Heimskringla - 14.04.1954, Page 3

WINNIPEG, 14. APRÍL 1954
HEIMSKRINGLA
3. Mf>A
þjóðverja á bak aftur, eru komml
únistar Frakklands þeim hlynt-
ir og reyna að gera þær glæsileg-j
ar i augum almennings. Það
blekkir þó ekki stjórnmálamenn-'
ina. En almenning mætti ef til
vill ginna með því. Það er og von
Molotovs. Hann hefir ef til vill
aldrei búist við, að skynsamir
stjórnmálamenn virtu skoðun
ina mikils.
★
Jafnvel að undanskyldum
Sonur lýðsins
(RAGNAR STEFÁNSSON ÞÝDDI)
“Eg fullvissa þig aftur um það, göfuga
frú”, sagði hann með sýnilegri áreynslu, “að
þú fárast um allt þetta að nauðsynjalausu. Sá
skoðunum Molotovs, má segja einfaldi og lítilfjörlegi greiði, og sú aðstoð,
varnarsamtökin vafasöm.1 sem eg var svo heppinn að geta veitt föður þín-
f Bonn, er auðséð að Adenauer um, var að engu leyti meira en það, sem hver
kanslari, er búinn að gera samn-' og einn myndi gera fyrir náunga sinn, sem hefði
ing við Frakka og ganga út fráj orðið fyrir að einhverju leyti óverðskulduðum
að þeir samþykki varnarsam-' áföllum .
bandið. Og þjóðverjar eru orðn- ert ag reyna að auka á sektartilfinningu
ir þreyttir á rellum Frakka. mjna( Qg smán”, sagði hún, “með því að gera
Þjóðverjar hafa samþykt varnar lítiJJ úr göfuglyndi þínu og höfðingskap. Það
samtök Evrópu (European De-. er harðneskjulegt af þér. Eg hefi komið til þín
fence Community). En þau cru. hrærð, og full þakklætis, þakklætis, sem kem-
enn í höndum Frakka til að sam- ur ag vísu seint . . . en sem eigi að síður kem-
þykkja eða hafna þeim. | uf £rú hjartanu. Foreldrar mínir beittu mig
í París er nú sagt, eftir að hrogðum; og héldu sjálfsagt, að það væri fyrir
•hafa frestað þessari samþykt í^heztu, og að með því hefðu þau hlíft mér við
tvö ár, sé nú orðið of seint að, niðuriægingU( og sársauka, en það varð til þess
taka málið upp á þingi Frakka að Cg Særði þig djúpt og móðgaði, þig, sem eg
og afgreiða fyrir 26. apríl. Það^hefði átt að bera djúpa virðingu fyrir, sökum
þurfi mikið að gera áður í Saar- veglyndis þíns og göfugmennsku . . . Þar sem
málunum. I eg komst að því að von var á þér til hallarinnar
Það voru aldrei sérlega miklar j dag( stalst eg ut til þess að geta sagt þér hvað
líkur til að Frakkar mundu und-'...”
irrita varnarsamtökin. þó þeir, Hann rétti upp höndina, snöggt og skip-
ættu hugmyndina. Og þær eru andi> hreyfing( er virtist honum svo töm og eig-
minni nú en fyr. Verði París fyr inleg
ir vonbrigðum í Genf, eins og ‘ . ,, , ... , , , . , . ,
...... , . * « , i Fyrirgefðu mer, gofuga fru, fyrir að taka
likmdi eru til, þa verður Genf-1 . 6 ,
, „ , , fram í fyir þer. Það er hvorki nein þorf eða
fundinum kent um að Frakkar, , , , J. . r , , ,
skerast úr leik. Á hitt verður;aStæða fal ÞeSS’ að Þu ÞUrflr að tala Þau orð’
ekki lítið, að þarna er ekki verið Sem e& er V1SS um að Þu lðrast beisklega eftir
að hervæða Vestur-þjóðverjaJ aðAhafa sagt’ Þeffr JU heflr Jafnað Þ,g eftir
,,, , , , , . ,. ! geðshrærmguna. Það setn fram for þetta kvold,
sem slika, heldur eru þeir undir ,b , , ,. . ^
stjórn hins sameinaða varnar.! ^em þu hefir mmnst a, er algerlega fallið mér
hers vestur-Evrópu. Einir munu' Ur ”inni' Ef’ ClnS °g 1)U SeSlr’ að ÞV1 er Þannig
þeir ekki sjá sér neitt fært að varið’ að Þu tekur einhvert tilUt tif Þeirrar að'
stoðar, sem eg veitti fjölskyldu þinni, mætti
eg þá, svo sem eins og endurgjald fyrir þann
gera um tugi ára enn, ef nokkru
sinni. Það eru fullar gætur á
þeim hafðar. En Frakkneskir' 1,tla feiða’ fara fram a að við 'Íúkum Þessu
, . . ^ ^ , , . , . ,l samtali, sem hlytur að vera jafn sarsaukafullt
kommumstar meta það ekki aði , . „ J
, , , , v. „. I iyrir okkur bæði.
