Heimskringla - 15.07.1936, Síða 3

WINNIPEG, 15. JÚLÍ, 1936
HEIMSKRINGLA
8. SlÐA
HEIMSÆKIÐ ÆTTLANDIÐ
NOTIÐ YÐUR HIÐ LÁGA FARGJALD BEINA
LEIÐ FRÁ MONTREAL TIL REYKJAVÍKUR
Cunard White Star Line, með 96 ára
reynslu og sögu aö baki, hefir nú í
förum stærsta gufusk'ipa flotann á At-
lantshafinu, og er víðfrægt fyrir um-
hyggjusemi við farþega, undraverðan
viðurgerning, og notalegan aðbúnað. —
Reynið ferðalag með þvi, við næstu
heimför og notið yður leiðina yfir Eng-
land—hún er aðlaðandi æfinlega.
Fastar vilculegar siglingar frá Montreal.
Spyrjist fyrir hjá gufuskipa
farbréfasala yðar eða —

270 MAIN STREET, WINNIPEG'
The Women’s Institute í stór-
kostleguni meirihluta hjá öllum
þjóðum. Það var ósköp skemti-
legt að heyra að öll þessi félög
voru að starfa að því sama og
við erum hér í Manitoba. Heilsu-
far, sérstakiega barna, er efst
á dagskrá hjá öllum. Vestu”-
Ástralía hefir sérstakan sjóð til
þess að geta tekið a móti börn-
um utan af landi, sem hafa ver-
ið á sjúkrahúsi og mega fara
út úr spítalanum en ekki heim í
bráð.
Konurnar þar láta sér ant um
brautir og tré, þær skilja þörf-
ina á að hafa fólkið kyrt á
landinu og gera þess vegna alc
til þess. að fólkið sé ánægt og
geti liðið vel. Þær hafa sér-
stakar unglingadeildir eins og
við U. F. M. gerum.
Eg kyntist Lady Eleanor Cole
frá Austur-Afríku, er hún ekkja
og hefir 2 bújarðir, 80,000 ekr-
ur, sem hún stýrir sjálf. iHún
segir að Austur-Afríka sé nokk-
uð lík Ameríku, afurðir landsins
seljist fyrir hálft verð, eins og
hér, og svo hafi þar verið 5
þurkaár með moldryki, eins og
hér. Hún sagðist ætla að reyna
að læra á meðan hún væri hér,
hvernig hægt sé að koma í veg
fyrir ”dust storms” og ”eros-
ions.” Hún hefir 30,000 kindur
og eitthvað af kúm. Hún er
að reyna að hjálpa til þess að
menta heimaþjóðina og Evrópu
unglingana, sem eru að vaxa
upp. Hún segist ekki vera hrædd
að vera ein heima þó ekkert
nema Afríkufólk sé í krihg og
25 mílur tli næsta þorps.
Þýzkaland hefir “Keichsnahr-
stand” sem allir karlar og kon-
ur, sem vinna að landbúnaði,
heyra til. Voru konurnar það-
an, Baroness Thronder og Com-
tess Keyserlingk fyrir hönd
systra sinna heima, er stuðla
að því að vinahönnd og umburð-
arlyndi geti komist á milli allra
þjóðanna í gegnum starf A. C.
W. W., og með því stofnað
heimsfrið. Countess Keyserlingk
sýndi hreyfimynd, sem sýndi
með hvaða hætti þar væri verið
að kenna stúlkum landbúnað
og öll störf því viðvíkjandi. —
Þetta er alt frítt fyrir vinnulaus-
ar stúlkur og þeim gefnir
nokkrir aurar í hverri viku fyrir
störf sín. Myndin var mjög
fróðleg. Stúlkur, sem eru að
mentast eru skyldaðar að taka
þessa grein.
Ceylon plantaði ávaxtat.rjám
í sumar sem le:ð til minningar
um Minningarliátíð konungsins
sáluga. Mrs. Waithianothán
sagði að þær væru að helga
heilbrigðisstavfi og mentun
krafta sína.
Nýja Sjáland hefir sérstök
heimili, þar sem mæður og börn
geta komið til að hafa sumar-
hvíld, og öll meðöl og læknis-
lijálp ókeypis. Þær hafa heim-
ili handa unglingum utan af
landi, sem koma í bæina til að
ganga á miðskcla. Svo hafa
þær konur, sem vanar eru hús-
störfum og senda þær út um
heimilin úti á landi, sem ekki
geta veitt sér þá hjálp, sem þörf
or á, borgar félagið helming og
jafnvel § af kaupi. 1930 sendu
þær hjálp til 1,000 heimila.
