Heimskringla - 10.06.1936, Side 7

WINNIPBG, 10. JÚNÍ, 1936
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA
ÖRLAGAÞRÁÐURINN
(Frumsamin saga)
Eftir FriSrik GuSmundsson
Framh.
Ingibjörg sá á dóttur sinni að
hún hafði orðið fyrir .mikilli
hjartasorg, og fékk þá að vita
það er þær töluðu saman, að
hún hafði heyrt nokkuð af því
sem þeim fór á milli í skemm-
unni, föður hennar og Einari
frá Gerði. Móðir hennar vissi
fyrir löngu að þau unnust af
heilum hug, hún og Einar, hún
reyndi því að létta byrði hennar
með því að telja henni trú um
að þetta lagaðist, því ást þeirra
væri afskiftalaus af mönnum
og guðs vilja samkvæm, og hét
hún henni fylgi 3Ínu og liðsinni,
og sagði henni ,þá jafnframt
ráðagerð föður hennar, að hún
yrði á Staðarhóli um veturinn,
en Þuríður tók því ekki nærri,
þó sér þætti vænt um Ólöfu, þá
gæti hún hvergi eyrt nema
heima undir þessum kringum-
stæðum. Páum dögum seinna
talaði Þorsteinn við dóttir sína,
sagðist vona að henni hefði
aldrei dottið í hug að binda lag
sitt við Einar í Gerði, bláfátæk-
ann, ráðlausan letingja á harð-
halakoti, hún líklega vissi það
líka að samkvæmt heilagri ritn-
ingu, þá bæri henni skylda til
að ráðfæra sig við foreldrana
um slíka hluti, og aldrei hefði
hann samþykt það, en þvert á
móti, gert hana arflausa, ef hún
ganaði út í slx'kt. Hún sæi líka
að það væri einhver munur að
koma sér í mjúkinn við stúd-
entinn á Staðarhóli, og verða
sýslumannsfrú.
Þuríður svaraði föður sínum
engu öðru en því, að hún færi
ekki að Staðarhóli, til að vera
þar fynir lengri tíma. Þá féll
samtal þeirra niður.
Það var ekki fyr en í Jólavik-
unni, að Ingibjörg hafði unnið
dóttur sína til þess að fara yfir
að Staðarhóli, og vera þar að
minsta kosti fram fyrir hátíðirn-
ar, þar yrði henmi létfbærara
að bera harma sína, í samfélagi
með Ólöfu vinstúlku sinni, og
mörgu ungu og fjörugu fólki,
þar kynni hún og að fá tæki-
færi til að finna elskhuga sinn,
fremur e*n heima þar sem hann
ætti öðrum eins viðtökum að
mæta.
Þuríði var tekið framúrskar-
andi vel á kirkjustaðnum, eink-
um undraðist hún nærgætni
frúarinnar, eins og hún vissi alt
um hagi hennar. Þorsteinn
gamli hafði komið með Þuru
sinni, og var hann inn í stofu
prestsins, að makka við stúd-
entinn í gamni og alvöru með
einkennilegu rósamáli, vildi fá
hann til að skrifa fyrir sig
ekkert um það að vita, þó Einar morgun, og þætti sér líklegt að
í Gerði kynni að koma á kirkju- hún gæti notað sömu ferðin.
staðinn, hann vildi ekkert með
samfundi þeirra hafa. Hún
sagðist hafa hlegið að þessari
Ingib. sagðist ekki hafa fult
gagn af þvi að koma þar, þegar ---------
öll hús væru full af fólki, og ef
hreppstjórnarskýrslur, bréf og í sér að kæfa eðlishneigðir ungl.
