Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.01.1890, Blaðsíða 4

4
VrÐATJKABLAÐ við ,,|>jóðvilj:mn“ 4. ár, nr. 9
tiglega tnlar hún prem árum síðar rnáli al-
rikiseiningarinnar o. s. frv. Bloð út urn
landið eiga ýmsra hluta vegna óhœgt með.
að fullnægja pöffum nlmennings eins vel,
eins og blað sem kemur út í lteykjavik.
f að vrcri pví æskilegt, að foringjar fram-
haldsflokksins reyndu innan skarnms að
korna á fót einbeittu framhaldsblaði í höf-
uðstaðnum, og má telja víst, að allir sann-
ir pjóðvinir myndu styrkja slíkt nauðsynja-
fyrirtæki af beztu efnum.
riSKIVEltKUNARVERÐLAUN.
„Kaupfélag Isfirðinga“ parf ekki að iðra
peirrar upphæðar, er pað lagði fram til
Verðlauna fyrir vandaða fiskiverkun síðast
iiðið smnar, moð þvf að pað er eflaust
pesslim verðlaunum mikið að pakka, að smá-
fiskur sá. er félagið sendi til Genua hefir
h 1 o t i ð b e z t o r ð a f ö 11 n m í s 1 e n z k-
um fiski. er þangað barst árið sem leið.
Málfiskttr sá, er félágið séndi með „Vaa-
gen“ liefir einnig hlotið gott orð fyrir vand-
aða verkurt. Má pví vænta pess, að kaup-
féiagið haldi uppteknum liætti, og veití fé
til verðlauna-úthlutunar í ár.
fessi dómur, sem kaupfélngsfiskurinn
hefir hlotið, má annars vera landshöfðingja
vorum nokkur kenning; hann pekkti ekki,
að kaupfélagið hefði gert neinar ráðstaf-
anir til að bæta vöruvöndun — þó að tölu-
vert liefði verið á pað minnzt í blaði pessu
og í sýslufundargjörðunum —, og neitaði
pví að úthluta pví peim styrk, er sýslu-
nefnd Isafjarðarsýslu hafði í einu hljóði
farið fram á, að pví yrði veittur af bún-
aðarfé sýslunnar. En kann ske petta geti
orðið til peSs, að lierra landshöfðinginn
hugsi sig betur um, áður en hann leggur
blessun sína yfir kaupfélogin í annað skipti.
Kaupfélagsmaður.
ísafirði, 24. jan, 1890.
I tíðinni er enn sami óstöðugleikinn,
og 15. p. m. gerði allt í einu mesta á-
hlaupaveður af norðaustri rétt fyrir dag-
málin, en bezta veður hafði verið um nótt-
ina og fram á morgun, svo að almenning-
ur reri, en allir urðu að hleypa frá lóðumj
til að forða sér í land.
Mannskaði varð pá og frá Hnífs-
dal, fórst fjögramannafar tilheyrandi út-
vegsmanni Edv. Ásmundarsyni á ísafirði,
er Guðbrandur Einarsson var formaður
£yrir; fórust par tveir menn, unglingspilt-
arnir Stefán |>orsteinsson frá Arnardal og
Hannes Kárason frá Isafirði, en formann-
inum og bróður hans, Magnúsi Einarssyni,
varð bjargað af Guðnmndi bónda Pálssyni
í Eremri-Hnífsdal, er var á siglingu par
nálægt, og sá er seglið hvarf allt í einu á
bát Guðbrandar; hafði Guðm. Pálsson
haft pá forsjálni - ■ sem annars má heita
hér ópekkt —, að hafa olíu með sér á
sjóinn, og kom pað honum að bezta liði
við björgunina.
S k e m in d i r á b á t u m urðu tölu-
verðar hjá sjómönnunuin í Bolungarvík
greindan dag, með pví að lendingin er par
afleit í norðanveðrum; tvö skip mölbrotn-
uðu við lendinguna, og 9 skip Iöskuðust
meira og minna, en menn náðu þó allir
farsællega landi.
