Heimskringla - 05.06.1929, Blaðsíða 7

Heimskringla - 05.06.1929, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 5. JÚNÍ, 1929 HEIMSKRINGLA 7. BLAÐSIÐA Eina Rétta Máltíðin í sum- arhitunum er eitt eða tvö glös af Kaldri Sœt- Mjóik úr kæliskápnum. Þér fáið hana bezta þegar þér kaupið CRESCENT FRAMLEIÐSLAN ER HREINSUÐ Mjólk — Rjómi — Smjör — fsrjómi — Áfir Cottage Ostur SÍMI 37101 CRESCENT CREAMERY COMPANY, LTD. Þjóftmenning og Þjóðfélags mein. molar af borcum chicago ISLENDINGS ---eftir- SÖREN SÖRENSQN Errarc humanum est. (hað er mannlegt aö skjátlast). II. Vinir og samlandar! Eg skrifa ekki til að skjalla heim- *nn; ég læt aöra um það. Eg kem ekki fram sem málsvari •nanna, er sjálfir geta fyrir sig svar- a®- Eg finn enga hvöt hjá mér “ löðrunga einn en hampa öðr- im. Eg er friðsemdarmaður og það er líklegast það helzta, sem ég £et um mig sagt, þar sem ég .er hvorki ritstjóri, rithöfundur, né skáld. f’að sem ég segi í eftirfarandi Enum ern sjálfs míns þánkar um á- standið i landinu, sem Guð hefir velþóknun á og í menmngarlöndum keimsins yfir höfuð. Einhverjum kann sjálfstagt að finnast það “ör- e,gaþankar,” marklausir og í molum. ^lun það ekki angra mig hiö n>innsta. F,g bly:gðast mín ekkert lyir að játa, að ég er öreigi og á ekkert annað, en draumana, sem mig dreymir. Minnist þess og, að ég kem ekki fnam til að dæma. Eg er ekki authority” á neitt. Eg er aðeins nemandi sem tekið hefir afstöðu ti! þandamála daglegs lífs. Leitast ég þyi við að vera gætinn í dómum með þvi að mér hefir og tekist að koma auga á ættarmótin með okkur og kræðrum okkar, mannanna. Eorfeður okkar al'lra höfðu rófu. ^iÖ erum. allir afkomendur skóg arntanna og siðleysingja. Fjn þrátt ^r" skólagöngu, mentun og greind, Þá kefir okkur enn ekki tekist að afmá merki þessa. Okkur hefir ^nn ekki tekist að uppræta illgresið Ur gróðurreit eðlis vors. Við erum ^nnþá harla skammt á veg komnir. a® er þess vegna, að við svífumst ekki að ganga á rétt meðbræðra vorra til að komast yfir verðlausa hluti, sem aðeins hæfa litlu fólki en ekki miklu. Lífskaga mannsins er saga enda- lausrar baráttu andstæðra afla. Hver einasta blaðsíða í sögu hans er ötuð tárum og blóði. Með menningunni hefir manninum lærst nýir ytri siðir. Honum hefir lærst aö smiða sniðug morð- vbpn til að slátra óvinum sínum, og honuin hefir lærst að verja sig gegn atlögu óvina. Hið ytra er hann ekki hinn sami. Hið innra er villimannseðlið í honum hið sama. 1 staðinn fvrir að rota andstæð- ing sinn með trékylfu, eins og í fyrndinni, þá notar hann nú á hann púður og högl, og í staðinn fvrir að bauna á hann grjóti, þá skutlar hann á hanri tundurskeytum. Er þið lesið unt siðvenjur og þjóðfélagshætti forfeðra mannkyns- ins, þegar þeir brytjuðu fjandmenn sína niður í “chop suey” og báru glásina fram á leirbökkum, og þeg^r þeir skáru skjálfandi hjörtun út úr brjóstum ómálga barna, blóðþyrstum guðum til dýrðar