notiS krafta sinna til fulls í þess- ari miklu baráttu þjóSar sinnar. Framkoma ÞjóSverja frá stríSs- byrjun hefir gert þjóS þessa lands skiljanlegt, aS í stríSi hiki þeir ekki viS nein spellvirki eSa hrySjuverk. AS sjúkraskipinu Llandovery Castle var sökt, hafSi óefaS mikil áhrif á meSal Banda- ríkjamanna. Ekki vakti síSur gremju hér í landi, er þeir þýzku tóku aS gera hverja árásina eftir aSra gegn sjúkrahúsum RauSa Krossins á Frakklandi. Slík til- felli er ómögulegt aS réttlæta og hljóta aS vekja sárustu gremju og jafnvel hatnrshug. Gegn slíkum morSingjum dugar aS eins ein aS ferS — aS berjast gegn þeim og yfirbuga þá. 1 viSbót viS þetta alt hafa Iíka margir atburSir hér heima fyrir stuSlaS til aS vekja þjóSina til gleggri og víStækari skilnings. Þýzkir þjónar í matsölu- og veit- ingahúsum hafa komiS illilega upp um sig meS ummælum sínum um síSustu sóknaratrennur ÞjóS- verja á vesturstöSvunum. Vissum þýzkum matsöluhúsum ' í New York hefir nú veriS lokaS sam- kvæmt fyrirskipunum lögreglu- stjórnarinnar. Og nú hefir sann- ast, aS spellvirkjum þýzkra kaf- báta héma megin hafsins var stjórnaS af þýzkum agentum New York. Sjómenn, er lentu eft- ir aS skipum þeirra hafSi veriS sökt, sögSu frá samtali sínu viS yfirmenn þýzku kafbátanna og hjá þeim hefSu þeir fyrst fengiS aS heyra úrslit ýmsra knattleika (base ball scores), er nýafstaSnir voru. Bandaríkja varSskip, er voru á siglingu til og frá meS fram ströndinni, tóku viS loftskeytum, er fluttu frétöir frá ýmsum íþrótta- mótum uppi í landi — en hvaSan skeyti þessi voru send, var hulinn leyndardómur, bæSi skipverjum þessara varSskfpa og engu síSur yfirvöldunum í Washington. Ný- afstaSnar uppljóstanir í sambandi viS blaSiS New York Evening MaQ hafa þó átt einna mestan þátt í aS vekja þjóSina. Stjórnin þýzka borgar rúma rniljón dollara til þess aS fá aS ráSa mestu um ritstjórnarstefnu þess blaSs. Rétt á hælum þessarar uppgötvunar kemst svo upp aS sex önnur 'leiS andi blöS voru sek um þetta sama og aS ÞjóSverjar hefSu á þenna hátt eytt $30,000,000 í Banda ríkjunum meS því augnamiSi aS móta almennings álitiS þar Þýzka landi í vil. Svo kom í ljós, aS þessar þrjátíu miljónir voru aS eins partur af þessum leynilega “sjqSi", er þýzkir íbúar Banda ríkjanna hefSu lagt fé til og þegiS í staSinn skuldabréf keisarans sem tryggingu. Og svo fáheyrSa ó fyrirleitni sýndu ÞjóSverjar í þetta sinn, aS aSal forstöSunefnd þeirra fyrir þessu hafSi skrifstofur sínar aS 1.153 Broadway götu, þar sem höfuSstöS RauSa krossins þýzka hér í landi er. Starfsemi RauSa- krossins hefir þannig veriS notuS til þess aS hylma yfir þau argvít- ugustu samsæri og svívirSilegustu svik, sem hugsanleg eru gagnvart nokkurri þjóS----stofnsetning þess- arar starfsemi hér þó ÞjóSverjum aS eins möguleg sökum góSvilja og mannúSar Bandaríkja þjóSar- Og aS verSa þess vísari, aS RauSa kross starfsemin hafi þannig veriS misbrúkuS af hern- aSarforkólfum Þýzkalands, hefir meir reitkþjóS þessa lands til reiSi en nolckuS annaS hefSi getaS gert. Á