Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 27.06.1887, Blaðsíða 4

íu’ m:vn)iuum og gjöra hann í öllu tíllítí;
óiVjdlsa;'. (u' haun veit, að allt, sem hann
lictir uiulir i.öuíiuin, er í ríutninni annara
eign. setn Immioigi veit neina verði ú hverri
stíiiMÍn itf i.onuni _ liöiint.að. |>eir cru að
minnsta kosti við Isafjarðardjóp margir, er
pannig er ásíatt fyrir.
Kn livcr iu'i'ir )>á lagt 4 oss jþessa fjötra ?
Hvcrjum cru ;:ð konna kaupstaðarskuhlirn-
ai'? jicssari spurningu vituni ver ftð cr
sv.arað á ýnisa vcgu. Suinir kcnna J>að
kaupmönnum. sitmir viðskiptainðnnunum, en
rcttast mun vcra, ;ið konna það liáðttitt.
það cr kaupinauninum að kcnna. að hann
lætnr af Iiendi vörnrnar, og þnð er kanp-!
andanum að kcmta, að Ininn liiður um vöi-
uruar cða tekur á möti þcim. Og það er
Jietfca. scm hvonignr hlutaðeigandi, kaup-.
maðurinii cða, skuldunauturinn íná gleytna. j
það cr eðlilcgfc og auðvitað, aö skttldirn-
ar gjöra kanpmðnnum hið mcsta öhagneði
og pcninga vandræði, og það cr pví öll von
á, að þoir reyni að ná inn skuldttni símtni.
En þegar poir eru að kalla þtcr inn, þ;i
mega þcir þá eigi glcvma því, að þoir eiga
óneitanloga sjáltir nokknrn þátt í því, að
skuldirnar eru svo miklar, og voVða því að
fara svo liðlega að því, tem auðið er, og
gctum ver ekki dniizt þcss, að oss virðisfc I
það of hart gengið að hoimta skuldina borg-;
aða alla í einu, og að niaðurinn verði að:
selja bjargræðisstofn sinn eða mcst allan,
til þcss að geta þegiir grcitt af hendi skuld-
ina. En liitt virðist oss eðlilegt. að kaii])-!
maðurinn reyni að ntí svo hagfelldum samn-
ingtiin um borgun honnar, scm kostnr er s.
án þcss þó að ganga svo nærri skuldnnaut:
s num, að það beinlíuis hnekki atvinnuvcg
ltans. ,A])tur á móti má skulduiiauturinn
hcldnr wgi gleyma því, að það er hann
sjálfur, s.cm af frjiikum vilja hefir hlcypt
ser í sknldasúþuna, og það er sannarlega
i'.'tngt, oin og sutnir gjöra. að tclja kaup-1
>.taðiirsku!d;f rettlansar, og telja saklaust!
og enda sjálfsagt, að viðhafa öll undan- i
1 rögð og iatii-.'-d Itrckki, til þess að kom-
ast bjii að greiða, þær. Nei, knupniDnn-;
irnir og viðskiptamenniniir eiga að Ieggjast
; ritt mn a.ð reyná að i'á aHétt oki kaup-
t •ön.rsktildatina; ]>á eruin vér sannfærðir
mn. að ótrúlcga mikið mundi ávinnast.
pað er reyndar stiinra skoðun, ;tð kanp-
mömitiin sé það cigi svo mjiíg á inóti skapi. j
að sknhlir séu nokkrar, svo að vcrzlnnor- j
mcnn séu skuldbundnir þcim, og cigi ckki
cins h;egt mcð að vcrzla við aðra; cn því
gcturn vér oigi trúað; vér getum oigi trúað
því, að kaiiþmönntim þyki cigi bctra að
gcta haft allar eigur sínar arðbcrandi. crt
að ciga þ;cr fastar þúsunduni saman í úti-
standandi sktildttm, og vér getum lirldur
cigi trúað öði'it, cn að mcnn hafi allan httg
á a.ð losna úr skuldumiii), er þeir gæta
'oss, að þeir gcta fengið naitðsynjar sínar
ooð miklu betra verði, cf litlar eða engár j
ci'u skuldirnar, og þeir gcta seiu frjálsir j
nH'tin vcrzlað incð vörur sínar, hvar sem,
J'cii' vilja, og eru ckki bundnir á klafahjá!
rn: ; . crjum vissuns kaupmáulii og vcrða að j
taka þeiin kostum, scm lionum þóknast að
s.ctja þeim.
