Heimskringla - 15.01.1919, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 15. JANúAR 1919
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSÍÐA
Yonbrigði um
Eimskipafélagið
Eftir “Vinstrimann” í Tímanum.
I.
EimakipafélagiS íslenzka er því
nær eina stórframkvæmdin hér á
landi, sem öll þjóSin hefir sam-
einast um aS stySja. Ókjör þau,
sem erlend stórgróSafélög beittu
viS Islendinga í siglingamálum
urSu til aS sameina þjóSina alla
um þetta eina mál. Jafnvel land-
ar okkar í Vesturheimi lögSu
drjúgan skerf í fyrirtækiS.
Fram á síSustu mlánuSi hefir
'hvílt yfir íslenzka Eimskipafélag-
inu vordagsbjarmi alþjóSagriSa.
ViS dyr þess hafa sundurleitfr
hagsmunir einstaklinganna, stétta
og héraSa dregiS skó sína af fót-
um sér. Þar átti fölskvalaus um-
hyggja fyrir alþjóSarheill jafnan
aS sitja . sjálffriSuSu öndvegi.
Fram á síSustu mánuSi hefir
EimskipafélagiS notiS þessa
FróSafriSar. En í vor sem leiS
var þeim griSum sagt upp. Og
líkumar eru ekki sérlega miklar ti
þess, aS sá vonahiminn, sem þá
hrundi, muni bygSur aS nýju.
Nú í sumar birti blaS Sjá’lfstæS-
isflokksins, “Frón”, rökfasta grein
um óheilindi þau, sem fram eru
komin í Eimskipafélaginu. Þar er
sagt, aS allmargir stórefnamenn í
Reykjavík hafi myndaS félag ti
aS ná í hendur sér yfirtökum á
Eimskipafélaginu. AS höfuSstól
ieynifélagsins sé jjríðar mikill, og
forin§;jar í þessum nýju samtökum
séu t.a.m. tveÍT menn úr stjóm
Eimskipafél., þeir Eggert Claessen
lögmaSur og Jón Þorláksson verk-
fræSingur. LeynifélagiS hafi haft
í sinni þjónustu síSastl. vetur tvo
Austur-lslendinga, sem þá dvöldu
í Ameríku, Þá ögmund SigurSs-
son skólastjóra í Flensborg, og
Stefán Stefánsson ferSamzmna-
túlk úr Reykjavík. Hlutverk þess-
ara manna hafi veriS aS reyna al
alefli aS kaupa sem mest af hluta-
bréfum Eimskipafélagsins vestra.
Tækist þaS vel, var tiltölul. auS-
velt aS ráSa öllu Eimskipafélag-
inu, meS því aS “klíka” þessi
hafSi vitanlega ráS á mjög miklu
af því hlutafé hér heima, sem not-
hæft er viS atkvæSagreiSslur á
fundum Eimskipafélagsins. Var
«vo sem auSséS hvert, samtökin
stefndu, þ.e. aS því, aS gera Eim-
skipafélagiS aS gróSahring fyrir
■okkra stórefnamenn í Reykja-
vík. En um leiS var dauSa-
daemd hin upprunalega hugsun, er
•ameiinaS hafSi íslenzku þjóSina
crustan hafs og vestan um stofnun
Eimskipafélagsins, aS þaS skyldi
dcki vera beint gróSafyrirtæki
hluthafanna, heldur veita allri
þjóSinni beinan gróSa meS hent-
ugum siglingum og lágum farm-
gjöldum.
Hr. E. Claessen reyndi aS bera
hönd fyrir höfuS sér og Jóni Þor-
lákssyni í þessu efni og mun grein
sú síSar athuguS nánar. En hér
má geta þess, aS hann játaSi á þá
félaga beinlínis eSa meS þögninni
þaS þrent, sem mestu máli skiftir:
(I ) AS hiS umrædda leynifélag
var til. (2) AS hann og Jón Þor-
láksson væru í því, og (3) AS fé-
lagiS hafi haft “erindreka” í Vest-
urheimi síSastliSinn vetur, til
hlutabréfakaupa.
