Heimskringla - 15.01.1930, Qupperneq 5

WINNIPEG, 15 JAN., 1930
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSÍÐA
Allur kristinn heimur stendur á önd
mni, aö minnsta kosti í oröi kveðnu
út af atburöi, sem óteljandi aragrúi
af mönnum hefir haft atvinu viö í
19 aldir að brjála hugi manna meö.
Atburðurinn er hugnæmur sækir fjar-
lægðar. Óteljandi aragrúi af mönn-
um hefir atvinnu við það um þessar
hátíðir að brjála hugi manna enn á
ný, breyta athyglinni að því fjar-
Isga en stinga nútiðaratburðum und-
svæfilinn og sofa á þeim.
I fjórtánda sinni hljómar sálmur-
inn: “Ó þá náö að eiga Jesúm” frá
musterum guðs niður í dimman fanga
klefa í St. Quentin fangelsinu í Cali-
íorníu, þar sem tveir saklausir menn
eru lifandi grafnir og hafa verið í
nærfelt 14 ár.
Ekkert hlé er á sálmasöngnum og
bóseanna hrópunum, því í dag er
kristnum lýð frelsari fæddur. En
Tom Mooney er orðinn þreyttur á
aö taka undir ómana sem berast til
hans frá kirkjunni. I>eir eru Iéttir
á metunum móti rangsleitni þeirri
«em hann hefir verið beittur. Neyðar-
óp kviksettra sökudólga — scm ekki
cru sckir — heyrist ekki gegnum
hávaðann af hallelújah-hrópunum. Því
ættu þeir, sem svo langt eru komnir
aÖ hafa lyft sjálfum sér á skóþvengj •
um sinum upp í hæðirnar, að veita
eftirtekt svo smámunalagum atburði
eins og þaö er þó tveir verkamenn
sitji í fangelsi ? Við getum ekki
látið alla okkar fanga lausa, ekki
einu sinni á þeirri hátíð sem haldin
er í minning um frelsara mannkyns-
ins. Frelsið hefir aldrei verið nið-
ingslegar fótum troðið en nú.
Kirkjurnar eru einskonar guðsríkis-
bankar, sem lána óspart út náöarmeð-
ól til þeirra sem ekki eru i neinni
náðarþröng.* Það er sláandi hversu
sammerkt þær eiga við aðra banka.
sem lána fé aðeins til þeirra sem nóg
íé hafa fyrir.
En nokkurir menn standa fyrir ut-
an kauphöll náðarinnar og hafa heyrt
neyðaróp þeirra Mooney og Billings.
Þeir hafa ekki einungis heyrt þau
héldur og líka skilið þau. Þeir hafa
þó komið því til leiðar aö sanna ótví-
Tæðlega sakleysi þesasra fórnardýra
á altari auðvaldsins. En þó drengi-
lega hafi verið barist af hálfu þess-
ara sjálfboða er þó ennþá óyfirstig-
inn síðasti þrepskjöldurinn og skír-
skotar nú Mooney máli sínu til al-
niennings bg væntir þess að almenn-
ingsálitið verði >vo einróma aö eng-
in yfirvöld treystist til að daufheyr-
ast vfir því. Ávarp Miooneys er á
Parti til á þessa leið:
“Vanþekking er undirrót óréttlæt-
is. Allur fjöldinn af þegnum Cali-
forníu er alls ókunnugur sönnunar-
gögnum í máli Mooney og Billings.
Eg hefi samið og látið prenta bækling,
sem ég nefni :“Pardon Tom Mooney—
Innocent,” sem ég hef í hyggju að
útbýta rtteðal þegna Californiuríkis.
Það er aðeins eitt sem vantar, og það
eru peningar. Viljið þið hjálpa mér
til að leggja fram féð?
Eg bið ykkur innilega; ég grát-
bæni ykkur um aö gleyma okkur ekki
þegar þið hafið lesið þetta bænará-
varp. Þið getið á enigan annan hátt
gert okkur jólin bærilegri meðan við
Mr. Sparsamur
er vel stæðar
og kvíðir engu framtíðinni.
