Heimskringla


Heimskringla - 17.06.1942, Qupperneq 2

Heimskringla - 17.06.1942, Qupperneq 2
2. SÍÐA HEIMSKRINGLA WINNIPEG, 17. JÚNÍ 1942 DANIR BORGA FYRIR SIG .... Margir danskir fríliðar eru í her sameinuðu þjóðanna og eru með því að flýta þeim degi, “að Danmörk verði aftur frjálst iand”, eins og Kristján konungur bað í nýársræðu sinni. Spitfire flugvélin á myndinni er fyrir peninga hinna frjálsu Dana í Bretlandi keypt, sem margar fleiri og er þeim af Dönum stjórnað í flugliðinu. Flugstjórarnir hjá vélinni eru Danir. John S. Brooks Limited DUNVILLE, Ontario, Canada MANUFACTURERS OF GILL NETTING Okkar net eru búin til úr beztu tegund af hör tvinna og “Sea Island Cotton” Þér megið treysta bœði vörugœðum og verði Allar pantanir fljótt og ábyggilega afgreiddar. Captain M. R. Janes, Leland Hotel, Winnipeg Umboðsmaður fyrir Manitoba, Saskatchewan og Alberta EMILIA MATHEWS (Æfiminning) Þann 19. febrúar síðastliðinn andaðist að heimili sdnu á Oak Point, Man., húsfrú Emilía Mathews, kona Ottos Mathews, fertug að aldri. Emilía sál. var fædd á Gimli 14. febrúar 1902. Foreldrar hennar voru: Andrés Jónsson Skagfeld frá Hryggjum í Skagafirði og Steinunn Þórar- insdóttir, ættuð úr Fljótsdals- héraði. Höfðu þau búið lengi í Geysis-bygðinni i Nýja-íslandi og voru nýlega flutt burt það- an. Sama árið og Emilía fædd- ist fluttust þau vestur í Grunnavatnsbygðina og sett- ust þar að. Bjuggu þau þar um tuttugu ár, og þar ólst Emilía upp. Árið 1922 fluttist fjölskyldan til Oak Point, og þar dóu foreldrarnir, Stein- unn árið 1929 og Andrés árið 1938. Árið 1928 giftist Emilía Otto Mathews, syni Björns og Guð- rúnar Mathews, sem lengi bjuggu rausnarbúi á Siglunesi við Manitoba-vatn, en hafa nú um allmörg ár átt heima á Oak Point. Þau Otto og Emilía bjuggu þar frá því þau giftust þar til hún dó. Stundaði hann þar fiskiveiðar á vetrum og einnig að nokkru leyti land- búnað. Þau eignuðust fjögur börn, sem öll lifa móður sína, og eru nöfn þeirra þessi: Evan- geline, 13 ára; Orville, 11 ára; Eelenore, 9 ára; og Marvin, 7 ára. Af alsystkinum Emilíu eru þessi á lífi: Valgerður, Mrs. H. Johnson í Winnipeg; Stef- anía, Mrs. Fr. Friðfinnsson, í Winnipeg; Jóhanna, Mrs. P. Sveinsson, að Sandy Hook, Man.; Clara, Mrs. G. Breckman, á Oak Point; Halldóra, Mrs. S. Mathews, á Oak Point; Sigur- björn Steinke á Oak Point, og Stanley, í Winnipeg. Ein hálf- systir er á lífi, Mrs. V. Freeman í Winnipeg, og ein systir Kristín að nafni, Mrs. O. Thorsteinsson, andaðist fyrir allmörgum ár- um. Hin framliðna var fríð kona sýnum, tápmikil og starfsöm og ágæt húsmóðir. Hún var vel gefin, glaðlynd, kjarkmikil og bjartsýn. Þrátt fyrir lang- varandi heilsubrest, leysti hún skyldustörf sín af hendi með sterkri þolgæði, og var ávalt jafn glaðleg og vingjarnleg í viðmóti. Eiginmanni sínum var hún góð kona, börnum sín- $jiiiiiiniiiiniiiiiiiiiiHniiiiiniiiiinMiiiiiiiiiinHiinii[iiiniiiiHiiiiiv I INSURANCE AT . . . I 5 REDUCED RATES | i Fire and Automobile 1 I * í 1 STRONG INDEPENDENT | COMPANIES = E j McFadyen j j Company Limited j | 362 Main St. Winnipeg | Dial 93 444 ♦miinilraiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiioiiiiiiiiiioiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiK# um góð móðir og öllum sínum ættingjum og vinum trúlynd og trygg. Hún hafði fallega söng- rödd og hefði eflaust getað orð- ið söngkona betri en í meðal- lagi, ef hún hefði notið nauð- synlegrar kenslu í þeirri grein. Liggja sönghæfileikar í ætt- inni: Sigurður Skagfeld söngv- ari og hún voru bræðrabörn. Að öðru leyti var hún vel greind kona, skemtileg í sam- ræðum og hafði einkar þýtt og aðlaðandi viðmót. Með fráfalli hennar er mikill harmur kveðinn ekki aðeins eiginmanni