Sú Ó8vífni, sem hér er aS gerast
hefir ekki veriS rædd eSa vítt
■ema í þremur höfuSstaSarblöS-
unum: i'réttum, Fróni og Tíman-
um. Lögétta, LandiS, Vísir, Morg-
HnblaSiS og lsafold hafa þagaS
um máliS. VerSur þaS varla
skýrt öSru vísi en svo, aS þau
«éu fylgjandi umræddum hluta-
kaupum. * Mátti og geta sér þess
til af framkomu1 áSumefndra
blaSa, þar sem líkt hefir staSiS á
um málavexti.
Þar sem kalla má, aS mál þetta
varSi alla þjóSina svo miklu, sé
komiS í hiS mesta öngþveiti, og
fullar líkur til aS málgögn hægri-
*»anna hilmi yfir siSferSisleg
skakkaföll sinna forkólfa, mun
þaS verSa rakiS allítarlega hér í
blaSinu. VerSur þá fyrst ryfjaS
upp hver var tilgangur flestra hlut-
hafanna, austan hafs og vestan,
er EimskipafélagiS var stofnaS.
1 öSru lagi skýrt frá “fyrirbrigS-
um” á Eimskipafélagsfundi síS-
astliSiS vor, ásökunum Fróns,
játningum og vörnum hr. E. Cla-
essens. Og aS síSustu bent á úr-
ræSi, sem þjóSin getur gripiS til
og afstýrt aS mestu eSa öllu leyti
hættu þeirri, sem yfir henni vofir í
siglinga og verzlunar málum.
II.
Svo sem kunnugt er, varS fram-
úrskarandi harSdrægni Samein-
aSa félagsins danska til aS opna
augu Islendnga fyrir því, hver
hætta væri búin landinu ef sam-
göngur viS útlönd væru eingöngju
komnar undir náS útlendra gróSa-
hringa. öll íslenzk blöS og allar
stéttir hér á landi voru sammála
um stöfnun Eimskipafélags ls-
lands. Hlutum var safnaS um
alt land, og meSal Islendinga í
Vesturheimi. Þátttakan var afar-
almenn. EfnaSir menn og fátæk-
lingar lögSu fram eftir ástæSum,
ekki sízt hinir síSarnefndu. Grund-
vallar hugsun sú, sem sameinaSi
hlutaSeigendur, var þaS, aS meS
þessu væru þeir aS inna af hendi
einskonar landvörn, frelsa ætt-
jörSina úr kúgarahöndum. Af um-
ræSum, sem fram fóru um máliS,
verSur hvergi séS, aS tilgangurinn
meS félagsstofnuninni væri sá, aS
fá háa vexti af hlutafénu. Ef svo
hefSi veriS, myndu forgöngu-
mennirnir hafa snúiS sér til gróSa-
mannanna einna saman. Þvert á
móti var búist viS, aS TélagiS
greiddi lítinn arS af hlutafénu, a.
m. k. lengi fram eftir. Ekkert var
líklegra en aS SameinaSa 'félagiS
tæki þaS til bragSs, aS eySileggja
’hinn unga keppnaut meS þvi aS
rafa óeSlilega lág farmgjöld um
stund. Um beina fjárvon var því
ekki aS tala. Allur þorri manna
skoSaSi framlög sín til félagsins
næstum því sem gjöf. Svo fjarri
var endurgjalds- eSa gróSa-hugs-
unin flestum hlutfíöfunum. AuS-
vitaS ætluSust þeir ekki til, aS
peningum væri á glæ kastaS. En
þeim var nóg, ef félagiS blómgaS-
ist og bætti vel úr samgöngu vand-
ræÖum landsbúa.
FélagiS átti aS vera fyrir alla
þjóÖina. Hennar neyS átti aS
sameina alla Islendinga aS góSu
verki. ÞaS var gert ráS fyrir, aS
þó aS til kynnu aS vera slæmir
menn og eigingjarnir, þá myndu
þeir samt haga sér vel og drengi-
lega, þegar svona lá mikiÖ viÖ.
Afl hugsjóna vilti mönnum sýn,
svo aS þeir hugSu þá Paradís til
hér á jörSu, þar sem ljón og lömb
lifSu saman í varanlegu fóst-
bræSralagi.
En af öllum þeim, sem lögSu fé
fram til Eimskipafélagsins, báru
Vestur-Islendingar, aÖ því er
snerti óeigingimi og fómfýsi. Sam-
einaSa félagiS krepti eigi aS þeim.
