Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.05.1890, Page 3

Nr. 20.
Í>JÓÐVILJINN.
79
tímanum í klæðnaði sem öðru. Ekki got 1
og samt að ]>ví gjört, að mér finnst liöt’.
tala of óvirðuglega uni islenzka kveiinbim- |
inginn. ' því þó islenzku stúlkurnar liafi
ekki haft lán til að gnnga i augun á lir.
E. H., Jjá licfir ]k* uiörg þeirra fx'tt snot-
lir i sucVggfellilu .peisumii, með silkibands-
liniltinii undir hökuimi og livíta brjcistið, í
viða pilsinu með fallegu svuntuna, og uin- í
fram allt með litlu skotthúfuna og hár-
fiétturuar á linakkanum. E. H. er víst
einn uiu að likja þeim við þykka „bcít". !
sem sauuiuð hefui verið fyrir hálsinn neð- I
anverðan og herðarnar.
Málið á kveri [>essu er hreint, sein ætla
má af jafn herðum nianiii og höf. er, en i
orðagjálfrið ófiarflega mikið. og auðsjáan- j
lega gjört til að bæta ujip livað efnið sjálft
er lítið. og til að vekja aðdánn lesarans
fyrir madzku og orðsnilli höfundarins.
1).
FISKIVEIÐA R ÚTLENDIXGA.
J>að er ekki lítill sægur af útlendum fiski- :
skipuiu, sem sækir liingað til lands á ári j
hverju, og iná geta því nærri. að þessi
skipafjöhli, seni liefst við rétt fyrir utan 1
fjarðarmynnin. og stundum má ske fiskar
i landhelgi, muni töluvcu-t geta teppt tíski- ;
göngurnar, og draga úr bátfiski laudsbúa, j
þvi að fiskurinu leggst niður við niðurburð-
inn og slægiuguna iiti fyrir, og gengur síð-
ur inn á firðina,
Eins og hér liáttar, er það miklum orfið-
leikum bundið, áð giétíi þess, áð útlornl-
ingar seilist ekki af og til inn á hið Íand-
belgaða sjávarsvæði; í slíkum málum stend-
ur lögreglustjórnin hér á landi optast mátt-
vana; til að gæta réttar landsins þyrfti ef
vel væri 2—3 kanonbáta; en á meðan véh
höfum þá eigi, vcrðuin vér að byggja á
vernd þá, er airíkiseiningin svo nefnda veitir
oss; en það er reyndár í geitarhús ullar
að leita; vér þekkjum állir, hverju danska
lierskipið, sem hér er við land á sumrin.
hefir áorkað, og vér þekkjum einnig, hve
mikið það hefir uþp á sig að kæra til stjórn-
arinnar yfir yfirgangi útlendra fiskimanna.
En frá annari lil'ð ætti oss aptur að vera
auðveldara 'að vernda fiskiveiðarétt lands-
nmnna gegn útlendingum, þar er kemfir til
skipta þeirra við landsmenn og notkunar
landsins.
Eins og fiskiveiða- og verzlunar-löggjöf
vorri er mi lnittað, má segja, að vér gjör-
um útlendingum sent hægast fyrir að afla
sem mest hér við land; vér levfutn þeim
þannig að selja hér afia sinn, svo að þeir j
ekki þurfi að ómaka sig til útlanda, þegar
skipið er orðið fullt, ea geti viðstöðulaust
haldið veiðuuum áfraui; vér bönnuin þeint
að vi.su í orði kveðnu að leggja hér upp j
veiðarf.eri og antiað, er til útgerðar lievrir,
en i öðru orðinu má segja, að lögg.jcifin taki í
þetta. bann aptur, þar sein liúu lc*yfir út-
leiidingum greiðan aðgang til verzlunar og j
vöruskipta við laiidsmenn, svo að útlend- j
uin fiskiinönuuin veitir auðvelt að fara á ;
ýmsan iuítt i kringum ákvæðin i tilskipun
12. febr. LS72 ineð málainviulasamninguin, i
. !
þvi að jafnan má finna einhverja lands- í
inenn, sem í hagna.ðarskyni éru fúsir til að
hjálpa þeiiu i þess konar hraUi.
Auðvitað er það, að landsmeiui hafa á j
niargan liátt töluverðan hagnað af ntlend- j
uni tískimönnum; en menn verða að vega
það með sér, hvort þessi lmgtiaður einstakra
nianna sé svo mikill, að hann eigi að sitja i
í fyrirrúmi fyrir hinu, að vernda, svo sem I
freka-st eru fiing á. fiskiveiðar landsuiaiiiia. i
Sé það álitiu alinenningsheill, að liiiium j
útlenda fiskimaunasæg sé freinur bægt frá
laudinu, en haui lur að því. þá virðist uauð-
synlegt, að lögiu uni fiskiveiðar útlendinga
séu tekiu til alvarlegrar ihugunar.
