Heimskringla - 07.09.1949, Blaðsíða 4

4. SIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 7. SEPT. 1949
Heímskrittgla
(StofnvJB 1886)
Semui út á hverjum miðvikudegi.
Eigendur: THE VIKING PRESS LTD.
853 og 855 Sargent Avenue, Winnipeg — Talsími 24 185
Verð blaSsins er $3.00 árgangurinn, borgist fyrirfram.
Allar borganir sendist: THE VIKING PRESS LTD.
öll viðskiftabréf blaðinu aðlútandi sendist:
The Viking Press Limited, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Ritstjóri STEFAN EINARSSON
Utanáskríft til ritstjórans:
EDITOR HEiMSKRINGLA, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Advertising Manager: P. S. PALSSON
"Heimskringla" is pufilished by THE VIKING PRESS LIMITED
and printed by VIKING PRINTERS
853-855 Sargent Avenue, Winnipeg, Man. — Telephone 24 185
Authorized as Second Class Mail—Post Office Dept., Ottawa
WINNIPEG, 7. SEPT. 1949
Skringiteg framkoma
Framkoma Stalins í alþjóðamálum hefir oft verið þjóðum
heimsins ráðgáta. En glegsta dæmi leikaraskapar hans, gerðist
þó fyrir fáum dögum.
Hann boðar til friðarfundar í Moskva. Þar koma saman allir
málsmetandi menn leppríkjanna og úr heimalandinu. Fundurinn
snýst um það, að æsa þetta fundarlið til sóknar gegn hervæðingar-
stefnu imperialista ríkjanna vestlægu. Á sama tíma og þessu fer
fram, herðir hann á ógnunum sínum gagnvart Júgóslavíu í svo
imperialistiskum stíl, að^Hitler eða Þýzkalandskeisari, Mússólíni
eða rússneskir sarar, hefðu allir skammast sín fyrir, að auglýsa
fyrir alheimi annan eins yfirgang. Og blöskraði þeim þó ekki alt.
Rétt að segja á sama augnablikinu og þriggja daga friðarfund-
inum í Moskva lýkur, þeytir hann herlúðurinn og sendir 50,000
hermanna yfir á landamæri Júgóslavíu og Ungverjalands. Það á að
sýna kommúnista foringjanum, Tito, að það muni farsælla fyrir
hann að beygja sig í hlýðni og auðmýkt fyrir skipunum þess, sem
meiri sé en hann. Og um það leyti, sem friðarnefndin, er kosin var í
Moskva, kemur saman á sínum fyrsta nefndarfundi, sendir Stalin
aðrar tvær hersveitir til landamæra Búlgaríu og Júgóslavíu.
Rússar fara ekkert dult með sendingu þessa herliðs á hendur
smá þjóð. Ennfremur segja þeir frá fundi, er Kominform ráð þeirra
hélt s. 1. laugardag (27. ágúst) í Soffía, höfuðborg Búlgaríu. Á þeim
fundi segir að hafi verið yfirmenn frá Rússlandi og kommúnista
trúðar frá Tékkóslóvakíu, Albaníu og Búlgaríu og herlið frá öllum
nefndum löndum.
Rússum verður ekki brugðið um það, að þeir geti ekki haldið
hlutum leyndum, ef þeim þykir það með þurfa. En að þeir nú
básúna bæði fregnirnar af sendingu herliðsins til Júgóslavíu í blöð-
um og útvarpi og af Kominform fundinum, bendir til þess, að þeir
ætli að breyta til í kalda stríðinu á móti Tító og gera honum hlutina
heitari. Þegar öll önnur ráð hafa brugðist, á að auglýsa það bæði
fyrir Tító og umheiminum, að karlinn Stalin láti ekki sitja við
orðin tóm.
En ekkert af þessu hefir haft áhrif á Tító. Þjóð Júgóslavíu
ann föðurlandi sínu og lætur ekkert óreynt, ef hægt er að bjarga
því. Hún sagði skýlaust nei, þegar Hitler sagði henni að gefast
upp. Við hótunum Stalins, mun svarið verða hið sama.
Hvað skeður næst. Af reynslu og liðinni tíð að dæma, eru
miklar líkur til, að Stalin verði að gera meira en að senda herlið á
landamæri Júgóslavíu. Hann verður að senda það inn í landið, ef
hann væntir einhvers árangurs og eiga á hættu stríð, sem meira
gæti orðið, en leikfang fyrir Rússa, hversu góða sem þeir álíta sig.
