Heimskringla - 31.10.1918, Síða 5

WINNIPEG, 31. OKTOBER 1918
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
Commission«r, í vikunni sem leið.
Þetta er að eins fjórði partur aí því,
<wm þinginu væri leyft að skuld-
binda ríkið fyrir, ef nokkur gild-
andi takmörk væru sett, sem ekki
■er, og þá er að gæta þess, livað það
mundi kosta. M'eð 5% vöxtum yrðu
ársrentur af þrjú hundruð miljón-
um, fimtán miljónir. Yið ]>að hætt-
ust árlega tíu miljónir til lúkningar
liöfuðstólsskuldarinnar eftir 30 ár,
*vo ríksskattar að meðtöldum
Btjómarkostnaði og útgjöldum yrði
okki iangt fyrir neðan þrjátíu milj-
ónir á ári, «em undir einskattslög-
um kæmi aðallega á bændur að
rnæta.
Það er engum blöðuin að fletta
um tilgang Townleys og lians rfyigi-
fiska. Eg tel ekki bændur þar með,
heldur þá menn, sem ganga hans er-
inda bæ frá bæ til að veiða bændur
eins og mýs í gildru, með ioforðum
um það, sem þeim dettur ekki í hug
að efna. Tilgangurinn er sá, að
korna ríkinu undir Socalista og ein-
valds stjórn i fylsta skilningi, með
eignarrétt afnuindum og stjórn í
eins eða örfárra höndmm.
Ef þetm iukkast framihaldið, eins
og nú er búið i pottinn, þá kerour
þetta alt af sjálfu sér. Þegar bænd-
ur mega ekki við því lengur að
mæta skyldum og sköttum, þá verð-
ur gengið að landeign þeirra á þann
bátt, að alt fellur til ríkiins, úr því
verða þeir, börn þeirra og bama-
börn að búa sem leiguliðar, undir
umsjón einhvers stjómarþjóns, sem
tW þess verður settur. Þegar svo er
koimið, verður atkvæðisrétturinn
þýðingarlaus , þó viðhaldist að
nafninu. Fólkið verður að búa und-
ir þýzku keisaravaldi, sem er ]vað
eina stjörnarform hugsanlegt á
^ocalista grunni.
Til að koma í veg fyrir að svo fari,
er eina ráðið að drepa allar lvessar
eocialisku grundvallariaga breyting-
ar við kosningarnar í haust, og vfkja
frá embættum þeim mönnum, sem
breytingunum eru hlyntir. Það er
réttust sjálfsvörn bænda. Þeim er
engin vorkun að sjá hvert stefnir.
Jónas Hall.
Enn er þörf fyrir peninga yðar.
— Kaupið Victory Bonds.
Fréttabréf frá
Frakklandi.
(Frá H. F. Danielssyni.)
Á Frakklandi,
23. september 1918.
Mr. S. D. B. Steph anson,
Kaeri herra:—
Þökk fyrir bréf þitt, sem eg fék
fyrir rúmum mánuSi. Heimi
kringlu hefi eg ekki fengiS enn þ
*neð nýrri áritan, enda er þei
naumast von, því um nokkur
V^^onfarinn tíma hefi eg skift ui
oústað” svo oft, aS blaSabögglz
nafa ekki náS til mín.
Eg hafSi hugsaS mér aS send
nréf til birtingar í blaSi ykkar, e
annríki var of mikiS aS undar
,°rnu. en nú þar sem eg vinn
Corps Rest Station” og hefi frerr
ur lítiS aS starfa, ætla eg aS tín
oitthvaS saman. En svo er n
ermönnum markaSur ”bás". Vi
sraefingar er básinn “fjögur fei
et aS Ratarmáli”; á járnbrautai
va8ni minna, og á "ritvellinum
Jafnvel enn minna tiltölulega. E
bl prófs aS sjá hvernig þess
reiSir af.