Hann á sitt eigið ‘heimili; sér
fyrir öllum þörfum sjálfur; er
farsæll og ánægður, og sam-
félaginu stoð í velgengni sinni.
Ekkert leyndarmál er það hvern-
ig hann hefir áorkað þessu.
Hann sparaði reglulega og stað-
fastlega. Þú getur orðið jafn
vel stæður, ef þú 'ferð að dænii
hans.
ByrjaSu Strax aS Spara
Province of Manitoba
Savings Office
Donald og Ellice Ave. og
WINNIPEG, MAN.
sitjum fangar, heldur en með þvi aö
hjálpa okkur til að koma greinargerð
allra málanna til allra atkvæðisbærra
manna í Californíu. Það er sú dýr-
mætasta jólagjöf sem þið getið látið
af hendi rakna að hjálpa okkur til að
verða frjálsir menn.
Hver einstaklingur sem les þetta
ætti að láta eitthvað af hendi rakna —
hvað lítið sem er. Berið þessa orð-
sending ti'l vina yðar og biðjið þá
að bera hana til vina sinna.
Eg leyfi mér að votta yður mitt
innilegasta þakklæti fyrir aö veita
mér aðstoð við aö rétta hið hróplega
ranglæti, sem ekki á sinn lika í rétt
arfari Californíu. Þrettán ára níð-
ingslega óréttlát fangelsisvíst.” Yðar
einlægur samfélagsbróðir, Tom Moon-
ey.”
Mér skilst að til þess að koma þessu
áformi í framkvæmd þurfi fjárupp-
hæð, sem nemur um $50,000.00.
Aline Barnsdale hefir lofað $10,-
000.00 í þenna sjóð, svo fremi að
$40,000.00 safnist úr öðrum áttum.
Væri það ekki einmitt í góðu sam-
ræmi við réttar meðvitund Islendinga
og sómi íslendiniga yfirleitt að
taka öflugan þátt í þessari fjársöfn-
un að gefa þessum óhappamönnum
svolitla jólagjöf. ^éhirðir þessa
sjóðs er Mary E. Gallagher, sec.-treas.
Tom Mooney Molder Defence Com-
mittee, 1475 N., San Francisco, Cal.
Öllum fjölda Islendinga munu ó-
kunnir málavexti þeirra Mooney og
Billings. Man ég ekki til að þess
hafi verið getið að neinu verulagu
leyti í íslenzku blöðunum. Þaö greini
legasta og ég hygg að öllu hið á-
bygiglegasta er ég hefi séð um málið
er ritað í “The Nation, af blaða-
manni í San Francisco, er heitir Free-
mont Older, og set ég það hér i þýð-
ingu.
“Tveir fangar eru að taka út hegn-
inigu i fangelsi rikisins Californtú.
Þeir eru í lífstíðar fangelsi, ákærð-
ir og fundnir sekir um að hafa kast-
aö sprengfikúlu á Stuart Street San-
Francisco, 22. júlí, 1916, þegar vig-
búnaðarskrúðganga fór um strætiö.
Tiu menn biöu bana. Þessir menn,
Thomas Mooney og Warren Billings
hafa verið í fangelsi síöan er dómur
féll og eru það rúm 10 ár. Væri það
í sjálfu sér ekki svo umtalsvert ef
þeir væru sekir um þennan glæp. En
þeir voru ekki frekar. riðnir
við hann heldur en þú og ég. Ef
til vill veröur aldrei grafist fyrir það
til fulls hvernig þessum gífurlega ó-
rétti hefir verið beitt gagnvart þeim.
Meiri óré‘ti hefir naumast verið beitt
svo að sagan geti um.
Áður en þetta atvikaðist hafði
Mooney verið mjög áberandi í verka-
mannahreyfingu og hafði áunnið sér
óvild auðfélaga og hærri stéttar manna
yfirleitt. Það var þess vegna létt
verk að tengja Mooney við glæpinn.
