Heimskringla - 26.03.1941, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 26. MARZ 1941
HEIMSKRINGLA
5. SÍÐA
NOKKUR
MINNINGARORÐ
Thórarinn Thórarinson
Þann 6. þ. m. andaðist úr
lungnabólgu Thórarinn Thór-
arinson bóndi við Climax póst-
hús í Saskatchewan fylki,
tæpra 59 ára að aldri. Hann
var fæddur 15. maí mánaðar
árið 1882 á Langavatni í Suður-
Þingeyjarsýslu á Islandi. For-
eldrar hans voru Jón Þórarins-
son, bóndi á Langavatni, af
Halldórstaðaætt í Laxárdal, en
móðir hans var Þuríður Sveins-
dóttir, bónda á Garði í Aðal-
reykjadal.
Hann ólst upp hjá foreldrum
sínum á íslandi fram til 9 ára
aldurs, að faðir hans lézt, en
móðir hans fluttist, ásamt
börnum sínum árið 1891, burt
af Islandi til Banadaríkjanna
og settust að í Long Pine í
Nebraska-ríkinu. Þar dvöldust
þau um 5 ára skeið, en fluttu
þá búferlum til Mountain-bæj-
ar í Norður Dakota. Skömmu
síðar tók móðir hans upp heim-
ilisréttarland nálægt Munich í
sama ríki, og þar stundaði
Thórarinn sál. búskap með
móður sinni, en hugur hans
hneigðist til mentunar og gekk
hann á ríkisháskólann í Grand
Forks og lauk þar verzlunar-
námi. Árið 1910 fluttist Thór-
arinn sál. ásamt móður sinni er
þá var gift í annað sinn og
stjúpa sínum, Indriða Sigurðs-
syni og bræðrum sínum til
Canada og tóku upp heimilis-
réttarlönd í Saskatchewan-
fylki, um 8 mílur norðvestur
af bænum Climax. Árið 1014
kvæntist Thórarinn sál. heit-
meý sinni, Þorbjörgu Gísladótt-
ur Johnson úr Mountain-bygð,
N. D., af ætt sagnfræðingsins
alkunna, Gísla Konráðssonar,
og bjuggu þau hjón á heimilis-
réttarjörð hans æ síðan. Þeim
varð 5 barna auðið, tvær stúlk-
ur dóu ungar, en þrjú eru á lífi
og syrgja föðurinn, ásamt móð-
ur sinni. Þau eru: Gísli Thor-
valdur, gengur á búnaðarhá-
skólann í Saskatoon og Lor-
raine og Margrét heima.
Systkini Thórarins sál, sem
lifa hann eru þessi: Mrs. Guð-
rún Guðmundsson, við Moun-
tain, N. D. Mrs. Thora Hansson
í Winnipeg, Mr. Metusalem
Thorarinson byggingameistari,
Winnipeg og Magnús og Sveinn
við Climax pósthús.
Heimili Thórarins sál. lá um
þjóðbraut þvera, og sýndu þau
hjón gestum og vegfarendum
hina mestu gestrisni að íslenzk-
um sið. Thórarinn sál. var
frjálslyndur í skoðunum og tók
ákveðinn þátt í samvinnumál-
um bænda og framfaramálum
sveitar sinnar. Velgengni og
framtakssemi íslands og ls-
lendinga, hvar sem var, voru
metnaðarmál hans.
Hann var jarðaður í Amelía
grafreit, þar sem hinar látnu
dætur hans hvíla, þ. 10 marz
s. 1. að viðstöddu fjölmenni.
Norskur prestur, séra Ander-
son, einn af þjónandi prestum í
Clmax, jarðsöng.
G. St.
KAUPIÐ HEIMSKRINGLU—
útbreiddasta og fjölbreyttasta
íslenzka vikublaðið
ÚR EINU 1 ANNAÐ
Við sitjum í bílnum og þeyt-
umst um landið og okkur flýg-
ur margt í hug. . . Við reynum
að gleyma hörmungunum, sem
sagt var frá í blaðinu í morgun
og látum hugann hvarfla til
ýmislegra atburða, sem komu
fyrir þegar veröldin var nokk-
urnveginn með fullu viti . . . og
ein endurminning rekur aðra.
