Heimskringla - 02.03.1921, Page 4

4. BLAÐ3ÍÐA.
HEIMSKRINGLA
WLNNIFEG, 2. MARZ, 1921,
HEI.mSKRlNGLA
(Stoívu5 188Cr>
r fit i hvwjuiu ml
fctK»*£pnd»r «g ci|g«Bðnr:
THE VIKING PRESS, LTD.
Vnrö bt&$*»4ns ir á/ga*rnfÍBi, aé
banxi borffa.1iur fyrirfraja. axm&r* 9&JML
Aiíar b-ar»aair setniial rA&wiaiwaiil bl&Jte-
lan. Pðst- íd5a baolt aárlaqw&ir etJllaft tS
TAa Ylfctn* Frexa. Ltd
Ritstjóri og ráðsmaður:
GUNNL. T R. J Ó N S S 0 N ....
WINNIPEG, MANITOBA, 2. MARZ, 1921
Þjóðræknisfélagið.
i.
Þjóðrækmsfélag Islendinga í Veíturiieimi
er nú orðið nærfelt tveggja ára gamalt. Var
stofnað sem kunnugt er 25. marz 1919. Það
er ennþá á hvítvoðugnsárunum, en furðu vel
hefir f>að þá dafnast á þessum 23 mánuðum,
og má vænta þess að framtíðin færi því þrótt
og haldföst ítök í þjóðlífi voru.
Flestallir þjóðflokkar hér í álfu hafa
stofnað einhverskonar þjóðernislegan félags-
skap s*ín á meðal, með* líku markmiði og
í>jóðræknisfélagið. Þjóðernið er dýrmætasta
arfleifðin, sem mennirnir eiga, og ætti ekki að
vera á glæ kastað sem fánýtum hégóma. En
til þess að Vestur-íslendingar geti varðveitt
þjóðerni sitt og tungu, er traustur félagsskap-
ur nauðsynlegur. Öllum ætti að vera það
ljóst, að það er oss lffsskilyrði í allri vorri
baráttu fyrir velferðarmálum vorum, að vera
sameinaðir en ekki sundraðir, og má þá ein-
hvers vænta í framtíðinni. Ekkert er sjálf-
* sagðara eða eðlliegra að sambandið myndi,
en það, sem oss er öllum sjálfgéfið og með-
fætt, sem er tunga vor og þjóðerni.
Tilgangur Þjóðræknisfélagsins er sá, að
varðveita og ávaxta alt hið fagra og göfuga,
er vér Vestur-íslendingar eigum í þjóðerni
voru, til þess að vér getum orðið sem beztir
borgarar í hérlendu þjóðlífi og sánnastir ís-
lendingar, án þess þó að einangra oss hér.
Einnig að styrkja tengslin, sem binda oss við
ættjörðina og hina íslenzku þjóð. Ennfrem-
ur að vinna að samheldni og framförum landa
vorra hér í álfu og hjálpa til þess að ungling-
arnir læri íslenzku og íslenzk fræði. Annars
hljóða þeir liðir stjórnarskrárinnar, er lýsa til-
gangi félagsins, þahnig:
Að stuðla að því af fremsta megni, að Is-
lendingar megi verða sem beztir borgarar í
hérlendu þjóðlífi.
Að styðja og styrkja íslenzka tungu og
bókvísi í Vesturheimi, bæði með bókum og
öðru, eftir því sem efni þess framast leyfa.
Að efla samúð og samvinnu meðal Islend-
inga vestan hafs og austan og kynna hérlendri
þjóð hin beztu sérkenni þeirra.
Markmið félagsins er löfsvert og ætti að
vera öllum þeim hugþekt, sem unna þjóðerni
sínu og feðratungu. Framtíð íslenzks þjóð-
ernis hér í álfu er komin undir framtíðar-
starfsemi félagsins og áhrifum þess.
III.