meSal þeirra, sem viS þetla aSstoSuSu, birtast ekki ein- göngu nöfn frægra rithöfunda, heldur einnig víSfrægra leikara, karla og kvenna, sömuleiSis nöfn Iækna, lögmanna og presta — og alt var fólk þetta aS vinna gegn ríflegri “þóknun". Aldrei hefir neitt félag veriS rtiyndaS hér landi mei> skaSlegri eSa verri á formum fyrir þjóSina eSa sem víStækari áhrif hefir haft landi og þjóS til bölvunar. Hreinsun sú, sem nú á sér staS í New York, er Canada viSkom' andi, því öSru nær er en starfs- hringur ÞjóSverja hafi veriS tak- markaSur viS Bandaríkin. For stöSumennirnir þýzku, er sátu á iSulegum ráSstefnum í hinum skrautlegu skrifstofum aS Broad- way götu, voru mennirnir, sem í fyrstu hrintu af stokkum ýmsum sartlsærum hér í Canada. Þannig voru gerSar tilraunir aS hindra hermannaflutning hér, aS eySi- leggja Welland skurSinn og aS blása neistum óánægjunnar meSal verkafólksins meS því markmiSi aS stofna hér til þeirra vandræSa, sem stjórn og þjóS reyndust ofurefli. Uppljóstanir Bandaríkja lögreglunnar hafa þar af leiSandi mikla þýSingu fyrir oss hér og geta vakiS oss yf- irleitt til meSvitundar um hve ó- vinirnir hafa veriS oss nærgöngul- ir og í hve mikilli hættu vér höf- um veriS, þó vér værum í mörg þúsund mílna fjarlægS frá orustu- vellinum. Af þessu getum vér 3ví sannarlega lært aS vera var- ari um oss eftirleiSis en vér höfum veriS í liSinni tíS, bæSi á undan stríSinu og eins síSan þaS hófst. Starf Bandaríkja lögreglunnar er aS bera hinn bezta árangur og hlýtur hún öflugan stuSning leyni- ögreglu deilda, bæSi á Englandi og Frakklandi, og þó starfaS hafi veriS í kyrrþey hingaS til, eru á- vextirnir nú óSum aS koma í ljós. 1 Stjórnir þessara landa eru þannig aS vinna í sameiningu meS því sameiginlega markmiSi aS hreinsa til í löndum sínum og binda enda á öll skaSvænleg áhrif óvinanna. Frá Noregi. Eftir Pálma. IV. Nokkrir dagar á Valaströnd á Östereynni. \V Fyrir Sjúkleik Kvenna. Dr. Martel’B Female Plll» þafa ver- 13 gefnar af læknum og seldar hji flestum lyfsölum í fjöröune aldar. Takiö engar eftirlíkingar. EINMITT NÚ er bezti tími aí gerast kanpandi a) Héims- krmgln. Frestið því ekki tii merguDs, sem þér getiS gert í dag. Slíld er happadrýgst. "Láttu nú verSa af því aS fara meS mér; karl minn. SkipiS fer héSan kl. 7 í kveld.” Þessi orS sagSi vinur minn, Ar- tur Larsen, viS mig laugardags- morguninn fyrir hvítasunnuna í fyrrasumar. Eg var önnum kaf- inn viS aS búa til stóra litmynd af frú nokkurri í Bergen, sem var næstum því eins digur og hún var há. Eg var því í versta skapi, því auSvitaS hafSi eg þurft aS leggja margfalt verk í þaS aS gera hana svipaSa algengri mannlegri veru og ná réttum hlutföllum í líkams- byggingu hennar. Eg svaraSi hon- um því ekki strax og bætti hann þá viS: “Eg er viss um aS þú hefir gott af aS létta þér dálítiS upp, og eg hefi tvöfalt gaman af ‘leyfinu’ mínu, ef þú kemur fneS mér; þú hefir nægan tíma til aS undirbúa ferS þína, þar sem skipiS fer svo seint.” "Eg þagSi. Eg þurfti aS yfir- vega þaS, hvort mér væri í