Eyrst á blaSi er þá: ÞjóSminr
'ngardagurinn, fyrsti júlí. Han
var haldinn hátíSlegur hér nokki
ar mílur á bak viS vígstöSvarna
Dagurinn var lygn, fagur og só
? 'nsríkur. , Motor vagnar troc
ullir af mönnum, brunuSu aS v!
n lum áttum í rykmekki af kríta:
ufti. ÞaS kom sér vel. aS men
voru ekki maribúnir, því þeir, sei
a tast sátu í vögnunum, litu út eir
°S malarar, sem hafa starfaS
pyllu sinni allan daginn. En
rakklandi sér ekki á mórauSt
ni hádegi voru allir komnir
staSinn og voru þaS um fimtí
Þusund manns.
L , ^umir komu úr skotgröfunum
atíSina, en aSrir urSu aS sitja þs
Pann dag. Samt sem áSur sát
M ö* eEEi aSgerSalausir, eft
laSafréttum aS dæma. Há ftSe
aldiS fór fram á “polo”- velli
? urutlu dalverpi, sem var eins o
rmgleikhús í fornöld aS lögun, e
var þó gert af náttúrunnar hönc
U/n' Alt um völlinn var fánui
skreytt og prýtt á ýmsan anna
natt eftir því sem föng voru ti
ar fóru frám hinar ýmsu íþrótti
»em þreyttar eru í Canada þan
uag og höfSu menn mikinn áhug
yrir þeim. Kunningjar og vini
sem ekki höfSu hizt um langa
bma, mættust þarna og rædd
*aman. Og óefaS hugsuSu marg
beim til átthaganna og óskuSu sc
ao eySa næsta þjóSmenningai
degi meS vinunum heima. ÞaS
var til lítils aS reyna aS leita uppi
vini sína í þessu mórauSa hafi af
mönnum, aS minsta kosti leitaSi
eg árangursdlaust aS Islendngum,
er eg þekti og frétti síSar aS þarna
voru staddir. Canadiski lúSra-
flokkurinn, sem saman stóS af hátt
upp í hundraS mönnum, skemti
meS hljóSfæraslætti. SömuleiSis
skemtu flugmenn meS flugi, þar
sem lýsti sér fram úr skarandi list-
fengi og hugdirfska. Um kveldiS
skemti leikflokkur á stóru leik-
sviSi, sem reist var fyrir þaS tæki-
færi. Allan daginn var til sýnis
fyrirmyndar björgunarstöS, er ein
björgunardeildin hafSi búiS út af
mestu snild.
Hungur og þorsti dró menn
smátt og smátt aS hinum stóru
tjöldum Y.M.C.A., þar sem allir
áttu kost á lítils háttar hressingu án
endurgjalds, og þar sem ýmislegt
var selt, sem satt gat hungur
manns. Menn stóSu í afarlöngum
röSum þögulir og þolinmóSir unz
þeir aS lokum náSu takmarkinu,
eftir yfir tveggja kl.stunda biS.
Öllum "Estaminets” í nálægu
þorpi, var lokaS þenna dag, svo
aS þar fékst ekkert keypt til mat-
ar eSa drykkjar, nema sumstaSar
aS eins soSin egg. FyrirliSar þurftu
þó ekki aS bíSa í röSum eftr hress-
ingu, því vel var undir búiS til aS
taka móti sjö þúsund af þeim, auk
Premier Borden, Duke of Con-
naught og fleiri stórmennum.
Margir þurftu aS leggja snemma
af staS heim um kveldiS, því langt
þurfti aS ferSast. Eg var einn í
þeirra hópi. Áfram ókum viS í
kveldkyrSinni mílu eftir mílu gegn
um blómlegt og fagurt héraS, þar
blómlegir akrar, á pörtum flekk-
óttir af rauSum “poppies”, þöndu
sig yfir stórar bungumyndaSar
hæSir, hóla og dali. Alt voru rækt-
aSar samhengjur, aS undanskild-
um smáum runnum og röSum af
trjám, sem notaS er fyrir skjól-
garSa. ÞaS einkennir akrana, aS
þeir eru ræktaSir mest í litlum
blettum. Mismunandi tegundum
er sáS í iþá, svo aS þeir bera mis-
munandi grænan blæ. Á sumum
stendur móSnaS korn og fáeinir
blettir eru nýplægSir. Þar er mold-
in grábleik.