Það er ekki sem stendur neitt sem með sér ber, að Rússinn þori
að færast þetta í fang. Þrátt fyrir þó hann láti vígamannlega,
getur nú verið, að hann eigi eftir að sjá, að ver hafi verið farið, en
heima setið.
Á VÍÐ OG DREIF
TILLÖG TIL IÐNREKSTURS
DRAGA DILK Á EFTIR SÉR
Það er ekki alveg eins nýtt og
margur ætlar, að stjórnir styðji
iðnaðarrekstur lands síns með
meiri og minni styrkjum.
Yfirleitt finst mörgum það
vera fjarstæða. Sú iðngrein, sem
ekki beri sig, eigi ekki rétt á sér.
En frá þeirri reglu, eru margar
undantekningar. Það getur verið
til sá iðnaður, sem landi og þjóð
er ómissandi, þó vegna mann-
fæðar eða einhvers annars sé ekki
hægt að láta reksturinn borga
sig.
Mikið af því, sem nú er talað
um, sem þjóðlega löggjöf, heyrir
undir slíkan þjóðarrekstur.
í slíkri löggjöf er víst lítill
vafi á að Bretar eru flestum
fremri.
En auk þess að sjá fyrir slík-
um rekstri, veita þeir einnig
styrk ýmsum iðngreinum sínum
og hafa gert um langt skeið.
Nú er og svo komið, að landið
fær ekki undir þessu risið.
Það kemur hvar og hvenær
sem um of eða van er að ræða,
einhverntíma að skuldadögunum.
Sá skuldadagur brezku þjóðar-
innar er nú kominn.
Þjóðin getur ekki, eins og hún
hefir gert, lifað áfram fram yfir
efni sín.
Það er ekkert annað en það,
sem komið hefir fyrir í Englandi.
Það er hvorki það, að gull er
miðill, eða að það getur nú ekki
fengið dollara á sama gengis-
verði og áður, sem að er. Bretar
eru án þessa vegna þess eins
hve háar kröfur þeir hafa gert'
til að lifa.
Það á nú að reyna að ráða bót
á þessu í Washington, á fundin-
um, sem stendur þar yfir.
Það þarf enginn að halda að
það sé hægt, nema til bráðabirgða
með fjáraustri auðvitað, á neinn
annan hátt en að Bretar geri ekki
eins háar kröfur og þeir hafaj
áður gert. Þeir verða að leggja
eitthvað af þeim niður. Það mun
ekki þykja álitlegt. En sannleik-
urinn er sá, að mikið af því,/ sem
þá leiðina þarf að fara, er ekki
nema hreinn og beinn óþarfi. j
Inn í þjóðlífið hefir mikið af
þessum óþarfa komist með stjórn-
arstykjum til framleiðslunnar,
fyrir þann hringavitlausa hugs-
unarhátt fjölda þegnanna, að
stjórnir hafi ávalt yfir nægu fé
að ráða. >
Hve illa gengur með styrkjum,
að kippa hlutunum í lag, sézt
bezt á því hve Bandaríkjunum
gengur illa að reisa við Evrópu.
Það eru ekki aðeins þrjú ár, sem
í það eru farin, heldur 35 ár. Ef
tekin eru lán og styrkir til Ev-
rópu frá Bandaríkjunum frá 1914
eða fyrra stríði, sem aldrei voru
goldnir og til þessa dags, og mað-
ur kallar það sínu rétta nafni,
styrki, er þar um ekkert lítilræði
að gera. Það hefir einhver reikn-
að það út, hverju styrkur sá nem-
ur og mun það ýmsum þykja
furðulegt. Alls nemur sá styrkur
að meðaltali 5 biljón dollurum á
ári! Iðnaður eða framleiðsla Ev-
rópu hefir verið styrkt með
þessu í 35 ár af Bandaríkjunum.
Fúlgur þessar eða styrkir hafa
verið veittir í vörum, sem Banda-
ríkin hafa haft til útflutnings
fram yfir það, sem þau hafa í vör-
um fengið frá Evrópu. Annað
hafa Bandaríkin ekki fyrir þetta
fengið, en að það hefir rýmkað
til á heimamarkaði þeirra, svo
framleiðsla hefir getað haldið á-
fram, sem er að vísu nokkurs
virði, en yfirleitt er þetta gjafa-
fé, Evrópu til aðstoðar og við-
reisnar.
