Heimskringla - 14.03.1928, Blaðsíða 2

2. BLAÐSÍÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG 14. MARZ 1928
Gerðabók 9. ársþings
Þjóðræknisfélags Islendinga í Vesturheimi.
DaviSsson, H. G. Nordal ogi Þorst. úr í fjármálunum. Þrír vegir virt—
Gifðknundsson.
1 Mozart, Sask., ÞórSur Arnason,
Hóseas Hóseasson, Páll
Jón Finnson.
-ust vera fyrir (hendi. Fyrst a'ð
nefndin legði fram féö sjálf, og það
Ihefir hún gert, a8 því leyti sem
Tómasson,'|þessir $100.00 hafa ekki hrokkið til
útgjaldanna á árinu. AnnaS: leita
(Fr!h.),
Lesin var og eftirfarandi skýrsla
deidarinnar “Harpa” í Winnipegosis.
‘‘Skýrsla Þjóðræknisdeidarinnar
Hörpu Winnipegosis, Man. yfir árið
1927.
Fundalhöld 4. þessa daga; 3. marz,
4 apríl (ársfundur) 11 mai og 11.
júH. A ársfundi vóru kosnir em—
bættisrríenn deildarinnar fyrir það ár,
forseti Armann Björnsson, varafors.
G. F. Jónasson, félhirðir Sigurður
Oliver, varaféh. T. H. Oliver, bóka—
vörður Malvin Einarsson, skrifari
félaginu hafa allir þeir sem 18
og borgaS hafa iSgjöld sín.”
ara
MeS þessu skal þó ekkert fordæmi
sett urrt þingskap í framtíSinni.
A þingi 21 febr. 1928
J. J. Bildfel!, Rögnv. Pétursson,
B. B. Olson.”
/ Elfros, Sask., Ölafur O. Jó—
Ihannsson, dr. J. P. Pálsson, og ein-
hverjir fleiri.
A Brœðraborg ‘viS Foarri Lake,
Saslk.), Jón Janusson, Narfi Narfa-
son.
1 Churchbridge (Þingvallanýlend—
u) Magnús Hinriksson form., Einar
Framsögumaður lýsti því yfir aS
á þingi væri staddir aSeins 5 full—
trúar frá deildum út um bygSir, og 1
tveir erindrekar er færi meS um-
iboð nokkurra einstaklirfga, í deildinni
"Fjallikonan” í Wynyard, en sem
Gíslason og Hannes Eyólfsson. A
>esum fundi mætti séra Jónas A.
SigurSsson fyrir hönd nefndarinnar
Winnipeg.
Finnbogi Hjálniarson, varrtskr'if. ekki gætu skoSast 6em fulltrúar eftir
GuSmundur GuSmundsson, yfirskoð—
unarmenn reikningabóka og skjala
deildarinnar Oh Jóhannsson og Sig.
Magnússon.
Barnakensla á Islenzku fór fram i
22 daga af júlí mánuSi. 23 börn
nutu tilsagnar. Þau vóru á aldrinum
7 til 16 ára. Sóttu vel námfiS.
Kennari Mrs. öskar FriSriksson.
MeSlimatala deildarinnar er nú 39
fullorSnir og 16 unglingar og börn
— 55 alls.
Deildin hefir beðið hr. Brynjólf
Þorláksson aS vera hér viS söng-
kennslu næstkomandi apríl mánuS.
16 febr. 1928,
F. Hjálmarsson, ritari.
Tók hr. Björn Magnússon þá til
máls, með leyfi forseta, og flutti
átarlegt erindi um “Skógræktun á
Islandi.” Var óskað eftir aS erindi
Iþetta yrði birt á prenti. Forseti
lofaSi þjóSræknishugsanir ræSu-
manns og lýsti aSdáun sinni yfir því
aS þessi maSur, er mikinn aldur æfi
sinnar hefSi dvaliS í óbygSum skyldi,
í einverunni hafa haft hugann full-
ann af hlýleika til Islands og koma
hér fram meö ávöxt þeirra hugsanna
í ákveSinni tillögu. Séra J. P.