Þetta fagra tiglótta héraS, er
deplótt af smáum og stórum forn-
legum þorpum meS mjóum og ó-
hreinum götum, og gömlum húsum
meS rauSlitum múrflögu þökum.
Þorpin standa í dalverpum eSa viS
skógarrunra. og mænir kirkjuturn
yfir hvert þeirra. 1 námaþorpun-
um þyrlast dökkir reykjarstrókar
upp úr háum strompum. Golan
dreifir reyknum og myndar úr
honum móSu í loftinu svo aS sól-
in sezt rauS á bak viS hæSirnar í
vestrinu. Á hól einum. undir sól
aS sjá. stendur gamaldags hol-
lenzk vindmylla, en hún bærist
ekki í kveldkyrSinni. KyrSin er
rofin af vagnaskrölti, ómi frá
kirkjuklukkum, murri í flugvélum
og fjarlægum drunum í austri.
Flest fólk fór heim af ökrunum
um sólsetur, þó var nokkuS af
fólki, mest kvenfólki, hálfbogiS!
viS aS uppraöta illgresi tl kl. níu j
um kveldiS.
Er viS komum heim, beiS okkar
góSur kveldverSur. AS honum
loknum tvístraSist hópurinn í hin-
ar ýmsu hlöSur í þorpinu, er voru
gamlar og komnar aS hruni sumar
hverjar.
Á öSrum staS á Frakklandi var
minningarathöfn haldin á sunnu-
daginn, daginn fyrir fysta júlí, til
aS minnast hinna föllnu Canada-
manna. Eg var ekki viSstaddur
þá mnningar athöfn, en skrifa hér
lauflesra þýSingu á grein, sem eg
las í “Candian General Base * *De-
pot Magazine”:
“On fames eternal Camping
ground
Their silent tents are spread,
While glory guards with solemn
round
The bivouac of the dead."
NiSur viS sjó í Normandíu er |
hæS ein, sendin, sem mænir yfir
sjóinn. Þar standa viSarkrossar á
leiSum sjö hundruS canadiskra
hermanna, sem hvíla þar ásamt
félögum sínum úr öllum löndum
Bretaveldis. 1 miSjum grafreitn-
um er kringlóttur blettur fagurlega
skrýddur meS blómabeSum. Út
frá honum hvíslast stígar á milli
leiSanna eins og geislastafir. Þar
nær engin planta aS festa rætur,
nema blóm og trjáplöntur, því þar
er hópur af bláeygum enskum
meyjum í "khaki”, meS stafina:
W.A.A.C. á axlasprotunum. Þær
hafa gróSursett “petunies” og
rauSar “poppies” frá Flandri á-
samt öSrum blómum í fögur
blómabeS og í raSir meS fram
stígunum, svo aS leiSin eru í u*i-
gerS af blómum. Þær halda Ijós-
gráu, sendnu moldinni sléttri og
fyrirbyggja vöxt illgresis. Fáeinar
plöntur af Mösur trjám prýSa reit-
inn, en vér vonum, aS þess verSi
ekki langt aS bíSa, aS þ essi helgi
reitur verS prýddur meS canadisk-
um Mösur trjám, og enn fremur,
aS lágviSarraSirnar (hedges)
verSi bryddar meS rauSum tigris-
liljum úr skógunum í Ontario.
Á hringmyndaSa blettinum í
miSjum garSinum, hefir veriS
reistur pallur fyrir minningar at-
höfnina, sem halda átti þenna dag.
Pallurinn var tjaldaSur brezka
fánanum, en framan viS borS, sem
á honum stóS, var dýrlegur blóm-
sveigur gerSur af rósum.