hennar, börnum og öðrum nánum aðstandendum, heldur og öllum, sem hana þektu. Fjörutíu ár eru ekki hár aldur. En Emilía sál. ávann sér traust, virðingu og vináttu fjölda margra, yfir höfuð allra, sem kyntust henni, á sinni stuttu æfi. Hennar er sárt saknað af mörgum og einlæg samhygð þeirra allra fylgir börnum hennar og eiginmanni, er þeir minnast hennar með þakklæti fyrir viðkynninguna á liðnum árum. Hún var jarðsungin á Oak Point að viðstöddu miklu fjöl- menni, sem fylti samkomuhús bæjarins. Sá sem þessar línur ritar, talaðj nokkur minningar- orð á islenzku og ensku. G. A. BRÉF TIL P. B. Kæri vinur Páll Bjarnason: Mikið yndi hafði eg af að lesa pistil þinn í Hkr. til mín. Þetta, sem okkur greinir á, er ekki stórt atriði. Aðeins það, að hr. S. Thorkelsson hefði ekki framið neina höfuðsynd með því að efast um að Rúss- land væri sú þjóð, sem gæti gerst alheimsfyrirmynd eða menningarvörður nýrrar menn- ingar fyrst um sinn, að minsta kosti. Og sannast að segja fanst mér þú hlaupa þar á hundavaði, að fara að dæma um ritverk, sem enn var ekki komið út að fullu. Mér virtist þú taka þarna sprett til að koma fram þinni gömlu og úr- eltu trú á kommúnisma. Eg hélt þú værir nútímamað- ur og skildir betur nútíma framfarastefnur, en raun varð á. Eg met þína kristilegu hug- sjón, en veit ekki hvaða erindi Kristur átti inn í þetta tal okk- ar. “Symból” eru hlutir sem margir hafa flaskað á; einkum þegar þau eru dogmatiseruð. Eg hélt þú vissir að dogmatík í öilum heimsmálum er að tapa gildi sínu og á ekki leng- ur samleið með vísindunum. Eg hélt að þú vissir að 20. öldin er ö'ld vísindanna og að dogmatískir sérar eru orðnir léttir á vigtinni nú á dögum. Eg hélt þú vissir að kapital-í isk dogmatík er í dauðateygj- unum. Eg hélt þú vissir að kristnin átti aldrei neina hagfræði, að hún var einungis sálræn og sið- .fræðileg bylting. Og að í þeirri byltingu var kristna menningin stofnuð. Sameign var sú eina hagfræðishugmynd, sem hún átti. En slík sameign væri ó- framkvæmanleg í nútíðar þjóð-| félagi. Nú verður sameign að; verða alþjóðleg undir þjóð- stjórn, eins og Rússar hafa| það, og eignum þjóðarinnar! stjórnað eftir hagfræðisreglum. j Sama er að segja um gjaldeyr- j inn, hann verður að vera þjóð-j leg sameign. Verðmiðillinn! verður að vera þjóðlegur og^ verðið bygt á framleiðslunni — cost price. En renta af pening- um verður að hverfa úr sög- unni. Lánstraustið (credit), verður að vera í höndum stjórnarinnar. Þá, og ekki fyr, verður verkalýðurinn frjálst fólk er ekki þrælar, eins og nú. Hinn kristni kommúnismi er því óframkvæmanlegur nú á dögum eða í framtíðinni. Eg er þér alveg samdóma um vora kristnu hugsjón. En það má klæða hugsjónirnar mis- jafniega. Og eg vil ekki klæða mina hugsjón í gamlar druslur hins gamla tima, heldur í klæði nútíðar þekkingar og vísinda- legrar reynslu. Vor gamla rikishugmynd verður að víkja og í hennar stað koma að nýju ríki, sem vér sjáum nú í myndun í Rússlandi og víðar, þó hægt fari. Og sama gildir um kirkjuna, hún verður annaðhvort að samein- ast á grundvallar prinsipum eða deyja. Menn hefir oft greint á um það hvernig eigi að skýra hug- takið frelsi. En fáir munu skýra það eins og þú. Eg hefi að sönnu heyrt menn tala um alferlsi, og átti það að þýða að alfrjáls maður ætti að vera hafinn yfir lög og reglur, eins og sumir kirkjumenn og páf- inn. Þú gerir gys að þeirri stað- hæfingu að “lögin séu betri en mennirnir sem búa þau til.” En hitt myndi réttara — eða nær sanni — að misbrestur í réttarfari eigi fremur rót sína i dóms úrskurðum og vitnaleið- slu. Mér finst þú ganga út frá því, að alfir menn séu, frá nátt- úrunnar hendi svo ful'lkomnir, að engra laga þyrfti við. Eg las einu sinni bækling