Heimskringla - 21.09.1949, Page 5

Heimskringla - 21.09.1949, Page 5
WINNIPEG, 21. SEPT. 1949 HEIMSXRINGLA 5. SIÐA Ungbarnið er sterkbygt og hyggið í grein þessari, sem er eftir George Kent og þýdd úr Read- ers Digest, er skýrt frá ýmsum staðreyndum sem visindamenn hafa komizt að varðandi eðli unglbarnsins, og brjóta margar þeirra í bág við almennar skoð- anir á því sviði. 4 Dag nokkurn tók kunningi minn þá furðulegu ákvörðun, að hann skyldi herma hverja hreyf- ingu eftir syni sínum, sex mán- aða gömlum. Þegar drengurinn byggja upp með viðbótarnámi. “Ef fullorðinn maður gæti að sínu leyti numið jafnmikið á ári og ársgamalt barn, mundi hann vera álitinn undrapersóna að gáf- a móðurbrjóstinu vegna' um og hæfileikum,” segir Isabel hve haka þess er lít- Paterson. . I Maðurinn þroskast eftir kerf- Borða menn of mikið? ríkum mæli búið. Það á auðveld- ara með að komast að geirvört- unni þess, Grein úr “Information” eftir Gunnar Leistikow um merki lega tilraunastarfsemi við Cornell-háskólann í fþöku í New York fylki í il. í kinnholi þess er fitulag, sem léttir undir sogið. Soghreyfing^ isbundnum reglum,” segir dr. munnvöðvanna er barninu ósjálf- Arnold Gesell við Yaleháskól- Bandaríkjunum er Cornell-há- ráð fyrst í stað. Ef þú snertir ann. Þegar honum taka að vaxa skólinn, sem talinn er einn feg- efri vöí' barnsins með fingur-j tennur, lengist hakan fram og ursti háskóli í Bandaríkjunum. góm, myndar vörin þegar totu, kjálkarnir styrkjast. Sömuleiðis En hann hefir ýmislegt fleira til eins og þegar það sýgur. j þroskast meltingarfærin svo, að síns ágætis. f sambandi við hann sextugsaldri, 3 verða 70 og einn hefir ef til vill von um að verða 80 ára. Af 16 mönnum, sem eru grannir um þrítugt, munu 8 verða 60 ára, 5 verða 70 ára og þrír hafa möguleika á því að komast yfir áttrætt, Offita er mönnum sjálfum að kenna. f bók sinni ‘The Second Forty Years,’ segir dr. Edward A Stieglizt að orsakir til offitu Auk þess, sem áður er getið, | þau geti unnið næringarefni úrí er d- starfrækt hin merkastal séu: 99% að menn borði of mik- hvað snertir hinn hraða hjart- tormeltri fæðu. Þegar barnið næringarrannsóknarstöð. í nær slátt barnsins, blóðkornafjölda fæðist, eru allir þeir vöðvar fyr- hcfir verið unnið þar að ið, 1% aðrar orsakir. Ráð það, sem hann gefur, er mjög einfalt. , .* ,,r- , •* v.ann ! og hormónaauð, má geta þess að ir hendi í líkama þess, sem það rannsóknum, er virðast sanna, að Hann segir: borðið aðeins nokkr- ® það þiggur frá móðurinni ýmis þarf að nota til gangs. Það ber menn gætu lifað helmingi leng- við hlið hans, hann veifaði örm- unum út í loftið, lyfti sér á hæl og hnakka, velti sér, lagðist út aif og reis upp aftur. Að hálftíma liðnum var hann orðinn slitupp- gefinn, en á barninu voru engin þreytumerki að sjá. Þetta eru eins konar formáls- orð að þeirri staðhæfingu minni, að ibarnið standi fullorðnum framar, bæði að líkamlegu og andlegu atgervi. Eg get sannað það. Jafnvel fyrir fæðinguna, er langt frá því að barnið haldi kyrru fyrir. Læknar, sem hafa yfir nákvæmum rannsóknar- tækjum að ráða, hafa komizt að raun um, að það hóstar, hnerrar. geispar, sýgur fingur sína og hreýfir sig á margan hátt þegar í móðurlifi. Þeir telja sig jafn- efni, sem mótvirk eru margvís-. fæturna meira að segja til skrefs ur en Þeir gera nú, með því að legum sýklum, og sem vernda þegar það er nokkurra daga gam- horða minna. það gegn mörgum sjúkdómum alt. Þú getur sannfærst um það,! Þannig er því að minnsta kosti fyrst í stað, enda þótt þau dugi ef þú lyftir kornbarni svo, að farið með rotturnar. því ekki