__íl í — ~ +imn nmorn
fyrirhyggju. Hinsvegar óttast | hann ekki gæti skotið sér yfir-
eg það æfinlega, þegar eldra
jfólkið tekur upp á því, að ætla
reikniinga, til þefss tíma næsta
sumar, að hann sigldi til Kaup-
mannahafnar á háskólann,
sagðist kennske geta borgað
honum eins og hann setti upp,
og svo gæti hann kennske notið
annara hlunninda hjá sér, samt
væri það nú mikið undir hon-
um sjálfum komið, ef hann
kynni að skjóta hýru auga, án
þess mikið bæri á. Þá sogaði
hann neðri vörina upp í munn-
inn, og brosti eins og hetja, sem
hefði bjargað sér úr óstæðu
ölduróti. Það verður ekki með
sanni sagt, að Þorsteini færist
fimlega að sýna gleðibragð á
andliti sínu, því líf hans vav alt
ákafur bardagi við ímyndaða,
óvini, ríkisstjórnar hans á
Brekku, þá er seildust eftir ein-
hverju því sem honum tilheyrði,
á aðra síðu, og bjuggust til að
verja honum á hina síðuna aö
höndla eitthvað það sem liann
sóttist eftir. Presturinn sagðist
sjá það, að það væri altaf rit-
hönd Einars í Gerði á tíundar-
skýrslunum sem til sín kæmu,
frá hreppstjórastólnum, og væri
æfinlega vel frá þeim gengið.
Já, að vísu, sagði hreppstjór-
inn, eg er að reyna að nota
strákinn, má þó ekki af honum
líta, hvað mörgu sem eg hefi
að sinna, því þá er eitthvað orð-
ið skakt. Stúdentinn sagðist
þekkja Einar í Gerði, hann væri
enginn flisjungur. Og sagðist
hann ekki treysta sér til að gera
nafna sínum betur að þessu
verki, það væri því bezt fyrir
hreppstjórann að hafa sama
skrifarann. Þó talaðist svo til
fyrir milligöngu prestsins, að
skjölin urðu eftir hjá stúdentin-
um.
Meðan á þessari málaleitun
stóð, á skrifstofu feðganna,
þá var frú Ástríður einsömul
með Þuríði inn á svefnherbergi
þeirra prestshjónanna, og var
þá sem bezta móðir, blíð og
nærgætni við Þuru, sagðist hafa
nokkurnveginn greinilega hug-
mynd um ástæður hennar, bæði
af því sem Ólöf sín hefði sagt
sér, og þá' eikki sízt af því sem
faðir hennar hefði talað við sig,
því hann hefði beðið sig að sjá
um það, ef hún yrði á prest-
setrinu um tíma, að hún fengi
inganna í ástamálum, því vana-
lega leiði það til gæfuráns, á
aðra hvora hlið. Ef hún því
væri heimuglega trúlofuð Ein-
ari í Gerði, þá mætti hún eiga
sína aðstoð vísa, hvenær sem
hún æsktá þess, og það þvi
fremur, sem hún áiiti Einar öll-
um ungum mönnum fremri í
sveitinni. Eg held það sé gott
fyrir ykkur mæðgurnar báðar
að þú sért hér um tíma. Þegar
þér líður illa, þá líður mamma
þín með því. Hægist mein þá
um er rætt. Ef þú trúir Ólöfu
minni og vinkonu þinni fyrir
hörmum þínum, og þið leggið
beggja ykkar skilning á mála-
vextina, þá skýrist og léttist
ibyrðin, þess utan er svo miklu
fleira fólk hér á heimilinu, sem
eykur glaðværð unga fólksins,
og dreifir áhyggjuefnunum. —
Altaf getur þú líka komist heim,
þegar þú aðeins óskar þess.
Það voru komin vordægur, þó
tíðin væri ennþá köld og jörðin
öll hvítflekkótt. Nóttin var að
mestu leyti orðin björt, og það
var daglegt umtalsefni eldra
fólksins á hverju heimili í sveit -
inni, að ef það gæti einhvern-
tíma komið almennilega heið-
ríkur dagur, þá fengju fanna,-
flekkirnir, að draga að sér fald-
inn, svo væri sólin orðin hátt á
lofti.
Það var á Laugardagsmorgun
fyrir allar aldir, að Þorsteinn
gamli á Brekku, reis upp á oln-
boga í rúmi sínu, neri augun,
eins og til að sannfæra sjálfan
sig að hann væri áreiðanlega
vaknaður, og sagði með hárri
ramri rödd, sem heyrðist um
alla baðstofuna, að það væri
komið sólskin. Alt heimilisfólk-
ið hlaut að vakna við þessi illu
læti, og þó ónæðið leiddi til
gremju, sjá þeim sem fundu að
svefntíminn var ekki á enda, þá
milduðu þó sólargeislarnir hug-
arfar mannanna, svo engin
blótsyrði heyrðust og ánægðir
lögðu menn augun aftur, í von
um að njóta meiri endurnæring-
ar og hvíldar. Áslaug ein var á
annari skoðun, og fór þegar að
klæða sig. Þeir sem næstir voru
þóttust heyra hana segja:
Blessaðan húsbóndann langar
UBATTS

&
um á sleða, þá færi hún gang-
andi.
