Heimskringla - 09.03.1927, Blaðsíða 3

WINNIPEG 9. MARZ 1927
HEIMSKRIN G LA
3. BLAÐSIÐA.
ROYAL
YEAST
CAKES
GERIR
AFBRAGÐ
HEIMATIL-
BRAUÐ.
meir oa
50 ár.
bókar, 2. kap. 3. artikula, samt 6.
bókar 13. kap. 14. art.*) Þessi dóm—
ur var þeim áhevrandi báðum fyrir
réttinum upplesinn. Þar eftir voru
þau opinberlega aöspurð, hvort þau
satöfestingar á honum. Siguröur
Stefánsson mótmælti því harölega og
bar því viö, að meödómsmennirnir
séu ekki til þings komnir og að plögg
þau, er rekstur málsins í héraöi
vildu mæta óstefnd fyrir lögréttunni, | snerta, séu ekki lögö fram, heldur
aðeins dómsniðurstaðan, og því sé
hvaö nær sem lélegheit féllu þau
þangað aö flytja. Hvar til þau svör
uðu já. Þessu franiar auglýsist ekki
það sem í þingskrifið þyrfti inn aö
fdera, hvaö aö vitna meö undirskrif—
uðum nöfnum að framan innnefndir
meðdómendur Anno, die et loco ut
supra (ár, dag og staö sem fyr)”.
Þó Wíurn með því aö spyrja Jón
og Sunnefu, hvort þau vildu mæta
óstefnd fyrir Lögréttunni jafnskjótt
og hægt væri að flytja þau þangað,
hafi haft töþiveröa tilburöi til aö
flýta málinu, réyndist honum þó ekk—
ert liggja á, 'þegar til síefja kom.
Svo sent getið var um var fyrra
blóðskammarmálinu á lögþingi 1741
frestað til lögþingis 1742 og skyldu
þá bæði Wíum og þau systkini koma
til þings. En á lögþingi það ár
“þann 11. Julii, voru þrisvar upp—
nrópaðir sýslumaðurinn í Múlaþingi
monsér Hans Wíum og delinqvent—
erne þaðan, hverra sök var á næst-
| höldnu lögþingi uppsett, og mætir nú
hvorki hann né sömu sakapersónur
fyrir þessum lögþingisrétti, og því
fórst enn málssóknin fyrir á þessu
j ári. Ekki sést að lögþingið hafi vítt
þetta atferli Wíums. Ilonum mun
•viðstödd það samtal Wíums og Jóns
-voru að sögn hins síðarnefnda, kona
Wiums, Guðrún, og Guðrún nokkur
Arnadóttir. A héraðsþingi 30. júní
1742 á Bessastöðum í Fljótsdal nefn—
':r Wíum sér átta meðdómsmenn, yf—
. irheyrir þau systkini og kveður upp
■eftirfarandi dóm: 1
‘‘Anno 1742 þann 30. Junii aö
settu héraðsþingi aö Bessastöðum i
Fijótsdal, og innnefndum til meðdórn
«enda af sýslumanninum Hans Wíum
•eftirskrifuðum mönnum, nefnilega
Einari Þorvarössyni, Jóni Jónssyni,
Arna Þorvarðssyni, Ivari Arnasyni,
Þorsteini Jónssyni, Sigurði Brynj—
•ólfssyni, lögréttumönnum monsér
Birni Ingimundarsyni og Ornólfi
Magnússyni, komu fyrir réttinn del—
inqventerne (þ. e. sakamennirnir)
Jón Jónsson og Sunnefa Jónsdóttir,
sem af réttinum aðspurð meðkenndtt
að þau hefðu sín á milli drýgt blóð-
■skömm enn að nýju, hvað þau ját—
•uðu aíi réttinum nærverandi og á—
heyrandi, öldifngis óneydd og sjálf—
"krafa, bæði laus og liðug án bolts
og járna. Þau framar aðspurð hvort
þau vildtt fyrir þessum rétti mæta
og dóm þola svo sem, lögstefnd. Svör
uðu já. Að síðustu voru þau að-
spurð hvort þau hefðu nokkuð til
afsökunar móti sínu téða broti að
fram færa, hvar til þau svöruðu
•sameiginlega: ekkert fyrir utan sína
íávizku, ltver þau biðja í guðs nafni
•rnega af réttinum álitast. Hvar fyr—
ir að þessu undatigengnu téð sök er
oss undir endanlegann dóm tekin,
með svofelldri ályktan sem fylgir:
Þessar vesælu persónur, Jón Jóns—
•son og.Sunnefa Jónsdóttir, sem fyrir
þessum rétti laus og liðug og ótil—
lokkuð hafa meðgengið sitt að nýju
ífallið blóðskammarbarneignarbrot
fsvo!), sem opinbert varð á næst—
liðnutn vetri síðast í Decembermún—
uði, skulu bæði lífiö missa eftir guðs
og konungsins lögum, hann. háls—
höggvast, en hún í vatni drekkjast.
