Heimskringla - 26.12.1928, Blaðsíða 1

FATAL.ITUN OG IIRGINSUN
ESlllee Avf. amd Simcoe Str.
9
Stml 37244 — tvipr llnur
Ilattar hreinaatilr og endurnýjatllr.
Betrl hrelnaum Jafnödýr.
Aeætuatu nýtizku lltunar og f&tahraina-
unarstofa í Kanada. Verk unnitS á 1 degi.
dj0$0
ELLICK AVB., and SIMCOE STR.
Winnipes —:— Man.
Dept. H.
• XLIII. ÁRGANGUR
WINNIPEG MH)WKUDAGINN DES. 26., 1928
NÚMER 13
FRÉTTIR
KANADA
Afar mikið umtal hefir það vakið
itm allt beggjamegin landamæranna,
að ýmsum helztu mönnum brenqi-
vínsgerðarinar hér í Kanada, um 30
alls, með Harry C. Hatch, formann
Hiram Walker—Gooderham & Worts
öflugustu vínbruggarafélags í heimi,
hefir verið stefnt fyrir ríkisyfirrétt
t. Buffalo, N. Y., og er ákæran á
hendur þeim sú, að þeir séu í samsæri
hver við annan og ýmsa aðra um það
að smygla brennivíni inn í Banda-
ríkin frá Kanada.—Sagt er að fáir
efist um það að stefnan sé á sönnum
igrundvelli byggð, en hún er gagns-
lít-il, meðan Mr. Hatch og félagar
hans halda sér í Kanada, því Kan-
ada er eigi skyldugt að framselja
borgara sína til ransóknar í Banda-
ríkjunum, fyrir brot á vínbannslög-
unum.
Er álitið, að Bandarikin munu
krejjast atkvæða um það, i hinum
nýja samning, er nú stendur til að
ríkin geri á milli sín. Lítur þá allt
ver út fyrir Mr. Hatch og þeim fé-
lögum. En furðu litla samúð munu
þeir hljóta, þótt þeir fyndust sekir og
illa færi fyrir þeim, því flestum mun
#þykja sem brennivínsfélögin græði
nóg á okri sínu innanlands, þótt for-
stöðumenn þeirra þurfi eigi að ata
si,g! á smyglun til annara ríkja.
regjlan, Mr. Clutz, var öll lögð í
sumar og batnaði ekki er bæjarlög-
rúm.ið með brotinn eða laskaðan
öklann.—1 síðasta mánuði ákvarðaði
því stjórnin, að The Pas skyldi eftir
þetta vera sérstakt fylkislögregluum-
dæmi, og sendi þangað W. R. Day
lögreglustjóra og tíu handfasta lög-
regluþjóna að auk, með strengilegar
fyrirskipanir um að láta hendur standa
fram úr ermum. Hefir Day auð-
sjáanlega ekki brugðist trausti dóms-
málaráðherra, því nú standa á honum
klögumál, og þá helzt frá æðsta
manni hinnar upprennandi borgar,
Barney Stitt bæjarstjóra, er kveður
röggsemi hans ganga langt úr hófi.
En helzti árangurinn af hálfsmánaö-
arstarfsemi Mr. Day er þessi: Tafar-
laust vísað úr umdæminu sex konum,
þeirrar stéttar, er viss tegund préd-
ikara og Hollywood-Textarnir nefna
“meðlimi hinnar skarlats-lituðu fylk-
ingar’’; einni bjórstofu lokað alger-
lega splúnkurnýju gistihúsi sömu-
leiðis og hver dreitill tekinn frá
leigjandanum; níutíu kærðir fyrir
víniagabrot; sjötíu og þrjú þeirra
mála afgreidd og 67 dæmdir. Itcm,
nítján stallsystur hinna fyrnefndu sex,,
reknar út fyrir borgarmúrana; pg1—
það sem verst er: ekkert útlit á
þvi að þessum ósköpuni ætli að linna.
—Enda segjir Hon. Barney að sér
og mörgum bezt metnum borgurum
bæjarins þyki þessi afskiftasemi
ganga úr hófi, því hún fæli fjölda
dándismanna burt úr bænum, í aðra
staði, er eigi þrengi svo að frjálsum
borgurum. Dándiskonurnar minnist
bæjarstjórinn og hinir “bezt metnu”
Frá /unaranth er símað, að svo
teijist til að um 3000 net séu á drifi
í Manitobavatni síðan um daginn i
•ofviðriu, er ísinn braut upp. Eru
netin metin til $30,000. Hefir verið
ráðgert að reyna að elta þau á bátum.
meðan væri opið, en síðan hefir frost
aukist svo, að sennilega er allt orðið
samfrosta aftur um það er þetta er
ritað.
