Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.06.1890, Blaðsíða 1

Verfl órpr. (minnst 30
arka) 3 kr.; í Aim-r.
1 doll. Borvist tyrir
ntidjuii jimii. áu ið»
U|i]>sR"n skriflejr. ft-
jíild ín-inu koiuin sö
til út'íet'amla t'vrir 1.
tlug júlimánuður.
Xr. 21.
Isufiríi mánudaginn 9. júnf.
1890.
U I S K L E y S IÐ .
—Ot—!0- -
J>:ið er snmn uintnlsct'nið lijá Djúpniann*
inuni núnn liverjn vikunn i‘])tir uðrn, fisk*
levsið, — þetta öniinnilegu fiskleysi, og
hnrinktölur og iitigurvil, livur leuda inuni,
et‘ vorið verði nllt svolm.
Sjnlfsngt liefir eiilhvenitímn nður koniið
cins lnngur tiini. er litið lufir fisknzt, eins
og pessir tveir inniniðir. síð.nn n jiúskununr,
en nhnenningi eru ekki eins niinnisstieð
gúðu úrin, eins og hin liiirðu.
J>eir, sem eptir penuiiu stutta fisldeysis-
tíma eru þegur fnrnir uð liða skort, eru
liku aumkunarverðiui fyrir iinnnð en ber-
sýnileg búgindi fruiiivegis, ef ekki netist úr
nieð fiskuHunn.
Jþað or nieðferð þeirra á aflanuin, meðun
hanu stóð, sem Vneði þeir sjúlfir megii nugu
sig i hnndnrhökin fvrir. og sein þeit- í sunn-
leiku eru uumkimarverðir fyrir.
J>essi mukalausa sknelingjnlífsregla, að
eyða þvi tneiru sem meira aiiast, hefir að
sjúlfsögðu sult og seyru fyrr eða síðar að
förtmautum.
J>essari reglu fvlgja þvi niiður nllt of
ntargir hér við Djú]iið, einkum og helzt
síðan blautfisksverzlun komst ajitur ú föt.
J>;ið er þessi lífsregla, setn leiðir skort-
inn miklu fyr inri í liús sjómannsins, heldur
en nokkurra vikna fiskileysi.
ívæstliðinn vetur var með betri fiskivetr-
um viðast hvar hér við Djúpið.
En hvar er að leita að vetraraflanum
hjii miklum fjölda manna einkum við Ut-
djúpið?
Hann fyrirfinnst ekki í saltfiskskróm
bænda og tómthúsmanna; þar er fiskleysi
bæði eptir returinn og vorið; en verði manni
litið inn í sveitaverzlunarpakkhúsið i Bol-
ungarvík og á reitana hjá kaupmönnum á
(safirði, þá ber allt anuað fyrir augun en
fiskleysi,
J>ar sér maður marga skipsfarma af fiski-
aíla þeirra inanua, sem að kveldi hvers
þess diigs, er ú sjö gat' í Vetút', fóru með
stórar byrðar af s;etu brnuði ásamt livita*
sykri, sjókóhide og svo liina lögboðnu þriggjii
]iela flösku heim í hreysið til konunuar og
krakkanna,
það voru blessaðar sielustuiidir og bless-
aður atii og blessaður kaupm:iðuiiim svo
þýður og þægilcgur og lét ekki stauda á
íteinu, sein um var beðið, lieimilisfólkið í
gekk til hvilu eptir ligætar veitingar og
bóndinu sofnaði í þeirri kristilegu von, að |
morgiuidagurinn færði tiýjii björg, þvi að
| þrátt fyrir 8—10 królia hlut í blautu, var
ekkert ;etilegt handbært til næsta máls.
Svona gekk það dag eptir dag og viku
ejitir viku veturiun út. og svo kom vorið,
flskiaflinn brást, sæta.brauðsveizlurnar liættu, j
kaupmaðurinn fór að verða stuttur í svari
og neitaði liinum beztu skiptavinum sinum
um tvö þrjti rúgbrauð til að næra krakkana.
Svo er fiskleysinu á vorvertiðinni kennt
um bágindin.
° _ I
Fiskleysið á vorvertiðinni verðnr auðvitað j
rajög tilfinimnlegur hnekkir i efnahag al-
mennings liér um pláss, og þvi áríðandi að
viðliafa allan s]iarnað ok takmarka sem
mest iná verða þartir sinar, en fiskleysi !
þeirra, sem látið iiafa allan afia sinnblaut-
an til kaupinanna í vetur, liefir þó miklu j
verri atieiðingar. J>eir, sem fislc eiga eptir j
veturinn, liafa þó tiestir dálitið lánstraust I
fruin á sumarið; blautfisksmennirnir bafa
látið tiltrúna og lánstraustið með blaut-
þorskunum. Kaupmaðuriim snýr við bak-
inu og þeir sem vilja lifa siðaðra inunna
lifi ýmist aumka þá eða fyrirlita þá.
Einn að innan.
G R í M U D A N SI N N .
— :o:—
|>eir halda á að stíga dansinn í stjórn- j
arskrármálinu „niiðlunarinennirnir“, grímu- j
i dansinn réttneftida, þvi að þcir viija fyrir I
j kv«rn mun dylja sína rcttu mynd.
Utan á sér bera þeir alls konar p.ijipirs-
fruiizur. þiil' seni lesa má þessi skiiiiindi,
gullfögrn mð: ,.Vér viljum liafa innlend.i
stjóni“, „ilinleiid stjórn með fullri ábyrgð
fyrir alþingi'* o, s, frv.
Eu lyjiti menn ögli tipþ skýlunni og
skygnist undir sti imlana, þá detta mönnum
í luig þessi vistiorð:
„Orð, orð
innaiitóm
fylla storð
fölskum róm“,
Og það þarf vissulega hvorki störan mann
né sterkan, til þess að draga gríinugerfið
af „iiiiðlunarmönnunumu. og sjá, hvað felst
bak við frunzurnar þeirra,
Dönsk stjórn áVivrgðarlaiis eða ábyrgð-
arlitil fvrir alþingi, það er mergurinn m ils-
íhs i „miðluiiarliumbuginu", „falski liljöm-
urinn“ eða gornótali i ölluin lofsöngnin
binna grínmklæddu „miðlunarm;uina“ um
„innlenda stjórn".
En livenær skal grímunum fleygt? Hve-
nær skulu fölsku nóturnar þagua, ogdansi
vera lokið?
Af tónalagi „miðlunartnanna“ er svo að
sjá, sem ekki niuni linna þessari óskemmti-
legu diinssamkomu, nema gerð verði veizlu-
s])jöll af þeim, seiu Valdið liafa, og „miðl-
unarniennirnir" allir reknir út úr danssaln-
um, Og þannig þiirf þjöðin a^ svura þeim
grímupiltuin við næstu kosningar.
P«1
K A U P P É L Ö GIX .
J>að liefir opt vcrið sagt um oss Islend-
inga, að vér værum fljótir til, gjarnir á að
byrja á ýmsum fyrirtæk.jum og nýjunguin
til framfara, en ekki alveg eins úthalds-
góðir og þrautseigir, þegar frain i sækir,
og sérstaklega, ef eitthvað reynir á.
Býsna mörg dæmin getuin vér nefnt,
sanna þetta þjóðareinkenni vort; en i þetta