Heimskringla - 15.09.1954, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 15. SEPT. 1954
HEIMSKRINGLA
3. 31ÐA
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
FACE-ELLE — í þessu felast auka
þægindi því þessir pappírs khitar eru
kunnir að mÝkt og fara vel með nef-
ið. Kaupið Face-Elle vasaklúta.
bækur til samans leysa íslenzka
foreldra oft úr miklum vanda
með að gefa börnum þeirra und
irbúnings fróðleik um ættlandið.
Það yrði alt annað að tala við
þau um ísland og minningar
foreldranna frá fyrrt árum, ef
bömin ættu aðgang að þeim
fróðleik, sem í þessum litlu bók-
um er falinn og bíður, að þau
eigi kost á að lesa.
Bæklingarnir eru einnig góðir
til að skerpa minni hinna eldri,
sem oft veitir ekki af!
Sýnir Ijósmyndir frá fslandi
erlendis
Þýzk kona, frú Helga Fietz,
sem er ljósmyndari að iðn, dvei-
ur hérÆndis um þessar mundir,
ásamt dóttur sinni, og tekur ljós
myndir af landi og þjóð fyrir er-J
lendar stofnanir og útgáfufyrir-
tæki. —Vísir 29. júní
•
M oskva—París
Flugstjórnir Sovétríkjanna og
Frakklands hafa orðið ásáttar
um að taka upp 'flugferðir milli
Mjoskva og Parísar um Prag. Á-
betlunarferðir munu hefjast á
leiðinni í ágúst. —Þjóðv. 5. júlí
COPENHAGEN
“HEIMSINS BEZTA
NEFTÖBAK”
THIft
ftPACI
CONTRIBUTIO
B V
DREWRYS
MANITOIA
0 I V 111 0 M
WESTERN
CANADA
BREWERIES
IIMITID
Tlielma
(RAGNAR STEFÁNSSON ÞÝDDI)
“Viltu ekki gera svo vel og segja frá því,
hvernig orð hún fær?” sagði Philip, með níst-
andi kaldri rödd, “mannorð kvenfólks er einskis
vert nú á dögum—haltu áfram!” —En andlit
hans var náfölt, og það var hættulegur glampi
í augum hans. Nærri því óafvitandi fitlaði hann
með annari hendinni við rósina, sem Thelma
hafði gefið honum, og sem ennþá var í hnappa-
gatinu á jakkanum hans.
“Herra min trúr!” hrópaði Duprez, undr-
andi. “Horfðu ekki svona á mig! Það sem eg er
að segja frá, virðist særa þig og æsa. Það er ekki
mín sök!—eg hefi ekki búið þessa sögu til—eg
þekki ekki ungfrú Guldmar. En þar sem fegurð
hennar er álitin óeðlilega mikil, er sagt að hún
noti einhver töframeðöl frá þeim vonda; í stuttu
máli, hún er haldin vera galdranórn í fullum
kr'afti, og hættuleg á allan hátt.”
Errington hló hátt, svo feginn varð hann.
“Er þetta þá allt sem það er?” sagði hann dá-
lítið fyrirlitlega. “Mikil fífl hlýtur þetta fólk
að vera hér í nágrenninu—hættuleg fífl í tilbót,
ef það heldur að fegurð sé merki um galdrakunn
áttu. Eg undrast nú ekki mikið yfir því, þó að
Dyceworthy sé viti sínu fjær af hræðslu, ef
hann í raun og veru heldur að þessi svonefnda
galdranorn hafi í hyggju að ná haldi á honum.”
“Já, en hann ætla sér að frelsa hana”, sagði
Macfarlane a'lvarlega. “Hann ætlar að hreinsa
hana af öllum sora og syndum, og sagðist skyldi
gera það meó illu eóa góóu.”
.Eitthvaó í orðum hins síðastnefnda kom
Lorimer til að rísa upp í sætinu, hann spurói:
“Vissulega gengur Dyceworthy prestur
fckki svo langt í sinni hrokaíullu heimsku og
skilningsleysi, aö nann trui á galdra?”
“H-n þaó gerir hann þó áreiðanlega,” hróp-
aoi Duprez, "nann truir pvi öökstaílega. Jtlann
þykist nafa bibliulegar sannanir fyrir pvi. flann
er mjog akveðinn—akveónastur þegar hann er
arukkinn!'' og hann hló glaöiega.