Annað ársþing Þjóðrækmsfélagsins er ný-
Jega afstaðið. Vér verðum að játa, að vér
urðum þar fyrir talsverðum vonbirgðum. Oss
fanst áhuginn ekki eins mikill fyrir þjóðernis-
málunum og vér höfðum búist við, þ. e. a. s.
áhugi manna á að sækja þingið. Or bygð-
unum komu fáir og héðan úr bænum miklu
færr: en við hefði mátt búast. Eins komu
ýms atvik fyrir, sem sýndu að sumir möttu
meira ýms smávægileg einkamál sín en heill
og velferð félagsins, og er slíkt illa farið. Og
sá maður, sem er svo blindur af sjálfselsku,
að hann vill heldur gersundra félaginu, en að
tíða persónulegan ósigur, er lítilmenni og
engj.'m félagsskap til uppbyggingar.
Öðrum vonbrigðum urðum vér fyrir, er
vér fórum að yfirlíta meðlimaskrána. Hún
fv^tr aðe’ns um 800 meðhmi, og er margt af
því unglingar og börn. Vér höfðum búist
við að mikill meirihluti allra vestur-íslenzkra
f . IryLJ'.-feðra og konur þeirra væru með-
limn félagsins og einnig mikið af æskulýðn-
um. Meðiimaskrá n sýnir, að í sumum bygð-
um eru aðeins tveir eða þrír meðlimir og alls
enginnV sumum. Aftur er þátttaka annara
bygða allgóð. Flestir meðlimir munu til-
tölulega vera í MarkerviIIe, Alta, og þar næst
í Wynyard, Árborg, Pembjna, Brown, Tan-
tallon og Silver Bay. Aftur eru mjög þunn-
sk'paðar meðlimaraðirnar í Foam Lake,
Ohuröbbndge. Leslie, Gimli, Mountain, Lund-
ar og Otto. I Selkirk, Blaine, Edmburg,
f ota og Garðar finst ekki einn einasti
meðlimur, og má það dæmalaust heita.
Þjóðræknisfélagið þarf að vinna meir að
útbreiðsu sinni. Deiidir ætti að stofna í
hverri einustu bygð, því með þeim hætti yrði
auðveidara að vekja starfslöngun og áhuga
manna. Það er margreynt, að þesskonar
fyrikomulag er happadrýgst. Stórstúka Is-
lands hefði t. d. ekki áorkað miklu, ef hún
sannfæringu ykkar og sjáífstæði og fylgið
niér — annars kosningar.’
1-á eru orð stjórnarformanosms ekki síð-
ur móðgandi fyrir kjósendur fylkisins. Hann
svo gott sem segir þeim með berum orðum.
að þeir hafi farið skakt að ráði sínu, er þeir
höfnuðu stjórn sinni í síðastliðnum júnímán-
hefði verið ein og óskift félagsheild. Undir- J uði, og nú ættu þer að sjá áflieiðingarnar, ef
stúkurnar víðsvegar um landið breiddu út
bindindisstarfsemina undir umsjón stórstúk-
unnar. Sama ætti að eiga sér stað með
Þjóðræknisfélagið, nefnilega aðalfélag með
mörgum deildum. Nokkrar deildir eru
myndaðar, en þeim þarf að fjölga að miklum
mun.
Það er um framtíðina, sem menn verða að
hugsa í sambandi við þjóðernismál vor. Fyrir
hana gerinn vér það sem gert verður í þeim
efnum, og það sem vér látum ógert verður
hennar tap. Ef vér því viljum að eitthvað
íslenzkt fái að lifa, verðum vér að leggja
rækt við það og gróðursetja það í barns-
hjörtunum. “Það ungur nemur, sér gamall
temur,” er margreynt sannmæli.
III.
Forsetaskifti urðu við Þjóðræknisfélagið
á þinginu. Séra Rögnv. Pétursson, sem ver-
ið héfir forseti þess frá upphafi, baðst undan
endurkosningu, og var í hans stað kosinn
séra Jónas A. Sigurðsson frá Churchbridge.