raun og veru heiman gengt, og svo var þessí “Corpo dé Bacco” undir- haka á þessum kvenmanni, sem eg var aS berjast viS. FerSin meS Artuf hlaut aS taka minsta kosti 3 til 4 daga, og svo var eg ekki viss um, aS eg mundi sjá nokkurn hlut sem eg hefSi gaman af. Artur hélt áfram: “Eg veit þaS, aS systir mín býst viS okkur báS- um, eg hefi skrifaS henni þaS, aS þú myndir koma líka og þú mátt ekki gera mig ósannindamann.” Eg leit upp. “Systir þín?" ÞaS fór aS skifta um loftslag í huga mínum. “Já, systir mín, — og svo get- um viS öll séS heimili Ola Bull, sem er þar skamt frá.” Artur deplaSi augunum til mín og bætti svo viS dálítiS brosandi: “og svo getum viS gengiS gegn um skóg- inn út aS vatninu, þar sem Ole Bull var oft vanur aS sitja á sumrin." "Eg vissi ekki aS Ole Bull hefSi átt heima á Valaströnd. Er þaS sá satt?” ‘Satt! Valaströnd hefir veriS árum saman í eign Ola Bulls ætt- arinnar og er þaS enn.” Ólundin í mér var horfin. Ole a Bull, hinn ódauSlegi listamaSur meS fiSluna hafSi átt heima á Valaströnd---og fekyldi eg svo íugsa mig lengi um aS fara og sjá heimkynni hans? Og svo frk. ^arsen: ganga meS henni um skóginn og svo ef til vildi heyra íana segja margt og mikiS um istamanninn. Uss, nei. ÞaS gat eg ekki neitaS mér um pg — eg afréS aS fara. ÞaS lifnaSi yfir Artur: "ÞaS er ljómandi gott,” sagSi hann, “og nú skulum viS reyna aS gera okkur hvítasunnuna skemti- lega. En heyrSu—þessi föt mín”. Hann varS alt í einu alvarlegur og benti mér á hermannabúning'sinn, því hann hafSi veriS kallaSur út til heræfinga fyrir nokkrum vikum síSan. Hann lauk ekki viS setn- inguna en fitlaSi ráSaleysislega viS treyjubarm sinn. Eg vissi huga hans og stalst til aS brosa: "Já þessi föt þín eru ljómandi góS,” sagSi eg. “Já, góS, eg veit þaS, en”— hann hikaSi aftur. "En ekki nógu góS fyrir reglu- legt hátíSarhald,” bætti eg þá viS. Hann leit rannsakandi augum á mig til þess aS reyna aS komast aS því, hvort eg hefSi skiliS hann. Og er eg deplaSi augunum til hans eins og sá, sem hefir ráSiS gátuna, fór hann aS hlæja og klappaSi á öxlina á mér. Svo varS hann alt í einu alvarlegur og sagSi eins og til aS afsaka sig: “Systir mín hef- ir nóg af öllu í verzlaninni, en hún hefir ekkert af víni. — Peninga þá sem þú leggur út---” "Borgar systir þín” greip eg fram í fyrir honum. I "Nei, peningana færSu hjá mér—” “Miklu heldur hjá systur þinni,” skaut eg inn í. “Eg hefi næga peninga, eins og þú veizt’, hélt hann áfram. “En lögin eru nú svona.”------ Artur var maSur ungur og hafSi hann útskrifast af verzlunarskól- anum þá um voriS. ÁSur hafSi hann veriS sjómaSur og siglt um öll heimsins höf og séS margt. Eg hafSi kynst honum þá um veturinn og ávalt reynt hann sem ágætis- dreng. Raunar þótti honum ó- missandi aS hafa eitthvaS í staup- inu, þegar hann var aS skemta sér, en aldrei endranær. En flestum norskum sjómönnum hættir mjög til aS drékka. En nú var Artur í herþjónustu og átti því engan kost á því, aS útvega sér vín sjálfur, þar sem öllum hermönnum er neit- aS um