jSólmundsson tók í sama streng, áleit
hugmfy-nd tíllögumanns góSa, þótt
hugsanlegt væri aS erfiSleikar kynnu
aS finnast á framkvæmdum. Séra
Jónas A. SfgurSsson þakkaSi Birni
Magnússyni fyrir aö hafa skrifað um
rnáliS og flutt það hér. KvaS hann
hinn mesta rrryndarbrag vera á flutn—
ingi þess og lagði til þess að þaö
væri tekiS - upp á dagskrá. Arni
Eggertson kvað huiglmynd Björns
Magnússonar vera þá aS þegar heim
væri farið 1920, hefði hver sá er
heim færi, meðferðis fræ til sáningar
í sínu héraði. Væri þetta fögur
hugmynd.
Ungfrú Þorstina Jackson frá New
York var stödd á þingi, KvaS hún
'þaö áhugamál Émile Walters aS
tilraunir yrSu gerðar til þess, að
“klæða landiS.” HefSi hann skrifáS
bréf um þetta til stjórnarinnar á Is-
landi. Væri þeir þannig aS vinna
aS sama máli, hvor i sinu íagi og
hvor án vitundar annars. Arni Nefndin hefir þvi haldiS eins
Eggertson studdi tillögu séra Jónasar. marga fundi í byglSum Islendinga og
Forseti ákvaS að málið skyldi tekiS hún átti kost á, eöa nánar framtek-
upp og bauö þinginu að ræSa þaö. jg 4 eftirfylgjandi stöðum: 1 Sel—
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson lagSi til kirk: Þar vóru kosnir forvígis-
aS kosin væri 3 manna millíþinga—menn málsins Runólfur Halldórsson,
nefnd í málið, er leitaSi samvinnu GuSjón S. Friöriksson og Bjarni
um þaö við þá Björn Magnússon Dalmann. A fundinum mættu fyrir
fyrirmælum um) 21 grein laganna.
Allmargir félagsmenn í deildinni
Frón hefSi og lýst því yfir viS
þingbyrjun aS þeir vildu eigi hlíta
fulltrúa umboöi þaSan. Til þess aS
koma 4 veg fyrir allan vanda viö
fundarstjórn og atkvæSatalningu í
þinginu heföi nefndin fariö þess á
leit viS alla fulltrúa deildanna aö
iþeir segöu lausu umboöi sinu og
leyföu aS atkvæöagreiöslu skyldi
háttaS svo sem tiðkast hefir á undan—
förnum þingum.
BeSiö var um staSfestingu á þess—
1A11 umniælum oig því skotiö til full—
trúanna. Lýstu iþeir því þá yfir,
hver 1 sinu Iagi, aö iþeir afsöluðu
sér umboði sínu til þingsins og myndi
á sínum tíma gera hlutaöeigandi
deildum grein fyrir því. Var þá
nefndarálitiö íboriS upp og samjþykt.
Jón J. Bildfell. forseti heimferöa—
nefndarinnar 1930, skýrði þá frá
starfi nefndarinnar á árinu og til—
mælum hennar ti! þinfgsins á þessa
JeiS;
“Til forseta ÞjóSræknisfélagsins í
Vesturtheimi: Háttvirti herra ! Nefnd
sú er kosin var á siöasta þjóSrækn
isþjingi. til þess aS hafa heim'farar—
mJáliS 1930 meö höndum, leyfir sér
að leggja fram svohljóSandi skýrslu
yfir starf sitt á árinu.
Fyrsta verk nefndarinnar var aö
skipta meö sér verkum og var þaS
þannig gert, aö Jón J. Bildfell er
forseti; séra Rögnv. Pétursson fé—
hirSir, Jakob F. Kristjánsson skrif—
arj.
EHefu fundi hefir nefndin haldiö
á árinu. sem sýnir, aö hún hefir aS
minsta kosti leitast viS aS rækja
skyldur þær sem) henni vóru lalgðar
á heröar, svo sem ástæSur hennar
leyfa.