A L 1» í Ð U D « M A R .
.... „Ekki var mjög hogið samkomu- ;
lagið milli alþingis og stjórnárinnar með
tollana af kaft'i og sykri, ,enda lét stjórnin
ekki* lengi bíða að samþykkja þá; og þó
að þeir í rauninni sýnist óþartíega liáir,
eru þeir þó fé .sem í landssjóð rennur og
eittbvað má gera fyrir þjóðinni til gagns,
,ef vel er á haldið, enda kröfðust kringum-
stæðurnar, að hér um bil.sú fjárupphpqð,
sem tollarB.il- munu nema, bættist lands-
sjóði á einhvern liátt. En til þess að geta
haft kaffi-. og . sykur-tollana lægri, virðist
að alþingi jhefði átt að leggja toll á alla
álnavöru er til landsins flyzt, og hafa hann
svo tilfinnanlegan, að almenningur hefði
getað séð og þreifað á, að hyggilegra sé
að vinna fötin á sig úr ullinni er framleidd
er í landinu sjálfu, heldur en að selja hana
óunna fyrir útlenda dúka, sem alla.jafnast
eru mjög lélegir og óþarflega verðháir. Af
slíkum tolli gæti leitt margt mjög gott, t. d.:
að atvinna margl'aldaðist í landinu við það
að vinna úr ullinni; að einstökum mönnum
eða félögum yrði tilviiinandi að útvega sér
betri og liraðvirkari ullarvinnu-áhöld, en
nú tiðkast; að vetrarvinna kvenna yrði
verðhærri og meira metin, og þar af leið-
andi meiri jöfnuður á kaupi ka'rls og konu ;
að klæðnaðuriim vrði santhoðnari þörfum
þjóðariuuar o. s. frv. J>egar um tolla er
að ræða. þá tjáir ekki að horfa.i stuiidar-
skaða nokkurra maima, heldur hafa gagn
alþýðu fyrir augum bæði i bráð og lengd.
og þvi einkum leggja aðflutningstoil á þá
vörutegund, sem framleidd verður i landinu
sjálfu. A þenna liátt virðist inér auðveld-
ast að vernda og etía iðnaðaratvinnu vorr-
ar fátæku þjóðar, sem með saimi má segja
að nú sé freinur í apturför en framför,
sökum hins taumlausa aötíutningsstraums
útlendra iðnaðarvörutegunda stórþjöða imu,
er allt slikt vinna með margbrotnuin lirað-
virkuin vélum, og veitir þvi ofurbægt að
selja þær við lægra vei ði. en handunnár
iðnaðarvön.r vcr a seldar fyrir“ ....
FÆREYING A R.
Fa'reyingar hafa um allmörg undanfarin
ár stuudað bátfiski á Austfjörðum. og cr
þar ulmeimt talið, að þcir liafi stcirspillt
fyrir fiskiveiðuin innleudra, og euda algjcjr-
lega eyðilagt fiskiriið á suiuum íjörðum með
hinum afarmikla útvcg sinum. Nú þvkir
þeiiu lika lítið orðið að hafa þar og eru
teknir að færa sig vestur á bóginn. |>að
munu tíeiri fara á eptir þessum 3 skips-
höfnu.m er þegar eru búnar að t’á hér upp-
sátur.
Liklega blandifst fáum hugur um, að
þessir útlendingar séu all-óþarfir gestir hjá
oss Djúpmönnum, því að eins og báta út-
vegur er nú orðinn hér við Djúp, er sann-
arlega ekki bætandi á þrengslin á fiskimið-
um vorum, þött öðrum væri en útlending-
um er skreppa hingað um sumartiinann, en
hverfa svo burtu með allan arðinn, seni
þeir hafa af því að eyðileggja fiskiveiðar
vorar. J>ótt allir, sem vilja gagn héraðsins
telji það helga skyldu sína, að verja fiski-
mið vor fyrir útlendingum þessum með því,
að synja þeim uhi úppsátur, þá eru því mið-
ur einhverjir svo eigingjarnir eða réttara
sagt illgjarnir, að skjöta skjólshúsi yfir þá
og hlynna að þeim á annan hátt, svo þeir
geti stundað hér veiðar sinar héraðinu til
tjóns og eyðileggingar. þeir, sem hafa lán-
áð pessum 3 skipshöfiiúm uppsátur, eru