Séra Rögnvaldur hefir reynst mjög nýtur for- unni
seti, verið sívakandi yfir velferðarmálum fé-
fagsins, og unnið að þeim af röggsemi og
■lipurð. Hann heldur áfram að vera ritstjóri
Tímaritsins.
Forsetinn nýi, séra Jónas A. Sigurðsson, er
haéfileikamaður hinn mesti og sannur íslend-
ingur. Erum vér ekki í neinum efa um að
hann muni reynast vel í stöðu sinni, áhugi
hans á þjóðernismálum er einlægur og eld-
heitur, og má mikið heita ef honum tekst ekki
að vinna eitthvað á, félaginu og íslenzku
þjóðerni til gagns.
Vestur-íslendingar! Hafið það hugfast,
að markmið Þjóðræknisfélagsins er að gróð-
ursetja í hugum ýkkar alt hið bezta, sem báð-
ir þjóðflokkarnir, sá íslenzki og sá canadiski,
hafa til brunns að bera. Og hver er svo ein-
hliða í þessum málum, að ekki vilji hann að
því styðja?
ekki, þá léti hann kosmngarnar dynja yfir þá,
þar til þeir sæju að sér. Og ef að þeir vildu
sperrast við að kjósa óháða þingmenn, þá að
kjósa þá eina, sem óháðir væru á ræðupall-
inum, en þægir og auðsveipir í þingsalnum.
Sjálfsákvör^un kjósendanna vegur sára
lítið í augum Tobíasar Norris, að því er orð
hans og ráðlag benda til.
II.
á hendur Norris-
Haig, leiðtogi con-
Stjórnarskifti?
Vantraustsyfirlýsingu
stjórninni þefir John T
servativa, borið fram í þinginu, og er hún
fólgin í breytingartillögu við hásætsræðuna.
Búi-st er við að bæða bændaflokkurinn og
verkamenn greiði henni meðatkvæði, og er
þá stjómin fallin.
Hvað gerist þá ?
Fylkisstjórinn verður að snúa sér til ein-
hvers af andstæðingaleiðtogunum og fela
honum að mynda stjórn. Takist það, sem
naumast þarf að éfa, er Norrisstjórnin úr sög-
Fari nú hins vegar, þannig að and-
stæðingunum takist ekki að mynda stjórn,
getur fylkisstjórinn skip>að “Business”-stjórn
til bráðabirgða, skipaða utanþingsmönnum,
sem hefir völdin, þar til kosningarnar hafa
farið fram og þing komið saman að nýju.
Kosningar undir slíkum kringumstæðum yrðu
óumflýjanlegar. En það þarf ekki að halda
að til slfkra örþrifaráða þurfi að taka. Lík-
urnar eru, að bændaflokkurinn myndi stjórn
og að bæði conservatívar og verkamanna-
flokkunnn styðji hana, án þess þó að eiga
sæti í henni. Einnig getur farið svo, að það
verði bræðingsstjórn úr þessum þremur
flokkum, en öllu er það ólíklegra, þó að Dix-
on, verkamannaleiðtoginn, Iýsti því yfir, að
ekki væri úr vegi að mynda hlutfallsstjórn úr
andstæðmgaflokkunum, með því meinti hann
að stjórnin yrði skipuð eftir hlutfallslegum
styrkleik flokkanna, t. d. 4 bændur 2 verka-
flokksmenn og I vonservative.
Stórtíðindi virðast því í aðsígi.
