Heimskringla - 28.03.1951, Qupperneq 3

WINNIPEG, 28. MARZ 1951
HEIMSKRINGLA
3. SÍÐA
Beck, ritstjóra íslenku blaðanna
og fl., íslandsfréttir, dauðsföll
og giftingar þarf maður að vita
um.
Við þessa athugun varð okkur
litið á Lögberg frá 8. febrúar og
sáum að þar skipaði heiðursess
samkomuauglýsing frá konu sem
er í besta lagi ritfær á íslenzku.
Þarna kom þá aftur babb í bát-
inn. en við höfðum séð það ein-
hversstaðar á prenti að íslenzkri
þjóðrækni yrði með tímanum
haldið við á ensku máli í þessu
landi. Nú var úr vöndu að ráða,
ekki mátti gjöra neitt það sem
varpaði íslenzkri þjóðrækni fyr-
ir borð svo okkur kom saman
um að bezt væri að kaupa þau eitt
árið enn og sjá hverju framvindi,
og eg snaraði í hann fimm dölum
fyrir Lögberg, því þetta var inn-
köllunarmaður blaðsins, Hr. T.
O. Lyndal. Það var sem létti af
okkur við þessa ráðstöfun og
talið snerist að öðrum málum
sem þægilegra var að fást við.
Eg sendi þér þá Stefán minn,
þessa þrjú dali fyrir Heims-
kringlu og vona hins bezta með
framhaldið.
Þetta á ekki að teljast frétta-
bréf, en líta má til baka og minn-
ast einstaka viðburðar sem eru í
sambandi við landa hér og er þá
fyrst að minnast íslendingadags-
in ssem haldinn var í sumar sem
leið í skemtigarðinum við Blaine.
Veðrið var hið ákjósanlegasta,
skemtiskráin góð og allur flutn-
ingur hennar. í garðinum heyrði
eg naumast mælt á öðru máli en
íslenzku jafnt af ungum sem
gömlum, tók eg það svo að það
stafaði af sérstakri virðingu fyr-
ir þessu hátíðahaldi.
Þar var engin söngflokkur, j
eing og þeir hafa í höfuðborg ís-,
lendingadagsins Gimli, en ein-
söngvar voru þar sungnir svo dá-;
samlega vel að unun var á að
hlýða.
Við gamla fólkið hlökkum til
næsta fslendingadags á þeim
fagra stað. Það er ekki neinn
deyfingjabragur á löndum hér í
Vancouver eins og sjá má þar
sem þeir heldu þrjár afmælis-
veizlur með stuttu millibili. Var;
það sjötíu ára afmæli hr. T. O.
Lyndal, þrjátíu ára giftingaraf-
mæli Mr. og Mrs. Sigurðar Torf-
ason og tuttugu og fimm ára gift
ingarafmæli Mr. og Mrs. Karl
Finnbogason. Fólk skemti sér
vafalaust vel á þessum mótum
við ræðuhöld, kvæðaupplestur.
Það veldur óþægindum á með-
al íslendinga nú að þeir eiga ekk-
ert samkomuhús, en nú er í að
sigi að kirkja verði byggð með
samkomusal í kjallara til afnota
fyrir íslenzkann almenning, eða
svo hefi eg heyrt sagt.
Ströndin efndi til móts í ein-
um skemtigarði borgarinnar þ.
17. júnií í sumar sem leið. Þar
voru þreytt kapphlaup og prísar
gefnir þeim sem sköruðu fram-
úr. Skemtiskráin var stutt.
Þessi vetur, sem er nú að líða,
hefur verið votviðrasamur í 10
fyrir ofan zero mark að sagt var
eina nótt, snjór fell fyrri partinn
í marz sem varaði í viku, en er
nú allur horfin nema til fjalla.
Frostkul er sumar nætur, en sól-
skin og blíðviðri um daga.
Samkoma Kolka læknis var
allvel sótt og voru menn yfirleitt
ánægðir. Þeir sem voru svo
heppnir að geta heyrt það sem
fram fór. Hljóðberinn var í herfi
legu ástandi svo þeir sem f jarri
voru höfðu lítið gagn eða ánægju
af ræðunni. Myndirnar gátu allir
séð.
