Heimskringla - 13.06.1928, Blaðsíða 7

WINNIPEG 13. JÚNÍ 1928.
HE’I MSKRI N GLA
7. BLAÐSIÐA.
Bréf til Hkr,
Roberts, en séra
Halldór í Ballard. ;þess aS fjárveiting þingsins i Sask- sem miður mátti þar sem hann var
Létu allir vel af þeim skiftum
þótti góS tilbreytni.
og
(Frh. frá 7. bls.)
Séra H. E. Johnson stýrði henni.
Tveir prestar, sinn frá hverri kirkju ' þeirri ástæðu að þar hefir
þjónuðu. Söngur hafði verið mjög verið um auðugan garð að
Vér höfum vanalega verið fáorð-
aðir um samkomur vorar i Blaine, af
sjaldan
gresj a.
góður og athöfnin hin veglegasta,—
salurinn fullskipaður. Oss er sagt
að séra H. E. Johnson hafi verlð
hvatamaður þessarar samvinnu —
spor í áttina að sönnum kristindómi.
Guðsþjónusta fór fram í íslenzku
lútersku kirkjunni kl. 8 s. d. þann
sama dag. Var hún í því frábrugð-
in venjulegri guðsþjónustu, að sam-
an stóð að mestu af fjölbreyttum
söng. Söngflokkurinn, sem
nú er bæði fjölmennur
og vel æfður, undir stjórn hins nýja
leiðtoga síns, söng sjö sinnum. Þá
söng og barnakór æfður af sama
manni. Þess utan vóru einsöngvar,
tvlisöngur, ijórraddiaöur-karlasöngur
og sex-karlakór. Allt vel af hendi
leyst, og var kirkjan troð full.
Allt þetta eru stórar framfarir frá
því sem verið hefir hér, qg bendir
til þess að formaðurinn séra H. E.
Johnson sé vel vakandi og vaxinn
starfi sínu. Sjálfur flutti hann
stutta ræðu.
Það er ekki úr vegi að bæta þvi
hér við, — né heldur er það oflof,
að segja, að séra H. E. Johnson
ihafi verið þarfur maður menningu
Islendinga í Blaine, jafnvel þeim,
sem eru á annari skoðun en hann í
trúarefnum.
Safnaðurkvcnfclagið “Líkn’*
mintist sumardagsins fyrsta með
sikemtisamkomu að kVélldi 'þess
dags. Þar hafði verið góð skemti-
skrá: s. s. söngur, ræða, og leikin
skopsagan Annir, og margt fleira.
Kvenfélagið veitti gestum sínumi á
íslenzka visu, af mikilli rausn, kaffi
qg brauð, eins og hver vildi hafa.
Isl. prestarnir skifta verkum.
Þeir séra Kolbeinn Sæmundsson í
Ballard og séra H. E. Johnson i
Blaine skiftu þannig verkunii um
jólin í vetur sem leið, að séra Kol-
beinn prédikaði í Blaine og á Point
Nú er á því orðin ærin breyting til
batnaðar. Enda sýnir fólk að það
kann að meta þá framför með þvi
að sækja þær betur, en verið hefir.
Af ofangreindri ástæðu vona ég að
mér fyrirgefist það, að ég hefi í
þetta eina sinn teygt úr þeim frétta-
þætti, meira mláske, en góðu hófi
Igegnir. Framfarir þessar má að
mestu þakka áhrifum séra H. E.
Johnsons, fyrst með því að koma í
gott horf söngflokknum, og þar næst
ótrauðri drengilegri hluttekningu í
allri starfsemi hinna ýmsu félaga
sem fyrir samkomum standa. Þeim
heiður, sem heiður heyrir, hér og
hvervetna í öllum greinum.
Viðbœtir.
IV. H. Paulson og frú 'hans.
Þeirra var getið hér að framan
meðal igesta lengra að, sem heimsótt
hefðu Blaine. En síðan það var
ritað, hefir þeim verið haldið kveðj
u samsæti. Það var að kveldi 10.
þ. m. í Moose Hall. Fyrir því
stóðu þeir hr. Jón Víurn, séra H. E.
Johnson og þingmaður vor hr. A.
Danielsson. Konur gáfu veitinigar.