Leynilögreglumaður, sem var í þjón-
ustu tveggja auðfélaga, en er nú lát-
inn, var orsök í því að héraðsumboðs-
maður (AttorneyJ lét tilleiðast að
taka þá fasta Mooney og Billings, og
sökum hinnar afar háu upphæðar sem
lögð var til höfuðs sökudólgunum
var ekki fyrirstaða á því að finna næg
an fjölda ljúgvitna.
Hér yrði of langt mál að fara ítar-
lega út i það hvernig hin mismunandi
vitni voru keypt og nörruð. Hitt
nægir að Mooney og Billinigs voru
fundnir sekir, fyrir vitnisburð
tveggja mæðgna undir nafninu Ed-
eau, sem voru saumakonur í Oak-
land, John McDonald veitingaþjóns
og F. C. Oxman ríks gripabónda
frá Oregon.
Oxman bar fyrir réttinum að hann
hefði staðið á horni Stuart og Mar-
ket stræta og séð bil keyra upp að
gangstéttinni og að fimm hefðu verið
í honum, Mooney-hjónin, Billings,
Weinberg og einn enn, sem Oxman
lýsti á þá leið að hann hefði haft
yfirvaraskegghýung. Oxnian sór
enfremur að þeir M. og B. hefðu
tekið ferðatösku með sér úr bílnum
og farið með hana yfir á Stuart
stræti. I þessari tösku áttu sprengi-
kúlurnar að hafa verið. Nú er það
fullsannað að þessi bíll kom ekki á
Stuart stræti þennan dag. Það er
einnig fullsannað að þau Mooney-
hjónin sátu uppi á þaki á Eilers-
byggingunni á Market stræti hér um
bil mílu vegar í burtu og voru að
horfa á skrúögönguna. Yfir þrjátiu
vitni hafa nú fundist sem eru viljug
að sverja að Miooney-hjónin voru
uppi á Eilers-byggingunni fyrir, um
og eftir skrúðgönguna. Billings hef-
ir einnig fullkomnar sannanir fyrir
fjarveru sinni frá staðnum um þetta
bil. Það heíir verið mörgum erf-
iðleikum bundið og tekið langan tíma
að færa sönnur á þetta og var ekki
sannað fvr en löngu eftir að dómur
féll og Mrs. Moonev hafði verið
sýknuð. Mooney var dæmdur til
lifláts. Billings var dæmdur til
lífstiðar fangelsis vagna þess að hér-
aðslögmaður James Brennan sem
saksóknari, neitaði að sækja málið
nema með því móti að lionuui yrði
leyft að biðja kviðdóminn um lífstíð-
ar fangelsi i stað dauðadóms. Hann
hafði sterkan grun um að fratnburð-
ur vitnanna væri tilbúningur. Nokkr-
um mánuðum eftir að dómur hafði
fallið í má'linu, komust lögmenn sak-
borninga yfir bréf, setn Oxman hafði
skrifað manni nokkrum Riggall að'
nafni, og beðið hann að koma til San
Francisco og staðfesta vitnisburð
sinn. Oxman, sem hafði boðið sak-
sóknaravitnisburð sinn, var ekki í
San Francisco þegar glæpurinn var
framinn, og þegar hann var spurður
af héraðslögmanni, hvern hann igæti
fengið til að vitna með sér að hann
hefði verið þar, nefndi hann Riggall
og sagðist hafa talað við hantt þar
um kveldið. Eftir ósk héraðslög
manns skrifaði Oxman hið áminnstá
bréf til Riggall og bað hann að koma.
Riggall fór til San Francisco eftir
ósk Oxmans en neitaði að verða við
bón hans um að bera ijúgvitni. Samt
sem áður var vitnisburður Ojcrnan
tekinn gildur án staðfestingar vitnis-
burðar Riggalls.
