Heimskringla - 21.01.1920, Blaðsíða 2

2 BLAÐSÍÐA
HEIMSKRINGLA
• iiM
ar
21. JANÚAR, 1920.
Jón Ólafsson.
blaðamaður.
Eftir Þorst. Gíslason.
ar, sök á því, að hann hafi staðið var það fram aS næstu ári'mótum. leyfilejyt, heldur enda skyldugt, aS “BlaS þetta er ek'ki stofnaS til aS
fyrir stofnun blaSsins. I I. tölu- En meS byrjun 3. árg. “Baldurs'’ sýna fram á “persónulega” mis- skamma neinn af óvild, eSa skjalla
blaSi fer Baldur hóflega a(f staS. varS J. Ól. aftur ritstjóri hans. 1. bresti hans; en vari sig hver og einn neinn af eigingirni; en J>aS er tdl_
' ÞaS er ekki synilegt^ aS J. ól. eigi og 2. tbl. þess arg. komu út 2. á þvi, aS gera þaS ófyrirsynju, því gangur minn aS segja sannlleikann,
j í því annaS en dálítiS kvæSi, sem febr. 1870. J. Ól. ritar þar lar.gt aS af tvennu Olu er betra aS sleppa nser sem þörf gerist ihrver sem í hlut
j ekki er síSan tékiS upp í ljóSmæli ávarp til lesenda. UmtaliS snýst því, þótt ástæSa kynni til aS vera, á, og hvort sem hlutaSeigendum
hans. En þegar í 2. tölublaSi er fyrst og fremst aS því, aS blaSa- en aS gera þaS aS ósekju
Baldur kominn í hvassar deilur viS menn eigi ekki aS vera og megi Greinin, sem þessir kaflar eru
"ÞjóSólf”. Ymislegt í þeirri deilu ekki vera hlutlausir um meSferS teknir úr, er hin fyrsta, aS þvf er
iíkist því, aS J. Ól. hafi þar haldiS almennra mála. Því sé hald;S 6g hefi getaS fundiS, sem J. Ól.
á pennanum, en undir greininni fram, aS blöSin séu og eigi aS vera skrifar í þessum siSferSis guSmóSi.
1 etendur "Útgefendur Baldurs". rödd almenningsálitsins. En þau £n greinar í þessum anda skrifaSi
Greinin er niSurrif á “ÞjóSólfi” og eigi alls ekki ávalt aS vera þaS. hann altalf öSrUhvoru, skrifaSi eins
blaSamensku Jóns GuSmundsson- ÞaS geti ekki veriS skylda blaSa- og sjálfkjörinn lærifaSir • og leiS' fyrirkomulag og hugsunarháttur ei
ar. Dómurinn er ósanngjarn og manns aS fylgja áliti almennings togi lýðsms ög stundum eins og aS kollsteypast. Hin núverandi
öfgafullur og ritaSur af gáska. En þegar þaS fari í ranga átt. BlaSa- strangasta tiftunarmeistari. ÞaS bygging er hrynjandi ihús og hrap-
tilefniS til þeirrar árásar hafSi J. maSur verSur aS fylgja því, er 2r önnur hliSin á blaSamensku andi flug. En á rústum þess gamia
G. gefiS meS því, hvernig hann hann veit sannast og réttast , segir þans. Hinumegin er svo glensið rís ný bygging, og þaS erum vér,
1 tók Baldri. ÞaS kemUr svo fram þar, án þess aS láta þaS aftra sér( og g>áskinn, sem alveg stingur í borgarar heimsins, og vorir niSjar,
í 3. töluiblaSi, aS sumum aSstand- þó alþýSa hafi annaS álit. BlöSin stúf viS guSmóSinn og alvöruna. sem eigum aS rySja rústirnar otg
endum blaSsins héfir ekki geSjast eiga ekki aS vera eins og lúður,, er Af 3. árg. “Baldurs" komu ekki reisa hiS nýja hús.” Á eftir fer
4 tölubl. ÞaS 4. og síS- kvæSiS: “Nú eru tíSar eyktamót,
I.