ASal verk nefndarinnar hefir veriö
aö innleiSa og undirbúa máliS
bygöum Islendinga. ASferöin sem
hún kom sér niSur á, var að skifta
bygSarlögurp níSur í deildir, og aS
nefnd væri kosin sem sæi um mál
þetta innan vébanda sinnar deildaf,
en sem svo aftllf StSðí í samjbandi
við aSalnefndina í Winnipeg.
/ Nýja Islandi: A Gimli séra
SigurÖur Olafsson form. séra Þorg.
Jónsson ritari og Einar Jónasson
fyrv. bæjarstjóri á Gimli.
/ Rivcrton: S. TJhorvaldsson
form., Sigunbj. Sigurösson, G. J.
Guttormsson ritari. Jón Sigvaldason,
Thorvaldur Thorarinsson.
/ Arborg: Séra Jóhann Bjarna—
son, Dr. Sv. E. Björnsson, Silgurjón
SigurSsson. Af hálfu Winnipeg
nefndarinnar niættu á fundunum
Nýja Islandi þeir séra Rögnv. Pét-
ursson og Asm. P. Jóhannssön.
/ Norður Dakota: Garðar: Jó—
hann Tómasson, Gamaliel Thorleifs-
son, Benoni Stefánsson.
Mountain: Séra Haraldur Sigtnfir,
S. M. MelsteS og Jóh. Anderson.
Akra: Bergþór Thorvardson.
opinberra samskota meSal Vestur-
Islendinlga, til þess aS standa straum
af útgjöldunum. / þriðja lagi: aS
fara fram á þaS viö félög eöa
stjórnir, sem beinlínis, eSa óbeinHnis,
hefðu hag af þessari ferö, aS leggja
fram ofurlítiö fé til aö standast þann
kostnaS sem óumflýjanlegur er, í
samlbandi viö undiribúning ferSarinn—
SigurSsson ritari. Jón Arnason, Jón ar' ákvaS nefndin aS gera
og Ernile Walters. Séra Jónas A.
SigurSsson vildi láta kjósa þing—
nefnd en ekki milliþinganefnd. J.
F. Kristjánsson vildi heyra álit
flutnirtgsmanns, er lýsti þvi yfir, aS
hann kysi heldur þingnefnd. Milli—
þinganefndartillagan dregin til
baka.
HafSi þá kjörbréfanefndin lokiö
starfi. Las séra Rögnv. Pétursson upp
svohljóSandi nefndarálit:
“Bkýrsla kjörbréfanefndar:
Eftir nákvæma. athugun 20 og 21
gr. grundvallarlaga félagsins. og meö
samkomulagi viS alla hlutaðeigandi
deildarfulltrúa, og umlboSsmenn ein—
staklinga, leggur nefndin til, aö at—
kvæSagreiSsla ög kjörgengi, á þessu
þingi, skuli svo til haga sem mælt
er fyrir í 20 gr. grundvallarlaganna,
er svo hljóöar: “atkvæöisrétt í
hönd Winnipeg nefndarinnar þeir
Asm. P. Jóhannsson og Jón J. Bild—
fell.
Wynyard, Sask. Kosnir þeir
Arni G. Eggertsson lögmaSur, Jón
Jóhannsson, Gunnar J. GuSmunds-
son, Séra Friðrik A. Friöriksson og
séra Carl J. QJson. Fyrir hönd
Winnipegnefndarinnar mættu þar
og á öllum fundunum í Vatnabygð-
um séra Rögnv. Pétursson og Arni
fastepgnasali Eggertson, en af heima-
mönnum bygSanna tók W. H. Paul—
son þingmaSur ákveöinn og áhrifa—
mikinn þátt í fundarhöldunum og
undiribúningi þeirra. sem vér þökkum
hérmeð. Enfremur flutti séra Rögn—
valdur einfalt og áhrifamikiS erindi
á þjóöhátíð VatnabygSarmanna uni
máliö.