Errington tautaði eitthvaó um gáfnafar og
mannkosti Dycewortnys, sem ekki vár beinlínis
nros, og iieyrðu vinir nans minnst af þvi; sióan
sago iiann: "K.omiö þió aiiir otan i matsalmn,
vio erum allir þurtandi íyrir einhverja hress-
ingu. Vió skulum ekki tala meira um Uuldmars
folkið. n.g iörast ekki vitund eftir aö hafa boöio
þeim hingaó á morgun. Eg held að þau muni
falla ykkur ágætlega í geð.”
Þeir fóru allir ofan undir þiljur, og Mac-
fariane spurði gestgjafa sinn á ieiðinni: Sagð-
irðu að stúlkan væri mjög snotur?”
“Snotur, er nú ekki orðið sem á við að þessu
sinni”, svaraði Lorimer þurlega í stað Erring-
tons. “Ungfrú Guldmar er stórkostlega fögur
stúlka. Þú hefir aldrei séð slíka, Sandy minn
góöur;fhún getur látið þig verða að engu, meó
því einu aö líta á þig; hún gerir þig eins og þurk
aða síld! Og hvað þig snertir, Duprez,” og hann
yfirvegaði litla franska manninn mjög nákvæm
lega, “látum okkur nú sjá—það getur hugsast
aó þú næðir henni í öxl—alls ekki meira”.
“Það er ómögulegt”! hrópaði Duprez. —
“Ungfrúin hlýtur að vera tröll”, “Hún þarf nú
ekki að vera tröll, til þess að gnæfa yfir þig,
góðurinn minn”, sagði Lorimer og hló. “Herra
trúr, eg er orðin syf jaður, Errington, góði vinur,
ætlum við aldrei að komast í rúmið? Það þýðir
ekkert að bíða eftir því að það verði dimmt hér
—það vitið þið”.
“Fáðu þér eitthvað að borða fyrst,” sagði
Errington og settist við borðið, þar sem mat-
reiðslusveinninn hafði borið lystugan mat fyrir
þá. “Við höfum gengið talsvert og róið í dag,
það ætti að hafa gefið okkur matarlyst.”
Þeir þáðu hið góða boð gestgjafa síns, og
settust að borðinu, og gerðu sér gott af hinum
ágætu vistum. Eftir máltíðina fékk Duprez sér
lítið glas af Charteu.se eins og lokahressingu eft
ir erfiði dagsins, og fylgdu hinir dæml hans,
nema Macfarlane, sem hélt því fram, að maður
sem drykki ekki ‘Whisky’, væri alls ekki mað
ur. Lorimer, sem vanalega var skrafhreifinn,
virtist vera ögn viðutan og þögull. Innan stund
ar jafnaði hann sig þó, stóð upp, geispaði og
teygði úr sér, og' labbaði yfir að hljóðfærinu,
sem stóð í dimmasta horni matsalsins, og byrj-
aði að leika með þessum mjúku, fínu fingratök-
um, sem einkennir þá sem unna fögrum hljóð-
færasiætti. Lorimer hélt því sízt fram, að hann
væri gæddur nokkurri sönglistargáfu, og hann
virtist varla veita því neina athyglis hvílíka
undrun og aðdáun hann vakti í hjörtum margra,
sem nutu pianóleiks hans betur en að hlusta á
sérmenntaða snillinga.
í þetta skifti virtist hann óákveðinn—hann
byrjaði á smálagi eftir Chopin, en hætti við það, j
skyndilega, og hóf að leika annað lag, vilt, til- j
beiðslufullt, sorglegt og æsandi—lag, svo ein- j
kennilegt og draumkennt, að jafnvel hinn skiln!
ingsdaufi Macfarlane truflaðist vi$ toddýdrykkj
una, og Duprez leit í kringum sig undrandi
“Stórkostlegt”, tautaði hann. Errington
sagði ekkert. Hann þekkti lagið—það var þaðj
sem Thelma hafði sungið við rokkinn, og svip-
ur hans varð þýður og hugsandi; þegar þessi
fagra mynd birtist á ný fyrir hugskotsjónum
hans. Eins og vakinn upp af leiðslu, hrökk hann |
nálega við þegar Lorimer hætti að leika, og
sagði léttilega:
“Góða nótt drengir! Eg er að fara í rúmið.1
Fhil, vektu mig ekki eins óguðlega snemma, eins
og þú gerðir í morgun. Ef þú gerir það, endist
vinátta okkar ekki lengur—við verðum þá að
skilja.”
“Gott og vel”, sagði Errington, og hló góð-
látlega, um leið og hann horfði á eftir vini sín
um er gekk í hægðum sínum út úr matsalnum;
og er hann sá Duprez og Macfarlane rísa upp
úr sætum sínum, bætti hann við kurteislega,
“Þið þurfið ekki að fara undireins, Lorimers j
vegna, eg er ekki vitund syf jaður, eg gæti setið
og spjallað miklu lengur.”