I grein Ágústs H. Bjamasonar
próressors um skáldskap Jóns Ól-
afssonar, sem “ISunn” Ihefir áSur
'fflutt, er prentaS stutt kvæSi á
norsku, sem J. Ól. orti voriS 1873,
23 ára gamáll, til þess aS fagna
íiorska eimskipinu “Jón SigurSs-
son”, er þá kom hingaS í fyrsta
sinni og átti aS opna landinu nýjar
samgöngur og verzlunarleiSir út á
viS. Líti menn yfir þetta kvæSi
nú og athugi viStökumar( sem þaS
fékk, þegar þaS kom fram, aS höif-
undurinn var dæmdur í háa fjár-
sekt fyrir kvæSiS, — þá sjá menn
hve stórvægileg breyting h^fir orS- aS bessari grein um ritstj. "ÞjóS- hver, sem vitl, getur blásiS í; rnU ut nema
líkar betur eSa ver. Eg ætla ekki
að berjast gegn vissum mönnum
eSa neinni stétt manina; en eg ætla
aS berjast viS ófrelsi, ranglæti,
íheimsku og fáfræSi.” Og enn
segir þar: “AHur heimurinn er nú
á þeirri stéfnu, aS al't hiS gamla
ástandinu hér og hugsunar- ól'fs”. Páll Melsted sagnfræSing- er heldur, aS blaðstjóri á aS hafa agta kom út 19. marz 1870, dag- nú drynur hins útlifaSa tíma hinsta
iS „
hættinum frá þeim tímum, er J. ur haifSi meS nafni skrifaS grein í hæfílega gát á„ hverjar séu skoS- ;nn fyrir afmælisdag J. ÓI., er
Ól. var aS byrja hér blaSamensku, 2. tbl. Baldurs , og í 3. tölublaSi anir almenniings, ekki til þess aS kann varS tvítugur. í því er, Is-
fyrir nálægt 50 árum. 1 kvæSinu kemur aftur grein frá honum um hefja þær í hæðirnar hugsunar- lendingabragur og ifytgja söngnót-
segir aS danskir ránfuglar hafi rú- viðureignina viS “ÞjóSólf”. Segir laust, hvort sem þær eru réttar eSa ur kvæSinu. Þar segir aS þaS sé
hann marga spyrja sig um, hvort eigi, heldur til þess aS styrkja þær ort aumarið 1869, þ
iS landiS, og síSar er vikiS aS því,
hann standi ekki á bák viS blaSiS, meS rökum og fylgja þekn fram, bótarmálsfrumvö
rpin
)a er stjornar
lágu
að forlögin hafi skilIiS Island og
Noreg, en nú séu þau lönd áftur en hann neitar aS svo sé. Lýsir ef þær eru réttar, leiSrétta þær og aj|þingi. Þetta kvæSi varS bana_
aS hneigjast hvort aS öSru, og má t*a-n nþví yfir, aS svariS til Þjóð beina þeim í rétt horf, þá er þeim mein “Baldurs”, því málsókn var
skilja þetta sem ósk um sameining 1 2. tbl. líki sér ekki, en hins- er í ýmsu áfátt, og berjast á móti fyrirskipuS gegn J. Ól. út af þvi.
Islands viS Noreg og skilnaS frá vegar segir hann langt frá sér aS þeim meS skynsamlegum rökum, Líklega hefir útgáfa blaSsins þá
Danmörku, þótt ekki sé þaS beint hrósa því, hvernig ÞjóSólfur ^ ef þær eru skakkar.BlaSamaS- VeriS bönnuS( og þetta bla<$, sem
kvein.” Og í “Gönguhró'lfi” þar
á eftir er margt af kvæSum J. Ól.
prentaS í fyrsta sinn. En 2. tbl.
blaSsins kom ekki út fyrir 1. febr.
1873. Og ekki entist “Göngu-
fyrir hrólfi” líif Ienigur en fram á voriS
1873, komu út af honum alls 12
blöS. Lan d sh ö f S in gj ah neyk sl i S
sivo niefnda varS honum aS bana.
