Heimskringla - 10.03.1925, Blaðsíða 5

'SS6I JNnr 'OT ‘ÐHdlNNIM
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSlÐA
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
K A U P I Ð A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East. Phone A 6356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
aöeins á málaflutning sækjanda, yrði
vart talinn réttlátur dómari.
I»ó eru flest mál í huga einstak.
lingsins þannig flutt og da*nd. Þeir
eru færri aö tölunni, sem neyta aö-
eins þeirra skoöana, sem þeir hafa
sjálfir aflaö sér, meö erfiöi síns eig-
in anda.
-----------x-----------
Bréf frá Markerville,
(Frá fréttaritara Hkr.)
1. júni 1925.
'.Síöastliöinn vetur reyndist að öllu
athuguöu, einn af þyngstu vetrum,
sem komiÖ hafa hér á þessum aldar.
fjórðungi, sem nú er að líða af.
hann byrjaði strax með veturnóttuin
siðastliðið haust, meö nokkru snjó-
falli og talsveröum frostum, en al-
gerlega féll hann á um miðjan des-
embermánuð; hlóð þá niður af skynd
ingu ákaflega miklum snjó, svo aö
umferð á brautum varö torveld; þó
tók frá\ um sinn höröustu frostin og
snjófalliö, aðeins í bili, en veður.
reyndin mátti kallast hin sama fram
að miðjum marzmánuði. Brá þá til
betri veðráttu, og þó fanndýpi væri
mikið, leystj snjóinn ótrúlega fljótt.
Var sir ástæða til þess, að jörðin var
lítið frosm undir, en langsamlega
uppþornuð; enda hvarf snjórinn og
vatnið svo fljótt,, að farið var að
vinna á ökrum fyrir og um miðjan
aprílmánuð. Vorvinna hefir gehgið
fljótt, því tið hefir verið stilt og þur,
en köld og næturfrost nokkur. Kring.
um 20. maí gerði hér talsverða rign-
ingu; siðan grær alt, grashagi og
akrar. Sáning er nú að mestu leyti
búin; eftir á stöku stað að sá íyrir
grænt fóður.
Þó veturinn væri langur og þung.
ur, mitn\v fólðurbirgðir hafa verið
nægar og skepnuhöld víðast hvar
góð hér um slóðir. Nokkrir bændur
feittu gripi sína til sölu. Þykir það
borga sig helzt, því haust markaður.
inn er óþolandi lágur, hefir verið
það haust eftir haust. Skepnur ganga
hér nú lakar undan sumrum en fyrr-
um, sem er áð kenna rýrnum bithag-
ans og minna landrými. Hver fjórði
partur “sectionar” er tekinn og not.
að'ur, enginn landskiki er til uppbót.
ar lengur, og verður þvi hver að búa
að sinu, hvort sem það er mikið eða
lítið.
Heilsa fólks hér og líðan er gó$
og hefir verið nú um nokkurn tíma.
17. apríl s.l. andaðist bóndinn Ás.
mundur Kristjánsson við Markerville
.— merkur maður og vel þektur (sjá
æfiminningu í 20. tölublaði Lög-
bergs).
Þó að veturinn væri erfiður, bæði
að veðráttu og yfirferð, þá samt
voru margar samkomur haldnar i
Fensala Hall í Markerville, að til-
hlutun hinna ýmsu félaga bygðarinn-
ar, og voru vel sóttar með1 goðum á-
rangri. Voru það; Kvenfélagið,
Lestrarfélagið;, Lúðrafélag Marker-
ville og fleiri, sem hlut áttu að því.
12. april — á páskadaginn — flutti
séra Pétur Hjálmsson messugerð i
lútersku kirkjunni á Markerville fyr.
ir mörgu fólki.
Fvrir löngu síðan var hér sett
nefnd til að annast um Isjendinga.
dagshald i þetta sinn. Er svo sagt,
að hann sé ákveðinn 17. júní. Með
þvi er þó það unnið, sem fyrri, að
vera ekki i ofmiklu samræmi við
aðra VesturTíslendinga. Sagt er, að
loforð sé fengið fyrir þvi, að hr. E.
H. Kvaran, rithöfundur og skald,
flytji aðalræðu dagsins; “Minni ís-
1ands”. Það hefir löngum verið tal-
ið höfuðstykki íslendingadagsins, sem
það líka er; og torvelt mun að fa
jafnhæfan mann til þess, sem herra
Kvaran. Það er ekki einungis lands-
ins, sem er að minnast, heldur öllu
fremur þjóðarinnar, sem i landinu
hýr. —
Með beztu óskum til ritstjóra
blaðsins og ritstjóra þess.