afgreiSslu á því í Noregi. Raunar er alls ekki sjaldgæft, aS maSur sjái -hermenn drukna þar, og ekki tekiS hart á því, geri þeir ekkert af sér, sem því miSur á sér staS á stundum. Um kvöldiS klukkan 1 0 vorum viS báSir komnir út á Valaströnd. Móttökur þær, er viS fengum þar, voru ágætar. Systir Larsens, ungfrú Gunnhildur Larsen, hafSi þar allstóra verzlun, er hún hafSi komiS sér upp af eigin ramleik áS mestu, og verzlun þessari stjórn- aSi hún aS öllu leyti jneS annari stúlku. Má af því ráSa, hve fram úr skarandi dugfeg*hún var, þar sem samkepni var eigi all-lítil í fyrstu frá hálfu annarar verzlunar, sem var gömul og þar rétt hjá; var þó svo komiS, aS á tæpur tveimur árum hafSi ungfrú Larsen unniS sér svo mikils trausts hjá fólki þar aS verzlun hennar var orSin stærri en hin gamla. NorSmenn eru alþektir fyrir dugnaS, bæSi til lands og sjávar, og ungfrú Larsen var ekkert úrkast. VeSriS var yndislegt daginn eftir og voru eigi allfáir gestir frá Bergen saman komnir á Vala- strönd þann dag.; enda er alsiSa aS allir, sem því geta viS korrjiS, fari úr bænum á hvítasunnudag- inn, sérstaklega rþó til fjalla, og ,nn keppa ungu stúlkurnar hver viS aSra aS koma svo brúnar og sól- brendar til baka, sem kostur er á. Og svo fara þær svo hátt upp í fjöllin sem unt er og sitja þar á sköílum og yfirleitt alstaSar þar sem sólskinsins nýtur bezt, og baSa sig í geislunum tírtium sanv an. Eru fjallgöngur þessar tíSum skemtilegar og hefir mér veriS sagt, aS*trúlofanir ættu sér staS ekki svo all-sjaldan viS slík tæki- færi. ÞaS var ekki svo sjaldan, aS óskirnar um aS verSa “brúnar” brugSust hraparlega, en í þess staS flagnaSi húSin , svo næstu dagarnir urSu sérlega ábatasamir fyrir þær verzlanir, sem seldu “vaselin” eSa önnur húSlyf, því þaS er annaS en gaman fyrir unga stúlku aS vera reglulega sólbrend og alls ekki þjáningarlaust. ÞaS var um hádegi. Ungfrú Larsen og aSstoSarstúlka hennar, ungfrú Hilda, voru nú loks tilbún- ar aS leggja af staS í "skógarför- ina.” Þær höfSu fylt tv^er körf- ur meS ýmiskonar sælgæti, sem viS Larsen tókum og bárum. ÞaS yrSi of langt mál aS telja upp alt þaS, sem í körfum þessum var, en eg hafSi helzt þá tilfinningu, aS viS værum aS leggja af staS í langferS, svo sem til Dofrafjalls eSa jafnvel til SvíþjóSar—svo var karfan mín þung. • “ViS lifum eins vel hérna úti á landinu, eins og þiS í kaupstöSun- um,” sagSi ungfrú Larsen, er eg hafSi orS á því, aS viS hefSum getaS komist af meS minna. Og þetta var satt. LífiS úti á land- inu var sannarlega ' ríkmannlegt víSast, og eg varS aldrei var viS þaS, aS nokkur skortur gerSi vart viS sig, þar sem eg dvaldi í Nor- egi. En í kaupstöSunum var far- iS aS sneiSast um all-margt upp á síSkastiS og útlit ékki gott. Eftir 1 0 mín. göngu vorum viS komin aS girSingunni, sem er alt í kring um landareign Bull, og viS hliSiS var fest upp auglýsing um, aS óviSkomandi fólki væri bönn- uS leiSin heim aS húsinu. Ungfrú Larsen opnaSi þó hliSiS meS þeim orSum, aS ekkjan færi varla aS siga hundunum á sig, þótt