“Það er skrítið að hátta svo að segja um
hádag”, sagði Duprez. “En það verður að gerast.
Minn kæri Philip—þú ert orðinn syfjaður, og
bezt að allir gangi til náða, — við skulum fylgja
dæjni okkar ágæta vinar Lorimers. Góða nótt,
eða góðan dag! Eg veit ekki hvort heldur á að
segja, í þessu undarlega landi, þar sem sólin
skín alltaf — dag og nótt!”
Þeir skildu, og fóru til svefnklefa sinna.
Errington fannst hann þó ekki geta hugsað
til þess að leggjast til hvíldar, og fór von bráð-
ar aftur úr svefnklefa sínum, og upp á þilfar,
þar sem hann ákvað að ganga um, þangað til að
hann færi að syfja. Hann langaði til að vera
einn með hugsanir sínar um stund—til þess að
reyna að gera sér grein fyrir merkingu þessarar
nýju, undarlegu tilfinningar eða geðshræringar,
sem hafði náð haldi á honum—geðsræringar,
sem virtis bæði hafa sælukennd og sársauka í
fór með sér, og hann fyrirvarð sig fyrir að hafa
gefið slíku lausan tauminn.
Flestir karlmenn, séu þeir hraustir og heilsu
sterkir, fyrirverða sig oftast meira eða minna
þegar ástm, fyrirhafnarlaust, sannar þeim ótví
rættt, að þeir séu veikari fyrir en grasið, sem
bærist fyrir vindinum. Þegar öll þeirra sjálfs-
virðing, allur þeirra einbeitti ásetningur, allt
þeirra vald er yfirbugað með léttri snertingu
fyrirferðarlítils tofrasprota. Það er eins og lít!
ið, nakið hlæjandi barn hæddist að afli ljóns
ins, og héldi því í fjötrum, með veikri keðju úr
blómum.
8. KAFLI
Það var liðið af miðnætti. Philip barón var
aleinn á þiljum uppi, og naut fullkomins næðis.
Ljómi miðnætursólainnar lýsti svo upp láð og!
lög, að engin þörf var á að neinn skipsmannanna |
þyrfti að vakta, Elulalie. Skipið lá öruggt vió
akkeri, og þar sem svo var bjart, gátu öll skip !
og fiskibátar sem um f jörðinn fóru, auöveldlega!
séð það langar leiðir að, svo án þess veðrið j
breyttist, sem ekki virtist útlit fyrir, var engu |
þar eftir að líta fyrir skipsmennina svo að þeir ,
gátu notið hvíldar og svefns í næði. Errington j
gekk hægt aftur og fram um þilfar skipsins,
sem skein og glampaði í miðnættissólarskininu
eins og fægt silfur. Fjörðurinn var lygn og speg
ilsléttur. Fullkomin þögn ríkti, og Errington,
þar sem hann vaktaði loft og lög, varð meira og
meira niðursokkinn í sínar alvarlegu hugsanir
Fyrirlitningarorð hins stolta, gamla Olafs
Guldmars hljómuðu enn í eyrum hans, og létu
hann ekki í friði. “Hugsunarlaus landeyða—
stefnulaus ferðalangur.” Þetta voru beiskyrði,
en þau voru sönn, já of sönn. Hann leit yfir sitt
liðna líf, með allt að því fyrirlitningu. Hvað
hafði hann gert—sem eiginlega var nokkurs
vert? Hann hafði séð um að sæmilega var litið
eftir eignum sínum;jæja, hver og einn með dálít
inn snefil af sjálfsvirðingu og sjálfstæðishugs-
un gat gert það.
Hann hafði ferðast og skemt sér—hann
hafði numið tungumál og bókmenntir—hann
hafði aflað sér margra vina, en eftir allt saman
höfðu hinar skörpu og beisku athugasemdir
bóndans, lýst honum of rétt.
Professional and Business
' Directory-
Office Phone
924 762
Res. Phone
726 115
Dr. L. A. SIGURDSON
528 MEDICAL ARTS BLDG.
Consultations by
Appointment
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
St. Mary’s and Vaughan, VVinnipeg
Phone 926 441
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agents
Sími 927 5S8
308 AVENUE Bldg. — Winnipeg
CANADIAN FISH
PRODUCERS Ltd.
J. H. Páge, Managing Director
Wholesale Distxibutors oí
Fresh and Frozen Fish
311 CHAMBERS ST.
Office Ph. 74-7451 Res. Ph. 72-3917
M. Einar
Buyint; ano
Good
Distribn
FRAZER RO
and. Parts S.