Hensel: Jakob J. Erlendsson,
Jóseph Einarsson, Fred. Johnson.
CavaHcr: Björn, S. Thorvaldson
Svold: Asfojörn Sturlaugsson, Jón
Hannesson, GuSmundur A. Vívats—
son, Björn Eastman, Árni Mágnús-
son.
Pembina: Þorfojörn Bjarnarson,
GuSmundur Þorgrímsson. Mrs. B. J.
Johnson. Frá hálfu nefndarinnar
miættu á þessum fundum í N. Dak.
þeir séra Jónas A. Sigurösson og
Asm. P. Jóhannsson. Einnig mætti
á þeim séra Ragnar E. Kvaran frá
Winnipeg fyrir hönd Þjóöfæjknís—
félagsins.
Lengra er nefndin ekki komin meö
undinbúningsfundi, og ejga þeir
af nefndarmönnum þakkir skiIiS er
þátt hafa tekiö í þeim og lagt fram
fé og tíma til aö hrinda þessu máli
áleiöis, 4 þaö horf sem þaS þarf að
komast. Forseti nefndarinnar gat
litinn þátt tekiö í þessum fundahöld—
um; fyrst sökun anna og síðar sökum
veiikinda.
Eins og ySur, hr. forseti; er kunn—
ugt, þá var nefndinni veitt leyfi til
að bæta viö tölu sína þremur mönn—
um ef hún findi ástæöu til. þaS
leyfi hefir nefndin notaö sér, þvi
verkið er mfikiö og víötækt sem hún
hefir meö höndum. Fyrsti maðurinn
sem nefndíti kaus sér til samvinnu
Vár Hon. Thos. H. Jöhnson. VarS
hann fúsldga viS tilmælum nefndar—
innar og tók sæti í nefndinni. En
því miður naut nefndin elcki hans
aöstoðar lengi, því eins og kunnugt
er, þá lést foann 20 mai síöl. og
misti. ekki aSeins nefndin, heldur og
allir Vestur—Islendingar þar einn af
sínum ágætustu mönnum. Tökum
vér þetta tækifæri til aö votta ást—
vinum hans Og ættingjum hluttekn-
ingu vora og söknuö viS fráfall
foans. Hinir sem í nefndina hafa
verið teknir eru. Jóseph T. Thorson,
samfoandsþingmaSur í SuSur—mfiS
Winnipeg, GuSmundur Grímsson,
dómari í North Dakota og séra Jónas
A. Sigurðsson í Selkirk. í staS Thos.
heit. Johnson.
Nefndin haföi ekki veriö lengi aS
verki, þegar hún komist aö raun um,
aö fjármálin vóru henni þrándur í
götu. iStjórnarnefnd Þjóöræknisfél.
veitti henni $100.00 til nauösynleg-
ustu útgjalda. En hún rak sig brátt
á, aS þaö var meö öllu ónóg upp—
hæö, til aö standa straum af allra
nauösynlegustu útgjöldum. Henni
,var iþvi ljóst aS svo framarlega sem
Iþessu heimfararmáli ætti aS vera
nOkkur sómi sýndur, yrði hún aö
Hún fann því stjórnarformann Man—
itoba fylkis aS máli og skýröi foonum
frá öllum ástæSiun. Hversvegna
foenni findist sjálfsagt aS Vestur—
Islendingar tækju þátt í þessu há-
tíðahaldi 1930 og færu þessa för.
Lika hvaða þýöingu þaö hefði fyrir
Manitobafylki út á viö, ef Vestur—
Islendingar fjölrmentu á hátíðina —
minti hann á, að fylkiS IegSi fram
stórfé áifega, til að auglýsa sjálft
sig fyrir aliheimi, en engin auglýs—
ing gæti verið tilkomu eða áhrifa—
mieiri, en þessi för til Islands 1930,
því að einmitt þá yröi allra augum
snúiö til hinnar litlu íslenzku þjóSar.