neinu, heldur hvað Russum er ** , . . ... , . ,
fyrir beztu. Hann hneiSðl «g djupt fynr henm og var
* búinn að snúa sér við, og farinn, áður en Ilonka
Þá er deilan milU Araba og gat gCrt n°kkra tilraun tU að stöðva hann’
Isrelsmanna. Þar sýður þessa Hun St°ð a akbrautlnnl undlr hmum tignarlegu
stundina í pottinum. Og árásir' skruðtrJam> °g h°rfði á eftir hinum hávaxna
ag|manni, sem gekk hröðum skrefum i áttina til
hallarinnar. Hann sneri sér aldrei við, eða leit
og manndráp er hætt við
haldi þar enn eitthvað áfram.
Sameinuðu þjóðirnar sjá engin
ráð til að stöðva þetta.
Það er að segja, ráðin, sem
til baka, þótt hann hefði hlotið að heyra grát-
stununa sem alveg óvart braust út. Hún horfði
á eftir honum, þangað til hann hvarf inn í höll-
þærhafatilþess?f“ást‘ekkiframlina’ Þá/lúði hun 1 einhverri hugsunarlausri
kvæmd. Rússar kveða allar að-j blindu Ut Um hhðm’ 0g eftir brautinni sem lá
gerðir þarna niður með notkuJ mÚh esPltrJanna u* á sléttuna, þar sem hún, að
neitunarvarðsins sem þeir notJ minnsta kosti gat venð í einrúmi með smán sína
. to I °g mðurlægingu. En hvað hún hafði verið mik-
uðu siðast í þessum malum í 58- , TI. , rx. , . v , . . , . , ,
, , . , , . i íð fifl! Hun hafði farið eftir einhverri frjalæðis
unda sinn. Sattanefndum samem , , . ....... . „
uðu-þjóðanna, er í Israel eða Ar-' kenndrl augnabllkstllfinningu. og auðmjykt sig
ebíu ekki anzað af stríðsaðilum.! fyrir Þessum manni ~ lækkað dramb sitt ~
Er þarna að hefjast stríð? —'boölð honum Þakklætl> °g jafnvel vináttu sína,
Varla. Stærstu stríðsþjóðirnarj °g hann vildi hvotu& ^88)*-
eins og Bandaríkin, Bretland og' Hann hafði með fyrirlitningu neitað að
Frakkland munu slást í leik og hluSta a utskýringar hennar og harma; hann
koma í veg fyrir útbreiðslu stríð fyrirleit hana of mikið. Jafnvel til að snerta
þarna. Málumer þar þannigkom'hönd‘hennar' Mikið ósk^egt fifl hafði hún
ig komið, að Bandaríkjamenn ogiVenð! Hvað hafði hún verið að huSsa? HverJu
Bretar eru að tala sig saman um hafðl hun vonast eftir? Hún vissi að ást hans
hverngi skakka skuli þernian' var dáin’ hann haf«i sagt það þetta örlagaríka
leik eða varna þarna stríði. kv°ld' HÚn hafði með eiein hendi drePið hana>
* cg í stað hennar ríkti í sál hans fyrirlitning og
í Cairo vita nú hvorki Bapda- algert tilfinningaleysi, og móti þessu hafði hún
ríkin né Bretar á hvern hestinn lægt og sært dramb sitt> óJá> hann vissi hvernig
veðja skuli. Um stundarsakir hann átti að hefna sín! Hann hafði endurgoldið
eftir burtrekstur Farouks kon-1 móðgun °S smánaryrði 1 sömu mynt í hin kalda
ungs, virtist Naguib hershöfð-' fyrirlitning hans hafði lostið hana í andlitið,
ingi og legátar hans, þar á með- alveg eins og hin grimmu orð hennar forðum
al hin áhugamikli Col. Gamal hlutu að hafa dauðsært hann;
Abdel Nassar, koma vel fram í H!ún hatað hann nú, tíu þúsund sinnum
augum Breta og Bandaríkjanna.l meira en nokkru sinni áður, þar sem það hlaut
Það virtist lítið skorta á, að að vera honum gleðiefni nu að litillækka hana
Egyptiar og Bretar gerðu með, °8 kvelja þar sem hún nú megnaði ekki lengur
sér varanlegan samning út af að særa hann, sökum þess að honum var nú