Frá því er sagt í “Gnguhrólfi”:
“.... 1. apríl hljóp hinn nýi ltands-
sagt og hinn skilingurinn liggi eins
nærri, aS höf. sé aSeins aS Mta þá
ósk í ljós, r.S fsland hneigist til
viðskifta vio i\oreg. En þótt sá
skilningur si' únlínis lagSur í urn-
mtælin, aS höf. sé aS óska eítir
íslendingabragur var í, átti aS gera höfSingi af stokkunum, sem stjórn-
upptækt. Héfi eg heyrt J. Ól. in héfir veriS aS 'timbra saiman í
segja frá því, aS ileit var gerS af hvíta hrófinu uppi á Arnarhóli,
I 7---- --------,----— sam- lögregluþjónunum heima hjá hon- gamlla tugthúsinu, — sem sagt:
Segir svo álit vinna þeirra geti boriS sem 'beztan um að upplagi tölublaSjúns, en hinn nýi landshöfSingi hljop apríl
mörg ummaéli hafa komiS fram í
s'Sari umræSum um þessar sakir,
sem miklu eru hvassari en þessi
ummæli J. Ól. frá 1873. En þá
tóku yfirvöldin í taumana út af
hafi tékiS á móti “Baldri”. Segir ur á aS vera ráSgjafi lýSsins”. Svo
þaS hafa glatt sig, er hann heyrSi, er talaS um þau áhrif, sem blöðin
aS hér væri von á nýju blaSi og eigi aS ha,fa á þingiS og þingiS aft-
hann áliti, aS þau ættu aS vera hér ur á móti á blöSin. svo aS
tvö 'fremur en eitt.
iitt á því, hvernig blöSin ættu aS árangur, og er strangasti siSameíst- það fanst ekki. HafSi Jón stóran inn í Islands stjórn og þótti flestum
skilnaSi frá Danmörku, þá varSar vera, og ihvernig þau ættu aS haga arabragur á öllu þessu. Köllun kolakassa í herbergi sínu, og faldi han þar fagnaSarlaus kompán,
si.'kt engum vítum nú. Um þaS sér. Heldur Páll afram aS skrifa claSamamnsins á aS vera háleit og það neSst í honum, en lét kol ofan bæSi sakir þess, aS menn una illa
mál getur hver og einn talaS og * Baldur eftir sem áSur. En fögur , segir þar, og menn gætu a> og nægði þetta til aS vernda iandshcfSingjadæminu, eins og
kveSiS eftir vild, án þess aS yfir- kur er altaf og hnippingar milli sagt, eitt hiS háleitasta og fegursta, blaðiS, en síSan fór þaS út um þaS er í alla staSi undir komiS, og
völdin láti þaS til sín taka. Og “ÞjóSóllfs” og "Baldurs”. 1. 4. sem nokkur maður getur tekiS sér ]ancj. Má af þessu sjá aS upplag bætir þaS eigi til, aS þaS var skip-
tbl. er fyrst grein meS nafni J. Ól. fyrir hendur. En því æSri, feg- tölmbl. hefir ekki veriS stórt. J. að svo óvinsælum og illa þokkuS-
undir, og er hann þar aS verja urri, helgari og háleitari, sem sú ól. bjó þá í húsi Jakobs Sveinsson- um manni, sem Hilmar Finsen vif
kvæði eftir sig( scm komiS hefii J köl'lun er, því meiri vandi og á- ar> neSan viS Lækinn, þar sem anlega er----meS réttu eSa röngu,
áSur fram í blaSinu og hefir veriS byrgðanhluti er ihenni samfara”. Árni rakari er nú. Lögregluþjón- þaS kamur ekki hér viS fréttasögn
rifiS niSur í “ÞjóSólfi”, en J. G. j Og ekki segir hann, aS þaS sé hin ar Ler í bænum voru þá þeir Jón vorri. — Ánlia morguns þennan
þeim og höf. var dæmdur í mjög hefir neitaS honum um rúm fyrir lagalega ábyrgS, sem hann tali BorgfirSingur og Árni Gíslason let- dag sást svart flagg á flaggstöng
háa sekt( dftir þeirrar tíSar mæli- svariS, enda þótt J. 01. segist hafa þannig um,, höldur hin siðferSis- urgrafari, og voru þaS þeir, sem laidáhöfSingja; var þar á letur rit-
kvarSa. boSiS honum aS “borga undir þaS lega. BlaSamaSurinn "verður aS leitina gerSu hjá J. Ól.. En báSir aS og stóðu stafirnir á höfSi: ‘NiS-