Félst forsetisráðherrann á þetta og
1 lofaöi meö foréfi dagsettu 29. apríl
1927, aö lefggja nefndinni til eitt
þiúsund dollara á ári, í þrjú ár.
Ekki hefir nefndin fengiö neitt af
iþessu fé enn, og stafar þaS af
mfisskilningi er, inn hefir komist hjá
stjórnarformanni, en sem væntan
lega lagast áöur en um langt HSur.
—Nefndin hefir fariö hins sama
Ieit viö stjórnarformann Saskatchew-
anfylkis og foefir hann tekiS vel í
máliö, þó engar framkvæmldir hafi
heldur orðiö þar enn.
Blue
Ribbon
Þé fáið ekki altént betri vöru
þó þér jborgið meira. Heimtið
BLUE RIBBON. A öllu verði
betra en allt annað.
SenditS 25c til Blue Ribbon Ltd.
Winnipeg, fyrir Blue Rlbbon
matreiCslubók tíl daglegrar not
kunar í heimahúsum 1 Ve.tur
Canada.
kynna sér vilja Islendinga í þessu iSigfúsi Halldórs frá Höfnum þótti
mali aSur en hun skýröi þaö frekar. athugasemdirnar einkennilegar. Séra.
Samþykt var aö viötaka álit J. P. Sólmundsson mælti nieö sinni
nefndarinnar liö fyrir Hö. Var tillögu. Séra Rögnvaldur PéturssOn
fyisti liSur borinn upp og samþykt— hvaö spurninguna vera þá, hvort
ur. UmræSur spunnust um 2 HS Jeyfa skyldi nefndinni aS bæta viS
nefndarálitsins. iSéra Rögnv. Pét— sig eða ekki, en ekki að þingiö bætti.
ursson skýrði frá því, aö nefndin við mönnum í nefndina. Vildi elcki
færi fram á, aS mega bæta við sig láta þingiö kjósa fleiri. Dr.
sökutnl þess aS henni væri þaS ljóst
aö aðstoöar yröi hún aö leita sem
víðast, máli sínu til eflingar. Fyrir j
Sig.
Júl. Jóhannesson kvaö ritstjóra blaö—
anna eiga að vera ljós þjóöarinnar
og því sjálfsagöir í nefndina.
All miklir dagdómar igianga mleöal
Vestur—Islendinga um þetta mál,
sem við er aS búast. ÞaS er meS
þá eins og Irana aö þeir vita ekki
hvaS þeir vilja, og eru ekki ánægS—
ir fyr en þeir fá þaS. Þó þori ég
að staSfoæfa aS mál þetta á óhultara
ítak í huga þeirra en flest önnur.
Nefndin getur fullvissað alla um,
aö hún er ekki aö vinna aS þessu
máli í neinum öörum tilgarigi en
þeirn,, að gera sem flestum mögu—
legt aS taka þátt í förinni, sem fara
vilja. ‘ ÞaS sem nefndin hefir þvi
ásett sér aS gera og þaö sem hún
áfttUf aö hún eigi að gera er:
Fyrst: aö sameina þá sem fara vilja
og útvega þeim sem aögerngileg—
ust feröakjör.
Anndfi: aS sjá um að feröin geti
orSiS sem veglegust aS föng er á.
stuttu hafði hann átt tal viö Guðmund ^ Nokkrar umræöur uröu um tillög—
dómara Grínisson er bent heföi á aS ^ urnar, vildu tillöigumenn skoða þær
heppilegt myndi vera aö skipa fleir— I sem foreytingartillögur en aðrir sem
um í nefndina sunnan landamæranna. | sérstakar tillögur, er ekki kæmust aS.