Suez skurðinum. | sama um allt;
Eií^áflog þeirra NaguiBs og Já> auðvitað hataði hún hann, og það var
Nassar um völdin, hafa bundið astæðan fyrir því að kvalatilfinningin í hjarta
enda á alt þetta um hríð. og hennar virtlst svo óþolandi, sárari en nokkru
þeir virðast heyja valdabarátt- sinni aður. Hún hataði hann fyrir þetta óbug-
una enn innan ríkisráðsins, þar andi dramb, sem var engu minna en hennar eig-
er því ekki á neinu góðu von i|ið dramb °8 metnaður. Hvernig dirfðist hann,
bráðina. Það er í þess stað Upp- alrnúgamaðurinn, að vera drambsamur, hann
þotum spáð þar öllu öðru frem- sem var þrælborinn, og átti ekki skilið annað
Ur þessa stundina. í Suezmálun-' en að hann væri fyrirlitinn, og í hann sparkað.
Um er ekkert hægt að gera, og er| Hið æsta °g villta Magyra blóð í æðum hennar
þeð öllum aðilum til mikils ólgaði af reiði og gremju.
tjóns. Hún reyndi að draga upp í huga sínum
mynd af þessurfí manni, ef hann væri skyndilega
hnepptur í þrældóm, eins og forfeður hans
VlNNIÐ AÐ SIGRI FRELSISi hofðu verið. °g höfðu orðið að hlýða í auð-
j mýkt svívirðilegiim skipunum en, harðlyndur
Bogi Sigurðsson , og ósvífinn verkstjóri stóð yfir þeim, og barði
þá í andlitið með svipu, ef þeir voguðu að ó-
hlýðnast. Hún hældist um með sjálfri sér, yfir
þessari hugarsýn, gladdist yfir því, að hann
þyrfti að auðmýkjast, hann sem hafði dirfst að
líta niður á hana með drambi, — hún hældist
um, þangað til hún gat ekki varist grátinum
lengur, en fleygði sér niður á heita jörðina,
byrgði andlitið í höndum sér, og grét sárt af
iðrun og óslökkvandi þrá.
Það var liðið mjög á daginn, þegar hún að
lokum harkaði af sér og jafnaði sig eftir hinn
ákafa grát. Hún fann til svo algerðrar vonleys-
istilfinningar og sárrar blygðunar, að hana lang
aði til að flýja frá Bilesky-setrinu. En hún hafði
litla lífsreynslu, og vissi ekki til hvers hún
ætti að snúa sér í þessum hræðilegu kringum-
stæðum. Auðvitað yrði að skila honum Bilesky-
setrinu aftur, eins fljótt og mögulegt væri. Guði
sé lof! að hún ennþá hafði vald og rétt til þess
að endurgjalda fyrirlitningu hans í sömu mynt,
og fleygja framan í hinn hrokafulla almúga-
mann aftur þeim ríkulegu gjöfum, sem hann
hafði ætlað að auðmýkja hana með. Og þá . . .
þegar það væri gert, þá ætlaði hún að fara til
einhvers þess staðar, þar sem hann fynndi
hvorki húð eða hár af henni. Hún skyldi, hvað
hann snerti, vera eins algerlega dáin og horfin
eins og ást hans sem hann hafði mest gortað af,
og hafði svo ekki enst daginn út!
Hún vonaði að hún gæti valdið honum
þjáninga einu sinni aftur. Hún vissi að hún
hafði sært hann grimmilega einu sinni áður, en
því öllu kvaðst hann vera búinn að gleyma. Hún
ætlaði að reyna aftur það vopn, sem hún hafði
helsært hann með þetta eftirminnanlega kvöld,
sem hafði komið honum til að hrópa: “Kona, þú
hefir gengið of langt!” Hún hafði leyft því
vopni að ryðga af notkunarleysi; það lá þá ein-
hverstaðar hálfgleymt, en hún æltaði að finna
það og beita því á morgun, þegar hallarveggirn-
ir myndu glymja af fjöri, hávaða og hlátrum,
og hún, hin unga hefðarfrú, hálfgildings ekkja
dularfulla almúgamannsins, yrði tilbeðin og virt
eins mikið og hann fyrirleit hana.