Þeir bjuggu í landi, þar sem sam-
göngur voru í góSu lagi. Og þaS
var næstum óhugsandi aS hlut-
hafar vestan hafs gætu nokkurn
tíma haft nokkurn beinan eSa ó-
beinan hag af íslenzku eimskipa-
félagi, nema þann, aS vita frænd-
ur sína austan hafs taka framför-
um fyrir starfsemi þess. Hvernig
sem á var litiS, voru fjárframlög
Vestur-lslendinga gerS vegna
Austur-Islendinga. Þau voru út-
rétt bróSurhönd handan yfir haf-
iS. Þau báru vott um drengskap
Vestmanna og ást þeirra á gamla
ættlandinu. Þau voru merkileg
byrjun til samtaka og samvinnu
þjóSarbrotanna báSum megin At-
lantshafs. Og þessi ríflega og
óeigingjarna hjálp Vestur-Islend-
inga mátti sízt af öllu vanþakka.
AS slá á útrétta vinarhönd Vest-
manna var hvorki drengilegt né
viturlegt. Og engum manni mun
hafa komiS til hugar, aS hér á
landi væri nokkur sá ólánsmaSur,
sem gerSi slíkt óheillaverk. Og
þó átti sú raunin á aS verSa. Árás-
in jafnvel aS koma frá þeim, er
sízt ákyldi: TrúnaSarmönnum
hluthafanna hér austan hafs.
III.
Hálfum mánuSi eftir aS lokiS
var aSalfundi Eimskipafélagsins
síSastliSiS vor, birti blaSiS Frón
hina nafnfrægu grein, sem fyr var
aS vikiS. Hét hún "Eimskipafé-
lag lslands og eiturormurinn Fáfn-
ir”.
Þar er þess fyrst getiS, aS stjórn-
endur Eimskipafélagsins, sem bú-
settir eru í Vesturheimi (Bíldfell
og Árni Eggertsson) hafi í fyrra-
vetur orSiS þess varir, aS þangaS
voru komnir tveir leyni-erindrek-
ar, mjög áfjáSir í aS kaupa hluta-
bréf félagsins aS mönnurn þar
vestra. Árni og Bíldfell töldu
skyldu sína aS vara menn viS aS
selja bréfin, en engu aS síSur varS
leyni-erindrekum þessum allvel á-
gengt um kaupin. Grunur lagSist
á, þegar í staS, aS menn úr stjórn
félagsins, hér heima, myndu eiga
þátt* í ráSagerS þessari og fjár-
framlögum.
ASferS erindrekanna vakti
gremju meSal landa vestra, svo
sem von var. Árni og Bíldfell
ætluSu aS koma á aSalfundinn, en
gátu þaS eigi, sökum óhentugra
skipaferSa. Sendu þeir því Sv.
Björnssyni, formanni félagsins,
símskeyti, þar sem spurt er um:
1. Hversvegna “erindrekunum"
hafi veriS veittuf aSganjjur aS
bókum félagsins?
2. Hvort meiri hluti íslenzkra
hluthafa æski þess, aS Vestur-ls-
lendingar hætti hlutdeild sinni í
félaginu.
Út af fyrirspurrT'þessari spunn-
ust á Eimskipafélagsfundinum all-
snarpár umræSur og tóku einkum
svari Vestmanna bankastjóramir
Benedikt íveinsson og Magnús
SigurSsson, er fóru meS atkvæSi
fyrir Vestur-lslendinga. Enn frem-
ur Sig. Eggerz ráSherra.
Hr. E. Claessen varS mest fyrir
svörum hinum megin. Lýsti hann
því yfir, aS félagsstjórnin “sem
slík” ætti engan þátt í leynikaup-
unum. HefSi heldur ekki veitt
sendisveinunum aSgang aS bók-
um félagsins, enda hafi mátt fá
vitneskju um nöfn hluthafa í blöS-
unum vestra. En viS umræSum-
ar gægSist upp hjá hr. E. C., aS
sumir úr stjórn félagsins væru
sjálfir, sem einstaklingar, viSriSn-
ir leyni-erindisreksturinn um hluta-
kaup vestra, þó aS stjórnin “sem
slík” væri þaS ekki.
ViSvíkjandi síSari liS fyrir-
spurnarinnar var borin upp tillaga
frá Sig. Egerz þess efnis, aS fund-
urinn teldi áframhald samvinnu
viS Vestur-lslendinga æskilega. j
Sú tillaga var samþykt meS 9,733
atkv. gegn 7,761.