Einhver var að minnast á
gott skaplyndi í gær. . . Mikið
dáist eg að geðgóðu fólki og
mikið hata eg geðvonsku . . . i
það eru oft íslenzk álög að
vera geðvondur... En mér dett-
ur í hug tveir góðir Islendingar,
sem eg hafði daglega umgengni
við á Kaupmannahafnarárun-
um mínum, en það eru þeir
Sveinn Björnsson sendiherra og
Jón Sveinbjörnsson konungsrit-
ari; þeir voru líkir að einu leyti
. . . að geðprýðinni til . . . það
var annars skrítið hvað Danir
áttu erfitt með að gera greinar-
mun á nöfnum sendiherrans- og
konungsritarans og svo bættist
það við í ofanálag, að Tryggvi
Svörfuður Sveinbjörnsson, sem
nú er þektur rithöfundur í
Danmörku, var á sendiherra-
skrifstofunni og við höfðum ei-
líft rugl út af þessum þremur
nöfnum. . .
Já, nöfn . . . einu sinni hitti
eg konu eina í Höfn ... hún var
íslenzk, en átti heima á Borg-
undarhólmi og var systir Axels
Tulinius og þeirra bræðra. . . J
Hún átti f jóra tengdasyni, sem
allir hétu Koefoed og allir að,
skirnarnafni Christian. . . Enj
mér var sagt síðar, að Koefoed
væri eins algengt nafn á Borg-j
undarhólmi og Jensen er ann-
arsstaðar í Danmörku... Danir,
sem ekki heita Jensen hafa
gaman af að stríða þeim, sem
hafa það nafn að dragast með
. . . þeir segja þá, 'að 4 miljónir
byggi Danmörku og 2 miljónir
þeirra heiti Jensen ... sem auð-
vitað er ýkjur, en margir eru
þeir, sem heita Jensen þar í
landi og var eg vön að vor-
kenna þeim í gamla daga í
Höfn . . . ó jæja þá . . . enginn
vorkennir okkur, aumingjun-
um, sem heitum Smith eða
Schmidt hér í álfu!
Og nú man eg eftir þrem
systrum. . . Já, það voru einu
sinni þrjár systur og þær voru
fæddar í Kaupmannahöfn , . .j
þessar systur voru allar fall-;
egar, en foreldrar þeirra höfðu!
lítil efni og engan óraði fyrir,
því á uppvaxtarárum þeirra,
að það ætti fyrir þeim öllum að
liggja, að giftast víðfrægum
mönnum. . . En svona fór það
samt. . . Ein þeirra giftist Ein-
ari Jónssyni myndhöggvara —]
hún var forkunnarfögur kona
— ... önnur giftist Gunnari
Gunnarssyni rithöfundi og sú
þriðja giftist Carl Brisson, upp-
áhalds söngleikara Englend-
inga, sem sjálfur hefir átt svo
æfintýralega æfi, að vel mætti
skrifa um hann heila bók. . .1
Fyrir nokkrum árum síðan j
voru þau Brisson og kona hans,
frú Cleo, í heimsókn í San
Francisco og hitti eg þau þar
.'.. þetta var í “cocktail party”,
sem þau héldu á víðfræga St.
Francis gistihúsinu og voru
blaðamenn borgarinnar þar
margir, en Brisson var um þær
mundir í miklu dálæti í Holly-^
wood og vann sér inn 5000 doll-
ara á viku sem filmleikari. . .1
Frú Cleo og eg töluðum um
Kaupmannahafnarlífið og um
systur hennar, sem hún sjaldan
sagðist fá bréf frá, enda hefði
hún sjálf lítinn tíma til að
skrifa bréf. . . Hún var leik-
kona þegar hún var ung og
man eg eftir að hafa séð hana
í Höfn, en nú kærði hún sig
ekki um annað en mann sinn og
starf hans... Brisson var fram-
úrskarandi dansari . . . það var
nú maður, sem kunni að dansa
vals! Enda hafði hann dansað
valsinn í “Glöðu ekkjunni”
meir en þúsund sinnum á leik-
sviðinu í Lundúnum. . . En þeg-
ar við tölum um vals, þá dettur
mér í hug danskur kunningi
okkar, sem einu sinni kom frá
Danmörku í heimsókn til San
Francisco og átti heima á þessu
fyrnefnda St. Francis. . . Hann
hafði útvarpstæki á herberginu
sínu á gistihúsinu og hann hélt
því fastlega fram, að í hvert
skifti, sem hann hlustaði á út-
varpið, þá heyrði hann Donau-
valsinn spilaðann . . . og hann
uppástóð, að Bandaríkjamenn
hefðu tekið sér þennan fræga
vals að þjóðsöng!