Rhodes verðlaun næsta árs,1929,
í Manitobafvlki, hreppti Lawrence
Bonnyca^tle, sonur L. D. Bonnycastle
tlómara í Neepawa.—Það þarf sjálf-
sagt ekki áð géta þess, að hann er
ekki Islendingur.
Albert V. Westgate, sem dæmdur
var tii dauða fyrir að hafa myrt
sænsk-kanadiska konu, Mrs. Lottie
Adams, í Febrúar í fyrra, fékk ný-
lega skírskotun á dómnum til hæsta-
réttar, sökum þess að það sannaðist,
að einn af kviðdómendum þeim, er
fundu hann sekan um morðið, Ed-
ward W. Pickett nokkur, er ekki á
æðra þroskastig'i andilega en vana-
legt 10—12 ára gamalt barn, auk þess
sem hann hefir verið á geðveikra-
spítalanum í Selkirk; er stjórnar-
ómagi, sem geðvejkur maður,, oig
hefir fengið vottorð yfirlæknisins á
geðveikrahæliitu í Selkirk um það.
að hann þjáist af því nær ólæknandi
tegund geðveiki (dementia praecox).
Allir dómararnir fimm, voru svo
hlálegir að vera sammála um
það að áfrýjun væri sjálfsögð, þar
eð kviðdómurinn hefði ekki verið
fullgildur með slíkum manni, þrátt
Vfyrir það að ákærullögmáður v*ilcl.i
láta starf Picketts í kviðdóminum
gott heita, af því að tveir meðdóms-
menn hans hefðu fullyrt, að hann
hefði fylgst með málum með dóm-
greind og athygli!
Mesta uppistand er nú norður í
Pas, út af eftirlitinu með vinsölu-
löig’unum. Pas er í mesta uppgangi
sem námabær, og kemur þangað eðli-
lega misjafn sauður í mörgu fé;
lögregla var þar lítil, einn lagagætir
á daginn og jafnmargir á nóttunni,
enda var orðið þar all sukkusamt í
ekki á, en það mun vera af því að
þeir eru menn kurteisir, eins' og
Frakkar.—Ekki hefir dómsmálaráð-
h .rrann enn sint klögunum
Barney Stitt, og eykur það náttúr-
lega eiigi á vinsældir Mr. Day né
dómsmálaráðh. sjálfs.—
Mikil hátíðahöld fóru fram i Stokk
hólmi 21. nóvember í tilefni af sjö-
tugsafmæli skáldkonunnar Selmu Lag-
erlöf. Var henni sýndur heiður á
ýmsan hátt af Norðurlandaþjóðunum
og mörgum öðrum þjóðum.
Esaias Tegnér,- prófessor í mál-
fræði er látinn. — (Esaias Henrik
Wilhelm Tegnér var fæddur 1842,
sonarsonur skáldsins fræjga, Esaias
Tegnér. — Á meðal rita Tegnérs
málfræðings má nefna “Sprakets
makt över tanken.”)
Skáldið Hermann Sudermann er
látinn. — (Suddermann var fæddur
1857. Hann skrifaði fjölda skáld-
sagna, leikrita, o. fl. og átti miklum
vinsældum að fagna og varð víðfræg
ur mjög fyrir ritstörf sín. Hlaut
skáldaverðlaun Nobelsý.
Manitoba Co-opcrative Wholesale
'Ltd.
Þetta samvinnufélag bænda tekur
nú yfir öll vesturfylkin. I Alberta
er'það að setja á stofn útsölu stöðvar
í Edmonton, er það stórsölu búð er
opnuð verður nær 1. jan. I Sask-
atchewan, hefir það tekið við inn-
kaupadeild United Farmers of Can-
ada, og sett upp skrifstofur í Sask-
atoon, er taka til starfa með ný-
árinu. Manitoba samvinnu fjelagið
hefir haft Stórsölubúð í Winnipeg
síðan í febr. síðastl.