um “Circumstantial Evidence”, er vel sannar þessa staðhæfingu mína. Þessi bæklingur var rit- aður á ensku máli af Páli nokkrum Bjarnasyni í Wyn- yard. Þú kanske kannast við þann náunga. Fyrir þann bækling fékk eg all-mikið álit á P. B. Og síðan hefi eg séð nokkur kvæði eftir sama höf- und, og leyfi mér að telja hann í hópi vestur-íslenzkra skálda. En þrátt fyrir það leyfi eg mér að gera smávegis athugasemd- ir við sumar staðhæfingar hans — eða þínar — þó við sé- um áreiðanlega skoðanabræð- ur í mörgu. Þú segir: *“Frelsið liggur í því að fá að haga sér í öllu samkvæmt boðum alheimslög- málsins.” Bf nokkurt alheims- lögmál væri til annaðenlögmál orsaka og afleiðinga, þá yrði að leita þess víðar en hjá mann- inum. Ef mennirnir stjórnuð- ust af alheimslögmáli — ein- hverju órjúfandi náttúrulög- máli, þá þyrftu engin lög, eng- ar endurfoætur, ekkert frelsis hjal. Það má benda á að frelsi — algert frelsi er hvergi til í náttúrunni. Það er háð örlög- um tíma og rúms, sem aðeins sögulegum og líffræðislegum atvikum. En það frelsi sem vér vanalega ræðum um, eru þau lög og reglur, sem vér sjálf- ir setjum oss, hver fyrir sig eða heil þjóðfélög — eða félags- deildir, hvað svo sem alheims- lögum líður. Ef vér ættum að fara að apa náttúruna, því þá eigi að taka hundana, kettina, svínin og sauðina til eftirdæm- is. Náttúran hefir aldrei gefið oss aðra hagfræði en nauðsyn, en nauðsyn brýtur stundum helgustu siðferðislög. En ef ekki væri nauðsyn á þessu og hinu hver myndi þá vera að ræða um rétt og rangt. Þau lög sem mest ber á í nátúrunni, eru lög máttarins. Sá sterki kúgar þann máttarminni. Nei, vinur, allar vorar framfarir til jafnréttis, frelsis og farsældar er bygt á því að rjúfa og breyta lögum náttúrunnar. Og um það frelsi — vort frelsi, erum vér ávalt að ræða. -— Já, jafn- rétti! Eins og það sé hægt að gefa öllum jafnan rétt. Þeir sem útbýta jafnréttinu, vilja jafnan hafa betri endann. Svo þegar vér erum að biðja um jafnrétti, þá meinum vér þann rétt, sem aðrir hafa tekið sér yfir oss. Sá kúgaði vill fá rétt til að verða kúgarinn. Og með því að biðja um meiri rétt en vér höfum, erum vér að viður- kenna vanmátt vorn. Hví ekki að taka þann rétt sem vér álít- um að oss beri. Eða eigum vér að bíða þangað til jafnréttið og frelsið kemur til vor. Eða er nóg að ímynda oss að vér séum kommúnistar, kristnir, demó- kratar, frjálslyndir og dygðug- ir án þess að reyna að taka þann rétt og með líferni voru sýnum að vér séum meira en málugir humbugistar. Og því að vera að hlaupa þúsundir ára afturábak. Var ekki kristinn kommúnismi sniðinn upp úr hinum gamla kommúnisma, þar sem var einn herra en allir hinir þrælar. Lít- um á Stalin og Hitler, þeir eru andlega náskyldir. Báðir hafa stofnað það sem á ensku máli er nefnt State Capitalism. Báð- ir eru að berjast um heimsvöld, völd til að geta kúgað aðra. Og hvað gerði kirstinn kommún- ismi fyrir heiminn? Nei, við verðum að bíða lengui;, þú og eg. Vorri frelsishugsjón er ekki fullnægt enn. Eða þá að við erum flón, sem sjáum of- sjónir. Nýja heimsbyggingu þarf að reisa. En hana verður að reisa á rústum þess gamla. Og í hana má nota margt af því sem hin gamla bygging hefir inni að halda. En það þarf meira en orðin tóm til að byggja musteri nýrrar heims- menningar. Og hún kemur ekki á þremur dögum eins og must- eri Gyðinga forðum.'VOg til þess þurfum vér betri Archi- tects heldur en þá Stalin og Hitler og þó vær bættum Roosevelt við. Þinn, í vináttu, S. B. Benedictsson ULLIN OG GEITARHÚSIÐ Frá upphafi sögunnar hafa trúmálin átt mikinn þátt i hugsanalífi mannkynsins og næstum ótrúlega stór hluti mannlegs erfiðis hefir ávalt ^engið í það, að annast þau mál eftir beztu getu. Tugir miljóna eru enn helgaðir þeirri hugsjón að leiða mannkynið til hins rétta vegar í þeim efnum, þótt leiðbeiningarnar séu að sönnu ærið mismunandi. Og foersýnilega eru margir meðal þess grúa haldnir af þeirri trú, að þeir séu virkiJega að vinna þarft og sáluhjálplegt verk.