Um daginn skrifaði eg grein-
arstúf með fyrirsögninni “Enn
um lítillæti”, en þar sagði eg
frá sænskum greifa, sem einu
sinni gerði mikið veður út af
því við mig, hvað íslendingar
væru sóðalegir . -. . en hann
þagnaði snögglega, þegar hann
var spurður, hvort hann hefði
lesið bók, sem heitir “Stúlka
meðal stúlkna”, en sú bók dá-
samar ekki beinlínis þrifnað á
sveitaheimilum í Svíþjóð. . .
Eftirköst þessa atburðar voru
svona. . . Daginn eftir þetta
samtal mitt við Svíann, kom
blómvöndur með 24 rósum frá
honum og fylgdi blómunum af-
sökunarbréf, þar sem hann
sagði, að aldrei myndi hann
héðan af tala um óþrifnað á
Islandi. . . Svíar eru menn kur-
teisir, eins og kunnugt er, og
eru gefnir fyrir að senda blóm
og altaf ósköpin öll af þeim í
einu ... og þeir eru ekki hrædd-
ir við að viðurkenna, ef þeir
hafa á röngu að standa.
Og nú dettur mér í hug, að
Norðmaður undir sömu kring-
umstæðum myndi líklega hafa
grafið upp einhversstaðar bók,
þar sem tekið var fram, og
helst færðar sönnur á, að Norð-
menn væru mestu þrifnaðar-
menn í heimi, og sent mér svo
bókina í skrautbandi. . . En
setjum svo, að Dani kæmist í
svona fár... hann myndi koma
sjálfur daginn eftir, hlægjandi
út undir eyru með súkkulaði-
kassa undir handleggnum og
fyrirgefningarbón á vörum. . .
En ef um íslendinga hefði verið
að ræða í samskonar standi, þá
myndi afsökunarbréfið líklega
hafa verið i ljóðum og ef hann
hefði átt aura upp á vasann, þá
hefðu rósirnar verið 36 . . . og
allar rauðar. . .
Rannveig Schmidt
EINN BÆNARSÁLMUR
Á ÞORRA
Ef til vill eftir
Leirulœkjar Fúsa
(Lag: Kærleikanshjón eg
kveðja nái)
Bili nú ekki bæna hnoðið;
Biðja skal fyrir Sigurði.
örlögin hafa í hann troðið
Ærfóður þyngd af vísdómi.
Svo ef hann springur, það ótt-
ast má
að einhleypir leikmenn drukni
þá.
Það yrði bani Borgfirðinga
ef blöðruna rifi meistarinn.
Hart verður þá um hagyrðinga
og heimurinn næsta sorgbitinn.
Fljótt skal því manninn for-
gyrða
með fjórum gjörðum um miðj-
una.
Mér er ei unt að biðja betur—
bæninni troddu skó þinn í.
Svo ef að þú labbar einn um
vetur
eitthvað norður i kúarí,
þá pústrar þig enginn prangari
sem plagar að vera á leiðinni.
XXX
Enn er ósannað, hvort við
elskum fyrir auð, eða auðgumst
fyrir ást.—Shakespeare.
* * *
Frúin: Hvað eruð þér með á
höfðinu, stúlka?
Stúlkan: Tehettuna! Frúin
i sagði, að eg ætti að hafa hana,
þegar eg kæmi með teið.
ÆFIMINNIN
G
ISLANDS-FRÉTTIR
Frh. frá 1. bls.
Nokkrar breytingar voru og
gerðar á fulltrúaráði félagsins,
en í því eiga sæti 26 menn.
Margir tóku til máls á fund-
inum, auk þeirra sem áður hef-
ir verið minst á, svo sem Ás-j
geir Ásgeirsson, Sigfús frá
Höfnum, Jóq Magnússon, frúl
Soffía M. ólafsdóttir, Vigfús
Guðmundsson og Steinn Kr.
Steindórsson, er bar fram til-
lögur viðvíkjandi tilhögun á
framhaldi af Sögu Vestur-fs-
lendinga o. fl., sem vísað var til
stjórnarinnar.—Mbl. 7. febr.
Þarfnastu fjár?
PRÍVAT LAN ER
SVARIÐ.
Þér getið samið um lán
við félag vort sé fyrirtæki
yðar nokkurs vert, greitt
það til baka mánaðSrlega.
Vextir eru lægri hjá oss
en nokkrum öðrum í Win-
nipeg, þar sem við höfum
starfað í 20 ár.
Komið, símið eða skrifið
oss.
Commerciðl Securities
CORP. LTD.