Snemma um morguninnn var
grein af sí-grænu tré ásamt blóm-
vendi og rós sett á hvert leiSi.
Málmplöturnar á trékrossunum
sýndu, aS í þessum reit hvíldu
fulltrúar frá öllum borgum og
fylkjum í Canada.
ÞaS var dýrSlegur sumarmorg-
un og klukkan nærri tíu bárust
hljómar frá lúSraflokknum, sem
var í broddi stórrar prósessíu, sem
færSist áfram í skýi af krítardufti
úr skrælþurra veginum.
Innan lítillar stundar voru allir
stígar í garSinum alskipaSir fólki.
Bláir búningar hjúkrunarkvenna,
sem voru í insta hringnum og báru
stóra blómvendi, skáru vel af viS
mórauSu föt þúsundanna, sem um-
hverfis stóSu. Sjórinn var sléttur
og blikandi, og grisjulega hvíta
móSan, sem hékk yfir honum, var
eins og silfursáld í loftinu, er stráS
væri niSur úr himinblámanum.
Athöfnin byrjaSi meS því, aS
sungiS var “O Canada". Því næst
var sunginn vel valdur sálmur.
Söngur þúsundanna, sem þarna
stóSu á meSal leiSanna, sló helgi-
blæ yfir staSinn. ÞaS virtist sem
fólkiS stæSi á neSsta gólfi afar
mikils musteris, en ljósheima ver-
ur horfSu niSur af pöllunum meS
uppljómuSum ásjónum.
MinningarræSa var flutt af
Majór G. O. Fallis. TalaSi hann
um ódauSleikann af mælsku, sem
var hrífandi í þessu musteri nátt-
úrunnar meS bjarta, bláa himin-
hvolfiS fyrir hvelfingu. ----- —
Von ódauSleikans er sterkari nú,
en nokkuru sinni áSur. Hún hefir
styrkst viS þaS, aS þúsundir
manna á bezta skeiSi hafa horfiS
svo skyndilega. — MeS fórn sinni
hafa þeir helgaS orSiS frelsi, en
vanhelgun þess hefir á öllum tím-
um veriS orsök stríSs og hörm-
unga.
AS minningar athöfninni lok-
ini tvistruSust hjúkrunarkon-
urnar og stráSu blómum yfir leiS-
in. SíSast kom áhrifamesta stund
dagsins. Þrír lúSursveinar gengu
fram og blésu “Last Post”, sem
hljómaSi yfir hólana og sæinn.
LúSranir höfSu mismunandi hljóm
Einn hljómaSi hátt og hvelt eins
og andi Klettafjallanna; annar
þýtt og hugljúft, eins og andi
vatnanna. Sá þriSji hljómaSi hátt
og sterklega, eins og stormur yfir
norSlægum skógum. — ÞaS var
rödd Canada í samblandi ör-
vinglunar og metnaSar, aS syrgja
syni sína. — En golan í þessum
fagra staS í Normandíu virtist
hvísla um leiS og hún strauk
vanga manns mjúklega: “DauS-
inn er líkur litla, dökkleita skýinu,
sem eg ber á vængjum mínum; sú
hliSin, sem þú sérS, er dökk, en
hin er böSuS í ljóshafi. HiS
saqna líf er óslökkvandi ljós —
óstöSvandi kraftur."
Og þegar gatan kysti sjóinn,
glitraSi hann í Ijóshafinu.”-----
Júlí mánuSur var fremur viS-
burSa lítill á þeim slóSum, þar sem
eg dvaldi. Eg vann í tvær vikur
á “Casualty Clearing Station”, þar
sem tekiS er á móti særSum
mönnum, er hinar ýmsu björgunar-
deildir hafa safnaS. Þar er dag-
Iega flóS og fjara af særðum og
sjúkum. ÞaS voru fjórar C. C. S.
stöSvar í námiunda hver viS aSrau
Þessar tvær vikur var mjög lítiS
aS gera þar. Þegar «vo er, skift-
ast stöSvamar á meS aS taka á
móti særSum.