Séra Matth. Jochumsson lýsir eins hrossalýsingu”. MeSal fylgja þeirri stéfnu, sem honum voru þeir J. ól. velviljaSir og munu ur meS landshöfSingjann”. Pla-
J. ÓI. svo, er hann kom í latínu- þektra manna, sem skrifa í þessi þykir rétt, þannig, aS hann sé í Hafa fariS svo vægt í sakirnar, sem kötum var þá slegiS upp víSsvegar
fyrstu blöS Baldurs , má nefna, i öllum atriSuim óbifanlega sam- þeir sáu sér fært. um bæinn meS sömu áskrift og
auk P. Melsteds, séra Matth. Joch-J kvæmur sjálfum sér. Hann verS- j MeSan á málsókninni stóS út af eins frá gengiS .........’ Eftir því
umsson, Kr. Jónsson skáld og Jónj ur aS gera glöggan mun þess, sem Is]endingabrag fór Jón til Noregs sem sögurnar segja, var þaS dauS-
Þorkelsson rektor. J. Ól. skrifar ávult verSur fast og óbifanlegt aS og dvaldi um hríS í Bergen. ur hrafn, sem dregin hafSi veriS
þá í blaSiS undir merkinu 1. s. | standa( hversu sem á stendur, og Björnstjerne Björnson skáld var þá upp í iflaggstöng landshöfSingja
n., og lendir í deilur viS Benedikt hins, sem aSeins er aukaatriSi og ritstjóri í Bergen og kyntist J. Ól. og var J. Ól. ekkert viS þaS verk
getur lagast eftir því, sem á stend‘1 honum þar og ihafSi jafnan síSan riSinn, héldur nokkrir ungir menn
ur. Hann má aldrei tala þvert um miklar miætur á ihonum. Hann ,aSrir á hans reki, úr flokki menta-
huga sinn, og eigi láta hræSa sig hafSi áSur snúiS á íslenzku aS manna. En sökin lenti á honum,
frá sannfæring sinni, því aS henn- minsta kosti einni af smærri sögum af því Ihann >tók í þetta í blaSi sínu
ar má hann aldrei ganga á bak, þó hans og síSan sneri hann fleirum af eins og sýnt er ihér á undan. Út
þaS gildi Líf hans og mannorS, fé þeim, og einnig kvæSulm eftir af því höfSaSi Hilmar Finsen mál
Hann má eigi láta þaS ; Bjö’-nson, og' lét honum þaS vél. á móti honum, og má sjá þaS í
aS mikill mót-
svo
skólann um fermingaraldur, aS
hann ha'fi veriS "allra sveina fríS-
astur sýnum og kurteisastur,
hinn háttprúSasti og hverjum öSr-
um hcgværari í tali”. En þremur
árum síSar var Jón Ól. orSinn
blaSamaSur og ritstjóri, 'þjóSar-
innar .djarfasti “penni” og nafn'
kunnur um land alt”, segir M. J.,
“stóS þar 1 7 ára, félaus, ailslaus,
en ritaSi og ritaSi eins og sá, sem
Gröndal út af ritdómi um “Ragn-
arrökkur" hans, er þá var nýkomiS
út í Klhöfn. HafSi J. Ól. boriS
rnjöig mikiS llof á bókina og kveS-
skap Gröndals, boriS goSakvæSi
vald hafSi, ritaði sem ofurhugi og hans saman viS kveSskap Öhlens-
ofsamaSur og mest gegn valdhöf- legers um sömu efni, tekiS Grön-J og fjör.
um landsins og þeirra ráSsmensku dal langt fraim yfir hann og kallaS aftra sér, þótt alþýSuhylli hans
— ritaSi svo aS vér vinir hans Öihlensleger Ieirskáld . En á- j liggi viS, því sannleikurinn er
stóSum hræddir og höggdofa. Og rásin á Öhlensleger geSjaSist meira verSur; hann má eigi óttast
engu síSur oíbauS höfSingjunum, Gröndal ekki, og út úr því varS rit- þaS, þótt hann sjái, aS sannleiks-
sem hann deildi viS. HvaS geng- deilan. SagSi Jón frá því eitt sinn ást hans geri vini hans aS óvinum
ur á fyrir pilti þessum, ^Sa er hon- löngu síSar, er hann mælti fyrir > hans, og eigi ottast óvild manna,
G. A.AXFORD
LögfræSingur
41.> Pnrlx Bldg.’ Porlafte Garry
Talsfmi: Mniu 3142
WINNIPEG
J. K. Sigurdson, L.L.B.
Lögfræðingur
214 ENDERTON BLDG.
Phone : M. 4992.
Arnl AnderMon. .