Hr. A. D. setti samsætið með lip-
urri en stuttri ræðu. Herra Jón
Vium flutti aðal ræðuna til heiðurs-
gestanna, og hafði mikið gott um
þá að segja. Þá talaði presturinn.
Næst kallaði forseti á heiðursgest-
inn, sem talaði tvisvar það kveld.
Vóru ræður hans fróðlegar, og komu
víða við, fullar af ættjarðarást og
vinsemd til allra, kryddaðar með
skemtilegum frásögum og hlægileg-
um skrítlum. Hann mintist á
Þjóðræknisfélagið og starfsemi þess.
—Sýndi fram á að hversu sem ein-
staklingar þess deildu sín á milli
og á þær deilur lagði hann engan
dóm — mætti æfinlega trúa þeim
öllum til þess að standa á verði, sem
einn maður,þegar um heiður Is-
lendinga væri að ræða. Hann gat
atohewian, til Islendinga í sambandi , viðstaddur, og stundum sóttur til að
lslandsferð\ina fyrirhugu'ð'u, I skakka leikinn. Fór þá oftast svo,
við
ihefði
verið með almennum vilja að friður koinlst á.
Að hann hafi
þingsins. — Að þingmcnnirnir hefðu neytt hjelzt til of mikið áfengra
kcpst liver við annan a& mccla með drykkja neita ég, sem þetta skrifa
þeirri fjárveiting, eins og við það ekki, en á þeirri tíð var það nú helzt
Barnasöngur.
Læknarnir
Segja
“MJÓLK — er hin algjörasta fæða og ódýrasta, fyrir
börn á þroskaskeiði — og nauðsynleg fullorðnu fólki.”
J. A. AMYOT, M.D.,
Deputy Minister,
Dept. of Health, Ottawa.
I>etta er boðskapur til Winnipegmæðra, því á þeirra herðum
hvílir ábvrgðin að sjá hinni uppvaxa ndi Canadisku kynslóð
fyrir heilsusamlegri fæðu, og þroska hana andlega og líkamtéga.
Mjólk sem undirstöðufæðu, skyldi hver móðir nota, er löng-
un hefir til að sjá börn sín yfir þroskaárin vaxa að andlegri og
líkamlegri hreysti og heilbrigði.
CiTY MiLK
er talin, ,af öllum heilsufræðingum hin bezta, meðal allra gerils-
neyddra mjólkurtegunda sem fáanlegar eru. City Milk er al-
gerlega óyggjandi og er hin hollasta fæða fáanleg nú yfir hita
timann.
CITY DAIRY LIMITED
SÍMI 87 647
lægi virðing þingsins. Það skal tek- ^ til of almennt, og er enn of mikið,
ið fram að þetta er eftir minni rit- j og verður of mikið svo lengi sem
arans tekið, og þvi ekki orðrétt, nokkur neytir þess. A síðustu ár-
nema það semi undir er strykað, kem um sínum sagði hann að hann vildi
ur 'býsna nærri því að vera það, og að hann hefði aldrei smakkað á-
alls ekki raskað meiningunni. Var, fengi. Kæmist sú hugsun inn hjá
það í hæsta máta tímaJbært erindi.! almenningi yrði ekki mikil vandræði
Enda munu þeir fleiri hér, sem út af víninu. Faðir minn var
ekki geta séð, hvernig Þjóðræknis- þekktur um stóran part af Islandi.
félagið geti kastað sliku fé i nasir ( Hann stundaði sjóm|ennsku að vetr-
veitöndum, sér og þjóðinni (nefni- inum um 30 ára skeið og kynntist
lega Isl. i Canada) vansæmdarlaust, ’ því mörgum, og enginn mun hafa
hversu sem þeir annars kunna að álitið hann heimskingja. En hitt
líta á1 styrkbeiðnina sjálfa. .... mun almennt hafa verið álitið, 'að
l víða mætti leita til að finna brjóst-
A eftir herra Paulson kallaði for- ■ TT , ,
_ betri mann. Hann mætti ekkert
setinn á þessa: M. J. B., M. G. J.,
Siig. Bárðarson, frú Sigr. Pálsson og
Chr. Casper, sem öll hlýddu kallinu, i
og töluðu nokkur orð hver. Lengur i
aumt sjá.
vannst ekki tími, nema hvað söng-
flokkurinn söng nokkrum sinnum og
söng vel. Hugheilar hamingjuósk-
ir allra hér fylgja þeim Paulsons
hjónum til átthaga þeirra. — Þökk
fyrir rúmiið.
