Heimskringla - 08.01.1919, Page 3

WINNIPEG, 8. JANÚAR 1919
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSiÐA
Hnútur.
Mér virSist sem sú stefna sé að
verSa aSallega ráSandi hjá þeim
löndum vestan hafs, sem dæma
um ný-útkomnar bækur heima —
og hingaS sendar—, aS hnýta í
l>ær og böfundana- senda þeim
hnútur. Eg hefi skömm á þeirri
stefnu, hvort heldur hún birtist
um bækur aS heiman, eSa heima
um bækur ritaSar hér vestra.
Ritdómar eru góSir og gagnleg-
ir, jafnvel nauSsynlegir, en því aS
eins aS þeir séu ritaSir af sann-
girni og viti. Ritdómar, sem aS
eins benda á kostina og haela þeim
úr hófi fram, en forSast aS geta
gallanna eSa missmíSanna, er á
kunna aS vera, eru einungis til ó-
gagns, en hinir þó miklu fremur,
sem aS eins tína til gallana, en
forSast aS nefna kostina; þar sem
maSur getur ekki betur séS, en aS
ritdómarinn hafi fyrir fram fast á-
kveSiS aS leita nákvæmlega aS
göllunum, en sjá ekki, eSa látast
ekki sjá kostina.
I vor er leiS las eg tvo ritdólma,
sem eg gat ekki betur séS, en aS
væru ritaSir meS þetta eitt fyrir
augum. Annar var í Lögbergi
um kvæSi Sigfúsar bókavarSar
Blöndals, “Drotningin í Álfgeirs-
borg” minnÍT mig þaS nefnist.
Ekkert nafn var undir þeim rit-
dómi né gerfinafn, svo maSur
varS aS eigna ritstjóranum hann.
Fyrir rnitt leyti eignaSi eg hann þó
fremur aSstoScir-ritstjóranum, því
aSal ritstjórann þekki eg nokkuS
og trúSi honum ekki til aS skrifa
slikan riitdóm. Hann var skrifaS-
ur í þeilm anda, og einhver svo
atrákslegur blær yfir honum, aS
hann vakti óbeit mína. Þunga-
miSja hcins virtist sú, aS hvar sem
hægt væri aS leggja tvær meining-
ar í einhverjar hendingar, þá væri
sjálfsagt aS kjósa þá verri og —
saurugri, einmitt þá meininguna,
sem Sigfúsi var fjarst í hug, eSa sú
er trú okkar, sem hann þekkjum.
Slíkir ritdómar virSast hafa þann
tilgang einan, aS særa og meiSa
tilfinningar höfundanna og máske
líka aS spilla fyrir sölu ritanna. —
En er þaS nú svo hyggilegt ?
Hinn ritdómurinn var eftir Jón
Einarsson um “Stkilur” SigurSar
HeiSdals. Eg hafSi ekki lesiS
Stiklur þá, en nú hefi eg lesiS þær
og blandast ekki hugur um, aS vel
hefSi Jón getaS bent á marga
kosti þeirra, ef hann hefSi viljaS
vera sanngjarn, en ekki horft svo
emhliSa á gallana. Þó var svo aS
sjá, sem tilgangur Jóns væri ekki
sá einn, aS senda HeiSdal hnútur,
heldur jafnframt, eSa öllu heldur,
aS sýna yfirburSa þekkingu sína
og hve mikiS hann hefSi lesiS um
dulræn efni. Jón er viSurkendur
vitsmunamaSur og er eflaust víS-
lesinn, en svo vill líka stundum
verSa um slíka menn, aS sjálfsálit
þeirra verSur fullmikiS og þeim
hættir viS aS líta aSra smáilm
augum, enda knésetur Jón SigurS
rækilega og segir honum hvaS
hann egi aS gera og hvemig aS
haga sér héreftir. Er eg las þetta,
datt mér eitthvaS svipaS í hug og
Stephan G. segir um Lárus: “Af
ofmetnaSi altekinn” o.s.frv. —
Eg hefi góSar heimildir fyrir því,
aS á Islandi er SigurSur HeiSdal
talinn mjög líklegur til aS verSa
sagnaskáld og leggur sennilega
stund á þaS, hvaS svo sem Jón
ráSleggur honum.