Bergmálið af glaðværðinni og hlátrunum,
hlátrum hennar sjálfrar, myndi berast honum
að eyrum, lauf espitrjánna myndu endurtaka hin
ljúfu orð sem aðrir myndu hvísla á mánabjört-
um kvöldum; og þá, ef til vill, jafnvel þótt ást-
in væri grafin, myndi hún rísa upp frá dauðum,
og valda honum beiskjufullra kvala einu sinni
aftur. Hún reikaði í áttina til hallarinnar, þar
sem undirbúningurinn stóð sem hæzt undir hina
miklu hátíð.
Móðir hennar hafði verið undrandi og kviða
full yfir hinni löngu fjarveru hennar, og horfði
tortryggnislega í augu hennar, er ennþá voru
þrútin af gráti. En Ilonka tók undireins svo ná-
lega óeðlilega mikinn þátt í undirbúningi undir
skemmtiferðir og útileiki, hljómlst og þesshátt-
ar, og gerði móður sína hæzt ánægða með mikl-
um áhuga fyrir nýjum.kjólum, sem hún ætlaði
að vera í næsta dag. Það lá vel á Bilesky greifa
Andras hafði fært honum góðar fréttir og gnægð
skotsilfurs.
'Hann vonaði að dóttir sín yrði svo hyggir.
að segja móður sinni ekki frá neinu. Ilonka
virtist vissulega svo hamingjusöm, kát og lífs-
glöð, að Bilesky féll allmikið frá þeirri skoðun
sinni, að allt kvenfólk væri ósanngjarnt og
þreytandi.
31. KAFLI
ÁSTIN SIGRAR
Aldrei hafði Bilesky-höllin verið svo ful)
af gestum; leikfimissalnum var jafnvel breytt í
svefnstofu. Það voru hin mestu og fjölmennustu
hátíðahöld, er nokkurn tíma höfðu farið fram
í hinni fornu höll. ,
Frá morgni til kvölds glumdu við gleðihlátr
ar, hljóðfærasláttur, dans og aðrar skemtanir
uppihaldslaust. Árinu áður hafði drepsóttin
hræðilega varnað því að nokkrir gestir gætu
komið til Heves-héraðsins, en nú var því aflétt
til allrar hamingju. Uppskeran hafði verði ríku-
leg, risnan og viðtökurnar á Bilesky-setrinu
myndu áreiðanlega verða konunglegar í alla
staði, og allir brunnu af forvitni að sjá hina
•fögru greifadóttur, og verða einhvers visari um
þessa dularfullu giftingu hennar og hins auðuga
almúgamanns.
Mæðurnar, sem áttu syni er komnir voru
á giftingaraldur langaði til að vita hvort upp-
hafning giftingarinnar væri fengin frá páfanum
og hvort þessi ríka kona, eiginkona eða ekkja,
væri aftur frjáls til að bindast böndum, er
meira jafnræði teldist. Allir karlmennirnir, ung
ir og gamlir, voru reiðubúnir að daðra við hana
þar sem hún var nú ekki lengur undir hinu
srtanga eftirliti móður sinnar. Það var almennt
búist við því að á hinn ótigna eiginmann yrði
ekki mikið minnst, og á allra vitorði að Ilonka
hafði farið aftur heim til foreldra sinna til dval-
ar, dagi,nn eftir giftinguna. Irma greifafrú
hafði óttast óþægilega nærgöngular spurningar.
Á sléttum Ungverjalands, þar sem allar fjöl
skyldur eru meira og minna skyldar og tengdar
hver annari, er óvarkárni og dálitil framhleypni
ekki taldir miklir glæpir, og Bilesky og kona
hans voru vel brynjuð, þótt einhverjum dulbún-
um hnýfilyrðum eða háværri keskni yrði kastað
fram.

Professional and Business
===== Directory------
Office Phone
924 762
Res. Phone
726 115
Dr. L. A. SIGURDSON
528 MEDICAL ARTS BLDG.
Consultations by
Appointment
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
St. Mary's and Vaughan, Winnipeg
Phone 926+41
J. J. Swanson & Ce. Ltd.
REALTORS
Rentctl. Insurance and Financial
Agents
Sfmi 927 5S8
308 AVENUE Bldg. — Wlnnipeg
er'

L. J. HALLGRIMSSON
B.A. LL.B.