Iværu landsmenn! Nú er að vísu liart í
ári. cn reynið þó, látið sjá, smásaman að
brista af yður þessa fjötrn incð dugnaði,
hagsýni og s]>arscmi, svo að þér cigi þurfið
;tð galiga niðurlútir nndir ánauðaroki katip-
staðarskuldanna, lieldur geti verið scm frjálsir
mcnn og kaupmönnum öháðir. A þaim
hátt munu viðskiptin fara bc/.t úr hendi og
vcrða aft'arasælust fyrir báða.
IJréf frá Dj ipinit.
18.júni 1887.
Nít í dagstæðar 3 vikur, cða siðan lirct-
inu linnti, ltcfir veðuráttan vcrið hin blíð-
tista, aldrei komið öðru luerra; or gott iit-
lit nioð grasvöxt, haldist þcssi tfð framvegis.
Annars má vor þctta hcita citt hið be/.ta,
cr komið hefir hér nú um siðustu 6 ár,
þrátt fyrir hið stórkostlcga lirct í síðast-
liðttum mánuði. Almcnmu' fcllir á fénaði
licfir enginn orðið hcr. Hcfði fénaður
gcngið vcl undan vetri hjá ölluni, nutndi
vnginn hafa misst neitt til niuna af fénaði
sinuni, Itvorki Itér né annarstaðar á Ycst-
urlandi, cn það þarf ekki ncin stórhrct til
þess að magur og langdreginn peningur
falli. f»að er þvi að mestu lcyti ástæðu-
Iaiist. að kemia tiðinni í vor mn fjárfclli
hér Yestanlands ; hann er s]>rottiim af allt
annari rót; það er hin týrirhyggjulitla
hcyásctning, scm níi cins og opt áður er
orsök i hor og hungurdauða svo ntargra
skepn.a. T>að geghir næstum furðu, Itvað
oss lrerist seint, að snfða oss stakk eptir
vcxti mcð ásctninguna á haustin; hún er
pó hyniingarsteiuninn undir allri vclliðun
laiidbóndans, og sá, scni ckki kann að sctja
á hcv si'n á haustin, hann ætti cngum
skepmun vfir að ráða. Hér við Djíip er
það því miður eins og viðtckin l>úska]>ar-
rcgla að sctja ict ð svo á, hvort vel hayj-
ast eða illa, að það sé vfst. :tð ekkert verði
afgaugs; að fyrna hey þekkist hér varla.
'það cr ckkcrt cfannil, að forsjárlítil ásctn-
ing á haustin hjá allmörgtun bændum hér
á landi á mikinn þátt í hallærislámuuun í
landplissunuii), og þannig borgar hið opin-
bera liinum einstaka fyrir hirðulcvsi og
fyrirhyggjuskort; þctta cr sorglcgt, en það
er sntt.