Eftir að þessir menn höfðu gengið
burtu frá bíluni, sagði Oxman enn-
fremur, gekk hann aftur fyrir hann
og skrifaði númerið af honum á gam-
alt símskeyti, sem hann hafði á sér
og framvísaði síðar í réttinum. Hann
kvaðst hafa haldið að þetta væru
þjófar. Þesi vitnisburður Oxntans
var svo fullvissandi að verjendu."
voru blátt áfram vfirbugaðir, þar sem
þeim gafst heldur ekki svigrúm til að
rannsaka hann frekar.
Eftir að verjendur höfðu fengið í
hendur bréf Oxmans komust þeir að
þvi með frekari rannsókn að Oxman
var í Woodland um þetta leyti sem
sprengingin átti sér stað. Hann
kom til Wood'Iand þá um morguninn
og skráseöi siig á Woodland Hotel.
Hann var þar í þeim erinduni að
kaupa gripi af manni, Hatcher að
nafni. Hann fór út á land með
þessum manni og keypti eitthvað af
honum og síðan borðuðu þeir saman
og Hatchers-hjónin keyrðu hann á
járnbrautarstöðina til að fara með lest
inni 2.10 og var hann þessvegna á stöð-
inni í Woodland þegar sprengingin
varð, en al'ls ekki í San Francisco.
Áður en þetta vitnaðist hafði Wil-
son foijseti skipað rannsóknarnefnd
undir forystu prófessors Felix Frank-
furter til að rannsaka þetta mál, og
leiddi skýrsla þeirra til þess að for-
setinn gaf Stephens ríkisstjóra skip-
un um að breyta dauðadóm Mooneys
í lífstíðar fangelsi.
Það var ekki fyr en eftir margra
ára tilraunir og eftirganigsmuni að
Hatchet-hjónin létu undan og bárú
vitni um að Oxman hefði verið í j
Woodland þegar sprengingin varð.
'Loksins létu þau þó undan og hafa
nú borið það fyrir rannsóknarkvið
San Francisco hvar Oxman var.
Skömmu síðar játaði einnig John
McDonald að hann hefði logið fyrir
réttinum er hann bar það að hann
hefði séð Miooney og Billings bera
ferðatöskuna eftir gangstéttinní og
setja hana niður þar sem síðar varð
sprenging. Edau-mæðgurnar urðu
tvísaga og vitnisburður þeirra þar af
leiðandi ónýtur. Öll sönnunargögn
unt sekt Mooneys voru þannig að
engu gerð. Hið sama á sér stað um
Billings að sönnunargögnin eru jafn
ófullnægjandi. Ekki einn einasti
vitnisburður er á móti þeim sem
ekki hefir verið meinsæri.
Þrátt fyrir það þó fullsannað sé að
báðir þessir menn séu saklausir af
þessari ákæru eru þeir samt enn i
fangelsi og enginn möguleiki sjáán-
legur að fá þá fríaða að svo stöddu.
Margir málsmetandi menn hafa
farið þess á leit, að Mooney væri náð-
aður. Má þar telja Griffin dóm-
ara, sem stýrði réttarhöldum, Captain
Matheson, yfirmann leynilögreglu-
stöðvanna, Captain Goff úr lögreglu-
liðinu og MacNavin, forseta kvið-
dómsins, sem dæmdi Mooney sekan.
(Frh. á 7. bls).