Lœknadi
kvids/it.
vnj a« lyfta klstu fyrir nokkrum
írum kvit5*lltnat5i ep hœttulegra, os
sögt5u læknarnir, a?5 eina batavon min
væri at5 fara undlr uppskurS, — um-
hútSir hJálputSu mér ekki. Loks fann
• g nokkuts, sem fljðtlega gaf algjór-
an bata. Mörg ár eru lltSin og eg hefi
ekki oröitS var vit5 neitt kvitSslit, þrátt
fyrir hart5a vinnu sem trésmitSur. Eg
fór undir engan uppskurt5, tapat51 eng-
um tíma og haftSl enga fyrirhöfn. Eg
hefl ekkert til at5 selja, en er reit5ubú-
inn at5 gefa aliar upplýsingar vitSvlkJ-
andi því, hvernig þer getitS læknast af
kvitSsliti án uppskurt5ar, ef þér atS eins
skrlfiti mér, Eugene M. Pullen, Car-
penter, 550 E Marcellus Ave, Manas-
quan, N. J. Skertiu úr þessa auglýs-
lngu og sýndu hana þelm sem þjást af
kvltSslltl — þú ef tll vill bjargar iifl
meti þvf, — etSa kemur atl mlnsta kosti
I veg fyrlr hættu og kostnatS, sem hlýst
af uppskurtll.
Bezta ritdóma, yfir höfuS, tel
eg þá, er dr. Valtýr skrifaSi í Eim-
reiðina. Á þeim var ávalt mikiS
aS græSa. Bent á kosti og lesti af
nærgætni og sanngirni og forSast
aS draga kjark úr byrjenduim, en
þeir hvattir til vandvirkni. Slíkir
ritdómar gera gagn. (AuSvitaS
undanskil eg dómnn um “Hrann-
ir" Einars Ben., sem er undantekn-
ing og alveg sérstakur).
Og nú, þegar eg minnist á Eim-
reiSina, þá sé eg aS veriS er aS
senda henni hnútur líka, síSan nýr
ritstjóri tók viS. Eg hygg, aS þar
ráSi meir maSurinn en málefniS,
og aS EimreiSin sé látin gjalda
fyrirlesturs séra Magnúsar. Dæmi
eg þaS af skammavísu nafna míns
Jóhannessonar um hana, því fáir
fóru verri orSum um séra Magnús
en hann, þegar hitinn var mestur
út af fyrirlestrinum. EimreiSin
hefir veriS ágætis tímarit og ætti
ekki aS spilla fyrir útbreSslu þess
hér vestra vegna þess, hver rit-
stjórinn er. Heima kemur slíkt
ekki til greina, því þar munu þeir
fáir, sem ekki telja hana í góSs
manns höndum. Þar er séra Magn-
ús í meira áliti sem hæfileikamaS-
ur og ritfær maSur, en allur fjöldi
lærSra manna. Og ekki efast eg
um, aS EimreiSin haldi áfram aS
verSa ágætiis rit, meSan hann er
ritstjóri hennar. — Léttmeti, segir
Hjálmar Gíslason; allgóS fæSa,
segi eg.
SigurSur Magnússon.
Um J. S. Austmann.
Herra ritstjóri:
Eg get ímyndað mér, að mörgum
at lesendum Heomskringlu þætti
vænt um að heyra eitthvað greini-
l'ega af Jóhanmi syni mínum, þar
setm tia.nn er þeim að nokkru leyti
kunn.ur af mörgum 'bréfum, som
birtst hafa frá honum í blaðinu frá
stríðsbyrjun og fram til þessa dags.
Eins og menn vita, fór hann héð-
an með fyrsta hópnum í ágúst 1914,
kom tid Frakklands í febrúar 1915.
l>á er Oaniada iherinin kom þangað
höfðu bjóðverjar njósnara og leyni-
skyttur svo að segja á hverju strái.
Lágu þeir í leyni og sóttu.st mest
eftir því að skjóta alla yfirmenn í
Oaniada hemum.
Þessiir monn vom iafar hættuilegir,
voru beztu skytturnar í iþýzka hern-
uim og höfðu allir kfkira (tele-
scopes) á rifflum sínúm, og gátu
þeir bæði séð með þeiim í fjarlægð
og sömuieiðis miðað á menn þá, er
þeir vildu skjóta.
Sonur minn bauð sig þá strax
fram að eyðileggja þennan óifögnuð
og var hann fyrsti maðurinn 1 Can-
ada hernum, ®em fékk kíkir á riffil-
inn sinn.
Hann var nú það, sem kalleð er
“snipier” og ásetti sér “to snipe the
snipeire”, eða með öðrum orðuin:
hann var leyniskyttia, sem ásetti sér
að eyðileggj'a leyniskyttur Þjóðverj-
anna. Skjótia þá til dauðs. “Senda
þá yrfir um,” eins og hermenn kalia
það.