Um nokkurn tíma hefir staðið til
að sett yrði á fót innkaupa stofa
fyrir allar stórsölu búðirnar í þremur
fylkjunum. Yrði það að likindum
einhver mesta innkaupastofnun í
Vestur Canada. Hve stóran hag það
gæti veitt, kannast allir við, og eru
því stórar líkur til að þetta verði
gjört áður en mikið liður á næsta
ár. Fulltrúa fundur verður haldinn
í Saskatoon snemma næsta mánaðar
til þess að koma þessu í framkvæmd.
Ensk blöð skýra frá því að viltir
þjóðflokkar á landamærum Indlands
hafi gert alvarlega uppreisn vegna
umbóta þeirra, sem konungur Af-
ghana er að láta fara fram þar í
löndum að Norðurálfu fyrirmynd.
Ráðgert er að afghanskur og ind-
verskur her vinni að því í sameiningu
að bæla niður uppreisnina.
* * *
Norskur maður, Macenas Conrad
Langaard, hefir keypt alla heiðurs-
peninga Roalds Amundsen, ,alls 51,
fyrir 15 þúsund krónur. Hefir mað
ur þessi gefið háskólanum pening-
ana. Dánarbú Amundsens getur
því borgað allar skuldirnar, - sem á
því hvíla og stafa frá Mauddeið-
angrinum, en Amundsen hafði verið
mjög hugleikið, að þessar skuldir
yrði greiddar.
Brezka stjórnin hefir birt skýrslu
um ástand iðnaðarins í Bretlandi.
Hefir stjórnin skift iðnunum í 100
flokka. Síðustu fimm árin hefir
verið um afturför að ræða í 34 iðnað
arflokkum, sem til samans veita 40
per cent. allra verkamanna í landinu
atvinnu ,en um framfarir hefir verið
um að ræða í 66 iðnaðargreinum.
Mest hefir framförin verið i ýmsum
iðngreinum í Suður-Englandi, eink-
um silkiiðnaði, en afturfarirnar mest-
,ar í iðngreinum Norðúr-Engíandis,
Skotlands og Wales, einkum kolaiðn-
aði, baðmullar-, járn,- stál,- skipa-
smíða og vélaiðnaði.
Herbert Hoover forsetaefni heldur
áfram “friðarferð” sinni um Suður
Ameríku. Var hann gestur Carlos
Hanez, Chile forseta, í Santiago, síð-
ast er fréttist, en mun nú kominn til
Argentínu.
Til Chile kom Mr. Hoover að-
vífandi frá La Paz, höfuðbong Bol-
ivíu. Því miður gat forseti Bol-
ivíu, Sr. Hermando Siles, eigi séð
Mr. Hoover á friðarferð hans til
friðarins borgar (La Paz þýðir frið-
ur) sökum þess að Sr. Siles þurfti
að verja öllum sínurrt tíma til þess
að leggja á ráð til þess að lumbra á
nágrönnurn sínum, Paraguaymönn-
um.
Fullur fjandskapur er nú með þess
um nágrönnum og hafa herflokkar
skifst á skotum,, þótt hvorugur hafi
formlega sagt hinum stríð á hendur.
Orsökin er þessi gamla góða: Báðir
eru í varnarstríSi fyrir lífi sínu, af
því, að báðir hafa lengi talið sér
landskika, án þess að til skarar hafi
skriðið nú. Stjórnmálamenn Bol-
ivu fullyrða að stjórnmálamenn Para
guay séu bæði lygarar og svikarar,
og stj órnmálamenn Paraguay full-
yrða hið sama um Bolivíumenn yfir-
leitt, að þvi viðbættu, að þeir séu þó
enn, verri ræningjar og morðingjar.
Það skrítnasta er, að svo er að sjá,
sem ýmsir höfuðpaurar stórveldanna
haldi, að báðir muni ljpga — þ. e.