En síSer, þegar stóru orustumar
byrjuSu áttunda ágúst, var þar víst
regluleg “stórstraums flæSi” af
særSum; um tíma var eg þá stadd-
ur á aSal björgunarstnS Canada-
hersins. 1 gegn um þá stöS voru
allir Canada menn fluttir, er særS-
ir vom. SömuleiSis allir særSir
þýzkir fangar. Suma daga voru
hinir 8ÍSari Jleiri aS tölu. Á þess-
um stöSvum sá eg fyrst mjög góSa
starfsemi herpresta og Y.M.C.A..
Prestamir þreyttust aldrei á því aS
hlynna aS hinum særSu, færa
þeim kaldan drykk eSa heitan
drykk, ásamt smákökum, sem Y.
M.C.A. hafSi til reiSu fyrir jafnt
særSa sem ósaarSa, án endur-
gjalds daga og nætur. Einn prest-
ur svaf ekki í fcrjá daga og þrjár
nætur. Hann gekk um meS biblí-
una í annari hendi, en heita hress-
ingu í hinni, jafnt til allra; kom
mér þaS á óvart, því hann var
katólskur. Katólskir prestar hafa
þann siS, aS stinga höfSinu inn úr
dyrunum á sjúkrahúsum og spyrja
hvort þar sé nokkur katólskur
maSur. Ef ekki, þá skunda þeir
í burtu.
ÞaS var mjög hrífandi aS sjá,
hversu karlmannlega og hetjulega
hinir særSu Canada menn báru
sig. Þeir bám alt meS þögn og
þolinmæSi, eSa þeir vom hinir
hressustu í hragSi og skrafhreifnir.
Einn til dæmis hafði mist hægri
hendina og vinetri handlegginn.
Auk þess hafSí hann þrjú stór sár
á fótleggjunum. Hann sagSi á
uppskurSarhorSinu: “Eg var þó
sannarlega hundheppinn. Þræl-
arnir hefSu getaS gefiS mér
‘Napee’, en eins og nú er, get eg
fengiS falska hendi og unniS meS
henni.” SumÍT voru druknir af
; sigrinum og lýstu ýmeum atvikum
í bardaganum, þar sem þeir kom-
ust í hann krappan.
1 orustunni, sem byrjabi 26.
ágúst, gafst mér tsekifæri aS sjá
sitt af hverju, því þá var eg meS
"stretcher bearers”. Yfirleitt KafSi
þessi hópur, sem eg var meS, lítiS
aS gera, því hinn stanzlausi
straumur þýzkra fanga bar meS
sér flesta særSa menn.
Eins pg allir hafa lesiS í blöS-
unum byrjaSi orustan kl. 3 um
j morguninn. ÞaS var áhrifamikil
stund, þegar mesti fjöldi a£ fall-
byssum byrjaSi stanzlausa skot-
| hríS, sem drundi eins og ein ógn-
| arleg heljar þruma. Skúrasamt
var og dökk ský huldu nálega alt
( loftiS, en meS
; máni í skýjum.
köflum óS hálfur
Hvar sem litiS
Lifandi eítirmyndir Skapta
heitins Brynjólfssonar.
Efri röð (standandi); Skapti Thorwaldson, Bkspti Borgfjörð.
Neöri röö (sitjandi); Skapti Reykdal, Oróa Borgfjörð,
Þeir Páll Reykdal, Sveinn Thorwaldson og Th. 8. Borg-
fjörð eiga allir drengi, er þeir hafa nefnt Skapta, eftir Skapta
heitnum Brynjólfssyni. Litla stúlkan, dóttir Borgfjðrð*, heitir
Gróa, samnafna við eftirlifandi ekkjú Skapta heitins. Foreldr-
ar barnanna létu taka þessa ljósmynd nýlega.