til langframa. Tveggja fætur þess nema rétt við gólf-, í rannsóknarstöðinni úir og vikna barn eða yngra fær ekki breiðuna. Þú munt sjá að það ber grúir af hvítum rottum. Og þar kvef, eða slíkt er að minnsta fæturna rétt til gangs. Enn eru öll nauðsynleg tæki til þess um hitaeiningum minna en lík- aminn brennir daglega við vinnu og aðra hreyfingu. Annar vísindamaður, dr. N. Philip Norman, höfundur bókar- innar “Constructive Meal Plan- ning”, segir að menn þurfi hreint ekki að vera hræddir um að borða kosti mjög sjaldgæft. Jafnvel skortir það jafnvægisskynjun- að mæla með gáfnafar þeirra og of lítið, ef þeir gæti þess aðeins eldri börn eru mun ónæmari fyr- ina, en þegar hún er orðin nægi- heilsufar. Þær eru alveg eins og ir kvefi heldur en fullorðin. Þótt lega þroskuð, fer barnið að gengur og gerist með rottur í einkennilegt sé, erfir barnið ganga. Sama máli gegnir um rannsóknarstöðvum, að því undan venjulega ekki neina sýkla frá ýmsa aðra hæfileika. Þegar þeir^ teknu að þær fá sama og ekkert moður sinni, og kveður dr. Clem- a vissum tima hafa nað vissu að borða. Þær fá aðeins þau nær- ent Smith, frægur sérfræðingur þroskastigi, ræður barnið yfir ingarefni, sem nauðsynleg eru a þessu sviði, enn með öllu o-. þeirri fullkomnun, er þeim fyrjr heilbrigð dýr, en þeim er rannsakað mal hvað raði slíkri fylgja. [ ai(jrgí leyft að eta sig mettar. heppni bamsins. j Hér gæti greininni lokið, en þær fá aðeins þær hitaeiningar Aðdáunarverðasti hæfileiki nu a eS raunar eftir að draga á- sem þeim eru bráðnauðsynlegar barnsins er þó það, hversu vel. lyktanir af þessum staðreyndum., til viðhalds lífinu. Ekkert meira. því tekst að samlagast ytri að- stæðum þegar eftir fæðinguna. að fæðan, sem þeir borða, inni haldi nauðsynleg bætiefni. Reynsla hans er sú, að ef menn gæti þess aðeins að líkaminn fái nauðsynleg bætiefni, sölt og cggjahvítuefni, þá leggi þeir feitu af, hinir, sem grannir eru, fitni. Hann segir, að það sé ó- eðlileg tilfininng, að vera mett- ur — og menn geti því vel verið án þess, að eta Sig metta. En svo maður snúi sér aftur að rottunum, þá hefir annar banda- Barnið er frá náttúrunnar Og hver er afleiðingin? Mögru hendi sterkbyggt, djarft og rotturnar vaxa ekki eins ört og samvinnufúst. Það er vel undir þær feitu, en hinsvegar lifa þærj rískur vísindamaður, prófessor verndað það gegn öllu hnjaski það búið að mæta örðugleikum miklu lengur og án þess að á Roger J. Williams við háskólann og skarkala. Svo mjúkt er leg lífsins. Við fögnum að sjálf- þeim sjáist nokkur ellimörk. í Texas, gert ýmsar tilraunir, þess í þeim vökva, að fyrir hefur sögðu komu þess í þennan heim,j Þær fá ekki krabbamein og í sem hann telur að muni varpa komið að móðirin hljóti þungar( og við unnum því hugástum. En lungum þeirra, nýrum og eyrum byltur eða jafnvel spörk, án þess samt sem áður er sú ást ekki laus sjást engin þau merki um hrörn- að barnið fái nokkur meiðsli. j við áhrif frá hinu gamla spak- urij er venjulega fara að koma í Og svo fæðist barnið og er m*B að> “enginn verði óbarinn ljós úr því að rottan er eins árs. Þá hafa læknar komist að öðruj skyndilega ofurselt skarkala og biskup”. j Venjulegar rottur lifa í tvö ár, sem einnig má telja merkilegt. hnjaski umheimsins, mismun Framkoma okkar við barnið er en mögru rotturnar lifa í allt að Fóstrið þarf kalkefna mjög við, ljóss og myrkurs, hita og kulda.j að flestu leyti mótuð af þeirri 1456 daga, þ. e. nær 4 ár. Það og dregur það til sín kalkefni Áður hafði það legið í mjúkum j hneigð okkar, að venja þaðsam- myndi samsvara því, að maður- úr blóði móðurinnar, hvort