Þurviðri og þesskonar.
(Lauslega þýtt.)
Sólin hefir verið heit. Hún hefir
helt geislaflóði sínu -niðun á jörð-
ina, og þannig eyðilagt allan gróður.
En ekki er hætt við að jurtirnar deyi,
þó þær eyðileggist.
Náttúrulögmálið verndar jarðar.
gróðurinn. Veturinn gengur í garð
og kælir og svalar hinum sölnuðu
laufum og orpnu leggjum, ekki að.
eins í ár, heldur “langt fram á kom-
andi öld”.
Það kemur ekki oft fyrir að sólar-
hitinn eyðileggi jurtirnar. ,Hið heita
sólskin tefur fyrir vexti þeirra, en
svo kemur blessaður norðansvalinn
og hressir þær. Þvi reglufesta
er hvarvetna í náttúrunni, og allir
geta því verið rólegir. Enginn skyldi
æðrast, þó svörðurinn sviðni. Allir
vita, að haustið og veturinn koma.
Allrir vita, að silfur. og demants.
hjúpur vetrarins breiðist senn yfir
bygð og bæ. Allir vita, að þessi
himneski brennuvargur lækkar senn
á lofti og missir kvngi sina, og þá
mun frostið og snjórinn koma öllu i
lag.
Sólarhitinn minnir á kvalastað
hinna framliðnu. En hann liggur
einnig falinn í mannshjartanu, hérna
megin grafár. Líkt þessu á sér stað
í náttúrunni. Þó er munurinn sá, að
sól og jörð ög jurtir eru háð lögum
náttúrunnar. Það er maðurinn ekki.
Barn Hbttintottans getur orðið kon-
ungur eða drotning á Englandi. —
Jurtir þurfa jarðveg, Ijós og loft.
Mannleg vera getur lifað á hverju
sem er. Þó einhver sé fæddur auli,
getur hann orðið mesti gáfumaður.
Sá sem er illa undirbúinn undir lif.
ið, hefir sér einum um að kenna;
hann gat séð um, að hann væri bet-
ur úr garði gerður, þegar .þann kom
í þenna heim. Hann gat einnig ráð-
ið því, hvort hann fæddist í fangelsi
eða á fyrírmyndarheimili. Maðurinn
er óháður öllum lögum og reglu.
festingum náttúrunnar. Hinn frægi
Burbank segir, að allar þær stór-
vægilegu breytingar, sem hann hefir
gert á ýmsum jurtum, hafi hann
komið í framkvæmd sökum þekking-
ar sinnar á breytiþróun lifsins. Nú
segir Lögberg og Brynn, að breyti-
þróun eigi sér ekki stað, þegar um.
mennina er að ræða.
I stað þessarar óumræðilegu reglu-
festu i jurtaríkinu, hefir mannkynið
öðlast hina dýrinætu gjöf: jafnvæg-
ið í lífinu. í»etta jafnvægi (í lífinu)
á að vera oss sem “salt jarðar”. Og
verða allir að nota það — helzt éftir
formúlum þeim, sem finna má í
hinni helgu bók.
Láti þá enginn brennandi sólgeisla
komast inn í sálu sína, því hann gæt!
brent upp jafnvægið. Gleymi eng-
inn að hann er! utan allrar reglu-
festu náttúrunnar, að hann getur
hoppað upp í himininn, þegar hon-
um sýnist, verið hvað sem hann vill
og gert hvað helzt sem honum sýn.
ist, en þó aðeins meði aðstoð hins
undursamlega jafnvægis i Hfinu.
J. P. P.
----------x-----------
«
Glímufélagið Sleipnir
Eins og lesendum Heimskringlu er
kunnugt, er ekki langt síðan þetta|fé-
lag var stofnað, en það hefir ekki
verið aðgerðalaust þessar fáu vikur.
JGoodtemplarar lánuðu félaginu
húsnæði endurgjaldslaust, og verð.
skulda þeir beztu þakkir fyrir.
Á æfingum var byrjað tafarlaust,
og hefir þeim verið haldið uppi með
svo miklu fjöri síðan, að ekki verður
knnað séð en að íslendingadags-
glíman í sumar verði myndarlegrí en
nokkru sinni, síðan þær v'oru í mest-
um blóma árin 1914—1915'. Var þá
sýnd fegurðarglíma, sem enn þann
dag í dag fyllir huga þeirra hunangi,
er unna glímuíþróttinni íslenzku.