Skárri er það nú stormurinn
í kyrru veðrinu, sagði Þorst. —.
Hann byrjaði hróðugur að
klæða sig, og mátti lesa á and-
liti hans, af því hún svaraði
ennþá engu, að hann þóttist
hafa sannfært hana með orð-
fimi sinni, sérþóttadrættimir á
andliti hans, lengdust og
breikkuðu, undir valdalegu
hæðnisglotti.
Ingib. hugsaði um æskuvon-
irnar sínar og ískalda með-
höndlun örlaganna. Hún fann
að hún hataði Brekknabúið,
sem hafði tælt fátæku en far-
sælu foreldrana hennar til þess
að Jeiða sig inn á þessa braut,
en sárast af öllu var þó til þess
að hugsa ef Þuríður átti að
falla um sama þröskuldinn. Um
huga hennar þaut eins og snæ-
ljósarenningur á háfjöllum
heimskautalandanna, straumur
æskublíðra vona og fyrirætlana,
sem fenti alt í gyljum og höll-
um eigingirninnar og metorða
girndarinnar. En þá sagði hún
til manns síns: Ef þér þykir
eg hvöss og köld í viðmóti, þá
máttu vel um það hugsa, hvert
það, stafar ekki að einhverju
leyti af ónærgætni, eigingirni
og ísþökum við hjartarætur
þínar, og hvert þú vilt vera
valdur að gæfuráni Þuríðar með
því að leyfa ekki hennar eigín
kostavali að njóta sín, sökum
mietorðagirndar þinnar.
Þorsteinn sagði að þetta rugl
væri ekki svaravert, um leið og
hann gekk út úr baðstofunni.
Laust af dagmálum lét Þorst.
einn af húskörlum sínum, keyra
húsfreyju yfir að Staðarhóli.
Naumast var Ingibjörg komin
ofan af sleðanum á staðartröð-
inni þegar þær Ólöf og Þuríður
voru komnar sín að hverri hlið
hennar til að leiða hana inn.
Þær voru ekki komnar nema á
miðja leið til baðstofunnar, þeg-
ar frú Ástríður mætti þeim,
Dr. M. B. Halldorson 401 Boyd Bldg. Skrifstofusimi: 23 674 Stundar sérstaklega lungnasjúk- dóma. Er a5 finni á skrifstofu kl. 10—12 f. h. og 2—6 e. h. Helmili: 46 Alloway Aye. Talsimi: 33 158 G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. LögfrœSingur 702 Confederation Life Bldg. Talsími 97 024

Dr. J. Stefansson 216 MEDICAL ARTS BLDG. Horni Kennedy og Graham Stundar eingöngu augna-eyrna- nef- og kverka-sjúkdóma Er að hitta frá kl. 2.30—5.30 e. h. Talsimi: 26 688 Heimili: 638 McMillan Ave. 42 691 W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFÁNSSON tSLENZKIR LÖGFRÆÐINGAR á öðru gólfi 325 Main Street Talsimi: 97 621 Hafa einnig skrifstoíur aS Lundar og Gimli og eru þar að hitta, fyrstíi miðvikudag i hverjum mánuði.

Jacob F. Bjamason —TRANSFER— Baggage and Furniture Moving 591 SHERBURN ST. Phone 35 909 Annast allskonar flutninga fram og aftur um bæinn. M. HJALTASON, M.D. ALMENNAR LÆKNINGAR Sérgrein: Taugasjúkdómar Lætur útl meðöl i viðlögum VitStalstímar kl. 2—4 e. h. 7—8 at5 kveldinu Simi 80 857 665 Victor St.
Dr. K. J. AUSTMANN Wynyard —:— Sask. A. S. BARDAL selur likkistur og annast um útfar- ir. Allur útbúnaður sá besti. Enníremur selur hann aliskonar minnisvarða og legsteina. 843 8HERBROOKE ST. Phone: 86 607 WINNIPEG
MARGARET DALMAN TEACHER OF PIANO 854 BANNING ST. Phone: 26 420
Dr. S. J. Johannesson 218 Sherburn Street Talsíml 30 877 ViOtalstími kl. 3—5 e. h.