sem fósturvökvanum, nú er því bú- kvæmt því, sem við teljum okk-j inn lifði í 140 ár — án þess að á vel hafa heyrt það gráta. Barns-j * tnóðurlífi hefur fósturvökvinn hafandi kona fullyrti að barnið tæki þátt í gleði sinni, er hún horfði á skemmtilegan sjónleik. Önnur kona kvaðst ekki mega nota þvottavél sína, þar eð fóstr- ið yrði svo hrætt við hávaðan í henni. iafa læknar komist að öðruj skyndilega ofurselt ska mismun hún má við því að missa þann skerf eða ekki. Náttúran hefur gefið barninu þar forgangsrétt. Hins vegar miðlar það móður- inni oft ýmsum kirtlahormón- um, og oft er það svo, að móðirin býr bezt að þeim “lífsnauðsynj- um” um meðgöngutímann. Kirtl- ar barnsins framleiða næg 'hor- mónaefni handa báðum. Þegar bamið fæðist starfar hjarta iþess allt að því tvöfalt á við hjarta fullorðins manns. Rauðu blóðkornin í líkama þess telja sex milljónir — einni millj- ón eða tveim meira en í líkama fullorðins manns. lAndardráttur þess er mun hraðari, efnaskipt- ingin í líkama þess örari. Fyrir bragðið er barnið hlaðið orku og vaxtarmagni. Líkami þess er ríkari af kalkefnum, járnefnum, phosforsöltum og fjörefnum heldur en líkami fullþroska manns. Fæðuþörf þess er með fádæmum. Það þarf þrefaldan skammt af eggjahvítuefni á við fullórðinn mann, enda þrefald- ar það þunga sinn árlega fyrstu árin. Dýfðu nýfæddu barni í vatn, og það tekur þegar sundtökin, enda þótt hreyfingar séu óvissar. Því miður syndir það með höf- uðið í kafi eins og fiskur. Dr. Myrtle McGraw, sem hefur eink- um rannsakað þetta, segir, að börn eigi auðveldast með að læra sund þegar þau eru eins árs að aldri. Þá hafa þau ekki enn glat- að þessu meðfædda sundeðli, og ekki tileinkað sér óttann við vatnið. Barnið þolir án meiðsla margt það, sem fullorðnum manni er ofraun. Þú getur haldið því á lofti á öðrum armlegg þess eða fæti, án þess að til vöðvatogn- unnar komi. Það hefur sterk- leika til að hanga á annari hendi, ef Iþað nær taki á grein eða skafti. Það getur lifað án ann- arrar næringar en vatns um langt skeið. Hæfileikinn að geta sogið er barninu mjög mikilsverður. Enda er það þeim hæfileika í inn beður í rúmi, mjúku að vísu, ur þægilegast, án þess að við honum sæjist nokkur ellimörk. en þó hörðu, saman borið við j tökum þar tillit til vilja barnsins j)r- ciive McKay hóf rann- þess fyrri hvílu. Áður barst því( og óska. Við krefjumst þess, að sóknir sínar fyrir 25 árum, af fæðan úr blóði móðurinnar ;nú það lúti boði okkar og banni. ‘ hreinni tilviljun, eins og oft kem Við þvingum það til að borða, ur fyrjr { heimi vísindanna. Er þegar það langar ekki í mat, en hann var ungur náttúrufræði- þegar það er svangt, verður það stúdent, vann hann við fiski- að bíða matmálstíma. Þannig er rannsóknarstöð í Unionville í ur þurfti það ekki að hafa fyrir það á margan hátt. Þegar barnið Connecticut. Þar var honum eitt því að anda að sér lífslofti, núj er orðið það gamalt, að það dirL 1 sjnn faiiö að rannsaka silunga- hamast litlu lungun þess eins og ist að veita skipunum okkar mót- klakstöð með það fyrir augum. verður það sjálft að neyta henn- ar. Áður hafði það lítt af ásókn sýkla að segja, nú sveima þeir umhverfis það í þúsundatali; áð- físibelgur. “Það sætir undrun, að barnið skuli lifa af þessi snöggu um- skipti,” segir dr. Leona Baum- gartner, sérfræðingur í barnalíf- fræði og starfsmaður hjá heil- brigðisráði New York borgar. En barnið er ekki aðeins þróa, grípum við til okkar ráða. að komast að því, hvernig hægt f þess stað ættum við að skoða myndi að lækka kostnaðinn við í okkar eigin barm. Öll þessi boð klakið. Sér