Dómurinn er byggður á Stóradómi
Uvokölluðum item Norsku laga 1.
ekki allt “sökinni að lútandi’" aö
iögum undirbúið eða frarn kqmið, og
verði að sekta Wíum fyrir ólöglegar
aðgerðir. Er svo málinu frestað til
næsta dags.
Það var þá þegar 1741 eins og ein
nver grunsemdarkeimur í garð Wí—
ums. sem skein út úr meðferð máls—
ins á iögþingi. Og ekki er það. síður
nú í sambandi við síðara málið. Sést
það af því að síðara málið er tekið
fyrir á undan hinu fyrra, sem þó
virðist sem hefði átt að vera öfugt.
Það virðist eins og allt sé fyrirfrani
undirbúið, og veikur grunur kvikn—
ar um það, að óvinir Wíums ætli að
nota sér að einhverju leýti aðstöðu
sína til þess að klekkja alvarlega á
rtonum. Hins vegar verkar það ó—
þægilega, að Wíum er ekki til þings
kominn. V
An þess að sjáist hvert tilefnið
sé eða nokkur grein sé .gerð fyrir,
hvernig á því standi, er bókað svo í
lögþingsbókinni:
“Þann 17. júlí fyrir middag mættu
enn að nýju sakapersónurnar Jón og
Sunr efa Jónsbörn item rrocurator
signor Sigurður Stephánsson. 1) Jón
hafa verið talið það til afbötunar, að ! Jónsson aðspurður af réttinum, hvort
í Múlasýslum voru á þessum árurn ’ hann meðkenndi sig að hafa framið
I hin mestu harðindi, bændur, sem áttu
1200 fjár, héldu ekki nema fáeinum
kindum eftir, 10, 12 eða þar um; þa'
blóðskömm með systur sinni Sunn—
efu, eftir að þau í fyrra sinni urðu
að blóðskömm opinber, svarar, að
féll og fjöldi hrossa. Auðugir menn ; hann hafi verið að því spurður, hvort
hann stæði við sína'fyrri meðkenn—
ingu. 2) Hver sú meðkenning ver—
ið hafi. Svarar, að sýslumaður Hans
Wíurn hefði sagt sér, að systir hans
Sunnefa, hefði að nýju lýst hann
föður að því barni, hvar upp á hann
segist svarað hafa: “Það mun verða
svo að vera ef hún hefir lýst því, eVt
eg er ekki farinn að trúa því að hún
hafi gert það". 3) Hefir þú aldrei
verið hér urn oftar spurður? Svar-
aði: Nei, 4) Hvað kom til þú játaðir
þessu í aflausninni, eða hefir þú ekki
þar upp á afleystur verið? ' Svarar:,
Eg hefi fyrir hvorugt brotið affeyst-
ur verið, og aldréi til kirkjunnar
komið síðan seinna barnið kom.