og velþóknunnar, þá látið yður ekki gleymast hin djöf- ullegu hermdarverk, sem framin voru í heimsstyrjöldinni miklu af "mili- tariskum” sæmdarmönnum siðaðra landa. Hver er svo munurinn ? •Sýnist yður hann vera ýkja mikiH'? A öllum öldutn og öllum tímum höfpm við dansað og dillað eftii striðsvölsum, þvrstir í blóð og bál. Og lúðurgjallið, sem bergmálað hefir í gegnum aldirnar og kallað mannanna börn til styrjaldar morðs o;g rána, er hvellara og lætur meira til sín taka nú á dögum heldur en rödd santvizkunnar í manninum. Þjóðfélagssálin e rfjötruð við sýn falskra hugmynda. Frá fyrstu bvrj un hefir hún verið mótuð af kirkj unni annarsvegar, með kenningu hennar, um helvítiskvalir og vitis- bál, en hinsvegar af hrokafullum þjóðræknisstefnum, er alið hafa á þjóðarhatri, manndrápum og þjófn- aði. Það et'u því engin undur, þótt mönnum sé gjarnt á, aö hugsa í hugtökum hefnda og mannvíga. Þegar é]g hugsa unt þessa hluti, þegar mér verður hugsað til hryðju SHEÁS WINNIPEG BREWERY LIMITED MACOONALD’S Qit Bezta tóbak í heinrti fyrir þá, sem búa til sína eigin vindlinga. HALDID SAMAN MYNDASEDLUNUM 131 5 2 a Bakið yðar eig- in brauð með ROYAL CAKES Fyrirmynd, að gæðim í meir en 50 ár. Broadway í New Yor,k. Efalaust værir þú þá í hóp hinna bjartsýnu. Eþi ef þú þyrftir að gan®a daglega eftir Madison street hér í Chicago, eða eyða lífi þinu í skuggahverfum .New York borgar, þá færi naumast hjá því, að það rynni á þig tvær grhnur, og þá fyrst myndir þú sjá þá sjón, er seint myndi úr minni þér fyrnast og sem gæfi þér nóg íhugunarefni til æfiloka. Þótt lýsa mætti umhverfinu þrátt fyrir sóðaskap og saur-lituð hús, verkanna, sem framin hafa verið í “kristnum” heimi, þá get ég ekki við því gert, að- sál mín verði sjúk. Mér hrýs hugur við að hugsa ti! þess, að um þúsundir ára skuli keyr- ið og keðjan, gálginn og sveðjan hafa verið notuð til þess, að halda uppi lögum og siðareglum í kristn- unt heinti og berja á hinum breyska 0|g veikburða og hungraða. Og á- valt hefir harðýðgin borið sama á- vöxt. Aldrei hefir hún leitt af sér annað eti meiri viMimennsku, meira hatur og- nteiri hryðjuverk. Og hvar stöndum við nú ? Erum við ekki ennþá grállega langt á eftir okkar ‘háleitustu hugsjónum og siðakenningum Meistarans frá Naza ret? Er við öðru að búast? Get- um við gert ráð fyrir að uppskera hveiti ef við sáum illgresi, ást ef við sáutn hatri, og dvggðir og sið- gæði -ef við iðkum oig] kennutn lesti og óknytti ? III Eg fór út í heiminn til að fræð- ast, fáfróður um stórfengilega rnenn ing og gtórkostlega og æðisgengna lífsbaráttu. Og það hefir ekki hjá því farið. að ég hafi lært margt, séð margt og kynst rnörgum. Eg hefi kynst hinunt “æruverða heiðursmanni,” sem fullur er af gor- geir, glyssýki og lastagirnd; ég hefi kynst auðmanninum, er safnar auði, þá er fátæklingar líða hungur og skort og lifa í fúlum skúmaskotum; ég hefi kynnst hinni vel klæddu