Þetta er að verða lengra mál
en eg ætlaðist til í fyrstu.
Að endingu óska eg Heims-J
kringlu og hennar starfsfolki
allra heilla.
G. Holm
Sigurður S. Anderson, 800
jipton St., hefir tekið að sér inn-
cöllun fyrir Hkr. í Winnipeg.
^.skrifendur eru beðnir að minn-
ist þessa og frá þeirra hálfu gera
lonum starfið sem greiðast. —
Símanúmer hans er 28 168.
Nordheim forseti
Þýtt hefir G. E. Eyford
“Og það hefur hann sagt þér! Það er held-
ur nærgætnislegt! Vanalega er slíkt skoðað sem
heimuglegt milli manna. — Eg þygg ekki veg-
lyndis boð hans, og nú allra síst.”
“Og þú hefur þó fyrst gefið honum fyrir-
dæmi með veglyndi þínu. Neitaðu því ekki; —
Hann þekkti hendina sem hér á þessum stað
bjargaði lífi hans, og eg þekkti hana líka.”
“Eg læt engan farast þegar eg get frelsað
hann, og ekki heldur óvin minn”, svaraði hann
snúðugt. “Á slíkum augnablikum er það mann-
leg eðlishvöt sem ræður, en enginn útreikningur,
og eg visa öllu slíku þakklæti frá mér; það get-
ur þú sagt hr. Waltenberg frá mér, göfuga jóm-
frú, þar sem hann nú hefur valið þig til að
flytja mér þessi boð.”
“Viltu virkilega hrinda þessum boðskap svo
hastarlega frá þér?”
Málrómur hennar varð mildur og angur-
blíður, og hún leit sínum fögru augum á hann,
sem ekki gátu lengur dulið hennar niðurbælda
sársauka.
“Því kvelur þú mig með þessum augnatilliti
og þessum tón í málróm þínum?” sagði hann ó-
þolinmóður. “Þú tilheyrir öðrum manni---------”
“Sem þú misskildir, eins og eg. Nú get eg
gert mér grein fyrir hinni stóru fórn, sem hann
færir mér, því eg veit hvað takmarkalaust hann
hefur elskað mig, og með þessa ást í hjarta sínu
gaf hann mér frelsi mitt aftur, og kvaddi mig
fyrir alla tíma.”
Elmhorft hrökk við að heyra þessa óvæntu
frétt; einmitt nú í myrkri efans og vonleysisins
skein honum skær ljósgeisli, sem boðaði honum
nýtt líf og ljós.
“Ertu frjáls, Erna?” spurði hann. “ Og nú —
— nú kemur þú---------”
“Til þín!” bætti hún við. “Óhamingja þín er
of þung fyrir þig einan að bera hana, eg krefst
að mega taka minn þátt í að létta þér byrgðina!”
Hún sagði þetta svo stillilega og innilega,
eins og það væri eitthvað, sem væri sjálfsagt;
Elmhorft brá lit, hann starði þegjandi ofan fyr-
ir sig. Hann átti í hörðu stríði við stórlæti sitt,
honum fanst að slík huglátsemi á þessu augna-
bliki væri eins og sár auðmýking.
“Nei, nei, ekki núna!” umlaði hann. “Lof-
aðu mér fyrst að safna kröftum mínum og hug-
rekki, og komast aftur á fæturnar, nú get eg
ekki iþegið þitt góða tilboð — það mundi
beygja mig til jarðar.”
“Wolf!”
Þetta gamla gjælunafn frá bernsku árum
hans sem engin hafði síðan kallað hann nema
Benno, sagði hún svo milt og sætt. “Wolf nú
einmitt þarftu mín með! Þú þarfnast ástar, sem
getur gefið þér nýjan kjark og traust; hlustaðu
ekki á neina falska stærilætisrödd, sem vill
hvísla öðru að þér. Einu sinni spurðurðu mig,
hvort eg mundi vilja vera leiðsagnari þinn á
hinum einmannalega og erviða vegi, sem ligg-
ur til frama, nú er eg komin til að gefa þér svar-
ið. Þú skalt ekki þurfa að ganga hann einsamall,
eg skal vera hjá þér, í erviðinu, í stríðinu, í neyð
inni og hættunni. Og ef þú treystir ekki framar
á mátt þinn og framtíð, þá hef eg bjargfasta trú
á því — á minn Wolfgang.”