M. J. B.
H- H *
Og ástarþakkir fyrir bré fið.—
Ritstj.
Athugasemd við grein
um Haildór <<Sko,>
og Armann 4<Sko”
Háttvirti Ritstjóri Heimskringlu!
Hann væri ekki leng’i að
hugsa sig um, en tæki bitann frá
sínum eigin miunni og gæfi hann þeim
sem honum virtist þurfa þess frek-
ar við. Hið sama mannorð hafði
hann í þessu landi. Eg er viss um
að í þessari íslenzku byggð í Pem-
bínasýslu (county) þar sem hann
dvaldi lengst af veru sinni í þessari
álfu, myndi ekki finnast maður sem
bæri 'honum annað. Hann unni
þjóð sinni, og gladdist þegar hann
sá landa sína skara fram úr því
sem gott var. Hann elskaði gamEa
landið. Þar vóru hans æskuminn-
ingar, en hann elskaði hvorki land
né þjóð í blindni, eins og kemur út
í áðurnefndri grein.
Viltu svo vel gera, að ljá
fylgjandi atihugasemdum rúrn í
Heimskringlu. I því blaði frá 16.
s. m. kom grein með fyrirsögninni
"Hdjldór Sklo jog Armann Sko.”
Var þá Kristján Níels Júlíus spurð-
ur hvert harm þekkti þennan Jóhann-
es Eiríksson sem undir greininni
var skrifaður. Svaraði hann þá:
"Þekkja fáir þennan mann,
þessi blauði glanni;
Legst á náinn, nakin hann,
níðist á dauðum mannL”
Þrjú einkenni eru framsett í grein-
inni sem tileinkast eiga Halldóri og
Armann, og líka stærri eða mjnni
parti íslenzku þjóðarinnar. Ein-
kennin eru iheimska, ofbeldi, og að
þykja sómi að öllu, hvað ljótt eða
vont sem er, bara það sé íslenzkt.
Trúlegt er að fáir verði þeir Islend-
ingar austan hafs eða vestan sem
viiji tileinka sér þessar einkunnir,
eða kalla þær þjóðrækni að minnsta
kosti neitum vér synir Halldórs
Þotgilssonar (sál) að tileinka honum
þær. Líka neitum við sögunni um
hann og lögreglumennina, sem eiga
að sanna þessar einkendir á föður
okkar eins og hún er þar fram
sett; visum henni heim í hreiðrið,
hvaðan 'hún kom. Ef til vill á hún
þar bezt heima.
Mér finnst það ódrengskapur og
tuddaháttur með langri sögu að
draga fram á sjónarsviðið framlið-
inn mann til að gefa ókunnugum
ranga hugmynd um hann, sem á svo
um leið að sýna hvað sumir Islend-
eftir- ingar séu s(tórblinclir, hUokafullir
heimskingjar. — Vissulega hefði
J. E. skrifast á við Armlann án þess
að taka á sig þennan krók.
J. E. segir að K. N. sé kerskin
og vilji láta bera á sér. Af því
að ég þekki K. N. þá veit ég að
þetta er röng ályktun. Hans Tíveð-
skapur er græskulaust gaman. Ekki
heldur tranar hann sér fram, en reyn-
ir oft að gera öðrum létt í sinni og
koma mönnum til að hlægja. En
ef illa er að honum farið, er honum
trúandi að svara fyrir sig.
Mountain, 24. maí 1928.
Tliomas Halldórsson.
Oss fannst sagan ekki meið-
andi fyrir minningu hins látna mæta
| manns; skoðuðumi hana sem græsku-
j lausa “kraftaverka”-sögu, af ná-
kvæmlega sama tæi og þær er t. d.
J vóru sagðar og mvndaðar um
I Skapta Jósepsson og Lárus Blöndal,
| og færðar vóru í letur, ýmist að
I þeim lifandi eða nýlátnum, án þess
! að nokkuru hneyksli ylli. — Ritstj.—
Nokkrar kirkjudeilur og
Kristian Schelderup.