C. H. McFadyen, stjórnandi
Þorbjörg Gestsdóttir
Jóhannson
Þann 21. janúar síðastliðinn
andaðist að heimili sínu að
Markerville, Alta., húsfreyja
Þorbjörg Gestsdóttir Jóhann-
son, fædd 14. júní 1861 í Árnes-
sýslu á íslandi. Þar ólst hún
upp til fullorðins ára. Árið 1889
fluttist hún vestur um haf, hélt
hún þegar í stað sem leið lá til
góðkunningja sinna vestur í Al-
berta. Giftist hún þar 1892
glæsimenninu Gunnari Jó-
hannsyni þingeying. Bjuggu
þau á heimilisréttarlandi Gunn-
ars 2 mílur norður af Tindastól,
P. O., en fluttust 1907 v.estur
fyrir Medicine ána 3 mílur
norðvestur af Markerville, P.
O., og keyptu það land er þau
síðan bygðu.
Þau eignuðust 5 börn sem öll
komust til fullorðsins ára: 1.
Gunnar Gestur, býr ókvæntur;
2. Halldór Júlíus, kvæntur
Ólafíu Helgu Benediktsdóttir,
eiga 2 dætur; 3. Hildur Fjóla,
gift Karl Olson, dáin barnlaus
1922; 4. Hólmfríður Lára, gift
Stepháni Maxson, eiga einn
son; 5. Jóhann Kjartan, kvænt-
ur Hazel M. Stewart, eiga 4
börn. Búa þau öll sæmdarbúi,
eftir nútíðar hætti kringum
föðurleifð sína.
Mann sinn misti Þorbjörg ár-
ið 1927. Skömmu síðar brá hún
búi og bygði sér heimili hjá
Láru dóttur sinni og tengda-
syni.
Þó Þorbjörg væri bókhneigð
að upplagi var þó mentun
hennar meira áberandi í verk-
legu tilliti við hverskonar land-
búnaðar annir í sveit eða þjón-
ustu á höfðingja heimilum í
Reykjavík, ávann hún sér þar
alstaðar hið besta álit fyrir
dugnað og prúða framkomu, en
þó naut hún hæfileika sinna
best er hún varð sjálfstæð hefð-
arkona og heimilismóðir,
stjórnsöm á heimili og mikil-
virk, í viðskiftum hrein og á-
bygglieg en þó gjafmild. Lbegi
henni mikið á vann hún áheit,
og mun henni hafa gefist það
vel, því hvað eftir annað var
hún kunn að því að senda fjár-
upphæð til Strandakirkju og
Hallgrímskirkju heima á Is-
land, því “röm er sú taug sem
rekka dregur föðurtúna til.”
Síðustu tvö árin var hún
mjög biluð að heilsu og þá oft
undir læknishendi en rúmföst
var hún aðeins síðustu vikuna.
Hún var jarðsungin 24. jan.
frá lút. kirkjunni að Marker-
ville af Rev. R. A. Sinclair,
enskum presti. Einnig talaði
séra Pétur Hjálmsson nokkur
huggunarorð í kirkjunni. Þó
veðrið væri það versta, og kald-
asta sem komið hefir á vetrin-
um, var talsvert fjölmenni við-
statt.
“Nú er hún sæl er sælu jók,
Syrgjendum þeim sem eftir
þreyja,
Guði sé lof sem gaf og tók
Gott er að lifa vel og deyja.”
A. J. C.
Landnámssögu íslendinga
má panta hjá Sveini Pálmasyni
að 654 Banning og dr. Sig. Júl.
Tóhannessyni að 806 Broad-
way.
FJÆR OG NÆR
P. S. Anderson, málari í Wil-
mette, 111., dó þriðjudagsmorg-
uninn 18. marz; banamein hans
var innvortis meinsemd. Jarð-
arförin fór fram fimtudagi’nn
næstan á eftir. Hans mun nán-
ar getið síðar.
* * *
Laugardagsskólinn
Nú eru kennarar Laugar-
dagsskóla Þjóðræknisfélagsins
í óða önn, að undirbúa með
nemendum sínum hina árlegu
skemtisamkomu skólans, sem
haldin verður í Fyrstu lútersku
kirkju á laugardagskveldið þ.
26. apríl næstkomandi; hefir
mjög verið til alls undirbúnings
vandað, og getur fólk þess-
vegna treyst því, að verða eftir-
minnilegrar ánægju aðnjótandi
við það að hlusta á raddir æsk-
unnar í leik, ljóði, framsögn og
söng á hreinni íslenzkri tungu.