Hefði Grímsson dómari Látið í ljósi i Forseti úrskurðaSi aö þær væru ekki
að 1 sljendingajr í Bandarikjunum , foreytingartillögur heldur aukatil—
nlyndu eindregið óska, aö Banda—' lögur og yröu því aS takast til
ríkjastjórn tæki eirfhvern viöeilgandi 1 greina. Mrs. Anna Silglbjörnsson
þátt í hátiöhaldinu, en til þess myndi fr4 Lesfoe lagði þá til aö umræðum
þurfa allrar orku og neyta. KomiS skyldi lokiö. G. K. Jónatansgon
heföi honurn til hugar, með styrk studdi. Tillagan borin upp og sam—
senatora og congressmanna frá Dak— þykt. Bar þá forseti fyrst upp
ota og Minnesota, aS fara þess á nefndartillöguna. Samþykt. Bar
leiS viS Bandaríkja stjórnina aS hún |hann þá -upp tillpgni dr. Sig. Júl.
léti smíSa vandaö o|g veglegt likn— Jóhannessonar aö bæta ritstj órunum
eski af Leifi foeppna, er fyrstur ; nefndina. Var hún feld meö 28
fann Vesturheim, er hún svo gæfi atkv. gegn 19. AS lokttm bar hann
Islendingum 1930, í viðurkenningar- upp tillöguna um aS bæta dr. Sig.
skyni um Amerikufundinn. Þá
benti séra Rögnv. á aö Saskatchew—
an Islendingar heföi engan fulltrúa
í nefndinni. En gjarna mætti líta
svo á, sem W. H. Paulson þing—
maöur væri |þar sjálfkjörinn, því
veriS hefSi hann olg væri málefnum
nefndarinnar til hinnar mestu liö-
veizlu.
hafa eirfhver úrræöi önnur en þau,
/ Leslie, Sask. vóru kosnir Bjami1 sem ÞjóSræknisfél. gæti ráSiS fram
Þriðja: aö stySja aö því eftir
mætti aö ættjörS vor hljóti
ákveönasta viðurkenningu hjá öllum
þjóöum, fyrir menningaratriöi því,
seni hátíöin er haldin til mfinningar
um. Takist nefndinni þetta, þá er
foún ásátt meö aö foún hefir ekki til
einskis erfiöað, og biöur hún allar
góöar konur og menn aS aöstoða
sig til þess.
AS síðustu íeggur nefndin til;
1. AS kjörtímabil nefndarinnar
sé lengt fram í ársloka 1930.
2. Aö nefndinni sé heimilaS aS
'bæta viö sig mönnum eins mörg—
um pg þörf eða kringumstæður
krefjast.
3. AS ÞjóSræknisfélagiS veiti
nefndinni $250.00 til nauðsyn—
legustu bráðabirgðar útgjalda.
Fyrir hönd nefndarinnar,
Jón J. Bildfell, forseti.”
Er framsögumaöur lauk míáli sínu,
skýrði foann frá því aö ungfrú
I*orstína Jaokson væri stödd á þing—
innu, sem fulltrúi Cunard gufuskipa—
félagsins og myndi hún hafa eitthvað
aS segja í sarrfbandi viS þetta mál.
Ungfrú Jackson stóS þá upp, aö
tilmælum forseta, og skýrSi frá aS
hún hefSi orðið forviða t haust, er
hún kom heim úr ferS sinni um
Canada, þvi þá hefSi beSiS srn á—
byrgðar bréf frá Cunard gufuskipa-
félaginu, þess efnis aS stjórnendur
félagsinls vildu hafal tal af henni.
ViS þessu sagöist hún hafa orðiö
og vat þá erindið þaS, aS fá hana
til aS túlka það viS Islendinga, aS
þeir fengju skip frá félaginu til
heimferðar 1930. Hún hvaSst vilja
Llrfgfrú Jackson kvað tillöguna
senl um Leifs Hkneskið ágæta, sérstaklega
væri það viðurkenning fyrir því aS
Islendingurinn Leifur Eriksson foefði
fyrstur fundiö þetta land. Vildi
hún láta stjórn Islands bjóöa Banda—
rikjastjórninni aS senda fulltrúa á
hátíSina.
Sigfús Halldórs frá Höfnum rit—
stjóri Heimskringlu taldi þaö stór—
þýSin/giarmikiS atriöi, aö fá þaö
viöurkent, aö Leifur heföi veriö
Islendingur en elkki NorSmaður.