Fiskiatfi hefir í vor verið svo mikill hér
við Djúp, að elztu menn nntna vnrt annað
cins; í Bolungarvík munu nokkur skip nú
vcra búin að salta ítr 50—(>0 tiuunun síðan
á þáskum, og þó þctt.a sé liið mesta, þá
tná atlinn hcita ntjög jafn; v;cri því fiskur
í nokkru vcrði, yrði þctt.a ár veltiár bjá
Isfirðingnm; en þvf er ekki að licilsa, þar
scm liel/.t lítur iit fyrir, að verðið vcrði
1 kt og í fvrr.a. Hrað scm líður úr þcssu,
fer oss að lciðast cptir því, nð kaupmenn
kvcði it|>]> fiskprisana. |);ið cr annars mjög
óhcppilegt, bæði fyrir bændur og kaup-
mcnn. hvc seint kauptíðin cr hér vanalega;
cn það cr optast na*r því að kenna. að
kaupinenn geta ekki látið upp verðið á iisk-
itnim fyr en þctta um og eptir miðjan júlí-
mánuð; þanguð til bíður nlnieimingur mcð
tisk sinn, en þá eru hcyjannir byrjnðar.
svo að bóndinn vcrðitr að taka hiim dýr-
; mæta heysk.apartfina til kaupstaðarferðamia,
I sem hér ern 0]>t næsta crfiðar og lang-
samar, þar scni allt verðtir yfir sjó að
sækja, en fiutningarnir miklir í góðum fiski-
árum. ];>að verður vart í krónutn rciknað,
, hrað það kostar hóndann að liggja í kaup-
! staðnum mcð alla mcnn sfna sro Og svo
tnarga daga itm liásláttinn, cins og opt ber
hér við, þegar veður batniar sjóferðir.
I Kaupinöimum ætti líka að veraþaðhag-
kvicmara að fá fiskinu scm fyrst, bæði til
þcss að koma honuin á niarkaðiim í tínia,
og til þcss að eiga skip sín skcmur í hin-
i iuii löngu og hicttusönni hanstfcrðum hér
við l.and. Bændur og kaupmenn ættu að
! hafa samtök nm að ráða bót á þessu.
Kauptíð ætti, þegar tíðin leyfir, að v.era
! að inestu lokið um miðjan júlimánuð.
Auglýsiiigar.
(ar eð mér hefir liori/.t tíl eynia, aðjcg
seldi vörur dýrara en aðrir kaupinenn
hér á staðmun, lcyfi jcg mér hér með að
lýsa því ytír, að það cru ösannindi.
dcg licfi gjórt mér far tnn, að selja ckki
neins konar nauðsynjavöni dýrari en þcir
hcrrar H. A. Claiisen. A. Asgeirsson og
L. A. Snorrason. Saina cr að scgja um
verð á ísl. vöru. að jeg gef það sama fyrir
þær og nefndir herrar gcfa. Komi vcr/,1-
itnarineim mínir mcð sérstaklega vandaða
islenzka vöru, nuin jcg taka tillit til ]>oss
við lctttjiiii. J>ær vörur. sctn jcg ltcfi, cru
afbetri sortuni og frá nafnkunnum inönnum.
ísafirði 24. jtini 1887.
M. Jóchumsson.
Áðaífundur i prentfélagi fsfirðinga verð-
nr haldinn á l>arnaskiila Isafjarðarkau])-
staðar laugardaginn 1(>. dag júlímánaðar á
hkdegi.
ísafirði ](5. jttní 1887.
Féhigsstjórnin.
Kaupendur „f>jóðviljans“ eru beðnír að
niinnast ]>css. að koniinn er tfininn, sem
liann á að borgast, Borguninni reitir mót-
töku konsúll S. H. Bjarnarson á Tsafirð!.
l’ndertegiiede Keprescntant
for
Det Koiigcl. Octroieredc Almimlcligc
ItA N DASSl’ ItANX’E ( joMPAC NI
for Bvgninger, Yarer og Eft’cctcr. stiftct
1798i Kjobenfiavn, inodtager Anineldelscr
oin Brandforsikring for Syslcrnc Isaijord,
Bardarstrand, Dala, Snæfellsne.s’s og
Hnappadal, samt meddclcr 0]>lysningcr
om Præmier etc.
N. Chr. Ííi'am.
T/tgefandi: í’rer.tfélag Tsfirðinga.
Crentari: Asm. Torfason.