Eg hefi hér aðeins komið með
nokkur sýnishorn af starfi
kvenfélaga, sem dálítið er frá-
skilið okkar vanalega starfi,
sem er: Health, Drama, Folk
Dancing, Education, Legislation
and Co-Operation, and Peace.
Eg hefi ekki reynt að lýsa
bænum Washington að nokkru
leyti; þar sem það tæki alt of
langan tíma, get eg aðeins sagt
að fegurri borg hefi eg aidrei
séð. Það er eins og hvert stræti
og hver bygging hafi sínar sögu-
iegu endurminningar, og vafn-
ingsrósirnar, sem alstaðar voru
til þess að prýða rauðu stein-
veggina, geröu alt svo yndislegt.
Við komum tvisvar í Hvíta Hús-
ið, fyrst allir erindrekarnir á
mánudaginn, í “Garden Party”
og tók Mrs. Roosevelt í hend-
ina á öllum útlendingunum, og
voru það allar konur, sem ekki
áttu heima í Bandaríkjunum.
Forsetinn sjálfur ávarpaði okk-
ur frá veggsvölunum, svo á
þriöjudaginn voru Canada kon-
urnar boðnar þangað aftur, og
sýndi þá Mrs. Roosevelt okkur
heimilið sjálft og gerði það með
mikilli alúð. Á miðvikudaginn
var farið til Mount Vernon til
þess að heiðra, ekki George
heldur Mörthu Washington,
með því að leggja blómvönd á
leiðið hennar, til minningar um
hennar mikla starf fyrir allar
konur. Var okkur leyft að
skoða þeirra heimkynni eins og
þau voru, og eru.
Á fimtudaginn voru nokkrar
konur gestir hjá “The Sanka
Club” sem er klúbbur kvenna í
Washtington, og eru þar aðeins
konur, sem hafa fengið með-
mæli til þess að tilheyra þeim.
klúbb, eins og t. d. “The Re-
beccas”. Var okkur boðið að
halda stuttar ræður. Aðal ræð-
una flutti Mrs. Russell, frá Eng-
landi, sem er kona, sem mikinn
þátt hefir tekið í pólitík heíma
fyrir, meðal annars sagði hún
okkur að einn þingmaður þar
liefði sagt sér að “The Associ-
ated Country Women of the
World væri ekki rétta nafnið
fyrir þennan félagsskap, heldur
ætti það að vera “The Unoffic-
ial League of Nations. Og er
það áreiðanlega tilfinnnig, sem
maður hafði allan tímann sem
þingiö var setið. “Að útbreiða
alheims velvild.” Þessi klúbb-
úr styrkir ungar stúlkur, sem
vilja ganga mentabrautina, en
hafa ekki kringumstæður til
þess að gera það, með því að
lána þeim peninga, sem borgast
eiga til baka.
Þennan sama dag voru Can-
ada konurnar boðnar til Mr.
Wrong, sem er okkar sendiherra
í Bandaríkjunum sem stendur,
þar til sá nýi er útnefndur, og
voru allir hlutir gerðir þar til
þess að gera dvölina sem
skemtilegasta.
Var stór og mikil sýning á
handiðnaði og var þar margt
sem maður hafði ánægju af að
skoða og læra hvaða mismun-
andi handiðn kæmi frá hverri
þjóð. Mrs. Watt sagði að gam-
an væri fyæir konur, sem fynd-
ist að alt ætti að vera tollfrítt
að geta skift á handiðn sinni við
konur um ahan heim, og var
hún Viss um að allar konurnar
hefði ánægju af að geta hjálp-
að svo hver upp á aðra og kent
sína sérstöku iðn, hvort sem
væri til héimabrúks eða sölu. —
Voru liandsaumuðu ábreiðurnar
sérstakar, þar sem hvert fylki
hefir sitt vissa spor til þess að
stinga ábreiðuna, og á það ekki
að vera brúkað nema þar.
Konan, sem mest kvað að á
þessu þingi, var frú Michelet frá
Noregi, hélt eg kanske að það
væri sérplægni úr mér þar sem
hún væri Skandinavi, en eg hefi
frétt síðan eg kom heim að
hinum konunum héðan fanst
það sama. Var hún erindreki
Noregs, Danmerkur, Svíþjóðar
og Finnlands, og er sá félags-
skapur sem hún er forseti fyrir
kallaður “The Northern Leg-
ion”. Hún sagði að á milli
þeirra þjóða væri en'gin sam-
kepni né afbrýðissemi, því þær
vildu allar hjálpa systrum sínum
tif þess að vinna að því sama.