a. s. halla máli — að einhverju
leyti. Það er eins og til dæmis
Poincare og Chamberlain leggi lítinn
trúnað á það, að annar aðili geti
verið alsaklaus í svona máli. Er
þetta því furðulegra, sem þeir báðir,
auk fjölda annara vestrænna stjórn
málagarpa muna svo ofurvel enn, að
1914 voru Þjóðverjar svo bláberlega
aleinir i sökinni, en Frakkar, Eng-
lendirtgar - og Rússar saklausir og
flekklausir sem nýfædd mjallahvít
fórnarlömb. En allt ér afstöðunni
háð, (sjá EinsteitP og líklega svo
hér einnig að um það megi segja, og
stæla Heine sáluga um leið: að það
sem er sannleikur í vestasta hluta
Norðurálfunnar, er eins víst að sé
haugalýgi inni í miðri Suður-Amer-
íku. —
Samkvæmt opinberum skýrslum er
gert ráð fyrir að Bandaríkin verji um
37 miljón dölum næsta ár til eftir-
lits með bannlögunum. Ganga þar
af $13,500,000 til eftirlits (Prohibition
Bureau) ; $14,686,798 til strandgæzlu
og um $9,000,000 til dómsmálaráðu-
neytisins. —
Fjárlaganefndin gerði fyrirspitrn
til dr. Domu, er veitir forstöðu eft-
irlitsdeildinni, um það að hverju
gagni hann héldi að þessi $13,500,000
fjárveiting mætti verða til þess að
framfylgja lögunum. Svaraði hann,
að það færi allt eftir hugsunarhætt-
inum. Ef ríkið ætlaði sér i raun
qg veru að takast á hendur löggæzluna
í þessu efni, þá yrðu ntenn að gera
sér það ljóst að til þess að fylgja
lögum svo nokkur mynd væri á, þyrfti
að minnsta kosti $300,000,000 á ári
hverju.
Mest kvað nú vera smyglið frá
Kanada. Telja sumir að það muni
nema um $75,000,000 á ári hverju.
Eru nú loks jafnvel helztu lxtnnlaga
postular Bandaríkjanna farnir að
játa það, að eins og ástandið sé nú,
meðan eftirlitið sé ekki tíu sinnum
öflugra þá séu engin tiltök að bannið
nái á nokkurn hátt tilgangi sínum.—
Og flestir aðrir vildu líklega bæta
við : heldur þvert á móti.
Forsetakosningar foru nýlega fram
í Austurríki. Hafði forsetinn, dr.
Michael Hainisch, setið tvö kjör-
tímabil, og var því eigi kjörgengur
i þriðja sinn, samkvæmt stjórnar-
skránni. Eftirmaður hans er dr.
Wilhelm Miklas. Er ekki talið að
forsetaskiftin muni valda minnstu
breytingum á einn eða annan hátt
í stjórmálum á meginlandinu.
---------------x---------
SJÚKDÓMUR KONUNGS
Fyrri Hluta síðastl. viku virtust
líkur tæpar jueð heilsufar konungs,
og jafnvel við því búist að lát hans
spyrðist á hverri stundu, en síðari
hluta vikunnar hefir veikin látið und-
an hjúkrun lafknanna, og eru frétt-
irnar nú á þá leið að hann sé á
bata vegi. Síðustu fréttir segja að
honum séu að vaxa kraftar, þó mjög
sé hann máttfarinn, og svefns njóti
hann betur en áður. Ríkisráðið kom
saman á fund á föstudaginn var, og
var því lýst yfir þar, að bráðasta hætt
an væri um garð gengin, en gera
mætti ráð fyrir löngum tíma áður en
hann kæmist á fætur affur, eða til
þeirrar heilsu að hann gæti sinnt
nokkrum störfum. Konungs fjöl-
skyldan er nú öll komin heim, að
undanteknum hertoganum af Glou-
cester, sem er á leiðinni, frá Cape
Town í Suður Afríku.
Frá íslandi.
Minning Jónasar Hallgrímssonat
Þegar miningartaflan um Jónas
Hallgrímsson var afhjúpuð 16. þ. m.,
safnaðist allmargt manna saman fyr
ir utan hinn gamla bústað skáldsins
i Sj. Pederstræde. Meðal þeirra
voru þeir Sveinn Björnsson, sendi-
herra, Magnús Sigurðsson banka-
stjóri, Jón Krabbe, Svenn Poulsen,
ritstjóri, dr. Sigfús Blöndal, Oddur
Rafnar, o. fl. — Próf. Vilhelm And-
ersen flutti ræðu og gat þess meðal
annars, að í þessu húsi hefði skáldið
átt síðast heima og héðan hefði J.