Til þess að félag þetta geti ennþá
haldið áfram að blómgast, þurfa all-
ir Vestur-Islendingar að láta sinn
skerf af hendi rakna því til styrktar
og döfnunar.
Ungir drengir, sem þessa fögru og
alíslenzku iþrótt vilja nema, fá sér-
staka tilsögn endurgjaldslaust hjá
félagi þessu. Væri þvi óskandi, að
allir þeir, sem eiga drengi, sendi þá
tafarlaust til félagsins, og jafnvel
væri óskandi, að sem flestir feður
kæmu líka, svo þeir gætu séð með
eigin augum, hve fjörmiklar og
skemtilegar æfingarnar eru. Með
þessum hætti væri auðvelt fyrir fé-
lagið, að stofna ungflokk fegurðar-
glímumanna. Talið því máli félagsins
til drengja yðar, og þá mun ómur
raddar yðar bergmála í fegurðar-
sjírúða islenzkrar íþróttar á Islend-
ingadegi vorum.
F é 1 a g i.
----------x----------
Ræða Th. H. Johnson
á 100 ára afmæli Norðmanna.
»
“Orð min eiga að flytja hjartan.
lega kveðju frá forsætisráðherra
Canada og þjóðinni allri, ekki ein-
ungis til amerísk.norrænu hundrað
ára hátíðarinnar; ekki einungis til
MINNISV. KYNFLOKKSINS.
“I hinni miklu borg, Lundúnum,
stendur bygging, gerð af meistara.
höndum. Allar þjóðir og kynslóðir
dást að henni. Eg á við dómkirkju
St. Páls. Bygging'^nie'istarinn, Sir
Christopher Wren, hvilir undir þaki
hinnar miklu kirkju. Leiði hans er
auðkent með einfaldri hellu, og a
hana grafin þessi ofð; “Leitir þú að
minnisvarða hans, þá líttu í kringum
þig.’ Þegar eg nú renni huganuin til
þeírra manna norrænna, sem til graf-
ar eru gengnir í Ameríku, þá kemur
mér þetta í hug: Leitir þú minnis-
varða norrænna manna á þessu meg-
inlandi, þá líttu í kringum þig.
Herra forseti. Leyfið mér að end-
ingu að bera yður kveðju forsætis-
ráðherrans í Canada og allrar þjóð-
ai mnar. Sérstaklega langar mig til
að ’áta í !jós þikklæti hinna mörgu
þúsunda norrænna manna í Canada,
fyrir náðarsamlega þátttöku yðar í
þesSari hátíð. Bandarikin og Can-
ada hafi i heiðri sameiginlegar arf.
þágur enskumælandi maritia, cg sömj
hugsjónirnar vaka fyrir háðum. Megi
aldrei verða treyst á það iVknaaf!,
sem býr í armleggjum þesisara frænd-
þjóða, þeim til ~tvístringar, heldur til
þess, að bræða þær fastar saman en
r.okkurntíma áður.”
-7------X------—
STJÓRNMÁLA-
afkomenda norrænna manna, heldur
einnig til allra þeirra einstaklinga
hinnar miklg þjóðar, sem rödd mín
nær til. Þær tvær þjóðir, er byggja
mestan hluta þessa mikla rnegin-
lands, eru á óteljandi vegu vel sett-
ar. Um það höfum vér norrænir
menn fullvissað oss fyrir löngu síð-
an. Og þess vegna slitu margir af
oss sig frá þjóðlöndum feðra vorra.
Vér höfum ekki orðið fyrir von- |
brigðum. Það má vera, að viðeig- |
andi sé, að biðja forseta Bandaríkj- i
manna, og þá sjálfa, að virða á betri
veg, ef eg helzt til oft tengi santan
Bandaríkin og Canada í máli mínu.