Hún sagði mér að þær hefðu
hvað eftir annað reynt að fá ís-
lenzkar konur til þess að til-
heyra þeim félagsskap, en ekki
getað það. Vildi hún að eg
reyndi að fá þær til þess að gera
það, þar sem það væri svo nauö-
synlegt fyrir allan félagsskap að
hafa styrk af því að tilheyra
öðrum löndum og starfa í ein-
ingu í gegnum það samband.
Þær leggja mikla áherzlu á að
hafa ungmennin í félagsskap
þessum, því þær vita vel að vel-
ferð framtíðarinnar hvílir á
þeirra herðum.
Síðasta athöfn þingsins var
mjög tignarleg, og fór hún
fram “at the Water Gate Ar-
lington Memorial gate” og var
kölluð bólsetuijskveðja. Hafði
verið reistur ræðupallur í fjör-
unni. Söfnuðust allir erindrek-
ar saman uppi á bakkanum, og
gengu í skrúðgöngu á eftir sín-
um fána niður tröppurnar, og á
meðan var spilað þjóðlag hvers
lands eftir því sem þau komu a
The Army and Navy Band. —
Þetta fylti mann lotningu og
virðingu fyrir öllum þessum
konum.
Miss Frasinger, sem var for-
seti Bandaríkjadeildarinnar setti
svo fundinn og kallaði á frú
Marie Michelet til þess að á-
varpa, konurnar og gerði hún
það með þeim-hætti, að engin
kona, sem viðstödd var mun
gleyma þeirri hugvekju. Hún
sagöi okkur að fara heim með
þá ást, sem hefði verið veitt í
svo fullum mæli liér, til bænda
og fjölskylda, því ef við gerðum
það, mundi gleði ríkja á 'heim-
ilinu, og þar sem ást og gleði
ríkti, þar mundi vera friður, og
frá slíku heimili mundi útbreið-
ast friðsamlegt umdæmi og
mundi með þessu móti breiðasr
smátt og smátt lengra og lengra
og myndi á endanum umkringja
heiminn. Okkur vantar heim
þar sem ríkir ást, ánægja og
friður, því með þeim hætti væri
liægt að stofna guðsríki á jörð-
inni, eins og frelsarinn hefði
boðið okkur. Hvert spor í þá
átt er spor til stofnunar guðs-
ríkis hér á jörðu.
Við konurnar viljum ekki
stríð,, við vitum svo vel hvaða
eymd og sorg það hefir í för
með sér. Látum okkur allar
tengjast höndum með innilegri
bæn um nýjan kraft, nýjar hug-
sjónir og nýtt markmið.
Andrea Johnson
ÖRLAGAÞRÁÐURINN
(Frumsamin saga)
Eftir Friðrik Guðmundsson
Framh.
Það var um þessar mundir að
frúin á Staðarhóli, kom inn í
skrifstofu tií mannsins síns, og
tók sér sæti gagnvart honum
við skrifboröið. — Presturinn
hummaði fyrirmannlega og góð-
látlega. Þetta var óráðið veður,
hann vissi í hvaða átt að frúin
sat, en það var ekki víst að hann
hvesti heint úr þeiirri átt. Það
var eins og
að biðja fyrir
að einhverju leiti valdur að
veðrabrigðum, hann lagði koll-
húfur og kjamtaði í isífellu. —
Loksins hóf hún upp róminn. Eg
sagði þér það um dagipn þegar
Siggi kom að fá hestinn lánað-
ann, að það væri fjölgað hjá
Þuríði á Brekku, það má því
búast við því að þú verðir sóttur
til að skýra, þegar minst vonum
varir, og faðerni barnsins þarft
þú þá að bókfæra. Við höfum
áður rækilega minst á þetta, og
okkur er báðum jafnkunnugt
um faðernið. En nú í morgun
kom Jón okkar til mín, og sagði
mér að þú hefðir spurt sig eftir
því, hvert honum væri ekki
sama þó honum væri kent barn-
ið, ef það kæmi til þess, að Ein-
ar bróðir hans væri ætlað fað-
■ernið. Eg vildi fegin að þú hefð-
ir aldrei hugsað þetta, aukheld-
ur talað það. Enginn maður er I
þarfari á þessu heimili en Jón,
þó honum hafi aldrei verið hrós-
að fyrir gáfurnar, og það veist
þú að hann hefir aldrei verið við
kvennmann kendur, og það er
aðeins til að trufla hans rólegu
búsönnun, að hreyfa þessu máli
við hann, og hefir nú þegar oll-
að honum óró. En þetta er ekki
nema önnup hlið málsins, Þu-
ríður er svívirt, og mér þykir vel
geta verið, að hennar tilfinning-
um yrði það ennþá sárara, ef
farið væri að bendla hana við
Jón. Þetta ráðabrugg er enn-
fremur ekki prestlegt, og ef þaö
heyrist framar orð í þessa átt,
þá lýsi eg því yfir, við gott tæki-
færi, í heyrenda hljóði að Einar
sé faðirinn. Hann hefir og einn
til þess unnið.
iSéra Hákon: Mikil ler þín
umhyggja kona góð. Þú veist
af hvaða ástæðu eg mintist á
þetta við Jón, þar sem það getur
spilt áliti Einars, ef þetta verður
uppvíst, eða kemst í hámæli.