Innihald Tímaritsins er fjölbreytt
og vel valið. Helzti gallinn á rit-
inu í fyrra var, hvað það var
strembið og þurt, þó fróðlegt væri
og kjarngott. Hér er það engu
kjarnminna eða ófróðlegra, en
blærinn er alþýðlegri og hugþekk
ari, og er það álit vort að fjöldan-
um verði það langtum kærkomn-
ara, eins og það er nú, en eins oe
það var. Skáld og ritsnillingai
keppa um öndvegið í ritinu. I
fyrra veitti skáldunum betvr, nú
gcíum vér þeim, sem óbundna
málið rita, sigursveiginn.
Ritgerðirnar eru harðla mismun
andi að efni, en sammerkt eiga
þær í því, að vera allar vel skrif-
aðar. Fyrsta ritgerðin er eftir
Halldór prófessor Hermannsson.
og heitir “Landafundir og sjóferð-
ir í Norðurhöfvím”. Fróðleg grein
og ágætlega rituð. Fyrirlestur
séra Kjartans Helgasonar, “Verð-
hækkun”, sem hann flutti á Fróns-
samkomunni í fyrra, mun öllum
reynast hugþekkur, og þá ekk
síður hrn ágæta ritgerð: “Þýðiní
íslenzkrar tungu fyrir Engil-Saxa”
eftir Islandsvininn Percy Aldridge
Grainger. “SundurlaVisar hugsan-
ir” eftir Jón frá Sleðbrjót, eru
fyrirtaks þjóðernishugvekja, sem
.ungir og gamlir gerðu vel í að
leggja sér á hjarta. Jón Björnsson
skáld ritar um “Nýjar stefnur” í
íslenzkum skáldskap, mjög eftir
....Dodd’s nýmapOlur eru bezta
nýmameöalií. Lækna og gigt,
bakverk^ hjartabilun, þvagteppu,
og önnur veikindi, aem stafa frá.
nýrunum. — Dodd’s Kidney PUls
kosta 50c askjan e?Sa 6 öskjur fyr-
ir $2.50, og fást hjá ölium lyfsöL
um e»a frá The Dodd’s Medicine
Co. Ltd., Toronto Ont.....
I.
Hon. T. C. Norris stjórnarformaður Mani-
tobafylkis hélt nýlega ræðu í þinginu, þar sem
hann í ótvíræðum orðum hótaði að rjúfa
þingið og láta ganga til nýrra kosninga, ef
þingið gerði stjórninni ógreitt um að koma
áhugamálum sínum gegnum þingið. Hvort
Finnsdóttur og heitir “Landskuld”
Gerist hún hér : Winnipeg á stríðs-
árunum, og lýsir vel hugarfarinu,
eins og það var þá. Æfintýrin
hefir Einar P. Jónsson þýtt.
I Tímaritinu eru ennfremur:
Þingtíðindi, Meðlimatal og Fjár-
hagsskýrsla Þjóðræknisfélagsins.
Hér hefir lauslega verið minst á
efm 1 ímartsins, en vonandi þó nóg
til þess að færa mönnum heim
sannmn um, að það verðskuldar að
tektarverða grein, sem ritstjórinn; vera ^eypt °g lesið. Tímaritið
hefir fundið sig knúðan ti! að gera aðems $1.00 og eru það
athugasemdir við, vegna þess að jang"ódýrustu bókakaupin, sem ís-
j höf. ræðst nokkuð hvatskeytslega ( en^’ bókamarkaðurinn hefir aS
á sum eldri skáldin og ljóðagerð; “jóða — og beztu.
þeirra. Séra Rögnv. Pétursson Utsölumaður Tímaritsins er
heldur áfram hinni fróðlegu rit skjalavörður félagsins, Finnur
gerð sinni: “Þjóðræknissamtök J°bnson bóksali.
meða‘1 Islendinga í Vesturbeimi” !
sem hann byrjaði á í fyrra, og erj
hér ekki fyrir endann séð. En
hér er um mikmn sögulegan fróð-
leik að ræða, og er ritgerðin þag Var haldiS í Winnipegborg
nrýðis vel skrifuð. Séra Rögnv. dagana 21., 22. og 23. fobrúar þ.
skrifar einnig í þessu riti um a" samkv.aemt þingboði því, er
Perrv A. Grainger, um “Ful'trúa “,öð‘n ,hffðu fIu“- £inSiS
r. , \ torsðti feaagsins, sera Rognv. Pet-
Fja.vkonunnar (sera Kjartan) og urs30„, f Goodtemplarahúsinu kl.
fylgja myndir þeirra beggja. hmn-( 2. e. h. hins
Annað ársþing
ÞjóSræknisfélags fslendinga.