5) Hefir þá ei heldur presturinn við
þig talað ? Svarar: Aldrei! Eg hefi
séð hann. álengdar. 6) Aðspurður,
hvort hana vissi sig öldungis frían
fyrir að hafa drýgt blóðskömm og
holdlegt santræði með Sunneíu síð-
an hans og hennar barneign hefði í
fyrra sinn opinber orðið. Og var
það, eða að minnsta kosti fundið það 'lann fyrir réttinúm hið frekasta
á sér, að á þingi mvndi stærsti hvell— I tnögqlegt var ámintur að segja sann-
urinn í málinu konia, og honum hafi í'ei'kann. Svaraði: að hann tfyrL’r
þótt hentara að vera þar hvergi °S sinni samvizku vissi sig frí-
nærri.
urðu þá að mestu félausir. Þá kotr 1
hyorki sýslumenn né lögréttumenn til
þings úr Múlaþingi. Hans Wíum
rak sýsluna um vorið gangandi, fal—
aði hann hesta til þings, en fékk
hvergi. Svona lýsir Grímsstaða-
annáll ástandinu, og var þá ekki að
furða þá Wíum kæmi ekki til þings.
Svona drógst nú hið fyrra mál til.
1743 og qkki féllu heldur ‘ljelegheit’’
til að flytja Sunnefu og Jón til þings
vegna síðara málsins fyrri en á þvi
úri. En á þessa ári áður en hann
væri sendur til þings reyndi Jón
Sunnefubróðir að strjúka úr varð—
haldi Wiums, en séra Magnús Guð—
mundsson á Hallormsstað hefti för
hans og skilaði honum aftur.
1743 sendi Hans Wium þjón sinn,
Sigurð Eyjólfsson, þann er 1741
vitnaði uni veikindi Sunnefu, til
lögþingis og lætur han flytja með
sér þau systkini, en sjálfur ketnur
sýslumaður ekki, og ntá það furða.
Það er alveg eins og hann hafi vitað
Arthur Furney
Teacher of Violin
932 Ingersoll Street
PHONE: 89 405
A. S. BARDAL
selur ltkklstur og r.nnast um ftt-
farlr. Allur útbúnaftur sá beitt
Ennfremur selur hann atlskonar
mtnnlsvarba og legstelna—j_t
S4S 8HERBROOKH BT
Phonet 8« 60T WINPÍIPEG
The Hermin Art Salon
gerir ‘Hemstitching” og kvenfata-
saum eftir nýjustu tízku fyrir
lœgsta vertS.
Margra ára reynsla og fullkomn
asti vitnisburt5ur frá beztu sauma-
skólum landsins. Utanborgar pönt
unum fyrir Hemstitching sérstakmr
gaumur gefinn.
V. BENJAMINSSOIV, eigandi.
(»60 SarRont Ave.
Tnlsfml 34 152
----------------------\----•
Dr. C. H. VROMAN
TANNL.EKNIR
Tennur ybar dregnar eSa lagab-
ar án allra kvala.
TAL.SIMI 24 171
505 BOYD III,1)0. WINNIPEO
iJ 'fT
TH. JOHNSON,
Ormakari og GullkraiSur
Selui giftingaleyflsbrít
beretakt atnygll vettt pðntunum
o* vlCriörbum útan af landl.
264 Muln St. Phone 24 637
SECURITY STORAGE &
WAREHOUSE CO., Ltd.
Flytja, Koymn, bAa nm og nenda
llö.smunl og Piano.
Hrelnsa Gólfteppl
SKRIFST. og VÖRUHÚS “O*
Flllce Ave., nðlœgt Sherhrooke
VÖRUHÚS “B”—83 Kate St.
MltS B. V. ÍSFELD
Planlnt A Teacher
STUDIOi
Ó6ð Alveratone Street.
Phone : 37 020
I
j Dr. Kr. J. Austmann í
I í
ÍWYNYARD

SASK
Emil Johnson
%
Service Electric
524 SARGENT AVE-
Selja rafmagnsáhöld af öllum teg.
undum.
Viðgerðir á Rafmagnsáhöldum,
fljótt og vel afgreiddar.
Slmli 31 607. Helmnsfmlt 27 286
Dr. M. B. Ha/ídorson
401 Boyd Blds.
Skrlfstofuslml: 23 674
Blundar eérstaklega lungnasjftk-
dðma.