H. verið borinn (í maímánuði 1845)
til sjúkrahússins og í dauðann. —
Nú hefði vinir Islands látið gera þessa
minningartöílu um skáldið, én hug-
myndin væri í fyrstu komin frá Inge
borg Steman, cand. mag. — Eigandi
hússins, Bischof eirsmíðameistari,
hefði lofað forgönigumönnunum því,
að gerðar skyldi ráðstafanir til þess,
að minningartaflan yrði varðveitt, þó
að þetta hús yr.ði rifið niður og
Höfuðskáldið danska
og hið miikla , upphaf.
1.
Danska skáldið Johs. V. Jensen
mun óhætt að telja einn af allra penna
færustu mönnum sem nú eru uppi, og
hefir mér þótt gaman að sjá hversu
mikinn áhuga svo liðgóður maður
hefir fengið á líffræði. Er ég Jen-
sen sérstaklega þakklátur fyrir hin
ágætu eftirmæli sem hann skrifaði
eftir vin minn og kennara Herluf
Winge. Hefir skáldið og notið
mikillar fræðslu af Winge, sem var
einn af ágætustu vísindamönnum
Dana, og átti, ef til vill. ekki neinn
sinn líka á því sviði dýrafræðinnar,
sem hann lagði sérstaklega stund á.
I hinum fróðlegu dálkum “Lögréttu”
"Um víða veröld,” 10. okt. síðastlið-
inn, segir V. Þ. G. nokkuð af bók,
sem Jensen hafði i smiðum, og kemur
þar í ljós, að hinn danski ritsnilling-
ur er farinn að hafa áhuga. á lífinu
á öðrum stjörnum. Fer sú hreyfing
nú vaxandi, Dg síðan ég gat um bók
Younghusbands, hins enska herfor-
ingja og landfræðings, “Life in the
Stars,” hefi ég séð þess getið, að dr.
Barnes, biskup i Birmingham, hefir
einnig látið í ljós áhuga á því máli,
og er slíkt vissulega eftirtektavert
tákn tímanna, því að menn vænta alls
annars fremur af biskupum, jafnvel
þó að mjög merkir séu, en framfara
hugsana i líffræði, enda var það ein-
mitt kristin, kirkja, sem bældi niður
þenna vísi til vitneskju um lífið á
stjörnunum, sem til var frá fornöld.
En nú er það sem því máli skal kom-
ið á sigurbraut.
Mjög þykir mér það virðingarvert
að Johs. V. Jensen igerir þó ráð fyrir
að lífgeislan milli hnatta geti átt sér
stað. En þar sem hann talar um
hina fyrstu lifandi frumu sem nálar-
annað reist í staðinn. Að lokum
fór prófesorinn fögrum orðúm um
hið gamla og ástsæla þjóðskáld vort
og gerði nokkura grein fyrir starfsemi
J. H. — Að ræðu hans lokinni var
blæjunni svift af minningartöflunni.
I — Tók þá til máls sendiherra Í9lands
og þakkaði Vilhelm próf. Andersen
1 og öðrum þeim, er að þessu hefðu
staðið. — Lauk samkomunni með því.
að hrópað var þrefalt húrra fyrir
Islandi.
Minningartaflao er gerð af Schan-
nong, steinhöggvara, en teikningin er
eftir Árna Finsen, byggingameistara.
—Vísir.
Holræsi.
Veganefnd hefir lagt til, að gerð
verði holræsi í Berigþórugötu, Hring-
braut og Fríkirkjuveg næsta ár.
Kostnað við þær framkvæmdir hefir
hún áætlað 16 þúsund krónur.
Grjótnáni
Grjótnám bæarins hefir þótt gef-
ast illa á undanförnuni árum og hefir
orðið allmikið tap á þessari starf-
rækslu. Veganefnd gerir ráð fyrir,
að næsta ár verði útgjöldin við
grjótnámið 130 þús. krónur, en tekj-
urnar 115 þús. krónur.—Arið 1928
voru útgjöld þessa fyrirtækis áætluð
80 þús. kr., en tekjurnar 60 þús. kr.
Reykjavíkurhöfn.
Samkvæmt áætlun hafnarstjóra um
tekjur og gjöld Reykjavíkurhafnar
næsta ár, er gert ráð fyrir, að allar
tekjur hafnarinnar nemi 749,100 kr.
—Stærsti tekjuliðurinn er vöru-
gjaldið. Það er áætlað 350 þús. kr.