Bretar hafa notið þessa fjár í
ríkum mæli. Þeir mundu, ef
Bandaríkin hættu slíkum út-
gjöldum, telja sig hart leikna,
jafnvel þó það kostaði ekki ann-
að en að leggja niður einhvern
óþarfan og rétta við gengi punds-
ins með því. Á Washingtön-
fundinum, mun engin hætta á að
sú viðreisnarleið komi til mála,
ekki sízt ef Cripps álítur hægt
að laga alt með því, að kaupa
25% minna nú frá Canada og
Bandaríkjunum en að jafnaði
hefir átt sér stað. Sú skoðun,
létt túlkuð, meinar, að aðrar
þjóðir verði að greiða fyrir
glópsku Bretans.
LEIT AÐ ÖRK NÓA
Fyrir nokkru bjuggu fjórir
Bandaríkjamenn sig út í leiðang-
ur til að leita að örk Nóa, sem
trúbókum Júða og kristinna
manna kvað bera saman um, að
lent hefði á fjallinu Ararat.
Rússneskir flugmenn höfðu
fyrir nokkru flogið yfir fjallið
og kváðust hafa séð eitthvað þar
falið undir ísi, er líktist skipi.
íbúar við hlíðar fjallsins, hafa
og þózt komast á snoðir um að
skip væri í hliðum fjallsins, en
hvort að það er nema orðrómur,
veit enginn um; allar sannanir
brestur.
Fjallið sem hér um ræðir er á
landamærum Tyrklands, fran og
Rússlands. Hafa Trykir mest
yfir því að segja. Var því til
þeirra farið af leiðangursmönn-
um og leyfi nú fengið að leita
arkarinnar, þó því hafi oft verið
neitað áður.
Tregða Tyrkja á að veita leyf-
ið, er sögð stafa af því, að Rússar
hafi verið á móti því. Þeir sögðu
Tyrkjum, að fyrir Bandaríkja-
mönnum vekti ekki að leita ark-
arinnar, heldur staða sem góða
stríðsaðstöðu gæfu þeim með
sprengjuskeyti og njósnir um
hernaðarathafnir Rússa. Þeir eru
ergilegir við Tyrki út af því að
hafa veitt leiðangrinum leyfið.
Fjallið er 17,160 fet á hæð.
Veður kváðu þar oftast válynd,
snjór og kuldar og yfirborðið
þakið ísi eða hjarni. Leiðangurs-
menn lögðu af stað s. 1. viku og
verða að líkindum nokkurn tíma
að leita af sér allan grun um að
örkin sé þarna. En frétta af heim-
komu þeirra er biðið með mikilli
eftirvæntingu — ekki sízt þeirra,
er orð trúbókanna telja óskeikul.
Ýmsir spá, að för þessi verði
ekki til þess að efla frið milli
stórþjóðanna. Blað eitt á Eng-
landi (The Economist), leggur
þetta í gamni og alvöru til þeirra
mála:
“Með þessu er vakið upp nýtt
efni til óánægju. Það er mjög
ólíklegt, að nokkrar skýringar á
málinu af hálfu Bandaríkja-
manna, sannfæri stjórnarliðið í
Moskva um, að þeim búi einlægni
í hug og ekkert annað með þess-
ari leit. Og það mun ekki verða
til mikils fyrir sendiherra Banda-
ríkjanna, að heimsækja Vishin-
sky og segja honum biblíusögur,
sem hann hefir aldrei áður heyrt.
Og verði út í þá sálma farið, get-
ur Moskva byrjað sama leikinn,
því Rússar hafa sína orthodox
kirkju og hví skyldu ekki þeir af;
prestum hennar, sem sannað hafa
ást sína á kommúnista skipulag-
inu, vera sendir til Sínaí til að
leita brota úr töflunum sem
Moses skrifaði boðorð sín á, sem
er svo haganlegt, vegna þess hve
nærri Suez-skurðinum það er. —
Eða þá að leita að gröf Kains,
sem hlýtur að vera mjög nærri
bústað Anglo-íran olíufélagsins?
Forn trúarbragðaleg efni geta
iþannig orðið undirstaða ýmsra
athafna, sem koma sér vel til við-
halds hinu kalda stríði.”