Er aS flnna & skrifstofu kl. li_11!
f h. og 2—6 e. h.
Helmllt: 46 Alloway Ava.
Talslmi: 33 158
fr
DK. A. III.UNDAl,
602 Medical Arts Bldg.
Talsími. 22 296
Stundar sérstaklega kvensjúkdóma
og barnasjúkdóma. — Að hltta:
kl. 10—12 f. h. og 3—5 e. h
Heimili: 806 Victor St.—Síml 28 130
HEALTH RESTORED
Lœknlngar 6 n 1 y f J %
Dr- S. G. Simpson N.D., D-O. D.O,
Chronic Diseases
i Phone: 87 208
Suite 207 Somerset Blk.
WINNIPEG, — MAN.
DA/NTRY’S DRUG
STORE
Meðala sérfræ'ðingv.
‘Vörugæ<5i og fljót afgreiðsia*
eru einkunnarorð vor,
Horni Sargent og LiptOA,
Phone: 31 166
1
íj
J. J. SWANSON & CO.
Limlted
R E N T A I, S
I JÍSUR A N CH
REAU E S T A T B
MOHTGAGKS
000 Parls Bulldlng, Winnlpeft,
qrý þar frá. 7) Aðspurður, hvort
20. júní 1742 hafði Wíum tekið nokktfr hefði náíægur verið Iþegar
Skriðuklaustri
barnsfaðernið.
til stefnu í síðara málinu til sín og Hajis Wium hefði á
meðdómstuanna sinna til að verja!
aðspitrt hann.
dóminn og til Sunnefu og Jóns til að, Svarar: Enginn nema kona svslu-
standa fyrir sínu niáli. 15. júlí 1743jmanns önmtr kvennsviít til.
hafði Lafrentz amtmaður skipað j— Sunnefa Jónsdóttir hér fyrir rétt—
Sigurð Stefánsson sýslumann í 'num aðspurð: 1) Játar satt að vera
Skaftafellssýslu evstri verjanda þeirra senl UPP á hana skrifað sé í héraðs—
systkina og mætti hann mpð þeitn á' aktinum, nefnilega, að hún hafi lýst
Dr. B. H. OLSON
216-220 Medlcal Arts Bldg.
Cor. Graham and Kennedy St.
Phone: 21 834
ViStalstimi: 11—12 og 1—5.30
Heimili: 921 Sherhurn St.
WINNIPEG, MAN.
Bristol Fish & Ch’ip
Shop.
HIB GAMI,A OG ÞEKTA
KING’S bezta gerft
Vér aendum helm tll ytltr.
frá 11 f. h. tll 12 «. h.
Fiskur 10c Kartöflur 10o
546 Ellcc Avc», hornl Langiide
SIMI* 37 455
WALTER J. LINDAL
BJÖRN STEFÁNSSON
Islenzkir lögfrœdingar
709 Great West Perm. Bldg.
Sími: 24 963 356 Main St
Hafa einnig skrifstofur að Lund-
ar, Piney, Gimli, Riverton, Man.
DR. J. STErÁNSSON
216 HEDICAL ART9 BI.U,
Hornl Kennedy og Grahaaa.
Staadar elBgðagu augna-
aef- og kverka-ajftkdéma.
'» kltta frl kl. 11 tll 11 1 k I
»K kl. 8 tl 5 e- b
TaUIml: 21 834
Helmlli: 638 McMlllan Ave. 42 681
Talsfml: 28 889
DR. J. G. SNIDAL
1A.NNUEKNIR
614 Romeraet Bloek
Portagt Avo. • WINNIPRG
Telephone: 21 613
J. Christopherson,
Islenzkur lögfrœSingur
845 Somerset Blk.
Winnipeg, Man.
r
/. H. Stitt
G. S. Thorvaldson
Stitt & Thorvaldson
Lögfr. og málafærslumenn.
807 Union Trust Bldg.
Winnipeg.
Talsími: 24 586
=)
lögþingi 16. jútí 1743.
hendi Wíums
f bróður sinn Jón föður að sínu síðara
Þar var
Sigurður Eyjólfsson. j ^arnn 2) Aðspurð, hvort hún ját—
*) Síðari staðurinn skipar, að lik-
unum skuli á bál kkstað eftir líflátið.