Til þessa starfa var englnn maður
ur kvaddur, holdur beðið um sjálf-
boða úr ihópi beztu skyttanna.
Þetta er það lang hættulegasta,
sem til er 1 hemum, eins og hver
maður getur skilið, þar sem einn
skotkappinn leggur fram alla sína
hæfileika að leggja óvin sinn að
velli, og sýna skýrsilur þessu við-
víkjandi, að örfáir lifa lengur en 10
daga.
Bn Jóá minn lifði longur. Hanm
byrjaði í febrúar og hélt þes'su á-
fram þar tll seint í Aprfl. Á þeasu
tímiabili miætti hann þeim beztu
skotmönnum, er tll voru í þýzka
'heruum, «n iþieir féllu allir fyrir hon-
um. Hiann var ætíð fljótari og þeir
voru dauðir áður en þá varði. Hvað
marga hann skaut og “sendi yfir
um”, veit eg ekki með vissu, en' svo
mikið veit eg, að þeir skiftu nokkr-
um tugum, auk þeirra, sem hann
drap í oruistum, þar sem Ihann barð-
ist með öðrum og háðir voru reglu-
legir bardagar.
Eg hefi talað við æði marga her-
roenn, sem voru með Jóa mfnum á
Frakklandi og geta þeir rnargt af
honum sagt, og alt af er sama við-
kvæðið hjá öllum, sem eg hefi talað
við: “Ah, Joe has a good, cool
þiead!”
f hinni miklu oruistu, er byrjaði
22. aprfl, þá er Þjóðverjar notuðu
eitur-igasið í fyrsta sinni og flest
Oanada liðið féll, som þá var komið
til Frakklands, en Canada hafði þá
að eins um 26,000 hermenn á orustu-
vellinum og þá svo ilta útbúna, að
bezt er sem minstum að tala—, þá
vair Jói miinn f “E oompany of bhe
famouis fightlng eighth”, eins og hin
90., herdeildin héðan frá Winnipeg,
var þá köliuð, og sem áður liafói
fengið nafnið “litlu svörtu djöfl- j
arnir” (The Little Black Devils), einj
það niafn gáfu Indíánarnir herdeild
þeirri í uppreisninni f Norðvestur-
landinu árið 1885.
Robort Lang »em var í E Co., hef-
iir sagt mér, að þoir féiagar tiafi
staðið lengst uppi af allri herdeild-
inni. Þeir börðust frá því 22 april
þangað til fcl. 5 e.m. þann 27., og þá
voru að eius 15 eftir af 125, allir
meira og minna særðir. “Og þegar
Þýzkir komu í síðiasta skiftið, átti
enginn skot til að senda jieim, en
við höfðum hrakið þá til baka fimm
sinnum og hver einn af okkur hafði
skotið 450 skotum, og í 'hverju skoti
var dr4pinn Þjóðverji, því við bið-
um þanigað til þeir voru komnir f
gott skotfæri. Auðvitað kom það
oft fyrir, að margar kúlur fóru i
sama mianninn. Við hentum riflun-
um og Joe Austmann gróf sinn 1
holu, er myndast hafði af tundur-
skoti, og mokaði svo moldu ofaná.
Hann vildi ekki, að Þjóðverjar sæju
hvað margar skorur voru í skaftinu,
grunaði að íþeir mundu vita hvað
slfkt þýddi, þótt þetba væri siður
Ameríku Indfána, að hafa þannig
tölu á þeim, sein þeir drápu.”
Þessi Róbt. Lang A-ar nr. 813 en
Jói minin 812 og fylgdust þeir að i
þeissum bardaga, eða réttara sagt
voru ofbast sarnian frá >því þeir fóru
frá Winnipeg og þar til þeir kvödd-
ust 27. apríl. Þeir voru fluttir sinn
á hvort s'júkrahús.
Jói var fluttur til Magdoburg og
var iþar á spítala í máwuð unz hann
var gróinn sára sinna. Fékk hann
þar góða hjúkrun og gott fæði. Svo
var hainn fluttur í varð'haldið í iitl-
um bæ, sem Alten G-rabon heittr og
er skamt frá Magdehurg. Þarna
var hann í tvö ár og ieið eins vel og
hægt var að húiast við, að eg held.