(.Sbr. starf Brynjólfs Þorlákssonar.j
Söngvar ljúfir löngum
lyndi vekja yndi;
Stytta stund, og létta,
stranga, lífs í fangi.
—Galdur allra alda;
yriging þeim, er syngja;
unun þeim, er una:
— á að hlýða smáa.
Blíða barnsrödd prýðir
blærinn guðdómsskæri.
Taka hugann tökum
tónar ofar sjónum.
Heima opna himins
hljómar þeir og ómar.
Verður sælu-vorið
víðlendara en kvíðinn.
Þegar Ijóð úr læðing
lag fær mátt að drága
styrkt af ómum æsku,
— einig verður þríein.
Hrein og há í einu
hugsun leitar flugsins;
laus við sálarleysi
leiðir kannar heiðar.
Glæðum lífsins gæði.
Gefum þeim, sem lifa
arf af okkar starfi
— urigum móðurtungu! ....... ■ 1 —■’
Leiðum hug á leiðir • kenningarfrelsið 'væru mjög óskýr og
Ijóðanna okkar góðu. saniband kirkjunnar við ríkið óheppi-
Söngvum traustast tengist |egt. Þj,óðkirkjupr(estur einn, sr.
tungan hinum ungu. «. . , . . .. . . , f.
Edwm, hefir einnrg lýst þvi yfir,
Lárus B. Nordal. að hann segi af sér, ef réttur nýguð-
=----------~........ —.......... —- fræðinnar í kirkjunni yrði ekki skýr-
dr. Rolf Thomesen ritstjóri þar eink- j ]ega viðurkendur. Aðrir, t.d. Schef-
um orð fyrir hinum óánægðu. Benti ]0) gera heldur litið úr þessu kirkju-
á það, að einkennilegt væri, að þrefi öllu 0g segja að dr. Schelder-
Hvar sem þú kaup-
ir það og hvenær
sem þú kaupir það,
þá geturíu ahaf og
algjörlega reitt þig á
Magic Eaking
Powder
af bví, a3 það inni-
brldnr ekkert álún,
eSa falsefni að nokk
urri t »gun*l
BÚÍÐ TlL 1 f i.NADA
MACIC
BAKINC
POWDER
I Noregi hafa nú um skeið staðið
Engin þörf á aS vera
án íss, og
KÆLISKÁPA
Með hvaða skilmálum
þú getur fengið
hvorutvegg ja ?
Spyrjið yfir Símann.

Sannar afrekssögur mætti margar
af honum segja, sem flestar myndu
sýna að þær uröu til af því að hann Ja'lharðar og háværar deilur um kirkju-
tók æfinlega í strenginn með þeim \ nl®h °S eru að v'su ekki ný bára
i þar, en tilefnið er nýstárlegt. Það
j er enn sprott'ð af deilummi milli
| gamallar og nýrrar guðfræði og er
j fróðlegt til nokkurs samanburðar við
ástandið hér. Svo er mál með vexti,
að einn af helztu og áhrifamestu
yngri guðfræðingum Norðmanna, dr.
Kristian Schelderup sótti nýlega um
'brauð, eitt af hinum minni háttar
brauðum. En kirkjumálaráðuneyt-
ið neitaði að taka umsókn hans til
greina, og sótti þó en'ginn annar, þar
sem hann stæði á guðfræðilegum eð:
trúarlegum grundvelli, öðrum en þeim
sem þjóðkirkjan var reist á, því hann
hefði í riti og ræðu neitað guðdómi
Krists. Ut af þessari synjun varð
Ihin mesti gnýr og þótti nýlguðfræð-
ingum svo, sem kirkjumálaráðherran
Hasund, hefði veizt mjög alvarlega
að andlegu frjálslyndi og kenniriga
frelsi í landinu, enda hefði áður ver-
ið viðurkent jafnrétti gamallar og
nýrrar guðfræði innan kirkjunnar.
Málið komst inn í þingið og hafði
ICEsFUEL C0.LTD.