Það er bót í máli, að skaparinn
gaf mönnunum heilagt loforð um,
að það skyldi ekki verða annað
flóð!
ST JÓRN ARÞJÓNUSTA
í CANADA
Það hefir nokkru sinnum verið
dregin athygli að því, hve ört
stjórnarútgjöldin hækki í Can-
ada. Útgjöld fyrstu fjögra mán-
aða yfirstandandi árs (1949),
nema meiru, en alla 12 mánuði
ársins fyrir síðasta stríð. Þau
eru einnig 92 miljón dölum meiri
en yfir sömu mánuði á árinu
1948.
Hækkun útgjaldanna stafar
yfirleitt af því, hve starfsvið
stjórnarinnar er nú víðtækara en
áður og þar af leiðandi ótrúlegri
fjölgun stjórnarþjóna.
Hvað starfið hefir fært út kví-
ar síðan 1928, er sagt frá í skýrsl-
um, er stjórnin birti s. 1. viku um
það.
Samkvæmt þeim voru 1928 alls
41,243 menn í þjónustu sambands-
stjórnar. Tíu árum seinna, eða
1938, eru þeir 44,143. En á síðast
liðnu ári eru þeir orðnir 118,370.
Á árunum 1928 til 1938, eykst
tala stjórnarþjóna um 10%. En á
árunum frá 1938 til 1948, er aukn-
ingin 168%.
Árið 1938 eru íbúar Canada
11,152,000. Nú eru þeir 13,500,000.
Þeim hefir fjölgað um 21%. En
stjórnarþjónar fjölga átta sinn-
um það, á sama tíma.
Árið 1938 var 1 stjórnarþjónn
á hverja 252 íbúa. Nú er einn
stjórnarþjónn af hverjum 114.
Tölur þessar gefa ljóst í skyn,
hvernig á hinum miklu og sí-
hækkandi útgjöldum sambands-
stjórnar stendur.
ÍSLENDINGAR
skipa sér í fylkingu með
lýðræðisþjóðunum
með vel kunnugum manni. Þau
svæði þar sem byggingar hafa
verið jafnaðar við jörðu eru svo
stór, að augljóst er, að það tekur
Frh. frá 1. bls. ! áratugi að byggja allt upp aftur
lendingar óskum af einlægum ^ °S mun kosta offjár. Ein gata í
hug að eiga sem mesta samvinnu miðbænum, sem eg þekkti vel
við bræðraþjóðir vorar á Norð- iyr*r stríð (Cannon Street), er
urlöndum. Sú samvinna hefur aiv€g þurrkuð út. En Bretinn
aldrei verið meiri en nú, enda bítur á jaxlinn og segir, að þetta
hefur samgöngutæknin fært oss skuli aiit: gert og er ekkert
nær þeim en nokkru sinni fyrr. bræddur við það, þótt vitað sé,
Vér kunnum vel við oss í þeim að Þjóðin Þarf að leggía mÍöS
félagsskap, og eg hygg, að vér bart ab sér á næstu árum, eftir
séum velkomnir þar. Með þrjátíu dð bafa Sert þab í tíu ár.
ára reynslu að baki um þekkingu; Líkt hefur verið huSsað °g er
á mikilvægi þessarar samvinnu, enn huEsað °g framkvæmt með
hygg eg mér óhætt að fullyrða, nágrannaþjóðum vorum, sem
að hér er um miklu meira verð- urðu hart úti 1 styrjöldinni, t. d.
mæti að ræða en það, sem sumir 1 Danmörku, Finnlandi, Noregi,
vantrúaðir álíta. | Hollandi og Belgíu og einnig í
Vér íslendingar höfum nú Svíþjóð, þótt þar væri ekki styrj-
skipað oss ákveðið í hóp þeirra arvettvangur.