Yilt þú komast áfram
Velgengni er einungis þeirra, sem eru reiðubúnii að
grípa tækifærið, þegar það gefst. Eruð þér? Eða eruð
þér ánægð að fljóta úr einni lágt launaðri stöðu í aðra?
Nútíðar verzlun krefst þekkingar og kunnáttu. Hún
bíður ekki eftir að óreyndir' byrjendur læri einhvern
graút í starfi sínu. Látið ekki vankunnáttu standa yður
fyrir þrifum. Byrjið kaupsýslustarfið rétt.
Eímwood Business Coi/ege
veitir fullkomna kenslu í ölhim kaupsýslufögum. Sér-
stakar greinir kendar ef æskt er. Ágætlega lærðir og
hæfir kennarar, sem hafa haft virkilega starfsreynslu,
tryggja gagnkvæma kenslu.
Sífeld eftirspurn eftir ELMWOOD LÆRLINGUM.
Námsgreinir
Bookkeeping, Typewriting,
Shorthand, Spelling,
Composition, Grammar
Piling, Commercial Law
Business Etiquette
High School Subjects,
Burrough’s Cal-culator.
Talsími: 52 777
Lagði hann fram dóminn og ákæru—ja®' Þa lýsing sanna vera. Svaraði:
skjal Wíums þar sem hann krefst a® 'u,n befði sagt það fyrir hræðslu
sakir við sýslumann Háns Wíum. 3)
Aðspurð hvort bann hefði hótað
henni nokkru fyrir réttinum. Svar—
aði: Nei. heldur hafi hatin gert það
heimulega, þegar hún. hefði lýst
hann föður að barni sínu, þá hefði
hann sagt’sér, að hún skyldi lýsa
hann Jón bróður sinn, því þetta brot—
ið væri ei verra en það fyrra. 4)
Aðspurð hvar þetta hefði skeð. Svar—
aði: i baðstofunni á Egilsstöðum.
hefði þá enginn maður við verið, því
maðurinn annar, sem hefði með Wí—
itm þangað komið, hefði verið úti i
hlaðinu, en hinn eftir hverjum hann
hefi sent, hefði ennþá ekki kominn
verið. 5) Hvort hún hefði um þessa
barnsfaðernislýsing aðspurð verið af
prestinum. Svaraði: Nei, og aldrei
befði hún þar upp á afleyst verið.
6) Aðspurð, hver þá væri faðir að
hennar barni. Hún svarar: Enginn
annar en Hans Wíum, og eg lýst
hann föður að því. Alvarlega ámint
af réttinum að segja sannleikann,
sagðist fyrir guði ekkert sannara vita
en hún nú sagt hefði. Signor Sig-
urður Stephánsson uppá stendur að
málið eigi ekki til endilegs dóms að
Hi« nýja
Murphy’s
Boston Beanery
AfgreitSir J’ish & Chlp* I pökkum
tll helmflutnings. — Agœtar mál-
tíSlr. — Elnnlg molakaffl cg svala-
drykklr. — Hreinlætl elnkunnar-
orb vort.
629 SARGENT AVE., SIMI 21 »06
HEIMSKRINGLA
i
hefir til sölu námsskeið við beztu
VERZLUNARSKOLA
í borginni með afföllum. Þeir sem vilja hagnýta sér
8 þessi kjörkaup, ættu að finna ráðsmanninn tafarlaust.
fjmm
Verð:
Á máhuðl
Dagkensla........$12.00
Kvöldkensla.......5.00
^lorgunkensla .. .. 9.00
Skrifið eftir fullum upplýsingum til skólastjórans.