var sáust leiftrandi glampar úr
byssukjöftunum, og loftiS var meS
köflum upplýst af flugeldum. Eigi
leiS á löngu þar til fótgönguliSiS
gerSi áhlaup og sýndi þeim þýzku
í “tvo heimana.” Hópar af föng-
um fóru þá strax aS streyma fram
hjá björgunarstöSvunum. Áfram
færSist liS vort yfir hina ömur-
legu auSn bardagavallarins, þar
sem barist hafSi veriS svo árum
skiftir. Á sumum stöSum hafa
blómleg þorp veriS gerS aS rúst-
um, og rústir aS haugum. Þar sem
einu sinni voru blómlegir akrar, er
jörSin nú öll sundur grafin eins og
eitt allsherjar greni. Á gömlum
bardagavöllum hefir grasiS vaxiS
upp úr flækjum og rySguSum
gaddavír og hefir klætt hauga og
gjótur, en í síSari orustum hefir
gasloft drépiS þaS og gert þaS
svart, en sprengikúlur hafa á ný
umturnaS jörSinni. I gegn um
þetta svæSi liggja hvít hlykkjótt
strik, svo langt sem augaS eygir.
Þar hafa nýjustu skotgrafir veriS
grafnar niSur í krítarlög.
Fram, framl var einkunarorS
Canadamanna þann dag, og þeir
hröktu óvinina úr grenjum sínum
eSa tóku þá höndum. MeS köfl-
um var stórskotahríSin endurnýj-
uS og drundi þá meS hvin og óg-
urlegurú dynkjum. Á fjarlægri
hæS sprungu kúlur vorar ótt og
og þétt, og þyrluSu upp jörSinni
eins og þar væri fjöldi af ský-
strokkum. Hús voru brend af ó-
vinum vorum og hrúgur af skot-
færum sprengdar í loft upp.
“Reykurinn glóSþrunginn gaus
upp úr kafinu." JörSin var flak-
andi í sárum og titraSi þar sem
sprengingarnar áttu sér staS. Alda
eftir öldu rann fram af fótgöngu-
liSi og eftir litla stund komu stórir
hópar af föngum. StórskotaliSiS
þeysti fram og endurnýjaSi skot-
hríSina á aSra hæS. Eins langt og
augaS eygSi var hinn bugSótti
vegur krökur af flutningsfærum,
fallbyssum og “tanks”. ÞaS leit
út eins og þar væri "MiSgarSs-
ormurinn” aS skríSa í ótal bugS-
um á eftir hinum flýjandi þýzka
her. I loftinu börSust flugdrekar
meS miklum hamförum.
Þeir sem staSiS hafa í storm-
viSri stríSs og baráttu fá nokkurra
daga hvíld í lognmóki héraSanna
á bak viS orustuvöllinn. Fyrst
heyrist til lúSraflokksins spila, svo
koma fylkingar af þreytulegum
mönnum þrammandi eftir leirug-
um veginum, bryddum meS lim-
lestum trjám og sem liggur í gegn
um svæSi, sem áSur var "no man's
land”. Sumar fylkingarnar eru
stórar, en aSrar eru sorglega smá-
ar. Áfram þramma þeir gegn um
auSnina unz þeir nema staSar í
þorpi, í útjaSri hennar, til aS hvíl-
ast og neyta matar. öll hús í þorp-
inu voru aS mestu í rústum, en
trén, sem prýddu þaS, voru lítiS
skemd. Lækur af silfurtæru upp-
sprettuvatni rann í ótal bugSum í
gegn um þorpiS. Bakkar hans
voru tengdir saman á þremur stöS-
um meS eldgömlum steinbrúm og
trén fléttuSu greinar sínar yfir
honum, eins og þau vildu vernda
hann frá eySileggingunni, sem al-
staSar ríkti - umhverfis. Uppi á
brekkunni, örskamt frá þessum
silfurtæra læk af iifandi vatni, stóS
kirkja í rústum. ÞakiS var falliS
inn og stórir bútar af steinsúlum,
er þaS hafSi hvílt á, lágu í rústun-
um, en uppi á einum veggnum
hékk trélíkneski af Kristi á kross-
inum, óskaddaS aS öSru leyti en
því, aS önnur höndin hafSi losnað
og hékk handleggurinn ofur lítiS
niSur á viS, eins og hann benti á
brotnar súlur kirkjunnar. Spöl- -
korn ofar voru rústir af stóru höfS-
ingjasetri (chateau), meS stórum
garSi umhverfis, inngyrtur meS af-
ar háum steinvegg, er nú var meS
stórum skörðum og götum. HöfS-
ingjasetriS var í rústum og garSur-
inn, umhverfis þaS var fallinn í ó-
rækt. Á einum staS var rjóSur
eitt á milli Iágra runna. I miðju
rjóSrinu stóSu tvö tré af grátviS-
ar tegund. Þau voru afar há.