Dr. O. BJORNSSON 764 Victor St. OFFICE & RESIDENCE Phone 27 586
Rovatzos Floral Shop 206 Notre Dame Ave. Phone 94 954 Fresh Cut Flowers Daily Plants in Season We specialize in Wedding & Concert Bouquets & Funeral Designs Icelandlc spoken

JookfbrthhJabel
on the Bottle
(PoVe
Q\e>
I..Er alveg mátulegt að bragði, efni og styrkleika
til þess að auka á veizlugleði
KFæst einnig á ölstofunum, klúbbum og í opin-
Ú berum vinsölubúðum.
mmm
w^rm^mráw^mmmmrm^mmmrm

SÉRSTAKAR ÚTSENDINGAR
Vöruhúsinu er haldið opnu þangað til 5.00
e. h. Panta má og kaupa í vínsölubúðum
fylkisins í Winnipeg til kl. 11. e. h. Út um
fylkið til kl 9. e. h.
PANTIÐ NÚ STRAX SÍMI 92 244
báðum heimilunum.
Ingibjörg: Þú kemur þá með
heilsaði Ingibjörgu og bað hana mér \ kvöld’ °S við höfum nóS"
að fyrirgefa, hún væri á harðri an tíma að saman- Þá
ferð inn á skrifstofu mannsins i kom °S líka frúin inn fil *eirT:i‘
síns, sem hefði orðið snögglega Hún saSði að maðurinn sinn
lasinn, og þá bað hún Þuríði að væri skárri- hann fengi stund'
koma með glasið sem hún hafði um svona köst’ helst ef honum
léð henni í gærkvöldi. Þær Ólöf Ut við’ en hað hefði nú ekk'
og Ingibjörg héldu áfram inn íjert sMkt komið fyrir núna’ 7
'baðstofuna. En þá hálfhvíslaði Han-n hafði verið að semja
Ólöf að Ingibjörgu: Eg ætla að ræðu, fyrir morgundaginn, og
í ársdagssopa, og máske varm- ,biðja þig að ]áta engann vita ihann væri nú orðinn því vanur.
ann koss af vörum ráðskonunn- j að 14ta engan yita að eg skrifaði Þuríður hafði yfirgefið her-
ar, þvi ekki er nu hætt við að þér lþessar fáu línur um daginn, 'be^gið Þegar frúin kom inn, svo
að finna okkur. , i Þær voru einar konurnar.
Ingibjörg: Eg ætlaði ekki að ■ Hrú Ástríður sagði þá að sér
koma fyr en á morgun, en mig Þætti vænt um að hún hefði
dreymdi svo undarlega í nótt, komið hér, sér fyndist eins og
og veðrið svo fagurt í dag, að eg eitthvað ganga að Þuríði, eins
snerist að því að létta mér upp í hún hefði tapað hluta af lífs-
dag. En hvað gengur að Þuru, gieði sinni, en þó hún spyrði
því er hún svona torkennileg? hana og leitaði upplýsinga um
Ólöf: Það get eg ekki sagt ástancl hennar, Þá fengi hún
þá á þessa leið. Ekki veit eg þér> og ekki veit mamma það> ekkert að vita, það væri líkast.
hvað þessi gauragangur á að | þvi hÚQ spurði mig eftir bvf því að hún byggi yfir leyndum
þýöa, eins og það hafi aWrei fyrir nQkkru og eg veit harmi, sagðist vita það, að hún
fyr sezt sol á Brekku, eða það að hú,n hefir gpurt Þuru gjálfa væri heimuglega trúlofuð Ein-
eftir því, hvað að henni gengi, ari 1 Herði. °S sagðist hafa skil-
en hún fæst ekki til að segja ið Þaö á föður hennar^ að hann
neitt, og þykist vera með sínu væri mjög á móti því. Sagðist
rétta eðli á allan hátt. Það er Þó vera þess fullviss, að Einar
langt síðan eg vildi fara með 1 Gerði væri mannval °S Þvi
hana heim til þín, en það er, ranSlátt að Þuríður mætti ekki
eins og hún kviði fyrir að finna n3°ta ástar sinnar í þá átt. Það
þig væri öllum eldri mönnum kunn-
Ingibjörg: Til hvers fékk uSt. a^ fálæti manna á þessum
frá draumaruglinu sínu, en það 'mamma þín henni meðalaglas í aldri’ stafaði oft af ást sem