A Steingrímsfjarðarheiði er
talið, að úti hafi orðið fyrir rúmri viku
síðan vinnumaður frá Tröllatungu; hafði
liann fengið fylgd upp á heiðina frá Lága-
dal, en var ekki kominn fram 4 dögum
síðar, er fregnir bárust að norðan ; hafði
hann verið ókunnugur veginum, og er ætl-
að, að hunii liafi villzt, með því að ferða-
menn, er síðar fóru um heiðina sáu spor
liggja út af veginum; en vegna óveðurs og
myrkurs gátu peir ekki fylgt sporunum,
sem purft hefði.
F i s k i v e i ð a s a m þ y k k t i n. Sagt
er, að Grunnvíkingar ætli sér á næsta
sýslufundi að fara fram á breytingu á
fiskiveiðasamþykkt Isafjarðarsýslu í pá átt,
að skelfisk megi beita í Jökulfjörðum á
öllum tímum árs.
H i ð á f o r m a ð a f it n d a r h a 1 d
Dýrfirðinga og Arnfirðinga að Haukadal
3. jan. ltafði farizt fyrir, og er talið lik-
ast, að ekki verði af neinum kaupfélags-
skap í peim fjörðum að minnsta kosti
í ár.
Hesteyrarverzlunin. Ur Jök-
ttlfjörðum er skrifað 12. p. m.: „Sýnileg-
ir ávextir Hesteyrarverzlunarinnar eru vax-
andi munáðarvörukaup og alntenn blaut-
fisksverzlun hjá almenningi; að vísu salta
ýmsir betri menn nokkuð af aflanum, en
af ö 11 u m bátum er pó meira eða minna
lagt inn blautt. Vöruverð á matvöru mun
vera hér líkt og á ísafirði, en kramvara
og annað smávegis aptur töluvert lakara.
Vegna blautfisksinnlagningarinnar mun al-
menningur hér ekki treysta sér til að leggja
í kaupfélagið, en pó stendur til, að ein-
hver fundarmynd verði haldin, til að tala
sig saman. Pátæklingar, scm neyðzt hafa
til að taka salt á Hosteyri, eru sumir
bundnir við borð Hesteyrarverzlunarinnar
með skrifleguin skuldbintlingum, svo að
ekki styðja þeir kaupfélagsskapinn“.
Lausafregn hefir borizt hingað uni
pað, að alpm. Jón Olafsson sé að leita
fyrir sér um atvinnu hjá íslendingum í
Vesturheimi.
AUGLÝSINGAR.
S K I P T I
á dánui'tnii Kristinar heitiurt.ir Pálsdóttur
frú Ri'vkjarfirði fram fara :u> forl'allalausu
á skrifstofu sýslunnar á lsafirði priðjudag-
inn 18. febrúar næstkomaildi.
Skrifstofu Isafjarðarsýslu,
11. janúar 1890.
Skúli Thoroddsen.
A ð a 1 f n ii d u r
✓
i
kaujjfélagi ísfirðinga
Verður haldinn á fsafirði 17.dag næstkom-
andi febrúarmánaðar, eða næsta dag að
færu veðri, og verður pá meðal annars
tekin fullnaðarályktun um það, hve mikið
kattpfélagíð sendi í itr utan af málfiski,
lagðar fram pöntunarskrar af deildarfnll-
trúum, kosin félagsstjórn og fl.
|>að er einkar áríðandi, að allir fulltrú-
ar mæti á réttum tíma.
ísafirði, 8. jan. 1890.
í stjórn kaupfélagsins:
Gunnar Halldórsson. Sigurður Stefánsson,
Skúli Thoroddsen.
Eldgamla ísafold.
j pd af yfirsængurfíðri öskast kevpt-
““ '* Prentarinn vísar á kaupanda.
Prentsmiðja Isfirðinga.
Prcntari: Jóhannes Vigfíisson.