hefð- arfrú, sem fögur er eins og páfugjs- fjöður en drambsöm eins og heimskra er háttur; ég hefi kynst hinuni '-geistlega” nteð hroka í hjarta, smjaðrandi tungu og hugarfari Fari- seans; ég héfi kynst fátæku kon- unni, senr selur blöð á götuhornum í hvaða veðri sent er, til þess að halda lífinu í föðurlausu börnunum þá er igjörsamlega frágangssök, að lýsa lífinu, sem sumar* mannverur lifa þar, jafgvel þó maður væri gæddur ímyndunarafli Þorbergs Þórðarsonar eða Edgar Allan Poe. (Frh. á 8. bls.ý IjæknaA vínnulr — Kinka ley f I.h mefiöl ARLINGTON PHARMACY IiIMITED SOO Snrirenr Ave. Slml 30130 Takit5 þessa auglýsing meö yöur og fáiö 20% afslátt á met5ölum, ennfremur helmings afslátt á Rubber vörum. Vertu viss um að hafa alltaf nægar birgðir af HE/TU VATNI Fáðu þér 1 RAFMAGNS VATS-HITARA Vér vírum og setjum inn einn þeirra Fullbúinn fyrir - AÐEINS j-| 0Q ÚT í HÖND Afgangurinn gegn auðveldum skilmálum -lil Hotpoint Vatns-Hitari $20.50 í peningum Red Seal Vatns-Hitari .$19.00 í peningum Brösun aS auki ef þarf Mhnípci>Hi}tiro, si 55-59 PRINCESSST. mi 848 132 848 133 Landnemar HAFIfí GAT A KVISTVIÐ- VX AR ELDUM nÐAR! Viður er vetraruppskera landnemans. Er hann hefir rutt sitt eigið land, getur hann enn fengið atvinnu t skógi nábúans. Aleð því að fara varlega tneð eld tryggir hinn hyggni landnemi sína eigin atvinnu. Issued by authority of Honourablc Charles Stewart, Minister of the / nterior. PREVENT FOREST FIRES BEZTU MATREIÐSLUKONUR f WINNIPEG NOTA NÚ sínunt; ég hefi kynst ungu stúlkunni i blónia lifsins, sem ljóntar af yndis- þokka en er þó gjörsneydd allri ást; ég hefi kvnst systur hennar, verk- smiðjustúlkunni, sem genigur með málaðar varir og mjölvað andlit, brókarlaus, og nteð bera leggi og selur sjálfa sig hæstbjóðanda; og ég liefi kynst smælingjanum, siem iít- ur út eins og nár upp úr mold og setn þekkir eíkki aðra satnúð en fyrirlitning “góðra manna,” og síð- ast en ekki síst, manninum, sem lítið ber á, »n sem fullur er af gæzku, vizku Qg| hollum ráðunt. Þurfir þú ekki að hugsa um ann- að en vellíðan sjálfs þíns, og sjái; þú ekki annað en háreistar hallir og fögur hús, þá munt þú dásama auð- æfin, framtakssemina 03 menning- una, en gleyma, að þeir, sem kornu þessum minnisvörðum verklegra íramkvæmda undir þak, voru sina- berir öreigar, er voru pískaðir á- fram rneíi þra^lasvipu véltnennisins, sem engum gefur grið, gleymir, að þeir- lögðu líf sitt og linti í voða til þess að nokkrum auðkýfingum væri eignaður heiðurinn af því, að hafa reist vegleg minnismerki, sem eiga að vera og eru án efa tákn menn- ingar, en sem jafnframt er himinhróp andi tákn þrældóms, óumburðarlyndis og kúgunar. Sennilega getur þú ekki látið vera að básúna “framtak einstaklingsins” ef þú vendir göngur þínar eftir Michigan Avenue í Chicago eða Ekkert kaffi er bragðbetra en “BLUE RIBB0N” í rauðri könnu með opnara.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.