lýðræðisþjóða, sem hafa líkar Vér íslendingar ættum að
hugmyndir og vér um ágæti standa vel að vígi- Ver höfum
þess, að æðsta valdið sé í hönd-( engan verulegan ófriðarkostnað,
um þjóðarinnar sjálfrar, en ekki °S her var svo sem ekkert lagt í
í höndum eins eða fárra einræð- rústir> nema maske heilbrigð
isherra. Það er tekið vel eftir hugsun ýmissa út af stríðsgróða
þessu víða um heim. Og það er vimuuni. Og enn er fjárhagslíf-
og verður í framtíðinni mikill vort ekki lagt 1 rustir- En hætt-
styrkur fyrir oss. Nú hneigjast an vofir yfir- Eg vil óska Þess
hugir margra merkra stjórnmála að islenzka þjóðin megi sýna oss
manna að nánara samstarfi milli sjálfum og öllum heiminum, að
þjóða Norðurálfunnar. Eftir vér getum bjargað oss engu síð-
rúma viku hefjast fundir svo- Ur en nágrannaþjóðir vorar. Það
nefnds Norðurálfuráðs í Strass-1 er einlæg von mín að á komandi
burg. Þar mun lagður grundvölÞ íjófum árum komist í fram-
ur að slíku nánara samstarfi. Vér kvæmd sú endurreisn, sem nú
íslendingar erum ekki ennþá í Þarf- Að íslenzka þjóðin við
þeim hópi. En eg er þess fullviss, næstu kosningar, sem fram eiga
vér munum boðnir velkomnir í að fara á þessu fyrsta ári kjör-
hópinn, hvenær sem vér óskum tímabils míns gefi þingi og
þess , stjórn nægilega skýrt umfooð til
* ; þess að gera þær ráðstafanir sem
,, . , . ri. þarf til þess að sigrast á örðug-
nýkominn heim eftir f r , , , v . . , ,
J lai lrnríiim hoA lr/Mni horr
Eg er
tveggja mánaða dvöl í Bretlandi. . , , , „ , ,
^, &bJ , _ r , . . * við ymsa og ver þurfum að slaka
Þótt reynt se, að fylgjast með á ^
því, sem gerist hjá nágranna-
þjóðum vorum, er það samt svo,í ,
að er menn dvelja í landinu 6 _______
sjálfu, skýrist sumt betur en ef
einungis er farið eftir því, sem f
, , , , ,, , . v sem fyrr skoða starf mitt sem
lesa má í bokum og bloðum. Það 3
hlýtur að vekja eftirtekt hve líkt j ÞJonustu> ,Þj°nustu v‘ð ÞJoðar-
stendur á með Bretum og raunar
leikunum, þótt það komi hart
á lífsvenjum vorum á sama hátt,
sem nágrannaþjóðirnar hafa
Með þessum óskum og vonum
lýsi eg því yfir, að eg mun enn
fleiri þjóðum, og með oss íslend
heildina, þjónustu við ættjörð-
ina. Eg bið guð að gefa mér
• ^ p.*í •, • i' heilsu og styrk, kjark og auð-
íngum. Erfiðleikarmr sem glima ° 3 J ....
, r * . , J , • mýkt til þess. Og framar ollu bið
þarf við eru að ymsu leyti þeir 3 r 6 , ...
\. , . ... *. *• eg guð að halda almattugn
somu þott mælikvarðinn verði 6 ° ,
sinni hér eftir
GAMAN OG ALVARA
Eitt sinn skrifaði íslendingur
í Vesturheimi vini sínum út á
íslandi langt, og að því er hann
taldi, fróðlegt fréttabréf. En svo
leið heilt ár að hann fékk ekkert
svar. Þá fór honum að leiðast
biðin og skrifaði aftur, og sagði
kunningjanum, að á efsta degi
mundi það eflaust verða talin ein
af hans stærri syndum, að hafa
ekki virt svars hið merka skrif,
sem hann hefði fengið frá sér.
Þetta hreif, því nú kom langt bréf
frá íslandi, og þar lét kunning-
inn þess getið, að hann hefði nú
gert svo hreint fyrir sínum dyr-
um, að hann ætti skilið að fá
syndakvittun.
Vestmaðurinn sendi þegar svo-
hljóðandi skeyti austur um haf:
Ef að þig að himnahliði,
að horfnum æfidögum, ber,
heilsaðu Pétri, hérna er miði,
á honum syndakvittun er.
Nokkru síðar kom svar frá
fslandi á þessa léið:
Þegar eg hjá himnahliði
hampa miðanum frá þér,
þá mun Pétur sælusviði
sínu upp ljúka fyrir mér.
Nýársósk
Blítt þér hossi gæfan góð
gleði fossinn streymi,
sæluhnoss og unaðsóð
ástarkossinn geymi.