hún nálgaSist hús hennar. HúsiS var einkar laglegt, bygt úr norskri furu. Ole Bull hafSi keypt þaS af móSur sinni í október 1858, en frá ómunatíS hafSi þetta veriS ættareign hans. Þann eftirfarandi vetur hafSi hann svo lagt mikla stund á aS endurbæta alt og fága og er flestu á sama hátt fyrir kom- iS enn þann dag í dag, og hann gekk frá því. AnnaS heimili átti svo Ole Bull í Lyseyjunni, og þó aS þar væri fegurra, hélt hann eins oft til á Valaströndinni og í eynni, eSa jafnvel oftar. Fyrir vestan húsiS er dálítill lækur og litlu neSar tjörn eSa smávatn. 1 læknum eru smáfossar, sem auS- sæilega hafa veriS gerSir á þann hátt, aS hækka farveg lækjarins í hallanum, meS smáhöftum. Vatn- iS eSa tjörnin er einkennileg fyrir þaS, hve dökkur litur er á vatni hennar , er stafar af hinum lausa jarSvegi og skuggum frá hinum risavöxnu trjám, er standa hring- inn í kring um-vatniS á mjög ein- kennilegan hátt. BæSi í læk og tjörn eSa vatni þessu er talsvert af urriSa og smásilungi. Alt lands- IagiS umhverfis, sérstaklega út frá tjörninni og læknum, var ein- kennilega þrungiS af kyrS og mér fanst áhrif þess vekja óumræSi- legt þunglyndi í huga mér,—jafn- vel snerta svo einkennilega tilfinn- ingar mínar, aS eg óskaSi meS sjálfum mér, aS förunautar mínir væru komnir langt inn í skóginn og eg væri einn.— Þarna viS læk- inn hafSi fiSluleikarinn heims' frægi setiS, og ef til vill höfSu þessir Ijúfu tónar frá smáfossunum í læknum veriS honum óendanleg veröld af söng og hljómum, sem hann svo síSar opnaSi fyrir þús- undum manna meS fiSlunni sinni og beygSi þá aS fótum sér, annaS hvort af sárum söknuSi eSa snortna af fögnuSi þeim, sem var fæddur af ódauSlegri list og eng- annar en listamaSurinn — listamaSurinn af guSs náS — hef- ir vald yfir. — Lg var hrifinn frá hugsunum mínum viS þaS, aS ungfrú Larsgn snart öxl mína um leiS og eg heyrSi hana segja: “Kom nu. Her er sko intet af betydning at se.”— “HvaS þá!”----Eg var svo óþíSur í málrómnum, aS stúlkan rak upp stór augu og sagSi næstum því stamandi: "SérSu ekki, aS þau Hilda og bróSir minn eru horfin inn í skóginn áleiSis til vatnsins?” — ÞaS var satt, og eg reyndi aS afsaka mig, sem mér fórst þó mjög klaufalega,, því þaS er ekki hægS- arleikur aS rífa sig í snarti frá þqim hugsunum, sem manni eru kærari en alt annaS, og fara aS hlæja, eSa meS öSrum orSum aS (Pamh. á 3. bls.) G. A. AXFORD Lö07RÆOINOUR . 603 Farli Bldj., Portag* 6 «arry Taisími: ain 3142 Winnipog. Armi Anderaia K. p. Oarland GARLAND & ANDE3ÍSQN LftOrRSCBIKQia. Phon* Mala 1H1 CiMtrie Kdlvsj Obsnten. Dr. M. B. Halldormnon 4*1 BOTD BLILOUO MSS. C.r rui A Bdm. Btnndor •InrSrSunja ktrklufkl o* aSra lancnajsdkddma. JBr a« Clnna 4 akrtfatafu ■tanl kt. II tU U kl- * t» d a.tu—Haimlil a« M Allewar ar*. Tnlsimt; Mata SNL Dr . J. G. Snidal TAmnJEKNIR. <14 IOMEKIIT BTL.K. rarta** Arnuu. WINNIPiea Dr. G. J. Gis/ason rkfditu aad lirmm AUirdlt T.ltt Auma, Byrna a* KTarka Bjdkdómnm. Aioat i*aT»rtl» ■jdkddmum o| uvv- ■kurSt. M ••■14 drd li, Graad Parka. W.D. Dr. J. Stefánsson «•1 IOTD Bi n.DIVO Hor»* Portai* Ati. •* Ddnoatio Bt. Btnndar aln*dn*u aorna, irraa, y kTarka-.Jdkddma. Kr aSkttta trú kl. 14 Ut II f.h. o. kl. 3 tlt • a.k. Phonc: Matn 3®8S. Balmllt: 105 OltTta Bt. Tala. S. 3316 Vdr kðfum futlar btr.