En eg get ekki, og vildi ekki, þótt
eg gæti, varist því, að finna til ‘ein-
ingarinnar á milli þessara tveggja
þjóða, þegar eg ávarpa þetta fjöl-
menni. Þessir tveir fánar, sem hér
blakta saman, hafa aldrei verið and-
stæðir í ófriði, alla þá tiu áratugi,
sem vér signum í dag. Aldrei hefir
hermaður eða fallbyssa, herskip eða
riffill, komið í ljós eða látið til sin |
heyra á 3000 mílna löngum landa. |
mærum, er rikirit skilja á láði og legi,
þau hundrað ár, sem liðin eru frá
því að fyrsti norræni maðurinn á
síðustu öldum tók bólfestu í Ame-
ríku. Eg gæti kallað eftirkomandi
kynslóðir norrænna manna, sem svo
drjúgan skerf hafa lagt til menning-
ar hins nýja heims, í hundrað ár, til
vitnis um það, frammi fyrir ófriðar-
þreyttum og örvœntandi heimí, að
það er mögulegt tveim þjóðum, ná-
grönnum, að lifa í fullu öryggi, friði
og eindrægni. Að vopnabúnaður og
varnarráðstafanir eru ónauðsynlegar
þjóðum, sem þrá og vilja hafa til
þess, að láta hvor annari í té um_
hurðarlyndi og virðingu.
FRETTIR.
Bandaríkin.
Fyrv. varaforseti Thomas R. Mar-
shall lézt 28. f. m., 71 árs að aldri.
Hann var varaforseti Bandarikjanna
1913—1921. Ætt hans er gömul •
Bandaríkjunum. Hann lagði lög fyr-
ir sig og var ríkisstjóri í Indíana
1900—1913. Hann var frægur fyrir
glaðværð sína, léttlyndi og fyndni.
Öskuðu margir, að hann hefði verið
varaforseti í stað Coolidge. Því sið-
an Abraham Lincoln var myrtur,
hefir "humor” þótt skorta tilfinnan.
lega hjá, forsetnm Bandaríkjanna.
Argentina.
Tveir argentínskir læknar, Jauré-
gui og Lancelotti, telja 'sig hafa fund-
ið blóðvatn (serum), er líkind?séu til
að lækni sárasótt (syfilis) að fullu.
Hafa þeir árum saman (síðan 1913)
gert tilraunir með hieðalið, einkum
á lama-dýrum, en þó Hka á mönn.
um, og hefir árangurinn yfirleitt ver.
ið góður. — Enn sem komið er, mun
þó vera of snemt að fullyrða, að hér
sé um óbrigðult meðal að ræða. —
Talið er víst, að læknar þesisir muni
bráðlega leggja leið sína til Frakk-
lands, og verður þá lækningatilraun.
um þeirra haldið áfram þar, senni-
lega í Pasteur.stofnaninni.
----------x----------
Einn herlegur bænar-
sálmur.
(Textann og tilefnið má lesa i Lög-
lærgi 30,—4,—’25.)
FRAMTIÐIN.
Látum oss þess vegna, sem hér er.
um saman komin til að heiðra menn
og konur fortíðarinnar, helga sjálfa
oss og niðja vora enn voldugra hlut-
verki í framtíðinni. Voga að því
háleita takmarki, að synir og dætur
norrænna forfeðra taki höndum sam.
an við enskumælandi menn, er byggja
hið nýja ættland þeirra, til þess að
veröldin verði farsælli og betri bú-
staður á komandi árum.” —
Þá gat Mr. Johnson þess, að þótt
aðalhátíðarhaldið færi fram í Banda-
rikjunum, þá fylgdist Canada einhuga
með, því þar byggju 170,000 manns
af norrænum stofni. Og þeir væru
þar, sem, í Bandaríkjunum, taldir
meðal þeirra 1x>rgara. sem allra
mestur fengur væri i. Hann taldi að
ástæður fyrir þvi væru meðal ann.
ars iðni þeirra og virðing fyrir lands-
lögum; írelsisþrá; ást á fögrum list-
um, og ýmislegt fleira. Og þeir
kendu niðjurn sínum lotningu og
djúpa ræktarsemi við sögu og minn-
ingar föðurlands ættfeðranna, án
þess að rýra ást þeirra á hinu nýja
ættlandi. —
Æ, láttu ei Satan leiða mig
þars ljúfar meyjar baða sig,
þvi það er freisting fjári hörð,
— sem fáir standast hér á jörð:
Að sjá þar “stríplast” fögur fljóð,
úr flestum hefir tekið móð.
í'fjh \
I sumar, þegar sólin skín,
við sundstaðina gættu mín,
því þar er fáklædd fljóða mergð
“á fjörunum” — með allskyns gerð—
óg sjálfsagt verður Satan þar
með "syndsamlegar freistingar”.
Er ef mig grípur freisting flá
og falli eg — eg vona þá
•áð það sé einhver ógift mær,
sem á mér þannig tökum nær:
Eg kvíði eg hafi ei kúnst né rausn
að kaupa dýra syndalausn.