til mikillar furðu og bönn eru okkar eigin upp- komst McKay að því, að eftir því finning. Margaret Mead, kunnur sem dregið var úr silungaeldinu, mannfræðingur, hefur sagt frá Uxu silungarnir hægar, en lifðu kynstofni einum í Nýju Gineu,1 á hinn bóginn miklu lengur. Þeg- sem ekki bannar börnum eða ar hann kom til Cornell-háskól- sterkbyggt, heldur er það ogj neitar þeim um neitt, fyr en þau ans 1930, hóf hann samsvarandi gætt hyggindum, sem í hag! eru orðin sí° ára að aldri- °S \ rannsóknir á rottum, með þeim koma. Það veit, ef það skortir! stað Þess að vera óþekktarangar.! árangri er að ofan greinir. Einn- eitthvað, og það veit einnig, verða born Þessi einstaklega ið, gerði hann tilraunir með hvernig það á að fara að því að, hugUúf °g Þekk; Eg geri Það, hamstur og nýlega er hann byrj- fá fullorðna fólkið til þess að ekki að tillogu minni að við lát- aður á tilraunum með hunda. veita Þvi athygli. Það hefur að-| u™ born okkar algerlega sjálf- En ja{nvel j,dtt McKay takist eins tvö ráð til Þess að tia um'| ráð.’ .en okkur _ber takn að lengja hundalífið, er ekki þar heiminum vilja sinn: — brosið meira tllbt t*1 vllÍa Þeirra °g meg sagt ag menn geti lifað í og grátinn. Brosið er því í fyrstuj oska: Þau Vlta oftast betur en 14Q ár> ef þeir sieppa smjorinu, ósjálfráð vöðvahreyfing, en( við> hvað Þeim er fyrlr beztu- 1 rjómanum í kaffið og ábætinum. brátt veitir það því athygli að! Þegar barnið grætur a. j£n þajð er sitthvað, sem bendir brosið er verðmætur gjaldmiðilll svengó, ber það fram ein æga fij þess> ag morg 0kkar borði sig í viðskiptum við fullorðna fólk- osk- ^^g1 ungbarnsms tæmist a hl^tt áfram j hel — og góður ið- sé Iþví rétt beitt, og áður en(tveggia klukkustun a resti. a danskur hádegisverður eða nokkurn varir, er það farið að seSir hunSrið ti] sin’ °S su ^ smurt brauð á danska vísu sé að- nota þessa vöðvahreyfingar í finning er ungbarninu sar. . ejns óvenju fáguð sjálfsmorðs- hagsmunaskyni. Grátinn notar Börnin vita furðu vel hvað þeim aðferð yið sku]um t d Uta á það á sama hátt, - til þess að hentar best. Gerðar hafa venð’ eftirfarandi skýrslu; kalla á mömmu sína eða pabba Þ*r tilraunir að lata barnið Það er 2Q(^ meiri Ukur á því eða einhvern nærstaddan, og síalft velia ser fæðu. Það kom í að magur deyi fyrir tímann, vekja athygli á því, að það sé að Það valdi Þa tegun , er gem er þyngrj en hann á að svangt eða vott, eða vilji láta ÞV1 var hollust og næringarrík-( yera LJkUrnar verða 44% meiri taka tillit til sín. Þetta hvort| ust> iafnvel Þótt hún væri e 1 gf hann er 15 _ 25% þyngri, en tveggia sýnir og sannar, hvensuj Íafn bragðljúf og aðrar. hann ætti að vera. Og séu menn auðvelt barnið á með að læra afj Ef þú annt barni þínu, þá meira en 25% of feitir, eru lík- reynslu sinni. Innan árs hefur( gættu þess, að það er sjálfstæð| urnar á þvij ag þejr andist fyrir barnið tileinkað sér þá tækni,; vera, sem ber fram sínar kröfur,! aldur fram> allt að 74%. sem enginn fullorðinn gæti num- og á heimtingu á, að tekið sé til-( Hverjir eru það, sem halda ið á jafn skömmum tíma. Á þessu lit til þeirra. Vera má, að það þessu framp f>að eru bandarísku ári hefur það lært að skríða, hafi dálítil óþægindi í för með líftryggingarfélögin — og það standa, sitja og ganga. Áður en ser, — en Þa att þú líka gott ; er óhætt að treysta því, að þau það er orðið tveggja ára hefur barn og gott mannsefm. ! fara ekki með fleipur j þessum það lært ýmis orð á skotspónum, Alþbl. 