99 Osbome St.
Ltd.
'nd
The BUSINESS Ct
(Anna Larusson)
306 AFFLECK BLDG. (Opp. F.at,
Office 927 130 House 724 315
Bookkeeping, Income Tax, Insurance
Mimeographing, Addressing, Typing
MALLON OPTICAL
405 GRAHAM AVENUE
Opposite Medical Arts Bldg.
TELEPHONE 927 118
Winnipeg, Man.
COURTESY TRANSFER
& Messenger Service
Flytjum kistur, töskur, húsgögn,
píanós og kæliskápa
önnumst allan umbúnað á smásend-
ingum, e£ óskað er.
Alltir fltuningur ábyrgðstur
Sími 526 192 1096 Pritchard Ave.
Eric Erickson, eigandi
BALDWINSON’S BAKERY
749 Ellice Ave., Winnipeg
(milli Simcoe & Beverley) .
Allar tegundir kaffibrauðs.
Brúðhjóna- og afinæliskökur
gerðar samkvætnt pöntun
Sími 36-127
Thorvaldson Eggertson
Bastin & Stringer
Lögfrœðingar
Bank of Nova Scotia Bldg.
Portage og Garry SL
Simi 928 291
H. J. PALMASON
CHARTERED ACCOUNTANT
505 Confederation Life Bldg.
Winnipeg, Man.
Phone 92-7025 Home 6-8182
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Dame Ave. Ph. 932 9S4
Fresh Cut Flowers Daily.
Plants in Season
We specialize in Wedding and
Concert Bouquets and Funeral
Designs
Icelandic Spoken
A. S. BARDAL
L I M I T E D
Hkkistur og annast um
utfarir. Allur úítoúnaður sá bestí.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina
843 SHERBROOKE ST.
Phone 74-7474 Winnipeg
Union Loan ífr Investment
COMPANY
Rental, Insurance and Fincmdai
Agents
Sími 92-5061
508 Toronto General Trusts Bldg.
Halldór Sigurðsson
& SON LTD.
Contractor & Builder
'26 Arlington St.
Sími 72-1272
L E M A N
TRISTS
I
NS
275 Porta

tdg.
Winnipeg
Vér ver/lum a fyrsta
flokks . ,ur.
Kurteisleg og fljót afgreiðsla.
TORÖNTO GROCERYr
PAUL HALLSON, eigandi
714 Ellice Ave. Winnipeg
TALStMI 3-3809
Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Ave.
Opp. New Maternity Hospital
1 NELL’S FLOWER SHOP
Wedding Bouquets, Cut Flowers
Funeral Designs, Corsages
Bedding Plants
Mrs. Albert J. johnson
Res. Phone 74-6753

GRAHAM BAIN & CO.
PUBLIC ACCOUNTANTS and
AUDITORS
874 ELLICE AVE.
Bus. Ph. 74-4558 _ Rcs. Ph. 3-7390

Office Ph. 92-5826
Rcs. 40-1252
l
DR H. J. SCOTT
Specialist in
EYE, EAR NOSE and THROAT
209 Medical Arts Bldg.
HDURS: 9.30 - 12.00 a.m.
2 — 4.30 p.m.
J. WILFRID SWANSON
& CO.
Insurance in all its branches.
Real Estate — Mortgages — Rentals
210 POWER BUILDING
Telephone 937 181 Res. 403 480
LF.T US SERVE YOU

c'—
Hafið HÖFN í Huga
ICELANDIC OLD FOLKS
HOME SOCIETY
— 3498 Osler Street —
Vancouver 9, B. C.

JACK POWELL, B.A. LL.B.
BARRISTER, SOLICITOR,
NOTARY PUBLIC
Oíf. Ph. 927751 - Res Ph. 56-1015
206 Confcderation Building,
VVinmpeg, INl
1

GILBARTFUNERAL
HOME
- SELKIRK, MAMTOBA -
J. Roy Gilbart .Licensed Embalmer
PHONE 3271 - Selkirk
HERE NOW!
ToastMaster
MIGHTY FINE BREAD!
At your grocers
J. S. FORREST, J. WALTON
Manager Sales Mgr.
PHONE 3-7144
■5 ^
______>>
GUARANTEED VVATCH. & CLOCK
REPAIRS
SARGENT JEWELLERS
H. NEUFELD, Prop.
VVatchcs, Diainonds, Rings, Clocks,
Silverware, China
884 Sargent Ave. Phone 3-31/0
- ——----------------------—^