Samskotauillleitun. | lylsla nwndir peirra Desgja. Linn- 2 c. h, |,Jns |yt„a d>8, Var
Vé, viljum leyfa oss SZrÆÆ&U ifc
með samskotaumleitun þeirri, sem hr. Fred * , f » an flutti séra Albert E. Kristjáns-
mmnmgarorðum mynd at sera , . ,, . „ ” 1
son, þmgmaður 'fyrir 5t. George
_ _ i r i * C ' p 'V____ H‘tiguiduui tynr o
Matth. Jochumssyni. Sera Guðm. kjördæmiS, stutta bæn.
Árnason ritar æfisögu Eiríks heit- Las þá ritari, Dr. Sig. Júl. Jó-
ins Magnússonar bókavarðar í hannesson, þingboS, og forseti
Cambridge, og fylgir mynd.
Eru auglýsti aS
Swanson ber fram í blaðinu á öðrum stað,
’fyrir hönd klúbbsins “Helgi magri”. Sam-
skotanna er Ieitað til spítaians á Akureyri,
þessi hótun hafi átt að verða til þess að hræða j sem nú ^járþröng. Það er þó ekki mein- ryi£,ir myna.
b „monn t-i fvlcrrlar við stiórnina eða aðeins ' in8in að samsbotanna se leitað til þess að þnmDna|e’ ,g 1 . . y, ,
þingmenn til rylgdar viö stjornma eöa aoems * i 1 u* • ' r i ba riteerðir timaritsms taldar.
bending til fylgismanna stjórnarinnar um að 1 ^na a byggmgarskuld.nm, sem sp.talmn I Þa rit§er0ir tim
vera við öllu búnir, vita menn ógerla, þó hið I er kominn *• heWur a að ^erja þe.m t.l að
fyrra sé líklegra. Að vinna sér fylgi með ; kanpa handa sp.talanum ymsar nauðsynjar,
hótunum er ekki beinlínis fagur leikur en þó I ^“nnHs sfí I v'ísu'rnaT lip°ur7 og d.llandi á vör- samda- Lýsti hann þar atörfum
SÍTÍt ,UÍ^ hafi hvorki j - k-™. U*gl,a og f.gu„,a £ ÍZuV™
' né afturbataföt og eins að teppi og ábreiður | kvæðið er Vordraumur eftir fyr;r lægju. Erihún of löng til að
séu af skornum skamti. Það er úr þessum í Þorskabít, heillandi og þytt, en birtast hér. jafnvel í útdrætti og
skýrslur emlbættis-
manna yrðu fram lagSar. Á
.. meSan á því stóS, og síSar, rituSu
Þa koma skaldin með ljóð, sög- flestir fundarmenn nöfn sín á
ur og æfintýri. Skerfur þeirra er nafna skrá Iþingsms. Forseti las
léttur og laglegur og margar 'leika fyrst sína skýrslu, ítarlega og vel
En sá er hængurinn á þessari hótun stjórn-
arformannsins, að Norrisstjórnin getur ekki
rofið þingið. Það eru mörg dæmi til þess að
stjórn, sem hefir verið ofurliði borin á þingi, J unum-
gengur til kosninga, en þá er það til þess að ,
fá vissu fyrir, hvort það er stjórnin eða meiri-!