BARRISTER & SOLLSITOR
734 Somerset Bldg.—Wpg.
Bus. Ph. 93-7565 Res. Ph. 72-4635
CANADIAN FISH
PRODUCERS Ltd.
J. H. Page, Managing Director
Wholesale Distributors ol
Fresh and Frozen Fisb
’ 311 CHAMBERS ST.
Office Ph. 74-7451 Res. Ph. 72-3917
M. Einarsson Motors Ltd.
Buying and Selling New and
Good Used Cars
Distributors for
FRAZER ROTOTILLER
and Parts Service
99 Osbome St. Phone 4-4395
The BUSINESS CLINIC
(Anna Larusson)
306 AFFLECK BLDG. (Opp. Eaton’s)
Office 927 130 House 724 315
Bookkeeping, Income Tax, Insurance
Mimeographing, Addressing, Typing
MALLON OPTICAL
405 GRAHAM AVENUE
Opposite Medical Arts Bldg.
TELEPHONE 927 118
Winniptg, Man.
COURTESY TRANSFER
& Messenger Service
Flytjum kistur, töskur, húsgögn,
píanós og kæliskápa
önnumst allan umbúnað á smásend-
ingum, ef óskað er.
Allur fltuningur ábyrgðstur
Sími 526 192 1096 Pritchard Ave.
Eric Erickson, eigandi
BALDWINSON’S BAKERY
749 Ellice Ave., Winnipeg
(milli Simcoe & Beverley)
Allar tegundir kaffibrauðs.
Brúðhjóna- og afmæliskökur
gerðar samkvæmt pöntun
Sími 74-1181
'N
GRAHAM BAIN & CO.
PUBLIC ACCOUNT ANTS and
AUDITORS
874 ELLICE AVE.
Bus. Ph. 744558 _Rcs. Ph. 3-7390
V_____________
J. WILFRID SWANSON
& CO.
Insurance in all its branches.
Real Estate — Mortgages — Rentals
210 POWER BUILDING
Telephone 937 181 Rcs. 403 480
1.ET US SERVE YOU
DR. A. V. JOHNSON
DENTIST
★
506 Somerset Bldg.
*
Office 927 932 Res. 202 398
Thorvaldson Eggertson
Bastin & Stringer
Lögfrœiingar
Bank of Nava Scotia Bld«.
Portage og Garry St.
Sími 928 291
H. J. PALMASON
CHARTERED ACCOUNTANT
505 Confederation Life Bldg.
Winnipeg, Man.
Phone 92-7025 Horae 6-8182
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Dame Ave. Ph. 932 9S4
Fresh Cut Flowers Daily.
Plants in Season
We specialize in YVedding and
Coneert Bouquets and Funeral
Designs
Icelandic Spoken
A. S. BARDAL
limited
seiur líkkistur og annast um
utfanr. Allur útbúnaður sá bestí.
Ennfremur selur hann r.ll»Uo^fri
minnisvarða og legsteina
843 SHERBROOKE ST
Phone 74-7474 Winnipeg
Union Loan & Investment
COMPANY
Rental, Insurance and Finandal
Agents
Sími 92-5061
508 Toronto General Trusts Bldg.
Halldór Sigurðsson
& SON LTD.
Contractor & Builder
526 Arlington St.
Sími 12-1212
FINKLEMAN
OPTOMETRISTS
and
OPTICIANS
Kensington Bldg.
275 Portage Ave. Winnipeg
PHONF. 922 496
Vér verzlum aðeins með fyrsta
flokks vörur.
Kurteisleg og fljót afgreiðsla.
TORONTO GROCERY
PAUL ILALLSON, eigandi
714 Ellice Ave. Winnipeg
TALSIMI 3-3809
tbos. .nrksov k siiivs
LIMITED
BUILDERS’ SUPPLIES
COAL - FUEL OIL
Phone 37 071 Winnipeg
Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Ave.
Opp. New Maternity Hospital
NELL’S FLOWER SHOP
Wedding Bouquets, Cut Flowen
Funeral Designs, Corsagcs
Bcdding Plants
Mrs. Albert J. Johnson
Res. Phone 74-6753
“Undirritaðann vantar að
kaupa eintak af ' “Sögu íslend-
inga í Vesturheimi, I. bindi, Þ.
Þ. Þ. Ef bókin er fáanleg, láti
hluteigandi mig vita, og verð á
henni. G. J. Oleson
Glenboro, Mán.