Áætlað er að höfnin greiði af skuld-
um sinum á árinu rúmar 140 þúsundir
kr., en verji 75 þús. kr. til viðhalds
hafnarvirkjum.
auga er ekki verði komist í gegnum,
eða m. ö. o., að þar sé um gátu að
ræða, sem sé með öllu óviðráðanleg,
þá er það ekki rétt. Hinn magn-
andi kraftur sem leitar út í æsar ó-
fullkomleikans, byggir sér undirstöðu,
eða hleður undir sig, þannig að hann
geti ávalt koniið fram á fullkomnari
hátt. (Sjá ritgerðina “Hið mikla
samband” í Nýal). Hann byggir
upp ódeili (atom) og raðar þeim í
samagnir (molecule) og ]>egar sam-
ögnin er orðin nógu samsett, þá get-
ur þyrping af 'slíkum tekið við lífs-
hleðslunni, og hin fyrsta lifandi fruma,
fyrstlingur lífsins, kemur þá fram á
þeim hnetti.
2.
Vr. Þ. G. hefir það eftir Johs. V.
Jensen, að lífið sé “órofin heild,”
og er slíkt oft sagt, en það er mjög
rangt. Það er einmitt það sem að
er hjá oss hér á útskæklum tilver-
unnar, að lífið er ekki heild. Og
af því hlýst allt hið illa. En lífið
á að vera heild. Því lengra sem
lífið er komið á einhverri stjörnu,
því fremur miðar allt til að koma á
þessari lífheild eða lífsambandi. öll
vinna, öll skemtun, miðar að því.
Qg nú er hér á jörðu að byrja að
rofa til í þessum efnum, enda ekki
seinna vænna, því að svo má heita,
að mannkyn jarðar vorrar sé á barmi
iglötunarinnar og ætti skamt eftir, ef
ekki yrðu bjargráð fundin. En svo
er þó nú farið að horfa, að óhætt er
að segja það fyrir, að það mun tak-
ast. Mun mega segja að sú björg-
unarstarfsemi sé vel hafin, þegar far-
ið verður að reisa stöðvar til sam-
bands við lífið á öðrum stjörnum,,
og ættu Islendingar að verða þar for-
gönguþjóð, eins og ég hefi minst á
í annari grein.
3.
Mikið er nú talað um frið með
öllum þjóðum, og bræðralag. En
það er ekki nóg. “Bræðr munu
berjask.” Menn verða að vita, að
það getur komist á nokkurskonar líf-
taug allra manna á milli, og vinna
meðjjví að það verði. Þegar það
er orðið mun enginn hrapa niður, í
þær gjár sem heita kvöl og örvænt-
ing, og lifið hættir að vera á Helvegi.
Þesskonar líftaug hefir komist á
stundum og þó á ófullkomin hátt:
en þó að menn fái fréttir af slíku,
þá trúa sumir ekki, en aðrir telja
kraftaverk og yfirnáttúrlegt. Af
þessu tagi eru hin ótrúlegu tíðindi,
sem sögð eru frá Theresu Neumann
í Konnersreuth. Mánuðum saman
hefir hún ‘hvorki bragðað þurt né
vott. Hún er, að kveldi föstudags
líkust því sem hún væri liðið lík, að
\
því eV góðar heimildir segja, og hefir
blætt til muna úr augum og sárum.
En næsta dag er hún hin hressasta,
rjóð í kinnum og hefir þyngst, ef
ég man rétt, um 7 pund. Margir
eru til vitnis um þetta, og hættir það
að vera dularfullt þegar menn vita
að samband getur kornist á eða líf-
taug, þannig að einn likami fái þátt
í ástandi annars. Theresa hefir
tekið þátt í dauðastríði stúlku sem var
í öðru húsi og alllangt burtu, og
svipað er sagt af öðru fólki sams-
konar. En ef nógu margir hefðu
verið um slíka þátttöku, þá hefði ekk-
ert dauðastríð orðið. Að því er
mér hefir virst, þá er nokkur líkam-
leg þátttaka i stríði deyjandi manna,
ekki mjög óalgeng, en þetta er á svo
lágu stigi, að það kemur ekki að
gagni. Mun á þessu vej#a mikil
og skjót breyting í rétta átt, þegar
betra samband verður fengið við
fullkomnari lífverur á öðrum stjörn-
um.
9. nóvember.
Helgi Péturss.
I —Vísir.
i
I