Þá var borin upp og samþykt
meS 1 1,666 atkv. gegn 6,076 til-
laga frá Pétri Ólafssyni útgerSar-
manni þess efnis, aS fundurinn
teld æskilegt aS allir hlutir í fé-
laginu yrSu eign hér búsettra
manna og skoraÖi því á stjórnina
aS greiSa fyrir sölu hluta, sem
Vestur-Islendingar kynnu aS vilja
selja, C[g bjóSa þá út hér.
Til skýringar þcssum undarlegu
atkvæSagreisSlum bætir blaSiS
því v!8, aS inikill hluti atkvæS-
anna hafi veriS í fárra manna
höndum, einmitt þeirra, sem riSn-
ir voru viS undirróSurinn gegn
Vestmönnum. Dæmdu þeir þann-
ig um þeirra eigin sök.
NiSurlagsorS Frónsgreinarinn-
ar em þessi:
“SíSastliÖiSNhaust var stofnaS
leynifélag hér í bænum til þejs aS
^kaupa í kyrþey hlutabréf Eim-
skipafélagsins meSal Islendinga í
Vesturheimi (og víSar). FélagiS
var látiS heita eftir eiturorminum
Prentuð ritfæri
Lesendur Heimskringiu geta
keypt hjá oss laglega prentaða
bréfhausa og umslög, — 500 af
hverju — fyrir $7.00. Skrifið
nöfn og áritun o. s. frv. skýrt og
sendið peningana með pöntuninni.
TheViking Press, Ltd.
Box 3171 Winnipeg
"Fáfni", sem drap föSur sinn sof-
andi vegna gullsins, lagSist á
dyngjuna og lét vaxa undir sér, en
unni engum öSrum eyri af. — 1
stjórn félagsins eru þeir helztir:
Eggert Claessen, stjórnandi Eim-
skipafélags Islands, formaSur, og
Jón Þorláksson, stjórnandi Eim-
skipafélags Islands, gjaldkeri. —j
Fyrsta afrek “Fáfnis” var aS ráSa
ögmund SigurSsson, skólastjóra í
Flensborg, til hlutabréfakaupa
vetrarlangt meSal Vestur-lslend-
inga. För hans var ger út sköm- ’
lega í mjög “vísindalegum til-
gangi” til þess aS "kynna sér
skólamál í Bandaríkjunum". 1
staS hans var ráSinn til Flens-
borgar herra Steinþór GuSmunds-
son guSfræSiskandídat, og kaup-
iS greitt af “Fáfnis-bóli”. Vestra
náSi hr. ögmundur í hr. Stefán
Stefánsson leiSsög^imann, er send-
ur hafSi veriS vestur meS nokkra
hesta í ’haust frá Sláturfélagd SuS-
urlands. RéS hann Stefán til liSs
viS sig og var ’hann síSan mest í
frammi um bréfakaupin. FariS
var meS ráSabmgg þetta eins og
mannsmorS, bæSi hér og vestan
hafs, en í þaS mund sem kaupin
voru ’fastast sóitt vesrtra, varaSi
“stjórn Eimskipafélagsins" menn
hér heima viS því aS selja bréf sín
nema eftir leiSbeiningu stjómar-
innar. — Eitt hundraS þúsund kr.
voru þegar handbærar til hluta-
fjárkaupa vestra, og tvö hundmS
þúsund tiltækilegar í viSbót, þeg-
ar meS þyrfti. — Árangurinn hef-
ir orSiS sá, aS “Fáfnir” hefir náS
undir sig hlutum aS vestem fyrir
sem næst 2 T þús. króna aS nafn-
verSi. HvaS hann hefir klófest
hér á landi, er ókunnugt enn þá.”
Tveim dögum eftir aS umrædd
grein kom út, ritar hr. E. Claessen
varnargTein fyrir þá Fáfnismenn,
sem birtst í. næsta blaSi Fróns.
Fylgdi greininni atþugasemd frá
blaSsins hálfu og yfirlýsing frá hr.
St. GuSmundssyni, um aS hann
hefÖi á engan hátt veriS viSriSinn
Fáfnismál.