Það veltur ávalt mikið á því, að
skólinn sé stundvíslega sóttur,
og með það fyrir augum, hve
tíminn fram að samkomunni
styttist óðum, liggur það í aug-
um uppi hve mikils það er um
vert æfinga vegna, að hver
einasti og einn nemandi komi
á skólann í tæka tíð það sem
eftir er af kenslutímabilinu.
SAMKOMA J. S.
FÉLAGSINS
The Jón Sigurdson Chapter
I. O. D. E. celebrated its 25th
anniyersary by an entertain-
ment held in the Federated
Church, Banning St., (to an
overflow audience) on Tuesday
evening, March 25th.
After the singing of “O Can-
ada” the Regent, Mrs. J. B.
Skaptason presented the ladies
on the platform: The charter
members of the Chapter: Mrs.
E. Hanson, Mrs. )A. C. Johnson,
Mrs. R. Marteinson, Mrs. H.
Peturson, Mrs. S. Peterson,
Miss S. Halldorson, Mrs. K.
Austman, Mrs. H. B. Skaptason.
The committee in charge of
the Soldier’s Memorial Book:
Mrs. Gísli Johnson, Mrs. F.
Johnson, Mrs. P. S. Palsson.
The members of the Chap-
ter who have been active for
25 years, that is, having joined
the chapter during the first
year: Mrs. Sivertson, Mrs. J. S.
Gillis, Mrs. J. B. Skaptason,
Mrs. E. Hanson, Mrs. P. S.
Palsson.
The Hon. Regent, Mrs. B. J.
Brandson, lst Vice-Reg. Mrs.
B. B. Jonsson; Mrs. A. J.
Hughes, Reg. og the Provincial
Chapter and Mrs. Rorke, Reg.
of the Municipal Chapter and
Mrs. McQuillan and Miss St.
Johns.
Miss Thora Asgeirson, 3
times winner of the Coronation
Scholarship gave a piano selec-
tion. Mr. Clelo Retagliate a
violin solo.
The history of the Chapter
was prepared and read by Mrs.
L. A. Sigurdson and greetings
were given by Mrs. Hughes,
from the National chapter and
the Provincial and by Mrs.
Rorke from the Muncipal. Ser-
vice badges were presented to
the following: Mrs. Price, Mrs.
B. H. Olson, Mrs. E. Arnason,
Mrs. G. A. Paulson, Mrs. O.
362 Main St. Sími 93 444
Bdominion
RISA ASTERS
Hin nýjasta tegund
45<í GILDI — 15*
KYNNINGAR TILBOÐ
Hin allra fínustu Asters. Einn pakki
hver, Crimson, Shell-pink, Azure-
blue, vanaverð 450, fyrir aðeins 150
(eða 6 sérstæðir litir 250) póstfrítt.
Tapið ekki af þessu kostaboði.
FRÍ—Hin stóra 1941 útsœðis og
rœktunarbók. Betri en nokkru
sinni fyr. Skrifið i dag.
DOMINION SEED HOUSE
Georgetown, Ontario
Stephensen, Mrs. H. G. Hen-
rickson.
Miss María Markan sang a
group of Icelandic songs, ac-
companied by Miss Snjólaug
Sigurdson and received a grand
ovation. Mrs. B. S. Benson
made a presentation of a gift
from the Chapter to Miss Mark-
an and Mrs. B. B. Jonsson, lst
Vice-Reg. presented Mrs. J. B.
Skaptason with a gift; she has
been regent of the Chapter for
12 years.
Miss Agnes Sigurdson, twice
winner of the Jón Sigurdson
Musical Scholarship, piano sel-
ections. Miss Haldora Sigurd-
son, twice winner of the Jón
Sigurdson Scholarship met
with an accident and could not
render her number. A letter
was received from Mrs. Colin
H. Campbell the organizer of
the Chapter.
Refreshments were served,
the table centred by a huge
Birthday Cake, the gift of the
Regent.
Viðstaddur
Eftir hinn langa,
harða vetur—
“LÍTTU UPP”
með vorinu!
DREWRYS
111 11 ] iL ffTi

: L5 Éii
NO TIL SÖLU

Sími 96 361
Bruggað sérstaklega til að
hressa sig með vorinu—þú
sækir mjög svo eftir Bock Beer.
1 FLÖSKUM eða KJÖGGUM
VERTU HÓFSAMUR—
DREKTU BJÓR
Thls advertlsement ts not lnserted by
Government Uquor Control Oommlaslon.
The Commission ls not respanslble for
statements made as to quaUty of pro-
ducts advertlsed.