Færeyjapistill
(Frá íslenzkum sjómanni)
Alþýðufræðsla er á góðu stigi í
Færeyjum, þegar litið er á ýmsar
ástæður eyjabúa. Börn eru skóla-
skyld 8—14 ára. Skólatíminn er
10—11 mánuðir árlega. Er það
talsvert langur skólatími og vafasamt
hvort betra er að láta börnin stunda
11 mánaða nám eða 7—8, eins og hér
mun tíðkast víða í kauptúnum. Leik-
fimi er eiigi kend þar almennt við
skólana og sömuleiðis var mér tjáð.
að söngkennsla í barnaskólum væri
ekki almenn. Víða eru skólakenn-
arar danskir, a. m. k. yfirkennararnir,
en hinir færeyskir. Prestar eru þar
flestir danskir og fara allar messur
fram á dönsku. Virtist mér sem
flestir, er ég kyntist, Létu sér það vel
líka og sögðu mér jafnvel sumir, að
þeir myndu ekki láta sér betur líka,
þótt messað væri á færeysku. Guð-
ræknir eru Færeyingar mjög og virt-
ist mér þeir trúa nokkuð bókstaflega
“skriftinni,” eins og þeir kalla biblí-
una. Hafa sjómenn flestir biblíur
eða nýja testamentið með sér á skút-
urnar og ýmsar guðsorðabækur að
auki. Eigi fiska þeir á helgum dög-
uni og halda hvíldardaginn vel heil-
agan heima. Kirkjur þeirra hafa
verið smáar og lélegar, en nú er óð-
um verið að koma upp nýjum kirkj-
um. Er fyrir nokkru byggð stór
og falleg kirkja í Trangisvaag og
stór kirkja og fögur var byiggð í vor
í Vaag. Eru þeir Vogar báðir í
Suðurey. I Kirkjubæ, þar sem Jó-
annes Paturson býr, er gömul kirkja,
nýlega uppbyggð, nefnd Ölafskirkja,
kend við Ölaf helga. Minnir miig,
að Paturson segði mér, að kirkjan
sjálf væri 600—800 ára gömúl. Var
gat á veggnum rétt við prédikunar-
stólinn, og er sagt, að til forna hafi
líkþráir menn verið látnir standa
ú'i og hlýða messu gegnum þetta op
á veggnum. Þar á Kirkjubæ er
kirkjutóft, kölluð á færeysku “kirkju-
múrurinn.” Mun hún vera 600 ára
götnul. Var hún nefnd Magnúsar-
kirkja og var dómkirkja Færeyinga
um langt skeið. I kirkjutóftinni er
innmúraður steinn, holur innan. Eru
geymdir í honum þrír belgidómar,
meðal annars, að því er sumir trúa,
hluti úr serk Maríu meyjar.
I Kirkjubæ var prestaskóli til
forna. Stendur húsið ennþá og er
mörg hundruð ára gamalt. Á ofan-
verðri 18. öld kom snjóflóð og braut
hluta úr byggingunni. Hefir Pat-
urson byggt þetta allt upp og haldið
öllu við með líku sniði og áður var.
Undir byggingunni er upphlaðinn
kjallari. I einum hluta hans er klefi.
mjög óvistlegur og gluggalaus. Var
hann áður fyrr hafður fyrir fanga-
klefa. Var mér sagt, að fyrir nokkru
hafi klefinn verið mokaður upp og
hefðu þá fundist þar mannabein.
Uppi yfir ‘hinni fornu skólastofu er
nú skrifstofa Patursons og var það
biskupsstofa til forna. Er hún enn,
að því er virðist, með sama sniði og
fyrr á tímum. Hefir Paturson sýnt
réttan skilning á að geyma þetta forna
setur sem bezt og halda hinum forna
stíl sem bezt við, þó lagfært sé að
nýju.
Sjúkrahús hafa þegar verið reist
nokkuð víða um eyjarnar. Stærst
er “Dronning Alexandrine”-spítalinn
í Þórshöfn. Ennfremur er berkla-
veikrahæli rétt utanvert við Þórs-
höfn. Hafa Danir styrkt ríflega
þessar stofnanir í orði og á borði.
Berklaveiki er talsvert útbreidd um
eyjarnar. Er mér saigt, að hún færist
i vöxt. Almennar sjúkratryggingar
eru þar og borga til dæmis hjón visst
gjald á ári, hvort sem þau eiga mörg
börn eða fá, og eru börnin styrkt,
ef þau veikjast innan 16 ára aldurs.