Fanst honum Norðnfenn beita þar
yfirgangi og eigna sér þá menn er
í raun og sannleika væru Islendingar,
en lfitiS gert til aS hrinda áburSi
jieirra af sér.
Séra Jónas A. Sf.gurSsson skýröi
frá þvi aS hann hefði verið kjörinn
til þess aS mæta á hátnö Norömanna
t CamroSe, og sannað þar cins
greinilega og sögur gætu sannaS, aö
Islendingur, en ekki Norömaður,
heföi fundiö Vesturheim, — aö
Leifur hefði veriö Islendingur en
ekki NorömaSur. Silgfús Halldórs
frá Höfnum afsakaði að honum heíði
gleymst að geta þess, aö séra Jónas
A. SigurSsgon væri eini maöurinn
ihér vestra sem rækilega hefði tekiS
ofan í lurginn á NorSmönnum í
iþessu efni.
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson lagöi til
aS báöum ritstjórum blaöanna væri
foætt við i nefndina, og séra J. P.
Sólmlundsson lalgði til aS dr. Sig.
Júl. Jóhannesson væri einnig bætt
viö í nefndina en A. B. Olson studdi.
J. J. Bildfell mælti móti þessum til—
löguml, hvaö eigi vera ti! umræSu
hverjum bætt skyldi í nefndina
Júl. Jófoannessyni í nefndina og var
hún samþykt.
B. B. Olson lagði til en A. P.
Jóhannsson studdi aö 3 liður nefnd—
arálitsins um að veita nefndinni $25(1
úr nefndarsjóði til bráöfibyrgöar út—
gjalda sé vísaS til væntanlegriar
fjármálanefndar. Samþykt.
Lá þá fyrir aö skipa í fjárrrtála
og bókasafns nefnd. I fjármlála—
nefnd skipaöi forseti: A. P. Jóhanns—
son, Jón J. Húnfjörö og Tobias
Tpbiasson. I liókasa’fnþnefnd:
Hjálmar Gfislason, Mrs. Onnu Sig—
björnsson og Agúst Sædal.
Var þá borin upp tillaga og samþykt
í einu hljóöi að kjósa þriggja manna
þirignefnd i skógræktarmáliS. Þessir
tilnefndir og kosnir: Séra Jónas A.
Sigurðsson, B. B. Olson og Björn
Magnússon.
HúábyggingarmáliS lá þá næst
fyrir. UnlræSur engar. Séra Jónas-
A. SÍ'gurSsson lagöi til en Jón J-
HúnfjörS studdi áð milliiþinganefnd—
in er málið hefir haft meö höndum
sé endurkosin og rnáliS falið hennt
til frekari afkasta á næsta ári. Sam—
þykt.
Vtgáfumál Tímaritsins, kom næst
Dr. Sig. Júl. áleit aö í Timaritinu
þyrfti aö vera unglingadeild, ef þaö
ætti að ná tilgangi sínumi. ÞaS
þyr fti að vera læsilelgt fyrir unglinga
eða aö minstakosti eitthvaS af þvfi.
Sigfús Halldórs frá Höfnuim spurði
hvernig á þvfi stæSi aö tillagan sem
samjþykt heföi veriS á þingi i fyrra,
aS gefa iblöSJunum 'prerftjun riltsfnfi
sitt áriö hvoru, hefSi veriö gengin
á bulg. Forseti svaraöi þvfi aö
engin tillaga í þessa átt hefði veriS
sanfþykt í þingi í fyrra, heldur af
þáverandi stjórn félagsins, en nú—
verandi stjórnarnefnd hefði ekki
skoöaS sig bundna þess ákvæöi
því ekki fylgt þeirm fyrinmálum.
Spyrjandi kvaö fyrirspurninni svaraö
dg væri hann sarffiþykkur þessart
skoSun stjórnarnefndar. P. S. Pá-1 s—