Og ef nú syndin örir\ og sterk
þar á mér gerir niðingsverk,
eg vona að Lögberg leggi þá
mig Iíknarhendur sínar á:
og láti synd og svikager
á Satan bitna — en ekki mér.
Bcrgur í Stcini.
------------x------------
Fyrirspurn.
Nefnd var kosin á síðasta þjóð-
ræknisþingi, til þess að sjá um að
senda börn úr bænum á meðan skóla.
fríið stendur yfir, er hefðu sjálf eða
foreldrar þeirra ekki ráð á því. Og
með því að þessi hugmynd kom fram
á þinginu frá mönnum utan úr bygð-
unum, sem mjög heppilegt meðal.til
þess að börn lærðu islenzku, og á
sama tíma hefðu tækifæri til að hvíl-
ast og byggjast upp úti á landi; þá
gerir nefndin hér með fyrirspurn til
fólks í bygðum Islendinga, og mælist
ti! þess í bróðerni, að þeir, sem hafa
hentugleika og kringumstæður til að
taka eitt eða tvö börn fyrir mánuð
eða tvo, geri nefndinni aðvart. Taka
mættu þeir fram, hvort þeir viklu
heldur drengi eða stúlkur. Tilkynn-
ingu um undirtektir fólks má ser.da
til einhvers af eftirfylgjandi nefnd-
ármönnum:
Mrs. P. S. PÁLSSON,
715 Banning St.
Mrs. R. DAVÍDSSON,
- 637 Alverstone St.
Miss I. BJÖRNSSON,
703 Victor St.
Mr. S. ODDLEIFSSON,
Ste. 6 Acadia Apts.
Mr. J. JÓHANNESSON,
675 McDermot Ave.
Winnipeg.
SERST0K KJ0RKAUP
handa lesendum Heimskringlu.
Sökum takmarkaðra birgða getum vér aðeins boðið fá-
um lesendum þessi kaup. — Vér gerum aldrei saman-
burð á verði, en getum fullyrt, að vanalega mynduð þér
borga tvöfalt fyrir þessa muni.
Silfruð hnífapör.
Hvert stykki ábyrgst ágætis “Silico Plate”, sem endist
og lítur vel út árum saman.
250 Teskeiðar.........20c hver ^
200 Dessertskeiðar....35c hver
200 Matskeiðar........35c hver
100 Dessert og Borðgafflar . . .. 35c hver
lOOyDessert og Borðhnífar . . . . 35c hver
3 st3rkkja silfruð teset $10.00.
Aðeins 2 silfruð teset, 3 stykki hvert, af beztu tegund,
bjóðast á þessu kjörverði: — $10.00 hvert.
Mahogany bakkar.
Aðeins 10 sporöskjulagaðir eða aflangir bakkar úr Ma-
hogany. 20x15 þuml. Með glerbotni og málmhöldum.
Þessir bakkar myndu vanalega seljast helmingi dýrara.
$2.95 hver.
Bezta Gullvöruverzlun í Canada-
PORTAGE
Dinqujall s C-RRY
I

This is the Life!
THERE Is a new joy to fishing when you
have a sturdy little Sport Twin to do your
oar work. At earliest dawn you speed away
to distant fishing grounds. Starts instantly,
runs quietly without vibration. Weighs only
40 pounds. No batteries — built-in-flywheel
Magneto. Automatic .reverse
—changes the boat immediately
from full speed ahead to astem.
Safety tilt-up protects motor.
Slow and high speeds—Zenith
carburetor, specially designed
for the Evinrude Sport Twin.
Don’t waste your vacation
hours in oar work—get an
Evinrude.
Helgi Einarsson
BERENS RIVER, MAN.
EVINRUDE

I Swedish American Line :|
f
t
EÐA NEW york
ici akincE/s ST0CKH0LM
Cabin og þriðja pláss IjLAINUj 2. og 3. pláss
ÞRIÐJA PLÁSS $122.50
e|s GRIPSHOLM
1., 2. og 3. PLÁSS
KAUPIÐ FARBREF FRÁ NÆSTA UMBOÐSMANNI EÐA
SWEDISH AMERICAN LINE
470 MAIN STREET,
♦;♦ HALIFAX
Y E/S DROTTNINGHOLM
\
T
f
f
f
♦?♦
f
f
f
T
f
Í
V ♦