En hr. E. C. þverneitar því, aS
hann eSa Jón Þorláksson séu í
stjóm “Fáfnis”. “En viS höfum
báÖir," bætir hann viS, "ásamt
mörgum öSrum, lagt fram dálítiS
fé til kaupa á hlutabréfum, sem
Vestur-lslendingar kynnu aS vilja
selja, og fáum eigi séS aS þaÖ sé
aSfiusluvert, enda hefir aSalfund-
ur félagsins tjáS sig hlyntan þeim
kaupum meS yfirgnæfandi meiri-
hluta.”
SíSan hverfur hr. E. C. frá aS-
al-efninu, aS hárfínum útreikning-
um á atkvæSagreiSslunni á síS-
asta aSalfundr. Tilgangurinn sá,
aS þvæla um smá-atriSi, en láta
lesendur gleyma höfuSatriSunum:
Fáfnismálunum.
RökleiSsla hr. E. C. er á þessa
leiS: Hlynt hlutakaupum í Vest-
urheimi 1 1,666 atkv. Á móti aS
.eins 852, því aS fjármálaráS-
herrann, sem var í bandalagi viS
umboSsmenn V.-Isl., hafSi 4,000
atkv. auk 224 atkv., sem búiS var
aS afhenda þeim áSur en þeir
fengu umboSin aS vestan.
Grein sína endar hr. E. C. á
þessa leiS:
“Loks skal eg taka þaS fram, aS
mér er ekki kunnugt um nein sam-
tök um þaS, aS kaupa hlutabréf
félagsins hér á landi, og hefi ekki
átt þátt í neinum slíkum samtök-
um. Sama þori eg aS fullyrSa
um Jón Þorláksson. ASdróttanir
þær sem greinin hefir inni aS halda
í því efni, eru því algerlega staS-
lausar.”
I athugasemdunum bendir Frón
á, aS ef talin séu frá þau atkvæSi
sem V.-lsl. áttu vís, þá hefSi orS-
iS aS draga frá hinum atkvæSi
“Fáfnis" og sifjaliSs hans.
Telur Frón líklegt, aS þaS
hefSu reynst fremur fá atkvæSi
þeirra “óhlutdrægu”.
Yfirlýsing St. GuSmundssonar
rekur lestina. Neitar hann allri
hlutdeild í verkum "Fáfnis” og
vitund um þau. Gerir ráS fyrir
aS ö. S. sé og án saka, en býst viS
aS hann geri þó hreint fyrir sínum
dyrum. —
Þessi gögn eru þá fram komin í
málinu. AuSséS er á orSalaginu
um kaupin vestra, þar sem kallaS
er, aS þeir félagar hafi veriÖ á-
fjáSir, aS atferli þeirra kumpána
hefir vakiS gremju og móthygS.
Árni og Bíldfell vara opinberlega
viS leynibralli þeirra. Sömu menn
senda skeyti á aÖalfund félagsins
til aS vita vissu sína um þaS, hvort
félagsstjórnin hér heima standi aS
baki ögmundi og Stefáni. Þeirri
ásökun neitarhr. E. C. bæSfá aS-
alfundi og í Fróni. Og sannleik-
urinn mun vera sá, aS sumir í
stjórn Eimskjpafél. vissu ekkert
um vesturförina. Um þaS leyti
falaSist nafnkendur braskari,
Kristján BárSur, eftir hlutabréfum
Eimskipafél. hér heima. Stjórn
félagsins varaÖi menn þá viS aS
selja. AS líkindum hafa þeir
Fáfnismenn E. C. og J. Þ. brosaS
í kampinn, þegar þeir voru aS
vara viS Kristjáni BárSi hér heima
um leiÖ og sendimenn þeirra fyrir
vestan voru “Fáfnis" vegna aS
vinna samskonar verk eins og þaS
sem þótti ljóSur á Kristjáni BárSi.
Um síÖari liS fyrirspurnarinnar
mynduSust ákveSnar flökkalínur
á aÖalfundinum. Ef svaraS var
játandi, var þaS blátt áfram
hnefahögg í andlit Vestmönnum,
sama og aS segja þeim aS hafa ó-
þökk eina aS launum fyrir dreng-
skap þeirra og fórnfýsi. Tillaga
Sig. Eggerz var prófsteinninn.
Hún sigraSi, en meS sorglega l tl-
um meiri hluta. Fáfnismenn sýndu
þar í einu hve voldugir þeir eru
orSnir og hvernig þeir fara meS
valdiS.
