Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 16.10.1889, Qupperneq 3

Nr. 3.
T> JÓÐVILJINN
11
legur í sjún og reyncl, en ]>ó er máske
gert enn meir.'i orð á pvi, en vert er.
Iiárus Sveinbjörnsen liefir setið á pingi
sein konungkjörinn pingmaður siðan 1885;
ísfiiðiiigum Inuðst liuun sem pinginuður
1880, en peir pijkkuðu fyrir gott l)oð, og
kusu f>érð í Hattnrdal; á pinginu liefir Ij.
Sv. einatt yerið atkvreðalítill, eða ekki beitt
sér nð ráði; breytingin á fuglal'riðunnrlög-
unum mun vera ein.i minnismnrkið, er bann
hefir reist sér í islenzkri löggjiif, og er pað
freinur smávaxið. StÖku sintium liefir
brugðið fyrir hjá ho'nuin sjálfstæði nokkru.
svo sem í lagnskólamálinu, pó að úthalclið
vrði pnr eiulnsleppt; en venjulegast liefir
hanri fylgzt með lestinni, og verið stjórn-
inni ljúfur sein lamb. }>að má pó segja
pað uni L Sv.. nð par er maðurinn, sem
fær nokkuð fyrir snúð sinn og snældu;
bnnn er yfirdómsstjóri og bankastjóri um
leið — hátt launaður embættisuinður, enda
er liatin of stór til að láta nota sig, án
pess eitthvað komi í móti. L, Sv. talar
ekki óábeyrilegn, og tekur sig vel út ;i
pingntnnnalKskknuni : eins og nfskipti luuis
af stjórnmálum liafa verið til pessa, væri
pó lslendingura sáralítil eptirsjá í pcssum
pingraarmi.
LMHLEYPI NGSVÍNDUR.
„Miðlunarflokkurinnli befir nú sent aðal-
forsprakkann, nlpm. Jón Ólafsson, út af
örkinni, til pess i eigin háu persónu að
krafsa ofan yfir eitt og annað, sem bétur
fer á að dylja.
Hin duttlurigafullu forlög hafa hngað
pví svo, að „opið bréf" Jóns Ólafssonar
til varnar hinni hálfvolgu ,,iniðlunarpólitik“
skuli einraitt birtast i saina blnðinu, „Ejall-
konunni“, sem riiestan gerði hávaðann og
skvaldrið út af skilnaðarvastrinu hans sæll-
ar minningar!
Fyrir fáuni raánuðum skrifaði hann sín-
nm „kæru“ kjósendura. að ajgerður skiln-
aður YÍð Dnni vreri hið eina eptirsóknar-
verðn, en nu er danskur ráðherfa 1 Kaup-
niannahöfn raeð alveg óburfdnu synjunar-
valdi hið einn, .sera vit er .í!
- ,\-e.rkefiii. hiu«...B.fo«o£&dji. „,o.uíxa. Jbcö&“
á nú. sjálfsagt að verðn, að, fa;ra kjósetul-
uin heira sanninn um pað, að petta tvennt
sú alveg pað sanía!
linun virðist pó vera hálf-kviðafúllur fyiv
lr) hveruig takast muni nð fi'í sína kreru
l'jósondu'r til að vogn petta höfrungahlaup
rneð sér, og til vonar og vnra gefur Iiann
pví í skvn, að svo fraranrlega sein sínir
„kreru og Iiáttvirtu kjósendur“ eigi dærni
sér í vil, pá sé pnð nf pví, að „einhverj-
uin, sem vrenlegast kunni að pykja að veiða
í óhreinu vntni lmfi tekizt nð grugga fyrir
peini sannleiknnn raeð Ósannindum og af-
frerslu viðburða“!!
í pví, seni af er pessu „opna bréfi“,
lofnr Jón Ólnfsson sjálfan sig á hvert reipi,
eins og hnns er vandi og vísa, eignar sér
einum allt, sem nýtilegt sé og frjálslegt
í stjórnarskrárfiuravörpunr undanfarinna
pinga, kallar Benedikt Svéinsson pappírs-
gagnsmann o. s. frv. !!
„J>að, sem eg frá öndverðu befi lagt
raesta áherzlu á í niáli pessu“, segir Jón
Ólafsson, „er, að fá fyrirlcoraulagi pví. sem
riú er, pokað í pn á,tt, nð pjóðin fái i frnni-
kviemdiniri frjálsnri herjdur til n.ð stýra sér
sjálf, lreldur en liún liefir mi“!!
Ja bivrilega liefir liann viljað tryggja
sjálfstjórn pjiíðnrinnar i suinnr með alkon-
ungkjörinni efri deild, skýlnusum npturköll-
unnrrétti útlendrnr stjórnar á öllum löguiii
nlpingis, stjórnk jönium dómstóli til nð dæma
ráðherrana o. s, frv.!!