E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
I.öCiFRUÍÐUVGAR
Phone: Main 1561
801 Eleetrle Railvray Chamhera
RES. ’PHONE: F. R. 3756
mDr. GEO. H. CARUSLE
SluiiBar Eingöngu Eyrna, Augna
Nef og Kverka-sjúkdóma
ROÖM 710 STERLING BANK
Phone: Main 1284
Or. /Vf. B. Halldorson
401 BOTD BUiLDIiyG f
Tala.: Main 3088. Cor. Port og Edm.
o/SrIu„eSSL,Jerr^
f m"aog kfF2f 0?f4 Slnn' kl’ 11 U1 12
46 Anfway A^e.4 e’ m-H«lnU» ati
Talnlml: Maln 5307.
Dr. J. Q. Snidal
TANNLŒKBÍIB
614 Someraet Block
Portage Ave. WINNIPEG
Dr. J. Stefánsson
401 BOVD BUILDING
Hornl Portage Ave. og Eilmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdöma. A8 hittá
frá kl. 10 til 12 f.h. og kl. 2 tll 6. e.h.
Phone: Main 3088
627 McMillan Ave. Winnipeg
■ *
\
\
COLCLEUGH & CO. *
* }
Vér höfum fullar birgöir hrein-
meö lyfseöla ySar hingað, vér
ustu lyfja og meöala. KomitS
gerum meöulin nákvœmlega eftir
ávísunum lknanna. Vér sinnum
utansveita pöntunum og seljum
giftingaleyfi. J
Notre Dame oa Sherhrooke Sti
Phone Garry 2690—2691
A. S. BARDAL
selur iíkklstur og annast utn út-
farir. Allur útbúnaBur sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnlsvaröa og legstelna. : •
*18 SHERBROOKE ST.
Phone G. 815* WINNIPEG
Hefir J. Ól. án efabaft gott af dvöl “Gönguhrólfi’
sinni í Nonegi og þroskast viS blástur ’hefir veriS á móti lands-
hana, meS því aS hann var þá svo höfSingja og stiftsyfirvöldunum í
ungur og hugur hans opinn fyrir á- hópi yngri mentamanna viS skóla-
hrifum. EitthvaS skrifaSi hann hátíSarhald um voriS, en skólalhá-
þá í norsk blöS um ísíienzk stjórn- tíSin var haldin á fæSingardegi
TH. JOHNSON,
Úrmakari og GuIlsmiSur
Selur giftlngaleyfisbréf.
9éIp1iLi-''Is:l1 velt* Pöntunum
og vitJgrjorðum utan af landl.
248 Main St. Phone M. 6606
um sjálfrátt og er hann meS öllum minni Gröndals í samkvœmi, aS því sannleiikurinn er meira verSur. mál. því Benedikt Gröndal segir í konungs 8. aprí'l. Óvi'ldin gegn
mjalla? spurSu þeir hverjir aSra.”| þessi deila hefSi orSiS til þess, aS Hann má eigi þegja yfir sainnleik-j ritgerS í “Gefn”, sem um þetta stofnun landsböfSingjaembættis-
anum, eSa gera á móti betri vitund leyti kom út í Khöfn( aS hann sitji m« var almenn, og einn'þátturj
til aS geSjast öSrum, hvort sem
þeir eru 'háir eSa lágir, því Sctnn-
Svona lítur séra M. J., sem hann befSi náS sér í hugsunarfræSi
sjáifur lifSi þennan tíma og var þá og lesiS hana af miklu kappi. Jón
orSinn þroskaSur maSur, á fyrstu hafði í einihvcsri alf þessum deilu-
framkomu J. Ól. í iblaðamensk- greinum sínum fariS út í umtal um leikurin ner meira verður. Hvorki
unni. En þegar viS, sem yngri er- hugsunarfræSi og sýnt,, aS lær- hatur né vinátta manna má hafa
um( lítuim yfir blöS þau, sem J. Ól. dómurinn þar var lítill( og hafSi nein áhrif á starf hans í þjónustu
gaf út eSar var viS riSinn á æsku- Gröndal gert skop aS þessu, sem sannleikans. — ESlisfar manna, Hefi eg heyrt aS Magnús Stephen
arum, þá verSur okkur fyrst fyrir Jóni sárnaSi svo, aS hann hugsaSi þekking og ástand er svo ýmislegt j sen, síSar landshöfSingi, sem þá
aS undrast þann hugsunarlhátt, er sér aS standa ekki berskjaldaSur á og ófullkomiS, aS mönnum kem>
leiddi til þess, aS maSurinn skyldi þvf sviSi framar. ur eigi saman ávalt í áliti sínu. En
vera ofsóttur af yfirvöldunuim og Á 1. tbl. 2. árganigs “Baldurs”, eins og aSeins einn sannur guS er
GISLI G00DMAN
TINSMIDTIK.