En þá var ihiann sendur til Gabti-
burg, sem er höfuðstiaður í konungs
ríkinu Wurbemiberg, því þar til i
síðastliðnum imiánuði, voru 3 kon-
ungar í Þýzkalandi aðrir on keis-
arinn.
Eg gat sktlið það á bréfum hans,
að þassi nýi staður var sýnu verri
en sá fyrri, og eg hetd reglulegt
helvíti. í Júlfmánuði 1917, rúmum
tveimur mánuðum eftir að hann
kom þangað, strauk hann. En með
hivaða hætti, vneit eg ekki. Vopnað-
tr mionn voru sendir á eftir honum
og eftir 11 daga hraða eftirför náðu
þeir honum. Hanin ætlaði sér að
koaniajst iran í Svissland, en eins og
kunnugt, er, eru allskonar torfærur
á þeirri leið.
í bréfi til systur sinnar scgir Jói,
að hann bafi verið alveg matartaus
í þessa ellefu daga, og því ekki
raærst á öðru en herjum, sem hann
tíndi upp í sig á flótbanum. Hann
segist hafa synt -yflr ár og vaðið
forar elgi; skriðið í gegn um skóga
og gaddavír; farið í gegn um alle-
konar ihæbtur og hörmungar. En f
staðinn fyrir að hjúkra honum eftir
þetba hungur og hrakninga, settu
þeir hiann í koldiimmia dýflissu og
héldu honum þar f 14 daga, og ekk-
ert nenra einn biba a svörtu brauði
og blátt vatn tii næringair.
Eg hugði nú að þetta þefði verið
næg refsing fyrir ekki meira brot
en þebba, en srvo var þó eikki, því
síðan bann var látinn taus og komist
frá Þýzkaliandi, hefir hanb sagt mér
að f alt iLna.fi iharan setið 65 daga í
svartholinu upp á vatn og brauð.
kröftum, sem eg átti eftir, að sporraa
við því að eg misti vitið. Og eg
vann sigur á þessu rn óvin, sem eg
hræddis: meira «n atla hina, er cig
hafði mætt,”
Jói ikom til Hollands 1. okt. og
fékk þar ágætis hjúkrun á spítala f
Hagu'e. Tit Englands fór haran 18.
nóv. og «r síðan á King George’
Hospital í Lundúnum. Hann segir
að skipið, s«m hann var fluttur á til
Englands, hafi skriðið rétt með-
fnam spnengidufli, er á leið þeirra
varð. Hvað haran verður leragi á
Englandi, getur ihann ekki sagt með
neinni vissu. Segir h.ann að lækn-
arir segi honum að ekkert gangi að
honuiin neina hor og taugaveiklun,
sam orsakist af taragri þrætslegri
meðferð. Þeir segja, að það taki
að minsta kosti eitt ár fyrir hann
að ná sér aftur.
Eg vildi óska að þræll sá, sepi
réði rneðferðinni á syni mínum í
Sbubtgart væri iniú kominn hérna til
mín, þar sem eg er að skrifa þetta,
og skyldi hann efcki óskaddur
burbu fara..
S. J. Austmann.
Hin mik/a
Lexia.
Það er dýpri meining í orðinu
“að spara”. Það meinar að kaupa
að eins hluti, er hafa mest nota-
gildi að geyma. Þá lexíu hefir
stríðið kent oss, og hana má heim-
færa einna helzt upp á meðala-
kaupin, Við magakvillum, harð-
lífi, meltingarleysi, höfuðverk,
taugabilun og máttleysi, þá neitið
öllum ódýrum meðulum, og kaup-
ið að eins Triner’s American Elixir
of Bitter Wine. Innihald þess með-
als er sérstaklega heilnæmt, sam-
setningur ætlaður til þess að
hreinsa magann, aðstoða melting-
una og styrkja allan líkcimann. —
Meðalið er æfinlega ábyggilegt;
kostar $1.50 og fæst í öllum lyfja-
búðum. — Triner’s Liniment er
bezta meðalið við gigt, fluggigt,
tognun, bólgu o.s.frv. Það er full-
reynt og brúkað daglega af þús-
undum manns. Mr. John Vratnik
skrifar oss 18. des. 1918, frá Gen-
oa Junction, Wis.: “Eg þjáðist svo
af gigt, að eg gat ekki farið úr
rúmi mínu í heilt ár. Nú hefir
Triner’s Liniment komið mér á fæt-
ur aftur, og eg vildi ráðleggja öll-
um, sem þjást af gigt, að brúka
það ágæta meðal.” Fæst í lyfja
búðum og kostar 70 cts. — Joseph
Triner Company, 1333-1343 S
Ashland Ae., Chicago, 111.