Hann leit á hana með geislandi vonar-
glampa í augunum; mótstaða hans brotnaði, og
hann breiddi út faðmin á móti henni og þrýsti
henni að brjósti sér.
Greif hafði horft á þau undrandi og með
óánægju. Hann skildi ekki neitt í þessu; en
hann skildi þá svo mikið að hann ætti ekki
framar að urra og láta skína í tennurnar sínar,
við manninn sem hélt eiganda hans í faðmi sér
og kysti hana. Hann lagðist niður og horfði
stöðugt og ófrávíkjanlega á þau.
Þokan huldi mest af fjöllunum, en toppur-
inn á Wolkenstein stóð upp úr þokubólstrun-
um, en nú sýndi hann sig ekki í draummildri
fegurð í tungsljósi miðsumarnæturinnar. —
Kaldur og hvítur og draugslegur stóð hann þar,
með regn þrungin himinin yfir sér, og eyði-
legginguna sem hann hafði valdið við fætur sér.
Og af þessari eyðileggingu spratt þó mikil og
farsæl hamingja, sem braut sér braut gegnum
stríð og storma. Nú var vonleysi og sársauki
Elmhorfts horfin. Hin sólríka bjarta hamingja,
sem hann hélt að sér væri töpuð fyrir alla tíma,
var nú komin aftur til hans, og með henni hans
gamla traust og áræði.
“Þú segir satt Erna mín!” sagði hann upp-
ljómaður af fögnuði. “Nú vil eg ekki gefast upp
eg get vel hneigt mig fyrir þessari illu vætt
þarna uppi, þó hún hafi eyðilagt mitt verk, en
hún hefir og gefið mér máttinn til að byggja það
upp á ný.”
25 Kafli
í sumarhöll forsetans var nú allt hljótt og
kyrrt. Það var farið með lík Nordheims, til
höfuðborgarinnar til að vera jarðað í grafreit
fjölskyldunnar, og Alice og Erna höfðu farið
með. Þjónustufólkið fór fáeinum dögum seinna
svo engin var eftir nema einn eða tveir gætslu-
menn.
Hr. Elmhorft hélt sig að mestu í höfuð-
staðnum til að semja við félagið, sem var að
minsta kosti hluta eigendur í brautinni, og svo
til að gæta hagsmuna hins dána forseta. Hann
haf$i tekist þetta á hendur undir hinum erviðu
kringumstæðum sem fyrirtækið var nú í; hann
naut góðs af því sambandi sem hann hafði verið
í við forsetan, sem tilvonandi tengdasonur hans
og erfingi, því það var ekki orðið kunnugt út á
við, að þeirra samband væri upphafið. Það átti
ekki að vera gert uppskátt fyr en sorgartímin
væri liðinn og Alice þyrfti ekki aðstoð lengur
en eins og nú stóð á skyldu einkamál f jölskyld-
unnar ekki vera opinberuð almenningi til að
verða höfð að forvitnis og slúður málum; þessar
ófarir, sem svo hastarlega urðu valdandi dauða
Nordheims og eigna missis, kröfðust sterkrar
handar til að bjarga því sem hægt var, af því
sem eftir var.
Ernst Waltenberg var enn í Heilborn.
Hann hafði ekki komið í Wolkenstein umhverf-
ið síðan hann kvaddi Ernu, en það var sem eitt-
hvað héldi honum þó í nágrenninu. Haustið var
nú komið með vetrarlegri veðuráttu í f jöllunum,
og hinn mikli baðstaður í Heilborn var svo að
segja mannlaus, að eins Waltenberg með skrif-
ara sinn og sína útlendu þjóna, hélt sig þar og
sýndi ekkert ferðasnið á sér.
í salnum og hinum þægilegu herbergjum,
sem Waltenberg bjó í, gekk Gronau fram og
aftur í órólegu skapi, og leit af og til áhyggju-
fullur á dyrnar að prívat herbergi Waltenbergs.