THE WATCH SHOP
Thorlakson Baldwin
Diamonds and Wedding
Rings
Agents for Bulova Watches
Marriage Licenses Issued
699 Sargent Ave.
konan bjóði slíka kosti, þó hún
lúri við hlið hans, og bæli pláss-
ið sem annari var hentara að
allra dómi. En þá hvarf hún
snúðugt fram úr baðstofudyr-
unum.
Eins og aðrir, vaknaði Ingi-
björg við þrumurödd og oln-
bogaskot Þorsteins, og mælti
Dr. A. V. JOHNSON
ISLENZKVR TANNLÆKNIR
212 Curry Bldg., Winnlpeg
Gegnt pósthúsinu
Slmi: 96 210 Heimilia: 33 328
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agents
Siml: 94 221
#00 PARIS BLDG.—Winnipeg
JOHN LABATT LTD.
191 Market Ave. E.
Winnipeg

(rétt við Main St.)
This advertisment is not inserted by the Govemment Liquor Control Commission. The
tmm
stafi einhver hætta af því að
hún skuli koma geislum sínum
inn í baðstofuna. Eg ejr svo
sem ekkert þakklát fyrir að rífa
mig upp frá þeim draumi sem
eg haföi.
Þorsteinn hnekkjaði kulda
hlátur, og sagði sér þætti ósköp
fyrir því að hún skyldi vakna
RAGNAR H. RAGNAR
Pianisti oa kennari
Kenslustofa: 683 Beverley St.
Phone 26 555
gærkvöldi? 'Væri á einhvern hátt ólíkleg til
Ö Ólöf: Eg vil heldur að ihún siSurs- Um hetta °S ^nnað Þrf-
væri samt bót. í máli, að hana
gæti kannske dreymt það sem
eftir væri af draumnum í dag.
Þú stendur ekki í því annríki, j pura inn í herbergið tU þeirra, i
segi þér það sjálf. Þá kom og líkt> Sæti hún huSsað> en feuSÍ
ekkert að vita með vissu.
og ekki veit eg hvernig hefði
farið hefði með brekkubúið inn-
anstokks, ef eg hefði ekki náð
í tetrið hana Áslaugu.
Ingiibjörg sagði að það svekti
sig ekki þó hann héldi meira
upp á Áslaugu en sig, sagði
sér þætti líka vænt um hana.
En hvað sem því nú líður; í
en Ólöf gekk út. í Ingibjörg: Þú talar um þetta
Ingibjörg sneri sér að dóttur eins og við var að búast af þér.
sinni. Hvað gengur að þér Gg ekki langar mig til að leyna
Þura mín? Ekkert var svarið. ÞÍS neinu. Eg er hingað komin
Ingiibjörg: Er þér farið að mihið af þeirri ástæðu, að og
þykja vænt um stúdentinn. ! fékk fáar línur frá Ólöfu þinni,
Nei eg hata hann, sagði Þura. Þar sem hún bað mig að koma
Ingibjörg: Jæja, þá þarft þújhár snöggvast, en sagði mér
niú ekki að segja mér meira. En enSar ástæður, þó eg skildi það
Orrics Phonk Res. Phonk
87 293 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
109 MEDICAL ARTS BUXLDING
OíTICK Hotrns:
12 - 1
4 P.M. - 6 P.M.
AND BT APPOINTMKNT
____________ ^ ^ ^ „ óag þarf eg að skreppa yfir að því komstu ekki heim?
Commissionisnotresponsible/orstatementsmadeastoqualityotproductsadvertised.\ °r . L.
Staðarholi. Þorst. gerði ráð
gerði .«U| ^ v,.....,
fyrir að farið yrði til messu á hélt eg mundi gera uppistand á
svo að það væri eitthvað í sam-
Þura: Eg þorði það ekki, eg handi við Þuru mína. 1 nótt
Frh. á 8. bls.
Gunnar Erlendsson
Planokennarl
Kenslustofa: 59Í Alverstone St.
Sími 38 181