210 HESPLER AVE., ELMWOOD.
Heimili: 52 642
upptakast. Sigurður Eyjólfsson,
sem upp á sýslumanns Wíums vegna
mætti, sagðist ekkert hafa í þessari'
sök hans vegna að framfæra. Hvar
fyrir að öllu þessu svo komnu var
af eðla herra lögmanninum Magnúsi
Gíslasyni afsagt svolátandi interlo-
cutorium (þ. e. úrskurður) :
Sýslumaðurinn Hans Wíum, sem
úttekið hefir lögþingisréttarstefnu í
þvi blóðskammarmáli, er hann og
hans héraðsakt vænist tilfallið millum
systkinanna Jóns og Sunnefu Jóns-
barna að nýju 1741, hefir ei fyrir
lögþingisréttinn 'innsent héraðsdómim
í téðu máli af viðkomendum eftir
lagafyrirmælum innréttaðann, held—
ur einasta undir sinni hendi og for—
siglingu. Þar a$ auki hafa báðar
áðurnefndar sakapersónur Jón og
Sunnefa fyrir þessum rétti neitað, að
þau hafi síðan þeirra fyrra blóð-
skömm varð 1739 opinber, sín á mill—
um framið nokkuð holdlegt samræði,
heldur hafi hún fyrir heimulegar
fortölur sjálfs sýslumannsins Hans
Wium, lýst þessu broti tipp á bróður
sinn fyrir héraSsréttinum, hverju hún
nú fyrir þessum rétti lýsir upp á sjálf
an sýslumanninn Hans Wíum og
hann, en engann annan vera föður
aS því barni, sem hún fyrir héraSs—
réttinum 1742 kendi bróSur sínum.
Því kann þessi sök aS svo vöxnu ei
til endilegs dóms nú fyrir aS takast
fyrir þessum rétti, heldur frávísast
honum þar til rannsókn er skjen (þ.
e. séS) um þessa siðastnefndu lýs—
ing Sunnefu upp á sýslumanninn
Hans Wíum og þaS verður þá að
nýju til endanlegs dórns innstefnt.
En fyrir ólöglega dóms extradition
(þ. e. útgáfu) í þessu máli, hvar með
sýslumaðurinn Hans Wium hefir
orsakað réttinum ólöglegt uppihald
skal hann hetala til Hörgslands ho—
spitals 6 ríkisdaler Croner, sem lnkt—
ir skulu vera í næstkomandi fardög—
um undir aðför og execution (þ. e.
lögtak). Svo skulu og sakapersón—
urnar haldast í tilhærilegu fangelsi
uppá sýslumannsins Hans Wíum
kostnað, annaðhvort hjá nefndunt
sýsluntanni, eður þeim herra justits-»
raaden (þ. e. Lafrenz amtmaður) til—
skickar til sakarinnar endalyktar”.
Með þessunt úrskurði er málið al—
veg gerbreytt og komin í það önnur
uppistaða en fyr. Nú er blaðinu svo
srntið við, að þaS er ekki lengur
blóSskammarmál Jóns og Sunnefu,
heldur barnsfaSernismál sakakonunn
ar Sunnefu og Hans sýslumanns
Wíum og mál á hendur honum fyrir
embættismisbeitingu, hlutdrægni sem
dómara og kúgun á föngum meS
fleiru. Og nú snýst máliS síSur um
líf þeirra systkina, en aðallega um
embætti og æru Wíum. ÞaS er vafa—
laust eftir þetta þing, en ekki eftir
þing 1758, eins og Gísli KonráSsson
segir, að beinakerlingarvisa þessi
var kveðin, sem eignuð er Sveini
Sölvasyni, þá nýorðnum varalög—
manni:
Týnd er æra, töpuð er sál,
tunglið veður í skýjum,
Sunnefu nú sýpur skál
sýslumaðunnn Wium.
Sama dag og úrskurðurinn dundi
yfir var -tekið fyrir fyrra blóðskamm
arntálið. Játa þau systkini ‘‘óneydd
á sig þessu blóðskamnrarbroti" og
eru þau dæmd til að “hafa forbrotið
sjtt líf og skal því nefndur Jón nreð
öxi hálshöggvast, en konan Sunnefa
í vatni drekkjast”, og átti Wíum að
sjá ttm franrkvæmd dónrsins. Verj—
andi -þeirra, Sigurður Stefánsson,
(Frh. á 7. bls.)