“Bara að eg vissi hvernig þetta alt ætlar að
enda!” þrumaði hann. “Hann lokar sig inni alla
daga og hefur ekki stigið fæti sínum í heila
viku út fyrir dyrnar, hann, sem ávalt var vanur
að fá sér útreiðartúr á hverjum degi. Maður
þorir auðvitað ekki að sækja læknir til hans! Þó
maður gæti náð í Dr. Reinsfeld, hann, með alla
Sína samvizkusemi situr nú í Neuenfeld, þó hon-
um væri skynsamara að vera hér hjá kærustunni
sinni; hann hafði nú einu sinni tekið tilboðinu,
og ekkert gat haldið honum til baka þegar á-
kveðni dagurinn kom. Vonandi hugsar hann þó
um að útvega eftirmann sinn þar, því það verð-
ur þó vonandi svo mikið eftir af Nordheims
milljónunum, að hann geti hætt við lækninga-
praxis. — Nú, ert þú þarna Said! Hvað hefur
þú á samvizkunni?”
“Herran segir að hann hafi ekki lyst á að
borða”, sagði þjóninn, sem kom út úr herbergi
Waltenbergs.
“Aftur!” tautaði Gronau, “og hann sefur
ekki heldur. Getur hann aldrei komið þessu út
úr höfðinu á sér!”
“Herran er ekki í neitt slæmu skapi”, sagði
Said. “Við brutum í morgun, stóra blóma vasan
hans sem hefur kostað stóra peninga; hann
sagði ekki orð, bara ypti öxlum.”
“Eg vildi að hann hefði lúbarið ykkur báða
með stafnum sínum”, sagði Gronau. “Það hefði
ekki gert ykkur neitt til, en það hefði verið góð
og nauðsynleg hreifing fyrir hann; eg held að
hann láti eyðileggja allt fyrir augunum á sér,
án þess að hreifa sig. Þetta getur ekki gengið
svona, eg verð að tala við hann”.
Hann gekk beint að herbergisdyrunum, en
þá var hurðin opnuð og Hr. Waltenberg kom á
móti honum.
“Ert þú hér ennþá Gronau?” sagði hann
glaðlega. “Eg hef mælst til að þú borðaðir ein-
samall”
“Það er það sama fyrir mér, Hr. Walten-
berg, eg hef ekki lyst á að borða”, svaraði Gro-
nau rólega.
“Farðu og búðu til miðdagsverðin Said,”
sagði Gronau, og lét aftur hurðina. Hann sá að
Waltenberg óskaði að hann færi líka út, en hann
gaf því engan gaum, en fór sínu fram.
Waltenlberg var farin út að glugganum,
hvaðan var hið bezta útsýn til fjallanna. Þessa
átta daga síðan vatnsflóðið mikla, hafði ekki að
fullu stytt upp, það var dimmt í lofti og storm-
ar, og f jöllinn að mestu hulin ,í þoku, en þennan
dag létti þokunni og f jallasýn var góð.
“Loksins birtir til!” sagði Waltenberg, meir
við sjálfan sig en Gronau, sem efablandin hristi
höfuðið.
“Það verður ekki lengi. Þegar f jöllin verða
svona þokulaus og virðast vera svo nærri, þá er
það enginn góðviðurs fyrirboði á þessum tíma
árs”, sagði Gronau.
Waltenberg gengdi því ekki, hann horfði
stöðugt á fjallaklasan, en eftir nokkrar mínútur
sneri hann sér snöggt við.
“Eg keyri á morgun til Oberstein — viltu
útvega vagnin?”
Gronau horfði undrandi á hann.
“Til Oberstein? Ertu að hugsa um fjall-
göngu?”
“Já, — eg ætla að komast upp á Woiken-
stein.”
“Þú ferð þó ekki lengra en að skriðunum?”