AnnaS var visnaS en hitt stóS í
fullum blóma og rétti út greinar
sínar í allar áttir, en langt fíngert
lim hékk lóSrétt niSur. ÞaS var
glaft skin eftir nýafstaSna skúr og
daggarperlurnar glitruSu dýrSlega
í geislum upprennandi sólar.
“Morning glories”, sem uxu um-
hverfis rjóSriS, voru svo hvítar og
fagrar. Sólin silfurbryddi svörtu
skýin, sem skömmu áSur gerSu út-
sýniS svo ömurlegt og drungalegt.
Nú skein hún svo undur skært í
bládjúpi himinsins og kastaSi
vörmum, björtum Ijóma á skóginn
og á hæSimar umhverfis. ÞaS
virtist sem runnarnir brostu í gegn
um tárin, jafnvel grátviSurinn, sem
áSur leit út eins og ef hann hefSi
veriS aS gráta yfir óförum þorps-
ins, var svo bjartur og hýrlegur.
Skyldu “ljósálfarnir”, sem nú
bjuggu í hinum skínandi perlum
þess, hafa hvíslaS aS því, aS
“JörS myndi rísa öSru sinni iS-
græn” úr hafi eySileggingarinnar;
aS þorpiS vrSi fegurri og hollari
staSur en áSur og aS kirkjan yrSi
endurreist meS nýju sniSi, sem
betur hæfSi komandi kynslóSum?
1 þorpinu voru aS eins örfá
gamalmenni, sem voru þaS heima-
elsk eins og Gunnar, er "vildi held-
ur bíSa hel, en horfinn vera fóst-
urjarSar ströndum", aS þau yfir-
gáfu ekki þorpiS sitt í kúlnahríS-
inni.
(Framh.)

Stöður fyrir Stúlkur og Drengi
Það er nú mikil vöntun á skrifstofufólki í Winni- peg, vegna hinna mörgu ungu manna er í herinn hafa farið. trtskrifaðir stúdentar af Success Business College ganga fyrir um veitingu verks. Success skólinn mentar og setur í stöður fleiri útskrifaða Hraðritara, Bókhald- ara og Verzlunarfræði-kennara heldur en allir aðrir verzlunarskólar Manitoba til samans. Vér höfum í þjónustu vorri 30 reynda kennara, vér eigum og brúk- um 150 ritvélar og höfum hinar stærstu og bezt útbúnu skólastofur hér. Success skólinn er sá eini, sem hefir “Chartered Accountant” á meðal dagkennara sinna, einnig er hann á undan öllum öðrum skólum með tölu útskrifaðra nemenda og medalíu vinnenda. Skólinn útvegar stöður. — Stundið nám í Winnipeg, þar sem nóg er af stöðum og fæði ódýrara. Skrifið eftir full- komnum upplýsingum. PHONE MAIN 1664-16(5.
The Success Business 1 WINNIPEG LIMITED College, MANITOBA

BORÐVIÐUR MOULDINGS.
ViS höfum fullkomnar birgSir Eif ölkim tegundum
VerSskrá verSur send hverjum þeim er þess óskar
THE EMPiRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. Eaat, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511