— Annars hefði sú hreyfing verið oltin um sjálfa sig fyrir löngu og forsómuð með öllu. Einnig lýsir það hve frjór í upphafi hefir verið sá jarðvegur, sem ölilu því útsæði hefir getað gert sæmileg skil um árþúsunda raðir. Ekkert er eðlilegra en það, að ríkt meðvitundarlíf vilji grensl- ast eitthvað um orsakir sinnar eigin tilveru og geta einhverju til um tilgang sinn og örlög. Og þegar á það þroskastig er kom- ig, er ekkert undarlegt þó það ósjálfrátt álíti sig þann brenni- pungt, sem tilveran öll eigin- lega snúist að mestu um. En einmitt vegna þeirrar tilfinn- ingar verður hugsunin um hin trúarlegu efni oft á tiðum svo háð,að niðurstaðan er í regl- unni einkar barnaleg. Hinum ótrúlegustu ályktunum er hald- ið fram sem óyggjandi vissu því svonefndur innblástur og trúarreynsla eru látin gilda í stað rannsókna. Staðreyndir og vísindalegar tilraunir hafa þar ekkert að sgeja, því ein- hver óskiljanleg innri tilfinn- ing er hæstaréttar-dómari í þeim sökum. En af öllu þessu leiðir það að sjálfsögðu að öll trú verður nauðsynlega að vera blind. Þar, sem nægar sannanir liggja fyr- ir hendi, þarf engrar trúar við; og hún á þar ekki heima. Sú trúin, sem er blindust, er því hreinust og rétthæst á sínu sviði, hversu fáránleg, sem hún kann að virðast í augum þeirra, sem eru að reyna að grafast fyrir um lögun, tildrög og eðli tilverunnar. Kaþólskan, til dæmis, er vafalaust feikna frjó og mikil trú. Það hefir löngum verið verk- svið hinna skýrari leikmanna á þessari jörð, að ígrunda og rannsaka eðlislögmál og starfs- aðferðir náttúrunnar og hefir þeim orðið all-nokkuð ágengt í þeim efnum á nærliðnum öld- um, þótt mikið sé þar eftir en ókannað. Þeir aftur á móti, sem ganga með trú á einhvern yfir- mannlegan guð, og sérstaklega þeir, sem hafast við á þVí að út- breiða þá eigind, hafa jafnan hvorki hvöt né getu til að hefja sigurvænlegt grufl í völundar- hús náttúrunnar. Trúin er þeim það tjóðurband, er tak- mörkin setur, áður en langt leitast. Því má það teljast ó- vanaleg hressing að fá frá presti aðra eins hugvekju og þá, sem séra Guðm. Árnason lét birta í Heimskringlu 8. apríl þessa árs, og sem hann nefnir “Leitin eftir guði.” í gullbrúðkaupi Sigtryggs og Jóhönnu Ólafsson (fyrir nokkrum árum) Af vormorgni æskunnar margt er að sjá meðlæti drottins sem alt ber í haginn, lækirnir blá-tæru líða framhjá liljurnar vökva þeir bökkunum á líða svo áfram með ljósgeisla stöfum í æginn. Lífið þar brosandi lék sér um völl, lofandi drottins hátignar veldi indælar raddir og ununin öll yfir þær gnæfðu um blómanna völl ljómaði alt í himneskum hátignar eldi. Eg gekk þar um reiti og hugsaði heim til himneskra bústaða föðurs í sölum, hvert helgara mundi í höllunum þeim og hljómurinn dýrðlegri vorfugla hreim þeim er eg heyrði á blómanna dáfríðu bölum Sá eg þá standa í ljósgrænni laut með lifandi einkennið fagra og dýra, fífil og sóley þeim frelsið í skaut fallið þar hafði á örlaga braut forboða þann er engin má tunga útskýra. Þau sögðu: Ó lífið þótt komið sé kvöld er kringt alt með drottins hátignar ráði, við höfum nú lifað hér hálfa um öld í hringferðum tímans við gæðanna fjöld, uppskera mun hver er hann í tímanum sáði. Lífið oss öllum er leynt hér um stund svo líta þér fáið skaparans prýði þá búinn er tíminn í blómanna lund við búumst til ferða á útvaldra fund á gullfögrum torgum með englanna himneska liði. Magnús Einarsson

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.