Verkstælil:—Hbrni Toronto 8t. • r
Notre Dame Ave.
Phoae
Garry a»88
Helmllle
Garry SM
J* J. Hvrnnnnn
H. G. Ifln rlkeson
alræmdur landshornanna á milli1 sem út kom 4. jan. 1869, er J. Ól.
fyrir ekki stærri sakir en þar er aS fyrst nafngreindur ritstjóri blaSs-
finna, eftir þeim mælikvarSa, sem ins. Rísa þá enn deilur viS “ÞjóS-
vi Snú leggjum á blaSamensku og ólf”, og inn í þær lendir H. Kr.
stjornmálastyrjaldir. FriSriksson kennari, út af kláSa-
BlaSiS “Baldur”, sem J. Ól. er málinu. Hann segir í "ÞjóSól'fi”
fyrst viS riSinn, byrjaSi aS koma meS hörSum ávítunarorSum til út-
út 9. jan. 1868. J. Ól. er þá tæpra gefenda ‘‘Baldurs", aS iþeir haifi
18 ára. Hans er í byrjun ekki dregiS J. ól. frá námi sínu og aS
getiS viS blaSiS. “Félag eitt í blaSinu. Þeir svara því svo, aS
Reykjavík" er taliS útgefandinn hér sé aSeins um aS ræSa ritstjóm
og ábyrgSarmaSur er FriSrik GuS- á nokkrum fyrstu tbl. árgangsins.
mundsson, og veit eg engin deili á En þeir 'bæta viS: “öllum félags-
honum. J. ÓI. mun þá hafa átt mönnum þótti einmitt hr. J. Ól.
mikinn þátt í því, aS koma blaSi
þessu á staS. SíSar kemur þaS
fram, aS ýmsir merkir menn >í 'bæn-
um standa á bak viS þessa 'blaS-
stofnun, og ritstjóri ÞjóSólfs, Jón
GuSmundsson, telur þaS stofnaS
til þess aS hnekkja “ÞjóSólfi”.
Hann gefur Einari ÞórSarsyni, for-
stöSumanni LandsprentsmiSjunn-
monnum
fyrir margra hulta sakir flestra
manna bezt fallinn til þess starfa,
enda var hann eigi ófús á þaS”.
Þó hafi hann eigi lofaS aS vera rit-
stjóri nema 3—4 fyrsitu töluib’l. —
ÞaS fór líka svo, aS nalfn J. Ól.
hvarf af blaSinu, er 4. tbl. þess
kom út, og varS þá Pétur GuS'
johnsen organisti ritstjóri þess og
til, svo er og aSeins ein sönm skyn
semi, eitt siSferSislögmál, ein rétt-
lætistilfinning, og allir sannir
blaSamenn, sem rækja köil'lun sína
meS alúS og einlægni >og eigi vilja
svíkja sannleikann, þann hélgi-
dóm, sem frelsi og velíerS fóstur-
jarSar þeirra er undir komin —
þeir munu ávalt Ifinna sameiningar-
liS í þessum fræjum, einkum í rétt-
lætistilfinningunni, og því ber
þeim þess vel >aS gæta, ef þá grein-
ir á innbyrSis, aS þeir eru aS leita
sannleikans, og aS þaS er heimsíka,
illgirhd og fordómar, sem þeir eága
aS berjast viS, en eigi hver viS
annars mannorS; gæti þeir þessa
og breyti eftir því, þá gætu þeir
sneytt hjá hinum óprúSu deilum,
er svo oft heyrast nú. Þá fyrst,
er blaSamaSur héfir sýnt( aS hann
er óreiSumaSur um allan sannleik,
[þá fyrst getur þaS veriS eigi aSeins
í Bergen og “ljúgi NorSmenn stjórnimálabaráttunnar hér þá, því >
ifulllla”. En mál Jóns gengu, >meS‘ landshöifSingja embæittiS fylgdij
an þessu fór 'fram, leiS sína fyrir lögunum um stöSu Islands í rík-1
dómstólunum hér heirna, og var inu, sem Islendingar mótmæltuj
hann sýknaSur { landsyfirdómi. undir forustu Jóns SigurSssonar. li
Gönguhrólfi” frá 26. apríl segir:
HvaSan er landshöfSingja' I
var nýkominn í yfirdóminn, hafi hneykslS komiS? Svar: frá átj°rn-
ráSiS þessu, meS því aS hann inni. Sönnun: hefSi stjórnin ekki LJÓST, ER ÞAÐ EKKI?