+ ——— — - - - -1
Umboðsmenn j
Heimskringlu 1
1 Canada :
Manitoba:
Guðm. Magnússon, Árborg, Framnes
F. Finnbogason, Arnes og Hnausa
Björn Thordarson ... Beckville
Eirfkur Bárðarson ..
og Geysir
Sigtryggur Sigvaldason Baldur
Thorst. J. Gíslason Brown
og Thornhill
Páll Anderson Cypress Rivei
Guðm. Jónsson .. ..
G. J. Oleson Glenboro
G. J. Oleson .. . Skálhort
B. Thordarson Gimii
Jóhann K. Johnson ... Heela
Sig. Sigurðeon Wpg. Beach
og Husawick
Árnl Jónsson Isafold
Guðm. Guðmundsson Lundai
Pétur Bjarnason .. Lillesve, Mark-
iand. Otto og Vestfold
ó. Thorleifsson Langruth
og Wild Oak
E. Guðmtmdrason Mary HiU
Páll E. Isfeld Nes
St. O. Eiríksson
Ingim. Erlendsson Reykjavík
S. Thorwuldson.. ..
Gunnl. Sölvason Selkirk
A. Johnson Sinclai)
Halldór Egilaon ... Swan River
Hallur Hallsson .... Silver Bay
Jón Sigurðsson Vidi’
Auigust Joihnson .... Winnipegosis
Sask., Alta. og B. C.
Magnús Tait - .... Antler
HJálmar O. Loptsson. ._ Bredenbury
Oskar Olson Churchbridge
O. O. Johannson, Elfros, 8ask
John Janusson .... Foam Lake
Jón Jóihannsson . Holar, 8a»k.
Jónas Sarason Kristnes
Bjarni Thordarson..
John 8. Laxdal Mosart
J. H. Lindal ......... Wjmyrad
Vatgerður Josepheon
1466 Argyle Place
South Vancouver, B. C.
í Bandaríkjunum:
Jóhann Jóhannsson.........Akra,
Cavalier og Hensel
Sigurður Johnson_________Bantry
og Upham
Mrs. M. J. Benedictson Blaina
S. M. Breiðfjörð ________ Garð&r
S. M. Breiðfjörð........Edinburg
_____Grafton
____Hallsou
____Milton
__Mountain
__ Minneota
____ Ivanhoe
Pt. Roherts
Einar H. Johnson____Spanish Fork
Ells Austmann.....
Árni Magnússon._
Gunnar Kristjánsson
Col. Paul Johnson..
G. A. Dalmann___.....
G. A. Dalmann ____
G. Karveisson ____
THE B00K 0F
KN0WLEDGE
(1 30 BIKDXJM)
öll bisdin f&st keypt & skrif-
stafu Heimskringlu. — Finnið
eða skriflð
S. D . B. STEPHANSON.
Snorri Jónsson ___________TantalloD
Jónas ,1. Huraford ....... Innisfail,
Markerville og Red Deer
The Dominion
Bank
HORHI NOTRR DAHB ATIB. OO
SHKRMROOKK 9T.
HSfnOiitðll, ip»k.
VarasJSOur .......
Allar cl(nlr .....
.9 s,non.oes
.9 7.000.000
Vér óskum eftir vHsklftum rersl-
unarmanna or úkrraJumst aS ffefa
þelm fullnœgju. SparisJóSsdelld vor
er sú stœrsta sem nekkur bankl
hefir i borginnl.
Ibúendur þessa bluta borgarlnnar
óska aTS aklrta viD stefnun. sem þeir
vlta ats er algerlega trjgg. Nafn
vart er full trygglng fyrir sJAlfa
ybur, konu eg börn.