hluti þingsins, sem nýtur fylgis kjósendanna. j
En Norrisstjórnin er nýlega komin frá kosn- 1
ingu, þar sem kveðinn hefir verið upp yfir i
henni dauðadómur; hún getur því ekki álfrýj- j
að dómnum til sama dómstóls að nýju.
vandkvæðum, sem á að bæta með samskot-
Spítalinn á Akureyri er eini spítali
Norðurlands, og þangað koma sjúklingar
bæði austan og vestan. Er því óhætt að
biðja landa vora hér, sem komnir eru úr þess-
um þrem landsfjórðungum, að hlaupa rndir
bagga, en einkum þó Norðlendinga. Þeim
ætti að vera bæði ljúft og skylt að leggja eitt-
hvað af mörkum í spítalasjóðinn.
skáldið teygir lopann helzt til of þy^fti nauðsynlega að prentast
langt, kvæðið tapar sér í lendinni. «érstaUlega } vikublöSunum eSa
G. J Guttormsson er her með þrju ^ Fjárm4laritari Gísli ]6nsaon ]ag
smakvæöi; miöKvæöiö, Veiöin stutta skýrslu staðfesta af yfir-
er ágætt. Þá eru “Þrjú kvæði (skoSunarmönnum, sem meSal ann
eftri Jakobínu Johnson, einstak- ars sýndi aS félagata-1 var viS
Iega lagleg og þýð, eins og t. d.: h™un ™ 1920 480- .en, vi»
° arslok 5 7U; og svo margir bæzt
“— Ef varðveitir arfleifð þíns viS síSan bók var lokaS, aS*óhætt
Raunar er það satt, að Norrisstjórnin hafði j Meðlimir Helga magra eru fáir, en þeir
stærsta flokkinn að baki sér, er gengið var-af hafa byrjað samskotin með $200.00, og auk
hólmi, þingflokkur hennar var stærstur. Það j þess er arðurinn af Þorrablótinu, en hann
gaf henni réttinn til að halda völdum til þess ! varð næsta lítill. Það er ekki beðið um stór-
er þingið nýja kæmi saman. En til þess að ! ar upphæðir, frekar að sem flestir gefi, því
geta haldið völdunum lengur, varð stjórilin 1 margt smátt gerir eitt stórt.
að gera bandalag við annan þingflokk, eða | Mr. Swanson segir að samskotin megi
þá að fá svo marga annara flokka þingmenn I senda til ritstjóra Heimskringlu, eða gjald-
í lið-með sér, að hún hefði meirihluta. Gæti kera Helga magra, hr. Al’berts C. Johnson.
hún hvorugt af þessu varð hún að leggja nið- ! Vér vildum að honum væri einum send sam-
ur völdin. Þannig var alment litið á málin skotin; þó skal oss ljúft að taka á móti pen
anda,
þér ekkert í heimi má granda,
—og dauðinn er dagrenning ein.’
eftir kosningarnar. Stjórninni hefir ekki
tekisi að auka fylgi sitt, en hún vill ekki
leggja niður völdin að heldur. Hún hótar
kosningum. En hvenáer hefir það heyrst, að
stjórn, sem bæði þing og kjósendur hafa 1
hafnað, hefði rétt til þess að leita til kjós- I
enda að nýju á sama grundvelli og hún var \
feld á áður. Dæmi til þess finnast ekki í
þingsögu nokkurrar þjóðar.
, Vítaverður í fyista máta er boðskapyr !
stiórnarformannsins tii óháðu bændanna í \
þ ng;nu, því til þeirra beindi hann máli sínu
aðallega. “Þið gangið í lið með mér, eða 1
ingum og koma þeim til hans, ef einhverjir
kysu heldur, að senda þá til ^vor. Skrifstofa
Mr. Johnsons er 907 Confederation Life
Bldg., Winnipeg.
Vestur-Islendingar! Gerið góðverk á
sjúkum og þurfandi — gefið í spítalasjóðinn.
Bókfregn.