ðlr kratn- f uetu trfja og m*«ala. KamltS A matl lyffledla r«ar hln.a«, Tdr f .erum me«ulln nákvwmle.a aftlr A dviaan laeknUtna. Vdr stnnum f síSEUfcir8“,uru“ :•* ) COLCLEUGH & CO. i Kutrr Baa« Jt IkrrkiMlU Bto. é Phan* Oarry 26»0—3«<1 \ A. S. BAfíDAL e«lur Ifkklatur og annaa* um dt- farU. Allur dtbúnaSur aA bflatl. Rnnfremur selur hann allakonar ulialiTorta og logatelna. : : 313 IRIRBKOOKI BT. Pb»ae G. 11M WIKNIPBG G. THOMAS Bardal Btoek, Skerbraaka li, VVlanI.e., IIau. GJ#rlr vl« dr, klukkur eg allakanor gull ag ellfur stAar. — Utanbmjar TlSgerSum fljdtt aint. TH. JOHNSON, . Úrmakari og GulIsmiSur Selur glftingaleyfiabréf. Bdretakt atkygll vettt pðntunnm lördum — ■ og vlbgjör 248 Main St. útan nf landi. - Fhone M. 660« The Oominion Bank HORXI ItOTRB OAMB ATR. OG SHERIHOflKR ST. HdfaVetdll, up.h. VarasJdVar ...... Allar el.alr .... .3 WM.IM .» Tjtvo.nm . «7UAeU.A<>0 Vdr dskum eftlr Ttðsklftum var.l- unarmanna o« úbyr.Jumst a* «afa þslrn fullntegju. Sparlsjdðsdetld ror er sd stmrsta aem nokkur banki haflr I borglnal. lbúendur þassa hluta borgartnnar deka aB sklfta vlS stsfnun. sam þakr vita a« ar algerlega trygg. Tíafn vort er full trygglng fyrlr eJAtfa y«ur, kenu eg börn. W. M. HAMILT0N, Rá3*uíiur PHOKR GAKHV 8450 I. i. Bwanson H. G. Hlnrlkaeon J. J. SWANSON & CO. P astrirkasalar w peatn.a mlOlar. Talsfml Maln 359T Car. Portage and Garry, Wtnntceg MARKET HOTEL 14d Prlnr wa Stroet 4 nótt markarWaum Boatu vlnfOng, vtndtar eg a«- hlyntng g<S8. islonkur Taltuum- ma«ur N Hallððrsson. latSbSa- lr lsteadlngum. ’. e>bOltmu, Ktgandl GISLI G00DMAN tinsmibuh. VsrkstwOl;—Harnl T.rontc Bt. eg Notre Dami Ave. Pkese tíarry SM Ljómandi Failegar Silkipjötiur. til »3 búk til úr rúntébreiöur - “Cr»»y Patchwork”. — Stórt örval a! BtóriUB sUklBfkllppum, bentug ar 1 ébrelífur, kodda, mbsut og ö. fitór “pakkl” á 25e., llum fjrir »1 raOPLE’S SPECIALTIES CO. Dept 17. P.O. Box 1836 WINNIPEG Lagaákvarðanir vitívíkj- andi fréttablöðum 1.) Hvar ma'Sur, gem tekur reglulega á mótl blaíi tri pó.thúsinu, stondur i ábyrgt fyril bergiAi- innl, hvert mb aaía kaas eSa aanars er skrUal ntan á blaö- 18, og hver1 sem hana er áskrif- andi ela ekkL 2) Ef eiahver mgir blaíi upp, vert5- ur haaa a* borga alt svxa haan skuldar >ví, annari getur útjeí- andlnm kaldil Urmm al senda konnBR blalií, >anca? tU kann heíir roitt akuld ilpa, «( útjef. andina á heimting á berjun fyrir 611 hau bl<8, er hanu hefir sent, hrert sem hinn Ukttr þau af pditháainu ilk ekki. 3) A8 aeita a« Uka vi« lróUabl«Sum e«a tímaritui* frá pólthúium, e«a a« Hytja f bnrtn án þess að tilkjmna ilíkt, me«an ttík bleð eru óbmrrúf, er fyrir lögum skoVaf gcm . tilraun tll svika (prtmft faeie ef inUntional frand). u»■

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.