sagSi, aS ekki væri hægt aS mieiSa j skrúfaS upp á okkur þessum lands- j ( ÞaS liggur í auguim uppi, aS sér-
808
J. J. SWANS0N & C0.
FASTEIGNASACAR OG .. .
penlDira mlfllar.
Talelml Maln 3597
Pnrla Bnilrtlne Winnlpee
í orSirm heila þjóS, svo aS viS lög j höfðingja, þá — ja, Iþá hefSi hér j!rvor,v^J verj?ur v,era hrein, ef
varSaSi, en sakaréfnin voru um- ! ékkert landshöfSingjahneyksli rlfV’6! ■ L* 9t°pPa I^sar.
maélin i kvæðinu um Dani. En komið. En nu er það skeS. þvi ættirðu ekki aS vera jafn hugs-
þegar þessi miálailok voru fengin, j Gamlir og ungir rófuveifandi em- unarsamur meS magann sem er
kcm J. Ól. heim a'ftur. ' bættislúSrarar, þessi hin dyggu ^ ve^- Trmei-’s American Elixir
Nokkru síSar fór hann aS gefa d>rin, henda 'þénustusamlega” á Stíflá^meltingarley^las^höfls-
út nýtt blaS hér í Reykjavík, sem lolfti hvem þann hráka, er fram verkur og svefnleysi hverfiir óSara
“Gönguhrólfur” hét. 1. tbl. hans gengur af hinni hneyksluSu tignar fyrir áhrifum hans. ÞaS er því
kom út 24. des. 1872. 1 ávarpi munni út yfir þá, er hneykslinu ekki aS undra, þótt þúsundir þús-
frá ritstjóranum segir, aS almenn- hafa valdiS( allir oddborgarar se ánægSir meS Triner s
ingur hér þykist ifinna þörf á nýju bæjarins eru orSnir spönn lengri ^?r'. Martin, ^etry- P-
blaSi, sem betur se ur garði gert en | milli nefs og hoku af rettuðugri oss þannig 6 des . “Eg héfi notaS
þau, sem fyrir séu. Þar standa forundran”, og fregnin um þetta yðar ágæta Triner’s American El-
síSan þessar línur, sem eru aill- flýgur eins og éldur í sinu út um 1X!r of Bitter Wine í mörg ár, og eg
einkennilegar: “Islendingar( land- alilar sveitir — Þetta og þvílíkt alldrei fulIiþakkaS blessun þá,
ar mínir! Eg þarf ekki aS lýsa mér orSíbragS þoldu yfirvöldin ekki á er eg ‘1P^' ^oticS alf hans völduirn,
fynr yður. Þer þekkiS mig, sem þeim dogum, og atti aS taka J. Ól. Liniment, þaS er einkar gott viS
íastan út af meiðyrSum hans um stirSum vöSvum.” _________ Lyfsalinn
landshölfSingja. En 'hann forS- ySar hefir nú éftir niSurjöfnunina
aSi sér þáá flótta vestur ti'l Ame- mMar =>f ~“*~i
á í æSum eldheitan logaStraum.
Þéir þekkiS al'lir skáldiS sem kvaS
Isllendingábrag, — og eg veit, aS
ef þér viljið eiga nýtt blaS, þá
x u * 1, - .1 f . • . rj ,. .1 ... . I lyfjaibuSina hans.—Joseph Triner
yður það ekki okærra fra mmni | Dváldi hann þa nalægt tveimur ar- Company 1333_____________43 S Ashland
hendi en annara.” SíSar segir: um vestan hafs og fór landkönn- Ave., Chicago, I'll'.
^_____________________________ mik'lar birgðir af Triner's meSöl-
ríku, meS stuSningi vina sinna. , ,^Rrt^. 'svo ve^ ^1*;1®,lnn 1