Till. Péturs Ólafssonar er alger-
lega í anda Fáfnismanna, enda
studd af þeim. Hún var bæSi ó-
þörf og óviSeigandL Hversvegna
aS fjölyrSa um kaup á hlutum
Vestmanna? Engin óheillaalda í
garS félagsins er runnin úr vestur-
átt og atkvæÖum Vestmanna hef-
ir aldrei svo kunnugt sé veriS beitt
móti hagsmunum félagsins. Engin
skynsamleg rök mæla meS því aS
hlutabrófin séu betur komin í eign
Fáfnismanna en hjá Vestmönnum.
FurSanlegast má telja, aS leytii-
félag þetta skyldi vilja kenna sig
vS orminn Fáfni, hina illræmdustu
gullgræSgisófreskju! sem frá er
sagt í sönnum sögum og æfintýr-
um. ÞaS ber vott um litla smekk-
vísi en djúpan skilning á eSli um-
ræddra samtaka og hlutverki
þeirra. Því erns og hinn fyrri
Fáfnir vann þaS til gullsins aS
stytta aldur'föSur sínum, svo mun
hinn síSari því miSur helzt til
langt á veg kominn meS aS bana
sonartilfinningu þeirri, sem allur
þorri Vestur-lsíendnga ber til
gamla landsins. ' #
Þó aS undarlegt sé, hefir hr. ög-
mundur SigurSsson enga tilraun
gert aS hreinsa sig af orSrómnum
um samneyti viS Fáfnismenn.
Mun þaS tæplega geta stafaS af
öSru en því, aS hann sé þar
hafSur fyrir réttri sök. Gullhrúga
sú, 300 þús. kr., sem Frón telur
Fáfni liggja á, sýnir aS forkólfun-
um er alvara. Og hr. E. C. gerir
enga athugasemd viS þaS, aS höf-
uSstóllinn sé oftalinn, svo aS sízt
mun þá of hátt fariS. Þegar
“Fáfnir" hetfir variS allri þeirri
upphæS í hlutakaup, verSur hann
áreiSanleg^a einráSur um stjóm og
stefnu Eimskipafélagsins.
Loka málsgrein hr. E. C., þar
sem harm þverneitar fyrir hönd
sína og J. Þ. öllum ásökunum um
aS þeir félagar stundi hlutabréfa-
veiSar hér heima, sýnir, aS fyrir
fleiri af sakargiftum á “Féfni”
myndi hann hafa þrætt, ef kostur
hefSi veriS.
I næsta blaSi verSur vikiS aS
því, hverjar affeiSing^ir hljóta aö
verSa af starfsemi “Fáfnis”, svo
og þaS, hvílíkt óhapp þaS er, aÖ
trúnaÖarmenn Eimskipafélagsins
leggi sig aS g^óSabralli, eins og
því, sem hér hefir veriS lýst.
(Framh. f næsta blaðiJ
n 1 1 I
Mórauða Músin
Þessi saga cr hráðtun upp-
gesgtn og ættu þeir, sem viija
eignast bókina, að senda «us
pöntnn sína sem fyrsi. K«4-
ar 50 cent. Send pcst/rítt.

B0RÐVIÐUR
SASH, DOORS AND
M0ULDINGS.
ViS höfum tullkomnar birgSir af öllum tegundum
VerSskrá vetSur send hverjum þeirn. er b«»s óskar
THE EMRIRE SASH & DOOR CO., LTD.
•wirv Ave East. Winnipeg, Man., Telcphone: Main 251
Imperial Bank of Canada
STOFNSETTUR 1875 — AÐAL-SKRIFST OFA: TORONTO, ONT.
HöfuSstóIl uppborgaSur: $7,000,000
Allar eignir . .
VarasjóSur:
. $108,000,000
$7,000,000
125 útibú í Dominion of Canada. SparisjóSsdeild í hverju útibúi, og má
byTja SparisjóSsreikning meS því aS leggja inn $1.00 eSa meira. Vextir eru
borgaSir af peningum ySar frá innlegs-degi. — ÓskaS eftir viSskiftum ySar.
Ánægjuleg viSskifti ugglaus og ábyrgst.
Otibú Bankans er nú OpnaS að
RIVERTON, MANITOBA