Frú Ástríður: Já, eg veit hvað
þér hefir gengið til. En það er
mál til komjið að þú hugsir eins
vandlega um Jón og Einar, og
hugsir um Þuríði eins og sálu-
sorgari hennar. Eg sé heldur
ekki að ihér sé við neitt að stríða
nema kannské metorðagirnd
Þorsteins gamla. Þú þarft ekk-
ert að spyrja um faðerni barns-
ins, skýra hana bara Einarsdótt-
ir, og ef svo færi að hún seinna
giftist Einari í Gerði, sem eg
vona af því eg veit að hún elsk-
ar hann, og þá kemur þetta föð-
urnafn sér vel. Eg býst við að
Þorst. segi öllum sínum kunn-
ingjum að Einar okkar sé faðir
barnsins, en það veldur mér
engri ógleði. *
Séra Hákon: Heldurðu að
hann Þorsteinn spyrji mig ekki
eftir því, hvaða Einar eg eigi
við?
Frúin: Jú, eg býst við því, en
Þorsteinn er ekki gáfumaður,
og eg vorkenni þér ekki að
standa af þér glímubrögðin.,
lians, og vildi eg fegin vera við-
stödd á þeirri stund. Annars
má þetta mál vera úttalað af
minni hálfu, nema eitthvað nýtt
komi fyrir.
Presturinn: Já, þú hefir nú
lokið máli þínu, og meðal ann-
ars gefið það í skyn, að mér
hætti of mjög við því, að gleyma
Jóni okkar. Eg get ekki séð að
þín fyrirhyggja um framtíð
hans, beri með sér meiri nær-
gætni en mín, þegar á alt er lit-
lið. Hann er orðinn gamall, til
að vera ógiftur maður, og
við aldurhnigin, svo óvíst er að
eg haldi brauðinu mikið lengur,
og hvar mundi honum vera til-
búinn hentugur staður, þegar
okkar missir við. Væri það
nokkurt óráð að hann nú gift-
ist, og það inn á gott efnaheim-
ili. Ekki er eg að fullyrða að
það gæti gengið fyrir sér, en
orðin eru til alls fyrst, og eg sé
ekki betur en eg sé að hugsa
jafnt um þá báða, Jón og Ein-
ar, þegar eg vil grafast eftir því,
hvert ekki megi eigna honum
barn Þuríðar, og ekki mundi eg
telja eftir mér að minnast á
gerður væri af þessu mikill þyt-
ur. Hver veit nema henni lítist
eins vel á Jón, eins og hvern
Einarinn sem er, og Þorst.
mundi varla setja sig á móti því
að tengjast við okkur, jafnvel þó
um Jón væri að gera.
Frúin: Þér er eins kunnugt
um það eins og mér, að Þuríður
er trúlofuð Einari í Gerði, þó á
laun sé, og enginn getur fullyrt
neitt um það, nema Einar kunni
að fyrirgefa henni, og elska
hana eftir sem áður, og til þess
bendir það sjáanlega, þegar
hann sótti læknirinn yfir fjallið,
og stofnaði sér í lífsháska við
það, sem er mjög algengt og
skiljanlegt einkenni hreinnar og
brennandi æskuástar, og sjálfur
hefir þú o?z sagt, að Einar í
Gerði væri lang álitlegasti
allra ungra manna í sveitinni
Vilt þú verða til að heíta gæfu-
veg Þuríðar, sem er alt að einu
og hún móðir hennar, og af-
bragð ungra kvenna? Eg vinn
á móti þessari krókaleið, alt sem
eg get. Nú þegar við erum búin
að borga Jóni ráðsmannskaup
fyrir mörg ár, þá er hann í góð-
um efnum, og líklegur til að sjá
sjálfur fyrir sér, eins trúr og
vinnugefinn sem hann er, og þvf
fremur að vera ógiftur, neina
hann sjálfur vakni til þeirra
hluta, og sízt vildi eg eiga hann
í samfélagi við Þorstein á
Brekku.