Tímarit Þjóðræknisfélags Islend-
inga í Vesturheimi. II. ár. 136x
48 bls. 8vo. Winnipeg 1920.
Þá er Tímarit Þjóðræknisfélagsins hlaupið
mætti telja félag'smenn um eða
yfir 700.
Skjalavörður, Finnur Johnsonr
las up pskýrslu sína, er meðal ann
r , •• i i ■ arr 'bar meS sér, aS 900 eintök
En vænst mun morgum þykja hef8u se]zt af fyrsta árg. Tíma.
um ljoðin hans dr. Bjorns heitins aulc þess er sent var til Is-
Bjarnarsonar frá Viðfirði. Fyrsta lands. sem enn hefir engin skýrsla
kvæðið, “Við sæinn eg hvíldi”, er fengist yfir. ^
hreinasta perla. Upphafserindið Gjaldkeri, Á. P. Jóhannsson,
las upp og lagS í fyrÍT fundirtn
prentaSa fjárhagsSkýrslu félagsins
fyrir áriS, endurskoSaSa. Ber
hún meS sér aS fjárhagur félags-
ins er í góSu ástandi, og er óræk-
ur vottur ágætrar frammistöSu
gialdkeranis. Trl góSa ifrá fyrra
ári voru $271.23, en viS árslok
1920 voru í vörzlum féhirSis
er svona:
Við sæinn eg hvíldi og sagði’ ’on-
um hljótt
frá sorgunum mínum,
hann létti mér harmana Ijúflega’
og rótt
með Ijóðunum sínum.” t7Un, , , ,. , .
$/04.0 1, og auk þess omnlheimt
“Út úr Babylon”, er fallegt G-r'r a"glýsingar umfram skuldir
kvæði, sem J. Magnús Bjarnason f34,6 J°’ en skuldlausar eignir eru
hefir þýtt. Og er þá Ijóðabálkur "Jb °&mt ‘ e,tt mnan
tímaritsins talinn.
þið verðið að ganga berfættir um hávetur- | af stokkunum í annað sinn, og ekki er það að
’nn út í nýja kosningahnð, var meiningin í í þessu sinni eftirbátur fyrirrennara síns,
orðum hans. Margir af bændaþ.ngmónn- hvorki að efni eða búningi. Frágangurinn er
riú íbjjsund dollara.
Allar þessar ákýrslur voru tekn-
Sögur og æfintýri Tímaritsins ar fyrir hver út af fyrir sig og sam-
standa Ijóðunum lítið að baki, og þyktár eftir nokk rar umæður, var
það einkennilegasta er, að það eru f°rfeta os gjaldkera auk þess
1 •• 1 mj- Av„ STP'tt: þaW-lætis atkvæði.
konur, sem eru soguskaldin. Arn- o. ^ x x c
, ° .. , . . oera uuom. Arnason gat munn-
run fra helh a tvær sogur í ritinu. ]„„a „kvrtlu um útbreiðslustarf
Fyrri sagan er lagleg, en sá er ó- sitt í þarfir félagsins. HafSi hann
skrifuð á Reykjaví'kurmáli, sem
nnum eru bláfátækir menn, sem illa gætu allur einkar vandaður, og á Gísli Jónsson, sem fjöldi manna hér mun eiga bág
sfaðið sig við að le^gja út í nvjan kosninga-1 séð hefir um preiltunina, hrós mikið skilið ' með að skilja. Þriðja sagan í
leiðangur. Norris gaf þeim valið: ‘ Gleypið j fyrir smekkvísi sína og vandvirkni. ' Tímaritinu er eftir Guðrúnu H.
kostur á seinni sögunni, að 'nún er ferSast um Narrows og Lundar
bygSir í 20 daga, og fengið um
100 nýía félagamenn. Kvað hann
fáa andstæSa félagsskapnum, en
rnarva miög áhugalitla. Var
skýrsla þessi meStekin og séra