6. ágúst lært að þekkja föður, móður og j aðra, sem daglega umgangastj “Hvítt er litur vonarinnar. — legri, eftir því sem árin færast, nýju ljósi á arfgengi ofdrykkju- hneigðar. Williams hagaði til- raunum sínum þannig, að hann lét rotturnar velj^ um hreint vatn, og vatn, sem blandað hefði verið með 10% af áfengi. Hann gerði þessar tilraunir með marga ættliði af rottum. Hjá sumum rottanna komu strax í ljós tilhneigingar til of- drykkju, aðrar héldu sig ein- göngu við vatnið, og enn aðrar drukku á víxl hreint vatn, og á- fengisblönduna. Auk þess kom í ljós, að drykkjuhneigðin gekk að erfðum gegnum marga ætt- liði, sem og erfiðleikar á því, að melta viss næringarefni. Af þessu dregur prófessor Wlliams þá ályktun, að áfengis- hneigð, sem gengið hefir að erfð- um, sé ef til vill rétt að skoða sem einkenni um ranga efna- skiptingu í líkamanum, er geng- ið hafi að erfðum. Áfengisþorst- inn sé í raun réttri aðeins löng- un líkamans í eitthvert annað efni, sem hann þarfnast, en hef- ir ekki tekizt að afla sér. Sé þessi kenning rétt, er hún mjög at- hyglisverð og mun opna nýjar leiðir og nýja möguleika á því, að lækna áfengissjúklinga. Will- iams hefir tekizt að lækna of- drykkjuhneigðina í rottunum með því að gefa þeim bætiefni, er kipptu hinni röngu efnaskipt- ingu líkamans í lag. Og það kom í ljós, að áfengislöngunin hvarf ekki einasta um leið og rotturn- ar urðu heilbrigðar, heldur urðu afkvæmi þeirra einnig heilbrigð. Efnaskiptingn í líkömum þerra var rétt og þau voru ekki haldin neinni áfengislöngun. Hitt er svo annað mál, hvers vegna við ættum að hætta að drekka og borða okkur í hel og leitast við að verða jafngömul Methúsalem, þegar heimurinn er eins og hann er í dag. Það verður auðvitað hver og einn að ákveða með sjálfum sér. Konan mín hefur t. d. fullan hug á því að lifa í 500 ár, þótt hún sé hins vegar til með að sætta sig við, að lifa aðeins 150 ár. Hún ej stöðugt að kvarta yfir því, að vísindunum skuli ekki enn hafa tekist að koma í veg fyrir að fólk verði gamalt. Þar sem eg er mik- ill og innilegur matmaður verð eg ætíð að gæta þess vandlega, að hún nái ekki í blaðagreinar, eins og t. d. þessi er. Það er ann- 'ars engin hætta á, að hún lesi þessa grein því að hún kann ekki dönsku. —Tíminn, 6. ágúst BORGIÐ HEIMSKRINGLU— því gleymd er goldin skuJd Verzlunar vika Bretlands - 26. sept. til 1. okt. Athygli VAMIIteS «f VERZLIIMAIHEe Til þess að draga athygli fólks í Manitoba að þeirri nauðsyn að kaupa Brezkar vörur í öllum tilfellum þar sem vörugæði og verð leyfa það, hefir vikan frá 26. septemlber til 1. október verið valin til þess af Fylkis-stjórn Manitdba að gefa öllum tækifæri að skoða og kaupa slíkar vörur. Framleiðsla sléttu-fylkjanna á korntegundum hefir altaf farið langt fram úr því sem þörf krefst til heima-notkunar, Bretland hefir ávalt keypt meirihlutan af þeim korntegundum sem oss var nauðsyn að fá erlendan markað fyrir. Ef þessi markaður á að haldast, verðum við einnig að kaupa þeirra vörur jöfnum höndum. Þess vegna eru allir varnings og verzlunar- menn beðnir að hafa til sýnis, og á boðstólum, þessa umræddu viku, brezkar vörur, og útlista fyrir viðskifta-fólki sínu, vöru-gæðin og nauð- synina fyrir því að láta þær hafa forgangsrétt. THE PROVINCE of MANITOBA HON. D. L. CAMPBELL, Premier o£ Manitoba HON. J. S. McDIARMID, Minister of Industry and Commerce Verzlunar vika Bretlands - 26. sept. til 1. okt. ! efnum. j Offita verður stöðugt hættu- það. Þetta er grundvöllur alls Brúðarkjólar eru hvítir, en brúð- yfir. Af 10 mönnum, sem eru þess, sem það síðar á eftir að gumar klæðast svörtum fötum. feitir um þrítugt, munu 6 ná!

x

Heimskringla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.