Þér sem notið—
TIMBUR
KAUPIÐ AF
THE
Empire Sash & Door
CO., LTD.
BlrgOlr: Henry Ave. East
Sími 95 551—95 552
Skrlfstofa:
Henry og Argyle
VERÐ - GÆÐI - ÁNÆGJA
Þá var kallað á frú Ástríði
frá málafærslunni ril húsfreyju
stófunnar.
Séra Hákon vissi að veðrið
var yfir, sneri þó bakinu að
j skrifboðipu á meðan hann var
að ná sér. Hann kunni vel að
meira kosti konu sinnar og mat
mikils hreinleik hennar. Hann
fann það að hann hafði alla
þeirra hjúskajxartíð, eins og not-
ið tilsagnar af hennar meðeigin-
legu réttlætistilfinningu og hann
var fyrir löngu búinn að læra
það að láta hana ráða, þegar
hún tók þannig • alvarlega í
strenginn og var fyrirfram
sannfærður um að færi vel. —
Hann reiddist aldrei við hana en
beið þess að sársaukinn af út-
listun hennar, liði frá eins og
lúaverkir, og skildi hennar fyr-
irhöfn ekki verða meiri. Þetta
vissi hún og var honum því á-
valt jafn nærgætin á næstu
stundu, eftir ráðninguna.
Framh.
INNKOLLUNJRMENN HEIMSKRINGLU
I CANADA:
Amaranth..............................Sumarliði J. Kárdal
................................ B- Halldórsson
íSdnf........................................ Einarsson
Beckviiie::::::::::::................. sígtr- sigyaidason
Belmont.........".......................Bjor° Þorðarson
Bredenbury.......... ....................iý'Z r 0 eson
Brnwn Loptsson
..................................... J- Gríslason
. .. ................................Grímur S. Grímssnn
Elfros ....................................... Anderson
Eriksdaie................................?• s- Anderson
Foam Lake........................................ÓTlatur HaUsson
...........................John Janusson
Gl^borö—;;............................................Tím. Böðvarsson
Hayland.......................................... Ble80n
Hnausa............ ..................J°haau Johu8?n
Hnve ........................Gestur S. Vídal
Húsaöíközzzz:..........................An,diés zkagf?I(í
Inni^faii Kernested
Kandaha'r;:::::;:::::::::::::::;:....Hanues J-
Kristnes........... ....................S^^BjI°rnS80U
Langruth.................................. RÓ„smA 4™asou
L^ndar'::::;;;;;:::;;..................Th* cuðmundsson
Markervillp JonsS°n
Sozar" ..................................... /
Gakvw 1.................................Andrés Skagfeld
nftn GW..............................Sigurður Sigfússon
Pifev.....................................ttBjorn Hördal
t, Z"'""":.......................................... S. Anderson
Rpd Deerar ..........................•;-—.-Sig. Sigurðsson
ggiSzz::::::::::::::::::;-::.........
“SJT.................................................Björn Hjörleifsson
Steep Rock...........................................Fred Snædal
StoZ^m............................................ Hördal
ThornhiU...............................Thorst. J. Gíslason
ir"‘...................................... Eicarsson
Vancouver. ................................ Anna H
Wmnipegosis... ...........................Ingi Andersoö
Winnipeg Beach................................ Kernested
WJ'uyard.................................. S. Anderson
í BANDARÍKJUNUM:
~kra...................................... K. Einarsson
Bautry "............................... E. J. Breiðfjörð
Blaine, Wash.....................Séra Halldór E. Johnson
avaher...... Jón K Einarsson
Chicago:Geo.F.Long, 2428 Hamlin Ave., Logan Square Sta
Hdiuburg.........................-...........Jacob Hali
Garoar.................................... M. Breiðfjörð
Grafton.................................Mrs. E. Eastman
Hallson.................................Jón K Einarsson
Heusel.................................... K. Einarsson
Ivanhoe..............................Miss C. V. Dalmann
Los Angeles, Calif....Thorg. Ásmundsson, 4415 Esmeralda St
Miiíon..................................... G Vatnsdal
Minneota............................... c v Dalmann
Mountain„.....•••••••••.................Th. Thorfinnsson
National City, Calif.......John S. Laxdal, 736 E 24th St
Boiut Roberta...........................Ingvar Goodman'
Seattle, Wash..........J. j. Middal, 6723—21st Ave. N. W.
Bvold...................................Jón K. Einarsson
uPham..................................... J. íireiðfjörð
The Viking Press, Limited
Winnipeg. Manitoba
hann hefði gleymt | þetta við Þuríði sjálfa, áður en
tíðinni, eða væri