Borga sjúkrasamlögin sjúkrahússvist
og læknishjálp alla. Eru Færeying-
ar í þessu okkur íslendingum langt-
um frernri. Margir sjúklinigar fara
til Kaupmanna'hafnar í Rikisspítalann
danska, því að samgöngur eru greiðar
á milli Kaupmannahafnar o<r Fær-
eyja, eigi sízt siðan Færeyingar eign-
i uðust sitt góða og mvndarlega skip,
sem heitir “Tjaldur.”
Verzlun Færeyinga virðist óhag-
stæð. Samvinnufélög eru þar eng-
in að heita má og kaupmenn ráða ein-
ir vöruverði. Verð er hátt á allri
erlendri vöru. Nú eru þó að kom-
ast á beinar ferðir til Hull og Grims-
by. Færeyskir sjómenn hafa sagt
mér, að betri kaup verði gerð á vefn-
aðarvöru, sjóklæðum o. fl. í Reykja-
vík heldur en í Færeyjum. Segjast
þeir fá meira fyrir 10 krónur islenzk-
ar í Reykjavík en 10 krónur danskar
í F.æreyjum.—Alþbl.
Frá Islandi
tslcnzk vikivakalög
og önnur íslenzk þjóðlög (úrvalj
hefir séra Bjarni Þorsteinsson gefið út
og er bókin nýkomin í bókaverzlanir.
Er útgáfan að öllu hin vandaðasta.
I formála segir höfundur svo: “Is-
lenzk þjóðlög eru bæði mörg og
merkileg, og þau eru með eldra sniði
og fornlegri blæ, en þjóðlög nágranna
þjóðanna, og miklu líkari því, sem
þjóðlög tíðkuðust á miðöldunum; ; á
það benda bæði tóntegundir þjóð-
laganua og gangur raddanna, ef um
fleiri raddir er að gera en eina. Þær
tóntegundir,, sem eru lang almenn-
astar í íslenkum þjóðlögum (að und-
anteknum rimnalögunum), eru hvorki
dúr né mo'll, heldur hinar svokölluðu
kirkjutóntegundir, sem algengar voru
á miðöldunum, bæði í kirkjusöng og
öðrum söng, lýdisk tóntegund, dórisk,
mixolýdisk o. fl. Þá er ekki síður
miðaldarblær yfir gangi og sambandi
raddanna, þar sem um tvær eða fleiri
raddir er að igera. Sú tegund söngs,
sem mest hefir verið tíðkuð hér, að
undanskildum hinum einraddaða söng,
er hinn tvíraddaði kvintsöngur eða
hinn íslenzki tvísöngur. Er slíkur
söngur horfinn úr öllum öðrum lönd-
um álfu vorrar fyrir mörgum hundr-
uðum ára; en úti á íslandi hefir
hann varðveitzt og verið um hönd
hafður al'lt fram á þennan dag.” —
Efni bókarinnar skiftist í fimm kafla:
íslenzk vikivakalög; íslenzk þjóð-
lög, einrödduð; íslenzk rímnalög;
íslenzk tvísöngslög og íslenzk þjóð-
lög fyrir fjórar raddir.—Mlbl.
Sigurður Magnússon prófessor, yf-
irlæknir á Vifilsstöðum, varð sextug-
ur 24. þ. m. Hann er einn af vin-
sælustu og merkustu mönnum lækna-
stéttarinnar hér og hefir veitt Vífis-
staðahælinu forstöðu frá því það var
stofnað, hausíið 1910, eða í nærri 20
ár og undir hans stjórn hefir hæliö
orðið fyrirmyndarstofnun, sem stend-
ur jafnfætis beztu heilsuhæluni er-
lendis og hafa verið þar nærri 2800
sjúklingar, þar af yfir 270 börn, en
sérstök barnadeild var opnuð 1921.