Ellin
Ellin hallar mörgum meið
múgar falla af straum,
dauðinn kallar, lífsins leið
létt er, harla fáum.
Ófeigur
Sera Þorsteinn Briem
látinn
annar vegna stærðarmnar og
. . sem hingað til yfir íslenzku
; ymissa orðugleika annars eðlis. ,6 3 ... x
3 . þjóðinm og yfir fosturjorðu
Bretar eiga við mjog alvarlegan . f ,3 ,
. . , * • /j ,, vorri. Mbl. 3. águst
gjaldeynsskort að etja (dollara-
skort). Þeir reyna að framleiða
sem mest til útflutnings en vant-
ar markaði sem gefi dollara, m. j
a. vegna þess hve framleiðslan j ------
er dýr og verð hennar hátt. Þeir; Séra Þorsteinn Briem prófast-
verða að takmarka innflutning ur og fyrrv. ráðherra lést að
sinn. Þeir verða að takmarka heimili sínu í Reykjavík 16. á-
hvers konar fjárfestingu. Sem gúst 64 ára að aldri.
dæmi skal eg nefna, að einn Séra Þorsteinn var Skagfirð-
kunningi minn í London býr í ingur að ætt. Foreldrar hans
húsi, sem ekkert hefur verið voru Ólafur Briem alþingism. á
gert við í 11 ár, málning á glugg- Álfgeirsvöllum í Lítingsstaða-
um og hurðum snjáð, pappír hreppi og kona hans Halldóra
hangir í flygsum á veggjunum Pétursdóttir.
o. s. frv. Þetta er fjórða árið.l Hann varð stúdent í Reykja-
sem hann hefur sótt um leyfi til vík 30. júní 1905 með l.eink. Út-
viðgerðar og viðhalds, hann ger- skrifaðist úr prestaskólanum 20.
ir sér von um að fá leyfið í haust. júní 1908 með 1. eink. Vígður að-
Skömmtun er þar á mörgum stoðarprestur að Görðum á
vörutegundum, þar á meðal mat- Áltanesi 11. júlí 1909. Þjónaði
vöru. Með hverri máltíð fæst síðan Grundarþingi í Eyjafirði,
ekki meira smjör en sem sam- MosfelU í Grímsnesi og svo
svarar tveggja krónu peningi, Garðaprestakalli á Akranesi frá
eitt egg á viku á mann, tveir syk- 25. júlí 1921 til 15. apríl 1946.
urmolar með kaffi eða tei, kjöt, Hann lét af embætti vegna
annað en fuglakjöt í eina máltíð heilsubrest og sigldi til Svíþjóð-
á viku. Mjög strangt eftirlit er ar sér til lækninga, sem bar lít-
með verðlagi á ýmsum vörum. jnn árangur og eftir heimkom-
Menn kvarta mjög undan gífur- una var hann oftast mjög veikur,
legum útgjöldum ríkisins og allt en sjúkdóminn bar hann með
of háum sköttum og tollum, sem karlmennsku og þolinmæði.
hefti mikið af framtaki einstakl- Hann kvæntist í fyrra sinn 6.
ingsins, geri alla framleiðslu maí 1910 Valgerði Lárusdóttur
dýrari og skapi dýrtíð fyrir ein- Halldórssonar Fríkirkjuprests,
staklingana. en hún lést 26. apríl 1924. Þau
Mig minnir, að eg hafi heyrt eignuðust 5 dætur, og eru fjórar
líkt þessu öllu í ræðu og riti um þeirra á lífi.
ástandið hér á landi. En regin- f síðara sinn kvæntist hann 30.
munur er á mörgu. Fyrir utan maí 1926, Oktavíu Emilíu Pét-
þær gífurlegu fúlgur, sem ófrið- ursdóttir frá Vopnafirði, og hef-
urinn mikli kostaði Breta, þá fær Ur hún verið hans sterka stoð til
maður mynd af því hve mikið hans síðustu stundar.
hann á eftir að kosta þá næstu j Séra Þorsteinn varð prófastur
áratugina, ef farið er um Lund- í Borgarfjarðarprófastumdæmi
únarborg. Eg ók þar um miðbæ- 10. október 1931.
inn (city), austurbæinn og bæj-; Auk hinna kirkjulegu starfa
arhluta fyrir sunnan Thames voru honum falin mörg trúnað-