Professional and Business 1 Directory—
Office Phone Res. Phone 924 762 726 115 Dr. L. A. SIGURDSON 528 MEDICAL ARTS BLDG. Consultations by Appointment DR. A. V. JOHNSON dentist • 506 Somerset Bldg. • Office 927 932 Res. 202 398
Talsími 925 826 Heimilis 404 630 DR. K. J. AUSTMANN SérfrsEÍðingur í augna, eyrna, nets og kverka sjúkdómum 209 MEDICAL ARTS BLDG. Stofutími: 2—5 e. h. ANDREWS, ANDREWS, thoryaldson & eggertson Lögfrœðingar Bank of Nova Scotia Bldg. Portage og Garry St. Sími 928 291
Dr» P. H. T. Thorlakson WINNIPEG CLINIC St. Mary’s and Vaughan, Winnipeg Phone 926 441 DR. H. W. TWEED Tannlæknir 508 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smdth 3t. PHONE 926 952 WINNIPEG
J. J. Swanson & Co. Ltd. REALTORS Rental, Insurance and Financial Agents Sími 927 538 308' AVENUE Bldg. — Winnipeg H. J. PALMASON & Co. Chartered Accountants • 505 CONFEDERATION LIFE Bldg. • TELEPHONE 927 025
THE WATCH SHOP CARL K. THORLAKSON Diamond and Wedding Rings Agent for Bulova Watches Marriage Licenses Issued 699 SARGENT AVE. ^ Rövíiízos Floral Shop -53 Notre Dame Ave. ph. 932 934 Fresh Cut Flowers Daily. Plants in Season We specialize in Wedding and Concert Bouquets and Funeral Designs Icelandic Spoken
WINDATT COAL CO. LIMITED Established 1898 506 PARIS BLDG. Office Phone 927 404 Yard Phone 28 745 A. S. BARDAL limited I£!clstUr og annast um útfarir. Allur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina 843 SHERBROOKE ST Phone 27 324 Winnipeg

H. HALDORSON BUILDER 23 Music and Arts Studios Broadway and Carlton Phone 923 055 Winnipeg, Canada Union Loan & Investment COMPANY Rental, Insurance and Financial Agents Sími 925 061 510 Toronto General Trusts Bldg.
CANADIAN FISH PRODUCERS Ltd. J. H. Page, Managing Director Wholesale Distributors of Fresh and Frozen Fish 311 CHAMBERS ST. Office Phone 26 328 Res. Phone 73 917 GUNDRY-PYMORE Ltd. British Quality - Fish Netting 60 Victoria St., Winnipeg, Man. Phone 928 211 Manager: T. R. THORVALDBON Your Patronage Will Be Appreciated
COURTESY TRANSFER & Messenger Service Flytjum kistur, töskur, húsgögn, píanós og kæliskápa Önnumst allan umbúnað á smá- sendingum, ef óskað er. Allur flutningur ábyrgðstur. Sími 53 667 1197 Selkirk Ave. Eric Erickson, eigandi Halldór Sigurðsson & SON LTD. Contractor <S Builder • 1147 Ellice Ave. Sími 31 670
The BUSINESS CLINIC (Anna Larusson) 308 AFFLECK BLDG. (Opp. Eaton’s) Office 927 130 House 724 315 Bookkeeping, Income Tax, Insurance Mimeographing, Addressing, Typing finkleman OPTOMETRISTS and OPTICIANS Kensington Bldg. 275 Portage Ave. Winnlpeg PHONE 922 496
MALLON OPTICAL 405 GRAHAM AVENUE Opposite Medical Arts Bldg. TELEPHONE 927 118 Winnipeg, Man. Vér verzlum aðeins með fyrsta flokks vörur. Kurteisleg og fljót afgreiðsla. TORONTO GROCERY PAUL HALLSON, eigandi 714 Ellice Ave. Winnipeg TALSfMl 37 466

PRINCESS MESSENGER SERVICE Við flytjum kistur og töskur, húsgögn úr smærri íbúðum og húsmuni af óllu tæi. NF.W ADDRESS: WHITLA Bldg., 70 ARTHUR ST. WINNIPEG, MAN. C. A. Johnson, Mgr i TIIÖS. .HI KMIl & S«,\S LIMITED " BUILDERS’ SUPPLIES COAL - FUEL OIL * Phone 37 071 Winnipeg