Engu af pessu gotur Jón Ólafsson með
allri sinni ritlægni smogið frá, — pingtíð-
indin vitna á ínóti lionum — og pvíerpað
ærrn ósvifiii, nð retla kjósendur sina pá
snuði, að peir ekki sjái, hve politiskt óá-
reiðanlegur li.unn er.
Hnnn liefir og í sumar sannað pann dóm
alpingisforseta Jóns skjalavarðar Sigurðs-
sonar, að hann, prátt fyrir marga hrefileika,
„vieri maður. sem eyðilegði h.yern pann
fiokk, er liann teldist til!l.
Til N o r ð 1 i n g a .
Mislagðar eru Noi'ðlendingum hendur,
ef peir láta nú svinbeygjast undir miðlun-
ar„huinbugið“, penna vanskapaða kálf, sem
alpingi kastaði í flóriim í suniar. Eða. retla
peir að sanna pað, að Norðlendingnr séu
miklir á velli, en litlir í reynd ? Eptir
16. nr. „NorðurljJ nð drema vilja peir
sætta sig við erlendnn ráðherra með óbundnu
synjunarvaldi!
Öðruvísi fór Jóni Arasyni liiskup, önd-
vegishöldi Norðurlands:
„A ið Dani var lianh djnrfur og
hraustur
dreifði hnnn peim n flreðáfla’ustiir
með brauki og bramli“.
V e stfii' ðiug u r.
I Á L M E L T T í Ð I N I) I.
L a u s n f r á prestskap hefir
Mngnús Bergsson frá Heydöluin fengið 18.
se]it. p. á. eptir 60 nra emhsættispjónustu.
H v a m m s j> r e s t a k a 11 i Laxárdal
ci' S). sept. veitt pfestnskólnknndidut 8ig-
fúsi Jóussyni, er vnr hinn eini umsækjaiuli
j um brnuðið.
•j- uppgjafaprestur B j a r n i S v e i n s-
s o n, faðir sera Jóns Bjnrnasonai' í Ame-
ríku, er nýlega látinn; Bjarni heitinn var
•fæddur 1813 og var síðast prestur að
BtafafelH í Lóni, cn fékk lansn frá ]>fest-
sknp 1877, og bjó siðun í Volaseli í Lóni.
D ó m k i r k j u ]> r e s t s m á 1 i ð er ó-
útkljáð enn, og geta nietm fyrst yrenzt
íregna um, livað afráðið verður, er „Lnura“
kemur í p. m. — Hinn fallui umsækjandi.
sérn Isl. Gíslnson. Iretur nú prenta í „Tsn-
fold“ hvert vottorðið á fæ.tur öðru. til að
bnta upp nicðferðinn, er hann fékk iit nf
simi umsóknnrflani; annað vottorðið er frá
nýja biskupnum og 4 öðrum andlograr
stéttar mönnuin í Vik, er bera paðtilbnka.
að liniui linfi guðlastað. er hann sté í stó!-
inn í Yik 4. iLúst i suinnr. svo nð líklega
má pá trúa pví, að petta had aldrei verið
annnð en misskilningur. I hinu vot.torðinu
i lýsa ekki frerri en 26 Ölvesiugar, pví yfir,
nð Ölvosiiigum myndi verá pað mjög k
m ti vilja nð missa hnnn séra Isleif sinn
frá sálusorgarastörfuni. Er nú vonandi,
að séra Isleifr eptir pessa plástra báða,
verði afliuga liinum opnkklátu Reykviking-
um, en uni hag sínum hjá Ölvesingunum,
sein óinögulega viljn missa linnn.
ísaf., 16. okt. ’89.
j TI ð a r f a r er nú hið bezta, síðan riorð-
j anhretinu létti II. p. m.
Niðurjöfnun bæjargialda.
Eptir áretlun peirri mn tekjur og gjöld
Isafjarðarknupstnðar fvrir árið 1800, sem
bæjarstjórnin hefir nýlega sampýkkt, verð-
ur i haust jafnað niður á bæjarbúa eptir
efnum og ástæðum 2000 kr., sem er nálega
700 kr. minna en í fyrra.
H v a 1 v e i ð a m a ð u r I ri n Berg, sem
hér var á ferðinni með „Thyru“, hefir leigt
Höfðaocldann, skika af jörðinni Höfða í
Dýrnfirði, til nð byggjn á hús og nnnað
sem til hvalavéiða parf, fyrir 100 kr. ár-
legt eptirgjald. Ætlnr liatni að flytja sig
hingað í næstkomandi aprílmánuði.
Yerzlunarlóð á Hesteyri í
Jökulfjörðnm hefir kaupmaður A. Asgeirs-
son í Kaupmnnnahöfn leigt nf eigendum
peirrar jarðar að sögri fyrir einar 30 kr.
i ársleigu. Er par nii pegar reíst verzlrin-
j arhús, og farið að flytja pangað eittrivað
j af vörum. Sigurður Pálsson frá Mýrar-
tungu veitir verzluninni l’orstöðu.