W. M. HAM1LT0N, Ráðsmaðnr
PHONB SABliT MM
Seiniasta vistin, sem hann átti þar
í apríl síðastl., segir hann að hafi
aigjörlega lamiað sig. Segi'st hann
vera hræddur um, að þeir hafi gefið
sór eittihvað inn, sem hafi gert sig
svo sljóvan. 1 siíðasta bréfi til mín
eegir hann: “Þegar eg kom út úr
svartlholinu í síðasta sinni—í apr.—
voru mínir líkamlegu kraftar hér
uim bil þrotnir. En ihitt var þó enn
verra, að eg var að sama skapi að
tapa ffiínum andlegu krötftum. Eg
var að verða eins og skynlaus
skepraa, sem ekkert getur hugsað
eða ákveðið, og eg er hræddur um,
að þeir hafi gefið mér eitthvað inn,
sem þessu olli; og eg reyndi með
þessum litlu andlegu og lfkamlegu
Lagaákvarðanir viðvíkj-
andi fréttablöðum
1.) Hver maður, sem tekur reglulege
á m&tl blaði frá pósthúsinu,
atendur i ábyrgö fyrir borgun
inai, hvort sem nafn hans eða
annars er skrifað utan & blað
ið, o( hvor sem hann er áskrlf
andi eða ekki.
2) Et einhver segir blaði upp, verð
ur hann að borga alt sem hann
skuldar því, annars getur útgef
andinn haldið áfTam að senda
bonum blaðið, þangað til hann
heflr geitt skuld sina, og útgot
andinn á heimting á borgua
fyrir öll þau blöð, er hann hefir
sent, hvort sem hinn tekur þau
af pósthúsinu eða ekki.
3) Að nelta að taka við fréttablöðuns
eða tímaritum frá pósthúsum,
eða að flytja í burtu án þess að
tllkynna slíkt, meðan slík blöð
eru óborguð, d* fyrir lögum
skoð-íl sem tilraun til svika
(prima taeie of intentional
fraud).
NÝTT STEINOLÍU UÓS FRITTÍ
BETRA EN RAFMAGN EÐA GAS0LÍN 0LIA * 1U 1 M •
Hér er tœkifæri aD fl hian makalausa Aladdln
Coal Oll Mantie lampa FRITT. Skrifiö fljótt eftir
upplýsingum. Þetta tilboö vertSur afturkallatS
strax og vér fáum umbotSsmann til at5 annast »81-
una í þfnu hératSi. ÞatS þarf ekki annatS en sýna
fólki þennan Aladdin lampa, þá vlll þat5 eignast
hann. Vér gefum yt5ur einn frltt fyrir a15 sýna
hann. Kostar ytSur lítinn tíma og enga penlnga.
Kostar ekkert ati reyna hann.
BRENNUR 70 KL.ST. MEÐ EINU GALL0NI
af vanalegri steinoliu; enginn reykur, lykt né há-
vatSi, einfaldur, þarf ekki atS pumpast, engln hætta
á sprenglngu. Tilraunir stjðrnarinnar og þrjátíu
og fimm helztu háskóla sanna ats Aladdln gefur
þrlsvar alnnnm melra IJös, en beztu hólk-kvetks-
lampar. Vann Gnll Medalln á Panama sýnlng-
unnl. Yflr þrjár mtljónir manna nota nú þessa
undra lampa; hvit og skær ljós, næst dagsljósi.
Abyrgstir. Minnist þess, atS þér getitS fengitS lampa
An þess atS borga eltt elnastn cent. FlutnlngsgjalditS Vór nclriim «X ti
er fyrir fram borgatS af oss. SpyrJitS um vort fría 10- »er OSKUin au IB
daga ttlbotS, um þatS hvernig þér getltl fenglti elnn af IIMRDFtikMFNM
þessum nýju og ágætu stelnoliu lömpum ókeypls. — UlflDVEfJITIEnil
MANTLB I.AMP COMPANY, 20H Aladdla Bntldlng WINNIPEG
Stœrsta Stelnollu Lampt VerkstætSl i Helml.
Byrjið nýárið á
réttan hátt:
MeÖ því að kaupa
Heimskringlu.
NÝIR KAUPENDUR er senda
oss $2.00 fá eian árgaag af
Heimskringlu ag 3 sögur
f kanpbætir. Sögurnar kosta að
jafaaði 50 cent, sv* að þér fáið
heilan árgang af Heimskriagln
fyrir 50 cent.
Nýir kaupendur fá3bækur
í kaupbætir og geta valið
einhverjar 3 af eftir-
fylgjandi sögum:
"ÆTTAREINKENNIÐ.” JÓN 0G LÁRA.”
‘D0L0RES.” “SYLVIA.” “LJÓSVÖRÐURINN.”
’VILTUR VEGAR” ÆFINTÝRI JEFFS CLAYTON
“BRÓÐURDÓTTIR AMTMANNSINS.”
“MÓRAUÐA M0SIN” “KYNJAGULL”
“SPELLVIRKJARNIR”
The Viking Press,
LIMITED
WINNIPEG, MAN.
Post Office Box 3171