439 PORTACiE AVE
Orpo&tc Hodson s Bayt
PHONE
42321
hann
maður sem í sex ár hefði haft á
hendi guðfræðikenslu í háskólanum,
eins og dr. S., skyldi vera álitinn
óhæfur til prestsskapar í fátæku út-
kjálkabrauði og ennfremur væri það
vitanlegt, að rnikill þorri þjóðar-
innar, þ. á. m. ýmsir prestar og
skoðanir og hann héldi frarp. Hann
sagði að í norsku kirkjunni væri á
engan hátt gildandi sú játningaþving-
un, sem afstaðan til dr. Schelderups
bæri vott um, játningarritin væru
merkileg og mikilfengleg verk, sem
vottar síns tíma, en ekki bindandi
fyrir trúarsannfæringu og trúarvit-
und einstaklingsins nú. Kirkjumála-
up sé allt of góður maður .til að lendá
í prestsembætti. Málið endaði ráðh
í vil, en er mikið rætt og flest af
því sem fram kemur er annars einnig
kunnugt úr kirkjumáladeilum hérv
þótt ekki hafi skoðanirnar verið sett-
ar svo alvarlega á oddinn sem í
Schelderupsmálinu.
Kirl^jumáljacleilurnar norsku hafa
emnig nýlega orðið til þess, að stofn-
að hefir verið félag þeirra, sem að.
nýguðfræði hallast (Landslaget for
frilynd Kristendom) og er dr. Sdheld-
erup einn aðalmaðnr þess. I lög-
unum er stefna þes mörkuð svo, a8
ráðherra Hasund sagðist í svari þvj s£ ætlað, að “safna mönnum og
sinu hafa þá merkilegu aðstöðu, að
vera sammála langflestu því, sem
dr. Thomessen hefði haldið fram og
vildi á engan hátt hefta andlegt
frjálsræði, en allt um það væri sér
ómögulegt að mæla með manni til
prestsþjónustu, sem opinberlega hefði
afneitað guödómi Krists, af þeirri
einföldu ástæðu, að það væri ótvírætt
brot á lögum kirkjunnar. Umsækj-
andi gæti verið góður maður og orðið
að liði á öðrum sviðum — en innan
kirkjunnar, eins og hún væri nú,
væri ekki pláss fyrir hann, þvi kirkj-
an gæti ekki takmarkalaust tekið
við mönnum, hvaða skoðunar sem
þeir væru, kirkja væri kirkja og hlyti
alltaf að hafa i för með sér nokkur-
ar kenningahömlur, en mjög ætti að
stilla afskiftunum af slíku í hóf. Trú-
in á guðdóm Krists væri eitt grund-
vallar atriði kirkjimnar og dr. S.
hefði sjálfur tekið sér stöðu utan
kirkjunnar, með því að andæfa þeirri
trú, en annars myndi þetta eina til-
felli enginn áhrif hafa á kirkjuskipun-
ina að öðru leyti.
Umræðurnar um málið hafa orðið
heitar og ýmsar tillögur komið fram.
Mellbye, leiðtogi bændaflokksins,
benti m.a. á það, að lagaákvæðin um
konum, sem áhuga hafa á trúmálum
til varnar kristilegu frelsi og umburð-
arlyndi í trúmálum og til þess aS
vinna að skýrara skilningi á lífsgTtd'
um kristindómsins í santbandi við
menningarlif nútímans.”
Til K. N.
K. N. minn igóði, hvað er nú að?
Hví viltu’ að sakleysið misskilji það,
í Lögbergi’ um daginn i Ijómandi
verki
launa' öllu báðinu* í svolítið
merki'?
Jdhn S. I.axdal.
að
-x—
Islendingar !
Gleýmið ekki listanámsskeiöinu á
Gimli í haust, þar sem kostur gefst á
tilsögn Emile Walters. Menn á
öllum aldri, þrituigir, sem fermingar-
börn geta fært sér það í nyt. Skrifið
dr. Agúst Blöndal, 806 Victor stræti,
hér í borginni.
S K I F T I D
YÐAR FORNFÁLEGU HÚSGÖGNUM
Skiftið óþörfum og úr sér gengnum húsbúnaði upp í
nýjan. Símið eftir matsmanni vorum. Fáið hæsta verð
fyrir. Þér getið látið gömlu húsgögnin ganga upp í
þau nýju.
Viöskiftatími
8:30 a.m.
til 6 p.m.
Laugardögum
opið til
kl. 10 p.m.
SÍMI 86 667
J.A.Banfield
LIMITED
492 Main Street.
Húsgögn
tekin í
skiftum seld i
sérstakri deild
með góðum
kjörinn.