Próf. S. M. var einnig vel undir starf
sitt búinn. Eftir að hann lauk prófí
við Hafnarháskóla 1901, dvaldi hann
5 ár erlendis við framhaldsnám i
berklaveikisfræðum, var kvo praktis-.
erandi læknir í Reykjavik í 2 ár, ert
hafði áður um skeið verið lækna-
skólakennari fyrir Guðm. Magnússon.
Seinna fór hann aftur utan til að
kynna sér heilsuhæli á Norðurlönd-
um, í Þýzkalandi og Austurríki og
eftir að hælið var stofnað hefir hann
einnig farið nokkrum sinnum utan til
þess að kynnast berklavarnarmálum
og á vísindafundi. Hann hefir skrif
að ýmsar ritgerðir um berklaveiki á
dönsku, þýzku og á íslenzku, til dæm-
is bókina: Um berklaveiki. —Lögr.
Fb., 4. des.
Frá Borgarnesi er símað: I of-
veðrinu fauk hlaða á Arnarstapa í
Álftaneshreppi. Einnig fauk hlaða
á Snorrastöðum og hey í Syðstu-
görðum. . Víðar í Hnappadalssýslu
urðu hey- og hússkaðar. Á Litlu-
þúfu oig Stóruþúfu i Miklaholts-
hreppi fuku hey. I Miklaholtsseli,
sem stendur undir Hafursfelli, fletti
af öllum þökum, baðstofu og úti-
húsum. Einnig varð þar einhver
hevskaði. Þar er byljótt mjög undir
fellinu. Bráðapest er engin í hérað-
inu, að því er vitað er hér.—Heilsu-
far manna er gott og vellíðan.—
Alþbl.
SPARIÐ $50.00
á vefrar eldiviðarkaupum yðar
með því að kaupa
Koppers Kók
Vfr verrlum tiftúiiis m «“D bifi
<*ktn amerinkn hnrbkoln kók —
viiiNielaMtl eldivlíinrinn f Winnl-
POK.
Eldivitiur þessi er búin til úr
tvennskonar kolum, er hafa mest
hitunarmagn, og er því bezt lag-
atiur fyrir alla miðstö'ðvarhitun.
Sótlaus, gjalllaus og öskulítil.
Kostar frá $4.00 til $5.00 minna
tonniö en harökol. MetS þessu
er sameinaö sparnaíur og þæg-
indi. Fylgiö herskörunum sem
þetta nota og þér muniö aldrei
skifta um.
Vér ábyrgjumst þenna
eldivið
Stove og \’iit Mtn*rKIr
915.50 tonniA
HALLIDAY BR0S.
( 37722—41751
Simar: ) 25337—27165
342 PORTAGE AVE.
i',öo®S6®0005800000iSC006e600&í600C0006609BiS00099S00009í.
NEALS STORES
“WHERE ECONOMY RULES”
BLUE RIBBON TE,
1 pd. pakki ...
-..........................5Bc
PEAS, Glenrose Brand, Ontario Pack, No. 3 sieve,
No. 2 size tin, 2 tins .. 25c
CORN, Glenrose Brand, White Ontario Pack,
No. 2 size tin, 2 tins ................... 25c
BUTTER, Fancy Creamery,
1-lb. brick ............................. 42C
POTATOES, Green Mountain, Canada No. 1,
7 lbs..-.....................................23c
SHRIMP, Fancy Wet or Dry Pack,
, No- 1 ,in............................... 17C
BLUE RIBBON BAKINC POWDER
1 pd. baukur ...........
MILK, St. Charles Evaporated,
Tall, 3 tins .................
MUSTARD, Libby’s Prepared,
9-oz. jar.....................
20c
29c
9c
BEANS, (1c SALE) Ontario Hand
Picked, 2 Ibs. 18c; 3 Ibs...19c
AND LOTS OF OTHERS
733 Wellington (við Beverley) 717 Sargent Ave.
759 Notre Dame Ave. 666 Sargent (horni Agnes St.)
«®o®öoooeoooooooooBocooooosoeooooooooí